Psyche
alle pijlers
Slachtofferrol
dinsdag 28 juli 2009 om 21:19
Ik kreeg op een ander topic wat ik gestart heb te horen dat ik een slachtoffer rol op mij neem. ik heb er op internet wat over opgezocht, want ik wist niet goed wat het precies inhield. en ik kan mij er wel in vinden.
ik weet alleen niet goed hoe ik hier uit moet komen, het geeft mij namelijk het gevoel dat ik mij niet moet aanstellen, een masker op moet zetten. laat dit nou iets zijn wat ik altijd al doe.
hoe kom je uit een slachtofferrol?
ik weet alleen niet goed hoe ik hier uit moet komen, het geeft mij namelijk het gevoel dat ik mij niet moet aanstellen, een masker op moet zetten. laat dit nou iets zijn wat ik altijd al doe.
hoe kom je uit een slachtofferrol?
zaterdag 31 oktober 2009 om 01:53
quote:Hemera schreef op 31 oktober 2009 @ 01:46:
Ik haat kerst. (Ik voeg oud&-in iets mindere mate-nieuw, ook toe aan deze dagen.) Mijn moeder is overleden, toen ik 3 was, en(hoewel ik goed gerouwd heb) zwelg ik op de kerstdagen in het zelfmedelijden. Het lukt me structureel niet om dat om te buigen, omdat ik dat ook misschien helemaal niet wil. Als ik juist die dagen met familie doorbreng, komt dat echt niet goed. Dan voel ik me miskend in mijn gevoel en verdriet en ga ik ruzie maken. Ik heb één kerst in bed doorgebracht, maar dat nooit meer.
Nu dompel ik me onder in een groot vrijwilligersfeest. Waar ik de hele dag druk bezig kan zijn met het regelen van vanalles en nog wat en waar ik geen tijd heb om me kut te voelen. Dat is lang niet ideaal en ik voel me nog steeds kut op zo'n dag, maar zo kom ik wel die dagen door en ná die dag kijk ik er met een goed gevoel op terug. Zegmaar.@hemera, afschuwelijk dat je moeder overleden is fijn dat zo'n feest voor jou enigzins werkt. ik kan het niet, ik hou er geen goed gevoel aan over.
Ik haat kerst. (Ik voeg oud&-in iets mindere mate-nieuw, ook toe aan deze dagen.) Mijn moeder is overleden, toen ik 3 was, en(hoewel ik goed gerouwd heb) zwelg ik op de kerstdagen in het zelfmedelijden. Het lukt me structureel niet om dat om te buigen, omdat ik dat ook misschien helemaal niet wil. Als ik juist die dagen met familie doorbreng, komt dat echt niet goed. Dan voel ik me miskend in mijn gevoel en verdriet en ga ik ruzie maken. Ik heb één kerst in bed doorgebracht, maar dat nooit meer.
Nu dompel ik me onder in een groot vrijwilligersfeest. Waar ik de hele dag druk bezig kan zijn met het regelen van vanalles en nog wat en waar ik geen tijd heb om me kut te voelen. Dat is lang niet ideaal en ik voel me nog steeds kut op zo'n dag, maar zo kom ik wel die dagen door en ná die dag kijk ik er met een goed gevoel op terug. Zegmaar.@hemera, afschuwelijk dat je moeder overleden is fijn dat zo'n feest voor jou enigzins werkt. ik kan het niet, ik hou er geen goed gevoel aan over.
zaterdag 31 oktober 2009 om 02:00
Ik heb niet over jou geoordeeld. En jij moet ook niet over mij oordelen. Ik weet ruim voldoende over hoe het is je familie te moeten missen.
Behoorlijk egocentrisch van je om zo te reageren. Jammer. Ik reageerde hier omdat ik het zo verdrietig voor je vond dat je je hier op het forum ook alleen voelde. Had ik niet moeten doen.
