Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen
zaterdag 26 november 2016 om 17:04
Hallo,
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 2 december 2016 om 12:43
vrijdag 2 december 2016 om 13:46
Ik vind dat je een bos bloemen verdiend hebt, omdat je gepraat hebt bij je therapeut. Dat is zo'n belangrijke en dappere stap, daar verdien je zeker een bos bloemen voor!
Het voelt raar om te zeggen dat je voor je miskraam ook bloemen verdient. Je miskraam is heel verdrietig en daarom verdien je steun en mooie dingen om je heen, dus daar zou een bos bloemen ook passend zijn.
Als het voor jou te confronterend is, hoeft het natuurlijk niet, maar zo redeneer ik voor jou en dat wilde ik toch even met je delen.
Het voelt raar om te zeggen dat je voor je miskraam ook bloemen verdient. Je miskraam is heel verdrietig en daarom verdien je steun en mooie dingen om je heen, dus daar zou een bos bloemen ook passend zijn.
Als het voor jou te confronterend is, hoeft het natuurlijk niet, maar zo redeneer ik voor jou en dat wilde ik toch even met je delen.
vrijdag 2 december 2016 om 15:09
het is zo stom waar ik allemaal bang voor ben
dat de buren hackers zijn
en mee kunnen lezen als ik app of hier schrijf
en me in de gaten houden
Dat iemand aan belt
en me zal uitschelden
omdat ik dit hier deel en op de mail en app
In de supermarkt leken een paar mensen ook verdacht
wat dat betreft
dat vind ik eng
alsof ik gecontroleerd word
daarom was het extra moeilijk ook nog drank te kopen
terwijl dat niet mag
ben zo opgelucht dat het allemaal gelukt is!
dat de buren hackers zijn
en mee kunnen lezen als ik app of hier schrijf
en me in de gaten houden
Dat iemand aan belt
en me zal uitschelden
omdat ik dit hier deel en op de mail en app
In de supermarkt leken een paar mensen ook verdacht
wat dat betreft
dat vind ik eng
alsof ik gecontroleerd word
daarom was het extra moeilijk ook nog drank te kopen
terwijl dat niet mag
ben zo opgelucht dat het allemaal gelukt is!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 2 december 2016 om 15:12
vrijdag 2 december 2016 om 15:37
Goed zo dat je de ingrediënten voor cake hebt gehaald en zelfs nog terug bent geweest voor drank voor de gasten vanavond. En dan als klap op de vuurpijl ook nog bloemen! Wat een grote stappen neem je. Ik hoop dat de cake je zal smaken straks!
De dingen die jij invult voor de mensen om je heen, die denk ik ook vaak, alleen blijft het bij een milliseconde en dan is de gedachte weer weg. Dat is niet altijd zo geweest. Jarenlang heb ik ontzettend veel gepiekerd en was ik ontzettend bang voor anderen en, vooral, voor hun oordeel. Dat oordeel vulde ik zelf dan in en was natuurlijk altijd negatief. Door therapie en oefenen heb ik geleerd mijn denkpatronen te veranderen. Dat kost veel tijd en doorzettingsvermogen, en af en toe terugvallen en weer opstaan en doorgaan.
Als ik nu een periode veel stress ervaar, komen die gedachten van vroeger meer naar voren. Maar ik heb geleerd dat ik die niet moet geloven. Ik heb bijvoorbeeld geleerd dat er andere mogelijkheden zijn waarom iemand in de supermarkt naar me kijkt, de kans is zeer klein dat diegene denkt dat ik het slechtste ben wat hij ooit heeft ontmoet. Ik heb geleerd dat het anderen bijzonder weinig boeit wat ik in mijn winkelmandje leg of wat ik gedurende een dag allemaal doe. En dat zul jij vast ook leren nu je in therapie bent.
