Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen
zaterdag 26 november 2016 om 17:04
Hallo,
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 27 november 2016 om 19:04
Op hetzelfde moment zorgt de alcohol voor minder remmingen en is het makkelijker over te geven, te snijden.. het voelt nu niet als een strijd maar als iets wat heel logisch is om richting mezelf te doen..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 27 november 2016 om 20:59
zondag 27 november 2016 om 22:12
Mij heeft het geholpen om die negatieve gedachten te zien als een poging om nog wat controle te houden, ipv ze echt te blijven geloven. Dan ben ik én niet stom dat ik denk wat ik denk, én geef ik mezelf de ruimte om te zien dat ik echt wel aan het veranderen ben. Tuurlijk vind ik het tempo dan superverkeerd en ben ik bang hoe anderen reageren.... maar toch.... het helpt om te zien dat ook de oordelen onderdeel zijn van het gif van wat anderen me aangedaan hebben.
zondag 27 november 2016 om 22:36
Zo kan ik het ook zien op de goede momenten Hanke
Maar middenin de chaos en paniek van herbelevingen is het onderscheid tussen werkelijkheid en wat in mijn hoofd zit onduidelijk, mijn zicht is troebel, alles is eng en tegen mij gericht en het overlapt elkaar..
Maar middenin de chaos en paniek van herbelevingen is het onderscheid tussen werkelijkheid en wat in mijn hoofd zit onduidelijk, mijn zicht is troebel, alles is eng en tegen mij gericht en het overlapt elkaar..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 28 november 2016 om 11:02
Goed gedaan. Hier geen ervaring met Valdispert wel met valeriaan. Ik weet nog dat het me verraste dat het eigenlijk best goed werkte en snel ook. Ik had niet veel verwachtingen van een kruidenmiddel maar op mij had het een sterk effect. Hoop dat de Valdispert dat ook gaat doen, ik zie dat daar ook valeriaan in zit.
Heb je die nare gedachten altijd al gehad? Of komen deze opzetten bij een herbeleving / trigger?
Ik heb ook last gehad van nare stemmen / beelden maar altijd omdat ik iets deed wat vroeger daadwerkelijk een nare reactie had veroorzaakt. Juist met die nare gedachten hebben die hier en nu oefeningen mij heel erg geholpen. Omdat ze niet bij nu horen.
Heb je die nare gedachten altijd al gehad? Of komen deze opzetten bij een herbeleving / trigger?
Ik heb ook last gehad van nare stemmen / beelden maar altijd omdat ik iets deed wat vroeger daadwerkelijk een nare reactie had veroorzaakt. Juist met die nare gedachten hebben die hier en nu oefeningen mij heel erg geholpen. Omdat ze niet bij nu horen.
Doubt kills more dreams than failure ever will
maandag 28 november 2016 om 12:05
Wow wat dapper dat je bent gaan mailen.
Ik noem dat slalommen. 'Als praten niet lukt, dan maar typen.' Of 'Als ik het niet duidelijk kan maken en mijn naaste wel, dan mag dat best een keertje.'
Je hoeft niet altijd door een muur te breken, heb ik gemerkt. Dat kan ik vaak ook niet. Maar door een open raam iets roepen of iets door de brievenbus doen is óók uitreiken en contact maken.
Ik noem dat slalommen. 'Als praten niet lukt, dan maar typen.' Of 'Als ik het niet duidelijk kan maken en mijn naaste wel, dan mag dat best een keertje.'
Je hoeft niet altijd door een muur te breken, heb ik gemerkt. Dat kan ik vaak ook niet. Maar door een open raam iets roepen of iets door de brievenbus doen is óók uitreiken en contact maken.
maandag 28 november 2016 om 12:19
VivaFleur, ik hoop dat het mij ook gaat verrassen dat het snel en goed werkt, de paniek is niet goed te verdragen. Valdispert is volgens mij valeriaan..
