Steeds weer die onrust in mn lijf en moe

Dat klinkt of het inderdaad met jou de goeie kant op gaat dat is fijn om te horen. Mij staat een heel bitter zwaar therapie traject te wachten en dan nog is niet vantevoren bekend of ze me kunnen helpen. Ik schijn wel enigszins goed te reageren op medicijnen hoewel ik veel bijwerkingen heb, een AD heb ik ook kort gehad werd er zo gek als een deur van, het leek bijna een allergische reactie (ze konden me achteraf niet vertellen wat het exact was)dat was echt heel eng.



Op dit moment ervaar ik zowel met als zonder medicijnen vrijwel geen gevoelens, daar ben ik wel heel bang voor want ik weet dat dit een terugval betekend en eigenlijk weet ik wel dat ik er middenin zit maar ergens wil ik dat ook liever niet weten.

Summerparty: Die watten kunnen allerlei redenen hebben, ik heb ze ook echt heel lang gehad na mijn laatste zware psychose. Ze hielden toen wel een jaar of langer aan. Je moet dus echt geduld hebben want die watten verdwijnen niet zomaar eventjes.



Ze zijn bij mij verdwenen toen ik er een stemmingsstabilisator bij kreeg, maar weet niet zeker of dit de reden is dat het opeens verdween.



Ik ken het candida dieet en heb het toevallig ook een tijd gedaan, just to be sure, bij mij hielp het helaas voor geen ene moer.



En voor de rest voelt het misschien alsof je ultragezond aan het worden bent....wat ik uit jouw schrijven meen te halen is alsof je echt erg onstabiel bent en dat lijkt me erg moeilijk voor jou. Maar wees alsjeblieft voorzichtig want onstabiliteit kan altijd nog verergeren als je de lat voor jezelf te hoog legt. Hierom dus maak ik me echt bezorgd om jou.

Ze (specialisten) zeggen steeds dat het iets anders is en wisselen steeds van mening, ze zeggen nu DIS, 2 weken geleden zeiden ze nog Schizoaffectief. Ik raak zo in de war van die mensen.

Ik ben heel blij voor je en voel me tegelijk heel triest over wat je eerder schreef. Ik vond het juist heel aardig van je, maar als je weet dat ik al heel erg lang ontzettend hard werk aan mezelf om me wat beter te voelen en als je weet dat het een langzaam en slopend proces is geweest maar dat het wel degelijk iets opgeleverd heeft dan is dat dus iets positiefs, maar dat heb ik echt niet aan mijn behandelaren te danken, van hun heb ik nog niet erg veel therapie gehad.



Ze willen maar constant dat ik alles bespreek en ik begin het zat te worden, ik heb niet veel meer met hun te bespreken als ik iets wil zeggen dan raadpleeg ik m'n partner of familie daar wel voor.



Zoals ik/we er nu over denken is de kans groot dat ik straks nog maar iedere 2 maanden langskom bij m'n behandelaar voor een kort gesprek en een recept, gelukkig mag ik dat zelf bepalen.



Ik denk dat ze namelijk uiteindelijk niet vinden wat ik heb, ik dus uiteindelijk wederom geen therapie krijg en wat doe ik daar dan nog? Mijn leven hier gaat ook verder.

Ik heb het boekje eens doorgebladerd en er staan echt allemaal juist die recepten in die ik hartstikke lekker vind. Ga morgen (of vanavond) eens een lijstje maken van een aantal dingen die ik dit weekend klaar ga maken .



Ben heel blij voor je dat die vervelende schimmelinfectie echt zo goed als weg is eindelijk. En dat van de huidproblemen herken ik ook. Als je moe bent krijg je ook dat wattige gevoel in je hoofd, dat hoofd is ook gewoon moe. Toen ik meer energie kreeg werd mijn concentratievermogen ook gelijk beter. Ik zeg natuurlijk niet dat dat bij iedereen het geval is maar bij mij werkte dat op die manier door. Ik hoop bij jou ook! Het gesprek met de psych klinkt ook erg positief!



