Psyche
alle pijlers
Paniek en angst
zaterdag 18 juli 2020 om 19:34
Hoi Allemaal,
Ik ben nieuw hier en ik lees wel regelmatig mee hier op het forum. Nu heb ik sinds vorig weekend, nadat het jaren is weggeweest, weer last van angst/paniekaanvallen. Als ik ze heb is het echt heel heftig. Ik heb ook wel een periode achter de rug waarin veel gebeurd is dus het is niet zo heel gek dat het nu opspeelt. Ik ben bij de huisarts geweest en die heeft me iets kalmerends voorgeschreven om even de cirkel weer te doorbreken. Ik zou graag van lotgenoten horen hoe zij weer uit zo'n periode zijn gekomen. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik weet met mijn verstand wel dat het over gaat maar als je er midden in zit lijkt het alsof het nooit meer over gaat. En dat maakt me nog het meest angstig
Hoor graag van jullie!
Elsbels
Ik ben nieuw hier en ik lees wel regelmatig mee hier op het forum. Nu heb ik sinds vorig weekend, nadat het jaren is weggeweest, weer last van angst/paniekaanvallen. Als ik ze heb is het echt heel heftig. Ik heb ook wel een periode achter de rug waarin veel gebeurd is dus het is niet zo heel gek dat het nu opspeelt. Ik ben bij de huisarts geweest en die heeft me iets kalmerends voorgeschreven om even de cirkel weer te doorbreken. Ik zou graag van lotgenoten horen hoe zij weer uit zo'n periode zijn gekomen. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik weet met mijn verstand wel dat het over gaat maar als je er midden in zit lijkt het alsof het nooit meer over gaat. En dat maakt me nog het meest angstig
Hoor graag van jullie!
Elsbels
zaterdag 19 december 2020 om 04:18
Echt hetzelfde hier..ben net weerrrr wakker geworden met hartkloppingen en eergister durfde ik al niet te douchen en ja hoor ademde al hoog en onder de douche paniekaanval..hoge hartslag,kon letterlijk niet ademen..borstkas zat op slot..trilde op mn benen. Adrelaline zit nog in mn lijf. Sta lastste 2wk ook weer op met hartkloppingen en veel enge gedachtesPunttaart schreef: ↑15-12-2020 22:10Ik heb echt hele slechte dagen snap er niks van ik hyperventilatieer veel kan niet eten en maar trillen zelfs douchen is weer eng
Niks gedaan gisteren en vandaag veel huilen en bang wezen
Morgen weer therapie had haar gemaild en ze zegt op en af heel normaal
Nou het voelt wel erg af,,,,,
Ik lees mee dames, maar vaak 0 energie om te typen..ik ben letterlijk leeggezogen..
zondag 20 december 2020 om 17:40
Hoi allemaal,
Wat vervelend dat jullie nog zo moeilijk zitten.
Met mij gaat het gelukkig wat beter. Ik woon tijdelijk bij mijn ouders in want mijn man is heel druk in de zaak. Dat helpt wel gelukkig.
Heb ook de tip gekregen dat als ik angst ervaar ik mijn lichaam een opdracht moet geven. Bijv. Touwtjespringen of springen of in je handen klappen, iets wat afleidt.
Wat vervelend dat jullie nog zo moeilijk zitten.
Met mij gaat het gelukkig wat beter. Ik woon tijdelijk bij mijn ouders in want mijn man is heel druk in de zaak. Dat helpt wel gelukkig.
Heb ook de tip gekregen dat als ik angst ervaar ik mijn lichaam een opdracht moet geven. Bijv. Touwtjespringen of springen of in je handen klappen, iets wat afleidt.
maandag 21 december 2020 om 13:34
Fijn dat het goed gaat met je . Heb jij ook hartkloppingen uit het niets? Hoe uit angst / paniek zich bij jou??En nog meer tips?Elsbels84 schreef: ↑20-12-2020 17:40Hoi allemaal,
Wat vervelend dat jullie nog zo moeilijk zitten.
Met mij gaat het gelukkig wat beter. Ik woon tijdelijk bij mijn ouders in want mijn man is heel druk in de zaak. Dat helpt wel gelukkig.
Heb ook de tip gekregen dat als ik angst ervaar ik mijn lichaam een opdracht moet geven. Bijv. Touwtjespringen of springen of in je handen klappen, iets wat afleidt.
Ik kijk beetje tegen de kerstdagen op..toch druk..stress,maar ook wel gezellig natuurlijk..
maandag 21 december 2020 om 13:45
@Rammie..jazeker herken ik dat! Heb ik vooral in het begin gehad. Heb het ook snel als ik van medicijnen verander ofzo, bij stress kan ik er ook op wachten.
Een tijdje geleden heb ik zelf met zo'n holterkastje gelopen vanwege die hartkloppingen, ook omdat mijn vader een ernstige hartritmestoornis heeft gehad. Gelukkig waren de hartkloppingen die ik had volkomen onschuldig. Ze waren te zien maar zijn normaal. Dus daar maak ik me ook niet meer druk om. Maar ik voel ze echt nog regelmatig. Hoe meer stress hoe meer ik ze voel.