Die nare gedachten heb ik altijd gehad, maar als ik me aan hun regels houd blijven ze op de achtergrond. Nu ik niet meer doe wat ze zeggen dringen ze zich erger op dan ooit tevoren. Ze zijn sterk op momenten van herbelevingen, want dan ben ik zelf zwakker en kan ik het onderscheid realiteit/gedachten niet goed maken. Dus bij een herbelevingen komen ze sterk: als je nu jezelf snijdt, is deze herinnering beter te verdragen/probeer zo weinig mogelijk te eten en wat je eet eruit te gooien, dat leidt af van deze herinneringen/je bent slecht en hebt ons nodig om te kunnen functioneren, dus je moet luisteren wat we zeggen/...
De belangrijkste regel van die gedachten is dat ik ze nooit mag benoemen en al zeker niet richting hulpverlening. Dat heb ik nu dus deels wel gedaan en dat maakt het moeilijker, want ik heb me niet aan die belangrijke regel gehouden, dus ze zullen er alles aan doen het mij moeilijk te maken..: jij wilt toch zo graag aandacht aan ons schenken, dan zul je wat beleven.. Dat idee, ze maken me heel bang.
Hanke, je hebt gelijk.. op deze manier kan het ook. Probleem is dat het zoveel angst oproept, maar ook heftigere gedachten. Want juist dat contact maken is verboden en heb ik toch gedaan, hetzij met een omweg.
Het is nu ook vechten er tegen, ze zijn zo boos.. en dan worden ze extremer, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Ik weet dat het 'maar' gedachten zijn, maar ze voelen zo echt.
Bedankt voor jullie reacties!
Die nare gedachten heb ik altijd gehad, maar als ik me aan hun regels houd blijven ze op de achtergrond. Nu ik niet meer doe wat ze zeggen dringen ze zich erger op dan ooit tevoren. Ze zijn sterk op momenten van herbelevingen, want dan ben ik zelf zwakker en kan ik het onderscheid realiteit/gedachten niet goed maken. Dus bij een herbelevingen komen ze sterk: als je nu jezelf snijdt, is deze herinnering beter te verdragen/probeer zo weinig mogelijk te eten en wat je eet eruit te gooien, dat leidt af van deze herinneringen/je bent slecht en hebt ons nodig om te kunnen functioneren, dus je moet luisteren wat we zeggen/...
De belangrijkste regel van die gedachten is dat ik ze nooit mag benoemen en al zeker niet richting hulpverlening. Dat heb ik nu dus deels wel gedaan en dat maakt het moeilijker, want ik heb me niet aan die belangrijke regel gehouden, dus ze zullen er alles aan doen het mij moeilijk te maken..: jij wilt toch zo graag aandacht aan ons schenken, dan zul je wat beleven.. Dat idee, ze maken me heel bang.
Hanke, je hebt gelijk.. op deze manier kan het ook. Probleem is dat het zoveel angst oproept, maar ook heftigere gedachten. Want juist dat contact maken is verboden en heb ik toch gedaan, hetzij met een omweg.
Het is nu ook vechten er tegen, ze zijn zo boos.. en dan worden ze extremer, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Ik weet dat het 'maar' gedachten zijn, maar ze voelen zo echt.
Bedankt voor jullie reacties!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 28 november 2016 om 12:38
Eigenlijk ben je sterker dan je denkt. Ik kan je hierover weinig tips geven behalve om nu zoveel mogelijk aandacht te besteden aan veilige dingen. Voor mij was dat koken, nagels lakken, fijne muziek, feelgood film, geleide meditatie etc.
Vechten tegen gedachten is hetzelfde als aandacht geven. Dus mijn advies zou zijn is je aandacht verleggen.
Je doet het echt goed. Nieuw gedrag is altijd spannend, voor iedereen. Je hebt het niet voor niets zo lang voor je gehouden.
Ik las ooit een uitspraak van iemand hier over dat monsters geen daglicht verdragen en ik denk dat dat ook hier goed van toepassing is .
