Psyche
alle pijlers
Problemen door hoogbegaafdheid..wie ook?
donderdag 17 juli 2008 om 18:13
Hai!
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
vrijdag 25 juli 2008 om 07:27
Ik weet niet of ik helder heb wat jullie bedoelen... Ik ben namelijk van mening dat je wel degelijk tijd ervaart. Er zit alleen een vertraging (hetzij miliseconden) tussen het binnenkomen van de prikkel, de waarneming en het uiteindelijk gewaarworden ervan... Wat je ervaart is voor mij wel degelijk de werkelijkheid maar na een vertraging.
Misschien snap ik het probleem ook niet.
Misschien snap ik het probleem ook niet.
vrijdag 25 juli 2008 om 07:28
vrijdag 25 juli 2008 om 08:16
Tubbetje, nu stel je me een beetje teleur.
Ik dacht te hebben begrepen dat "nu" een segment was van een ander geheel(ruimte-tijd continuum?)
Ik dacht dat hele kleine partikels op verschillende plaatsen tegelijkertijd konden zijn.(licht is golven en deeltjes tegelijkertijd (twee waarschijnlijkheden die dus contradictorisch zijn. Enter Quantummechanica))
Vroeg me altijd af hoe je dit plaatst op dagdagelijks niveau, en vermits jou imagery probleem toch raakt aan stroompjes enzo, had ik zoiets van dat je hier toch ergens rekening mee moet houden.
Filosofisch zowiezo volgens mij
???
Ik dacht te hebben begrepen dat "nu" een segment was van een ander geheel(ruimte-tijd continuum?)
Ik dacht dat hele kleine partikels op verschillende plaatsen tegelijkertijd konden zijn.(licht is golven en deeltjes tegelijkertijd (twee waarschijnlijkheden die dus contradictorisch zijn. Enter Quantummechanica))
Vroeg me altijd af hoe je dit plaatst op dagdagelijks niveau, en vermits jou imagery probleem toch raakt aan stroompjes enzo, had ik zoiets van dat je hier toch ergens rekening mee moet houden.
Filosofisch zowiezo volgens mij
???
vrijdag 25 juli 2008 om 08:20
Stel je eens voor dat je op de tafel aan de veranda een lekker kopje koffie zit te drinken. Dan kom ik eraan met een hamer. Vervolgens sla ik uit alle macht echt KEIHARD op je duim.
Probeer je even in te leven in de ogenblikken die volgen.
Nu zijn er 2 filosofische stromingen:
1. De pijn die je ervaart bestaat helemaal niet. Dat je vervolgens 'auw' roept is omdat je lichaam zich uit biologische overwegingen wil beschermen. Je denkt dat je pijn hebt maar dat is een illusie, want bewustzijn bestaat zelfs helemaal niet. Je word gefopt door je brein, maar er is geen 'je' dat iets ervaart.
2. De pijn wat je nu ervaart is zo heftig, zo indringend, en zo'n sterke ervaring dat er wel 'iets' moet zijn wat de pijn ervaart. Er is een 'iets' wat de pijn waar kan nemen. Wat dat iets dan is, daar hebben we geen flauw idee van, maar het is een op zichzelf staand iets, wat niet te herleiden is tot 'slechts hersenprocessen'.
Het is geen makkelijke kwestie, maar mensen die roepen dat filosofie zo'n makkelijk vak is moeten toch op zijn minst in staat zijn zich het probleem voor te kunnen stellen.
vrijdag 25 juli 2008 om 08:25
Waarom is dat tegengesteld? Het een sluit het ander niet uit. Een deeltje kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn, maar kan zich op twee manieren 'gedragen'. Licht kan opgevat worden als een voortbewegende bundel deeltjes (fotonen), maar ook als een golfbeweging. Het is beide, maar het hangt af van het niveau waarop je het bestudeert.
vrijdag 25 juli 2008 om 08:30
Ik kan me het probleem voorstellen, maar uit biologisch oogpunt is het probleem niet bestaand, onzinnig.
Pijnreceptoren registreren de prikkel (dan nog geen pijn), deze prikkel wordt doorgegeven aan je neuronen, op basis van eerdere ervaringen, de locatie van ontvangst van de prikkel en de sterkte van de prikkel wordt bepaald hoe hevig en waar de pijn ervaren wordt.
vrijdag 25 juli 2008 om 08:32
Ik denk dat ik weet wat je wil zeggen.
En als je dat idee doortrekt kun je jezelf afvragen of alles wel echt is.
Quantum mechanica wordt vooral toegepast in astronomie en deeltjesversnellers. Ja?
Maar jij bent toch ook samengesteld uit partikels, dus heeft dat ook een effect op jou.
En je besef van tijd is beperkt
En als je dat idee doortrekt kun je jezelf afvragen of alles wel echt is.
Quantum mechanica wordt vooral toegepast in astronomie en deeltjesversnellers. Ja?
