Psyche
alle pijlers
Verdriet door dierenleed
zondag 4 mei 2014 om 14:19
Ik zit al best wel een tijdje met iets en heb het eigenlijk nog nooit iemand verteld. Maar wil het nu toch graag een keer van me afschrijven en hoop ook dat er mensen zijn die e.e.a. herkennen en me tips kunnen geven hoe ik hiermee om kan gaan, want ik kom er zelf niet zo goed uit.
Samengevat komt het erop neer dat ik absoluut niet tegen dierenleed kan. In een dergelijke mate dat het me soms beperkt in mijn dagelijks leven. Het gaat me met name om de gevallen van 'opzettelijk leed', zoals jongens die voor de lol een hondje van een hoge brug gooien, dat filmen en lachend boven aan de brug staan te kijken hoe het hondje eronder ligt te creperen. Wasbeerhondjes die voor de mensen die zo graag een bontkraagje aan hun jas willen levend gevild worden. Haaien, waarvan hun vinnen levend worden afgesneden voor in de haaienvinnensoep, waarna de haai weer (nog levend) wordt gedumpt in zee. Hondjes die in grote ketels water levend gekookt worden. Maar ook dichterbij huis: duizenden konijnen in Nederland die eenzaam in een klein hokje achterin de tuin zitten.
......... Ik trek dit niet. Ik probeer me zoveel mogelijk af te sluiten voor dergelijke beelden en verhalen, maar dat lukt me niet helemaal. Op facebook bijvoorbeeld wordt je regelmatig geconfronteerd met oproepjes van mensen om petities te tekenen. Op het nieuws laten ze dergelijke filmpjes ook gewoon zien. Laatst nog met de angora konijnen.
Aan de ene kant ben ik woest, en wens alle mensen die dit op hun geweten hebben de meest verschrikkelijke dingen toe. Maar vooral bezorgt het me een extreem verdrietig gevoel, en een gevoel van machteloosheid. Hoe ziek en verknipt is deze wereld? Waarom zijn er zoveel mensen die hulpeloze dieren op deze manier behandelen? Ik begrijp het gewoon niet.
Nadat ik weer met dergelijke beelden ben geconfronteerd is mijn dag gewoon echt 'verpest'. Ik ben er met mijn hoofd niet meer bij, kan alleen maar aan die arme diertjes denken, ben verdrietig en kan er ook best (als niemand kijkt) om huilen. Het blijft maar door mijn hoofd spoken en ik kom er niet af. Gelukkig is dit niet dagelijks, ik denk zo'n 2 a 3 keer per maand. Ik heb zelf een aantal huisdieren, heb een leuk huis, leuke baan, leuke vriend, sociaal leven, etc. Maar op dagen dat ik zulke beelden heb gezien of verhalen heb gelezen, ben ik echt heel erg verdrietig, en voel me zo machteloos omdat ik weet dat ik er niets aan kan doen. Ja, ik zorg goed voor mijn eigen dieren, koop geen dieronvriendelijke producten, vang dieren op uit asiels en doe vrijwillgerswerk, steun goede doelen. Maar dan houdt het een keer op, en zijn er nog duizenden dieren die dagelijks extreem lijden. Ik kan hierdoor echt mijn vraagtekens bij de wereld zetten en zelfs op het moment dat ik echt heftig in mijn verdriet zit, me afvragen of het niet beter zou zijn dat ik nooit geboren was zodat ik niet met deze zorgen had hoeven tobben. Ik heb een kinderwens, maar op zo'n moment vraag ik me zelfs af of ik überhaupt wel kinderen op deze verknipte wereld wil zetten. Later als ik weer een beetje bij zinnen ben schrik ik van deze gedachten. Want diep van binnen weet ik zeker dat ik dit niet echt meen, maar op zo'n moment voert mijn verdriet dan zo de boventoon dat ik zulke dingen wel ga denken.
Ben ik nu heel gek dat ik me dit zo aantrek? Soms voel ik me nogal alleen hierin, en zie ik andere mensen met droge ogen naar een mishandeld dier op tv kijken, waarna ze zo weer verder gaan tot de orde van de dag. Terwijl ik dan met mijn gedachten totaal ergens anders zit en het gewoon niet los kan laten.
