Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen
zaterdag 26 november 2016 om 17:04
Hallo,
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 28 november 2016 om 19:29
Straks is het zo dat ik dit aanga en we maanden verder zijn en de gedachten er nog zijn... en de nachtmerries en herbelevingen en alles.. die garantie heb ik niet, ik wil wel gezond worden maar straks ben ik niet te helpen.. en dan ben ik mijn houvast ook nog kwijt..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 28 november 2016 om 19:55
Ik lees vooral dat alles steeds groter wordt in je hoofd, je het steeds groter maakt. Niet met opzet!! Maar je geeft je negatieve en straffende gedachten wel heel veel controle nu. Wat heb je hier eerder in therapie over geleerd? Wat kun je inzetten om dit tegen te gaan? Je hebt al een heleboel goeie stappen gezet en hulp ingeschakeld, maar je moet zelf gaan proberen die negatieve stemmen geen macht te geven. Je weet uit ervaring inmiddels dat er niks gebeurt als je niet aan ze toegeeft, er niks verandert uiteindelijk als je het nu wel doet. Kun je daar aan proberen vast te houden?
niks moet en alles mag
maandag 28 november 2016 om 19:56
maandag 28 november 2016 om 20:25
Ik denk helemaal niet dat je niet goed genoeg bent voor een kindje. Ik denk wel dat je kwetsbaarder bent dan de gemiddelde moeder, maar is dat erg? Je hebt een terugval nu omdat je iets heel naars hebt meegemaakt en je (denk ik) jezelf daar de schuld van geeft. Daardoor kunnen de straffende gedachten ook zoveel macht uitoefenen. Jij voelt je schuldig, terwijl je dat niet bent. Misschien zeg ik het wel helemaal verkeerd hoor, maar ligt daar niet een kern van het weer terugpakken van de regie? Je minder schuldig proberen te voelen, helpende gedachten in te zetten? Realistische gedachten? Want dat kun je, dat lees ik. Rationeel gezien kun je ook bedenken dat jij geen straf verdient. Je gaat hier doorkomen, ook al lijkt het nu misschien niet zo. Stapje voor stapje met de hulp die je ingeschakeld hebt.
niks moet en alles mag
maandag 28 november 2016 om 21:37
Voel je niet bezwaard!! Dat is helemaal niet mijn bedoeling. Ik kan een verkeerde conclusie trekken toch? En ik zeg ook niet dat je weer normaal moet doen. Met schuldig voelen bedoelde ik meer dat je je ms schuldig voelt dat je niet meer zwanger bent, of het niet verdient, of geen goede moeder zou kunnen zijn. Dat een bezoek aan de gynaecoloog een grote trigger is, is heel begrijpelijk! kun je uitleggen wat de stemmen daarin doen? Wat ze daarover zeggen? Hoe dat verband houdt met elkaar?
niks moet en alles mag
dinsdag 29 november 2016 om 05:00
Rhae ik vond jouw bericht heel fijn waar in je aan gaf dat mensen niet gemeen mogen doen tegen me en dus die gedachten ook niet
Ik ben het daar mee eens maar zij zijn er boos en verdrietig over
Ze zeggen dat ik niet zonder ze kan en dat het heel fout is dat ik er over gepraat heb en dat ik steeds meer straf verdien omdat ik het zo lang uitstel
Ze zeggen dat ik het niet red zonder ze en dat ze teleurgesteld zijn en dat ze me heel graag willen helpen en ik me nog steeds kan bedenken..
Ze waarschuwen me dat ik moet stoppen met wat ik nu doe, er over praten, omdat het als aandachttrekkerij over komt en niemand
me serieus zal nemen
Ik vind het moeilijk er tegen in te gaan, dit te schrijven
Want wat als ze gelijk hebben..krijgen..
Ik ben het daar mee eens maar zij zijn er boos en verdrietig over
Ze zeggen dat ik niet zonder ze kan en dat het heel fout is dat ik er over gepraat heb en dat ik steeds meer straf verdien omdat ik het zo lang uitstel
Ze zeggen dat ik het niet red zonder ze en dat ze teleurgesteld zijn en dat ze me heel graag willen helpen en ik me nog steeds kan bedenken..