Ik denk dat veel mensen eindeloos naar die desbetreffende therapie op zoek zijn en echt al overal zijn geweest. Terwijl het meest logische gewoon voor de hand lag in mijn geval. Echter was men erg huiverig met doorverwijzing naar een voedselcentrum voor een eliminatiedieet voor voedselintolerantie en ik denk dat deze manier voor mij in ieder geval werkte want mijn klachten waren vele malen zwaarder dan zo'n eliminatiedieet kan zijn. Maar ik moest ook dat zelf zien uit te vinden.



Als je al een zwakke gezondheid had, veel antibioticakuren hebt ondergaan, allergieën hebt (ook voor voedingsmiddelen of intolerantie), ernstige moeilijkheden meemaakt of veel stress ondervindt, bij al deze dingen gaat je weerstand achteruit. Als de candida daardoor de overhand krijgt zijn gist, al die toevoegingen in het voedsel en die overmaat aan suiker die echt overal in zit, de nekslag. Ik heb verder ook nooit tegen brood gekund en dat was dus niet (alleen) de tarwe/gluten dus dat van die gist uit dat brood is echt een understatement! (en nog wat andere voedingsmiddelen)



Het duurde bij mij denk ik dus wel een half jaar of zo voor ik mij helemaal topfit ging voelen, maar na 2 maanden of zo was het al een heel stuk leefbaarder.



Ik heb het een tijdlang echt strict gevolgd en nu eet ik al jaren waar ik mij goed bij voel en is het redelijk een automatisme geworden om een beetje de juiste dingen uit het schap te halen.



Ennuh, angst had ik trouwens ook, simpelweg omdat ik niets meer kon, was het voor mij niet meer dan logisch om de deur niet meer uit te gaan, ik was zo ongeconcentreerd dat ik auto's zo goed als over het hoofd zag, en ik elk moment bijna om kon vallen. Toen ik meer energie kreeg ging dat ook gewoon over. Angst was op dat moment een goede raadgever dat ik dingen gewoonweg niet kon. Ik weet niet of dat dezelfde angst is trouwens als hier in dit topic bedoeld.



Één van de vervelendste dingen vond ik ook dat mensen in mijn nabije omgeving er geheel geen begrip voor hadden. Ik was lui, ongeïnteresseerd, wilde niets en moest niet zo zeuren. Dat doet pijn, als je je hele toekomst in duigen ziet vallen, het hedendaagse leven niets meer voorstelt, je jezelf gigantisch slecht voelt, overal pijn hebt en je zo ontzettend je best blijft doen om vooruitgang te boeken. Dan heb je juist steun nodig van de mensen om je heen en een beetje begrip.



Het gaat met mij nu al heel lang een heel stuk beter. Heb echt zin om morgen wat recepten uit te gaan proberen.



Aan iedereen het beste!

Die ontzettend veel verschillende meningen van al die artsen werd ik op alleen maar meer moe van. Ik heb op een gegeven moment jarenlang geen arts meer bezocht, ik was er helemaal klaar mee, met elke mogelijke therapie. Als ze het niet weten maar wel vanalles gaan zeggen, dan weet je ook niet meer wat je moet doen. Ik probeer altijd terug te gaan naar de basis, een warm huis, gezonde voeding en het jezelf naar de zin maken met rustige maar ook actieve dingen, alles met mate. Leren luisteren naar dat lichaam en je gevoel, yoga, meditatie, sporten, relaxen, fun. Soms is het heel moeilijk om in de hectiek van alledag die weg te vinden maar elke keer naar ziekenhuizen en nieuwe therapieën was ipv constructief eerder destructief voor mijn gezondheid.



(Totdat ik op een gegeven moment een homeopaath tegenkwam die mijn dieet aanraadde en mij wat kleine korreltjes gaf van het één of ander, die help mij enorm op weg... uiteindelijk heeft die zoektocht dan toch wat opgeleverd!).

Hoihoi,



Ik ben al heel wat jaartjes bezig geweest met onderzoeken, vanalles doorlezen etc. Ben namelijk nu begin 30 alweer en ik kwam in aanraking met de termen CVS en fibromyalgie denk ik toen ik 17 was en heb last vanaf mijn vroege jeugd (lees 3 of 4 jaar oud) in steeds ergere mate met wisselend betere en slechtere perioden, vanaf 25ste langzaam vooruit aan het gaan. De laatste jaren en zeker de laatste maanden gaat het zelfs erg goed.



