Psyche
alle pijlers
Stigma borderline
maandag 28 december 2020 om 16:57
Hoi,
Een poos terug werd ik verdacht van borderline, ik had er kenmerken van. Deze diagnose is kortgeleden doorgehaald waardoor dit van tafel is.
Toch moet er iets van mijn hart. Ik ben namelijk behoorlijk geschrokken van hoe er over mensen met borderline wordt gedacht. Ik heb me als een "speciaal soort mens"(in negatieve zin) gevoeld in periode toen ik die verdenking had. Ik durfde er niet eens voor uit te komen.
Zo heb ik een hele poos geleden een topic gezien waarin iemand een partner met borderline had. Er werden reacties gegeven in de richting dat diegene maar gauw partner moest verlaten want 'met een borderliner valt niet samen te leven'. Ik vond dit zeer schokkend. Er wordt over 'borderliner' gepraat alsof het een speciaal soort volk is. Tevens werd er beweerd dat er met mensen met borderline niet valt samen te leven. Dit vind ik nogal wat. Want bij iemand met borderline 'kan je beter ver uit de buurt blijven', heb ik hier al ergens gelezen ooit.
Ik merk in het dagelijks leven dat, wanneer er over borderline, gesproken wordt. Meteen een beeld gevormd wordt. Als ik geen kaas van psyche had gegeten, en niets van borderline af wist, dan zou ik echt denken dat mensen met borderline vreselijk complexe moeilijke mensen zijn. Onterecht. Als iemand met borderline, tegen een conflict aanloopt, wordt meteen gezegd "ja maar die heeft borderline". Alles wordt er op afgeschoven.
Door het beeld wat geschetst wordt van borderline, durven mensen met de diagnose er niet eens voor uit te komen.
Vol afschuw wordt er naar de diagnose Borderline gekeken. Het wordt in een negatief hokje geplaatst.
Wanneer iemand een diagnose ADHD heeft is dit dood normaal, maar bij een diagnose Borderline gaan meteen de alarmbellen rinkelen. Ik vind dit erg kwalijk. Het is niets meer dan een label, dat een dood normaal persoon opgeplakt krijgt.
Mensen met borderline zijn hetzelfde als normale mensen, alleen met een iets gevoeligere antenne voor externe prikkels. Mijn therapeut zei ooit: "mensen met borderline zijn de meest gevoelige mensen die er zijn".
Gelukkig heb ik deze diagnose niet meer. Maar in de periode dat ik dit label wel had, heb ik me erg vaak in een hokje geplaatst gevoeld. Door dingen die ik las en hoorde. Met veel innerlijke frustratie en teleurstelling als gevolg.
Een poos terug werd ik verdacht van borderline, ik had er kenmerken van. Deze diagnose is kortgeleden doorgehaald waardoor dit van tafel is.
Toch moet er iets van mijn hart. Ik ben namelijk behoorlijk geschrokken van hoe er over mensen met borderline wordt gedacht. Ik heb me als een "speciaal soort mens"(in negatieve zin) gevoeld in periode toen ik die verdenking had. Ik durfde er niet eens voor uit te komen.
Zo heb ik een hele poos geleden een topic gezien waarin iemand een partner met borderline had. Er werden reacties gegeven in de richting dat diegene maar gauw partner moest verlaten want 'met een borderliner valt niet samen te leven'. Ik vond dit zeer schokkend. Er wordt over 'borderliner' gepraat alsof het een speciaal soort volk is. Tevens werd er beweerd dat er met mensen met borderline niet valt samen te leven. Dit vind ik nogal wat. Want bij iemand met borderline 'kan je beter ver uit de buurt blijven', heb ik hier al ergens gelezen ooit.
Ik merk in het dagelijks leven dat, wanneer er over borderline, gesproken wordt. Meteen een beeld gevormd wordt. Als ik geen kaas van psyche had gegeten, en niets van borderline af wist, dan zou ik echt denken dat mensen met borderline vreselijk complexe moeilijke mensen zijn. Onterecht. Als iemand met borderline, tegen een conflict aanloopt, wordt meteen gezegd "ja maar die heeft borderline". Alles wordt er op afgeschoven.
Door het beeld wat geschetst wordt van borderline, durven mensen met de diagnose er niet eens voor uit te komen.
Vol afschuw wordt er naar de diagnose Borderline gekeken. Het wordt in een negatief hokje geplaatst.
Wanneer iemand een diagnose ADHD heeft is dit dood normaal, maar bij een diagnose Borderline gaan meteen de alarmbellen rinkelen. Ik vind dit erg kwalijk. Het is niets meer dan een label, dat een dood normaal persoon opgeplakt krijgt.
