
Schoonzus zegt dat ik me moeten laten opnemen
maandag 19 augustus 2019 om 02:18
In een GGZ kliniek...
Omdat ik vroeger van mijn 4e/5e tot mijn 14e jaar seksueel misbruikt ben door mijn vader. Mijn moeder wist er van trouwens, maar die heeft het altijd laten gebeuren.
Mijn moeder heeft mij vroeger ook mentaal en fysiek mishandeld, al met al geen fijne jeugd gehad. Tot zover mijn verleden in het kort.
Maar ik loop al vanaf mijn 16e bij de psycholoog vanwege onder andere mijn ptss. Heb er ook emdr voor gehad.
Maar verder ben ik een 'normaal' persoon, ik functioneer meer dan prima, ik ben stabiel maar draag wel een enorm trauma en verleden met me mee. En dat gaat niet meer weg.
Afgelopen vrijdag eindelijk mijn schoonzus durven vertellen waarom ik geen contact met mijn familie heb. Ik vond dat heel moeilijk en werd emotioneel.
Ze vond het eigenlijk maar raar dat ik er 13 jaar later nog steeds van moet huilen. En dat ik het mijn vader niet kan vergeven. Dat ik eigenlijk mijn zoon verplicht ben om mij te laten opnemen om alles te verwerken zodat ik verder kan met mijn leven en dit dus kan vergeten.
En nu ben ik gekwetst en verdrietig en kan ik er niet van slapen. Ik vertelde het, omdat ik op haar steun hoopte en nu voel ik me nog kutter.
Het is nu net alsof ze me ineens ziet alsof ik iemand ben die het niet meer op een rijtje heeft. Ja, ik heb nog steeds last van herbelevingen maar voor de rest heb ik een goed en gelukkig leven. Ik voel en ben stabieler dan ooit. Durf eigenlijk wel te zeggen dat ik me voor het eerst sinds jaren niet meer depressief voel.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, sorry. Ik lig in bed, de tranen blijven maar vloeien en ik voel me nu vooral eventjes heel erg alleen.
Omdat ik vroeger van mijn 4e/5e tot mijn 14e jaar seksueel misbruikt ben door mijn vader. Mijn moeder wist er van trouwens, maar die heeft het altijd laten gebeuren.
Mijn moeder heeft mij vroeger ook mentaal en fysiek mishandeld, al met al geen fijne jeugd gehad. Tot zover mijn verleden in het kort.
Maar ik loop al vanaf mijn 16e bij de psycholoog vanwege onder andere mijn ptss. Heb er ook emdr voor gehad.
Maar verder ben ik een 'normaal' persoon, ik functioneer meer dan prima, ik ben stabiel maar draag wel een enorm trauma en verleden met me mee. En dat gaat niet meer weg.
Afgelopen vrijdag eindelijk mijn schoonzus durven vertellen waarom ik geen contact met mijn familie heb. Ik vond dat heel moeilijk en werd emotioneel.
Ze vond het eigenlijk maar raar dat ik er 13 jaar later nog steeds van moet huilen. En dat ik het mijn vader niet kan vergeven. Dat ik eigenlijk mijn zoon verplicht ben om mij te laten opnemen om alles te verwerken zodat ik verder kan met mijn leven en dit dus kan vergeten.
En nu ben ik gekwetst en verdrietig en kan ik er niet van slapen. Ik vertelde het, omdat ik op haar steun hoopte en nu voel ik me nog kutter.
Het is nu net alsof ze me ineens ziet alsof ik iemand ben die het niet meer op een rijtje heeft. Ja, ik heb nog steeds last van herbelevingen maar voor de rest heb ik een goed en gelukkig leven. Ik voel en ben stabieler dan ooit. Durf eigenlijk wel te zeggen dat ik me voor het eerst sinds jaren niet meer depressief voel.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, sorry. Ik lig in bed, de tranen blijven maar vloeien en ik voel me nu vooral eventjes heel erg alleen.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.
maandag 19 augustus 2019 om 12:45
Lieve TO JE MOET HELEMAAL NIETS! Ja dat klinkt als een schreeuw haha maar bedoel het goed. Ik heb zelf ptss en vele dingen gedaan emdr praten enzz enzz, opname nee dat niet is niet nodig mensen met ptss zijn niet gek he en ook niet stom. Ptss zal altijd blijven bestaan emdr kan de scherpe.randen er af halen ctg je leren er mee om gaan maar het blijft.
Je schoonzus begrijpt er geen ene bal van zou het links laten liggen dit is geen empathie wat zij getoond heeft maar goed.lieve to er zullen vele zijn die het niet snappen want het is wel wat natuurlijk.
Heb je al eens gekeken naar hapno therapie? Wellicht is dit wat voor je zoek maar eens op, maar belangrijk doe wat jij denkt dat goed voor je is!
Je schoonzus begrijpt er geen ene bal van zou het links laten liggen dit is geen empathie wat zij getoond heeft maar goed.lieve to er zullen vele zijn die het niet snappen want het is wel wat natuurlijk.
Heb je al eens gekeken naar hapno therapie? Wellicht is dit wat voor je zoek maar eens op, maar belangrijk doe wat jij denkt dat goed voor je is!