Ik heb trouwens eerder ook een stukje geschreven bij fibromyalgie. Maar dat werd al snel wel erg lang. Mijn moeder heeft ook enige fibromyalgie klachten. Ze zeggen trouwens dat het niet erfelijk is.



Even kijken hoor de recepten. Ik heb o.a. kippenfond/bouillon gemaakt. Nou ik heb echt nooit gedacht dat ik nog zoiets zou maken... Ik heb minder gemaakt dan volgens het recept. Ben ook een tijdje vegetariër geweest dus weet niet of ik dat vaak ga klaarmaken eigenlijk. Verder heb ik de feta-envelopjes gemaakt, dat was wel lekker, heb er wel sesamzaad ipv maanzaad bij gebruikt en het deeg deze keer (nog) niet zelf gemaakt. Ook de aubergines met zilvervliesrijst in de oven met geitenkaas. Dat vond ik ook lekker. In beide laatste recepten zitten wel olijven en volgens mij houden veel mensen daar niet van. Ben zelf overigens dol op feta en olijven. Verder makreel met komkommer e.d., moet ik ook nog zelf de mayo voor gaan maken. Dus alleen nog wat hoofdmaaltijden en bijgerechten gemaakt.



Ik moet wel wennen aan de enorme hoeveelheid ingrediënten die overal in zitten en de bewerkelijkheid. Ben gewend om erg simpel met maar een paar ingrediënten te eten die liefst maar 1 of helemaal geen bewerking nodig hebben. (i.v.m. energiebesparing voor mijzelf en nog steeds de angst om weer eens te vergeten dat ik aan het koken ben... ) Het was wel interessant om te merken dat ik zoiets nou echt wel goed kan, vroeger had ik niet aan zoiets hoeven te beginnen. Daarom vroeg ik mij ook af of het wel geschikt is voor de meer ernstige patiënt. Wat ik wel leuk vond is dat de dingen die in de winkel altijd met toevoegingen te koop zijn zoals mayonaise, sambal oelek, bouillon uitgelegd werden om zelf te kunnen maken en dat best meevalt.



Ik ga zeker deze week hopelijk nog een paar recepten uitproberen maar voorlopig vind ik het wel goed om nog eens door te lezen wat je beter wel en zeker niet moet eten voor candida en de gedachtengangen er bij.



Heb jij of misschien je moeder al recepten uitgeprobeerd?



Ik herken trouwens nog heel veel meer hoor in jouw verhaal . Maar als ik alles op probeer te schrijven wat ik allemaal heb laten onderzoeken en heb uitgeprobeerd wordt het een erg lang verhaal.



Ik weet niet altijd of bepaalde karaktertrekken gewoon moeilijker zijn in deze maatschappij en sommige situaties gewoon erg belastend, het is soms ook lastig daar een weg in te vinden en daardoor misschien zelf ook lastiger wordt? Fijn dat je een weg kan vinden daarin nu. Ik weet wel dat ik mij bijvoorbeeld vroeger eindeloos verveelde op school maar of dat een oorzaak is? Ik denk dat bepaalde zaken in mijn leven zeker geen goede bijdrage zijn geweest voor mijn gezondheid. De psycholoog overigens verklaarde mij "gezond" en dat was ik eigenlijk ook wel met hem eens. Ik heb daar gekeken of ik iets met eventuele gesprekken kon om beter met de problemen die ik toen ondervond een weg te vinden waar ik mij prettig bij voelde maar daar kwam niet echt hele grote dingen uit waarbij ik redelijk snel enorm opknapte of echt iets mee kon.



Ik vind het erg leuk al jouw verhalen en visie te lezen. Hoe gaat het nu?

Als ik erg moe bent, kan ik gewoon veel minder hebben. Ik merk het ook vooral als ik in mijn menstruatieperiode zit, dan ben ik juist vaak hartstikke moe maar wordt ook altijd ineens een heel stuk aanhankelijker, (nog meer) knuffelig en ben ik zeker sneller van slag en ga ik soms om bijna niets ineens een potje grienen. Je kan er de klok op gelijk zetten. Zo ook in gewone vermoeide perioden, gelukkig ben ik dan niet zo ontzettend emotioneel, maar raak wel sneller van slag als er een vervelende opmerking wordt gemaakt die ik anders gewoon naast mij neerleg.