Vechten tegen gedachten is hetzelfde als aandacht geven. Dus mijn advies zou zijn is je aandacht verleggen.
Je doet het echt goed. Nieuw gedrag is altijd spannend, voor iedereen. Je hebt het niet voor niets zo lang voor je gehouden.
Ik las ooit een uitspraak van iemand hier over dat monsters geen daglicht verdragen en ik denk dat dat ook hier goed van toepassing is .
Doubt kills more dreams than failure ever will
maandag 28 november 2016 om 12:43
quote:Knuffelbeertjes schreef op 28 november 2016 @ 12:19:
VivaFleur, ik hoop dat het mij ook gaat verrassen dat het snel en goed werkt, de paniek is niet goed te verdragen. Valdispert is volgens mij valeriaan..
Die nare gedachten heb ik altijd gehad, maar als ik me aan hun regels houd blijven ze op de achtergrond. Nu ik niet meer doe wat ze zeggen dringen ze zich erger op dan ooit tevoren. Ze zijn sterk op momenten van herbelevingen, want dan ben ik zelf zwakker en kan ik het onderscheid realiteit/gedachten niet goed maken. Dus bij een herbelevingen komen ze sterk: als je nu jezelf snijdt, is deze herinnering beter te verdragen/probeer zo weinig mogelijk te eten en wat je eet eruit te gooien, dat leidt af van deze herinneringen/je bent slecht en hebt ons nodig om te kunnen functioneren, dus je moet luisteren wat we zeggen/...
De belangrijkste regel van die gedachten is dat ik ze nooit mag benoemen en al zeker niet richting hulpverlening. Dat heb ik nu dus deels wel gedaan en dat maakt het moeilijker, want ik heb me niet aan die belangrijke regel gehouden, dus ze zullen er alles aan doen het mij moeilijk te maken..: jij wilt toch zo graag aandacht aan ons schenken, dan zul je wat beleven.. Dat idee, ze maken me heel bang.
Hanke, je hebt gelijk.. op deze manier kan het ook. Probleem is dat het zoveel angst oproept, maar ook heftigere gedachten. Want juist dat contact maken is verboden en heb ik toch gedaan, hetzij met een omweg.
Het is nu ook vechten er tegen, ze zijn zo boos.. en dan worden ze extremer, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Ik weet dat het 'maar' gedachten zijn, maar ze voelen zo echt.
Bedankt voor jullie reacties!
Ach wat een narigheid. Zijn het gedachten of echt stemmen?
En juist door het wél te benoemen kun je mensen om je heen verzamelen om te vechten tegen die gedachten. Hoe meer jij naar ze luistert, hoe meer macht je ze geeft, hoe meer jij er open over bent (tegen de juiste mensen!!) hoe minder controle je ze geeft. En hoe minder je dus hoeft te vechten. Want wat mijn voorgangster zegt klopt wel: vechten is aandacht geven. En dat verlies je uiteindelijk. Ik vind het juist heel erg goed dat je bent gaan mailen. Contact maken, hulp vragen, dat zijn de beste dingen die je kunt doen op zo'n moment.
Je bent zo te lezen heel dapper bezig. Goed zo!
VivaFleur, ik hoop dat het mij ook gaat verrassen dat het snel en goed werkt, de paniek is niet goed te verdragen. Valdispert is volgens mij valeriaan..
Die nare gedachten heb ik altijd gehad, maar als ik me aan hun regels houd blijven ze op de achtergrond. Nu ik niet meer doe wat ze zeggen dringen ze zich erger op dan ooit tevoren. Ze zijn sterk op momenten van herbelevingen, want dan ben ik zelf zwakker en kan ik het onderscheid realiteit/gedachten niet goed maken. Dus bij een herbelevingen komen ze sterk: als je nu jezelf snijdt, is deze herinnering beter te verdragen/probeer zo weinig mogelijk te eten en wat je eet eruit te gooien, dat leidt af van deze herinneringen/je bent slecht en hebt ons nodig om te kunnen functioneren, dus je moet luisteren wat we zeggen/...
