Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 15 augustus 2019 om 16:14
Frans, wat vind ik het ontzettend fijn en lief van je dat je ons op de hoogte houdt.
Wauw... een kraanvogeljurk!
Verder weet ik niet zo goed wat te zeggen, de posters voor mij hebben zoveel mooie woorden geschreven.
Elke dag zoek ik plukmomentjes, ter ere van Anna. Zo bijzonder hoe ze zovelen geïnspireerd heeft. En zo erg dat ze nu echt weg is.
Wauw... een kraanvogeljurk!
Verder weet ik niet zo goed wat te zeggen, de posters voor mij hebben zoveel mooie woorden geschreven.
Elke dag zoek ik plukmomentjes, ter ere van Anna. Zo bijzonder hoe ze zovelen geïnspireerd heeft. En zo erg dat ze nu echt weg is.
donderdag 15 augustus 2019 om 16:15
donderdag 15 augustus 2019 om 16:38
Wat zitten er leuke jurken tussen.streepjessokken schreef: ↑15-08-2019 16:15Als je googelt (googlet?) op 'jurk kraanvogels' wordt het al snel door Google aangevuld. Ik denk dat vandaag een hoop mensen even hebben gekeken hoe dat eruit ziet
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
donderdag 15 augustus 2019 om 16:40
https://www.pinka.nl/product/2451/froy- ... -recycled/
Lukt dit zo?
Lukt dit zo?
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
donderdag 15 augustus 2019 om 16:40
Ja he?
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
donderdag 15 augustus 2019 om 16:45
Wat een prachtige jurk Frans! Heeft Anna die jurk ook nog kunnen zien?frans3 schreef: ↑15-08-2019 16:40https://www.pinka.nl/product/2451/froy- ... -recycled/
Lukt dit zo?
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
donderdag 15 augustus 2019 om 16:47
Wat een geweldig detail Fransfrans3 schreef: ↑15-08-2019 16:40https://www.pinka.nl/product/2451/froy- ... -recycled/
Lukt dit zo?
Ik moest trouwens zo lachen om het programmaboekje. Ik "hoor" het haar gewoon zeggen!
donderdag 15 augustus 2019 om 16:53
Wat een ontzettend mooi en toepasselijk idee, een kraanvogeljurk!frans3 schreef: ↑15-08-2019 16:40https://www.pinka.nl/product/2451/froy- ... -recycled/
Lukt dit zo?
Anna schreef in het '' wat heb je vandaag aan'' topic regelmatig dingen die ik ook mooi vindt of zelfs in de kast heb.
Deze jurk zou ik ook zo aantrekken, echt mooi!
Hopelijk kan je hem later ook nog aan, als warme gedachte aan haar.
(ik heb een jurk in de kast die ik nog niet weer aan kan doen, en ook wat sieraden waar ik altijd emotioneel van word... Maar, er komt een dag dat ik ze dragen ga!)
Sterkte Frans
donderdag 15 augustus 2019 om 18:50
Gun jezelf tijd Frans! Opstaan en ontbijten lijkt mij al heel wat voor vandaag.
Wat een mooie en toepasselijke jurk heb je gevonden.Ben er een beetje stil van.
Wat een mooie en toepasselijke jurk heb je gevonden.Ben er een beetje stil van.
Vind ik een mooi idee.Zou je dat willen Frans?
donderdag 15 augustus 2019 om 19:42
donderdag 15 augustus 2019 om 20:39
Prachtige jurk! En wat knap dat het je gelukt is de dienst te doen. Mooi dat jullie tot de oven zijn meegegaan, maar ook heftig.
Goed om te lezen dat school ervan weet en er zelfs een paar bij waren op de crematie. Hebben de jongens fijne juffen/meesters komend jaar?
Ik ben het eens met wat andere hier al schrijven: wees niet streng voor jezelf. Toegeven aan je verdriet lijkt me heel gezond, juist nu alle regeldingen achter de rug zijn, en het gewone leven doorgaat terwijl jij je lieve zus moet missen
Dat plukken komt vanzelf wel weer, naast het verdriet dat nog zo vers en rauw is.
Mijn hart gaat naar jullie uit, die het ineens zonder zus/moeder/vrouw/dochter/vriendin moeten doen...