Ik vind het erg lastig op dit moment om te beseffen dat ik nu eindelijk ben waar ik altijd wilde zijn en er zo weinig over is om op voort te bouwen. Dat ik begin dertig pas steeds meer controle over mijn gezondheid krijg om echt dingen te gaan doen die je meestal als je rond de 20 bent al hebt meegemaakt en ik zoveel jaren als kind niets kon doen om mijn situatie te verbeteren en zodoende zoveel jaren een verlept plantje was. Ben soms ook bang om ineens toch weer de energie en dan ook de bijbehorend opgebouwde dingen te verliezen die ik juist met zoveel moeite heb opgebouwd.



Het is fijn als je een goede relatie hebt met veel liefde. Op dit moment heb ik nog geen passende relatie gevonden, eerdere relaties konden niet omgaan met het feit dat ik beperkt was in mijn doen en laten en ik kon niet omgaan met hun kortzichtigheid en onbegrip. Hopelijk krijg ik steeds meer mogelijkheden mijn leven uit te breiden en weer meer mensen te ontmoeten, ga ik beter in mijn vel zitten en kom ik iemand tegen die helemaal van mij houdt en ik van hem.



Positief blijven kijken is heel erg belangrijk, soms ook lastig, de laatste tijd wat meer, maar als ik blijf kijken naar de dingen die ik wel kan, scheelt dat een hoop. Sporten vind ik heerlijk om regelmatig te doen, ik geniet er ook echt van dat mijn lichaam dat ook steeds leuker vindt en ik daadwerkelijk intensiever bezig kan zijn zonder last te krijgen.



Spanning heb ik nog af en toe wel last van, dat blijft regelmatig nog even terugkomen maar het is helemaal niet zo ernstig meer en als ik dan meteen mijn aandacht daaraan geef, zoals even beter eten, mijn lichaam de juiste rust gunnen, klein beetje sporten of juist ontspanning heb ik het zo weer weg.:)

Hey Summerparty, het duurde bij mij ook even voor ik besefte dat die reactie écht door de bonbons (vooral bonbons ), het gebakje e.d. kwam. Door het dieet merk je hoe het is zonder suikers en gist en als je dan iets eet val je meteen terug in die klachten en merk je pas de grote relatie tussen deze twee. Ik heb af en toe die dingen (die je niet altijd zelf koopt maar ook wel eens toch krijgt ) zo nu en dan daadwerkelijk in de vuilnisbak gegooid. Het wordt gelukkig sowieso minder dat je trek krijgt in dat soort dingen en ook iets wat gelukkig het geval is; op een gegeven moment kun je het weer veel beter verdragen! Ik weet niet of de oorzaak dan nog echt aanwezig is, waarschijnlijk kun je nooit meer echt eten zoals veel andere mensen eten, maar zo nu en dan eet ik dat soort dingen gewoon weer. In betere periodes kan ik meer hebben, en als ik last krijg dan eet ik weer even erg gezond en zijn de klachten zo weer voorbij.



Als het echt candida is dan zeggen ze dat iedereen dat altijd heeft in het lichaam en dat bij verminderde weerstand het dusdanig groeit dat het deze klachten geeft. Waarschijnlijk blijf je er dan misschien sneller last van houden maar wie weet gaat het ook echt helemaal weg?



Bij mij voelde het verder alsof een bepaalde stof of werking van bepaalde cellen in mijn lichaam zo'n tekort van iets hadden dat bij het minste of geringste die voorraad op raakte, pas door met veel zorg elke keer mijn energie in de gaten te houden en die voorraad niet te veel uit te putten maar op peil te houden, kon ik steeds meer en meer en meer en werd die voorraad groter :-). Maar ja, wat dat dan precies is?



Er zijn zo ontzettend veel theorieën. Over mestcellen die een tekort hebben, psychische klachten, allergieën, virussen (het lijkt verder bijvoorbeeld ook erg op de ziekte van Lyme (een beet van een besmette teek)) of vaak na Pfeiffer, tja ). Het zou fijn zijn als bekend is wat het is, tot die tijd let ik erg op mijn voeding. En dat helpt!!! Dan maar geen oorzaak zolang er wel een oplossing is. En als de oplossing bekend is, dan is er eigenlijk ook een stukje oorzaak bekend. En dat was bij mij echt voeding.