maandag 19 augustus 2019 om 19:31
Wow! Ik reageer alleen op jouw eerste bericht (door een auto-ongeluk onlangs een whiplash opgelopen en heb ook last van concentratie problemen).
Allereerst een hele dikke knuffel
Wat moet dat enorm naar zijn zeg. Dan neem je haar in vertrouwen en stort je je hart uit. En je krijgt eigenlijk niets dan onbegrip terug.
Je schrijft zelf al dat je al heel lang bezig bent met therapie, met emdr en andere vormen van therapie.
Ik vind dat jij voor jezelf kan en mag uitmaken of jij je ouders kan en wil vergeven. En dat hoef je dan alleen maar voor jezelf te doen!
Ik ben in mijn jeugd, tot mijn 21ste, door mijn moeder geestelijk mishandeld. Op mijn 21ste heb ik het contact verbroken, sindsdien heb ik haar ook niet meer gezien of gesproken.
Inmiddels zijn we ruim 15 jaar verder en hebben mijn man en ik een zoon van 10.
Hij vraagt steeds meer naar haar. Die vragen probeer ik wel eerlijk te beantwoorden, ik ben dan ook eerlijk naar hem toe dat ik geen contact meer met haar wil en dat dat over is.
Dat is voor hem ook heel moeilijk, dus we proberen hem daar ook wel zoveel mogelijk in te begeleiden.
Ik ben zelf ook al jaren in therapie vanwege mijn jeugd. Momenteel volg ik schematherapie en ook individuele gesprekken die me helpen de dingen te verwerken een inzicht te krijgen.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar ik wilde het wel met je delen.
Allereerst een hele dikke knuffel

Wat moet dat enorm naar zijn zeg. Dan neem je haar in vertrouwen en stort je je hart uit. En je krijgt eigenlijk niets dan onbegrip terug.
Je schrijft zelf al dat je al heel lang bezig bent met therapie, met emdr en andere vormen van therapie.
Ik vind dat jij voor jezelf kan en mag uitmaken of jij je ouders kan en wil vergeven. En dat hoef je dan alleen maar voor jezelf te doen!
Ik ben in mijn jeugd, tot mijn 21ste, door mijn moeder geestelijk mishandeld. Op mijn 21ste heb ik het contact verbroken, sindsdien heb ik haar ook niet meer gezien of gesproken.
Inmiddels zijn we ruim 15 jaar verder en hebben mijn man en ik een zoon van 10.
Hij vraagt steeds meer naar haar. Die vragen probeer ik wel eerlijk te beantwoorden, ik ben dan ook eerlijk naar hem toe dat ik geen contact meer met haar wil en dat dat over is.
Dat is voor hem ook heel moeilijk, dus we proberen hem daar ook wel zoveel mogelijk in te begeleiden.
Ik ben zelf ook al jaren in therapie vanwege mijn jeugd. Momenteel volg ik schematherapie en ook individuele gesprekken die me helpen de dingen te verwerken een inzicht te krijgen.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar ik wilde het wel met je delen.
Self-confidence is the best outfit you can wear! Rock it and own it!
maandag 19 augustus 2019 om 19:49
Het probleem ligt bij je schoonzus, niet bij jou!
Zij kan blijkbaar niet omgaan met wat je haar vertelde. Trek het je niet aan, je mag trots zijn op wat je op eigen kracht hebt bereikt.
En laat de reactie van schoonzus je er niet van weerhouden om je verhaal te doen wanneer jij daar behoefte aan hebt. Je hebt lang genoeg moeten zwijgen, dat hoeft niet meer.
Zij kan blijkbaar niet omgaan met wat je haar vertelde. Trek het je niet aan, je mag trots zijn op wat je op eigen kracht hebt bereikt.

En laat de reactie van schoonzus je er niet van weerhouden om je verhaal te doen wanneer jij daar behoefte aan hebt. Je hebt lang genoeg moeten zwijgen, dat hoeft niet meer.
maandag 19 augustus 2019 om 19:59
Amigurumi, bedankt voor je post. Dikke knuffel voor jou. 
Het is 'fijn' om anderen te treffen die het contact ook verbroken heb. Ik voel me daar soms best alleen en onbegrepen mee.
Maar heb er wel vrede mee hoor, ik ben gewoon zoveel beter af zonder hen. Mijn leven wordt niet meer beheerst door angst of door bijna te smeken om gewaardeerd te worden en geliefd te zijn.
Ik schaamde eerst ook echt voor mijn verhaal. Maar het gaat me steeds beter af om het te vertellen en heb heel veel steun gekregen waardoor ik me nu veel sterker voel. En ik heb zelfs anderen kunnen helpen, dat vind ik ook heel fijn. Ik wil niet dat een ander zich wereldvreemd en alleen voelt.
Uiteindelijk komt het allemaal wel weer goed. Maar zag dit écht niet aankomen.

Het is 'fijn' om anderen te treffen die het contact ook verbroken heb. Ik voel me daar soms best alleen en onbegrepen mee.
Maar heb er wel vrede mee hoor, ik ben gewoon zoveel beter af zonder hen. Mijn leven wordt niet meer beheerst door angst of door bijna te smeken om gewaardeerd te worden en geliefd te zijn.
Ik schaamde eerst ook echt voor mijn verhaal. Maar het gaat me steeds beter af om het te vertellen en heb heel veel steun gekregen waardoor ik me nu veel sterker voel. En ik heb zelfs anderen kunnen helpen, dat vind ik ook heel fijn. Ik wil niet dat een ander zich wereldvreemd en alleen voelt.
Uiteindelijk komt het allemaal wel weer goed. Maar zag dit écht niet aankomen.
Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.
~ In loving memory of AnnA.