Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen
zaterdag 26 november 2016 om 17:04
Hallo,
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 29 november 2016 om 19:09
Rhae dat snap ik, het zijn 'maar' gedachten
Alleen hebben ze wel gelijk: als ik er naar luister dwz doe wat ze vragen, gaat het beter met mij, dan kan ik de beelden makkelijker onderdrukken.
Nu liggen ze aan de oppervlakte en dat maakt het zwaar
Ook is het zo dat ze me heel veel gebracht hebben..
Wat ik eng vind is dat realiteit en fictie moeilijker te onderscheiden zijn.. dat is ook een gevolg van het niet luisteren..
Alleen hebben ze wel gelijk: als ik er naar luister dwz doe wat ze vragen, gaat het beter met mij, dan kan ik de beelden makkelijker onderdrukken.
Nu liggen ze aan de oppervlakte en dat maakt het zwaar
Ook is het zo dat ze me heel veel gebracht hebben..
Wat ik eng vind is dat realiteit en fictie moeilijker te onderscheiden zijn.. dat is ook een gevolg van het niet luisteren..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 29 november 2016 om 19:14
Dank je wel Snowfall
Het is ook een grote valkuil hoor, hulpverleners praat ik zo onder uit, voorheen was ik er trots op, inmiddels besef ik dat het me niks oplevert en ik alleen mezelf ermee heb
Toch is het altijd nog erg verleidelijk: ik wil niet dat m'n psych slecht over mij denkt of zich zorgen maakt..
2 uur geleden de eerste pil genomen
Merk nu dat ik duffer ben en trager
Ben zo bang dat de gedachten makkelijker kunnen toeslaan
Doordat ik de controle wat verlies..
Mag ook geen alcohol erbij drinken
Wil ik wel heeel graag
Dat helpt tenminste voor dat moment...
Het is ook een grote valkuil hoor, hulpverleners praat ik zo onder uit, voorheen was ik er trots op, inmiddels besef ik dat het me niks oplevert en ik alleen mezelf ermee heb
Toch is het altijd nog erg verleidelijk: ik wil niet dat m'n psych slecht over mij denkt of zich zorgen maakt..
2 uur geleden de eerste pil genomen
Merk nu dat ik duffer ben en trager
Ben zo bang dat de gedachten makkelijker kunnen toeslaan
Doordat ik de controle wat verlies..
Mag ook geen alcohol erbij drinken
Wil ik wel heeel graag
Dat helpt tenminste voor dat moment...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 29 november 2016 om 19:31
woensdag 30 november 2016 om 00:29
woensdag 30 november 2016 om 06:29
Maak me ook zorgen om mijn gevoelens richting vriend
Vind hem vooral vervelend: de geluiden die hij maakt, zijn aanwezigheid, zijn verwachtingen
Het kan toch niet zo zijn dat ik opeens niet meer van hem houd? Maar liefde voel ik niet, heb het te druk om mij de hele dag staande te houden dus die ruimte is er ook niet
Vind hem vooral vervelend: de geluiden die hij maakt, zijn aanwezigheid, zijn verwachtingen
Het kan toch niet zo zijn dat ik opeens niet meer van hem houd? Maar liefde voel ik niet, heb het te druk om mij de hele dag staande te houden dus die ruimte is er ook niet
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 30 november 2016 om 07:51
Ik wil je een knuffel geven! Wat ben jij dapper! Ik vind het heel goed dat je niet naar de stemmen luistert. Volgens mij ben je al een beetje aan het ontdekken dat ze niet veel kunnen doen, die stemmen. Ik vind je ook enorm streng voor jezelf, je hebt veel meer liefde en complimenten en zachtheid verdiend dan je jezelf toestaat of accepteert. Je bent echt veel meer waard dan je denkt!
woensdag 30 november 2016 om 08:59
Dat is zeker een stap in de goede richting. En het is precies wat je zegt: jezelf pijn doen of overgeven is voor jou een manier om lastige gevoelens te handelen, en nu wil je dat niet meer omdat je graag zuinig met jezelf om wilt gaan en dan weet je niet wat je dan wél moet doen.