Maar jij bent toch ook samengesteld uit partikels, dus heeft dat ook een effect op jou.
En je besef van tijd is beperkt
vrijdag 25 juli 2008 om 08:35
@justme: Ik snap wat je zegt, maar wat je feitelijk zegt is: Het probleem is onzinnig omdat we toch allemaal weten dat optie 1 waar is.
Ik heb de mening dat wanneer je met oogkleppen rond gaat lopen vanuit de gedachte 'we weten toch allemaal dat er alleen materie is' (ook al heeft niemand enig idee wat 'materie' dan in hemelsnaam is), dat je dan geen wetenschap meer bedrijft maar dat wetenschap een soort geloof is geworden. Als je de rotsvaste overtuiging hebt 'zo is het en niet anders, omdat het nu eenmaal zo is'...
Van iemand met een IQ van 218 had ik toch iets anders verwacht.
Ik zelf pretendeer overigens niet de oplossing te hebben voor dit probleem want de meest knappe koppen zijn er (al eeuwenlang) niet uit dus ik met mijn eenvoudige boerenverstand zeker niet. Maar ik denk er wel over na.
Ik heb de mening dat wanneer je met oogkleppen rond gaat lopen vanuit de gedachte 'we weten toch allemaal dat er alleen materie is' (ook al heeft niemand enig idee wat 'materie' dan in hemelsnaam is), dat je dan geen wetenschap meer bedrijft maar dat wetenschap een soort geloof is geworden. Als je de rotsvaste overtuiging hebt 'zo is het en niet anders, omdat het nu eenmaal zo is'...
Van iemand met een IQ van 218 had ik toch iets anders verwacht.
Ik zelf pretendeer overigens niet de oplossing te hebben voor dit probleem want de meest knappe koppen zijn er (al eeuwenlang) niet uit dus ik met mijn eenvoudige boerenverstand zeker niet. Maar ik denk er wel over na.
anoniem_49810 wijzigde dit bericht op 25-07-2008 08:39
Reden: persoon
Reden: persoon
% gewijzigd
vrijdag 25 juli 2008 om 08:44
vrijdag 25 juli 2008 om 08:54
Daarom is het zo waanzinnig interessant (en beangstigend) om over na te denken. Ik heb geen flauw idee hoe ik dit kan vertalen naar dagdagelijks nivo. Maar die metingen in de kwantummechanica zijn wel echt.
Een deeltje kan op twee plaatsen tegelijk zijn. Als ze een deeltje splitsen en deeltje 1a veranderen, dan verandert zijn tweelingbroertje 1b mee, ook al zit ie 1000 km verderop. Dat is toch waanzinnig?? Snap jij het? Ik niet.
Als je een deeltje afschiet naar een venster en je meet het als deeltje dan ging ie door het gaatje heen, maar als je het meet als golf dan was hij op vijf plekken tegelijkertijd. Snap jij het? Ikke niet.
En al helemaal niet meer als ik bedenk dat ikzelf ook uit triljarden van die deeltjes ben opgebouwd.
En dan nog dat perceptieprobleem (van die hamer).
Dus heb ik enig idee hoe de wereld werkelijk in elkaar zit?
Als ik 's ochtends aan mijn verse kopje koffie zit op de bank lijkt mijn dagelijkse belevingswereld zo anders van aard dan al dit soort onbegrijpelijke zaken.
vrijdag 25 juli 2008 om 08:54
jou tijdsperceptie is een wiskundig plat vlak(2D),
en jou leven is een wiskundige bol in wiskundig 3D, die door dat platte vlak "glijdt".
Jou perceptie van die bol is een "punt" dat verschijnt, een cirkeltje wordt, groter en groter, grootste cirkel, kleiner en kleiner , terug een punt, en gedaan. Dus jij hebt je leven ervaren als een transformatie, maar eigenlijk was het een gans geheel.
Perceptie is ons probleem. Ook in de wetenschap.
en jou leven is een wiskundige bol in wiskundig 3D, die door dat platte vlak "glijdt".
Jou perceptie van die bol is een "punt" dat verschijnt, een cirkeltje wordt, groter en groter, grootste cirkel, kleiner en kleiner , terug een punt, en gedaan. Dus jij hebt je leven ervaren als een transformatie, maar eigenlijk was het een gans geheel.
Perceptie is ons probleem. Ook in de wetenschap.
vrijdag 25 juli 2008 om 08:58
Je zou ook kunnen zeggen: alles wat we waarnemen is een plat vlak (flatland). En hoe de werkelijkheid in elkaar zit is 3D. Dus we hebben geen idee, en kunnen ook nooit weten, hoe de werkelijkheid in elkaar zit.
Maar als er al een bewust iets is, zal het vanuit 3D space met een glimlach op ons worstelende flatlanders neerkijken.
Maar als er al een bewust iets is, zal het vanuit 3D space met een glimlach op ons worstelende flatlanders neerkijken.