Behoorlijk egocentrisch van je om zo te reageren. Jammer. Ik reageerde hier omdat ik het zo verdrietig voor je vond dat je je hier op het forum ook alleen voelde. Had ik niet moeten doen.
zaterdag 31 oktober 2009 om 11:29
quote:newstylista schreef op 31 oktober 2009 @ 00:52:
wederom word mijn gevoel bevestigd dat er niemand luistert, als ik geen oplossingen/gerelativeer wil, dan weten mensen niks te zeggen en laten het afweten. pijnlijk dat dit ook gebeurd op een forum zoals viva. ik snap mensen echt niet Wat wil je dan wel horen op het forum?quote:newstylista schreef op 31 oktober 2009 @ 01:51:
voor jouw zijn het misschien momenten, maar je weet niet hoe mijn leven in elkaar zit, hoe moeilijk ik het heb. ik wil geen oplossingen horen, want er valt niks op te lossen, ik krijg mijn familiie er niet mee terug. en iedereen loopt zo hard te verkondigen dat ik moet accepteren dat ik geen familie heb, en daar ben ik heel hard mee bezig. maar op de één of andere rare manier denken anderen dat het wel op te lossen valt. want als ik zus en zo doe, nou dan wordt het vast beter, en als ik dingen niet doe, nou dan blijf je ongelukkig. god jullie snappen het echt niet.
bedankt voor je reactie, maar het spijt me, dit helpt me niet.Waarom vertel je dan dingen hier, als je vindt dat men niet de juiste reactie geeft?
wederom word mijn gevoel bevestigd dat er niemand luistert, als ik geen oplossingen/gerelativeer wil, dan weten mensen niks te zeggen en laten het afweten. pijnlijk dat dit ook gebeurd op een forum zoals viva. ik snap mensen echt niet Wat wil je dan wel horen op het forum?quote:newstylista schreef op 31 oktober 2009 @ 01:51:
voor jouw zijn het misschien momenten, maar je weet niet hoe mijn leven in elkaar zit, hoe moeilijk ik het heb. ik wil geen oplossingen horen, want er valt niks op te lossen, ik krijg mijn familiie er niet mee terug. en iedereen loopt zo hard te verkondigen dat ik moet accepteren dat ik geen familie heb, en daar ben ik heel hard mee bezig. maar op de één of andere rare manier denken anderen dat het wel op te lossen valt. want als ik zus en zo doe, nou dan wordt het vast beter, en als ik dingen niet doe, nou dan blijf je ongelukkig. god jullie snappen het echt niet.
bedankt voor je reactie, maar het spijt me, dit helpt me niet.Waarom vertel je dan dingen hier, als je vindt dat men niet de juiste reactie geeft?
zaterdag 31 oktober 2009 om 12:15
zaterdag 31 oktober 2009 om 16:52
NS, natuurlijk mag jij er zijn en mag je je verschrikkelijk rot voelen over kerst. (En überhaupt over alles) Ook is het oneerlijk als jij elk jaar iets moet gaan regelen met kerst. Maar is het niet zo dat als je iets regelt en je dus niet alleen bent met kerst, dat het dan net een beetje minder scherp is? Je voelt je dan nog steeds rot omdat de kerst die jij geregeld hebt het niet haalt bij de kerst die je zo graag had willen vieren met familie. Maar misschien een klein beetje minder, omdat je mensen en wat afleiding om je heen hebt.
Ik weet niet zo goed wat ik tegen je moet zeggen, zou je mijn vraag nog kunnen beantwoorden wat voor jou als steun zou voelen? Kennelijk vind je hier niet wat je nodig hebt, kun je wel verwoorden wat dat is? Want zoals ik het hier lees, zijn er genoeg mensen die je dat willen geven!
Ik weet niet zo goed wat ik tegen je moet zeggen, zou je mijn vraag nog kunnen beantwoorden wat voor jou als steun zou voelen? Kennelijk vind je hier niet wat je nodig hebt, kun je wel verwoorden wat dat is? Want zoals ik het hier lees, zijn er genoeg mensen die je dat willen geven!
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
zaterdag 31 oktober 2009 om 17:34
@dana, ik had net een mega verhaal getypt, alles weg, ik probeer het straks nog een keer.
@kikkerkwaak: in iedergeval geen oplossingen/gerelativeer. Er hoeft niet worden meegedacht over een invulling voor die dagen, dat kan ik heel goed zelf. Maar dat maakt het niet minder pijnlijk/verdrietig die dagen.
Om dat ik nergens terecht kan met mijn verhaal en toch hoop dat er iemand is die me begrijpt. Maar je hebt gelijk, misschien moet ik er maar mee stoppen, om hier mijn verhaal te doen, het brengt een hoop nare gevoelens met zich mee.
@mich: nee dat is niet zo, maar ik vind het wel moeilijk om nu mailcontact met je te hebben, en dat heb ik je uitgelegd.