Hoe moet ik hiermee omgaan? Ik weet het even niet meer... Nu ik mijn post zo teruglees klinkt het overigens wel wat dramatisch, maar dat is het niet. Ik heb gewoon een 'normaal' leven en functioneer verder prima. Alleen dit soort beelden/momenten kan ik mezelf echt even in verliezen en dat vind ik wel erg.. Ik moet het leren loslaten want ik kan er niets aan veranderen. Maar hoe...
Samengevat komt het erop neer dat ik absoluut niet tegen dierenleed kan. In een dergelijke mate dat het me soms beperkt in mijn dagelijks leven. Het gaat me met name om de gevallen van 'opzettelijk leed', zoals jongens die voor de lol een hondje van een hoge brug gooien, dat filmen en lachend boven aan de brug staan te kijken hoe het hondje eronder ligt te creperen. Wasbeerhondjes die voor de mensen die zo graag een bontkraagje aan hun jas willen levend gevild worden. Haaien, waarvan hun vinnen levend worden afgesneden voor in de haaienvinnensoep, waarna de haai weer (nog levend) wordt gedumpt in zee. Hondjes die in grote ketels water levend gekookt worden. Maar ook dichterbij huis: duizenden konijnen in Nederland die eenzaam in een klein hokje achterin de tuin zitten.
......... Ik trek dit niet. Ik probeer me zoveel mogelijk af te sluiten voor dergelijke beelden en verhalen, maar dat lukt me niet helemaal. Op facebook bijvoorbeeld wordt je regelmatig geconfronteerd met oproepjes van mensen om petities te tekenen. Op het nieuws laten ze dergelijke filmpjes ook gewoon zien. Laatst nog met de angora konijnen.
Aan de ene kant ben ik woest, en wens alle mensen die dit op hun geweten hebben de meest verschrikkelijke dingen toe. Maar vooral bezorgt het me een extreem verdrietig gevoel, en een gevoel van machteloosheid. Hoe ziek en verknipt is deze wereld? Waarom zijn er zoveel mensen die hulpeloze dieren op deze manier behandelen? Ik begrijp het gewoon niet.
Nadat ik weer met dergelijke beelden ben geconfronteerd is mijn dag gewoon echt 'verpest'. Ik ben er met mijn hoofd niet meer bij, kan alleen maar aan die arme diertjes denken, ben verdrietig en kan er ook best (als niemand kijkt) om huilen. Het blijft maar door mijn hoofd spoken en ik kom er niet af. Gelukkig is dit niet dagelijks, ik denk zo'n 2 a 3 keer per maand. Ik heb zelf een aantal huisdieren, heb een leuk huis, leuke baan, leuke vriend, sociaal leven, etc. Maar op dagen dat ik zulke beelden heb gezien of verhalen heb gelezen, ben ik echt heel erg verdrietig, en voel me zo machteloos omdat ik weet dat ik er niets aan kan doen. Ja, ik zorg goed voor mijn eigen dieren, koop geen dieronvriendelijke producten, vang dieren op uit asiels en doe vrijwillgerswerk, steun goede doelen. Maar dan houdt het een keer op, en zijn er nog duizenden dieren die dagelijks extreem lijden. Ik kan hierdoor echt mijn vraagtekens bij de wereld zetten en zelfs op het moment dat ik echt heftig in mijn verdriet zit, me afvragen of het niet beter zou zijn dat ik nooit geboren was zodat ik niet met deze zorgen had hoeven tobben. Ik heb een kinderwens, maar op zo'n moment vraag ik me zelfs af of ik überhaupt wel kinderen op deze verknipte wereld wil zetten. Later als ik weer een beetje bij zinnen ben schrik ik van deze gedachten. Want diep van binnen weet ik zeker dat ik dit niet echt meen, maar op zo'n moment voert mijn verdriet dan zo de boventoon dat ik zulke dingen wel ga denken.
Ben ik nu heel gek dat ik me dit zo aantrek? Soms voel ik me nogal alleen hierin, en zie ik andere mensen met droge ogen naar een mishandeld dier op tv kijken, waarna ze zo weer verder gaan tot de orde van de dag. Terwijl ik dan met mijn gedachten totaal ergens anders zit en het gewoon niet los kan laten.
