Psyche
alle pijlers
Schoonzus zegt dat ik me moeten laten opnemen
maandag 19 augustus 2019 om 02:18
In een GGZ kliniek...
Omdat ik vroeger van mijn 4e/5e tot mijn 14e jaar seksueel misbruikt ben door mijn vader. Mijn moeder wist er van trouwens, maar die heeft het altijd laten gebeuren.
Mijn moeder heeft mij vroeger ook mentaal en fysiek mishandeld, al met al geen fijne jeugd gehad. Tot zover mijn verleden in het kort.
Maar ik loop al vanaf mijn 16e bij de psycholoog vanwege onder andere mijn ptss. Heb er ook emdr voor gehad.
Maar verder ben ik een 'normaal' persoon, ik functioneer meer dan prima, ik ben stabiel maar draag wel een enorm trauma en verleden met me mee. En dat gaat niet meer weg.
Afgelopen vrijdag eindelijk mijn schoonzus durven vertellen waarom ik geen contact met mijn familie heb. Ik vond dat heel moeilijk en werd emotioneel.
Ze vond het eigenlijk maar raar dat ik er 13 jaar later nog steeds van moet huilen. En dat ik het mijn vader niet kan vergeven. Dat ik eigenlijk mijn zoon verplicht ben om mij te laten opnemen om alles te verwerken zodat ik verder kan met mijn leven en dit dus kan vergeten.
En nu ben ik gekwetst en verdrietig en kan ik er niet van slapen. Ik vertelde het, omdat ik op haar steun hoopte en nu voel ik me nog kutter.
Het is nu net alsof ze me ineens ziet alsof ik iemand ben die het niet meer op een rijtje heeft. Ja, ik heb nog steeds last van herbelevingen maar voor de rest heb ik een goed en gelukkig leven. Ik voel en ben stabieler dan ooit. Durf eigenlijk wel te zeggen dat ik me voor het eerst sinds jaren niet meer depressief voel.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, sorry. Ik lig in bed, de tranen blijven maar vloeien en ik voel me nu vooral eventjes heel erg alleen.
Omdat ik vroeger van mijn 4e/5e tot mijn 14e jaar seksueel misbruikt ben door mijn vader. Mijn moeder wist er van trouwens, maar die heeft het altijd laten gebeuren.
Mijn moeder heeft mij vroeger ook mentaal en fysiek mishandeld, al met al geen fijne jeugd gehad. Tot zover mijn verleden in het kort.
Maar ik loop al vanaf mijn 16e bij de psycholoog vanwege onder andere mijn ptss. Heb er ook emdr voor gehad.
Maar verder ben ik een 'normaal' persoon, ik functioneer meer dan prima, ik ben stabiel maar draag wel een enorm trauma en verleden met me mee. En dat gaat niet meer weg.
Afgelopen vrijdag eindelijk mijn schoonzus durven vertellen waarom ik geen contact met mijn familie heb. Ik vond dat heel moeilijk en werd emotioneel.
Ze vond het eigenlijk maar raar dat ik er 13 jaar later nog steeds van moet huilen. En dat ik het mijn vader niet kan vergeven. Dat ik eigenlijk mijn zoon verplicht ben om mij te laten opnemen om alles te verwerken zodat ik verder kan met mijn leven en dit dus kan vergeten.
En nu ben ik gekwetst en verdrietig en kan ik er niet van slapen. Ik vertelde het, omdat ik op haar steun hoopte en nu voel ik me nog kutter.
Het is nu net alsof ze me ineens ziet alsof ik iemand ben die het niet meer op een rijtje heeft. Ja, ik heb nog steeds last van herbelevingen maar voor de rest heb ik een goed en gelukkig leven. Ik voel en ben stabieler dan ooit. Durf eigenlijk wel te zeggen dat ik me voor het eerst sinds jaren niet meer depressief voel.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, sorry. Ik lig in bed, de tranen blijven maar vloeien en ik voel me nu vooral eventjes heel erg alleen.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
maandag 19 augustus 2019 om 10:35
Die tip kreeg ik van een professional. Ik slaag er niet in (ander trauma dan Caaf).Dropdrop schreef: ↑19-08-2019 10:32To je schoonzus heeft teveel films gekeken en verder nooit wat meegemaakt.
Je vader vergeven... dat klinkt toch als zo' Amerikaanse film: ik vergeef de dader, niet voor hem, maar voor mij, zodat ik vrij ben. Blablabla
Dat het in het echt niet zo werkt, snapt ze gewoon niet.