Als ik echt een paniekaanval krijg uit zich dat vooral in onrust, misselijkheid en een verandering van ademhaling. Ook de neiging te willen schuilen/verstoppen voel ik. Meestal eindigt het met huilen en nog heel lang neiging tot gapen. En daarna enorme vermoeidheid.
Toevallig terwijl ik dit aan het typen ben voel ik mijn hart alweer een paar keer onregelmatig...nu denk ik dan. Kijk daar gaat ie even weer...verder niks. Ik gun jou dat je ook op dat punt komt.
Een tijdje geleden heb ik zelf met zo'n holterkastje gelopen vanwege die hartkloppingen, ook omdat mijn vader een ernstige hartritmestoornis heeft gehad. Gelukkig waren de hartkloppingen die ik had volkomen onschuldig. Ze waren te zien maar zijn normaal. Dus daar maak ik me ook niet meer druk om. Maar ik voel ze echt nog regelmatig. Hoe meer stress hoe meer ik ze voel.
Als ik echt een paniekaanval krijg uit zich dat vooral in onrust, misselijkheid en een verandering van ademhaling. Ook de neiging te willen schuilen/verstoppen voel ik. Meestal eindigt het met huilen en nog heel lang neiging tot gapen. En daarna enorme vermoeidheid.
Toevallig terwijl ik dit aan het typen ben voel ik mijn hart alweer een paar keer onregelmatig...nu denk ik dan. Kijk daar gaat ie even weer...verder niks. Ik gun jou dat je ook op dat punt komt.
maandag 21 december 2020 om 23:30
hoi hoi
de laatste daagjes niet zo lekker met me veel angsthuilbuien )of misschien valt t onder paniek)
maar uit t niets of door denken wordt ik bang raak overstuur en veel huilen wil wegvluchten verstoppen
roep om hulp (zo heftig)
der gaan dan echt gedachten door me heen komt t nog wel goed is al een jaar... voel me mezelf niet meer erg somber
maar ook zwarte gedachten die zich opdringen en helemaal niet wil
de dagen vind ik echt overleven en al weer bang voor de dag erna
probeer wel veel afleiding door vanalles te doen overdag /maar frusteerd vaak want voel me niet me zelf
en beland weer in huil bui
ben met me spy aan t overleggen voor een andere ad weer wordt de 3de helaas
durf gewoon niet meer!
dikke knuffie voor de gene waar t ook niet zo lekker mee gaat
de laatste daagjes niet zo lekker met me veel angsthuilbuien )of misschien valt t onder paniek)
maar uit t niets of door denken wordt ik bang raak overstuur en veel huilen wil wegvluchten verstoppen
roep om hulp (zo heftig)
der gaan dan echt gedachten door me heen komt t nog wel goed is al een jaar... voel me mezelf niet meer erg somber
maar ook zwarte gedachten die zich opdringen en helemaal niet wil
de dagen vind ik echt overleven en al weer bang voor de dag erna
probeer wel veel afleiding door vanalles te doen overdag /maar frusteerd vaak want voel me niet me zelf
en beland weer in huil bui
ben met me spy aan t overleggen voor een andere ad weer wordt de 3de helaas
durf gewoon niet meer!
dikke knuffie voor de gene waar t ook niet zo lekker mee gaat
vrijdag 25 december 2020 om 17:38
Superbedankt voor je tips..Ik merk dat ik veel herkenning en kracht uit je posts haal.Elsbels84 schreef: ↑21-12-2020 13:45@Rammie..jazeker herken ik dat! Heb ik vooral in het begin gehad. Heb het ook snel als ik van medicijnen verander ofzo, bij stress kan ik er ook op wachten.
Een tijdje geleden heb ik zelf met zo'n holterkastje gelopen vanwege die hartkloppingen, ook omdat mijn vader een ernstige hartritmestoornis heeft gehad. Gelukkig waren de hartkloppingen die ik had volkomen onschuldig. Ze waren te zien maar zijn normaal. Dus daar maak ik me ook niet meer druk om. Maar ik voel ze echt nog regelmatig. Hoe meer stress hoe meer ik ze voel.
Als ik echt een paniekaanval krijg uit zich dat vooral in onrust, misselijkheid en een verandering van ademhaling. Ook de neiging te willen schuilen/verstoppen voel ik. Meestal eindigt het met huilen en nog heel lang neiging tot gapen. En daarna enorme vermoeidheid.
Toevallig terwijl ik dit aan het typen ben voel ik mijn hart alweer een paar keer onregelmatig...nu denk ik dan. Kijk daar gaat ie even weer...verder niks. Ik gun jou dat je ook op dat punt komt.
Hopelijk komt die tijd indd ook voor mij!Bedankt en de rest ook alsnog mooie dagen,zonder veel paniek,stress enz.
zondag 27 december 2020 om 01:01
Zijn jullie ook bang voor die storm? Ik heb een angststoornis gehad maar gaat de laatste jaren beter maar heb echt nog steeds angst voor stormweer en hoor het buiten al erg hard waaien en zelfs mijn huis hoor ik soms kraken..heb een hoekwoning en net weer zoeen harde windvlaag hoorde ik vanalles omvallen in de tuinen leek wel de omheining. Ik ben altijd bang dat dan alles kapot waait of nog erger dat een boom op mn auto waait of dat mn huis kapot waait of ramen eruit etc. Ik voel me gewoon nooit veilig hebben jullie dat ook?
zondag 27 december 2020 om 14:05
Jaaaa same here. Hoorde indd ook de harde storm..ook ik heb een hoekwoning..kreeg er hartkloppingen van maar durfde ook niet uit bed. Heb amper geslaprn...hoorde zoveel enge geluiden. Ook ik heb een angststoornis,paniekstoornis en hypoghondrie. Alles verergert na plots verliesGya2020 schreef: ↑27-12-2020 01:01Zijn jullie ook bang voor die storm? Ik heb een angststoornis gehad maar gaat de laatste jaren beter maar heb echt nog steeds angst voor stormweer en hoor het buiten al erg hard waaien en zelfs mijn huis hoor ik soms kraken..heb een hoekwoning en net weer zoeen harde windvlaag hoorde ik vanalles omvallen in de tuinen leek wel de omheining. Ik ben altijd bang dat dan alles kapot waait of nog erger dat een boom op mn auto waait of dat mn huis kapot waait of ramen eruit etc. Ik voel me gewoon nooit veilig hebben jullie dat ook?
donderdag 7 januari 2021 om 15:37
zondag 10 januari 2021 om 07:35
Beetje laat, maar ik wens iedereen een mooi 2021! Met hopelijk veel lichtpuntjes!
Hier gaat het "mwah" . Ik merk dat het hele corona gedoe me best wel aangrijpt. Thuisonderwijs en werken erbij en al die verhalen van ondernemers, zieke mensen, de onzekerheid hoe lang het gaat duren. Etc.
Ik heb niet echt paniekaanvallen maar wel dat ik de hele dag door licht hyperventileer en ben aan het doemdenken.
En dat baart me dan ook gelijk zorgen, want waarom zijn de klachten nog steeds dagelijks aanwezig terwijl ik een best flinke dosis antidepressiva slik?
Volgens mijn man gaat het wel beter, hij denkt dat het een aantal maanden nog veeeeel erger was.
Ik merk ook wel net dat er misschien iets verbetering is, maar ik vind de werking van de antidepressiva wel heel minimaal.
Maar ik zie het echt ff niet zitten om af te bouwen en over te stappen op een ander middel, gezien de paniekklachten die ik daardoor weer kan krijgen.
Hier gaat het "mwah" . Ik merk dat het hele corona gedoe me best wel aangrijpt. Thuisonderwijs en werken erbij en al die verhalen van ondernemers, zieke mensen, de onzekerheid hoe lang het gaat duren. Etc.
Ik heb niet echt paniekaanvallen maar wel dat ik de hele dag door licht hyperventileer en ben aan het doemdenken.
En dat baart me dan ook gelijk zorgen, want waarom zijn de klachten nog steeds dagelijks aanwezig terwijl ik een best flinke dosis antidepressiva slik?
Volgens mijn man gaat het wel beter, hij denkt dat het een aantal maanden nog veeeeel erger was.
Ik merk ook wel net dat er misschien iets verbetering is, maar ik vind de werking van de antidepressiva wel heel minimaal.
Maar ik zie het echt ff niet zitten om af te bouwen en over te stappen op een ander middel, gezien de paniekklachten die ik daardoor weer kan krijgen.
dinsdag 12 januari 2021 om 16:06
Hoi Eviva, ook de beste wensen!Eviva1983 schreef: ↑10-01-2021 07:35Beetje laat, maar ik wens iedereen een mooi 2021! Met hopelijk veel lichtpuntjes!
Hier gaat het "mwah" . Ik merk dat het hele corona gedoe me best wel aangrijpt. Thuisonderwijs en werken erbij en al die verhalen van ondernemers, zieke mensen, de onzekerheid hoe lang het gaat duren. Etc.
Ik heb niet echt paniekaanvallen maar wel dat ik de hele dag door licht hyperventileer en ben aan het doemdenken.
En dat baart me dan ook gelijk zorgen, want waarom zijn de klachten nog steeds dagelijks aanwezig terwijl ik een best flinke dosis antidepressiva slik?
Volgens mijn man gaat het wel beter, hij denkt dat het een aantal maanden nog veeeeel erger was.
Ik merk ook wel net dat er misschien iets verbetering is, maar ik vind de werking van de antidepressiva wel heel minimaal.
Maar ik zie het echt ff niet zitten om af te bouwen en over te stappen op een ander middel, gezien de paniekklachten die ik daardoor weer kan krijgen.
Same here..ook hele dagen hyperv en naar adem snakken. Ik weet dat ik veeeeels te druk ben geweest..dus weer op de rem. Ook wat jij hebt: erge angstgedachtesEn als t echt niet gaat neem ik oxazepam.
Hoest met de rest. Vnvnd persconferentie..spannend..ben wel echt klaar met corona perikelen..maar goed..
vrijdag 15 januari 2021 om 22:08
Ahhhh Rammie, vervelend zeg 
Ik wens het niemand toe maar wel fijn dat we hier ons verhaal kwijt kunnen en medestanders kunnen vinden.
Gaat het al iets beter?
Ik herken het, zodra ik teveel doe dan raak ik overprikkeld en dan wordt het erger.
Ik heb hele dagen lichte hyperventilatie waardoor ik snel duizelig word en gespannen spieren (rug en borstspieren)
Vervolgens ga ik me weer zorgen maken om hoe het kan dat ik weer zo paniekerig ben terwijl ik al een vrij hoge dosis Ad slik. Zou het niet werken?
Moet ik overstappen? Waarom ben ik zo gespannen? Komt het ooit nog goed? Dat soort gedachtes beheersen dan m'n dag .
Ik heb ook betere periodes, maar heb het idee dat dat corona gedoe meer met me doet dan ik denk.
Hebben jullie dat ook?
Ben juf, thuis werken met de kinderen en geen tijd meer om bij te tanken omdat de kinderen er nu gewoon altijd zijn. En ze zijn echt heel lief hoor, maar ik moet wel weer wennen dat School dicht is en ik echt de hele dag moet rennen en vliegen.
Én misschien hebben daar m'n spanningsklachten ook mee te maken.
Ook merk ik dat ik weer last krijg van hypochondrie door de spanningsklachten, hebben jullie dat ook?
Enfin, er komen vast weer betere tijden, maar als ik me zo voel dan ben ik er zo tegen aan het vechten (wat het natuurlijk ook niet beter maakt).
Maandag een evaluatie gesprek met de huisarts. Ik weet gewoon niet of ik er goed aan doe om over te stappen naar een andere AD (bang voor afbouwen en weer opbouwen)
Ik wens het niemand toe maar wel fijn dat we hier ons verhaal kwijt kunnen en medestanders kunnen vinden.
Gaat het al iets beter?
Ik herken het, zodra ik teveel doe dan raak ik overprikkeld en dan wordt het erger.
Ik heb hele dagen lichte hyperventilatie waardoor ik snel duizelig word en gespannen spieren (rug en borstspieren)
Vervolgens ga ik me weer zorgen maken om hoe het kan dat ik weer zo paniekerig ben terwijl ik al een vrij hoge dosis Ad slik. Zou het niet werken?
Moet ik overstappen? Waarom ben ik zo gespannen? Komt het ooit nog goed? Dat soort gedachtes beheersen dan m'n dag .
Ik heb ook betere periodes, maar heb het idee dat dat corona gedoe meer met me doet dan ik denk.
Hebben jullie dat ook?
Ben juf, thuis werken met de kinderen en geen tijd meer om bij te tanken omdat de kinderen er nu gewoon altijd zijn. En ze zijn echt heel lief hoor, maar ik moet wel weer wennen dat School dicht is en ik echt de hele dag moet rennen en vliegen.
Én misschien hebben daar m'n spanningsklachten ook mee te maken.
Ook merk ik dat ik weer last krijg van hypochondrie door de spanningsklachten, hebben jullie dat ook?
Enfin, er komen vast weer betere tijden, maar als ik me zo voel dan ben ik er zo tegen aan het vechten (wat het natuurlijk ook niet beter maakt).
Maandag een evaluatie gesprek met de huisarts. Ik weet gewoon niet of ik er goed aan doe om over te stappen naar een andere AD (bang voor afbouwen en weer opbouwen)
maandag 18 januari 2021 om 13:22
Alles is zooo herkenbaar wat je hebt fetypt. Maar hoef je niet naar school voor de noodopvang. Ik heb dezelfde klachten..echt...en ook pijn op mn borst..rug..enz.Eviva1983 schreef: ↑15-01-2021 22:08Ahhhh Rammie, vervelend zeg
Ik wens het niemand toe maar wel fijn dat we hier ons verhaal kwijt kunnen en medestanders kunnen vinden.
Gaat het al iets beter?
Ik herken het, zodra ik teveel doe dan raak ik overprikkeld en dan wordt het erger.
Ik heb hele dagen lichte hyperventilatie waardoor ik snel duizelig word en gespannen spieren (rug en borstspieren)
Vervolgens ga ik me weer zorgen maken om hoe het kan dat ik weer zo paniekerig ben terwijl ik al een vrij hoge dosis Ad slik. Zou het niet werken?
Moet ik overstappen? Waarom ben ik zo gespannen? Komt het ooit nog goed? Dat soort gedachtes beheersen dan m'n dag .
Ik heb ook betere periodes, maar heb het idee dat dat corona gedoe meer met me doet dan ik denk.
Hebben jullie dat oAlles is zook?
Ben juf, thuis werken met de kinderen en geen tijd meer om bij te tanken omdat de kinderen er nu gewoon altijd zijn. En ze zijn echt heel lief hoor, maar ik moet wel weer wennen dat School dicht is en ik echt de hele dag moet rennen en vliegen.
Én misschien hebben daar m'n spanningsklachten ook mee te maken.
Ook merk ik dat ik weer last krijg van hypochondrie door de spanningsklachten, hebben jullie dat ook?
Enfin, er komen vast weer betere tijden, maar als ik me zo voel dan ben ik er zo tegen aan het vechten (wat het natuurlijk ook niet beter maakt).
Maandag een evaluatie gesprek met de huisarts. Ik weet gewoon niet of ik er goed aan doe om over te stappen naar een andere AD (bang voor afbouwen en weer opbouwen)
Word jij ook bang als je nare berichten leest? Dat je t op jezelf projecteert enz. Relativeren lukt mij soms niet
maandag 18 januari 2021 om 13:35
En ,hoe ging je gesprek?Eviva1983 schreef: ↑15-01-2021 22:08Ahhhh Rammie, vervelend zeg
Ik wens het niemand toe maar wel fijn dat we hier ons verhaal kwijt kunnen en medestanders kunnen vinden.
Gaat het al iets beter?
Ik herken het, zodra ik teveel doe dan raak ik overprikkeld en dan wordt het erger.
Ik heb hele dagen lichte hyperventilatie waardoor ik snel duizelig word en gespannen spieren (rug en borstspieren)
Vervolgens ga ik me weer zorgen maken om hoe het kan dat ik weer zo paniekerig ben terwijl ik al een vrij hoge dosis Ad slik. Zou het niet werken?
Moet ik overstappEn hoe ging je gespreken? Waarom ben ik zo gespannen? Komt het ooit nog goed? Dat soort gedachtes beheersen dan m'n dag .
Ik heb ook betere periodes, maar heb het idee dat dat corona gedoe meer met me doet dan ik denk.
Hebben jullie dat ook?
Ben juf, thuis werken met de kinderen en geen tijd meer om bij te tanken omdat de kinderen er nu gewoon altijd zijn. En ze zijn echt heel lief hoor, maar ik moet wel weer wennen dat School dicht is en ik echt de hele dag moet rennen en vliegen.
Én misschien hebben daar m'n spanningsklachten ook mee te maken.
Ook merk ik dat ik weer last krijg van hypochondrie door de spanningsklachten, hebben jullie dat ook?
Enfin, er komen vast weer betere tijden, maar als ik me zo voel dan ben ik er zo tegen aan het vechten (wat het natuurlijk ook niet beter maakt).
Maandag een evaluatie gesprek met de huisarts. Ik weet gewoon niet of ik er goed aan doe om over te stappen naar een andere AD (bang voor afbouwen en weer opbouwen)
Wees lief voor je zelf
maandag 18 januari 2021 om 13:36
Ikzelf zit ook midden in een onrustige periode. Ben een labiele muts op dit moment. Na het hele topic te hebben doorgelezen, is het toch fijn om te weten dat ik (helaas!!!) Niet de enige ben.
Waar ik heel veel baat bij heb is haptotherapie. Veel meer dan aan praten bij een psycholoog. Dat is gericht op je lichaam, wat je voelt, hoe je in je lichaam zit en hoe je je lichaam weer kunt vinden in plaats van alleen in je koppie. De therapeut vraagt je en raakt je aan om de spanning te voelen.
Sinds ik die oefeningen doe kan ik bij een paniekaanval mezelf er veel eerder uit halen.
Zou het jullie echt adviseren.
Waar ik heel veel baat bij heb is haptotherapie. Veel meer dan aan praten bij een psycholoog. Dat is gericht op je lichaam, wat je voelt, hoe je in je lichaam zit en hoe je je lichaam weer kunt vinden in plaats van alleen in je koppie. De therapeut vraagt je en raakt je aan om de spanning te voelen.
Sinds ik die oefeningen doe kan ik bij een paniekaanval mezelf er veel eerder uit halen.
Zou het jullie echt adviseren.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
maandag 18 januari 2021 om 14:55
Poe, dat is een lastige omschrijving.mallebeppie schreef: ↑18-01-2021 14:09Louiti het is mij ook geadviseerd. Zou je misschien wat meer willen vertellen over je ervaringen met deze therapie
In het begin moest ik vertellen waar ik mee zit, waar ik tegenaan loop, hoe ik me daarbij voel. Legde uit dat ik het idee heb dat er een strakke band om mijn borst en rug heen zit. Alsof er allemaal gewicht op mij drukt en ik niet goed kan ademhalen. Ik voel me letterlijk benauwd in mijn lichaam en in mijn hoofd. Dat er geen ruimte is om adem te halen, te ontspannen of vrij te bewegen.
Dat ik mij opgejaagd voel en voortdurend het idee heb dat ik van alles moet en er geen rust is in mijn hoofd en lichaam.
De therapeut heeft een behandelplan opgesteld. Voorbeelden van oefeningen is lastig te geven. Je moet het namelijk doen in plaats van in je hoofd te zitten. De therapeut brengt letterlijk je aandacht naar je lichaam.
Ik voel(de) bijvoorbeeld heel sterk dat ik moet vechten tegen de paniekaanval. De therapeut vroeg mij waarom. Waarop ik aangaf dat de psych mij constant allerlei tooltjes geeft en vind dat ik anders moet denken als ik zo'n aanval krijg. De therapeut zei dat ik juist moet voelen. Dus als ik zo'n aanval krijg juist er naar toe moet ademen naar het benauwde gevoel bij het inademen. En bij het uitademen er vanaf. En echt alleen met je aandacht bij je lichaam. In het begin is dat erg moeilijk, omdat je jezelf hebt aangeleerd meteen in je hoofd te gaan zitten als je in je lichaam gaat zitten en na te denken. Probeer zodra je dat merkt gelijk weer je aandacht op het ademen en voelen te leggen. Leg dan je handen op je buik, probeer je handen te voelen op je buik en het te laten samensmelten. Daarna naar je bovenbenen, knieën enz. Je voelt het dan veel meer.
Het is juist de kunst om het te accepteren dat je je zo voelt en dat je dat mag voelen in plaats van er tegen te vechten.
Een andere oefening is bijv. op de grond staan. Ogen dicht. Voelen hoe je voeten de grond aanraken. Proberen een te worden met de vloer en je voeten. Dan een tennisbal pakken en die rustig onder je voet bewegen voor een minuutje. In begin doet dat flink zeer. Voel daarna eens hoe je voeten contact maken met de vloer. Waarschijnlijk al veel meer ontspannen.
Zo heb ik al heel veel oefeningen gehad. Het klinkt misschien zweverig. Maar het werkt voor mij beter dan constant praten en praten in plaats van iets te mogen voelen.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
maandag 18 januari 2021 om 15:14
Waarom ik voor haptotherapie heb gekozen, is dat ik mij wezenloos ergerde aan de psychologen. Constant dat je je gedachten geen aandacht mag geven, dat je niet mag voelen wat je voelt en je je vooral maar anders moet gedragen en denken. Dat ik niet goed genoeg ben omdat ik anders moet doen. Dat je weer jankend bij de psych zit omdat de tooltjes voor het anders denken en vechten tegen je gedachten weer eens niet hebben geholpen.
Bij de haptonoom voelt het alsof ik mag zijn wie ik ben. Ik leer mezelf accepteren. Dat ik ben wie ik ben. Dat ik mag voelen wat ik voel. Ik leer er alleen mee om te gaan. Dat helpt mij zoveel meer.
Er was niets meer over van die vlotte en enthousiaste meid. Ik was kapot van het vechten tegen mezelf. Bij de therapeut leer ik weer dat meisje te zijn!
Bij de haptonoom voelt het alsof ik mag zijn wie ik ben. Ik leer mezelf accepteren. Dat ik ben wie ik ben. Dat ik mag voelen wat ik voel. Ik leer er alleen mee om te gaan. Dat helpt mij zoveel meer.
Er was niets meer over van die vlotte en enthousiaste meid. Ik was kapot van het vechten tegen mezelf. Bij de therapeut leer ik weer dat meisje te zijn!
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
maandag 18 januari 2021 om 15:32
Wat goed omschreven, dank je wel!
Klinkt alsof het voor mij inderdaad een goede aanvulling zou zijn op mijn huidige therapie.
In tegenstelling tot wat ik bij jou lees, krijg ik bij therapie juist tools die leiden tot acceptatie ipv er tegen in te gaan of afleiding zoeken. Daardoor klinkt haptotherapie juist als een mooie aanvulling voor mij!
Klinkt alsof het voor mij inderdaad een goede aanvulling zou zijn op mijn huidige therapie.
In tegenstelling tot wat ik bij jou lees, krijg ik bij therapie juist tools die leiden tot acceptatie ipv er tegen in te gaan of afleiding zoeken. Daardoor klinkt haptotherapie juist als een mooie aanvulling voor mij!
maandag 18 januari 2021 om 16:57
Ja ,indd heel goed verwoord. Ik ga uitzoeken of zo een haptonoom ook bij mij past en deels wordt vergoed.louti schreef: ↑18-01-2021 15:14Waarom ik voor haptotherapie heb gekozen, is dat ik mij wezenloos ergerde aan de psychologen. Constant dat je je gedachten geen aandacht mag geven, dat je niet mag voelen wat je voelt en je je vooral maar anders moet gedragen en denken. Dat ik niet goed genoeg ben omdat ik anders moet doen. Dat je weer jankend bij de psych zit omdat de tooltjes voor het anders denken en vechten tegen je gedachten weer eens niet hebben geholpen.
Bij de haptonoom voelt het alsof ik mag zijn wie ik ben. Ik leer mezelf accepteren. Dat ik ben wie ik ben. Dat ik mag voelen wat ik voel. Ik leer er alleen mee om te gaan. Dat helpt mij zoveel meer.
Er was niets meer over van die vlotte en enthousiaste meid. Ik was kapot van het vechten tegen mezelf. Bij de therapeut leer ik weer dat meisje te zijn!
Je komt trouwens heel sterk over
maandag 18 januari 2021 om 19:35
Rammie wat vervelend dat het nog niet helemaal lekker gaat. Ook jij niet te streng voor jezelf, want het zijn gewoon geen fijne tijden momenteel, maatregelen, sociaal isolement en de sfeer is overal om te snijden. Mijn huisarts zei vandaag dat ze momenteel 70 procent van haar patiënten in de praktijk heeft die stress klachten hebben.
Wat lief dat je hebt onthouden dat ik vandaag gesprek had.
Dat klopt
. Het was een super fijn gesprek , ik heb echt een fantastische huisarts. Een vrouw die even oud is als mij die zoveel begrijpt en zoveel tijd voor me neemt altijd. Bovendien zijn de gesprekken altijd erg gezellig. Ze praat ook over haar eigen onzekerheden in het leven..
Ze gaf aan dat ze niet het idee heeft dat ik een andere soort medicatie of verhoging moet nemen.
Dat het heel normaal is dat ik soms paniekklachten heb (zeker nu) .
Ik kan me herinneren dat jij ook nog een gesprek zou hebben einde vh jaar? Over eventueel medicatie ? Hoe is dat afgelopen?
Louti niet leuk die klachten maar wel leuk dat je meeschrijft!
Wat een goede tip over die haptonoom.
Ik ken het niet maar ik ga me er zeker in verdiepen.
Na 12 jaar paniekaanvallen en spanningsklachten kwam ik er pasgeleden pas achter dat de groote spanning komt door het vechten en het verzetten.
Ik heb 2 jaar therapie gehad bij een psycholoog en ben er niet beter van geworden.
Heel veel graven in verleden en vervolgens geen handvaten hoe ik met die emoties om moet gaan.
Dus ik voelde me alleen maar rotter.
Ik heb schema therapie gehad. Fijn om te weten waar m'n patronen vandaan komen, maar vervolgens geen handvaten gekregen.
Er zijn zoveel slechte psychotherapeuten ben ik achter gekomen.
Daarna kwam ik bij een praktijk met een man die al na de eerste sessie zei: je moeder is een secreet. En overal een mening over moest ventileren.
De afspraken stonden gepland voor 45 minuten maar hij ging eerst 45 min over de problemen in de wereld praten en daarna pas mijn problemen en vervolgens zat ik er 1,5 uur (er kwam blijkbaar niemand na me) . Ik was zo naïef om te denken dat hij het gewoon gezellig vond dat hij "vrijwillig " extra tijd nam.. nee hoor, hij heeft elke minuut van die 1,5 uur steeds gedeclareerd (terwijl het eigenlijk 45 min had moeten zijn).
Ook nog 10 extra uren voor dossiervorming?!? Ik ben er totaal 4x geweest.
Sindsdien ben ik een beetje klaar met psychologen.
Amyway : klinkt goed die haptonomie. Beetje zoals mindfulness.
Wat ik sinds kort heb uitgevonden.
Leven in het hier en nu en accepteren dat wat er is dat dat er mag zijn, zonder te oordelen.
En dat klinkt ook zweverig maar dat ben ik totaal niet.
Het helpt echt.
Tip: VGZ app
Wat lief dat je hebt onthouden dat ik vandaag gesprek had.
Dat klopt
. Het was een super fijn gesprek , ik heb echt een fantastische huisarts. Een vrouw die even oud is als mij die zoveel begrijpt en zoveel tijd voor me neemt altijd. Bovendien zijn de gesprekken altijd erg gezellig. Ze praat ook over haar eigen onzekerheden in het leven.. Ze gaf aan dat ze niet het idee heeft dat ik een andere soort medicatie of verhoging moet nemen.
Dat het heel normaal is dat ik soms paniekklachten heb (zeker nu) .
Ik kan me herinneren dat jij ook nog een gesprek zou hebben einde vh jaar? Over eventueel medicatie ? Hoe is dat afgelopen?
Louti niet leuk die klachten maar wel leuk dat je meeschrijft!
Wat een goede tip over die haptonoom.
Ik ken het niet maar ik ga me er zeker in verdiepen.
Na 12 jaar paniekaanvallen en spanningsklachten kwam ik er pasgeleden pas achter dat de groote spanning komt door het vechten en het verzetten.
Ik heb 2 jaar therapie gehad bij een psycholoog en ben er niet beter van geworden.
Heel veel graven in verleden en vervolgens geen handvaten hoe ik met die emoties om moet gaan.
Dus ik voelde me alleen maar rotter.
Ik heb schema therapie gehad. Fijn om te weten waar m'n patronen vandaan komen, maar vervolgens geen handvaten gekregen.
Er zijn zoveel slechte psychotherapeuten ben ik achter gekomen.
Daarna kwam ik bij een praktijk met een man die al na de eerste sessie zei: je moeder is een secreet. En overal een mening over moest ventileren.
De afspraken stonden gepland voor 45 minuten maar hij ging eerst 45 min over de problemen in de wereld praten en daarna pas mijn problemen en vervolgens zat ik er 1,5 uur (er kwam blijkbaar niemand na me) . Ik was zo naïef om te denken dat hij het gewoon gezellig vond dat hij "vrijwillig " extra tijd nam.. nee hoor, hij heeft elke minuut van die 1,5 uur steeds gedeclareerd (terwijl het eigenlijk 45 min had moeten zijn).
