Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen
zaterdag 26 november 2016 om 17:04
Hallo,
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 4 december 2016 om 14:27
quote:Knuffelbeertjes schreef op 04 december 2016 @ 14:19:
Ik ben de kerstboom aan het versieren
En het is heel leuk werk
Zodra de lichtjes goed zaten
Maar dat zal herkenbaar zijn
Haha, toch altijd nog iets dat ons allen bindt
Ik begin er niet aan, tenzij de kerstsfeer ineens heel hard binnenkomt zoals een paar jaar geleden, maar eigenlijk houd ik er niet zo van.
Ik ben de kerstboom aan het versieren
En het is heel leuk werk
Zodra de lichtjes goed zaten
Maar dat zal herkenbaar zijn
Haha, toch altijd nog iets dat ons allen bindt
Ik begin er niet aan, tenzij de kerstsfeer ineens heel hard binnenkomt zoals een paar jaar geleden, maar eigenlijk houd ik er niet zo van.
Tjezus, wat vals
zondag 4 december 2016 om 14:52
quote:MevrouwJack schreef op 04 december 2016 @ 14:25:
[...]
Ik vond dat iedereen die is ziek is, recht heeft op klagen en zielig zijn, tot ik het zelf werd. Nou ja, écht zieke mensen waren heel lang thuis, dus niet zeuren. Na een paar maanden thuis bedacht ik dat je pas écht zielig bent als je naar het zh moet, naar een 'echte arts'. En toen ik daar was, vond ik wel dat het pas 'telde' als je een stevige diagnose hebt. Nou die kreeg ik, dus toen bedacht ik dat je pas echt ziek bent als je zo ongeveer bijna dood bent. Nou dat ben ik dan weer niet, dus niet zeuren.
En eerlijk gezegd, ben ik het nog steeds met die laatste uitspraak eens. Beetje hardleers toch wel
Dat riedeltje is heel heel herkenbaar MevrouwJack (en het hardleers zijn ook )
Kun je nu wel redelijk goed met het ziek zijn omgaan? Lijkt me een hele impact op je leven
[...]
Ik vond dat iedereen die is ziek is, recht heeft op klagen en zielig zijn, tot ik het zelf werd. Nou ja, écht zieke mensen waren heel lang thuis, dus niet zeuren. Na een paar maanden thuis bedacht ik dat je pas écht zielig bent als je naar het zh moet, naar een 'echte arts'. En toen ik daar was, vond ik wel dat het pas 'telde' als je een stevige diagnose hebt. Nou die kreeg ik, dus toen bedacht ik dat je pas echt ziek bent als je zo ongeveer bijna dood bent. Nou dat ben ik dan weer niet, dus niet zeuren.
En eerlijk gezegd, ben ik het nog steeds met die laatste uitspraak eens. Beetje hardleers toch wel
Dat riedeltje is heel heel herkenbaar MevrouwJack (en het hardleers zijn ook )
Kun je nu wel redelijk goed met het ziek zijn omgaan? Lijkt me een hele impact op je leven
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 4 december 2016 om 15:01
quote:MevrouwJack schreef op 04 december 2016 @ 14:27:
[...]
Haha, toch altijd nog iets dat ons allen bindt
Ik begin er niet aan, tenzij de kerstsfeer ineens heel hard binnenkomt zoals een paar jaar geleden, maar eigenlijk houd ik er niet zo van.
Hahaha deze zin staat zo haaks op je avatar
(Lijkt mij)
[...]
Haha, toch altijd nog iets dat ons allen bindt
Ik begin er niet aan, tenzij de kerstsfeer ineens heel hard binnenkomt zoals een paar jaar geleden, maar eigenlijk houd ik er niet zo van.
Hahaha deze zin staat zo haaks op je avatar
(Lijkt mij)
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 4 december 2016 om 15:46
quote:Knuffelbeertjes schreef op 04 december 2016 @ 14:49:
[...]
Dat laatste is precies zoals het is Alinea, maar ik mag niet te negatief zijn over hen.