Mensen kunnen altijd alleen maar reageren vanuit hun referentiekader. Haar reactie heeft niets met jou te maken.
Je mag haar best vertellen dat ze je gekwetst heeft, maar formuleer het op een manier waarbij duidelijk is dat je geen discussie wenst over wat ze gezegd heeft. Haar reactie op jouw trauma heeft je gekwetst.
maandag 19 augustus 2019 om 10:37
maandag 19 augustus 2019 om 10:39
Dat is een hele rare tip, ik denk dat die professional dat heeft gezien bij dr Phil maar het gaat tegen de natuur in. Je onthoudt de dader juist omdat het een gevaar vormt en dus een vecht/vlucht/bevries reactie op kan roepen. Acceptatie van de situatie zou een passender advies zijn.Coconuts12 schreef: ↑19-08-2019 10:35Die tip kreeg ik van een professional. Ik slaag er niet in (ander trauma dan Caaf).
maandag 19 augustus 2019 om 10:41
Heb je nog therapie lieve Caaf?Caaf-Dracula schreef: ↑19-08-2019 10:22Mijn verleden belemmert me niet in mijn dagelijks leven. Nouja, soms heb ik last van nachtmerries.
Ben alleen wel heel erg gevoelig, ik trek me snel dingen aan. En net als met deze uitspraak, vind ik het moeilijk daarmee om te gaan. Ik kom ook niet zo snel voor mezelf op. Dat is nog wel iets wat ik wil aanpakken, om mezelf weerbaarder te maken.
Ik weet zelf niet zo goed hoe schoonzus het bedoelde. Man is eigenlijk alleen maar boos. En dat ben ik eigenlijk ook. Je hoeft niet alles te zeggen wat in je opkomt.
Het zit me eigenlijk nog steeds dwars, maar dat komt ook omdat het me de hele nacht heeft wakker gehouden.
Ik vind jullie reacties in ieder geval heel erg fijn. Maakt me weer sterker. Dankjewel daarvoor.
Dat is misschien fijn om de nachtmerries ed te bespreken en te zorgen dat je dingen minder snel aantrekt etc.
Ik heb zelf ook soortgelijke traumas en heb zelf schematherapie.
Ook ik sta niet altijd even sterk in mijn schoenen, maar dat is logisch dat we (na zulke traumas) niet altijd even stabiel zijn.
Dat is ook helemaal niet erg!
Maar ik herken precies je onzekerheid, het is namelijk ook mijn valkuil: ik heb 2 kinderen en een man en wil altijd de perfecte partner en de perfecte moeder wil zijn en als ik even een mindere dag heb dan wil ik daar niet aan toegeven.
Ik leer van mijn psycholoog dat mijn emoties er gewoon mogen zijn en dat ik weleens een off dag mag hebben en dat dat heeeeeel logisch is na alles wat ik heb meegemaakt.
Een opname: neeeee hoor, dan moet je helemaal aan de grond zitten en niet meer kunnen functioneren.
maandag 19 augustus 2019 om 10:46
Volgens mij is het vergeven voor jezelf zodat je kunt zeggen ‘dit is mij overkomen en heeft mij gevormd, en ik kan het gebeurde niet meer terugdraaien.’ Je zegt niet tegen de dader dat het niet erg was, maar laat voor jezelf de haatgevoelens los.Sophiever schreef: ↑19-08-2019 10:39Dat is een hele rare tip, ik denk dat die professional dat heeft gezien bij dr Phil maar het gaat tegen de natuur in. Je onthoudt de dader juist omdat het een gevaar vormt en dus een vecht/vlucht/bevries reactie op kan roepen. Acceptatie van de situatie zou een passender advies zijn.
Zelf word ik soms nog geconfronteerd met mijn dader, maar hij heeft geen vat meer op mij. Meestal kan ik hem zien als een derde, en ik blijf altijd op mijn hoede. Mijn dader is niet te vergelijken met die van TO. Ik kan me voorstellen dat het duizendmaal erger is als je dader degene is die je had moeten beschermen en je nog maar een kind was.
maandag 19 augustus 2019 om 10:47
Aan je schoonzus: Spreken is zilver, zwijgen is goud.
Ze wist misschien niet hoe te reageren en daarom domme dingen zei.
Zij zou beter eens een cursus gaan volgen om te weten dat ze mag zeggen
dat ze verbijsterd is door je verhaal, niet weet wat te zeggen en het heel erg vindt voor jou.