De belangrijkste regel van die gedachten is dat ik ze nooit mag benoemen en al zeker niet richting hulpverlening. Dat heb ik nu dus deels wel gedaan en dat maakt het moeilijker, want ik heb me niet aan die belangrijke regel gehouden, dus ze zullen er alles aan doen het mij moeilijk te maken..: jij wilt toch zo graag aandacht aan ons schenken, dan zul je wat beleven.. Dat idee, ze maken me heel bang.
Hanke, je hebt gelijk.. op deze manier kan het ook. Probleem is dat het zoveel angst oproept, maar ook heftigere gedachten. Want juist dat contact maken is verboden en heb ik toch gedaan, hetzij met een omweg.
Het is nu ook vechten er tegen, ze zijn zo boos.. en dan worden ze extremer, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Ik weet dat het 'maar' gedachten zijn, maar ze voelen zo echt.
Bedankt voor jullie reacties!
Ach wat een narigheid. Zijn het gedachten of echt stemmen?
En juist door het wél te benoemen kun je mensen om je heen verzamelen om te vechten tegen die gedachten. Hoe meer jij naar ze luistert, hoe meer macht je ze geeft, hoe meer jij er open over bent (tegen de juiste mensen!!) hoe minder controle je ze geeft. En hoe minder je dus hoeft te vechten. Want wat mijn voorgangster zegt klopt wel: vechten is aandacht geven. En dat verlies je uiteindelijk. Ik vind het juist heel erg goed dat je bent gaan mailen. Contact maken, hulp vragen, dat zijn de beste dingen die je kunt doen op zo'n moment.
Je bent zo te lezen heel dapper bezig. Goed zo!
maandag 28 november 2016 om 13:12
Dank je wel VivaFleur. Veilige dingen doen als afleiding probeer ik zoveel mogelijk, zijn ze het niet mee eens, maar ik doe het toch. Bedankt voor de voorbeelden, ik ga het proberen.
Mooie uitspraak, ik weet dat het zo is, dat geloof ik echt wel.
Maar ik weet ook dat die gedachtes heel sterk zijn (zelfs in het daglicht) en door paniek sterker worden en erover praten zorgt voor heel veel paniek..
Rhae, ja stemmen maar zo mag ik ze niet noemen
Ik denk dat het klopt wat je zegt, maar ik moet het eerst gaan ervaren
En dat is moeilijk, want ze willen echt niet dat ik hier zo eerlijk over ben
Ze zeggen heel duidelijk dat dat het stomste is wat ik kan doen en het 'ons' geheim moet blijven
Want ze houden zich op de achtergrond omdat ik naar ze luister
Dat was de afspraak altijd..
Nu ik minder luister, dringen ze zich op
Zorgt er dus echt voor dat ik slechter functioneer
Wat dat betreft hebben ze gelijk: zo verlies ik mijn baan, relatie, alles
Ik merk wel dat ik dat gevecht tegen ze verlies
als ik in mijn eentje het aanga
En als ik het aangeef, zoals nu en vanmorgen, zijn ze even op de achtergrond
maar zodra ik weer alleen ben slaan ze keihard toe
Het maakt me verschrikkelijk bang.
Mooie uitspraak, ik weet dat het zo is, dat geloof ik echt wel.
Maar ik weet ook dat die gedachtes heel sterk zijn (zelfs in het daglicht) en door paniek sterker worden en erover praten zorgt voor heel veel paniek..
Rhae, ja stemmen maar zo mag ik ze niet noemen
Ik denk dat het klopt wat je zegt, maar ik moet het eerst gaan ervaren
En dat is moeilijk, want ze willen echt niet dat ik hier zo eerlijk over ben
Ze zeggen heel duidelijk dat dat het stomste is wat ik kan doen en het 'ons' geheim moet blijven
Want ze houden zich op de achtergrond omdat ik naar ze luister
Dat was de afspraak altijd..
