Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 21 november 2017 om 01:17
Ik kom er tegenwoordig op de meeste momenten zelfs tellend op mijn vingers niet uit. 
Dan snap ik dat ik iets moet bedenken, maar dan heb ik geen idee wát ik moet bedenken. Dus dan schuif ik het maar gewoon door naar een ander, omdat ik er niet uit kom.
Maar bij normale mensen zou ik ook in shock zijn ja.
Dan snap ik dat ik iets moet bedenken, maar dan heb ik geen idee wát ik moet bedenken. Dus dan schuif ik het maar gewoon door naar een ander, omdat ik er niet uit kom.Maar bij normale mensen zou ik ook in shock zijn ja.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
dinsdag 21 november 2017 om 01:25
Bizar hè? Dat mijn lijf ziek is, dat vind ik al niet leuk, maar soit. Maar dat mijn hersenen ook zo raar doen, dat vind ik echt heel erg stom! Komt het bij jou ook door de chemo? Ik heb het sinds de chemo, dat ik zo erg in de war ben. En als ik moe ben, dan is het nog 100x erger. (Gewoon uitrekenen met een rekenmachine. 
)
)
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
dinsdag 21 november 2017 om 01:31
dinsdag 21 november 2017 om 11:01
Chemo frituurt gewoon je hersencellen. Ik bedenk om iets te doen, draai me om en ben het meteen weer kwijt. Als vriendlief dan zegt dat ik dit en dat toch zou doen, kan ik hem vooral schaapachtig aan kijken. Het irritante vind ik nog wel dat het niet altijd is. Soms heb ik een week nergens last van en dan ineens weer wel. Dan voel ik me extra dom ofzo.
Dat probleem met rekensommen oplossen heb ik dan weer niet. Dat gaat nog net zo slecht als voor de chemo.
Dat probleem met rekensommen oplossen heb ik dan weer niet. Dat gaat nog net zo slecht als voor de chemo.
woensdag 22 november 2017 om 12:15
Vanochtend de uitslag van de scan gekregen: ik ben nog steeds heel goed in kanker hebben!
Nog steeds stabiel. Oncoloog was zelf ook wel onder de indruk hoe goed ik dit kan.
Verder gaf hij aan dat chmo inderdaad je hersenen frituren, hoewel hij dat woord niet gebruikte
Dus ik moest me vooral niet dom voelen.
Nog steeds stabiel. Oncoloog was zelf ook wel onder de indruk hoe goed ik dit kan.
Verder gaf hij aan dat chmo inderdaad je hersenen frituren, hoewel hij dat woord niet gebruikte
Dus ik moest me vooral niet dom voelen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 22 november 2017 om 13:42
Wat een fantastisch nieuws!!!
Gefrituurde hersenen klinkt mooi. Zo ga ik het ook maar noemen denk ik. (Geen kanker hier, wel ME en cognitief snelle achteruitgang).
We vieren jouw nieuws vandaag met een zonnetje Anna!
Gefrituurde hersenen klinkt mooi. Zo ga ik het ook maar noemen denk ik. (Geen kanker hier, wel ME en cognitief snelle achteruitgang).
We vieren jouw nieuws vandaag met een zonnetje Anna!
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
Wat een opluchting! Zo ontzettend blij voor jullie 