Ze waarschuwen me dat ik moet stoppen met wat ik nu doe, er over praten, omdat het als aandachttrekkerij over komt en niemand
me serieus zal nemen
Ik vind het moeilijk er tegen in te gaan, dit te schrijven
Want wat als ze gelijk hebben..krijgen..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 29 november 2016 om 07:10
dinsdag 29 november 2016 om 12:56
dinsdag 29 november 2016 om 14:40
Ik denk dat echt. Niemand kijkt daarvan op. Ik werk in de ggz, en ik val echt niet van mijn stoel als iemand vertelt stemmen te horen. Zeker niet als er zoveel aan de hand is als bij jou.
En je neemt medicijnen als je klachten hebt, en je hébt klachten. Of die klachten nu hoofdpijn zijn en je neemt een paracetamol, of nare gedachten en seroquel helpt, wat maakt het uit?
Wat kan je gebeuren als je ze neemt? Erger wordt het niet, en als het niet bevalt kun je altijd nog stoppen. Maar ik vermoed dat het je weleens wat rust kan geven.
Hoe gaat je dag?
En heeft je vriend in de gaten hoe het met je gaat?
En je neemt medicijnen als je klachten hebt, en je hébt klachten. Of die klachten nu hoofdpijn zijn en je neemt een paracetamol, of nare gedachten en seroquel helpt, wat maakt het uit?
Wat kan je gebeuren als je ze neemt? Erger wordt het niet, en als het niet bevalt kun je altijd nog stoppen. Maar ik vermoed dat het je weleens wat rust kan geven.
Hoe gaat je dag?
En heeft je vriend in de gaten hoe het met je gaat?
dinsdag 29 november 2016 om 14:41
Heb je enig idee hoeveel mensen dat hebben overigens, dat ze stemmen of nare gedachten hebben? Dat is helemaal niet zo zeldzaam en het zegt ook weinig over gestoord zijn. Feitelijk is dat óf je verleden wat je inhaalt met allerlei nare gedachten of overtuigingen óf je hersenen verwerken prikkels anders dan gemiddeld. Maar beide zaken zijn aan te pakken en op te lossen.
dinsdag 29 november 2016 om 18:31
Het is moeilijk dat die gedachten er continu zijn, want dat geven ze ook aan: als ik mensen om me heen heb, is het te doen
Maar zodra ik alleen ben, zijn ze veel krachtiger, ook al zoek ik steeds afleiding
Dus het is ook zo dat als ik dit echt ga bespreken, ze me later keihard terugpakken op een moment dat ik weer alleen ben
Die gedachten geven dan aan dat ik niemand heb, niks om op terug te vallen
Terwijl zij er altijd zijn en het enige wat ik hoef te doen is gehoorzamen..
Zo bekeken is het heel raar dat ik niet naar ze luister...
Maar zodra ik alleen ben, zijn ze veel krachtiger, ook al zoek ik steeds afleiding
Dus het is ook zo dat als ik dit echt ga bespreken, ze me later keihard terugpakken op een moment dat ik weer alleen ben
Die gedachten geven dan aan dat ik niemand heb, niks om op terug te vallen
Terwijl zij er altijd zijn en het enige wat ik hoef te doen is gehoorzamen..
Zo bekeken is het heel raar dat ik niet naar ze luister...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 29 november 2016 om 18:48
Maar jij bent de baas over je gedachten. Niet andersom. Laat ze maar praten, jij bepaalt. Met gedachten is het net zo als met mensen: als ze alleen naar tegen je doen, of je alleen helpen als je luistert dan zijn ze níet ok en dan kun je er beter zo min mogelijk naar luisteren.
Als je weet dat mensen om je heen hebben helpt, prima, zoek dat dan op.
Als je weet dat mensen om je heen hebben helpt, prima, zoek dat dan op.