Hoe moet ik hiermee omgaan? Ik weet het even niet meer... Nu ik mijn post zo teruglees klinkt het overigens wel wat dramatisch, maar dat is het niet. Ik heb gewoon een 'normaal' leven en functioneer verder prima. Alleen dit soort beelden/momenten kan ik mezelf echt even in verliezen en dat vind ik wel erg.. Ik moet het leren loslaten want ik kan er niets aan veranderen. Maar hoe...
zondag 4 mei 2014 om 17:26
quote:mango1990 schreef op 04 mei 2014 @ 14:19:
......... Ik trek dit niet. Ik probeer me zoveel mogelijk af te sluiten voor dergelijke beelden en verhalen, maar dat lukt me niet helemaal. Op facebook bijvoorbeeld wordt je regelmatig geconfronteerd met oproepjes van mensen om petities te tekenen. Op het nieuws laten ze dergelijke filmpjes ook gewoon zien. Laatst nog met de angora konijnen..Serieus, als het je dusdanig dwars zit dat het je in je dagelijks leven beperkt, waarom kijk je dan in vredesnaam naar dat soort plaatjes/filmpjes? Ik kijk veel tv en zit veel op internet maar ik kom dit soort dingen eigenlijk nooit tegen. Als je er naar gaat zoeken wel ja. En als je elke videolink over dierenleed aanklikt ook. Op het nieuws waarschuwen ze altijd als iets gruwelijk is dus waarom kijk je er dan naar? Dat snap ik dus echt niet.
......... Ik trek dit niet. Ik probeer me zoveel mogelijk af te sluiten voor dergelijke beelden en verhalen, maar dat lukt me niet helemaal. Op facebook bijvoorbeeld wordt je regelmatig geconfronteerd met oproepjes van mensen om petities te tekenen. Op het nieuws laten ze dergelijke filmpjes ook gewoon zien. Laatst nog met de angora konijnen..Serieus, als het je dusdanig dwars zit dat het je in je dagelijks leven beperkt, waarom kijk je dan in vredesnaam naar dat soort plaatjes/filmpjes? Ik kijk veel tv en zit veel op internet maar ik kom dit soort dingen eigenlijk nooit tegen. Als je er naar gaat zoeken wel ja. En als je elke videolink over dierenleed aanklikt ook. Op het nieuws waarschuwen ze altijd als iets gruwelijk is dus waarom kijk je er dan naar? Dat snap ik dus echt niet.
zondag 4 mei 2014 om 17:35
quote:saaaaar81 schreef op 04 mei 2014 @ 14:51:
En voor TO, zoek hulp. Je functioneert niet normaal als je zo'n last hebt van (helaas) alledaagse zaken.
Dit is nu het probleem. Jij vindt het alledaags. Het feit dat het alledaags is zegt vooral iets over wat voor klote volk we dikwijls zijn. Net als in arnhem onlangs... Jongens die voor de grap een broedende zwaan hebben onthoofd.. Is idd heel alledaags.. Dierenleed gebeurd over de hele wereld dus ach, waarom zouden we er nog last van hebben?
Mensen zijn ongevoelig geworden en denken maar alles te mogen en te kunnen.
Ik vind het erg dat wij als zogenaamde bewusten elkaar en dieren zoveel pijn aandoen. Dat het alledaags is geworden zegt idd iets over hoe achterlijk veel mensen zijn.
En voor TO, zoek hulp. Je functioneert niet normaal als je zo'n last hebt van (helaas) alledaagse zaken.
Dit is nu het probleem. Jij vindt het alledaags. Het feit dat het alledaags is zegt vooral iets over wat voor klote volk we dikwijls zijn. Net als in arnhem onlangs... Jongens die voor de grap een broedende zwaan hebben onthoofd.. Is idd heel alledaags.. Dierenleed gebeurd over de hele wereld dus ach, waarom zouden we er nog last van hebben?
Mensen zijn ongevoelig geworden en denken maar alles te mogen en te kunnen.
Ik vind het erg dat wij als zogenaamde bewusten elkaar en dieren zoveel pijn aandoen. Dat het alledaags is geworden zegt idd iets over hoe achterlijk veel mensen zijn.
zondag 4 mei 2014 om 17:39
quote:saaaaar81 schreef op zondag 04 mei 2014 14:39 Eten jullie dan ook vegetarisch of, nog liever, veganistisch? En jullie dekbed? Schoenen en truien?
Uit nieuwsgierigheid. Ja, al 12 jaar vegetarisch. Ik probeer zoveel mogelijk dierenleed uit de weg te gaan en vind het belachelijk dat dure make-upmerken nog steeds proefdieren gebruiken, terwijl de Etos proefdiervrije make-up maakt.