Blijkbaar doet ze al haar hele leven zo, misschien kan jij vrijdag eens ter sprake brengen waarom zij er niet mee verder gaat om hulp te krijgen dat ze niet altijd van die botte reacties geeft.
maandag 19 augustus 2019 om 10:50
Sorry to dit is niet mijn topic.
Maar dit kan mij dan weer heel boos maken.
Bij een meningsvetschil heb je 2 kanten en 2 meningen.
Maar in situaties als dit is het gewoon vreselijk ongepast om te praten over je hebt 2 kanten en 2 schuld.
Wat to is overkomen mag geen enkel kind overkomen. Dat hoef je niet van meerdere kanten te bekijken.
To heeft ook te veel meegemaakt om van schoonzus te moeten horen dat ze haar ouders maar moet vergevrn en zelfs dat ze geen goede moeder is als ze zich niet laat opnemen. Waar haalt die vrouw het lef vandaan om iemand die vreselijke dingen heeft meegemaakt zo te veroordelen.
Daar hoef je echt niet vergoeiijkend over te praten. Die schoonzus zit gewoon fout.
maandag 19 augustus 2019 om 10:51
Ik ga om de 4 weken naar mijn psycholoog en blijf dat ook doen. Hij helpt me iedere keer weer om mijn gedachten op een rijtje te krijgen. Zonder hem zou ik het ook wel redden, maar het is gewoon heel erg fijn.Kerstbal_83 schreef: ↑19-08-2019 10:41Heb je nog therapie lieve Caaf?
Dat is misschien fijn om de nachtmerries ed te bespreken en te zorgen dat je dingen minder snel aantrekt etc.
Ik heb zelf ook soortgelijke traumas en heb zelf schematherapie.
Ook ik sta niet altijd even sterk in mijn schoenen, maar dat is logisch dat we (na zulke traumas) niet altijd even stabiel zijn.
Dat is ook helemaal niet erg!
Maar ik herken precies je onzekerheid, het is namelijk ook mijn valkuil: ik heb 2 kinderen en een man en wil altijd de perfecte partner en de perfecte moeder wil zijn en als ik even een mindere dag heb dan wil ik daar niet aan toegeven.
Ik leer van mijn psycholoog dat mijn emoties er gewoon mogen zijn en dat ik weleens een off dag mag hebben en dat dat heeeeeel logisch is na alles wat ik heb meegemaakt.
Een opname: neeeee hoor, dan moet je helemaal aan de grond zitten en niet meer kunnen functioneren.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
maandag 19 augustus 2019 om 10:58
Zonder erkenning sowieso geen vergeving. Veel mensen kunnen er niks mee en verder is het aan de persoon zelf, niet aan een ander die de wijsheid in pacht meent te hebben.
Het is begrijpelijk dat het een moeilijk deel is van je leven en dergelijke opmerkingen maken het niet beter. Ook al omdat erkenning en begrip uitblijven. Stel je je kwetsbaar op om uit te leggen hoe situaties kunnen ontstaan en tref je een emotioneel koud en empathieloos type.
Het is begrijpelijk dat het een moeilijk deel is van je leven en dergelijke opmerkingen maken het niet beter. Ook al omdat erkenning en begrip uitblijven. Stel je je kwetsbaar op om uit te leggen hoe situaties kunnen ontstaan en tref je een emotioneel koud en empathieloos type.
maandag 19 augustus 2019 om 10:58
maandag 19 augustus 2019 om 11:07
Fijn dat je hem hebt. Niks mis mee om daar heen te blijven gaan. Mss kun je dit ook met hem bespreken.Caaf-Dracula schreef: ↑19-08-2019 10:51Ik ga om de 4 weken naar mijn psycholoog en blijf dat ook doen. Hij helpt me iedere keer weer om mijn gedachten op een rijtje te krijgen. Zonder hem zou ik het ook wel redden, maar het is gewoon heel erg fijn.
maandag 19 augustus 2019 om 11:08
Dit heb je echt fantastisch verwoord, mag ik me hierbij aansluiten.lemoos2 schreef: ↑19-08-2019 03:00Ik weet niet of iemand iets kan typen wat dit kutgevoel bij jou kan wegnemen.
Wat ik lees is iemand die al vanaf haar 16e bezig is met verwerking. Dus je ‘werkt’ al aan jezelf. Ik weet niet wat die schoonzus denkt dat een GGZ-kliniek allemaal doet. Maar ik ben er vrij zeker van dat je geen 14-dagen all-in kunt boeken op aanvraag en dat je dan helemaal traumavrij weer naar buiten loopt. Dan zat half Nederland in een kliniek.