De gedachten die je hebt, hebben je een bepaalde periode van je leven enorm geholpen. Door die gedachten kon je je beter aanpassen aan je omgeving, waardoor je de pijn die je kreeg iets kon verlichten. Dat is in elk geval mijn ervaring. Echter, op een gegeven moment past dat overlevingsmechanisme niet meer, want je omgeving en je leven zijn veranderd. Bij jou is dat omdat je niet meer bij je ouders woont, maar bij een lieve vriend. En je bent geen kind meer, je bent volwassen. Die gedachten passen dus niet meer, maar je hebt ze nog steeds. Die ga je nu leren veranderen, stapje voor stapje, in therapie, zodat je denkpatronen aanleert die wél bij jouw huidige leven passen.
De dingen die jij invult voor de mensen om je heen, die denk ik ook vaak, alleen blijft het bij een milliseconde en dan is de gedachte weer weg. Dat is niet altijd zo geweest. Jarenlang heb ik ontzettend veel gepiekerd en was ik ontzettend bang voor anderen en, vooral, voor hun oordeel. Dat oordeel vulde ik zelf dan in en was natuurlijk altijd negatief. Door therapie en oefenen heb ik geleerd mijn denkpatronen te veranderen. Dat kost veel tijd en doorzettingsvermogen, en af en toe terugvallen en weer opstaan en doorgaan.
Als ik nu een periode veel stress ervaar, komen die gedachten van vroeger meer naar voren. Maar ik heb geleerd dat ik die niet moet geloven. Ik heb bijvoorbeeld geleerd dat er andere mogelijkheden zijn waarom iemand in de supermarkt naar me kijkt, de kans is zeer klein dat diegene denkt dat ik het slechtste ben wat hij ooit heeft ontmoet. Ik heb geleerd dat het anderen bijzonder weinig boeit wat ik in mijn winkelmandje leg of wat ik gedurende een dag allemaal doe. En dat zul jij vast ook leren nu je in therapie bent.
De gedachten die je hebt, hebben je een bepaalde periode van je leven enorm geholpen. Door die gedachten kon je je beter aanpassen aan je omgeving, waardoor je de pijn die je kreeg iets kon verlichten. Dat is in elk geval mijn ervaring. Echter, op een gegeven moment past dat overlevingsmechanisme niet meer, want je omgeving en je leven zijn veranderd. Bij jou is dat omdat je niet meer bij je ouders woont, maar bij een lieve vriend. En je bent geen kind meer, je bent volwassen. Die gedachten passen dus niet meer, maar je hebt ze nog steeds. Die ga je nu leren veranderen, stapje voor stapje, in therapie, zodat je denkpatronen aanleert die wél bij jouw huidige leven passen.
vrijdag 2 december 2016 om 16:03
Mooi Snowfall, hoe je dat kunt uitleggen en hoe je je denkpatronen veranderd hebt.
Dat geeft mij wel hoop, zo'n positief verhaal.
Wat ben jij een dapper persoon! Wat lief dat je dit schrijft
Ik kwam er zo net achter dat ik bijna iets onhandig zou aanpakken
tenminste, ik denk dat het geen goede gedachten zijn
die me gaan helpen
Vanavond is er visite, dus dan mag ik drinken
Vind ik zelf
Super handig, had ik bedacht
Met die pilletjes van de dokter en drank
Zal vast een dubbel effect hebben
Kan ik lekker in een roes raken
en goed slapen vannacht
Vriend zegt nog: je mag geen drank bij die pilletjes
Nou en, zeg ik, wel een paar wijntjes,
dat kan geen kwaad
Nu twijfel ik
Mag ik echt niks drinken??
Dan krijg ik opmerkingen
vanuit bezorgdheid
door de miskraam
Als ik wel drink, kan ik 'gewoon' gezellig mee doen
Ik weet het niet...
Misschien een paar drankjes...
Dat geeft mij wel hoop, zo'n positief verhaal.