@bonny: ik voel me verschrikkelijk op die dagen, ik doe alsof het er niet is en ik laat mijn omgeving daar niks over merken. Maar ik voel me dan zo alleen, je bent altijd ergens te gast, nooit ergens thuis
steun voor mij is luisteren/begrip/erkenning/doorvragen op bepaalde dingen die ik zeg. Dat mijn gevoel er mag zijn, zonder dat het word afgezwakt door positiviteit. een knuffel, bij iemand kunnen uithuilen. schelden op de wereld omdat het allemaal zo kut is/ af en toe kunnen zwelgen in zelfmedelijden/kopje thee,/iets leuks doen/Geen oplossingen/gerelativeer.
Maar misschien verwacht ik dan teveel van de mensen op het forum, de mensen om mij heen, mensen die ik misschien nog ga tegen komen. Ik weet niet hoe ik het anders/beter kan uitleggen en ik heb er eerlijk gezegd ook de energie niet voor, ik ben zowel geestelijk als lichamelijk op.
@kikkerkwaak: in iedergeval geen oplossingen/gerelativeer. Er hoeft niet worden meegedacht over een invulling voor die dagen, dat kan ik heel goed zelf. Maar dat maakt het niet minder pijnlijk/verdrietig die dagen.
Om dat ik nergens terecht kan met mijn verhaal en toch hoop dat er iemand is die me begrijpt. Maar je hebt gelijk, misschien moet ik er maar mee stoppen, om hier mijn verhaal te doen, het brengt een hoop nare gevoelens met zich mee.
@mich: nee dat is niet zo, maar ik vind het wel moeilijk om nu mailcontact met je te hebben, en dat heb ik je uitgelegd.
@bonny: ik voel me verschrikkelijk op die dagen, ik doe alsof het er niet is en ik laat mijn omgeving daar niks over merken. Maar ik voel me dan zo alleen, je bent altijd ergens te gast, nooit ergens thuis
steun voor mij is luisteren/begrip/erkenning/doorvragen op bepaalde dingen die ik zeg. Dat mijn gevoel er mag zijn, zonder dat het word afgezwakt door positiviteit. een knuffel, bij iemand kunnen uithuilen. schelden op de wereld omdat het allemaal zo kut is/ af en toe kunnen zwelgen in zelfmedelijden/kopje thee,/iets leuks doen/Geen oplossingen/gerelativeer.
Maar misschien verwacht ik dan teveel van de mensen op het forum, de mensen om mij heen, mensen die ik misschien nog ga tegen komen. Ik weet niet hoe ik het anders/beter kan uitleggen en ik heb er eerlijk gezegd ook de energie niet voor, ik ben zowel geestelijk als lichamelijk op.
zaterdag 31 oktober 2009 om 17:48
zaterdag 31 oktober 2009 om 18:00
zaterdag 31 oktober 2009 om 21:09
@dana: Wat naar voor je, dat kerst altijd zo'n teleurstelling voor je is gfeweest. Daarom des te knapper dat jij je eiegen plan bent gaan trekken en zelf invulling geeft aan die dagen, en dat je daarbij lak hebt aan wat de rest van wereld met die dagen doet!
Het is niet zo dat ik kerst zo speciaal vind, omdat dat moet of omdat het zo hoort. Ik zou dat gewoon zelf graag willen. Kerst is toch een familie feest/dagen die je doorbregnt met mensen die je graag om je heen hebt. Ook andere feestdagen, mijn verjaardag (eigenlijk elke dag) vind ik wat dat betreft moeilijk, omdat het juist dan erg voelbaar is, dat ik geen familie heb/weinig sociale contacten.
En al het gedoe er om heen, al die spullen liggen nu al in de winkels, en vandaar dat ik er nu al depri van word. Want ik moet wel dingen gaan regelen en daar kan ik niet mee wachten tot een week van te voren. Dus ik ben er nu al zo mee bezig, dat ik er nu ok al tegen op zie.
De vragen die je straks steeds krijgt, wat ga je doen met jerst (steeds weer een smoes verzinnen) vooral ook verhalen van anderen die het wel heel leuk gaan hebben met hun familie, dat doet pijn.