Ze hebben me namelijk wel in huis gehouden toen m'n moeder niet meer voor ons kon zorgen
Mijn vader herinnert me daar altijd aan als het over vroeger gaat en zegt dat ik geluk gehad heb met hem en m'n stiefmoeder omdat een pleeggezin nog veel erger was geweest en de meeste vaders daar voor zouden kiezen..
M'n stiefmoeder zegt eigenlijk nooit dat ze van me houdt want emoties uiten is net als bij mijn vader niet hun sterke kant.. daar praat je gewoon niet over..
Bedankt voor je lieve berichtjes
En dat de meeste vaders daar voor zouden kiezen?
Sorry ik vind jouw vader niet zo leuk, dus omdat je bij 1 van je ouders mocht wonen moet je eeuwig dankbaar zijn.
Je mag wel negatief zijn over dingen die negatief zijn en als jij dat niet durft dan zeg ik het wel dat is niet ok, het is in elk geval geen warm bad.
[...]
Dat laatste is precies zoals het is Alinea, maar ik mag niet te negatief zijn over hen.
Ze hebben me namelijk wel in huis gehouden toen m'n moeder niet meer voor ons kon zorgen
Mijn vader herinnert me daar altijd aan als het over vroeger gaat en zegt dat ik geluk gehad heb met hem en m'n stiefmoeder omdat een pleeggezin nog veel erger was geweest en de meeste vaders daar voor zouden kiezen..
M'n stiefmoeder zegt eigenlijk nooit dat ze van me houdt want emoties uiten is net als bij mijn vader niet hun sterke kant.. daar praat je gewoon niet over..
Bedankt voor je lieve berichtjes
En dat de meeste vaders daar voor zouden kiezen?
Sorry ik vind jouw vader niet zo leuk, dus omdat je bij 1 van je ouders mocht wonen moet je eeuwig dankbaar zijn.
Je mag wel negatief zijn over dingen die negatief zijn en als jij dat niet durft dan zeg ik het wel dat is niet ok, het is in elk geval geen warm bad.
zondag 4 december 2016 om 16:10
quote:Knuffelbeertjes schreef op 04 december 2016 @ 14:49:
[...]
Mijn vader herinnert me daar altijd aan als het over vroeger gaat en zegt dat ik geluk gehad heb met hem en m'n stiefmoeder omdat een pleeggezin nog veel erger was geweest en de meeste vaders daar voor zouden kiezen..
Pardon? Een kind dat dankbaar moet zijn omdat ze bij haar vader mag wonen? En de meeste vaders kiezen voor een pleeggezin? Ongelooflijk zeg, en dan druk ik me nog erg voorzichtig uit.
[...]
Mijn vader herinnert me daar altijd aan als het over vroeger gaat en zegt dat ik geluk gehad heb met hem en m'n stiefmoeder omdat een pleeggezin nog veel erger was geweest en de meeste vaders daar voor zouden kiezen..
Pardon? Een kind dat dankbaar moet zijn omdat ze bij haar vader mag wonen? En de meeste vaders kiezen voor een pleeggezin? Ongelooflijk zeg, en dan druk ik me nog erg voorzichtig uit.
Tjezus, wat vals
zondag 4 december 2016 om 16:11
quote:Knuffelbeertjes schreef op 04 december 2016 @ 14:52:
[...]
Dat riedeltje is heel heel herkenbaar MevrouwJack (en het hardleers zijn ook )
Kun je nu wel redelijk goed met het ziek zijn omgaan? Lijkt me een hele impact op je leven Ja het gaat inmiddels een stuk beter, veel last van vermoeidheid nog maar het lukt me aardig om mijn leven zo in te richten op een manier die voldoening geeft en waarbij ik de balans kan houden.
[...]
Dat riedeltje is heel heel herkenbaar MevrouwJack (en het hardleers zijn ook )
Kun je nu wel redelijk goed met het ziek zijn omgaan? Lijkt me een hele impact op je leven Ja het gaat inmiddels een stuk beter, veel last van vermoeidheid nog maar het lukt me aardig om mijn leven zo in te richten op een manier die voldoening geeft en waarbij ik de balans kan houden.