Uit nieuwsgierigheid. Ja, al 12 jaar vegetarisch. Ik probeer zoveel mogelijk dierenleed uit de weg te gaan en vind het belachelijk dat dure make-upmerken nog steeds proefdieren gebruiken, terwijl de Etos proefdiervrije make-up maakt.
zondag 4 mei 2014 om 17:42
quote:saaaaar81 schreef op 04 mei 2014 @ 17:37:
Hoe kom je erbij dat het alledaags is?? Mishandeling is nooit alledaags.
Vleesverwerking echter wel.
T.O schrijft over mishandelde dieren zoals ze beschrijft op de filmpjes, kaalgeplukte konijnen en levend gekookte hondjes. Je schrijft 'helaas' daarmee zeg je toch eigenlijk dat je het zelf ook wel jammerlijk vindt, al doel jij, nu naar eigen zeggen op de vleesverwerking.
Je spreekt jezelf tegen
Hoe kom je erbij dat het alledaags is?? Mishandeling is nooit alledaags.
Vleesverwerking echter wel.
T.O schrijft over mishandelde dieren zoals ze beschrijft op de filmpjes, kaalgeplukte konijnen en levend gekookte hondjes. Je schrijft 'helaas' daarmee zeg je toch eigenlijk dat je het zelf ook wel jammerlijk vindt, al doel jij, nu naar eigen zeggen op de vleesverwerking.
Je spreekt jezelf tegen
zondag 4 mei 2014 om 17:51
Ik spreek mezelf helemaal niet tegen. Ik eet gewoon vlees, koop zelfs mijn kiloknaller. En zolang dat beschikbaar blijft koop ik het, dit alles met droge ogen.
En ja, helaas voor de beestjes, het is nu eenmaal zo.
Idem met de geknuppelde hondjes, huilend achter je pc zitten helpt geen zak. St erker nog, ze verknalt haar eigen leven door zich zo ellendig te voelen, door filmpjes op te zoeken.
En ja, helaas voor de beestjes, het is nu eenmaal zo.
Idem met de geknuppelde hondjes, huilend achter je pc zitten helpt geen zak. St erker nog, ze verknalt haar eigen leven door zich zo ellendig te voelen, door filmpjes op te zoeken.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zondag 4 mei 2014 om 17:51
quote:Jalisa schreef op 04 mei 2014 @ 15:07:
Dieren doden alleen maar om te overleven?
Wat was dan de bedoeling van die hond die mijn dochter zomaar uit het niets aanviel en een hap uit haar been nam? Had hij honger?
Nee waarschijnlijk doorgefokt door MENSEN waardoor er iets mis gaat met de ontwikkeling van zon hond. Of mishandeld door MENSEN..
En ja.. Dieren reageren van nature alleen agressief om zich te verdedigen, of omdat ze getraumatiseerd zijn. Dat gebeurd trouwens ook met veel mensen die getraumatiseerd zijn en mishandeld. Die krijgen ook last van dingen. Gelukkig is er psychologische hulp voor ons. Maar die hulp is er in heel veel gevallen niet voor dieren. Ga een hond die mishandeld is maar eens uitleggen dat een mens nig te vertrouwen is. En ohja, misschien had de hond een tumor in zn hoofd, dat kan ook nog.
Dieren doden alleen maar om te overleven?
Wat was dan de bedoeling van die hond die mijn dochter zomaar uit het niets aanviel en een hap uit haar been nam? Had hij honger?
Nee waarschijnlijk doorgefokt door MENSEN waardoor er iets mis gaat met de ontwikkeling van zon hond. Of mishandeld door MENSEN..
En ja.. Dieren reageren van nature alleen agressief om zich te verdedigen, of omdat ze getraumatiseerd zijn. Dat gebeurd trouwens ook met veel mensen die getraumatiseerd zijn en mishandeld. Die krijgen ook last van dingen. Gelukkig is er psychologische hulp voor ons. Maar die hulp is er in heel veel gevallen niet voor dieren. Ga een hond die mishandeld is maar eens uitleggen dat een mens nig te vertrouwen is. En ohja, misschien had de hond een tumor in zn hoofd, dat kan ook nog.
zondag 4 mei 2014 om 17:52
Als we dan toch Off Topic gaan dan maar helemaal:
Definities van alledaags:
1.
bijvoeglijk naamwoord - wat elke dag terugkeert
Voorbeeld: douchen is een alledaagse handeling
wat niet opvallend is, niet bijzonder
Voorbeeld: zij heeft een alledaags uiterlijk
synoniem: [..]Bron: www.muiswerk.nl
2.
