Paniek door de herbelevingen - deel VII

01-11-2018 10:33 1908 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.

Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.

Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!

Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!

Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:

Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent


We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers :heart:

Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.

Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.

Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst :lijstje: in tabelvorm:

begripbetekenis
LVLieve Vriendin
MMManmens
ZHZak Hooi
BVBeste Vriend
WWDWeggeWaaid Dakraam
OmSnoweniets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs
GePruttelwoorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen
Plantjesdageen dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig
Mosdageen dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt.
PTPittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf :hug: :heart:
ODS tekenOver De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is
DansenEen stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen
Verdwalen in je hoofd Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn.
Domino-effect 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'.
2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren.
nog leegnog leeg

De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent :)

Link naar deel 1:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775

Link naar deel 2:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419

Link naar deel 3:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379

Link naar deel 4:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179

Link naar deel 5:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579

Link naar deel 6:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
.
smallthings wijzigde dit bericht op 25-08-2021 08:38
99.35% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Smallthings voor jou ook een :hug:
Van mij hoef je echt niet bij te lezen. Je kunt altijd weer aanhaken als het weer lukt.

Imaginary, lastig he, of je kiest voor werk of behandeling. Als ik werk denk ik ook veel minder na over vroeger en alle moeilijke dingen. Dan denk ik gewoon aan het werk en aan wat ik ga eten en wat ik de volgende dag aan doe, en of dat nog in de was moet. Veel meer in het hier en nu.

Zou je helemaal zonder behandeling kunnen? Ik weet niet of je sollicitaties gaan over functies van maandag tot vrijdag van 9 tot 17. Het zou zonde zijn als je elke keer vrije uren moet opnemen voor afspraken met de hulpverlening.

Ik heb nu gelukkig een SPV die fulltime werkt. Hiervoor was het nog best een puzzel met SPV-ers die dan parttime werkten en dan net niet op mijn vrije dagen (toen ik werkte). Sowieso gaan ze er soms heel makkelijk vanuit dat je altijd kunt. Krijg je opeens een brief dat je datum X om XX uur verwacht wordt. Dat doen ze bij de tandarts toch ook niet..?
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
@ Moon: ik heb maar 1 uur per week therapie dus tijd genoeg om ernaast te werken. Toen ik begon met therapie werkte ik ook, parttime, en toen kon het gewoon samen. Dan ging ik meteen na het werk of op een vrije dag.

Ik heb nu besloten dat ik eerst het sollicitatiegesprek afwacht en dan ga kijken of parttime mogelijk is. Eigenlijk ook los van therapie omdat parttime sowieso fijner en beter voor mij is. Maar ik ben zo bang dat het dan meteen een afwijzing wordt.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Lief Moon-Alisa, dank je :hug:

@Imaginary Ik denk dat dat een goede strategie is. In ieder geval het sollicitatiegesprek doen. Het is wel goed om aan te geven wat jouw wensen zijn, zodat je ook krijgt wat je wil. Je moet denk ik vooral voor jezelf bepalen wat je wil. Kan je het aan om fulltime te werken? En misschien willen ze wel beginnen met fulltime maar is daarna parttime mogelijk :)

Hier is het wel okayish. Ik heb wel dagelijkse struggles maar over het algemeen is het iets beter dan een paar maanden terug. De therapie is ook intensiever nu, maar ik heb nu wel het idee dat het eindelijk wat gaat doen. Daardoor is er wat meer hoop op een toekomst.
Alle reacties Link kopieren
Imaginary_Diva schreef:
24-08-2021 14:21
@ Moon: ik heb maar 1 uur per week therapie dus tijd genoeg om ernaast te werken. Toen ik begon met therapie werkte ik ook, parttime, en toen kon het gewoon samen. Dan ging ik meteen na het werk of op een vrije dag.
Ah gelukkig dat valt mee.