Mensen met borderline zijn hetzelfde als normale mensen, alleen met een iets gevoeligere antenne voor externe prikkels. Mijn therapeut zei ooit: "mensen met borderline zijn de meest gevoelige mensen die er zijn".
Gelukkig heb ik deze diagnose niet meer. Maar in de periode dat ik dit label wel had, heb ik me erg vaak in een hokje geplaatst gevoeld. Door dingen die ik las en hoorde. Met veel innerlijke frustratie en teleurstelling als gevolg.
woensdag 30 december 2020 om 10:06
Dank je, lieve reactie. Nu geniet ik vooral van mijn hondje die mij een doel geeft om voor te leven en voor te zorgen.
woensdag 30 december 2020 om 10:48
Precies. Ik geef niet iedereen een kans hoor. Heb dat wel gedaan met borderliners en dat pakte elke keer verkeerd uit.
Een potentiële vriendschap is me minder waard dan mijn rust.
Ik leef niet om het anderen naar de zin te maken he? Ik heb geen zin in drama in mijn leven.
woensdag 30 december 2020 om 12:13
Ik vind het echt bewonderenswaardig om te lezen welke keuzes je maakt in je leven. Wat ik kan me voorstellen dat dit wel opoffering heeft gevraagd, zeker in eerste instantie. Ik hoop ook dat je merkt dat deze keuzes de juiste voor jou zijn.
Fijn om te lezen dat kunt genieten van jouw hondje.
.
woensdag 30 december 2020 om 14:06
Ik ben blij dat ik in ieder geval geen kinderen heb gekregen want dan zou ik hun hebben opgezadeld met een waardeloze moeder. Eerlijk gezegd was voor mij die keuze wel gemaakt door mijn stoornis en was ik nog zo bij de tijd dat ik dat wel inzag.mandylion schreef: ↑30-12-2020 12:13Ik vind het echt bewonderenswaardig om te lezen welke keuzes je maakt in je leven. Wat ik kan me voorstellen dat dit wel opoffering heeft gevraagd, zeker in eerste instantie. Ik hoop ook dat je merkt dat deze keuzes de juiste voor jou zijn.
Fijn om te lezen dat kunt genieten van jouw hondje.
Dank je voor je lieve reactie.
woensdag 30 december 2020 om 14:12
woensdag 30 december 2020 om 14:15
Hoe hebben jullie een manier gevonden om samen te blijven?Joanjett schreef: ↑30-12-2020 00:41Bij mij is het echt erfelijk. Van moeder op kind en in die tak van de familie allemaal een steekje los zoals dat gezegd wordt. Veel leven er niet meer.
Ik heb mijn leven nu na jaren beter op de rails mede door mijn partner die van alles heeft moeten doorstaan met mij. Wat ik allemaal wel niet geflikt heb. We zijn 26 jaar samen inmiddels.
woensdag 30 december 2020 om 15:01
Ik begrijp één ding niet: in de OP schrijf je dat je geen BPS hebt.Hardlopenisleuk schreef: ↑29-12-2020 21:39Bedankt voor de mensen die wel lief reageerden
Denk dat het punt van stigma duidelijk is gemaakt en er genoeg reacties zijn gekomen.
Wat maakt het dan uit of er een stigma op zit?
Wat maakt het dan uit wat wij schrijven?
Dat is dan toch niet van belang lijkt me, jij hebt geen BPS toch?
Je vraagt hier naar de bekende weg en krijgt de reacties die je kunt verwachten. Mensen die leven in de omgeving van een borderliner (ik als kind met een niet behandelde Borderline moeder) reageren dan, en die reacties zijn niet fijn om te lezen. Geloof me: het was voor mij als kind ook niet fijn om zo'n moeder te hebben. Is dat dan geen 'lieve' reactie? Sorry hoor, ik kan het niet mooier maken dan het is.
En dat er genoeg reacties zijn gekomen: dat bepaal jij niet. Je opent een topic op een openbaar forum, daar kan iedereen op reageren, en zo lang als men dat zelf wil. Vaak haalt het ene woord het andere uit, en dan kan er nog lang in een topic geschreven worden. Vrijheid, blijheid voor iedereen.
woensdag 30 december 2020 om 15:17
Ik ken persoonlijk meerdere borderliners, met 1 van hen gaat het serieus goed. De rest? Niet echt. Ik mijd hen niet bewust ofzo, maar laat ze ook niet al te dicht bij komen qua contact en persoonlijke informatie oid.
