Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen
zaterdag 26 november 2016 om 17:04
Hallo,
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 1 december 2016 om 22:20
quote:Knuffelbeertjes schreef op 01 december 2016 @ 22:10:
[...]
Dat bovenste begin ik nu door te krijgen.. het maakt me heel verdrietig.. is mijn eigen zelf gecreëerde werkelijkheid een gevolg van vroeger en niet echt? Kan het zo zijn dat ik het al zolang verkeerd zie..?
Het is als kind een logisch antwoord op wat je hebt meegemaakt. Nu is het nog steeds een manier om je staande te kunnen houden. Omdat je zoveel nog niet verwerkt hebt is het leven een mijnenveld vol met triggers naar nare herinneringen geworden.
Ik had ook zo mijn tactieken om me staande te kunnen houden. Die kon ik op geleide van hoe meer ik verwerkte loslaten. Het gaat een beetje hand in hand. Dus probeer je niet te bezwaard te voelen over je gedachten. Het is jouw tactiek. En in therapie ga je andere manieren leren en stukje bij beetje dingen verwerken waardoor je ook minder tactieken nodig zult hebben.
[...]
Dat bovenste begin ik nu door te krijgen.. het maakt me heel verdrietig.. is mijn eigen zelf gecreëerde werkelijkheid een gevolg van vroeger en niet echt? Kan het zo zijn dat ik het al zolang verkeerd zie..?
Het is als kind een logisch antwoord op wat je hebt meegemaakt. Nu is het nog steeds een manier om je staande te kunnen houden. Omdat je zoveel nog niet verwerkt hebt is het leven een mijnenveld vol met triggers naar nare herinneringen geworden.
Ik had ook zo mijn tactieken om me staande te kunnen houden. Die kon ik op geleide van hoe meer ik verwerkte loslaten. Het gaat een beetje hand in hand. Dus probeer je niet te bezwaard te voelen over je gedachten. Het is jouw tactiek. En in therapie ga je andere manieren leren en stukje bij beetje dingen verwerken waardoor je ook minder tactieken nodig zult hebben.
Doubt kills more dreams than failure ever will
donderdag 1 december 2016 om 22:21
donderdag 1 december 2016 om 22:23
Ik denk ook dat het goed is dat je met je psycholoog gaat bespreken wat je nodig hebt aan therapie.
Maar daarvoor moet ze je natuurlijk ook leren kennen en een beeld hebben waar je last van hebt.
En dat laatste ben je nu heel hard aan het doen! Dus dat gaat echt goed.
Maar daarvoor moet ze je natuurlijk ook leren kennen en een beeld hebben waar je last van hebt.
En dat laatste ben je nu heel hard aan het doen! Dus dat gaat echt goed.
Doubt kills more dreams than failure ever will
donderdag 1 december 2016 om 22:23
quote:Knuffelbeertjes schreef op 01 december 2016 @ 22:10:
[...]
Dat bovenste begin ik nu door te krijgen.. het maakt me heel verdrietig.. is mijn eigen zelf gecreëerde werkelijkheid een gevolg van vroeger en niet echt? Kan het zo zijn dat ik het al zolang verkeerd zie..?
Dat onderste hoop ik heel erg maar ik heb van de vorige keren dat beelden boven kwamen en die gedachten zo sterk waren, geleerd dat hoe meer ik toe laat, hoe meer er boven komt. Het is een orkaan aan beelden, herbelevingen en bijpassende emoties en die maken me zo bang dat ik tot dusver altijd ervoor gezorgd heb dat ik ze weer onder controle kreeg. Het is nu voor het eerst dat ik iets anders probeer, dankzij jullie adviezen, maar het maakt wel dat de herinneringen vrij spel hebben...
Rhae, ik voel me wel heel alleen en ben heel bang voor alles wat komen gaat, wat nu komt is allemaal onbekend terrein en ik wil het liefst stoppen met vechten maar dat kan niet.
De psych heeft al terug gemaild (!) heel kort, dat ze het een dappere mail vindt en of de seroquel iets voor me doet. Ben er nog verbaasd over, had deze reactie niet verwacht. Ben alsnog heel bang voor morgen (sorry, ik snap dat dat stom is), omdat ik denk dat dan alsnog kan gebeuren waar ik bang voor ben (haar reactie) en als dat niet gebeurt en ze blijft zo begripvol, ben ik ook bang, want welke kant gaan we dan op en hoe krijg ik die controle weer terug ??