En dan zijn er een aantal opties:
Je gaat inderdaad leren meer verdragen, dus leren dat niet elk negatief gevoel meteen weg moet.
Je gaat leren die negatieve gedachten en gevoelens te verminderen door trauma's aan te pakken en je denkwijze aan te pakken
Je gaat nieuwe manieren leren om met vervelende gevoelens en gedachten om te gaan.
Je slikt medicatie om je daarbij te helpen.
Wat jij nu aan strategieen hebt zijn controle houden, naar je gedachten luisteren, overgeven en jezelf pijn doen, als ik het zo lees. Dat heeft je een heel eind geholpen, want anders was je er misschien zelfs wel niet meer geweest. Máár, dat zijn geen dingen die je een heel leven lang kunt volhouden zonder er aan onderdoor te gaan. En zo te lezen stammen die strategieen uit een tijd dat je het heel erg moeilijk had, dat je gevaar liep en dat je redenen had om zo bang te zijn.
Zo te lezen zijn die redenen er nu niet meer, je hebt een baan, een vriend, een huis en alles best goed voor elkaar op het oog. Je bent volwassen, geen kind meer, en dus kun je beter voor jezelf zorgen. Dus is het belangrijk dat je nieuwe dingen leert om die oude dingen te vervangen. Alleen zit jij met je hoofd nog in de oude situatie, je doet nog wat je toen geleerd hebt en je voelt nog net zoveel paniek en angst als toen.
Dat is iets om met je behandelaar te bespreken. En die pillen, die kunnen je helpen om die paniek en angst iets minder te voelen, om die controle heel ietsje los te laten. En om te leren dat de wereld dan niet vergaat. Dat jij die oude strategieen niet nodig hebt om voor jezelf te zorgen.
En ik vind je ook ontzettend streng tegen jezelf. Zou jij het accepteren dat iemand zo tegen je vriend praat, of tegen een kind? Zo streng, alsof je verdient wat je overkomt? Natuurlijk niet, want zo ga je niet met mensen om. Mensen die bang zijn verdienen een knuffel, geen straf. Mensen die het even niet meer weten verdienen hulp, geen boosheid. En kennelijk ben jij weinig anders gewend dan die boosheid en die straf, zo erg dat je niet eens meer anderen nodig hebt om zo tegen je te doen, je doet het zelf al.
En dat is zonde. Want jij bent meer waard dan dat, jij verdient beter dan dat iemand gemeen tegen je doet. Dus ook een dikke knuffel van mij.
Wanneer heb je contact met je behandelaar?
En dan zijn er een aantal opties:
Je gaat inderdaad leren meer verdragen, dus leren dat niet elk negatief gevoel meteen weg moet.
Je gaat leren die negatieve gedachten en gevoelens te verminderen door trauma's aan te pakken en je denkwijze aan te pakken
Je gaat nieuwe manieren leren om met vervelende gevoelens en gedachten om te gaan.
Je slikt medicatie om je daarbij te helpen.
Wat jij nu aan strategieen hebt zijn controle houden, naar je gedachten luisteren, overgeven en jezelf pijn doen, als ik het zo lees. Dat heeft je een heel eind geholpen, want anders was je er misschien zelfs wel niet meer geweest. Máár, dat zijn geen dingen die je een heel leven lang kunt volhouden zonder er aan onderdoor te gaan. En zo te lezen stammen die strategieen uit een tijd dat je het heel erg moeilijk had, dat je gevaar liep en dat je redenen had om zo bang te zijn.
Zo te lezen zijn die redenen er nu niet meer, je hebt een baan, een vriend, een huis en alles best goed voor elkaar op het oog. Je bent volwassen, geen kind meer, en dus kun je beter voor jezelf zorgen. Dus is het belangrijk dat je nieuwe dingen leert om die oude dingen te vervangen. Alleen zit jij met je hoofd nog in de oude situatie, je doet nog wat je toen geleerd hebt en je voelt nog net zoveel paniek en angst als toen.