Zelf heb ik eens in de maand een groep (dat is heel lastig voor werkgevers...) en dan nog psychiater, SPV en nu ook psycholoog. Gelukkig nu psychiater en SPV die (min of meer) fulltime werken. Had eerst twee parttimers en dat was best irritant om dat in te plannen naast werk. Zeker omdat mijn toenmalige manager de aanvragen voor vrije dagen/uren meestal kwijt raakte :-? :-?

Wel leuk om weer te gaan werken! Ik snap dat je idd eerste wil solliciteren, veel succes! (of is het al geweest?)
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
Smallthings die hoop op een toekomst is eigenlijk het allergrootste verschil he... of je nog durft te hopen of niet. Hier wel in ieder geval.

Hier al best geminderd met de medicatie. Het valt me mee dat het toch redelijk lukt, maar ik moet wel zorgen dat ik bezig blijf overdag.

Verder via Tinder met een leuk persoon in contact gekomen. Ik merk nu hoe mijn vorige lover mij naar beneden getrokken heeft. Dat negatieve, manipulatieve. Ik heb vorige week zelf iemand afgewezen en toen zag ik opeens hoe je iemand kunt manipuleren als diegene achter je aan loopt. Ik heb nu een soort blij ei op de chat en we gaan over 1,5 week naar een concert samen. Was zijn idee en ik vind het wel heel leuk. Want als het niet klikt heb je alsnog een leuke avond als het een leuk concert is.

Straks naar de psycholoog, die op vakantie geweest is. Het is tijdens zijn vakantie wel even best slecht gegaan. Denk dat het 'gat' tussen twee afspraken te groot geweest is, maar dat heb ik zelf gedaan. Had de vaccinatie onhandig gepland en nog een andere afspraak waardoor ik voor zijn vakantie al een paar weken niet geweest was. We hebben een boel te bespreken in ieder geval...
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
Wat een fijn gesprek weer. De psycholoog dus vandaag, niet de psychiater.

Deze man staat naast me, achter me. Het voelt bijna als een soort vriend, omdat we van dezelfde leeftijd zijn en ook wel dingen herkennen, de gewone-mensen-dingen zeg maar. Bijv het hele Coronatijdperk. Maar tegelijk ook weer niet als een vriend omdat het ook duidelijk een professional is.

Echt zo anders dan de psychiater. De gesprekken met de psychiater resoneren nog dagen, weken in mijn hoofd en ik denk alleen maar aan pillen. Ook al worden het nu minder pillen, dan denk ik de hele dag aan minder pillen. Ik droom van pillen...
Ik merk dat de drive voor het afbouwen niet helemaal van binnenuit komt maar dat ik het doe om aan de psychiater te bewijzen dat ik het kan.

Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet want het voelt echt niet prettig, de manier waarop de psychiater aanwezig is in mijn leven.

Ik had ook een soort mini-ladenblokje gevonden in mijn kast. Zo'n action-ding waar je normaal knutselspullen of viltstiften in doet. Mijn pillen pasten er precies in en zo raak ik minder in de war van al die verschillende pilllen. Maar met die laatjes is het ook NOG aanweziger ofzo. Als je er een apart meubeltje voor nodig hebt.

Ik hoop echt dat ik het even los kan laten nu. Even focussen op sport en andere dingen. En ik ga op date over anderhalve week. Ik wil hem alleen niet nu via app en bellen vertellen dat er het een en ander rammelt zeg maar. Mijn hoofd dus, niet mijn eierstokken :rofl: Ik wil graag dat hij eerst mij ziet en niet eerst allemaal stoornissen.
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga zondag de date al ontmoeten. Dat was in eerste instantie ook afgesproken maar hij begon over dat concert en toen dacht ik dat zondag dan niet meer doorging. Ofzo.

Ik heb wel het idee dat ik een soort lijk in de kast verberg. Ik heb helemaal niks gezegd over depressies, therapie, het werk-gedoe, medicatie, helemaal niks. Dus het kan zijn dat hij op een gegeven moment het toch wel heftig vindt allemaal. Maarja dat vertel je toch ook niet op app. Ik heb ook nergens over gelogen maar het ging hier gewoon niet over.