Tjezus, wat vals
zondag 4 december 2016 om 17:41
zondag 4 december 2016 om 17:45
Hoi Knuffelbeertjes.
Hier iemand die net jouw hele verhaal aandachtig heeft gelezen.
Zelf heb ik een prima jeugd gehad en kom ik mijn leven door zonder al te grote obstakels. Jij zou mij denk ik normaal vinden.
Ik vind jou bijzonder op een positieve manier. Zo bijzonder dat ik hier een berichtje voor je achter wil laten. Heel moedig en dapper hoe je bezig bent om je draai in het leven te vinden. Ik vind helemaal niet dat je hier teveel aandacht vraagt. Ik heb net alles heel rustig doorgelezen. Omdat ik dat zelf wilde en omdat ik vind dat jij de moeite waard bent om gelezen te worden.
Ik heb geen betere wijze raad voor je dan goed lezen wat de lieve dames hier schrijven.
Heb je je bloemen nog? Hier thuis kan ik geen bloemen neerzetten omdat de kat ze dan op gaat eten. Maar ik haal dan wel eens een ander kado voor mezelf, daar die je immers niemand kwaad mee.
Ik blijf meelezen hoe het met je gaat. Probeer de volgende keer bij de psycholoog weer zo open en eerlijk te zijn. Dat mag gewoon en ik zou het zo fijn voor je vinden als het de volgende keer weer zo goed gaat!
Hier iemand die net jouw hele verhaal aandachtig heeft gelezen.
Zelf heb ik een prima jeugd gehad en kom ik mijn leven door zonder al te grote obstakels. Jij zou mij denk ik normaal vinden.
Ik vind jou bijzonder op een positieve manier. Zo bijzonder dat ik hier een berichtje voor je achter wil laten. Heel moedig en dapper hoe je bezig bent om je draai in het leven te vinden. Ik vind helemaal niet dat je hier teveel aandacht vraagt. Ik heb net alles heel rustig doorgelezen. Omdat ik dat zelf wilde en omdat ik vind dat jij de moeite waard bent om gelezen te worden.
Ik heb geen betere wijze raad voor je dan goed lezen wat de lieve dames hier schrijven.
Heb je je bloemen nog? Hier thuis kan ik geen bloemen neerzetten omdat de kat ze dan op gaat eten. Maar ik haal dan wel eens een ander kado voor mezelf, daar die je immers niemand kwaad mee.
Ik blijf meelezen hoe het met je gaat. Probeer de volgende keer bij de psycholoog weer zo open en eerlijk te zijn. Dat mag gewoon en ik zou het zo fijn voor je vinden als het de volgende keer weer zo goed gaat!
zondag 4 december 2016 om 17:48
Ik vind dat niet raar Knuffelbeertjes. Helemaal niet raar. Ik heb een keer vuurwerk ik mijn haar gehad en schrik van elke knal. Dat is een automatische reactie, niks raars aan en ook niks om je voor te schamen.
Wel hoop ik dat je je ooit veilig genoeg kunt voelen om niet meer te hoeven schrikken. Of dat je wel schrikt, maar dat je dan meteen doorhebt dat er niks aan de hand is en dat je "alleen maar schrok".
Sowieso, iemand die schrikt van iets.... Heb ik nog nooit raar gevonden.
Wel hoop ik dat je je ooit veilig genoeg kunt voelen om niet meer te hoeven schrikken. Of dat je wel schrikt, maar dat je dan meteen doorhebt dat er niks aan de hand is en dat je "alleen maar schrok".
Sowieso, iemand die schrikt van iets.... Heb ik nog nooit raar gevonden.
zondag 4 december 2016 om 17:57
Wat een lieve woorden Pruttel
Dat doet me erg goed. Ik vind het zo lief dat jij en anderen de moeite nemen te reageren, ook erg bijzonder.
De bloemen hebben het overleefd, hier geen huisdieren die ermee aan de haal gaan. En ik heb ze moeten laten staan van mezelf. En het maakt het huis fijner.. en dat mag, blijkbaar.