gewoon, normaal, niet ongewoon
Bron: nl.wiktionary.org
3.
al - le` daags bijvoeglijk naamwoord en bijwoord zeer gewoon
Bron: woorden-boek.nl
4.
doodgewoon, algemeen, gewoon, prozaïsch doorsnee, banaal, ordinair, triviaal
Definities van alledaags:
1.
bijvoeglijk naamwoord - wat elke dag terugkeert
Voorbeeld: douchen is een alledaagse handeling
wat niet opvallend is, niet bijzonder
Voorbeeld: zij heeft een alledaags uiterlijk
synoniem: [..]Bron: www.muiswerk.nl
2.
gewoon, normaal, niet ongewoon
Bron: nl.wiktionary.org
3.
al - le` daags bijvoeglijk naamwoord en bijwoord zeer gewoon
Bron: woorden-boek.nl
4.
doodgewoon, algemeen, gewoon, prozaïsch doorsnee, banaal, ordinair, triviaal
zondag 4 mei 2014 om 17:55
quote:saaaaar81 schreef op 04 mei 2014 @ 17:51:
Ik spreek mezelf helemaal niet tegen. Ik eet gewoon vlees, koop zelfs mijn kiloknaller. En zolang dat beschikbaar blijft koop ik het, dit alles met droge ogen.
En ja, helaas voor de beestjes, het is nu eenmaal zo.
Idem met de geknuppelde hondjes, huilend achter je pc zitten helpt geen zak. St erker nog, ze verknalt haar eigen leven door zich zo ellendig te voelen, door filmpjes op te zoeken.
Jij koopt kiloknallers omdat jij je ogen sluit voor wat er in de wereld gebeurd. Jij vind vooral jezelf belangrijk en het interesseert je niets wat die dieren hebben moeten doormaken.
Dat die dieren op die manier zo mishandeld moeten worden komt door mensen als jij die voor de kiloknallers gaan. Maar blijkbaar interesseert je dat niets en eet jij liever je kiloknallers dan dat die dieren op zn minst wat minder pijn hebben en een minder kut leven hebben.
Ik spreek mezelf helemaal niet tegen. Ik eet gewoon vlees, koop zelfs mijn kiloknaller. En zolang dat beschikbaar blijft koop ik het, dit alles met droge ogen.
En ja, helaas voor de beestjes, het is nu eenmaal zo.
Idem met de geknuppelde hondjes, huilend achter je pc zitten helpt geen zak. St erker nog, ze verknalt haar eigen leven door zich zo ellendig te voelen, door filmpjes op te zoeken.
Jij koopt kiloknallers omdat jij je ogen sluit voor wat er in de wereld gebeurd. Jij vind vooral jezelf belangrijk en het interesseert je niets wat die dieren hebben moeten doormaken.
Dat die dieren op die manier zo mishandeld moeten worden komt door mensen als jij die voor de kiloknallers gaan. Maar blijkbaar interesseert je dat niets en eet jij liever je kiloknallers dan dat die dieren op zn minst wat minder pijn hebben en een minder kut leven hebben.
zondag 4 mei 2014 om 17:58
Ik sluit helemaal niet mijn ogen, heb vaak genoeg filmpjes gezien van de dierenpartij en consorten.
En jups, ik vind mijn eigen portemonnee belangrijker dan het onrealistische idee dat bij mijn stoppen met het kopen van kiloknallers er iets zou veranderen.
En jups, ik vind mijn eigen portemonnee belangrijker dan het onrealistische idee dat bij mijn stoppen met het kopen van kiloknallers er iets zou veranderen.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
maandag 5 mei 2014 om 14:17
Ik vind zulke filmpjes ook vreselijk. Ik ben dan wat afgestompt en kan zulke beelden of berichten wat sneller naast mij neerleggen maar elke keer dat ik het per ongeluk zie word ik er niet vrolijk van.
Misschien dat je daarom zei dierenleed erger te vinden dan mensenleed? Omdat je doorgaans geen filmpjes ziet over mensen die mishandeld worden.
Om je in te zetten tegen dierenleed hoef je geen veganist te worden. Je bent dan echt niet hypocriet. Kleine dingen zoals vrijwilligerswerk bij het asiel of voorlichting geven maken al een verschil en is nog altijd beter dan voor 3 euro per kilo bij te dragen aan het dierenleed.