Goed dat ik m zondag zie want dan hoef ik niet om dingen heen te draaien op app. Blijft lastig zoiets. Ik ben ook weer niet zo dat ik voor de eerste date al dat soort persoonlijke dingen vertel.
Je kunt méér.
Ik heb even niet alles meegelezen, maar voor iedereen een :hug:
Misschien dat ik nog bijlees of misschien dat ik vanaf nu gewoon weer mee ga lezen.

--volgende niet quoten aub--
Paar maanden terug, toen ik in de kliniek zat en het bericht kwam dat het forum ging stoppen heb ik echt even wat afstand genomen, en besloten minder op het forum te zitten. Is over het algemeen goed bevallen, maar ik merk dat ik het toch mis om in wat vaste groepjes - zoals deze - te schrijven.

Met mij gaat het best goed! De tijd in de kliniek echt veel gereflecteerd, alles weer omgegooid qua behandeling, maar wat me het meest heeft geraakt en wat het meest heeft geholpen is iets wat een verpleegkundige zei: Je weet precies wat je nodig hebt van het ggz, je vraagt erom, maar je krijgt het niet. Maar eigenlijk weet je ook heel goed wat je van jezelf nodig hebt, en je geeft het jezelf ook niet.

Die kwam even binnen. Sindsdien ben ik nog verder het 'acceptatiepad' op gewandeld. Veel rust nemen, afspraken afzeggen waar nodig, maar ook juist dingen gaan doen die voor mij goed voelen. Ik ben echt meer in contact met hoe ik me voel, qua energie dan. Emoties is nog één grote warboel.

Ondertussen al 7 weken gestopt met roken, met man op een fijne vakantie geweest met de caravan, waardoor ik ook veel kon rusten en we toch uitjes konden doen. Officieel met ontslag nu, wat confronterend is, van ziek naar volledig arbeidsongeschikt, maar ook het afsluiten van een hoofdstuk, wat weer ruimte creeërt.

Gisteren bij particuliere peut begonnen waar we gaan werken aan de gevolgen van mijn trauma's zonder per sé weer op de trauma's in te gaan. Voor nu vooral indentificeren van 'delen' en herkennen als ik daarmee vermeng/dissocieer.
Medicatie aan het afbouwen, en misschien ga ik een dagje per week naar een zorgboerderij.
Hoe het met De Grote GGZ verder gaat; geen flauw idee. Enerzijds denken ze aan FACT, anderzijds zeggen ze dat ik maar gewoon moet stoppen.

Samengevat... er gebeurt heel veel, en ik ga er bijzonder goed mee om... ik ben trots op mezelf! Nog mooier: Man heeft waarschijnlijk een nieuwe baan, minder werken, meer thuiswerken, en veel minder werkdruk en stress.
We maken toekomstplannen voor verbouwen en denken aan een hondje.

Het is alsof ik uit een rivier met stroomversnellingen en watervallen en rustige stukken nu even op een meertje dobber; er gebeurt vanalles om me heen, maar toch voelt het redelijk rustig.

Ik verbaas mezelf :)
Alle reacties Link kopieren
Dat klinkt goed zeg, Green! Ik ben blij voor je.

Moon, hoe was je date?
Ik zie al je posts, het is gelezen; alleen was ik heel wat minder actief hier op het forum. En al zeker niet over mezelf. Maar ik lees nog steeds mee.

:hug: :rose: voor iedereen hier!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
@ Moon: ik heb ook alles gelezen maar ik was net als de rest wat minder op het forum. Ik ben ook benieuwd naar hoe je date was.

@ Green: je klinkt inderdaad een stuk rustiger en positiever! Ook fijn dat je man een andere baan heeft en dat er daardoor ook meer rust in huis komt.