Is dat erg? Ik vind van niet. Puur zelfbescherming.
Is dat erg? Ik vind van niet. Puur zelfbescherming.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
woensdag 30 december 2020 om 16:12
Ik vind het lullig voor degenen die persoonlijke verhalen vertellen.AeonOfWinter schreef: ↑30-12-2020 16:09Och, wie weet heeft een ander er nog wat aan. Vind topics die verdwijnen in zwarte gaten irritanter.
donderdag 31 december 2020 om 00:43
Ze heeft geen bps maar ze is in dit topic al heel erg manipulatief.Joyce48 schreef: ↑30-12-2020 15:01Ik begrijp één ding niet: in de OP schrijf je dat je geen BPS hebt.
Wat maakt het dan uit of er een stigma op zit?
Wat maakt het dan uit wat wij schrijven?
Dat is dan toch niet van belang lijkt me, jij hebt geen BPS toch?
Je vraagt hier naar de bekende weg en krijgt de reacties die je kunt verwachten. Mensen die leven in de omgeving van een borderliner (ik als kind met een niet behandelde Borderline moeder) reageren dan, en die reacties zijn niet fijn om te lezen. Geloof me: het was voor mij als kind ook niet fijn om zo'n moeder te hebben. Is dat dan geen 'lieve' reactie? Sorry hoor, ik kan het niet mooier maken dan het is.
En dat er genoeg reacties zijn gekomen: dat bepaal jij niet. Je opent een topic op een openbaar forum, daar kan iedereen op reageren, en zo lang als men dat zelf wil. Vaak haalt het ene woord het andere uit, en dan kan er nog lang in een topic geschreven worden. Vrijheid, blijheid voor iedereen.
Ik bepaal zelf wel met wie ik om ga en wat mijn grenzen zijn en ik heb niemand nodig die mij daarover een schuldgevoel aanslaat omdat die mensen met bps zo zielig zijn.
Iemand die zich laat behandelen zal ik niet snel veroordelen. Maar ik persoonlijk ken geen borderliners die zich laten behandelen, of het is altijd de schuld van de hulpverlener.
donderdag 31 december 2020 om 10:34
Ik kan me dit erg voorstellen. Ik zou ook ver weg blijven van mezelf.AeonOfWinter schreef: ↑30-12-2020 15:17Ik ken persoonlijk meerdere borderliners, met 1 van hen gaat het serieus goed. De rest? Niet echt. Ik mijd hen niet bewust ofzo, maar laat ze ook niet al te dicht bij komen qua contact en persoonlijke informatie oid.
Is dat erg? Ik vind van niet. Puur zelfbescherming.
donderdag 31 december 2020 om 10:37
Ja ik wil al mijn hele leven "normaal" zijn maar dat zit er niet in. Gelukkig zijn de ergste zwarte kanten eraf nu ik een stuk ouder ben en ik mezelf beter snap.
donderdag 31 december 2020 om 10:46
Ik gun iedereen een liefde die weet dat hoe raar je ook doet, je dat zelf echt niet wilt.
Ik heb ook wel gelezen dat borderline naarmate je ouder wordt zich minder heftig uit. En ik vind het mooi te lezen dat dat bij jou ook zo is Joanjett. Dat je toch plezier kunt beleven, zoals met je hondje. Ik kan me voorstellen dat je vaak doodongelukkig bent geweest.
donderdag 31 december 2020 om 10:54
Dank je voor je lieve reactie.Cecilie schreef: ↑31-12-2020 10:46Ik gun iedereen een liefde die weet dat hoe raar je ook doet, je dat zelf echt niet wilt.
Ik heb ook wel gelezen dat borderline naarmate je ouder wordt zich minder heftig uit. En ik vind het mooi te lezen dat dat bij jou ook zo is Joanjett. Dat je toch plezier kunt beleven, zoals met je hondje. Ik kan me voorstellen dat je vaak doodongelukkig bent geweest.
donderdag 31 december 2020 om 23:39
Joanjett ik moet zeggen dat ik nog nooit een borderliner heb meegemaakt die zo reageert als jij. Met zoveel zelfkennis. Ben je behandeld?
Wat mij zo stoort aan de mensen die ik ken met bps dat ik altijd van alles fout doe en zij niks. Ik kreeg een lading schit over me heen en wordt vervolgens ook nog gemanipuleerd om mijn excuses aan te bieden. Jij klinkt niet zo. Wellicht zal je drama maken maar als iemand drama maakt en er daarna met mij over praat en diegenes eigen aandeel zie dan heb ik er niet zo veel problemen mee. Ik zou jou dus voor zover ik je ken uit deze reacties misschien niet meteen afschrijven als mogelijke vriendin. Maar ik ben zelf ook een lastig wijf. Dus van mij hoeft iemand niet makkelijk te zijn.