Wat ben jij een dapper persoon! Wat lief dat je dit schrijft
Ik kwam er zo net achter dat ik bijna iets onhandig zou aanpakken
tenminste, ik denk dat het geen goede gedachten zijn
die me gaan helpen
Vanavond is er visite, dus dan mag ik drinken
Vind ik zelf
Super handig, had ik bedacht
Met die pilletjes van de dokter en drank
Zal vast een dubbel effect hebben
Kan ik lekker in een roes raken
en goed slapen vannacht
Vriend zegt nog: je mag geen drank bij die pilletjes
Nou en, zeg ik, wel een paar wijntjes,
dat kan geen kwaad
Nu twijfel ik
Mag ik echt niks drinken??
Dan krijg ik opmerkingen
vanuit bezorgdheid
door de miskraam
Als ik wel drink, kan ik 'gewoon' gezellig mee doen
Ik weet het niet...
Misschien een paar drankjes...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 2 december 2016 om 16:13
Op internet lees ik dat alcohol de versuffende werking versterkt
perfect lijkt mij
Hoef ik dit even allemaal niet meer te voelen
want het voel gewoon rot
Ik wil eigenlijk nu ook wel wat drinken
haalt de scherpe randjes er wat van af
perfect lijkt mij
Hoef ik dit even allemaal niet meer te voelen
want het voel gewoon rot
Ik wil eigenlijk nu ook wel wat drinken
haalt de scherpe randjes er wat van af
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 2 december 2016 om 16:32
Zou ik niet doen, dan zou ik eerder gaan voor de Valdispert.
Wat betreft die spanning. Ik had dat op momenten dat ik me (van mezelf) groot moest houden. Wanneer er dingen van mij (dacht ik) verwacht werden die ik maar moeilijk waar kon maken omdat het verdriet en de pijn me op de hielen zat. Ook de kans op de trigger gaf spanning en ook dat ik dit niet wilde laten merken.
Bij mij werd de spanning minder toen ik mijn omgeving ging vertellen wat er aan de hand was zodat ik me niet meer groot hoefde te houden.
Wat betreft de verantwoordelijkheid ligt die volledig bij de dader omdat jij een kind was en die nog niet kon dragen. Het recht is ook niet voor niets zo geregeld. Maar meer op het niveau van jouw gevoel snap ik dat je wilt geloven dat het deels jouw verantwoordelijkheid was. Niet omdat ik het daarmee eens ben maar wel omdat je anders geconfronteerd wordt met de hulpeloosheid en machteloosheid die je moet hebben ervaren. Het is mens eigen om die gevoelens met alles wat ze in zich hebben te vermijden. Er komt een moment dat je die gevoelens op je in laat werken en dan zul je het net zo gaan zien als wij.
Wat betreft die spanning. Ik had dat op momenten dat ik me (van mezelf) groot moest houden. Wanneer er dingen van mij (dacht ik) verwacht werden die ik maar moeilijk waar kon maken omdat het verdriet en de pijn me op de hielen zat. Ook de kans op de trigger gaf spanning en ook dat ik dit niet wilde laten merken.
Bij mij werd de spanning minder toen ik mijn omgeving ging vertellen wat er aan de hand was zodat ik me niet meer groot hoefde te houden.
Wat betreft de verantwoordelijkheid ligt die volledig bij de dader omdat jij een kind was en die nog niet kon dragen. Het recht is ook niet voor niets zo geregeld. Maar meer op het niveau van jouw gevoel snap ik dat je wilt geloven dat het deels jouw verantwoordelijkheid was. Niet omdat ik het daarmee eens ben maar wel omdat je anders geconfronteerd wordt met de hulpeloosheid en machteloosheid die je moet hebben ervaren. Het is mens eigen om die gevoelens met alles wat ze in zich hebben te vermijden. Er komt een moment dat je die gevoelens op je in laat werken en dan zul je het net zo gaan zien als wij.