Ik heb a.s. week het sollicitatiegesprek, het liet even op zich wachten vanwege vakanties had ik begrepen.

Verder gaat het wel. Ik doe niet veel maarja. Ik voel me er niet heel slecht bij en dat is al iets. Wel elke dag wandelen en soms zelfs 2x. Nu weer weekend en leuke dingen doen met man!

Knuffels voor wie ze nodig heeft :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Green wat klinkt dat goed allemaal. En idd zoveel rustiger en alles lijkt meer overzichtelijk.

EV goed je weer even te zien!

Imaginary, wat spannend met je sollicitatie. Lekker toch om even rustig aan te doen. Mocht het werk doorgaan dan krijg je het daarna nog druk genoeg. En het schijnt een mooie nazomer te worden dus dat is ook lekker.

Tja de date. Ik zag m en ik dacht: Dit wordt niks. Niet een man waar ik verliefd op zou worden of die ik s ochtends wil zien als ik wakker word. We hebben het wel gezellig gehad en het is wel een leuk positief persoon en dat doet me veel goed. En we hadden al heel enthousiast concertkaartjes gekocht voor iets wat we beiden leuk vinden. Hadden we al voor de date. Dus daar gaan we gewoon nog heen. Ik ben blij een keer een man te treffen die totaal geen spelletjes speelt, geen dubbele bodem heeft, geen meerdere vrouwen tegelijk heeft etc.

Verder hebben meerdere mensen deze week gezegd dat ik de regie moet terugpakken. En dat kwam goed binnen. Ze hebben gelijk, ik laat alles afhangen van andere mensen en artsen etc. Die psychiater werd helemaal een obsessie. Het voelt alsof ik in 2005 de touwtjes uit handen heb laten vallen en ze nooit meer heb opgepakt. Dus dat moet allemaal anders.
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zenuwachtig voor morgen. Of ik het wel goed kan vinden, hoe het met parkeren zit, wat ik aan moet doen (bij 25 graden), hoeveel en wat ik van tevoren nog wil/ga voorbereiden. Ik hoop op een normaal gesprek zonder de geijkte vragen.

Ik heb vanmiddag nog wat over het werk daar gelezen. En ik ga nog even m'n CV en brief nalezen.

En dan maar hopen dat het meevalt, er 'fijne' mensen tegenover me zitten en dat ik goed bij mezelf kan blijven. Er is geen man overboord als het niks wordt of niet goed gaat, maar op papier lijkt het perfect (behalve het aantal uur dan, dus daar moet het ook nog over gaan...) Duimen jullie morgenmiddag voor mij?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Ik steek een kaarsje voor je aan, Diva :hug:

Moon, wat je schrijft over de regie terugpakken; dat is ook een thema bij mij. Een relatie waarbij ik afhankelijk ben is nogal triggerend. Het is daarom goed dat ik nu buiten de ggz instelling zelf een peut heb gevonden, denk ik.
De ggz instelling weet alleen niet zo goed wat ze met me moeten. Ik ga nu naar een fast team, emotieregulatievaardigheden training in groep doen. Dit om mijn BOR regeling te behouden, verder verwacht ik er niet bijzonder veel van maar wie weet!
Er was even sprake van stoppen bij de ggz instelling maar dat leek me geen strak plan, zo snel al...

Afgelopen weekend was weer even shit, met veel dissociaties, deze week is het juist weer rustig in mn koppie :)
Alle reacties Link kopieren
Fijn Green, dat het over het algemeen zo goed gaat en je weer thuis bent. Ik vind het alleen nog intriest dat ze je bij de ggz niet kunnen helpen. Goed dat ze toch iets verzonnen hebben om je daar te houden, want helemaal stoppen lijkt me niet zo'n goed plan.