Misschien dat je daarom zei dierenleed erger te vinden dan mensenleed? Omdat je doorgaans geen filmpjes ziet over mensen die mishandeld worden.
Om je in te zetten tegen dierenleed hoef je geen veganist te worden. Je bent dan echt niet hypocriet. Kleine dingen zoals vrijwilligerswerk bij het asiel of voorlichting geven maken al een verschil en is nog altijd beter dan voor 3 euro per kilo bij te dragen aan het dierenleed.
maandag 5 mei 2014 om 14:29
Persoonlijk vind Ik dierenleed ook echt vreselijk maar mensenleed vele malen nog meer vreselijk.
Ik stoor mij dan ook vreselijk aan mijn vega vrienden die op elke bbq foto op fb commentaar hebben maar hun kleding wel zonder te blikken of te blozen bij Primark halen,.want ohh je hebt lekker zoveel voor weinig.
Wat aan die kleding vooraf is gegaan vergeten ze gemakshalve even. Maar oh wee als ik een sateetje op de bbq leg.
Ik stoor mij dan ook vreselijk aan mijn vega vrienden die op elke bbq foto op fb commentaar hebben maar hun kleding wel zonder te blikken of te blozen bij Primark halen,.want ohh je hebt lekker zoveel voor weinig.
Wat aan die kleding vooraf is gegaan vergeten ze gemakshalve even. Maar oh wee als ik een sateetje op de bbq leg.
maandag 5 mei 2014 om 14:32
quote:snoopylynn schreef op 04 mei 2014 @ 14:30:
Goh, en ik maar denken dat ik de enige was die zich zo druk maakt over dierenleed. In mijn omgeving doen mensen er nogal luchtig over.
Ik begrijp niks van die mensen, en ik kan ook zeggen dat ik meer hou van dieren dan van de meeste mensen.Herkenbaar
Goh, en ik maar denken dat ik de enige was die zich zo druk maakt over dierenleed. In mijn omgeving doen mensen er nogal luchtig over.
Ik begrijp niks van die mensen, en ik kan ook zeggen dat ik meer hou van dieren dan van de meeste mensen.Herkenbaar
Elke les, waar je van leert, maakt het pad vrij voor nog waardevollere lessen. Elke les, die je negeert, komt steeds weer terug.
maandag 5 mei 2014 om 14:33
Mensen zouden voor de gein zich eens in de laatste stand van de biologie, met name dierengedrag, moeten verdiepen. Geen wreedheid, geen perversiteit, die je kan verzinnen, of je kan dieren vinden die wreder en perverser zijn dan je goorste fantasie.
Echt, mensen die denken dat de natuur een kinderboerderij met hertjes en konijntjes is. Dan heb je geen benul.
En dierenleed erger dan mensenleed, het spijt me, dan ben je ver, heel ver van het pad af.
Echt, mensen die denken dat de natuur een kinderboerderij met hertjes en konijntjes is. Dan heb je geen benul.
En dierenleed erger dan mensenleed, het spijt me, dan ben je ver, heel ver van het pad af.
maandag 5 mei 2014 om 14:42
quote:MarianneDavids schreef op 04 mei 2014 @ 14:49:
Mensen zijn erger dan beesten, een dier doodt een ander dier om te eten, de mens doodt een ander mens om te doden.
En dat is dus niet waar. Mijn katten spelen met padden en kikkers tot ze dood zijn maar no way dat ze ze opeten hoor. (In tegenstelling tot muizen en vogels die worden wel smaakvol verorberd).
Hier enorm veel eksters in de buurt, die gooien jonge musjes uit het nest zodat ze te pletter vallen en anders pikken ze net zo lang tot dat ze wel dood zijn, en wederom ze eten ze niet op.
Mensen zijn erger dan beesten, een dier doodt een ander dier om te eten, de mens doodt een ander mens om te doden.
En dat is dus niet waar. Mijn katten spelen met padden en kikkers tot ze dood zijn maar no way dat ze ze opeten hoor. (In tegenstelling tot muizen en vogels die worden wel smaakvol verorberd).