Helaas heb ik toch een fles wijn gedronken.. en een hele chocolade letter gegeten.. volgens mijn psycholoog zijn die dingen minder erg dan mezelf snijden of overgeven, ik vind alles erg, dit dus ook, voelt als falen, wat denken jullie??
De onrust neemt wel weer toe..
Dat doet me erg goed. Ik vind het zo lief dat jij en anderen de moeite nemen te reageren, ook erg bijzonder.
De bloemen hebben het overleefd, hier geen huisdieren die ermee aan de haal gaan. En ik heb ze moeten laten staan van mezelf. En het maakt het huis fijner.. en dat mag, blijkbaar.
Helaas heb ik toch een fles wijn gedronken.. en een hele chocolade letter gegeten.. volgens mijn psycholoog zijn die dingen minder erg dan mezelf snijden of overgeven, ik vind alles erg, dit dus ook, voelt als falen, wat denken jullie??
De onrust neemt wel weer toe..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 4 december 2016 om 17:59
quote:Knuffelbeertjes schreef op 04 december 2016 @ 17:39:
Wat ook veel terug komt is het beeld van mijn ouders na een vakantie. Ik mocht met een vriendinnetje mee naar het buitenland, voor het eerst. Ik vond het dood eng, omdat ik mijn ouders niet alleen kon laten. Dat bleek later ook wel, want toen ik terug kwam was een van de eerste dingen die mijn vader zei: 'ik hoop dat jij een mooie vakantie gehad hebt, maar je moeder en ik gaan scheiden..'
Zelfs nu ik volwassen ben heb ik nog last van heimwee en ben ik bang dat er van alles mis gaat met de mensen om me heen, alsof er een vloek op rust...
Ik schaam me zo voor die dingen
Ja verschrikkelijk, bij ons ook ik zat nachtenlang bij mijn moeder die huilend haar armen opensneed, ik ga zelfmoord plegen, ik werd dan de huiskamer uitgejaagd en dan ging ik tegen de deur aan liggen tot twee uur in de nacht tot ik gesnurk hoorde en dan om acht uur naar de trein fietsen en naar school en maar ingestraalde jomanda kaartjes onder haar kussen leggen om haar beter te maken, ze werd elke avond stoned en dronken en dan schreeuwde ze wat lijk je toch op je vader ik haat je, of als ze weer eens ging scheiden dan was het zie je dit krijg je ervan het is jouw schuld ik durfde haar ook nooit alleen te laten want dan ging het meestal helemaal mis.
Ik heb ook nog nooit sorry gehad alleen dat ze het knap vind dat ze zich in leven kon houden.
Wat ook veel terug komt is het beeld van mijn ouders na een vakantie. Ik mocht met een vriendinnetje mee naar het buitenland, voor het eerst. Ik vond het dood eng, omdat ik mijn ouders niet alleen kon laten. Dat bleek later ook wel, want toen ik terug kwam was een van de eerste dingen die mijn vader zei: 'ik hoop dat jij een mooie vakantie gehad hebt, maar je moeder en ik gaan scheiden..'
Zelfs nu ik volwassen ben heb ik nog last van heimwee en ben ik bang dat er van alles mis gaat met de mensen om me heen, alsof er een vloek op rust...
Ik schaam me zo voor die dingen
Ja verschrikkelijk, bij ons ook ik zat nachtenlang bij mijn moeder die huilend haar armen opensneed, ik ga zelfmoord plegen, ik werd dan de huiskamer uitgejaagd en dan ging ik tegen de deur aan liggen tot twee uur in de nacht tot ik gesnurk hoorde en dan om acht uur naar de trein fietsen en naar school en maar ingestraalde jomanda kaartjes onder haar kussen leggen om haar beter te maken, ze werd elke avond stoned en dronken en dan schreeuwde ze wat lijk je toch op je vader ik haat je, of als ze weer eens ging scheiden dan was het zie je dit krijg je ervan het is jouw schuld ik durfde haar ook nooit alleen te laten want dan ging het meestal helemaal mis.