Diva, kijk nog even goed naar de website en wat je daarin aanspreekt. Stel een lijst met vragen op en geef aan het begin van het gesprek gelijk al aan dat jij ook vragen aan hun wil stellen. In het ergste geval blijkt het stom. Nou ja, dan heeft het je een middag tijd gekost. Maar dan weet je wel dat dit 'm gelukkig niet wordt. Ik zal morgenmiddag voor je duimen!

Moon, jammer dat die date niet je droomman blijkt, maar wel fijn dat het tenminste geen rare vent was. Het klinkt in ieder geval alsof je daar je buik van vol hebt. Net als van je psychiater, trouwens. Neem z'n pillen, maar geef 'm buiten de momenten dat je die dingen moet nemen, niet te veel macht over je leven.

EV, goed om je weer te zien.

Smallthings, ik hoop zo dat je iets aan je therapie hebt. Het lijkt me loodzwaar, maar ik hoop echt dat het leven eindelijk lichter wordt.

Ik ben ook nog steeds blij dat deze plek er nog is. Ik was helemaal van slag dat het zou verdwijnen. Gelukkig zijn we er nog.

Hier gaat het. Nu geen woorden.
Alle reacties Link kopieren
De kaarsjes en het duimen hebben geholpen! Het gesprek ging goed en ik kan er beginnen, waarschijnlijk zelfs parttime. Eigenlijk is alles goed en lijkt het te mooi om waar te zijn. Voorzichtige :cheer2:

Niet quoten a.u.b.
Ik denk alleen dat zelfs deze baan waarbij aan alle randvoorwaarden qua rust en uren is voldaan nog teveel van me zal gaan vragen. Ik was gisteren alweer helemaal uitgeput toen ik thuis kwam en die uitgeputheid heb ik al 1,5 jaar niet meer gehad. Dus maar weer eerst een paar uur geslapen, waardoor koken er niet meer in zat en we maar wat hebben gehaald. En dat ging dan nog maar over een middagje, in een rustige setting zonder verantwoordelijkheden (oké, met de nodige stress over het kunnen vinden van de locatie en het gesprek zelf dan).

*weg*
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 13-09-2021 16:05
43.22% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Diva, wat fijn dat het goed is gegaan! Maar het "een middagje, in een rustige setting zonder verantwoordelijkheden (oké, met de nodige stress over het kunnen vinden van de locatie en het gesprek zelf dan)" klopt denk ik niet helemaal. Of eigenlijk: ik denk dat het helemaal niet klopt. 1) Sollicitatiegesprekken en nieuwe banen zijn energieslurpers, door de nieuwe indrukken, door alle stress en zenuwen die nou eenmaal bij zo'n proces horen. 2) Alle verwachtingen en twijfel over je eigen kunnen zijn ook energieslurpers, ook al merk je 't niet op. Niet zo gek dat je daarna gesloopt was.

Betekent dit dat je zal mislukken en je nooit meer belastbaar bent qua energie? Dat denk ik niet per se. Ik denk wel dat je er goed aan doet om je werkdagen slim in te delen (gezonde lunches en maaltijden voorbereiden in het weekend zodat je alleen maar hoeft te pakken en/of opwarmen, schoonmaken en boodschappen op niet-werkdagen, kijken of je je uren in twee, drie, vier, of vijf dagen maakt, etc. etc.). En je moet ervanuit gaan dat je in elk geval de eerste maanden niets waard bent na je werk en jezelf die tijd geven om gewoon bij te komen.

Ik hoop in ieder geval dat je het wel probeert, die baan. Want wat als het wél lukt?
Alle reacties Link kopieren
*weg, bang voor herkenbaarheid*

Update: na een paar niet zo fijne dagen met veel vermoeidheid en een hoog stresslevel besloten om aan te geven dat ik alleen halve dagen wil werken. Heeft meer met kunnen dan met willen te maken en dat maakt het ook zo frustrerend.

Er moet nog worden overlegd maar er is al met zoveel woorden gezegd dat de kans klein is dat het doorgaat.