Dat is iets om met je behandelaar te bespreken. En die pillen, die kunnen je helpen om die paniek en angst iets minder te voelen, om die controle heel ietsje los te laten. En om te leren dat de wereld dan niet vergaat. Dat jij die oude strategieen niet nodig hebt om voor jezelf te zorgen.
En ik vind je ook ontzettend streng tegen jezelf. Zou jij het accepteren dat iemand zo tegen je vriend praat, of tegen een kind? Zo streng, alsof je verdient wat je overkomt? Natuurlijk niet, want zo ga je niet met mensen om. Mensen die bang zijn verdienen een knuffel, geen straf. Mensen die het even niet meer weten verdienen hulp, geen boosheid. En kennelijk ben jij weinig anders gewend dan die boosheid en die straf, zo erg dat je niet eens meer anderen nodig hebt om zo tegen je te doen, je doet het zelf al.
En dat is zonde. Want jij bent meer waard dan dat, jij verdient beter dan dat iemand gemeen tegen je doet. Dus ook een dikke knuffel van mij.
Wanneer heb je contact met je behandelaar?
woensdag 30 november 2016 om 10:06
Heel erg bedankt voor je bericht Rhae, wat kun jij dat goed uitleggen, het helpt mij om anders naar de situatie te kijken.
Ik ben het niet eens met het laatste stuk, ik heb juist veel strengheid en straf nodig, maar de rest klopt denk ik wel.
Vrijdag zie ik haar en ik weet niet hoe ik het moet aanpakken
In de mail heb ik aangegeven herbelevingen te hebben en paniek te ervaren en dat de gedachten aangeven dat ik straf verdien door snijden/overgeven/etc
Maar ben bang dat ik vrijdag mooi weer ga spelen
Omdat ik me zo zwak opgesteld heb en dat goed moet maken
Ik kan het ook niet weer op papier zetten want dat is zwak, ik moet erover kunnen praten
De herbelevingen worden erger: ze zijn er vaker en heftiger.
Het voelt echt net als toen en maakt me doodsbenauwd
Zoals altijd als ik met mijn moeder in de auto zat als ze gedronken had
Ik ruik die geur weer van alcohol en voel me weer zo angstig
Ze reed tegen een lantaarnpaal een keer en we moesten zo snel mogelijk naar huis
En ik mocht niks vertellen
Ook wat dat betreft heb je gelijk Rhae, het voelt nu nog net als destijds: ik mag nergens over praten..
En ik voel me zo mislukt en slecht
Vroeger dacht ik dat ik alles moest doorstaan als soort test
Als ik maar sterk bleef en het aan kon kwam alles goed
Dat is ook zo: ik heb m'n leven nu (inderdaad op het oog) goed voor elkaar
Maar nu kan ik het niet meer aan en ben ik niet meer sterk
En dat voelt als een enorme mislukking
Ik ben het niet eens met het laatste stuk, ik heb juist veel strengheid en straf nodig, maar de rest klopt denk ik wel.
Vrijdag zie ik haar en ik weet niet hoe ik het moet aanpakken
In de mail heb ik aangegeven herbelevingen te hebben en paniek te ervaren en dat de gedachten aangeven dat ik straf verdien door snijden/overgeven/etc
Maar ben bang dat ik vrijdag mooi weer ga spelen
Omdat ik me zo zwak opgesteld heb en dat goed moet maken
Ik kan het ook niet weer op papier zetten want dat is zwak, ik moet erover kunnen praten
De herbelevingen worden erger: ze zijn er vaker en heftiger.