Nu ik minder luister, dringen ze zich op
Zorgt er dus echt voor dat ik slechter functioneer
Wat dat betreft hebben ze gelijk: zo verlies ik mijn baan, relatie, alles
Ik merk wel dat ik dat gevecht tegen ze verlies
als ik in mijn eentje het aanga
En als ik het aangeef, zoals nu en vanmorgen, zijn ze even op de achtergrond
maar zodra ik weer alleen ben slaan ze keihard toe
Het maakt me verschrikkelijk bang.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 28 november 2016 om 13:18
Dat is begrijpelijk dat je er bang van wordt. Ik denk alleen wel dat het heel belangrijk is dat je behandelaar weet dat je deze gedachtes of stemmen hebt. Want anders gaat het over heel veel dingen, maar niet over waar jij het meeste last van hebt. Want er is echt iets aan te doen, het is of weg te halen of het valt te hanteren. Jij bent de baas over jou, niet je gedachten. Jij bent de baas over je gedachten.
Geheimen zijn alleen leuk als ze leuk zijn. Een verrassing voor iemand, een nieuwe relatie waar nog niemand van weet, dat zijn leuke geheimen. Geheimen waar je bang van wordt, die je last bezorgen of die eng zijn moet je zo snel mogelijk met iemand delen, dat zijn niet het soort dingen die je geheim moet houden. Vaak is het vertellen enger dan de gevolgen daarvan.
Geheimen zijn alleen leuk als ze leuk zijn. Een verrassing voor iemand, een nieuwe relatie waar nog niemand van weet, dat zijn leuke geheimen. Geheimen waar je bang van wordt, die je last bezorgen of die eng zijn moet je zo snel mogelijk met iemand delen, dat zijn niet het soort dingen die je geheim moet houden. Vaak is het vertellen enger dan de gevolgen daarvan.
maandag 28 november 2016 om 13:21
Oh en als mensen op een nare manier met je omgaan mag je daar wat van zeggen. Of dat nu in je hoofd gebeurd of in het echt. Dat hoef je niet te pikken. Maar probeer gewoon goed voor jezelf te zorgen nu, neem een bad, ga lekker naar buiten, spreek af met iemand die je vertrouwt, probeer een beetje lief voor jezelf te zijn. Je hebt genoeg meegemaakt en dat komt nu allemaal weer even keihard boven, geen wonder dat je gedachten even op hol slaan, dat is een teken van forse stress. Dus zorg voor jezelf.
maandag 28 november 2016 om 13:57
Je verliest niet zomaar je baan, relatie of je vrienden.
Het is heel begrijpelijk dat je onder deze omstandigheden en wat je nog moet verwerken even niet zo goed functioneert.
Je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk, dit vraagt zoveel van je energie dat je geen plek hebt voor andere dingen behalve goed voor jezelf zorgen tussen alle nare herinneringen door. Jij gaat nu voor op de andere dingen.
De meeste pijnlijke gedachten die ik had verloren hun kracht en vat op mij toen ik deze deelde met anderen en zag dat er niets erg gebeurde. Een therapeutische setting is hier heel geschikt voor omdat je hier ook de tijd hebt om je geschiedenis en context te schetsen. Dat kost wat tijd maar hoop dat je dit inderdaad gaat ondervinden.
Het is heel begrijpelijk dat je onder deze omstandigheden en wat je nog moet verwerken even niet zo goed functioneert.
Je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk, dit vraagt zoveel van je energie dat je geen plek hebt voor andere dingen behalve goed voor jezelf zorgen tussen alle nare herinneringen door. Jij gaat nu voor op de andere dingen.