In plaats van dat ik opgelucht ben na dit telefoontje voelt het alsof ik m'n eigen glazen ingegooid heb, een mooie kans (ik haat dat woord) heb laten schieten. :cry:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
En inderdaad, ik moet weer op zoek naar iets anders. En ik voel me erg schuldig naar iedereen toe over hoe het gegaan is. Eerst helemaal in het plaatje passen, veel stress daarover (goed over willen komen, de juiste dingen zeggen etc.) en zodra alles goed is gegaan, er opeens op terugkomen en er helemaal vanaf zien. En het ook niet meer kunnen uitleggen. Ze zitten daar nu vast met vragen en daar voel ik me echt schuldig over.

Ik twijfel nog steeds of ik wel de goede keuze heb gemaakt. Ergens weet ik het wel, maar het voelt nog niet zo.

Ook vervelend dat ik psych nu vakantie heeft en ik het niet met een neutraal iemand kan bespreken. Alleen man weet ervan en hij denkt dat ik het wel aan had gekund, maar accepteert mijn beslissing wel.

Nu maar weer verder zoeken...
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Tobbert schreef:
08-09-2021 21:20
Moon, jammer dat die date niet je droomman blijkt, maar wel fijn dat het tenminste geen rare vent was. Het klinkt in ieder geval alsof je daar je buik van vol hebt. Net als van je psychiater, trouwens. Neem z'n pillen, maar geef 'm buiten de momenten dat je die dingen moet nemen, niet te veel macht over je leven.

Ik ben ook nog steeds blij dat deze plek er nog is. Ik was helemaal van slag dat het zou verdwijnen. Gelukkig zijn we er nog.
Ik ben stukje bij beetje aan het bijlezen. Even hierop reageren.

Je hebt gelijk. Het hele ding is dat hij zelf zijn rol in het leven van de cliënten zo groot wil maken. Daar sprak hij me ook op aan, dat ik niet altijd alles met hem deel. Een collega van hem zei: hij wil als een vader voor zijn cliënten zijn.
Nou wil ik dat zelf helemaal niet. Gelukkig is het nu iets gezakt en ik zie m ook pas weer in november.

Probeer later ff meer te lezen en reageren.
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
En ja ook ik ben blij dat dit er nog is. Viafora is ook prettig maar je kunt je berichten nauwelijks nog wijzigen en dat vind ik voor de psychepijler niet prettig.

Diva, ik kan het me eerlijk gezegd zo goed voorstellen. Je wilt het graag, zet je beste beentje voor maar legt de lat toch te hoog voor jezelf. En je wilt ook niet alleen werken + bijkomen, er moet nog meer gebeuren zoals koken, boodschappen etc. Ik herken het helemaal eerlijk gezegd. (Had tijdje niet gelezen dus niet alles meegekregen)
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
Vorige week een dag geschilderd bij broer in zijn nieuwe huis. Daarna nog dagenlang moe geweest dus mijn energie is helaas niet wat het zijn moet.

Het lukt wel redelijk om te minderen met de Seroquel. Afgelopen nacht heb ik veel gedroomd en ik merkte vanmorgen dat ik ook wat emotioneel was. Ik weet dat nog van een vorige poging tot afbouwen, dat ik soms zonder directe aanleiding moest huilen. De psych heeft verder niets verteld over hoe je hoofd en lichaam kunnen reageren op minder medicatie. Gelukkig kun je daarover veel vinden op internet.

Gedroomd over een vroegere geliefde (met wie het nooit echt iets geworden is) en over een collega van een paar jaar terug. Die collega zag ik bijna iedere dag op werk, het had iets vertrouwds. Ik ga er nog wel eens langs maar opeens was hij ook weg zonder dat ik hem nog gesproken had. Vandaag organiseert hij iets, ik kan niet heen wegens andere afspraak maar opeens vond ik dat heel jammer ofzo. Alsof ik heel even dat gevoel van daar werken zou terugkrijgen als ik hem zou zien...