Het voelt echt net als toen en maakt me doodsbenauwd
Zoals altijd als ik met mijn moeder in de auto zat als ze gedronken had
Ik ruik die geur weer van alcohol en voel me weer zo angstig
Ze reed tegen een lantaarnpaal een keer en we moesten zo snel mogelijk naar huis
En ik mocht niks vertellen
Ook wat dat betreft heb je gelijk Rhae, het voelt nu nog net als destijds: ik mag nergens over praten..
En ik voel me zo mislukt en slecht
Vroeger dacht ik dat ik alles moest doorstaan als soort test
Als ik maar sterk bleef en het aan kon kwam alles goed
Dat is ook zo: ik heb m'n leven nu (inderdaad op het oog) goed voor elkaar
Maar nu kan ik het niet meer aan en ben ik niet meer sterk
En dat voelt als een enorme mislukking
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 30 november 2016 om 10:59
Je verdient wel heel veel liefde en zachtheid, mededogen en begrip! Echt! Echt! Echt!
En opschrijven en aan je therapeut geven is ook goed, niet beter of slechter dan erover praten. Ik heb mijn therapeut ook een nachtelijke paniekbrief gegeven omdat die heel duidelijk weergaf hoe het ging. Dat heeft me toen snel de juiste hulp opgeleverd en dat verdien jij ook!
En opschrijven en aan je therapeut geven is ook goed, niet beter of slechter dan erover praten. Ik heb mijn therapeut ook een nachtelijke paniekbrief gegeven omdat die heel duidelijk weergaf hoe het ging. Dat heeft me toen snel de juiste hulp opgeleverd en dat verdien jij ook!
woensdag 30 november 2016 om 11:55
Wat heftig allemaal, Knuffelbeertjes.
Ik vind het verschrikkelijk om te lezen dat de stemmen in jouw hoofd vinden dat je straf en pijn verdient wanneer je sterk probeert te zijn en jezelf wil beschermen. (Zijn die stemmen alsof je ouders nog steeds tegen je praten?)
Het knappe is dat jij NIET meer luistert, hoe moeilijk het ook is. Hou vol! Je bent heel erg sterk, maar niemand kan zoiets zwaars alleen. Dus laat dit topic alsjeblieft aan je psycholoog lezen. Dan hoef je het nog niet allemaal opnieuw te vertellen, maar dan weet hij of zij wel wat er in jouw hoofd gebeurd. Je kan hier écht mee leren omgaan. Negeer die slechte gedachten/stemmen en probeer jezelf zoveel mogelijk af te leiden met positieve dingen, waar je blij van wordt. Probeer anderen (je psycholoog en je vriend bijvoorbeeld) te betrekken, ze gaan niet reageren zoals je moeder!
Heel veel sterkte, kracht en liefde toegewenst.
Je bent het waard en verdient alleen nog maar lieve, goede gedachten en mensen om je heen.
Ga ervoor!
Ik vind het verschrikkelijk om te lezen dat de stemmen in jouw hoofd vinden dat je straf en pijn verdient wanneer je sterk probeert te zijn en jezelf wil beschermen. (Zijn die stemmen alsof je ouders nog steeds tegen je praten?)
Het knappe is dat jij NIET meer luistert, hoe moeilijk het ook is. Hou vol! Je bent heel erg sterk, maar niemand kan zoiets zwaars alleen. Dus laat dit topic alsjeblieft aan je psycholoog lezen. Dan hoef je het nog niet allemaal opnieuw te vertellen, maar dan weet hij of zij wel wat er in jouw hoofd gebeurd. Je kan hier écht mee leren omgaan. Negeer die slechte gedachten/stemmen en probeer jezelf zoveel mogelijk af te leiden met positieve dingen, waar je blij van wordt. Probeer anderen (je psycholoog en je vriend bijvoorbeeld) te betrekken, ze gaan niet reageren zoals je moeder!
Heel veel sterkte, kracht en liefde toegewenst.
Je bent het waard en verdient alleen nog maar lieve, goede gedachten en mensen om je heen.