Ook nog 10 extra uren voor dossiervorming?!? Ik ben er totaal 4x geweest.
Sindsdien ben ik een beetje klaar met psychologen.
Amyway : klinkt goed die haptonomie. Beetje zoals mindfulness.
Wat ik sinds kort heb uitgevonden.
Leven in het hier en nu en accepteren dat wat er is dat dat er mag zijn, zonder te oordelen.
En dat klinkt ook zweverig maar dat ben ik totaal niet.
Het helpt echt.
Tip: VGZ app
maandag 25 januari 2021 om 15:38
Fijn dat je gesprek goed ging en dat je klachten er voor nu bij horen. Heeft dat je ietsss rust gegeven? Hier zelffde veel onrust,angst en paniekklachten en dat terwijl psy.is afgerond en had ook geen medicatie. Ga om de week naar de huisarts. Zij zegt hoort er bij alles wat je nu voelt..dus wat ook tegen jou is gezegd.Eviva1983 schreef: ↑18-01-2021 19:35Rammie wat vervelend dat het nog niet helemaal lekker gaat. Ook jij niet te streng voor jezelf, want het zijn gewoon geen fijne tijden momenteel, maatregelen, sociaal isolement en de sfeer is overal om te snijden. Mijn huisarts zei vandaag dat ze momenteel 70 procent van haar patiënten in de praktijk heeft die stress klachten hebben.
Wat lief dat je hebt onthouden dat ik vandaag gesprek had.
Dat klopt
Ze gaf aan dat ze niet het idee heeft dat ik een andere soort medicatie of verhoging moet nemen.
Dat het heel normaal is dat ik soms paniekklachten heb (zeker nu) .
Ik kan me herinneren dat jij ook nog een gesprek zou hebben einde vh jaar? Over eventueel medicatie ? Hoe is dat afgelopen?
Louti niet leuk die klachten maar wel leuk dat je meeschrijft!
Wat een goede tip over die haptonoom.
Ik ken het niet maar ik ga me er zeker in verdiepen.
Na 12 jaar paniekaanvallen en spanningsklachten kwam ik er pasgeleden pas achter dat de groote spanning komt door het vechten en het verzetten.
Ik heb 2 jaar therapie gehad bij een psycholoog en ben er niet beter van geworden.
Heel veel graven in verleden en vervolgens geen handvaten hoe ik met die emoties om moet gaan.
Dus ik voelde me alleen maar rotter.
Ik heb schema therapie gehad. Fijn om te weten waar m'n patronen vandaan komen, maar vervolgens geen handvaten gekregen.
Er zijn zoveel slechte psychotherapeuten ben ik achter gekomen.
Daarna kwam ik bij een praktijk met een man die al na de eerste sessie zei: je moeder is een secreet. En overal een mening over moest ventileren.
De afspraken stonden gepland voor 45 minuten maar hij ging eerst 45 min over de problemen in de wereld praten en daarna pas mijn problemen en vervolgens zat ik er 1,5 uur (er kwam blijkbaar niemand na me) . Ik was zo naïef om te denken dat hij het gewoon gezellig vond dat hij "vrijwillig " extra tijd nam.. nee hoor, hij heeft elke minuut van die 1,5 uur steeds gedeclareerd (terwijl het eigenlijk 45 min had moeten zijn).
Ook nog 10 extra uren voor dossiervorming?!? Ik ben er totaal 4x geweest.
Sindsdien ben ik een beetje klaar met psychologen.
Amyway : klinkt goed die haptonomie. Beetje zoals mindfulness.
Wat ik sinds kort heb uitgevonden.
Leven in het hier en nu en accepteren dat wat er is dat dat er mag zijn, zonder te oordelen.
En dat klinkt ook zweverig maar dat ben ik totaal niet.
Het helpt echt.
Tip: VGZ app
Maar heb jij t geaccepteerd? Verzet je je nog?Word er zo moedeloos van.
Hoe is t met de rest?
maandag 22 februari 2021 om 09:27
Hallo allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat gepost heb op het forum. Ben benieuwd hoe het met jullie gaat.
Met mij gaat het steeds een beetje beter. Er zijn zeker nog wel dalen maar die zijn over het algemeen minder diep en sneller voorbij. Ik merk dat de burn out nu meer ruimte krijgt om van zich te laten spreken en ben nu ook aan het kijken hoe ik dit in de toekomst kan voorkomen. Ik zie het nu als een leermoment wat mij overkomen is.
Groetjes
Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat gepost heb op het forum. Ben benieuwd hoe het met jullie gaat.
Met mij gaat het steeds een beetje beter. Er zijn zeker nog wel dalen maar die zijn over het algemeen minder diep en sneller voorbij. Ik merk dat de burn out nu meer ruimte krijgt om van zich te laten spreken en ben nu ook aan het kijken hoe ik dit in de toekomst kan voorkomen. Ik zie het nu als een leermoment wat mij overkomen is.
Groetjes