Ik heb ook nog nooit sorry gehad alleen dat ze het knap vind dat ze zich in leven kon houden.
zondag 4 december 2016 om 18:10
quote:Knuffelbeertjes schreef op 04 december 2016 @ 17:57:
Wat een lieve woorden Pruttel
Dat doet me erg goed. Ik vind het zo lief dat jij en anderen de moeite nemen te reageren, ook erg bijzonder.
De bloemen hebben het overleefd, hier geen huisdieren die ermee aan de haal gaan. En ik heb ze moeten laten staan van mezelf. En het maakt het huis fijner.. en dat mag, blijkbaar.
Helaas heb ik toch een fles wijn gedronken.. en een hele chocolade letter gegeten.. volgens mijn psycholoog zijn die dingen minder erg dan mezelf snijden of overgeven, ik vind alles erg, dit dus ook, voelt als falen, wat denken jullie??
De onrust neemt wel weer toe..Ojee ok weer even naar je boom kijken en genieten van die zen staat waar je eerst in zat. En een fles wijn is heerlijk maar kan je stemming wel versterken dus ook de goede kant op, komt er een leuk programma op tv? Om zeven uur op national cheographic dr pol!
Wat een lieve woorden Pruttel
Dat doet me erg goed. Ik vind het zo lief dat jij en anderen de moeite nemen te reageren, ook erg bijzonder.
De bloemen hebben het overleefd, hier geen huisdieren die ermee aan de haal gaan. En ik heb ze moeten laten staan van mezelf. En het maakt het huis fijner.. en dat mag, blijkbaar.
Helaas heb ik toch een fles wijn gedronken.. en een hele chocolade letter gegeten.. volgens mijn psycholoog zijn die dingen minder erg dan mezelf snijden of overgeven, ik vind alles erg, dit dus ook, voelt als falen, wat denken jullie??
De onrust neemt wel weer toe..Ojee ok weer even naar je boom kijken en genieten van die zen staat waar je eerst in zat. En een fles wijn is heerlijk maar kan je stemming wel versterken dus ook de goede kant op, komt er een leuk programma op tv? Om zeven uur op national cheographic dr pol!
zondag 4 december 2016 om 19:06
quote:Knuffelbeertjes schreef op 04 december 2016 @ 18:50:
Alinea, niet leuk om dat mee te maken met je moeder, ik herken het zo. Die van mij zong hele nachten met Marco Borsato mee en vertelde dan dat hij haar wel begreep. En ik elke dag maar hopen dat Marco aan zou bellen, want hij begreep haar en zou haar kunnen helpen. Ik heb zelfs geprobeerd een brief te schrijven naar hem.. Ik schaam me daar zo voor.
En altijd uit school moest ik haar eerst uit bed halen, verschonen, laten douchen. En maar door roepen en vertellen dat ik niks waard was. Ik wilde dat ook graag horen, ik heb het zelfs enorm gemist toen ze eenmaal weg was, ook daar schaam ik me voor, welk persoon wil dat nou horen??
En als ze weer bij zinnen was konden we naar de supermarkt, de pakken drank kopen.
We reden altijd langs een meertje.
Ik hoopte vaak vurig dat ze ons daarin zou rijden.
Niet omdat ik dood wilde, maar ik dacht: wat zou dat lekker stil zijn.
En dan haatte ik mezelf weer
om die gedachte.
Op een gegeven moment dronk ze wodka in waterflesjes.. en drank uit melkpakken.
Moest ik haar helpen het over te schenken.
Want andere mensen deden zo moeilijk.
En begrepen haar niet.
Ik ook niet, maar als ik lief was en haar hielp, hoefde ze me niet te straffen.
Één keer ben ik er tegen in gegaan.
Schonk ik een flesje leeg door de gootsteen
Terwijl zij in bad lag
Toen ze er uit was, heeft ze me naar buiten geschopt.
Ik sliep in de tuin.
Hoe had ik zo stom kunnen zijn?
Ik was heel bang, want het was donker en koud.
Maar het was wel mijn verdiende loon.