Hier enorm veel eksters in de buurt, die gooien jonge musjes uit het nest zodat ze te pletter vallen en anders pikken ze net zo lang tot dat ze wel dood zijn, en wederom ze eten ze niet op.
maandag 5 mei 2014 om 14:48
Ik snap niet dat als je zo naar wordt van dierenleed je dan wel filmpjes gaat zitten bekijken en hier gaat zitten beschrijven. Rot op man, er is een reden dat ik dat soort filmpjes niet aanklik en dan gaat zo'n zelfverklaard dierenliefhebber zo'n klotefilmpje zitten beschrijven. En dat gewauwel over dat de mens zoooo wreed is. Zal best, er zijn echter ook immens veel mensen die dieren redden en die zitten niet jankend achter hun computer dierenleedfilmpjes aan te klikken.
maandag 5 mei 2014 om 14:57
quote:tove82 schreef op 04 mei 2014 @ 16:22:
[...]
Wil hier toch nog op reageren.
Hypocriet vind ik persoonlijk wat te sterk uitgedrukt. Ik noem het inconsequent. Het klopt gewoon niet. Anderzijds zijn sommige mensen pas later klaar ervoor.
En het is natuurlijk ook struisvogelpolitiek. Dat witte stukje vlees in de supermarkt doet niet meer denken aan een kip, koe, schaap enz.. Niet willen weten is het ook vaak, omdat dat makkelijker is. Paul Mc Cartney zei: als slachthuizen glazen muren hadden, was iedereen vegetariër. Ik denk dat daar veel waarheid in zit.
Ik raad TO aan om eens 'Dieren eten' te lezen, uitstekend boek van Jonathan Safran Foer. Het vertrekt van de vraag: is het nu echt zo erg om vlees te eten? En allerlei kanten worden belicht. Die van de vleesindustrie, die van dierenrechtenactivisten, van de biologische boer enz… Heel genuanceerd allemaal. Het is bedoeld om je bewust te maken, niet om vegetarisme door je strot te rammen of zo.
Maar als je echt bewust bent, is er mijn inziens geen andere conclusie dan: als je gevoelig bent aan dierenleed, eet je geen vlees.
Bedankt voor de tip! En sowieso voor je inhoudelijke bijdrages Ik ben inderdaad nog jong en komt uit een niet al te diervriendelijk gezin om het zomaar te zeggen, als het op dierenconsumptie aankomt. Bij ons thuis werd nergens op gelet en stonden er elke avond borden met kiloknallers op tafel. Toen ik eenmaal op mezelf woonde en zelf mijn boodschappen moest doen, ging er een wereld voor me open. Ik ben me toen gaan verdiepen in dit onderwerp en heb al snel de overstap naar biologisch vlees gemaakt. Momenteel probeer ik steeds meer te minderen in vlees eten en probeer ik nieuwe vega gerechten uit. Ik stop zeker mijn hoofd niet in de grond en doe echt mijn best! Ik denk dat als iedereen ook maar een fractie zou doen van wat ik zou doen, er heel wat dieren veel leed zou worden bespaard. En nee, in mijn eentje maak ik misschien geen verschil. Maar als iedereen dat denkt dan schiet het natuurlijk niet op. Echter zie je de laatste jaren mensen wel steeds bewuster worden. Vrienden van ons bakten vorig jaar nog prima een pan vol kiloknaller gehaktballen, waar ze nu na wat informatieverschaffing van mijn kant kiezen voor een gehaktbal minder en dan wel biologisch.
Ik ben me er bewust van hoe het er in slachthuizen aan toe gaat. Laatst nog was er een programma op tv waarin een koe werd gevolgd, van haar geboorte tot de weg naar het slachthuis. Er werd gewaarschuwd voor de beelden, maar ik wil zeker niet mijn ogen sluiten en heb dus ook gewoon gekeken. En ja, ik kan echt niet zeggen dat ik het een prettig gezicht vond toen de koe een pin door haar hoofd kreeg. Maar ik geloof niet dat deze koe het echt doorhad. Ze heeft altijd biologisch geleefd, buiten gelopen, je kon zien dat ze 'happy' was. Ze ging samen met een andere koe naar de slachtruimte zodat ze niet alleen was, de boer aaide haar op haar kop en hop, ineens ging die pin erin. Koe heeft echt niets doorgehad..
Of ik ooit echt vegetarier/veganist zal worden, ik weet het niet, misschien. Maar ik kan me wel vinden in het eten van vlees zolang het dier maar op een diervriendelijke manier zijn leven mag leven, en er onnodig lijden bespaard wordt.
De discussie gaat nu inmiddels meer over vlees eten dan over opzettelijk dierenleed, maar goed, ik snap ook wel dat het één in verbinding staat met het ander. Toch blijf ik van mening dat het af en toe eten van een biologisch stukje vlees van een dier wat een goed leven heeft gehad, niet betekent dat je niet verdrietig/boos zou kunnen zijn om bijv. de levend gevilde wasbeerhondjes. Of jongens die voor de lol een hond van een brug gooien. Ik vind dat echt van een totaal andere orde.