Ben nu bij ouders en help ze met de tuin, grasmaaien. Het is heel lang geworden dus is heel veel werk... maar wel lekker voor vandaag.
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
@ Moon: ik droom ook nog wel over mijn vorige baan. Ik vraag me ook wel eens af hoe het zou zijn om de mensen daar weer te zien en soms wil ik dat ook wel, maar ergens lijkt het me ook te confronterend. Ook het verschil tussen toen ik er nog werkte en nu. Toen voelde ik me iemand en nu ben ik al meer dan een jaar op zoek naar werk, terwijl oud-collega's destijds zeiden dat ik zo wel wat anders zou hebben gevonden, omdat ik 'veel in mijn mars had.' Mijn psych zit in die plaats dus ik kom er normaal gesproken elke week nog en zou zo langs kunnen gaan.

Herkenbaar van die energie. Ik ben dagen moe (en gestresst) geweest na die sollicitatie. Het is precies zoals jij zegt. Ik heb dat ook tegen man gezegd. Wat heb ik eraan om wel te werken als mijn leven dan bestaat uit werk en bijkomen (en hopen dat ik niet over het randje ga.) Hij is het daar op zich wel mee eens, maar denkt ook dat ik het werk misschien wel had aangekund / het had kunnen proberen.

Er is trouwens nog een kleine kans dat het alsnog doorgaat. Ik heb een nieuw aanbod van minder uur gekregen, wat ik wel zou willen. Uzb is ermee bezig, fingers crossed.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Imaginary, ben je weggegaan bij je werk vanwege je gezondheid?

Bij ons zijn de vrijdagmiddagborrels openbaar en altijd wel leuk om de mensen weer te zien. Maar ook daar merk ik dat de 'oude garde' een beetje plaats maakt voor nieuwe mensen. En natuurlijk vragen de bekende mensen dan hoe het met me gaat. En de nieuwe mensen vragen wie ik ben en wat ik doe. Momenteel is dat een te hoge drempel merk ik. En tegelijk vind ik het jammer dat er nu een happening is (ook openbaar) en dat ik er niet bij ben. Het was ook moeilijk te combineren met een afspraak die ik vanavond heb... maar toch.

Mijn moeder was de laatste twee keer mee naar de psychiater en ze snapt goed dat ik onrustig van hem word. Hoofd en bijzaken lopen zo door elkaar. Dan gaat het opeens over labels in kleding en of ik daar last van heb. Want dat is een mogelijk kenmerk van autisme. Maar in het hele verhaal zijn labels van kleding echt het minste waar ik me druk om zou moeten maken (ik heb er trouwens ook geen last van). Ik was bijv steeds meer gaan drinken in juni/juli en dat is ook ter sprake geweest maar het laatste gesprek heeft hij daar niets meer over gevraagd. Heb ook bijna niets meer gedronken... maar je zou denken dat dat ff een dingetje is in de behandeling.

Afgelopen nacht wel lekker geslapen ondanks minder medicatie. Vanavond een vergadering en ik hoop dat het op tijd klaar is. En dat ik niet te druk word in mijn hoofd ervan.

Imaginary ik hoop dat het toch doorgaat, met minder uren. Het is ook leuk om bezig te zijn en voldaan thuis te komen.
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
Diva, wat goed dat je toch hebt gebeld over minder uur! Ik had nog zitten denken hoe het moest, met zoveel uur achter elkaar maar ik wist ook geen goede oplossing. Hopelijk kun je er voor minder uur aan de slag, want je klonk zo enthousiast over alles (behalve het aantal uur).

Moon, ik snap je berichtje niet helemaal. Waarom kun je niet naar de vrijdagborrel als je donderdagavond een vergadering hebt? Is dat teveel in de week aan afspraken? Ik hoop dat de vergadering vanavond niet uitloopt en dat je vannacht weer lekker slaapt. Ook zonder/met minder medicatie :)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven