Psyche
alle pijlers
Schoonzus zegt dat ik me moeten laten opnemen
maandag 19 augustus 2019 om 02:18
In een GGZ kliniek...
Omdat ik vroeger van mijn 4e/5e tot mijn 14e jaar seksueel misbruikt ben door mijn vader. Mijn moeder wist er van trouwens, maar die heeft het altijd laten gebeuren.
Mijn moeder heeft mij vroeger ook mentaal en fysiek mishandeld, al met al geen fijne jeugd gehad. Tot zover mijn verleden in het kort.
Maar ik loop al vanaf mijn 16e bij de psycholoog vanwege onder andere mijn ptss. Heb er ook emdr voor gehad.
Maar verder ben ik een 'normaal' persoon, ik functioneer meer dan prima, ik ben stabiel maar draag wel een enorm trauma en verleden met me mee. En dat gaat niet meer weg.
Afgelopen vrijdag eindelijk mijn schoonzus durven vertellen waarom ik geen contact met mijn familie heb. Ik vond dat heel moeilijk en werd emotioneel.
Ze vond het eigenlijk maar raar dat ik er 13 jaar later nog steeds van moet huilen. En dat ik het mijn vader niet kan vergeven. Dat ik eigenlijk mijn zoon verplicht ben om mij te laten opnemen om alles te verwerken zodat ik verder kan met mijn leven en dit dus kan vergeten.
En nu ben ik gekwetst en verdrietig en kan ik er niet van slapen. Ik vertelde het, omdat ik op haar steun hoopte en nu voel ik me nog kutter.
Het is nu net alsof ze me ineens ziet alsof ik iemand ben die het niet meer op een rijtje heeft. Ja, ik heb nog steeds last van herbelevingen maar voor de rest heb ik een goed en gelukkig leven. Ik voel en ben stabieler dan ooit. Durf eigenlijk wel te zeggen dat ik me voor het eerst sinds jaren niet meer depressief voel.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, sorry. Ik lig in bed, de tranen blijven maar vloeien en ik voel me nu vooral eventjes heel erg alleen.
Omdat ik vroeger van mijn 4e/5e tot mijn 14e jaar seksueel misbruikt ben door mijn vader. Mijn moeder wist er van trouwens, maar die heeft het altijd laten gebeuren.
Mijn moeder heeft mij vroeger ook mentaal en fysiek mishandeld, al met al geen fijne jeugd gehad. Tot zover mijn verleden in het kort.
Maar ik loop al vanaf mijn 16e bij de psycholoog vanwege onder andere mijn ptss. Heb er ook emdr voor gehad.
Maar verder ben ik een 'normaal' persoon, ik functioneer meer dan prima, ik ben stabiel maar draag wel een enorm trauma en verleden met me mee. En dat gaat niet meer weg.
Afgelopen vrijdag eindelijk mijn schoonzus durven vertellen waarom ik geen contact met mijn familie heb. Ik vond dat heel moeilijk en werd emotioneel.
Ze vond het eigenlijk maar raar dat ik er 13 jaar later nog steeds van moet huilen. En dat ik het mijn vader niet kan vergeven. Dat ik eigenlijk mijn zoon verplicht ben om mij te laten opnemen om alles te verwerken zodat ik verder kan met mijn leven en dit dus kan vergeten.
En nu ben ik gekwetst en verdrietig en kan ik er niet van slapen. Ik vertelde het, omdat ik op haar steun hoopte en nu voel ik me nog kutter.
Het is nu net alsof ze me ineens ziet alsof ik iemand ben die het niet meer op een rijtje heeft. Ja, ik heb nog steeds last van herbelevingen maar voor de rest heb ik een goed en gelukkig leven. Ik voel en ben stabieler dan ooit. Durf eigenlijk wel te zeggen dat ik me voor het eerst sinds jaren niet meer depressief voel.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, sorry. Ik lig in bed, de tranen blijven maar vloeien en ik voel me nu vooral eventjes heel erg alleen.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
maandag 19 augustus 2019 om 07:11
Inderdaad. Maar wat je zelf al schreef, fijn dat ze geen idee heeft!
Opname gaat echt niet ineens je verleden veranderen. Je mag er om huilen. Je hebt je leven op de rit. Wees trots op jezelf en laat mensen als zij niet te dicht bij komen.
maandag 19 augustus 2019 om 07:40
Met zo'n enorm trauma kun je er honderden jaren later er nog steeds om huilen, dus dat is echt helemaal niet zo gek. Ik hoop voor je dat je dit ook even bespreekt met de psycholoog. Wel goed dat je er zo voor open staat (qua gesprekken met de psych). Daar ben ik nu op het wachten omdat ik dat op dit moment ook nodig heb. Stomme artsen die dan net op vakantie zijn 
Maar nogmaals: erover praten doet het vaak goed, maar als je weet dat je dat bij die persoon niet meer kunt doen, dan hoeft dat ook niet. Je bent je zoontje tot nergens verplicht want je doet het al zo goed door je gesprekken met je psycholoog en je zegt zelf prima te functioneren. Pas als je helemaal niet kunt functioneren is dit weer een ander verhaal.
Hoe gaat het thuis verder?
Maar nogmaals: erover praten doet het vaak goed, maar als je weet dat je dat bij die persoon niet meer kunt doen, dan hoeft dat ook niet. Je bent je zoontje tot nergens verplicht want je doet het al zo goed door je gesprekken met je psycholoog en je zegt zelf prima te functioneren. Pas als je helemaal niet kunt functioneren is dit weer een ander verhaal.
Hoe gaat het thuis verder?
maandag 19 augustus 2019 om 07:40
Het is ook zo dat als je iemand een probleem vertelt, dit voor de ander een soort uitnodiging is om raad te geven. Als ik zeg "er zit een vlek in mijn jurk" dan krijg ik in meer dan 50% van de gesprekken meteen advies hoe ik dat moet oplossen, terwijl ik alleen maar een feit vermeldde. Maar voor de ander klonk het kennelijk of ik om advies vroeg.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 19 augustus 2019 om 07:41
Oh, wat een rotreactie. Ik kan me voorstellen dat die even flink pijn doet. Te meer daar je kennelijk voor het eerst aan iemand die niet tot je inner circle behoort je verhaal vertelde.
Ik hoop dat je niet denkt dat iedereen zo debiel zal reageren op je poging om wat meer van jezelf te laten zien. De reacties hier laten al zien dat dat gelukkig niet zo is. En aardige mensen zitten niet alleen op het Vivaforum, gelukkig.
Ik hoop dat je niet denkt dat iedereen zo debiel zal reageren op je poging om wat meer van jezelf te laten zien. De reacties hier laten al zien dat dat gelukkig niet zo is. En aardige mensen zitten niet alleen op het Vivaforum, gelukkig.
maandag 19 augustus 2019 om 07:46
Wat een harteloze reactie van je schoonzus. En dat naar jou toe, die zich al een enorme weg naar boven geknokt heeft en er alles aan doet om zo goed mogelijk te leven met al het leed wat haar is aangedaan. Iets waar ik alleen maar heel veel respect voor kan hebben, want het vereist veel moed, doorzettingsvermogen e.d.
Ik vind het werkelijk te zot voor woorden de opmerkingen die ze gemaakt heeft. Wat een gebrek aan invoelingsvermogen.
Laat het je niet compleet van slag maken als je nu zo stabiel en niet depressief bent. Hoewel dat natuurlijk ook makkelijker gezegd dan gedaan is.
Maar deze opmerkingen zeggen m.i. veel meer over haar dan over jou.
Ik vind het werkelijk te zot voor woorden de opmerkingen die ze gemaakt heeft. Wat een gebrek aan invoelingsvermogen.
Laat het je niet compleet van slag maken als je nu zo stabiel en niet depressief bent. Hoewel dat natuurlijk ook makkelijker gezegd dan gedaan is.
Maar deze opmerkingen zeggen m.i. veel meer over haar dan over jou.
maandag 19 augustus 2019 om 07:52
Ach wat naar Caaf. Het is zo spannend om dit soort dingen aan iemand te vertellen en helaas reageert niet altijd iedereen zoals je zou willen. Je wilt je dan gewoon gehoord voelen. Het is soms moeilijk van te voren in te schatten bij wie je goed je verhaal kwijt kan en wie niet.
Ik denk ook dat dit echt een reactie is van iemand die dit niet meegemaakt heeft. Huilen is juist heel goed en ik vind dat een gezonde reactie. Ook naar je zoontje toe: je laat zien dat je emotie mag laten zien als je verdrietig bent. En sommige zaken uit het verleden zullen volgens mij altijd pijn blijven doen.
Ik ken trouwens iemand die zich wel op heeft laten nemen hierom en daar was wel meer aan de hand. Ik vind dat je er heel gezond mee om gaat, daar kon die persoon niet.
Het is zo spannend om dit soort dingen aan iemand te vertellen en helaas reageert niet altijd iedereen zoals je zou willen. Je wilt je dan gewoon gehoord voelen. Het is soms moeilijk van te voren in te schatten bij wie je goed je verhaal kwijt kan en wie niet.Ik denk ook dat dit echt een reactie is van iemand die dit niet meegemaakt heeft. Huilen is juist heel goed en ik vind dat een gezonde reactie. Ook naar je zoontje toe: je laat zien dat je emotie mag laten zien als je verdrietig bent. En sommige zaken uit het verleden zullen volgens mij altijd pijn blijven doen.
Ik ken trouwens iemand die zich wel op heeft laten nemen hierom en daar was wel meer aan de hand. Ik vind dat je er heel gezond mee om gaat, daar kon die persoon niet.
maandag 19 augustus 2019 om 07:53
Ik vind dat bijna iedereen nogal mild reageert op jouw schoonzus. Ik heb ook een mening over haar en die is niet mooi. Wàt een onempatische, wereldvreemde, achterbakse trut is zij. Hoe haalt ze het in haar bolle hoofd om jou hierin de les te lezen?! Echt, ik word daar zo boos van. Natuurlijk heb jij geen contact meer met jouw ouders en natuurlijk blijft dit een wond voor het leven. Een pijnlijke wond waar jij niet voor gekozen hebt. Je kreeg het op je bord en je had het maar te vreten. En mijn hemel, wat heb jij hard gewerkt om te komen waar jij nu bent. Jij hebt zoveel reden om meer dan trots te zijn op jezelf. Laat dat wicht van een schoonzus niet toe een ander beeld te planten in jouw hoofd. Zij is zelf rijp voor de GGZ. Daar kunnen ze haar vast wel leren wat empathie is en hoe je liefde geeft en al die andere elementaire vaardigheden die zij nu ontbeert.
anoniem_361479 wijzigde dit bericht op 19-08-2019 07:55
0.11% gewijzigd
maandag 19 augustus 2019 om 07:54
Was het maar zo makkelijk idd!!!lemoos2 schreef: ↑19-08-2019 03:00Ik weet niet of iemand iets kan typen wat dit kutgevoel bij jou kan wegnemen.
Wat ik lees is iemand die al vanaf haar 16e bezig is met verwerking. Dus je ‘werkt’ al aan jezelf. Ik weet niet wat die schoonzus denkt dat een GGZ-kliniek allemaal doet. Maar ik ben er vrij zeker van dat je geen 14-dagen all-in kunt boeken op aanvraag en dat je dan helemaal traumavrij weer naar buiten loopt. Dan zat half Nederland in een kliniek.
Zij vindt het raar dat je moet huilen na 13 jaar. Ik vind het bijzonder raar dat iemand je in vertrouwen neemt en zo’n schokkend iets verteld en dat je het dan raar vindt dat iemand erbij huilt. Dan heb je toch de empathische vermogens van een diepvries met fast frost functie.
maandag 19 augustus 2019 om 07:55
Oeh, dat is niet de reactie waar je op hoopte. Kan me voorstellen dat je hier van schrikt en baalt.
Maar zou het kunnen zijn dat je schoonzus ook geschrokken was, en dit haar manier van reageren/helpen is? Aangeven dat je je moet laten opnemen kun je ook interpreteren als dat ze je gunt dat het nog beter met je gaat, en dit in haar gedachtegang de manier is waarop je dat bereikt.
En ja, dat is haar oplossing. Jij hebt een andere gekozen, die beter past bij hoe ingrijpend dit voor je is geweest en hoe er in de Nederlandse ggz naar trauma’s gekeken wordt. En je hebt hard gewerkt om hier te komen. Probeer het advies van je schoonzus te zien als wat het is ‘een mening van een onwetende goed bedoeler’. Beetje zoals de bejaarde die je op straat vertelt dat je eenjarige best al aan de cola kan als ze daarom vraagt. En waarvan je denkt ach, dat is een bijzondere mening en weer doorloopt.
Blijf in je eigen kracht en proces geloven. En ga niet invullen dat je schoonzus je nu anders bekijkt, want al is dat zo, dan weet je nog niet hoe ze je nu ziet.
En hou de dapperheid waarmee je dit aansneed vast, en je goede gevoel over jezelf
Maar zou het kunnen zijn dat je schoonzus ook geschrokken was, en dit haar manier van reageren/helpen is? Aangeven dat je je moet laten opnemen kun je ook interpreteren als dat ze je gunt dat het nog beter met je gaat, en dit in haar gedachtegang de manier is waarop je dat bereikt.
En ja, dat is haar oplossing. Jij hebt een andere gekozen, die beter past bij hoe ingrijpend dit voor je is geweest en hoe er in de Nederlandse ggz naar trauma’s gekeken wordt. En je hebt hard gewerkt om hier te komen. Probeer het advies van je schoonzus te zien als wat het is ‘een mening van een onwetende goed bedoeler’. Beetje zoals de bejaarde die je op straat vertelt dat je eenjarige best al aan de cola kan als ze daarom vraagt. En waarvan je denkt ach, dat is een bijzondere mening en weer doorloopt.
Blijf in je eigen kracht en proces geloven. En ga niet invullen dat je schoonzus je nu anders bekijkt, want al is dat zo, dan weet je nog niet hoe ze je nu ziet.
En hou de dapperheid waarmee je dit aansneed vast, en je goede gevoel over jezelf
maandag 19 augustus 2019 om 08:06
Bedankt voor alle reacties, ben er een beetje stil van. Was 'bang' dat men hier het (een beetje) eens met schoonzus zou zijn.
Het bracht me van m'n stuk. Man zegt ook dat schoonzus dom is. En dat hij nu beseft dat haar gebrek aan empathie vroeger voor veel irritatie/ruzie zorgde.
Het bracht me van m'n stuk. Man zegt ook dat schoonzus dom is. En dat hij nu beseft dat haar gebrek aan empathie vroeger voor veel irritatie/ruzie zorgde.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
maandag 19 augustus 2019 om 08:08
Ik denk dat in dit geval de ernstige beenbreukvergelijking ook op zn plaats is.florence13 schreef: ↑19-08-2019 02:45TO, je schoonzus snapt het niet, dat is niet meteen haar schuld en heel rot voor jou, maar zie het zo:
Die schoonzus die ziet het als een 'probleem' dat je moet/kunt oplossen. Vergelijk het met keelontsteking, als je dat hebt, ga je naar de dokter, slikt een pilletje en dan is het weg. Als iemand jou vertelde dat hij al 13 jaar keel ontsteking heeft denk je ook 'idioot: ga naar je huisarts en doe er wat aan".
Sommige mensen snappen simpelweg niet dat er dingen in het leven zijn die je gewoon met je meeneemt, die je niet kunt oplossen, en waar je geen pilletje, therapietje of cursusje voor kunt doen. Ze begrijpen niet dat het nooit meer over gaat. Je kun haar wellicht proberen uit te leggen dat het een 'chronische aandoening' is, zo heb ik het ooit aan iemand uitgelegd, en toen snapte die persoon (min of meer) dat het niet iets was dat je 'effe moet oplossen' dat het iets is waar je mee moet leren leven. Je kunt haar vertellen (als je dat wil) dat het je gekwetst heeft dat ze het niet begreep.
In elk geval, het ligt niet aan jou, jij doet niets fout. Zij zegt dit waarschijnlijk uit onwetendheid.
Ik bedoel ze kan wel makkelijk zeggen: ‘fix this’, maar zo gaat dat niet.
Als iemand zijn been compleet verbrijzelt en het wordt geamputeerd, dan kun je dat been -helaas nog- niet weer laten aangroeien. En met dat geamputeerde been heb je ook nog fantoompijn, daar kun je van alles tegen proberen, maar over gaat het nooit helemaal.
Ik hoop dat schoonzus dat leest en begrip voor je krijgt! Want is het niet eens een “ simpel gecompliceerd verbrijzeld been” wat je hebt meegemaakt, Caaf. Dit is iets wat nog een stuk complexer ligt. Je trauma kan helaas niet compleet worden weggetoverd, ook al heb je goede therapie. Het blijft een zwakke plek, net zoals bij mensen met fysieke problemen die landurig zijn.
Dus ja, je schoonzus is gelukkig heerlijk naïef. Wees blij voor dr dat ze het niet begrijpt, want dat betekent ook dat ze gelukkig niet zo’n last moet dragen, als jij wel. Helaas kan ze zich daardoor niet in je verplaatsen. Ik hoop dat je hier en bij je man wel de steun vindt, want haar reactie is gewoon ontzettend lomp en kortzichtig.
Heeeeeeeeeeel dikke knuffel
Ik wou dat ik je schoonzus was, dan had ik gezegd: ‘jeeee, wat enorm heftig wat je hebt meegemaakt, zo lang zo’n nare jeugd. En wat knap dat je nu zo functioneert als je doet! Mag ik je een knuffel geven? Ik zou het fijn vinden als je je bij ons veilig kunt voelen’
maandag 19 augustus 2019 om 08:12
Men zal mijn reactie wel hysterisch vinden. Maar dat kan me niks schelen. Want ik ben heel kalm terwijl ik dit typ.
Je schoonzus is compleet gestoord, onmenselijk en walgelijk. Zulke mensen heb je niet nodig in je leven.
Volkomen terecht dat je je ouders niet kan/wil vergeven. Zij hebben het meest verschrikkelijke, afschuwelijke en meest lage gedaan wat je een kind maar kan aan doen. Dat verdiende jij niet. Iedereen die vindt dat je je er maar overheen moet zetten, moet opdonderden.
Je doet het goed.
Je schoonzus is compleet gestoord, onmenselijk en walgelijk. Zulke mensen heb je niet nodig in je leven.
Volkomen terecht dat je je ouders niet kan/wil vergeven. Zij hebben het meest verschrikkelijke, afschuwelijke en meest lage gedaan wat je een kind maar kan aan doen. Dat verdiende jij niet. Iedereen die vindt dat je je er maar overheen moet zetten, moet opdonderden.
Je doet het goed.
maandag 19 augustus 2019 om 08:18
Je man heeft gelijk. En hij klinkt als een ongelooflijke lieverd die het tegenovergestelde is van zijn zus. Uit alles spreekt zo'n liefde van hem voor jou. En dat snap ik wel, want jij lijkt me een hele lieve en leuke vrouw. En omgekeerd spreekt uit jouw woorden ook zoveel liefde voor jouw man. Kortom: jullie zijn een geweldig setje en ongetwijfeld hele liefdevolle ouders voor jullie zoon bovendien.Caaf-Dracula schreef: ↑19-08-2019 08:06Bedankt voor alle reacties, ben er een beetje stil van. Was 'bang' dat men hier het (een beetje) eens met schoonzus zou zijn.
Het bracht me van m'n stuk. Man zegt ook dat schoonzus dom is. En dat hij nu beseft dat haar gebrek aan empathie vroeger voor veel irritatie/ruzie zorgde.
Koester wat je hebt en leg het negatieve naast je neer. Jullie doen het hartstikke goed samen als team.
maandag 19 augustus 2019 om 08:22
Lief van je. : heart: Ben hier niet altijd leuk of fijn hoor.
Ben ook maar een mens haha.Maar ik vind het ook echt harteloos. Een vriendin vertelde mij laatst ook iets heel moeilijks. En toen wist ik ook niet meteen een passende reactie. Heb toen haar hand gepakt, zei dat ik er even geen woorden voor had, even goed nagedacht en toen pas iets gezegd.
En daar hoopte ik op. Een schouder, een knuffel of een ander gebaar. Je hoeft niks te zeggen.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
maandag 19 augustus 2019 om 08:24
Wauw, wat een vreemde reactie van die schoonzus.
En de reacties van jouw man:
.
En jullie zoon zal ongetwijfeld in een heel andere omgeving opgroeien dan jijzelf hebt gedaan.
In jouw geval zou ik vast zorgen dat je een sneer paraat hebt, mocht je schoonzus het in haar hoofd halen hier nog eens over te beginnen. Ze heeft echt geen idee waar ze het over heeft. En daar hoeven dus van jouw kant uit weinig woorden meer aan verspild te worden. Uitleg heeft dan echt geen zin.
Hopelijk kun je het later zien, zoals Florence het omschrijft. Ze weet niet beter.
En de reacties van jouw man:
. En jullie zoon zal ongetwijfeld in een heel andere omgeving opgroeien dan jijzelf hebt gedaan.
In jouw geval zou ik vast zorgen dat je een sneer paraat hebt, mocht je schoonzus het in haar hoofd halen hier nog eens over te beginnen. Ze heeft echt geen idee waar ze het over heeft. En daar hoeven dus van jouw kant uit weinig woorden meer aan verspild te worden. Uitleg heeft dan echt geen zin.
Hopelijk kun je het later zien, zoals Florence het omschrijft. Ze weet niet beter.
maandag 19 augustus 2019 om 08:25
Oh nooo. Wat een mens die schoonzus van je.
Maar er bestaat (denk ik) helemaal een therapie om alles t kunnen vergeten en vergeven. EMDR is er net als imaginaire exposere therapie alleen om de scherpe randjes van de nare herinnering af te helpen. Maar de herinnering zal altijd blijven bestaan. Helaas...
Sterkte en dikke knuffel
En ik denk dat je de juiste keuze maakt door geen contact te hebben met je familie.
Maar er bestaat (denk ik) helemaal een therapie om alles t kunnen vergeten en vergeven. EMDR is er net als imaginaire exposere therapie alleen om de scherpe randjes van de nare herinnering af te helpen. Maar de herinnering zal altijd blijven bestaan. Helaas...
Sterkte en dikke knuffel
En ik denk dat je de juiste keuze maakt door geen contact te hebben met je familie.
maandag 19 augustus 2019 om 08:26
Vergeven is voor mij geen optie eigenlijk. Ook nooit geweest, maar sinds ik zelf moeder ben al helemaal niet meer. Mijn zoon is me zo dierbaar en ik heb er alles voor over om hem liefde, veiligheid en geborgenheid te bieden.
En mijn ouders verdienen mij niet. Mijn moeder heeft wel geprobeerd het te herstellen. Toen was ik zwanger en ging het alleen maar over dat ze zo graag oma wil zijn. 4 jaar lang niks van haar gehoord, en dan ineens wel en dan gaat het niet eens om mij.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
maandag 19 augustus 2019 om 08:27
Toch geloof ik niet dat schoonzus het zo rot bedoelt. Bij sommige mensen is dat vermogen om empathisch het juiste te zeggen nu eenmaal niet van nature aanwezig. Je kunt het wel leren, maar dan moet je wel te horen krijgen dat je iets verkeerd hebt gedaan.
Ik ga nu niet uit kilheid niet in op jouw ervaringen en trauma, maar weet er weinig zinnigs over te zeggen. Je hebt vreselijke dingen meegemaakt en dat zou niet moeten mogen.
Ik ga nu niet uit kilheid niet in op jouw ervaringen en trauma, maar weet er weinig zinnigs over te zeggen. Je hebt vreselijke dingen meegemaakt en dat zou niet moeten mogen.
maandag 19 augustus 2019 om 08:27
Caaf-Dracula schreef: ↑19-08-2019 08:22Lief van je. : heart: Ben hier niet altijd leuk of fijn hoor.
Maar ik vind het ook echt harteloos. Een vriendin vertelde mij laatst ook iets heel moeilijks. En toen wist ik ook niet meteen een passende reactie. Heb toen haar hand gepakt, zei dat ik er even geen woorden voor had, even goed nagedacht en toen pas iets gezegd.
En daar hoopte ik op. Een schouder, een knuffel of een ander gebaar. Je hoeft niks te zeggen.
Oh, ik geloof dat je ook maar een mens bent hoor
Maar wél een nadenkend mens!
De knuffels krijg je iig van ons!
En ik wou dat ik je schoonzus wat meer wijsheid aan haar neus zou kunnen peuteren...
maandag 19 augustus 2019 om 08:31
Man is ook heel lief.ikBedoelHetGoed schreef: ↑19-08-2019 08:18Je man heeft gelijk. En hij klinkt als een ongelooflijke lieverd die het tegenovergestelde is van zijn zus. Uit alles spreekt zo'n liefde van hem voor jou. En dat snap ik wel, want jij lijkt me een hele lieve en leuke vrouw. En omgekeerd spreekt uit jouw woorden ook zoveel liefde voor jouw man. Kortom: jullie zijn een geweldig setje en ongetwijfeld hele liefdevolle ouders voor jullie zoon bovendien.
Koester wat je hebt en leg het negatieve naast je neer. Jullie doen het hartstikke goed samen als team.
We waren amper 10 maanden samen toen ik dakloos werd en hij zei; nou dan ga ik op zoek naar een huis waar we samen kunnen wonen.En 2 dagen had hij ook een huisje gevonden.
Zonder hem was ik niet de persoon die ik nu ben en daar ben ik hem heel dankbaar voor. Hij was toen ook pas 24 jaar en had ook kunnen zeggen dat hem dit te heftig was.Maar hij koos voor mij.
anoniem_386079 wijzigde dit bericht op 19-08-2019 08:33
1.44% gewijzigd
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