Soms ruik ik nog aan pakken drinken
en ben ik bang dat vriend hetzelfde doet.
Word ik boos om niks.. en verpest ik onze relatie ook nog.
Terwijl hij het altijd begrijpt als ik het uitleg
maar heel vaak leg ik het niet uit
omdat ik me kapot schaam.
Alinea, het genieten zit er nu even niet in.
Die beelden komen weer zo hard terug
en de paniek en de gedachten
Om alles wat ik fout doe
Omdat ik een 'mooi' leven heb en mijn moeder niet
en die andere misbruikte meiden ook niet
Ik verdien geen mooie bloemen,
een mooi versierde kerstboom.
De warmte van dit huis en mijn vriend.
Pruttel dank je wel voor de gerust stelling.
Je hebt helemaal gelijk...
Het is 'maar' een chocoladeletter
alleen mijn hoofd maakt het soms zo groot
en angstig..
De drank laat ik nu ook verder staan hoor
Ik mag nooit zo worden als mijn moeder.
Bedankt voor jullie tips
Wat herkenbaar.. flessen medium en dry sherry met een trechtertje precies overgieten zodat het klopte en hopen dat we samen keihard de vangrail in zouden gaan als we richting supermarkt reden.
We stoppen lekker met herinneringen ophalen, daar wordt je ook niet blij van..
Gelukkig is het niet meer vroeger nu nog het verwerken..
En je hebt wel bloemen verdient en een mooie kerstboom en je verdient het om te genieten, we hebben het hier over mishandeling hoor je hebt alle recht op een gelukkig leven. Probeer dat gevoel van vanmiddag even terug te halen toen de boom net stond.
Alinea, niet leuk om dat mee te maken met je moeder, ik herken het zo. Die van mij zong hele nachten met Marco Borsato mee en vertelde dan dat hij haar wel begreep. En ik elke dag maar hopen dat Marco aan zou bellen, want hij begreep haar en zou haar kunnen helpen. Ik heb zelfs geprobeerd een brief te schrijven naar hem.. Ik schaam me daar zo voor.
En altijd uit school moest ik haar eerst uit bed halen, verschonen, laten douchen. En maar door roepen en vertellen dat ik niks waard was. Ik wilde dat ook graag horen, ik heb het zelfs enorm gemist toen ze eenmaal weg was, ook daar schaam ik me voor, welk persoon wil dat nou horen??
En als ze weer bij zinnen was konden we naar de supermarkt, de pakken drank kopen.
We reden altijd langs een meertje.
Ik hoopte vaak vurig dat ze ons daarin zou rijden.
Niet omdat ik dood wilde, maar ik dacht: wat zou dat lekker stil zijn.
En dan haatte ik mezelf weer
om die gedachte.
Op een gegeven moment dronk ze wodka in waterflesjes.. en drank uit melkpakken.
Moest ik haar helpen het over te schenken.
Want andere mensen deden zo moeilijk.
En begrepen haar niet.
Ik ook niet, maar als ik lief was en haar hielp, hoefde ze me niet te straffen.
Één keer ben ik er tegen in gegaan.
Schonk ik een flesje leeg door de gootsteen
Terwijl zij in bad lag
Toen ze er uit was, heeft ze me naar buiten geschopt.
Ik sliep in de tuin.
Hoe had ik zo stom kunnen zijn?
Ik was heel bang, want het was donker en koud.
Maar het was wel mijn verdiende loon.
Soms ruik ik nog aan pakken drinken
en ben ik bang dat vriend hetzelfde doet.
Word ik boos om niks.. en verpest ik onze relatie ook nog.
Terwijl hij het altijd begrijpt als ik het uitleg
maar heel vaak leg ik het niet uit
omdat ik me kapot schaam.
Alinea, het genieten zit er nu even niet in.
Die beelden komen weer zo hard terug
en de paniek en de gedachten
Om alles wat ik fout doe
Omdat ik een 'mooi' leven heb en mijn moeder niet
en die andere misbruikte meiden ook niet
Ik verdien geen mooie bloemen,
een mooi versierde kerstboom.