[...]
Wil hier toch nog op reageren.
Hypocriet vind ik persoonlijk wat te sterk uitgedrukt. Ik noem het inconsequent. Het klopt gewoon niet. Anderzijds zijn sommige mensen pas later klaar ervoor.
En het is natuurlijk ook struisvogelpolitiek. Dat witte stukje vlees in de supermarkt doet niet meer denken aan een kip, koe, schaap enz.. Niet willen weten is het ook vaak, omdat dat makkelijker is. Paul Mc Cartney zei: als slachthuizen glazen muren hadden, was iedereen vegetariër. Ik denk dat daar veel waarheid in zit.
Ik raad TO aan om eens 'Dieren eten' te lezen, uitstekend boek van Jonathan Safran Foer. Het vertrekt van de vraag: is het nu echt zo erg om vlees te eten? En allerlei kanten worden belicht. Die van de vleesindustrie, die van dierenrechtenactivisten, van de biologische boer enz… Heel genuanceerd allemaal. Het is bedoeld om je bewust te maken, niet om vegetarisme door je strot te rammen of zo.
Maar als je echt bewust bent, is er mijn inziens geen andere conclusie dan: als je gevoelig bent aan dierenleed, eet je geen vlees.
Bedankt voor de tip! En sowieso voor je inhoudelijke bijdrages Ik ben inderdaad nog jong en komt uit een niet al te diervriendelijk gezin om het zomaar te zeggen, als het op dierenconsumptie aankomt. Bij ons thuis werd nergens op gelet en stonden er elke avond borden met kiloknallers op tafel. Toen ik eenmaal op mezelf woonde en zelf mijn boodschappen moest doen, ging er een wereld voor me open. Ik ben me toen gaan verdiepen in dit onderwerp en heb al snel de overstap naar biologisch vlees gemaakt. Momenteel probeer ik steeds meer te minderen in vlees eten en probeer ik nieuwe vega gerechten uit. Ik stop zeker mijn hoofd niet in de grond en doe echt mijn best! Ik denk dat als iedereen ook maar een fractie zou doen van wat ik zou doen, er heel wat dieren veel leed zou worden bespaard. En nee, in mijn eentje maak ik misschien geen verschil. Maar als iedereen dat denkt dan schiet het natuurlijk niet op. Echter zie je de laatste jaren mensen wel steeds bewuster worden. Vrienden van ons bakten vorig jaar nog prima een pan vol kiloknaller gehaktballen, waar ze nu na wat informatieverschaffing van mijn kant kiezen voor een gehaktbal minder en dan wel biologisch.
Ik ben me er bewust van hoe het er in slachthuizen aan toe gaat. Laatst nog was er een programma op tv waarin een koe werd gevolgd, van haar geboorte tot de weg naar het slachthuis. Er werd gewaarschuwd voor de beelden, maar ik wil zeker niet mijn ogen sluiten en heb dus ook gewoon gekeken. En ja, ik kan echt niet zeggen dat ik het een prettig gezicht vond toen de koe een pin door haar hoofd kreeg. Maar ik geloof niet dat deze koe het echt doorhad. Ze heeft altijd biologisch geleefd, buiten gelopen, je kon zien dat ze 'happy' was. Ze ging samen met een andere koe naar de slachtruimte zodat ze niet alleen was, de boer aaide haar op haar kop en hop, ineens ging die pin erin. Koe heeft echt niets doorgehad..
Of ik ooit echt vegetarier/veganist zal worden, ik weet het niet, misschien. Maar ik kan me wel vinden in het eten van vlees zolang het dier maar op een diervriendelijke manier zijn leven mag leven, en er onnodig lijden bespaard wordt.
De discussie gaat nu inmiddels meer over vlees eten dan over opzettelijk dierenleed, maar goed, ik snap ook wel dat het één in verbinding staat met het ander. Toch blijf ik van mening dat het af en toe eten van een biologisch stukje vlees van een dier wat een goed leven heeft gehad, niet betekent dat je niet verdrietig/boos zou kunnen zijn om bijv. de levend gevilde wasbeerhondjes. Of jongens die voor de lol een hond van een brug gooien. Ik vind dat echt van een totaal andere orde.