Ga ervoor!
woensdag 30 november 2016 om 12:09
Je hebt GÉÉN slechte dingen gedaan! Je deed wat je moest doen om te overleven. Zolang je gelooft dat je slechte dingen gedaan hebt, wordt je niet beter.
En het is NIET jouw schuld of verantwoordelijkheid dat jouw moeder verslaafd raakte en een kind hoeft haar ouders niet te helpen. Dat moet juist andersom. Je moeder had van jou moeten houden, je moeten beschermen, lief voor je moeten zijn. Ze had je moeten troosten toen je vertelde dat je misbruikt werd. Zij heeft gruwelijk gefaald! Niet jij. Maak je alsjeblieft los van haar en je negatieve gedachten. Laat je psycholoog hierbij helpen.
En als het niet gaat op je werk, meld je dan ziek. Je eigen grenzen kennen en respecteren is het tegenovergestelde van falen. Kop op!
En het is NIET jouw schuld of verantwoordelijkheid dat jouw moeder verslaafd raakte en een kind hoeft haar ouders niet te helpen. Dat moet juist andersom. Je moeder had van jou moeten houden, je moeten beschermen, lief voor je moeten zijn. Ze had je moeten troosten toen je vertelde dat je misbruikt werd. Zij heeft gruwelijk gefaald! Niet jij. Maak je alsjeblieft los van haar en je negatieve gedachten. Laat je psycholoog hierbij helpen.
En als het niet gaat op je werk, meld je dan ziek. Je eigen grenzen kennen en respecteren is het tegenovergestelde van falen. Kop op!
woensdag 30 november 2016 om 12:13
Dank je wel voor de tips Libra en de knuffel
Die gedachten zijn niet van mijn ouders ook al zeggen ze wel dezelfde dingen als hen (maar ook andere dingen) en zijn de straffen die ze verzinnen dezelfde als ik als kind kreeg van mijn moeder (behalve het snijden en overgeven, maar bijv buiten slapen en koud douchen moest ik vaak als straf van m'n ouders en nu moet dat van die gedachten).
Het is meer iets wat ik zelf gebruikt heb vanaf kleins af aan, om de situaties aan te kunnen, zij (die gedachten) waren er altijd en zorgden voor veiligheid en een gevoel van controle
Als mijn moeder me sloeg stelden zij me gerust, ook als ik misbruikt werd, maar ook als ik moest toekijken, dan bleven zij bij me en zeiden: nog even volhouden, dit hoort allemaal bij het leven, als je dit doorstaat word je steeds sterker, je kunt trots zijn op jezelf dat je niet huilt, etc etc..
Ik vind het moeilijk nu anders naar ze te kijken, want ik heb ook veel aan ze te danken.. en ze verliezen betekent ook alles wat ik opgebouwd heb verliezen ..
Het klinkt raar en is lastig uit te leggen maar ik heb ook veel te danken aan die gedachten en voel me verdrietig ze kwijt te raken, want voel me verloren zonder ze en ondankbaar (want ik heb ze zo vaak nodig gehad en nu wijs ik ze af)
Die gedachten zijn niet van mijn ouders ook al zeggen ze wel dezelfde dingen als hen (maar ook andere dingen) en zijn de straffen die ze verzinnen dezelfde als ik als kind kreeg van mijn moeder (behalve het snijden en overgeven, maar bijv buiten slapen en koud douchen moest ik vaak als straf van m'n ouders en nu moet dat van die gedachten).
Het is meer iets wat ik zelf gebruikt heb vanaf kleins af aan, om de situaties aan te kunnen, zij (die gedachten) waren er altijd en zorgden voor veiligheid en een gevoel van controle
Als mijn moeder me sloeg stelden zij me gerust, ook als ik misbruikt werd, maar ook als ik moest toekijken, dan bleven zij bij me en zeiden: nog even volhouden, dit hoort allemaal bij het leven, als je dit doorstaat word je steeds sterker, je kunt trots zijn op jezelf dat je niet huilt, etc etc..
Ik vind het moeilijk nu anders naar ze te kijken, want ik heb ook veel aan ze te danken.. en ze verliezen betekent ook alles wat ik opgebouwd heb verliezen ..
Het klinkt raar en is lastig uit te leggen maar ik heb ook veel te danken aan die gedachten en voel me verdrietig ze kwijt te raken, want voel me verloren zonder ze en ondankbaar (want ik heb ze zo vaak nodig gehad en nu wijs ik ze af)
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 30 november 2016 om 12:15
Je stelt je psycholoog niet teleur. Ze gaat je geloven. Ze gaat je niet uitlachen. Ze gaat niet zeggen dat het wel meevalt of dat je normaal moet doen.
Luister niet naar die nare gedachten/stemmen. Ze zijn slecht en gemeen. En vooral onwaar.
Lees de reacties op dit topic maar terug als het moeilijk wordt. Je verdient alle goeds. Accepteer hulp van je psycholoog. Geef volledige openheid, schrijf het desnoods allemaal op. Hou vol.
Luister niet naar die nare gedachten/stemmen. Ze zijn slecht en gemeen. En vooral onwaar.
Lees de reacties op dit topic maar terug als het moeilijk wordt. Je verdient alle goeds. Accepteer hulp van je psycholoog. Geef volledige openheid, schrijf het desnoods allemaal op. Hou vol.
woensdag 30 november 2016 om 12:22
Libra ik heb de psycholoog dus al eea gemaild en kan niet nog een keer mailen want dan vraag ik veel en veel te veel aandacht
Ik zie haar vrijdag al
Ze heeft ook nog andere mensen die hulp nodig hebben
Het zou gek zijn als al die mensen haar steeds lastig vallen met mailtjes
Ik heb al heel veel van haar aandacht gevraagd
Ik zie haar vrijdag al
Ze heeft ook nog andere mensen die hulp nodig hebben
Het zou gek zijn als al die mensen haar steeds lastig vallen met mailtjes
Ik heb al heel veel van haar aandacht gevraagd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 30 november 2016 om 12:22
De goede dingen die de stemmen tegen je zeiden zijn wél heel waardevol. Dat hoef je niet te vergeten en daar mag je heus wel dankbaar voor zijn. Dat betekent alleen niet dat je ze iets verplicht bent.
De stemmen waren een overlevingsstrategie. En dat had je toen hard nodig. Maar nu kun je leren zonder ze te leven. Want je hebt het overleefd. Je bent volwassen, je hebt een goed leven (helemaal zelf opgebouwd!) en je bent verder gelukkig, toch?
Nu kan je gaan leren om op jezelf te vertrouwen en zélf jouw eigen positieve (en als dat nodig is af en toe strenge, maar wel eerlijke en gezonde) gedachten te creëren. Je kan jezelf een peptalk geven of even streng toespreken als dat nodig is. Daarvoor zijn die stemmen niet nodig. Leer op een gezonde manier over jezelf te denken en luister alleen nog naar jezelf en naar mensen die het beste met je voor hebben en willen dat jij lief en gezond met jezelf omgaat.
De stemmen waren een overlevingsstrategie. En dat had je toen hard nodig. Maar nu kun je leren zonder ze te leven. Want je hebt het overleefd. Je bent volwassen, je hebt een goed leven (helemaal zelf opgebouwd!) en je bent verder gelukkig, toch?
Nu kan je gaan leren om op jezelf te vertrouwen en zélf jouw eigen positieve (en als dat nodig is af en toe strenge, maar wel eerlijke en gezonde) gedachten te creëren. Je kan jezelf een peptalk geven of even streng toespreken als dat nodig is. Daarvoor zijn die stemmen niet nodig. Leer op een gezonde manier over jezelf te denken en luister alleen nog naar jezelf en naar mensen die het beste met je voor hebben en willen dat jij lief en gezond met jezelf omgaat.