Doubt kills more dreams than failure ever will
vrijdag 2 december 2016 om 16:47
Drank is heel onhandig bij die pillen. Het kan zijn dat je suf wordt, het kan ook echt een heel nare uitwerking hebben. Maar goed is het sowieso niet voor je, al snap ik dat je graag zou willen drinken. Maar ik zou het je wel willen afraden.
En over wat je vroeg: ons verhaal komt overeen met dat van de psycholoog omdat de meeste mensen er zo over denken. Die zien dat een kind bescherming en veiligheid verdiend en nooit schuld kan hebben in dit soort situaties. En dat zien ze weer omdat ze zelf als kind veiligheid en bescherming hebben ervaren en dus heel anders naar de wereld kijken dan iemand voor wie de wereld eng en gevaarlijk was als kind. Dat was voor jou zo en wat jou hielp was hard werken, je best doen, overleven, verdragen, jezelf onzichtbaar maken en nuttig zijn. Dat geeft een gevoel van controle en daarmee heb je het gered. Maar wat je tóen geholpen heeft zit je nu dwars. Want daardoor heb je toen kunnen omgaan met wat je allemaal overkwam maar het nadeel is dat je ook een deel van de schuld op je hebt genomen. Dat is niet terecht.
De volwassenen in jouw omgeving hebben het behoorlijk verkloot, al is dat vanuit hun verhaal misschien te verklaren omdat ze ook beschadigd zijn door hun verleden. Maar ze hebben het evengoed verkloot. En dat verdien je niet als kind. Dan hoor je je geen zorgen te maken om je dronken moeder, of de man die je misbruikt, dergelijke geheimen passen niet bij een kind.
En dát maakt dat je beeld van de wereld nu zo eng is. Dat komt niet door jou, niet door je karakter, niet doordat je een slecht mens zou zijn, dat komt omdat je beschadigd bent door anderen. Buiten jouw schuld en dat is oneerlijk en onterecht.
En over wat je vroeg: ons verhaal komt overeen met dat van de psycholoog omdat de meeste mensen er zo over denken. Die zien dat een kind bescherming en veiligheid verdiend en nooit schuld kan hebben in dit soort situaties. En dat zien ze weer omdat ze zelf als kind veiligheid en bescherming hebben ervaren en dus heel anders naar de wereld kijken dan iemand voor wie de wereld eng en gevaarlijk was als kind. Dat was voor jou zo en wat jou hielp was hard werken, je best doen, overleven, verdragen, jezelf onzichtbaar maken en nuttig zijn. Dat geeft een gevoel van controle en daarmee heb je het gered. Maar wat je tóen geholpen heeft zit je nu dwars. Want daardoor heb je toen kunnen omgaan met wat je allemaal overkwam maar het nadeel is dat je ook een deel van de schuld op je hebt genomen. Dat is niet terecht.
De volwassenen in jouw omgeving hebben het behoorlijk verkloot, al is dat vanuit hun verhaal misschien te verklaren omdat ze ook beschadigd zijn door hun verleden. Maar ze hebben het evengoed verkloot. En dat verdien je niet als kind. Dan hoor je je geen zorgen te maken om je dronken moeder, of de man die je misbruikt, dergelijke geheimen passen niet bij een kind.
En dát maakt dat je beeld van de wereld nu zo eng is. Dat komt niet door jou, niet door je karakter, niet doordat je een slecht mens zou zijn, dat komt omdat je beschadigd bent door anderen. Buiten jouw schuld en dat is oneerlijk en onterecht.
vrijdag 2 december 2016 om 17:13
Bedankt voor jullie inzichten, echt heel erg bedankt.
Het helpt om te weten wat er gebeurt met me..
Ik zal me nu wel wat meer afzijdig houden, tenminste proberen.
Omdat ik net zie hoeveel ik hier al gepost heb
en hoeveel tijd jullie in mij steken.
Sorry daarvoor
Het helpt om te weten wat er gebeurt met me..
Ik zal me nu wel wat meer afzijdig houden, tenminste proberen.