Je bent die controle stiekem al aan het terugpakken. Je gaat door je angst heen dingen doen die goed voor je zijn, je luistert niet naar gedachten die slecht voor je zijn. Dat is ook controle pakken!
Wat fijn dat de psycholoog zo snel terugmailde.
En jouw werkelijkheid is jouw werkelijkheid en voor jou echt, maar gelukkig kan dat ook anders en dat kun je leren.
[...]
Dat bovenste begin ik nu door te krijgen.. het maakt me heel verdrietig.. is mijn eigen zelf gecreëerde werkelijkheid een gevolg van vroeger en niet echt? Kan het zo zijn dat ik het al zolang verkeerd zie..?
Dat onderste hoop ik heel erg maar ik heb van de vorige keren dat beelden boven kwamen en die gedachten zo sterk waren, geleerd dat hoe meer ik toe laat, hoe meer er boven komt. Het is een orkaan aan beelden, herbelevingen en bijpassende emoties en die maken me zo bang dat ik tot dusver altijd ervoor gezorgd heb dat ik ze weer onder controle kreeg. Het is nu voor het eerst dat ik iets anders probeer, dankzij jullie adviezen, maar het maakt wel dat de herinneringen vrij spel hebben...
Rhae, ik voel me wel heel alleen en ben heel bang voor alles wat komen gaat, wat nu komt is allemaal onbekend terrein en ik wil het liefst stoppen met vechten maar dat kan niet.
De psych heeft al terug gemaild (!) heel kort, dat ze het een dappere mail vindt en of de seroquel iets voor me doet. Ben er nog verbaasd over, had deze reactie niet verwacht. Ben alsnog heel bang voor morgen (sorry, ik snap dat dat stom is), omdat ik denk dat dan alsnog kan gebeuren waar ik bang voor ben (haar reactie) en als dat niet gebeurt en ze blijft zo begripvol, ben ik ook bang, want welke kant gaan we dan op en hoe krijg ik die controle weer terug ??
Je bent die controle stiekem al aan het terugpakken. Je gaat door je angst heen dingen doen die goed voor je zijn, je luistert niet naar gedachten die slecht voor je zijn. Dat is ook controle pakken!
Wat fijn dat de psycholoog zo snel terugmailde.
En jouw werkelijkheid is jouw werkelijkheid en voor jou echt, maar gelukkig kan dat ook anders en dat kun je leren.
donderdag 1 december 2016 om 22:26
Dank je VivaFleur, het mijnenveld is zeer herkenbaar, het klinkt verder allemaal ook begrijpelijk. Maar voor mij is het toch deels anders omdat ik bepaalde dingen echt heel verkeerd gedaan heb als kind en dat onvergefelijk is.. en ik heel snel terug val in het stomme gedrag, terwijl ik wel heel graag die nieuwe technieken zou willen leren!
knap dat jij inmiddels zo ver bent dat je een ander hierbij kunt helpen, heb ik echt bewondering voor
knap dat jij inmiddels zo ver bent dat je een ander hierbij kunt helpen, heb ik echt bewondering voor
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 1 december 2016 om 22:27
Je bent zo dapper Knuffelbeertjes! En je angst voor het onbekende snap ik heel goed. Maar het hoeft ook niet alleen, dat doe je samen met je therapeut, in ieder geval. En hier wil ik je ook graag steunen door naar je te luisteren. Volgens mij een aantal anderen ook. Ik hoop dat je je een beetje gesteund voelt!
donderdag 1 december 2016 om 22:32
Bedankt Rhae, ik zal proberen het zo eens te bekijken, vanuit die invalshoek
Meer hulp dan dit verdien ik eigenlijk niet vind ik, dan zou ik me nog bezwaardet voelen.. en nog zieker in mijn hoofd
Nu kan ik nog (half) functioneren en daardoor op die momenten doen alsof het goed gaat
Al valt het me wel heel zwaar
Het masker opzetten vergt zoveel energie en is ook sneller uitgewerkt dan vroeger..
Waar ik voorheen dagen kon faken, houdt het nu met een paar uurtjes wel op
En ook dat voelt als falen
Meer hulp dan dit verdien ik eigenlijk niet vind ik, dan zou ik me nog bezwaardet voelen.. en nog zieker in mijn hoofd
Nu kan ik nog (half) functioneren en daardoor op die momenten doen alsof het goed gaat
Al valt het me wel heel zwaar
Het masker opzetten vergt zoveel energie en is ook sneller uitgewerkt dan vroeger..