Dat dieet is af en toe echt erg moeilijk zeker in de beginfase. Het is voor mij een redelijk automatisme geworden nu geworden waarbij ik nu op een relaxte manier kijk naar wat ik wil eten. De uitkomst is namelijk dusdanig dat ik het er vaak wel voor over heb. :-) Het wordt wel makkelijker op den duur hoor, ook omdat je meer kan verdragen.



Bij voedselallergie treedt er vaak direct een reactie op. Een test van een aantal standaarddingen heb ik wel gehad, die zat bij de andere allergietesten bij voor de meest voorkomende allergenen; pinda's, tomaten, aardbeien. Vaak krijgen mensen het vrij direct na het eten hiervan ernstig benauwd of huidproblemen zoals rode vlekken. Hier kreeg ik geen uitslag van bij de krastest, ik heb daar ook nooit iets gemerkt bij díe desbetreffende producten.



Wel heb ik hooikoorts en ben allergisch voor katten, vogels, schimmels (luchtwegschimmels die in verouderde huizen kunnen zitten), huismijt en andere dieren met veertjes en haartjes. De IgE waarde was bij mij hiervoor vroeger erg hoog. Maar dat ik daar allergisch voor was wist ik eigenlijk ook al zonder test. Ik heb het verder ook voor veel zeepsoorten waarbij ik eczeem krijg maar dat werd niet getest. De testen zijn nogal beperkt in het aantal producten wat wordt getest.



Moeheid van voedsel wordt vaker veroorzaakt door voedselintolerantie. Bij intolerantie treden de klachten pas veel later op dan dat het product is gegeten en worden de klachten langzaam ook steeds erger. Hiervoor bestaan niet echt goede testen. Vaak wordt dit getest door een elminitiedieet. Maar er zijn weinig artsen die hiervoor door willen verwijzen omdat het onderzoek erg drastisch wordt gevonden.



In het begin heb ik daar niet duidelijk genoeg om gevraagd, pas toen ik echt dacht het moet toch echt iets met voeding zijn en mij door de artsen niet meer liet ompraten dat het dat vast niet zo ernstig zou zijn, toen volgde ik al dat candidadieet. Door dat candidadieet kon ik overtuigender om zo'n onderzoek vragen omdat voor mij toen duidelijk was dat het daar echt aan lag en kreeg ik eindelijk mijn huisarts overtuigd, maar ja toen was het niet meer zo noodzakelijk om nog zo'n eliminatiedieet te volgen omdat ik iets had gevonden wat minder drastisch was maar al wel erg goed hielp...)



Ik heb zo'n onderzoek niet meer gedaan. Zelf moest ik hiervoor volgens mij destijds intern voor minstens een half . Maar ik was toen al bezig met het candidadieet met hierbij ook geen melk, geen tarwe, geen gluten, geen koffie, thee of alcohol. (ook de bijbehorene E-nrs.) En dat hielp. (via de homeopaath) Volgens mij kun je het ook via een diëtist doen. Het onderzoek duurt een half tot 2 jaar waarbij je begint met zo goed als niets en langzaam worden producten toegevoegd. Je houdt een dagboek bij met klachten. Geen idee hoe ze nu zoiets doet volgens mij hoef je er niet voor intern maar of je dan nog goed kan functioneren in het begin? Zou graag wel eens iemand willen spreken die zo'n eliminatiedieet heeft gedaan eigenlijk.



Ik had het graag willen doen om die zekerheid te hebben welke producten het precies zijn waar ik niet tegen kan en ik vol overtuiging had kunnen zeggen tegen andere mensen dat het echt uit onderzoek blijkt. Nu blijft dat nog steeds wat vaag. En krijg je nog steeds te horen dat je toch zeker wél melk moet drinken en brood moet eten. Om de één of andere reden telt mijn eigen ervaring niet mee en zijn er veel mensen die vinden dat je juist ziek wordt áls je geen melk drinkt en brood eet. Dus dan krijg je een beetje de omgekeerde wereld, dat ik wel ziek zou zijn (geweest) omdát ik geen melk drink en brood eet. Net als met dat slapen, joh, één nachtje op tijd naar bed en je bent weer hartstikke vol energie. Terwijl ik wel gewoon melk dronk, brood at en op tijd naar bed ging en toen juist klachten had en nu niet meer... Ik zou graag willen dat die omslag in het denken plaatsvond en hopelijk meer mensen sneller bij dit soort oplossingen uitkomen of niet worden tegengewerkt.