Zij vindt het raar dat je moet huilen na 13 jaar. Ik vind het bijzonder raar dat iemand je in vertrouwen neemt en zo’n schokkend iets verteld en dat je het dan raar vindt dat iemand erbij huilt. Dan heb je toch de empathische vermogens van een diepvries met fast frost functie.
maandag 19 augustus 2019 om 11:10
Voor jou ook een knuffel terug.Coconuts12 schreef: ↑19-08-2019 11:07Fijn dat je hem hebt. Niks mis mee om daar heen te blijven gaan. Mss kun je dit ook met hem bespreken.
Wat naar dat jij ook met een trauma moet leven. Ik vind je altijd zo'n lieve forummer.Volgende week zie ik hem weer, ga het ook zeker bespreken.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
maandag 19 augustus 2019 om 11:11
Eens!sugarmiss schreef: ↑19-08-2019 10:50Sorry to dit is niet mijn topic.
Maar dit kan mij dan weer heel boos maken.
Bij een meningsvetschil heb je 2 kanten en 2 meningen.
Maar in situaties als dit is het gewoon vreselijk ongepast om te praten over je hebt 2 kanten en 2 schuld.
Wat to is overkomen mag geen enkel kind overkomen. Dat hoef je niet van meerdere kanten te bekijken.
To heeft ook te veel meegemaakt om van schoonzus te moeten horen dat ze haar ouders maar moet vergevrn en zelfs dat ze geen goede moeder is als ze zich niet laat opnemen. Waar haalt die vrouw het lef vandaan om iemand die vreselijke dingen heeft meegemaakt zo te veroordelen.
Daar hoef je echt niet vergoeiijkend over te praten. Die schoonzus zit gewoon fout.
maandag 19 augustus 2019 om 11:12
Oh echt? Wat lief! Daar maak je me even stil van.Caaf-Dracula schreef: ↑19-08-2019 11:10Voor jou ook een knuffel terug.
Volgende week zie ik hem weer, ga het ook zeker bespreken.
maandag 19 augustus 2019 om 11:16
Ik kom je hier en daar tegen op jet forum en weet dat jij ook jouw struggles hebt, understatement. Maar je weet ook altijd weer de juiste en troostende woorden die oprecht zijn te schrijven wanneer iemand dat hier kan gebruiken.
Dat vind ik echt heel lief van je.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
maandag 19 augustus 2019 om 11:22
Dank je, zo lief dit! Jouw woorden doen me oprecht goed.Caaf-Dracula schreef: ↑19-08-2019 11:16Ik kom je hier en daar tegen op jet forum en weet dat jij ook jouw struggles hebt, understatement. Maar je weet ook altijd weer de juiste en troostende woorden die oprecht zijn te schrijven wanneer iemand dat hier kan gebruiken.
Dat vind ik echt heel lief van je.
maandag 19 augustus 2019 om 11:38
maandag 19 augustus 2019 om 12:09
maandag 19 augustus 2019 om 12:24
Heel logisch dat haar opmerkingen je enorm hebben geraakt. Zo ondoordacht, zo bot. Gelukkig dat je man honderd procent achter je staat en weet hoe zij in elkaar steekt. Ik kan me goed voorstellen als je besluit om zondag niet naar haar feestje te gaan. Jammer dan dat ze jarig is, het vooruitzicht geeft je nog meer onrust en dat kun je nu niet gebruiken.
Wat betreft de 'elk verhaal heeft twee kanten' opmerking: helemaal eens met sugarmiss. Soms is zo'n reactie gewoon ronduit ongepast.
Wat betreft de 'elk verhaal heeft twee kanten' opmerking: helemaal eens met sugarmiss. Soms is zo'n reactie gewoon ronduit ongepast.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 19 augustus 2019 om 12:26
Mijn hele familie is zo. Katholieke achtergrond. Helaas heb ik ook een misbruik achtergrond dus ik zie ze geen van alle meer. Gelukkig wel minder heftig en niet mijn vader als dader.
Vergeven en verder gaan zijn ook twee totaal verschillende dingen in mijn ogen.
De opmerking van je op laten nemen laat alleen maar zien hoe naïef schoonzus is.
maandag 19 augustus 2019 om 12:36
Zo ken ik er ook een paar die dat tegen me zeggen. Heel irritant.