Waar ik voorheen dagen kon faken, houdt het nu met een paar uurtjes wel op
En ook dat voelt als falen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 1 december 2016 om 22:55
De dader heeft zelf de verantwoordelijkheid te dragen voor zijn gedrag. Hij heeft misbruik gemaakt van jou en de kwetsbaarheid van een kind. Hij heeft zelf alles op het spel gezet. Hij had dit nooit mogen doen!
Het verschil tussen volwassenen en kinderen is het kunnen dragen van verantwoordelijkheid voor hun gedrag en keuzes.
Dat geldt ook voor je moeder.
Ik snap de loyaliteit wel hoor. Want boven alles wil je dat het goed gaat met je ouders. Ook als dat ten koste gaat van jezelf als kind. Maar dat ontslaat je ouders niet van het nemen van eigen verantwoordelijkheid voor hun keuzes en gedrag.
Het verschil tussen volwassenen en kinderen is het kunnen dragen van verantwoordelijkheid voor hun gedrag en keuzes.
Dat geldt ook voor je moeder.
Ik snap de loyaliteit wel hoor. Want boven alles wil je dat het goed gaat met je ouders. Ook als dat ten koste gaat van jezelf als kind. Maar dat ontslaat je ouders niet van het nemen van eigen verantwoordelijkheid voor hun keuzes en gedrag.
Doubt kills more dreams than failure ever will
donderdag 1 december 2016 om 23:32
Het voelt nu weer precies zo als toen ik vertelde over het misbruik
Ik moet over dingen praten wat ik niet wil maar toch moet
En ik ben bang deze keer weer verkeerde keuzes gemaakt te hebben
Wie ben ik om te mogen praten, om mijn gedachten te uiten..?
Wat haal ik daarmee wel niet overhoop?!
Ik moet over dingen praten wat ik niet wil maar toch moet
En ik ben bang deze keer weer verkeerde keuzes gemaakt te hebben
Wie ben ik om te mogen praten, om mijn gedachten te uiten..?
Wat haal ik daarmee wel niet overhoop?!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 1 december 2016 om 23:37
quote:Knuffelbeertjes schreef op 01 december 2016 @ 23:24:
En mijn moeder had het heel zwaar ondere andere door mij
Maar ook door mijn broer die nog in bed plaste en driftbuien had
En ik probeerde hem te ontwijken en zijn zin te geven maar vaak werd hij boos om niks en kon ik de driftbui niet voorkomen en werden m'n ouders er weer mee opgezadeld
Ik ben op zoveel gebieden tekort geschoten
Waarom vind jij dat je verantwoordelijk bent voor de ellende die anderen veroorzaken? Waarom neem je het op voor iemand die meisjes misbruikt (niet alleen jou dus), voor iemand die om niks (dus niet om jou) driftig wordt en voor mensen die jou verwaarloosd hebben? Waarom vind jij dat gaat jonge kind dat je toen was, dat allemaal met zich mee moet zeulen en dat het haar eigen schuld was? Waarom heb je zoveel compassie voor anderen maar niet voor dat jonge meisje dat je was, dat zich er toch maar doorheen geslagen heeft? Of voor de vrouw die je nu bent, die zo goed bezig is in het durven kijken naar haar verleden?
Waar ben je trots op? Ik zie zoveel goede eigenschappen in jouw berichten, zie je ze zelf ook?
En mijn moeder had het heel zwaar ondere andere door mij
Maar ook door mijn broer die nog in bed plaste en driftbuien had
En ik probeerde hem te ontwijken en zijn zin te geven maar vaak werd hij boos om niks en kon ik de driftbui niet voorkomen en werden m'n ouders er weer mee opgezadeld
Ik ben op zoveel gebieden tekort geschoten
Waarom vind jij dat je verantwoordelijk bent voor de ellende die anderen veroorzaken? Waarom neem je het op voor iemand die meisjes misbruikt (niet alleen jou dus), voor iemand die om niks (dus niet om jou) driftig wordt en voor mensen die jou verwaarloosd hebben? Waarom vind jij dat gaat jonge kind dat je toen was, dat allemaal met zich mee moet zeulen en dat het haar eigen schuld was? Waarom heb je zoveel compassie voor anderen maar niet voor dat jonge meisje dat je was, dat zich er toch maar doorheen geslagen heeft? Of voor de vrouw die je nu bent, die zo goed bezig is in het durven kijken naar haar verleden?