De meeste pijnlijke gedachten die ik had verloren hun kracht en vat op mij toen ik deze deelde met anderen en zag dat er niets erg gebeurde. Een therapeutische setting is hier heel geschikt voor omdat je hier ook de tijd hebt om je geschiedenis en context te schetsen. Dat kost wat tijd maar hoop dat je dit inderdaad gaat ondervinden.
Doubt kills more dreams than failure ever will
maandag 28 november 2016 om 17:16
Sommige dingen kon ik ook niet vertellen hoor zonder in een herbeleving te raken of te dissociëren.
Dat zijn vaak juist de dingen die zo geschikt voor emdr zijn. Ik heb op een gegeven moment alle traumatische gebeurtenissen in losse steekwoorden onder elkaar gezet zodat ik dit kon overhandigen aan de therapeut. Zo hoefde ik niet onnodig te lijden door het uitgebreid te moeten vertellen.
Maar ik denk dat het ook belangrijk is dat je die negatieve stemmen en de angst die zit op het vertellen van details (en je eerdere ervaring hiermee), bespreekt met je psycholoog voordat je met emdr begint. Zodat jullie daar een plan op kunnen bedenken als de emoties hoger oplopen n.a.v. de emdr.
Je zou bovenstaande natuurlijk ook op papier kunnen zetten en eventueel vrijdag kunnen laten lezen aan de psycholoog.
Ik vind niet dat je klaagt hoor, echt niet. Ik snap het zo goed, hoe machteloos je kunt voelen met al die chaos in je hoofd. Is niet niks.
Dat zijn vaak juist de dingen die zo geschikt voor emdr zijn. Ik heb op een gegeven moment alle traumatische gebeurtenissen in losse steekwoorden onder elkaar gezet zodat ik dit kon overhandigen aan de therapeut. Zo hoefde ik niet onnodig te lijden door het uitgebreid te moeten vertellen.
Maar ik denk dat het ook belangrijk is dat je die negatieve stemmen en de angst die zit op het vertellen van details (en je eerdere ervaring hiermee), bespreekt met je psycholoog voordat je met emdr begint. Zodat jullie daar een plan op kunnen bedenken als de emoties hoger oplopen n.a.v. de emdr.
Je zou bovenstaande natuurlijk ook op papier kunnen zetten en eventueel vrijdag kunnen laten lezen aan de psycholoog.
Ik vind niet dat je klaagt hoor, echt niet. Ik snap het zo goed, hoe machteloos je kunt voelen met al die chaos in je hoofd. Is niet niks.
Doubt kills more dreams than failure ever will
maandag 28 november 2016 om 17:43
quote:Knuffelbeertjes schreef op 28 november 2016 @ 16:11:
[...]
Die ervaring heb ik dus niet.. ook dat is een grote trigger, toen ik vertelde over het misbruik heeft mijn moeder me een paar weken straf gegeven en nadat ik het verteld had aan de politie (via zo'n gesprek met iemand wat gefilmd werd) heeft ze me ook heel veel straf gegeven, omdat het zo zwaar was voor haar dat haar kind misbruikt was..
Ik besef dat ik een hoge drempel over moet en die stap moet nemen maar die gedachten herinneren me telkens aan bovenstaande
En ze zeggen ook dat ze me altijd zo goed geholpen hebben wat absoluut waar is, maar ik wil het nu op een andere manier..
Rhae ik denk niet dat ik het durf aan te geven maar het moet wel dus ik ga dat wel doen.. dit zou ik ook liever mailen maar ik ben bang dat een ander de mail ook leest en dat kan echt niet bij zoiets als dit.. dus ga ik proberen het vrijdag aan te geven, ik besef wel hoe belangrijk dat is
Ik probeer lief te zijn voor mezelf, ben vanmiddag even weggeweest maar ze verzieken alles. Totdat ik beslis dat ik weer me aan de regels ga houden, dan houden ze zich op de achtergrond maar die beslissing neem ik niet, ik wil mezelf geen pijn doen..