De warmte van dit huis en mijn vriend.
Pruttel dank je wel voor de gerust stelling.
Je hebt helemaal gelijk...
Het is 'maar' een chocoladeletter
alleen mijn hoofd maakt het soms zo groot
en angstig..
De drank laat ik nu ook verder staan hoor
Ik mag nooit zo worden als mijn moeder.
Bedankt voor jullie tips
Wat herkenbaar.. flessen medium en dry sherry met een trechtertje precies overgieten zodat het klopte en hopen dat we samen keihard de vangrail in zouden gaan als we richting supermarkt reden.
We stoppen lekker met herinneringen ophalen, daar wordt je ook niet blij van..
Gelukkig is het niet meer vroeger nu nog het verwerken..
En je hebt wel bloemen verdient en een mooie kerstboom en je verdient het om te genieten, we hebben het hier over mishandeling hoor je hebt alle recht op een gelukkig leven. Probeer dat gevoel van vanmiddag even terug te halen toen de boom net stond.
zondag 4 december 2016 om 19:25
Je hebt gelijk, ik moet dat hier ook niet allemaal schrijven, het hoort bij vroeger en ik leef nu, alleen komen de beelden van vroeger wel in het nu... door herbelevingen en nachtmerries en alles loopt dan door elkaar.. het fijne gevoel is heel ver weg
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 4 december 2016 om 19:39
quote:Knuffelbeertjes schreef op 04 december 2016 @ 19:25:
Je hebt gelijk, ik moet dat hier ook niet allemaal schrijven, het hoort bij vroeger en ik leef nu, alleen komen de beelden van vroeger wel in het nu... door herbelevingen en nachtmerries en alles loopt dan door elkaar.. het fijne gevoel is heel ver weg
Dat is echt ptss, dat zijn de dingen die maar terug blijven komen omdat het te heftig was om te verwerken, daarom blijft het in het bewustzijn zitten en wordt niet normaal verwerkt zoals gewone herinneringen, en dat is dus wat die emdr doet, het brengt de nare herinneringen naar het andere deel van je hersens en uit het bewuste gedeelte.
Het kan echt heel fijn werken en rust geven al krijg je na een sessie meestal weer andere dingen die boven komen dus het zou kunnen dat je zeven sessies nodig hebt. Maar misschien maar drie of vier.
Je hebt gelijk, ik moet dat hier ook niet allemaal schrijven, het hoort bij vroeger en ik leef nu, alleen komen de beelden van vroeger wel in het nu... door herbelevingen en nachtmerries en alles loopt dan door elkaar.. het fijne gevoel is heel ver weg
Dat is echt ptss, dat zijn de dingen die maar terug blijven komen omdat het te heftig was om te verwerken, daarom blijft het in het bewustzijn zitten en wordt niet normaal verwerkt zoals gewone herinneringen, en dat is dus wat die emdr doet, het brengt de nare herinneringen naar het andere deel van je hersens en uit het bewuste gedeelte.
Het kan echt heel fijn werken en rust geven al krijg je na een sessie meestal weer andere dingen die boven komen dus het zou kunnen dat je zeven sessies nodig hebt. Maar misschien maar drie of vier.
zondag 4 december 2016 om 20:00
Er zijn inmiddels ook klinieken waar men heel intensieve EMDR aanbied, een soort korte opname (alleen doordeweek) waarbij comlexe trauma's worden aangepakt. Dat werkt voor sommige mensen beter dan jaren bezig zijn met EMDR (jij vindt 7 sessies veel? Ik lees hier dingen waardoor ik 20 sessies ook echt niet raar vind, en het dubbele óók niet).
Ik heb niet zo heel veel meer te zeggen wat iets bijdraagt in dit topic, al lees ik alles mee. Ik heb geen ervaring en ik ben bang dat ik het verkeerde zeg in mijn reacties vandaar dat ik wat minder reageer?
Ik vind je wel helderder klinken in je reacties, minder paniekerig. Ik hoop dat je dat ook zo voelt, iig bij vlagen.