Dit candidadieet zonder suiker, gist met ook het schrappen van melk en E-producten met melk, geen koffie, geen thee, geen wijn, geen gluten, geen tarwe etc. kreeg ik dus via een homeopaath. Bij een homeopaath meten ze de weerstand van je lichaam op. Je krijgt een metalen handvat vast te houden wat verbonden is met een metertje. In dat handvat kunnen verschillende middeltjes worden gezet (kleine korreltjes waarbij de samenstelling een zeer verdunde oplossing (zodanig dat het niet meer te herkennen valt) zit van een bepaald middel, bijvoorbeeld calcium, zink etc.) De homeopaath kan dan zien aan de hand van de uitslag van het metertje hoe de stroming van weerstand in jouw lichaam samen met dat middeltje reageert. Soms komen er meerdere korreltjes aan het handvat te zitten totdat het metertje naar ik dacht in het midden staat. Kortom het is niet echt regulier. Het klinkt nogal wazig, maar het werkte bij mij wel. Dat dieet was volgens mij niet specifiek homeopatisch maar meer zijn uitgebreide interesse in mij als persoon en in verschillende mogelijkheden tot therapieën.



Ik had het dus ook zo heftig met suiker. Het is echt verwonderlijk hoe de suiker deze heftige reacties van gespannenheid en niet meer kunnen slapen bij mij opriep. Daarom vind ik het ook zo verwonderlijk dat ik daar geen enkele reguliere arts over hoorde en ik zoveel jaren op zoek ben geweest naar zoiets simpels. Het is erg prettig om te horen dat jij precies nu zo'n zelfde ervaring had.



Vaak vroegen ze of ik gezond at en dan zei ik ja. Ze vroegen dat keer op keer en dan somde ik maar op hoe ik precies at. Ik at veel groenten en fruit, etc. etc. maar juist van "gezonde" producten kreeg ik last. Na het eten van vlees werd ik altijd heel erg moe, bij het eten van brood werd ik misselijk, bij melk kreeg ik het benauwd, van rauwe groenten kreeg ik het koud. Dus ja, op een gegeven moment probeerde ik zelf toch maar mijn eigen gang te gaan met voedsel ondanks dat ik dan geen poot meer had om op te staan bij artsen. (En Tenne viel om zonder poten...)



Hoe doe jij dat verder met brood? Het enige waar ik een beetje tegen kan is speltbrood en broden zonder houdbaarheidstoevoegingen. Ik zou graag alternatieven willen hebben want ik kan ook niet tegen dat zuurdesembrood wat ze hier verkopen. (In het buitenland hebben ze veeeel lekkerder en harder brood zoals in Oostenrijk en dat bevalt een stuk beter). Ik ga denk ik toch deeg en zo ook eens zelf klaar maken. En zelf brood bakken (met 1 bepaald soort gist) beviel ook al beter maar dat doe ik al een tijdlang niet meer ook dit boek raadt dat echt af voor alle gebruik van gist. Dus moet daar iets anders voor verzinnen.



Pffff, gelukkig kan ik nu lekker eten zonder klachten. Er zijn gelukkig heel veel lekkere recepten waar ik géén klachten van krijg. Het was alleen de kunst ze te vinden.

Hey Summerparty, echt jammer dat je nu weer die vervelende schimmelinfectie hebt. Dat lijkt mij echt 10 keer niks als je dat zo vaak hebt. Misschien dat de bonbons het nog wankele evenwicht net even weer uit balans hebben gebracht. Ik heb gemerkt dat een klein beetje suiker (zeker in de vorm van bonbons) gelijk allerlei klachten weer gaf, dus misschien is de schimmelinfectie zonder bonbons zo weer weg!! (hoop ik voor je)



Tja, dat eliminatiedieet, ik had het graag eens uitgeprobeerd maar op dat moment was het niet verstandig, de pro's en de con's bekeken.



Succes met rustig aan doen, dat is gewoon best moeilijk.

Nu op net 6 - coeliakie - voedselallergie voor gluten bij kind - onderzoek in ziekenhuis (darmonderzoek)



Klachten: moeheid, groeiachterstand, bloedarmoede, buikpijn