Waar ben je trots op? Ik zie zoveel goede eigenschappen in jouw berichten, zie je ze zelf ook?
Tjezus, wat vals
donderdag 1 december 2016 om 23:57
Ik ben zo bang dat ik net wordt als mijn ouders.. dat mag niet want ik moet sterker zijn, ze hebben al genoeg moeten doorstaan
Maar dat sterk zijn voelt niet zo sterk meer...
Ik weet me geen raad met al deze gedachten beelden herinneringen en emoties
Ik hoop niet dat ik hier een negatief beeld schets van mijn ouders want dat is niet eerlijk, zij hebben wel hun best gedaan
Maar dat sterk zijn voelt niet zo sterk meer...
Ik weet me geen raad met al deze gedachten beelden herinneringen en emoties
Ik hoop niet dat ik hier een negatief beeld schets van mijn ouders want dat is niet eerlijk, zij hebben wel hun best gedaan
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 2 december 2016 om 00:05
quote:Knuffelbeertjes schreef op 02 december 2016 @ 00:00:
Sorry ik kom vast over als iemand die niks wil
Maar ik doe echt iets met jullie woorden en adviezen, ik doe echt mijn bestJe hoeft geen sorry te zeggen, we zien echt wel dat je je best doet en je bent ons al helemaal niks verplicht
Sorry ik kom vast over als iemand die niks wil
Maar ik doe echt iets met jullie woorden en adviezen, ik doe echt mijn bestJe hoeft geen sorry te zeggen, we zien echt wel dat je je best doet en je bent ons al helemaal niks verplicht
Tjezus, wat vals
vrijdag 2 december 2016 om 00:19
Dank je wel MevrouwJack
Het is echt zo dat er niks goed is aan mijn persoonlijkheid, als je me echt zou kennen, zoals de psych nu gaat ervaren, zou je dat weten
Daarom moet ik compenseren met wat ik goed kán: hoge cijfers halen, promoties, een steeds hogere functie
Altijd het huis schoon en net, elke avond koken, zorgen voor boodschappen
Altijd zin hebben in seks als vriend behoefte eraan heeft
Klaar staan voor familie en vrienden
Kaartjes en berichtjes sturen, laten merken dat ik aan ze denk
Op die manier kan ik het verkopen richting mezelf dat ook ik bestaansrecht heb
Dat maakt het nu vreselijk zwaar, want bovenstaande dingen heb ik niet meer goed onder controle, ik laat steekjes vallen sinds de miskraam en dat neem ik mezelf enorm kwalijk
Het is echt zo dat er niks goed is aan mijn persoonlijkheid, als je me echt zou kennen, zoals de psych nu gaat ervaren, zou je dat weten
Daarom moet ik compenseren met wat ik goed kán: hoge cijfers halen, promoties, een steeds hogere functie
Altijd het huis schoon en net, elke avond koken, zorgen voor boodschappen
Altijd zin hebben in seks als vriend behoefte eraan heeft
Klaar staan voor familie en vrienden
Kaartjes en berichtjes sturen, laten merken dat ik aan ze denk
Op die manier kan ik het verkopen richting mezelf dat ook ik bestaansrecht heb
Dat maakt het nu vreselijk zwaar, want bovenstaande dingen heb ik niet meer goed onder controle, ik laat steekjes vallen sinds de miskraam en dat neem ik mezelf enorm kwalijk
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 2 december 2016 om 06:12
Wat dapper van je dat je op je 10e iemand hebt durven vertellen van het misbruik. Ontzettend dapper. Dat het gezin van de dader uiteen is gevallen, is niet jouw schuld. Misschien heb je er door het te vertellen voor gezorgd dat de dader niet door kon gaan, of heb je hem zelfs gestopt andere kinderen te gaan misbruiken. Je bent een heldin.
Jij mag er zijn. Je bent er gewoon. Je hebt bestaansrecht simpelweg omdat je er bent.
Doe je wel eens iets puur en alleen voor jezelf? Heb je hobby's?
Jij mag er zijn. Je bent er gewoon. Je hebt bestaansrecht simpelweg omdat je er bent.
Doe je wel eens iets puur en alleen voor jezelf? Heb je hobby's?