En bepaalde mensen weten wel dat ik niet bij familie ben, maar dat vergeten ze dan, en vragen ze doodleuk, ga je gezellig naar familie ik voel me dan zo vergeten. Die stomme reclame's op tv, stomme liedjes op de radio, de stad wat bezaaid is met lichtjes.
Ik wil er niet voor vluchten, ik qou dat ik ook kon uitkijken naar een leuke kerst met familie, helaas zal dit voor mij niet gaan gebeuren.
Ik baal er van, en vind het zo oneerlijk, dat ik weer wat moet regelen met kerst. Er zijn zeker een aantal jaren geweest, dat ik alleen thuis heb gezeten met Kerst, dat was echt afschuwelijk en zelfs dat is een understatement. Ik ben daar toch elk jaar weer bang voor. Want de mensen die ik in mijn omgeving heb, hebben allemaal al plannen met familie/partner/gezin. Dus dan word het idd vrijwiliigerswerk en dat vind ik zo stom! waarom zou ik op zo'n dag dat moeten doen, dan voel ik mij nog kutter. Ik heb helemaal geen zin om dan voor een ander klaar te staan, ik heb zelf steun nodig, ik ben dan niet in staat om dat te geven.
Je bent altijd te gast, nooit ergens thuis
Ik slik al medicatie en dat helpt natuurlijk wel wat, maar depressief blijf ik toch. Voor een deel van mijn problematiek bestaat er geen enkele medicatie die het gevoel kan onderdrukken. Daar heb ik al vaak genoeg met een psychiater over gehad. Ik heb intensieve therapie nodig, maar zelfs dan is het nog maar de vraag of ik ooit een normaal leven kan leiden, het zal een lange weg gaan worden.
Ik zit nu al bijna een jaar zonder therapie. Ik wil graag naar een therapie die ik als enige werkzaam acht. helaas loop ik tegen veel bureaucratie aan, en ik word van het kastje naar de muur gestuurd. Hulpverlenders schijnen ook te weten wat de oplossing is, terwijl ik mijzelf het beste ken. Bij de reguliere hulpverlening valt niks te halen (en dit zeg ik niet uit boosheid, maar puur omdat dit zo is)
Lief hoor, dat je gereageerd hebt, en waarom zal ik je negeren/of er uitschoppen, heb ik die reputatie hier opgebouwd?
Het is niet zo dat ik kerst zo speciaal vind, omdat dat moet of omdat het zo hoort. Ik zou dat gewoon zelf graag willen. Kerst is toch een familie feest/dagen die je doorbregnt met mensen die je graag om je heen hebt. Ook andere feestdagen, mijn verjaardag (eigenlijk elke dag) vind ik wat dat betreft moeilijk, omdat het juist dan erg voelbaar is, dat ik geen familie heb/weinig sociale contacten.
En al het gedoe er om heen, al die spullen liggen nu al in de winkels, en vandaar dat ik er nu al depri van word. Want ik moet wel dingen gaan regelen en daar kan ik niet mee wachten tot een week van te voren. Dus ik ben er nu al zo mee bezig, dat ik er nu ok al tegen op zie.
De vragen die je straks steeds krijgt, wat ga je doen met jerst (steeds weer een smoes verzinnen) vooral ook verhalen van anderen die het wel heel leuk gaan hebben met hun familie, dat doet pijn.
En bepaalde mensen weten wel dat ik niet bij familie ben, maar dat vergeten ze dan, en vragen ze doodleuk, ga je gezellig naar familie ik voel me dan zo vergeten. Die stomme reclame's op tv, stomme liedjes op de radio, de stad wat bezaaid is met lichtjes.
Ik wil er niet voor vluchten, ik qou dat ik ook kon uitkijken naar een leuke kerst met familie, helaas zal dit voor mij niet gaan gebeuren.
Ik baal er van, en vind het zo oneerlijk, dat ik weer wat moet regelen met kerst. Er zijn zeker een aantal jaren geweest, dat ik alleen thuis heb gezeten met Kerst, dat was echt afschuwelijk en zelfs dat is een understatement. Ik ben daar toch elk jaar weer bang voor. Want de mensen die ik in mijn omgeving heb, hebben allemaal al plannen met familie/partner/gezin. Dus dan word het idd vrijwiliigerswerk en dat vind ik zo stom! waarom zou ik op zo'n dag dat moeten doen, dan voel ik mij nog kutter. Ik heb helemaal geen zin om dan voor een ander klaar te staan, ik heb zelf steun nodig, ik ben dan niet in staat om dat te geven.