Omdat ik net zie hoeveel ik hier al gepost heb
en hoeveel tijd jullie in mij steken.
Sorry daarvoor
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 2 december 2016 om 19:02
quote:Knuffelbeertjes schreef op 02 december 2016 @ 17:13:
Bedankt voor jullie inzichten, echt heel erg bedankt.
Het helpt om te weten wat er gebeurt met me..
Ik zal me nu wel wat meer afzijdig houden, tenminste proberen.
Omdat ik net zie hoeveel ik hier al gepost heb
en hoeveel tijd jullie in mij steken.
Sorry daarvoor Je verontschuldigingen zijn helemaal niet nodig. Ik bepaal zelf waar ik mijn tijd aan besteed. Als ik geen zin heb om te reageren doe ik dat niet. Ik vind niet dat je veel aandacht vraagt, ik vind dat je veel meer waardering verdient dan jij jezelf geeft en dus ook dat je meer tijd verdient, veel meer, dan jij durft te vragen. Maar hoe dan ook, ik bepaal zelf wat ik met mijn tijd doe. Daar draag jij geen verantwoordelijkheid voor. Al ben ik de hele dag aan jou aan het denken, dan nog ben jij daar niet verantwoordelijk voor en ik wel.
Bedankt voor jullie inzichten, echt heel erg bedankt.
Het helpt om te weten wat er gebeurt met me..
Ik zal me nu wel wat meer afzijdig houden, tenminste proberen.
Omdat ik net zie hoeveel ik hier al gepost heb
en hoeveel tijd jullie in mij steken.
Sorry daarvoor Je verontschuldigingen zijn helemaal niet nodig. Ik bepaal zelf waar ik mijn tijd aan besteed. Als ik geen zin heb om te reageren doe ik dat niet. Ik vind niet dat je veel aandacht vraagt, ik vind dat je veel meer waardering verdient dan jij jezelf geeft en dus ook dat je meer tijd verdient, veel meer, dan jij durft te vragen. Maar hoe dan ook, ik bepaal zelf wat ik met mijn tijd doe. Daar draag jij geen verantwoordelijkheid voor. Al ben ik de hele dag aan jou aan het denken, dan nog ben jij daar niet verantwoordelijk voor en ik wel.
zaterdag 3 december 2016 om 12:19
quote:Knuffelbeertjes schreef op 03 december 2016 @ 11:17:
Snap ik VivaFleur dat dat mag, maar ook weer niet, want ik heb al een week lang zo gezeurd en nu heb ik de juiste hulp en mag ik hier niet meer aandacht krijgen want jullie hebben geholpen het eerlijk te zeggen tegen de psycholoog en nu denken jullie misschien dat ik het wel red..
Mogen we zelf denken? Je denkt continu voor anderen, maar ik heb echt genoeg hersens om dat zelf te kunnen Ik denk dat je nog een lange weg te gaan hebt maar dat je het kunt, de eerste stappen lijken me het allermoeilijkst en die heb je gezet. Ík vind jou de moeite waard, en je zal het vast niet met me eens zijn, maar dat maakt mijn mening niet anders.
quote:Knuffelbeertjes schreef op 03 december 2016 @ 11:17:
MevrouwJack, het genieten lukt niet, ik heb gevraagd aan de psycholoog of ik de bloemen vandaag mag weggooien of geven. Ze zei dat ik het zelf mag weten maar dat het wel zonde zou zijn omdat ik het wel echt waard ben. Gisteravond was vermoeiend, ik heb heel erg moeten schakelen om goed over te komen, wat wel gelukt is waarschijnlijk want ze wilden gelijk een nieuwe datum plannen en we kregen een app toen ze thuis waren dat het zo gezellig was.