Ik heb niet zo heel veel meer te zeggen wat iets bijdraagt in dit topic, al lees ik alles mee. Ik heb geen ervaring en ik ben bang dat ik het verkeerde zeg in mijn reacties vandaar dat ik wat minder reageer?
Ik vind je wel helderder klinken in je reacties, minder paniekerig. Ik hoop dat je dat ook zo voelt, iig bij vlagen.
zondag 4 december 2016 om 20:07
quote:Knuffelbeertjes schreef op 04 december 2016 @ 19:45:
Dankje Alinea
De psycholoog zei ook dat ze alleen ptss bij mij kon ontdekken, terwijl in het verleden wel andere stempels de revue gepasseerd hebben
Bij de emdr heb ik de lat ook al hoog liggen besef ik.. wel iets om te bespreken, alhoewel ik dat moeilijk durf aan te geven.
Ik wil de emdr goed doen, maar wat betekent dat? 7 sessies klinkt als veel, dat mag niet, is overdreven. Veel van wat bovenkomt mag niet, dus mag ik er niet over praten..
De vorige keer emdr voelde het begin beeld na 15 minuten nog steeds als een 10 qua emoties. Maar dat mocht ik niet zeggen want dat was zwak en dan zou ik de psycholoog teleur stellen, zou ze me niet meer helpen en zou ze 's avonds in haar bed liggen malen omdat ze haat cliënten niet kan helpen....
Ik had echt een fijne no nonsens emdr therapeute bij haar kon je niet net doen alsof het goed ging, ik weet niet hoe ze dat deed maar zo duidelijk en ook zonder medeleven ofzo, maar ook weer wel, zo van jij weet wel wat je aankunt, denk even aan het moment je hoeft er ook niet veel over te vertellen ze zegt ga naar dat moment toe en dan wat voel je nu ze deed ook iets van voel het gewoon maar hou het binnen, je kon wel vuisten maken en daar je gevoel inleggen en dan ogen open en naar het stokje kijken plus een koptelefoon met piepjes en als het te heftig was dan gaf ze daar ook weer een trucje voor ik vond het knap ze kon het echt goed begeleiden ik deed gewoon wat ze zei op een gegeven moment, ze praatte je er wel doorheen ik denk dat het ook moet treffen met de therapeut.
Krijg je dezelfde als vorige keer?
Dankje Alinea
De psycholoog zei ook dat ze alleen ptss bij mij kon ontdekken, terwijl in het verleden wel andere stempels de revue gepasseerd hebben
Bij de emdr heb ik de lat ook al hoog liggen besef ik.. wel iets om te bespreken, alhoewel ik dat moeilijk durf aan te geven.
Ik wil de emdr goed doen, maar wat betekent dat? 7 sessies klinkt als veel, dat mag niet, is overdreven. Veel van wat bovenkomt mag niet, dus mag ik er niet over praten..
De vorige keer emdr voelde het begin beeld na 15 minuten nog steeds als een 10 qua emoties. Maar dat mocht ik niet zeggen want dat was zwak en dan zou ik de psycholoog teleur stellen, zou ze me niet meer helpen en zou ze 's avonds in haar bed liggen malen omdat ze haat cliënten niet kan helpen....
Ik had echt een fijne no nonsens emdr therapeute bij haar kon je niet net doen alsof het goed ging, ik weet niet hoe ze dat deed maar zo duidelijk en ook zonder medeleven ofzo, maar ook weer wel, zo van jij weet wel wat je aankunt, denk even aan het moment je hoeft er ook niet veel over te vertellen ze zegt ga naar dat moment toe en dan wat voel je nu ze deed ook iets van voel het gewoon maar hou het binnen, je kon wel vuisten maken en daar je gevoel inleggen en dan ogen open en naar het stokje kijken plus een koptelefoon met piepjes en als het te heftig was dan gaf ze daar ook weer een trucje voor ik vond het knap ze kon het echt goed begeleiden ik deed gewoon wat ze zei op een gegeven moment, ze praatte je er wel doorheen ik denk dat het ook moet treffen met de therapeut.
Krijg je dezelfde als vorige keer?