Je bent altijd te gast, nooit ergens thuis
Ik slik al medicatie en dat helpt natuurlijk wel wat, maar depressief blijf ik toch. Voor een deel van mijn problematiek bestaat er geen enkele medicatie die het gevoel kan onderdrukken. Daar heb ik al vaak genoeg met een psychiater over gehad. Ik heb intensieve therapie nodig, maar zelfs dan is het nog maar de vraag of ik ooit een normaal leven kan leiden, het zal een lange weg gaan worden.
Ik zit nu al bijna een jaar zonder therapie. Ik wil graag naar een therapie die ik als enige werkzaam acht. helaas loop ik tegen veel bureaucratie aan, en ik word van het kastje naar de muur gestuurd. Hulpverlenders schijnen ook te weten wat de oplossing is, terwijl ik mijzelf het beste ken. Bij de reguliere hulpverlening valt niks te halen (en dit zeg ik niet uit boosheid, maar puur omdat dit zo is)
Lief hoor, dat je gereageerd hebt, en waarom zal ik je negeren/of er uitschoppen, heb ik die reputatie hier opgebouwd?
zaterdag 31 oktober 2009 om 21:28
Ik zeg niet dat je hier maar niet moet schrijven, dat staat nergens.
Ik vroeg alleen wat je verwacht. Als je vindt dat niemand je begrijpt, wat kan een ander dan in woorden voor je betekenen? Want dat is nou eenmaal met internet zo, dat er alleen uitgedrukt kan worden in woorden. Ja ook smileys en plaatjes of clips.
Maar als jij enkel een luisterend oor wil en mensen houden zich stil ( dat is luisteren ) word je daar ook boos over.
Ik vroeg alleen wat je verwacht. Als je vindt dat niemand je begrijpt, wat kan een ander dan in woorden voor je betekenen? Want dat is nou eenmaal met internet zo, dat er alleen uitgedrukt kan worden in woorden. Ja ook smileys en plaatjes of clips.
Maar als jij enkel een luisterend oor wil en mensen houden zich stil ( dat is luisteren ) word je daar ook boos over.
zaterdag 31 oktober 2009 om 21:39
@kikkerkwaak, klopt hoor dat je dat niet zegt, dat is meer mijn conclusie die ik daaraan verbind, betje ongelukkige omschreven, sorry.
je stelt goede vragen waar ik het antwoord niet op weet. en het laatste wat je schrijft ook. tegenstrijdige signalen geef ik dus af. maar er bestaat toch heel veel tussen oplossingen geven-stil zijn? of zie ik dat verkeerd?
je stelt goede vragen waar ik het antwoord niet op weet. en het laatste wat je schrijft ook. tegenstrijdige signalen geef ik dus af. maar er bestaat toch heel veel tussen oplossingen geven-stil zijn? of zie ik dat verkeerd?
maandag 2 november 2009 om 09:57
NS, ik denk dat er inderdaad wel wat kan bestaan tussen oplossingen geven en stil zijn, ik ben ook blij dat je hebt geprobeerd te verwoorden wat voor jou wél als steun zou voelen. Hoewel je aangeeft dat het je niet helpt als mensen hier steeds relativeren of oplossingen aandragen, denk ik dat je wel ziet dat we dat doen omdat we in ieder geval willen proberen om je te helpen. Dat je af en toe tegenstrijdige signalen afgeeft, benoem je zelf ook in je reactie op kikkerkwaak. Maar daarom is het dus goed dat je hebt aangegeven waar je wel wat aan zou hebben, daar kunnen we dan wat mee, ik tenminste in ieder geval wel.
Wat is het voor therapie waarvan je denkt dat die wel zou helpen, kun je daar iets over zeggen? En al die kerstspullen in de winkels daar word ik ook gek van. Ik had je al uitgelegd waarom ik een hekel heb aan kerst, mijn moeder zei laatst ook dat ze het zo erg vindt dat kerst voor ons (zusje en ik) zo'n enorm beladen iets is geworden. En het ergste vind ik nog wel die achterlijke merci-reclames met die 'warme gezinnen' bah. Heb jij dat ook?
Wat voor vrijwilligerswerk is er eigenlijk te doen met kerst? Ik kan me voorstellen dat dat heel vervelend voelt, als je daar mensen staat te helpen om jezelf maar bezig te houden, terwijl je eigenlijk gewoon zelf geholpen wilt worden.