VivaFleur ik vind het lastig hoor, ik weet dat je gelijk hebt, maar zo goed op mezelf passen mag eigenlijk niet en ik doe het nu steeds wel, ik ga steeds tegen de gedachten in mijn hoofd in en het maakt ze alleen maar bozer, pff
Ik ga het proberen vrijdag aan te geven en die tijd te nemen, ik hoop dit keer echt dat het gaat lukken
Het is namelijk zo verleidelijk om nu terug te grijpen naar het oude, dan ben ik tenminste hier van af
Sorry voor mijn geklaag, het zit me echt heel hoog en ik weet dat dat slecht is maar ik ervaar nu zoveel paniek steeds dat ik het toch maar van me af typ.. en wat jullie schrijven helpt enormdit is geen geklaag. Ik reageer later. Maar wel vast een knuffel!
[...]
Die ervaring heb ik dus niet.. ook dat is een grote trigger, toen ik vertelde over het misbruik heeft mijn moeder me een paar weken straf gegeven en nadat ik het verteld had aan de politie (via zo'n gesprek met iemand wat gefilmd werd) heeft ze me ook heel veel straf gegeven, omdat het zo zwaar was voor haar dat haar kind misbruikt was..
Ik besef dat ik een hoge drempel over moet en die stap moet nemen maar die gedachten herinneren me telkens aan bovenstaande
En ze zeggen ook dat ze me altijd zo goed geholpen hebben wat absoluut waar is, maar ik wil het nu op een andere manier..
Rhae ik denk niet dat ik het durf aan te geven maar het moet wel dus ik ga dat wel doen.. dit zou ik ook liever mailen maar ik ben bang dat een ander de mail ook leest en dat kan echt niet bij zoiets als dit.. dus ga ik proberen het vrijdag aan te geven, ik besef wel hoe belangrijk dat is
Ik probeer lief te zijn voor mezelf, ben vanmiddag even weggeweest maar ze verzieken alles. Totdat ik beslis dat ik weer me aan de regels ga houden, dan houden ze zich op de achtergrond maar die beslissing neem ik niet, ik wil mezelf geen pijn doen..
VivaFleur ik vind het lastig hoor, ik weet dat je gelijk hebt, maar zo goed op mezelf passen mag eigenlijk niet en ik doe het nu steeds wel, ik ga steeds tegen de gedachten in mijn hoofd in en het maakt ze alleen maar bozer, pff
Ik ga het proberen vrijdag aan te geven en die tijd te nemen, ik hoop dit keer echt dat het gaat lukken
Het is namelijk zo verleidelijk om nu terug te grijpen naar het oude, dan ben ik tenminste hier van af
Sorry voor mijn geklaag, het zit me echt heel hoog en ik weet dat dat slecht is maar ik ervaar nu zoveel paniek steeds dat ik het toch maar van me af typ.. en wat jullie schrijven helpt enormdit is geen geklaag. Ik reageer later. Maar wel vast een knuffel!
maandag 28 november 2016 om 19:18
Fijn dat de psycholoog je vandaag al iets voor kan schrijven.
Wat bedoel je met kans op zwangerschap?
Je hoeft niet alles zelf te doen. Sterker nog daar zijn we niet op gebouwd.
Geen mens kan alles alleen en zeker dit niet wat jij doormaakt.
Als je morgen niet trekt dan hoef je niet te gaan he.
Je mag je ziek melden. Ook met een griepje (om het even op dat gebied simpel te houden voor nu).
Wat bedoel je met kans op zwangerschap?
Je hoeft niet alles zelf te doen. Sterker nog daar zijn we niet op gebouwd.
Geen mens kan alles alleen en zeker dit niet wat jij doormaakt.
Als je morgen niet trekt dan hoef je niet te gaan he.
Je mag je ziek melden. Ook met een griepje (om het even op dat gebied simpel te houden voor nu).
Doubt kills more dreams than failure ever will