Plukmoment hier vandaag: spelletje monopoly met man en oudste
Goed om te lezen dat school ervan weet en er zelfs een paar bij waren op de crematie. Hebben de jongens fijne juffen/meesters komend jaar?
Ik ben het eens met wat andere hier al schrijven: wees niet streng voor jezelf. Toegeven aan je verdriet lijkt me heel gezond, juist nu alle regeldingen achter de rug zijn, en het gewone leven doorgaat terwijl jij je lieve zus moet missen
Dat plukken komt vanzelf wel weer, naast het verdriet dat nog zo vers en rauw is. Mijn hart gaat naar jullie uit, die het ineens zonder zus/moeder/vrouw/dochter/vriendin moeten doen...
Plukmoment hier vandaag: spelletje monopoly met man en oudste
donderdag 15 augustus 2019 om 21:05
Wat een mooie jurk Frans! De dienst klinkt ook mooi, als een 'fijn' afscheid.
Ik hoop dat de jongens komend jaar juffen/meesters krijgen waar ze een klik mee hebben. Toen mijn dochtertje in de zomervakantie overleed heeft het mijn kinderen enorm geholpen dat hun juffen dit wisten en ze op konden vangen. Die eerste dagen toen ze iedereen onder ogen moesten komen en er vragen kwamen, maar ook daarna gewoon als ze het even moelijk hadden. Een veilige haven hebben op school is zo belangrijk voor kinderen die een groot verlies te verwerken hebben. Bij mijn zoontje was dit overigens niet eens zijn eigen juf dat jaar, maar wel een superlieve juf waar hij een ijzersterke band mee had (en heeft).
En plukken komt wel weer, eris geen goed of fout in rouw. Het leven gaat toch wel door, zelfs als je even niet kunt plukken. Dat had Anna vast begrepen
Ik hoop dat de jongens komend jaar juffen/meesters krijgen waar ze een klik mee hebben. Toen mijn dochtertje in de zomervakantie overleed heeft het mijn kinderen enorm geholpen dat hun juffen dit wisten en ze op konden vangen. Die eerste dagen toen ze iedereen onder ogen moesten komen en er vragen kwamen, maar ook daarna gewoon als ze het even moelijk hadden. Een veilige haven hebben op school is zo belangrijk voor kinderen die een groot verlies te verwerken hebben. Bij mijn zoontje was dit overigens niet eens zijn eigen juf dat jaar, maar wel een superlieve juf waar hij een ijzersterke band mee had (en heeft).
En plukken komt wel weer, eris geen goed of fout in rouw. Het leven gaat toch wel door, zelfs als je even niet kunt plukken. Dat had Anna vast begrepen
Forever is a hell of a long time
donderdag 15 augustus 2019 om 22:08
Heel mooi, Frans!frans3 schreef: ↑15-08-2019 16:40https://www.pinka.nl/product/2451/froy- ... -recycled/
Lukt dit zo?
Ik vroeg me ook af hoe het met jouw kinderen gaat. Onze dochters zijn even oud en zij zou het echt wel moeilijk hebben hiermee
En voor nu uit bed komen en ontbijten lijkt me even genoeg uitdaging...
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
donderdag 15 augustus 2019 om 22:57
Och lieve Frans... mijn hart doet pijn
Van zo’n zin krijg ik ook wat hartpijn
Mijn plukmoment: ik heb net onze bijna 2-jarige zoon, die werkelijk op alles klautert, geen zittend gat heeft tenzij hij met z’n Duplo trein speelt en een ontembare energie heeft, net weer even slapend in bed gelegd nadat hij bij de deur slaapdronken om me stond te roepen (hij slaapt met 1 jaar en 10 maanden al in een open ledikant omdat hij er met slaapzak en al uitklimt). En als hij dan op m’n schouder weer in slaapt valt is het nog zo’n lief, klein jochie
Van zo’n zin krijg ik ook wat hartpijn
Mijn plukmoment: ik heb net onze bijna 2-jarige zoon, die werkelijk op alles klautert, geen zittend gat heeft tenzij hij met z’n Duplo trein speelt en een ontembare energie heeft, net weer even slapend in bed gelegd nadat hij bij de deur slaapdronken om me stond te roepen (hij slaapt met 1 jaar en 10 maanden al in een open ledikant omdat hij er met slaapzak en al uitklimt). En als hij dan op m’n schouder weer in slaapt valt is het nog zo’n lief, klein jochie
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