Wat is het voor therapie waarvan je denkt dat die wel zou helpen, kun je daar iets over zeggen? En al die kerstspullen in de winkels daar word ik ook gek van. Ik had je al uitgelegd waarom ik een hekel heb aan kerst, mijn moeder zei laatst ook dat ze het zo erg vindt dat kerst voor ons (zusje en ik) zo'n enorm beladen iets is geworden. En het ergste vind ik nog wel die achterlijke merci-reclames met die 'warme gezinnen' bah. Heb jij dat ook?
Wat voor vrijwilligerswerk is er eigenlijk te doen met kerst? Ik kan me voorstellen dat dat heel vervelend voelt, als je daar mensen staat te helpen om jezelf maar bezig te houden, terwijl je eigenlijk gewoon zelf geholpen wilt worden.
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
maandag 2 november 2009 om 20:01
Bonny, lief dat je blijft reageren! dikke knuffel! de smileys werken niet.
Ik vind het fijn om te weten dat je wat kan met mijn uitleg hoe ik steun ervaar. Maar ik denk dat ik in de therapie wel bezig moet gaan, met mijn reactie op de reactie van anderen. Want uiteindelijk jaag ik mensen weg, terwijl ik zo graag mensen om mij heen wil.
Over de therapie heb ik je gemaild, dat zet ik hier liever niet neer.
Ik heb geen idee wat er te doen is qua vrijwilligerswerk met Kerst, ik denk vooral bejaardentehuizen, of een opvang voor dak/ en thuislozen.
Het is toch de bedoeling dat je anderen een fijne dag bezorgt, ik weet niet of me dat gaat lukken, ik ben echt bang om in tranen uit te barsten gedurende die dagen. En ik vind het ook lastig dat ik vragen ga krijgen, sowieso als je informeert naar vrijwilligerswerk, maar ook van de mensen die je een leuke dag wilt bezorgen, en daar zie ik wel tegenop.
Maar genoeg over mij. Hoe gaat het met jou? Ik vind het heel naar voor je dat kerst zou beladen voor je is geworden. Weet je al een beetje hoe je daar rond die dagen mee kunt omgaan, of laat je het gewoon over je heenkomen?
Hoe gaan je gesprekken eigenlijk, heb je het idee dat je er wat aan hebt?
Ik kan mij heel goed voorstellen dat die merci/reclame´s niet leuk zijn om te zien! is het omdat jij zo´n warm gezin mist? Ja ik heb dat ook, verschrikkelijke reclame!
Ik hoop dat je niks meer van je vader hebt gehoord! nogmaals dikke knuffel!
Ik vind het fijn om te weten dat je wat kan met mijn uitleg hoe ik steun ervaar. Maar ik denk dat ik in de therapie wel bezig moet gaan, met mijn reactie op de reactie van anderen. Want uiteindelijk jaag ik mensen weg, terwijl ik zo graag mensen om mij heen wil.
Over de therapie heb ik je gemaild, dat zet ik hier liever niet neer.
Ik heb geen idee wat er te doen is qua vrijwilligerswerk met Kerst, ik denk vooral bejaardentehuizen, of een opvang voor dak/ en thuislozen.
Het is toch de bedoeling dat je anderen een fijne dag bezorgt, ik weet niet of me dat gaat lukken, ik ben echt bang om in tranen uit te barsten gedurende die dagen. En ik vind het ook lastig dat ik vragen ga krijgen, sowieso als je informeert naar vrijwilligerswerk, maar ook van de mensen die je een leuke dag wilt bezorgen, en daar zie ik wel tegenop.
Maar genoeg over mij. Hoe gaat het met jou? Ik vind het heel naar voor je dat kerst zou beladen voor je is geworden. Weet je al een beetje hoe je daar rond die dagen mee kunt omgaan, of laat je het gewoon over je heenkomen?
Hoe gaan je gesprekken eigenlijk, heb je het idee dat je er wat aan hebt?
Ik kan mij heel goed voorstellen dat die merci/reclame´s niet leuk zijn om te zien! is het omdat jij zo´n warm gezin mist? Ja ik heb dat ook, verschrikkelijke reclame!