Kan me voorstellen dat het lastig is om zo'n avondje goed door te komen, ik ben lang ziek geweest en weet hoe vermoeiend het kan zijn om soms 'jezelf te moeten spelen'. Kun je die bloemen niet laten staan? Niet voor jezelf, maar gewoon om je huis een beetje vrolijk te maken, voor je vriend die van je houdt, voor de moeite die je ervoor gedaan hebt? Als symbool dat je iets gedaan hebt wat je heel spannend vond en dat toch gelukt is?
quote:Knuffelbeertjes schreef op 03 december 2016 @ 11:17:
De cake is heel lekker en goed gelukt! Wel simpel te maken maar moet ergens beginnen
http://www.ah.nl/allerhande/recept/R-R2 ... nappelcake
Jullie allemaal een fijn weekend Jij ook een fijn weekend, cake ziet er lekker uit. Ik heb gisteren appelflappen gemaakt voor op mijn werk, ook lekker geworden!
Snap ik VivaFleur dat dat mag, maar ook weer niet, want ik heb al een week lang zo gezeurd en nu heb ik de juiste hulp en mag ik hier niet meer aandacht krijgen want jullie hebben geholpen het eerlijk te zeggen tegen de psycholoog en nu denken jullie misschien dat ik het wel red..
Mogen we zelf denken? Je denkt continu voor anderen, maar ik heb echt genoeg hersens om dat zelf te kunnen Ik denk dat je nog een lange weg te gaan hebt maar dat je het kunt, de eerste stappen lijken me het allermoeilijkst en die heb je gezet. Ík vind jou de moeite waard, en je zal het vast niet met me eens zijn, maar dat maakt mijn mening niet anders.
quote:Knuffelbeertjes schreef op 03 december 2016 @ 11:17:
MevrouwJack, het genieten lukt niet, ik heb gevraagd aan de psycholoog of ik de bloemen vandaag mag weggooien of geven. Ze zei dat ik het zelf mag weten maar dat het wel zonde zou zijn omdat ik het wel echt waard ben. Gisteravond was vermoeiend, ik heb heel erg moeten schakelen om goed over te komen, wat wel gelukt is waarschijnlijk want ze wilden gelijk een nieuwe datum plannen en we kregen een app toen ze thuis waren dat het zo gezellig was.
Kan me voorstellen dat het lastig is om zo'n avondje goed door te komen, ik ben lang ziek geweest en weet hoe vermoeiend het kan zijn om soms 'jezelf te moeten spelen'. Kun je die bloemen niet laten staan? Niet voor jezelf, maar gewoon om je huis een beetje vrolijk te maken, voor je vriend die van je houdt, voor de moeite die je ervoor gedaan hebt? Als symbool dat je iets gedaan hebt wat je heel spannend vond en dat toch gelukt is?
quote:Knuffelbeertjes schreef op 03 december 2016 @ 11:17:
De cake is heel lekker en goed gelukt! Wel simpel te maken maar moet ergens beginnen
http://www.ah.nl/allerhande/recept/R-R2 ... nappelcake
Jullie allemaal een fijn weekend Jij ook een fijn weekend, cake ziet er lekker uit. Ik heb gisteren appelflappen gemaakt voor op mijn werk, ook lekker geworden!
Tjezus, wat vals
zaterdag 3 december 2016 om 12:34
Haha dank je MevrouwJack ik zal proberen te vertrouwen op jullie eigen hersencapaciteiten maar toch zeg jij het zelf ook al: 'de eerste stappen lijken me het allermoeilijkst en die heb je gezet.' Ik heb het nu ook moeilijk maar ik denk dat dat niet meer mag..
Erg om te horen dat je ziek bent geweest het was ook vermoeiend maar wel te doen. De bloemen twijfel ik nog even over, bedankt voor jouw kijk er op.
Appelflappen zijn in deze tijd een succes, leuk!
Erg om te horen dat je ziek bent geweest het was ook vermoeiend maar wel te doen. De bloemen twijfel ik nog even over, bedankt voor jouw kijk er op.
Appelflappen zijn in deze tijd een succes, leuk!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