Wat mij zo stoort aan de mensen die ik ken met bps dat ik altijd van alles fout doe en zij niks. Ik kreeg een lading schit over me heen en wordt vervolgens ook nog gemanipuleerd om mijn excuses aan te bieden. Jij klinkt niet zo. Wellicht zal je drama maken maar als iemand drama maakt en er daarna met mij over praat en diegenes eigen aandeel zie dan heb ik er niet zo veel problemen mee. Ik zou jou dus voor zover ik je ken uit deze reacties misschien niet meteen afschrijven als mogelijke vriendin. Maar ik ben zelf ook een lastig wijf. Dus van mij hoeft iemand niet makkelijk te zijn.
vrijdag 1 januari 2021 om 10:23
Hoi abra, ik heb jaren therapie gehad en ook jaren groepstherapie. Maar dat ik zelfkennis heb komt ook omdat ik nu ouder ben en alles wel heb meegemaakt. Toen ik in de 20 was reageerde ik echt niet zoals ik nu doe. Was ik compleet de weg kwijt. Ik dacht ook echt dat juist iedereen mij probeerde te manipuleren.abracadabra schreef: ↑31-12-2020 23:39Joanjett ik moet zeggen dat ik nog nooit een borderliner heb meegemaakt die zo reageert als jij. Met zoveel zelfkennis. Ben je behandeld?
Wat mij zo stoort aan de mensen die ik ken met bps dat ik altijd van alles fout doe en zij niks. Ik kreeg een lading schit over me heen en wordt vervolgens ook nog gemanipuleerd om mijn excuses aan te bieden. Jij klinkt niet zo. Wellicht zal je drama maken maar als iemand drama maakt en er daarna met mij over praat en diegenes eigen aandeel zie dan heb ik er niet zo veel problemen mee. Ik zou jou dus voor zover ik je ken uit deze reacties misschien niet meteen afschrijven als mogelijke vriendin. Maar ik ben zelf ook een lastig wijf. Dus van mij hoeft iemand niet makkelijk te zijn.
Dit schrijf ik ook om een beetje hoop voor andere borderliners en familie van...te geven.
Dank je voor je reactie.
vrijdag 1 januari 2021 om 10:39
Joanjett, ik sluit me bij abracadabra aan. Als kind van een moeder met borderline besef ik dat mijn jeugd er totaal anders had künnen uitzien als zij zich wel had laten behandelen. Dank voor dit inzicht! Dat zet alles voor mij toch weer in een ander perspectief.Joanjett schreef: ↑01-01-2021 10:23Hoi abra, ik heb jaren therapie gehad en ook jaren groepstherapie. Maar dat ik zelfkennis heb komt ook omdat ik nu ouder ben en alles wel heb meegemaakt. Toen ik in de 20 was reageerde ik echt niet zoals ik nu doe. Was ik compleet de weg kwijt. Ik dacht ook echt dat juist iedereen mij probeerde te manipuleren.
Dit schrijf ik ook om een beetje hoop voor andere borderliners en familie van...te geven.
Dank je voor je reactie.
Ik heb enorme bewondering hoe jij hiermee bent omgegaan, de strijd - die je ongetwijfeld hebt moeten leveren - bent aangegaan en je eigen zwarte kanten onder ogen hebt durven zien. Op deze nieuwjaarsmorgen wens ik jou, met je partner en je hond, niet alleen een goed en liefdevol 2021, maar ook voor alle volgende jaren veel warmte en liefde!
vrijdag 1 januari 2021 om 15:55
Heel lief, jij hetzelfde, ik ben ook een kind van een moeder die deze stoornis had.Joyce48 schreef: ↑01-01-2021 10:39Joanjett, ik sluit me bij abracadabra aan. Als kind van een moeder met borderline besef ik dat mijn jeugd er totaal anders had künnen uitzien als zij zich wel had laten behandelen. Dank voor dit inzicht! Dat zet alles voor mij toch weer in een ander perspectief.
Ik heb enorme bewondering hoe jij hiermee bent omgegaan, de strijd - die je ongetwijfeld hebt moeten leveren - bent aangegaan en je eigen zwarte kanten onder ogen hebt durven zien. Op deze nieuwjaarsmorgen wens ik jou, met je partner en je hond, niet alleen een goed en liefdevol 2021, maar ook voor alle volgende jaren veel warmte en liefde!