Ik hoop dat je niks meer van je vader hebt gehoord! nogmaals dikke knuffel!
maandag 2 november 2009 om 20:41
Ik wilde net zeggen... mij jaag je ook niet zomaar weg
Ik moest vandaag ineens aan je denken
Over dat vrijwilligerswerk: ik heb dat afgelopen jaren ook gedaan, bij een bejaardentehuis op een PG-afdeling. Daar zitten vooral mensen die dement zijn. We hebben daar kalkoen gemaakt, oliebollen gebakken en kerstliedjes gezongen. Ook heb ik af en toe een traantje weggepinkt. Dat is helemaal niet erg! De clienten vonden het juist mooi om te zien dat 'de jeugd van tegenwoordig' ook emoties heeft. En het deed mij zo goed, om mensen te helpen kerst te vieren terwijl ik zelf niet heel lekker in mijn vel zat. Hoe dat voor jou is weet ik natuurlijk niet.
En de merci reclames zijn inderdaad strontvervelend!
Ik moest vandaag ineens aan je denken
Over dat vrijwilligerswerk: ik heb dat afgelopen jaren ook gedaan, bij een bejaardentehuis op een PG-afdeling. Daar zitten vooral mensen die dement zijn. We hebben daar kalkoen gemaakt, oliebollen gebakken en kerstliedjes gezongen. Ook heb ik af en toe een traantje weggepinkt. Dat is helemaal niet erg! De clienten vonden het juist mooi om te zien dat 'de jeugd van tegenwoordig' ook emoties heeft. En het deed mij zo goed, om mensen te helpen kerst te vieren terwijl ik zelf niet heel lekker in mijn vel zat. Hoe dat voor jou is weet ik natuurlijk niet.
En de merci reclames zijn inderdaad strontvervelend!
maandag 2 november 2009 om 20:58
@nieuwsgierigmeisje: dank je!
@mich: fijn dat je niet heb wegejaagd qua vrijwilligerswerk: zie de post van dana.
@dana: gelukkig maar dat ik die reputatie niet heb opgebouwd je hebt gelijk, dat doembeeld van vrijwilligerswerk met de kerstdagen heb ik ook. Ik denk dat ik mijzelf dan alleen maar onnodig belast en confronteer met dingen waar ik het al zo moeilijk mee heb.
Ik wil op die dagen graag geholpen worden, en niet iemand anders helpen.
Dat lijstje ga ik eens overnadenken, misschien zitten daar nog wel opties bij.
ja klopt, ik weet dat er lotgenotengroepen zijn, alleen zijn er in mijn omgeving niet heel veel van. En vaak ben ik dan weer de enige uit mijn land, en voel ik mij weer alleen, stom he?
@mich: fijn dat je niet heb wegejaagd qua vrijwilligerswerk: zie de post van dana.
@dana: gelukkig maar dat ik die reputatie niet heb opgebouwd je hebt gelijk, dat doembeeld van vrijwilligerswerk met de kerstdagen heb ik ook. Ik denk dat ik mijzelf dan alleen maar onnodig belast en confronteer met dingen waar ik het al zo moeilijk mee heb.
Ik wil op die dagen graag geholpen worden, en niet iemand anders helpen.
Dat lijstje ga ik eens overnadenken, misschien zitten daar nog wel opties bij.
ja klopt, ik weet dat er lotgenotengroepen zijn, alleen zijn er in mijn omgeving niet heel veel van. En vaak ben ik dan weer de enige uit mijn land, en voel ik mij weer alleen, stom he?
maandag 2 november 2009 om 21:02
quote:Je bent altijd te gast, nooit ergens thuis
Even een knuffel
Ik weet zo goed hoe het voelt, al heb ik wel kinderen. Voor hun heb ik altijd geprobeerd de feestdagen zo leuk mogelijk te maken.....maar het is niemands verantwoordelijkheid (en nooit geweest) het leuk te maken voor mij. Hoewel mijn leven nu wel prettig is (in de regel) zal de diepgewortelde eenzaamheid altijd wel een deel van mij zijn.
Even een knuffel
Ik weet zo goed hoe het voelt, al heb ik wel kinderen. Voor hun heb ik altijd geprobeerd de feestdagen zo leuk mogelijk te maken.....maar het is niemands verantwoordelijkheid (en nooit geweest) het leuk te maken voor mij. Hoewel mijn leven nu wel prettig is (in de regel) zal de diepgewortelde eenzaamheid altijd wel een deel van mij zijn.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
