Psyche
alle pijlers
Voor iedereen die er doorheen zit II
maandag 1 februari 2016 om 18:08
quote:mila81 schreef op 01 februari 2016 @ 17:43:
Dus hoeft niemand rekening met mij te houden? Dat is dan de conclusie die ik kan trekken. Want het merendeel is nu eenmaal op zichzelf gericht. Waar ik gelukkig van zou worden boeit dus niet. Gewoon niets verwachten en blij zijn als iemand heel misschien rekening met je wil houden. Maar als ze dat niet willen is dat heel normaal. Want dingen die ik belangrijk vind dat boeit nu eenmaal niet.
Ja dat klopt, niemand is jou iets verplicht, hoe kom je daar bij? Iedereen is in de basis op zichzelf gericht, is egoistisch, gemaakt om eerst zelf te overleven en dan pas aan een ander te denken. Zo zijn we geprogrammeerd. Uitgezonderd ms een moeder die haar kind beschermd voor gevaar.
Dit wetende maakt voor mij, dat alles wat ik ontvang van een ander een kadootje. Dit wetende maakt ook, dat alles wat ik aan een ander geef, niet meteen bij iedereen de reactie oproept om iets terug te doen, zo zijn we immers in de basis niet geprogrammeerd. Ik verwacht dat dus ook niet.
Als ik iets geef, dan geef ik dat vrijwillig, zonder er iets voor terug te willen. Ik heb echter wel behoeften en blijf niet geven zonder ooit iets terug te krijgen, ik ben geen bodemloze put. Er moet wel een bepaalde mate van wederkerigheid in zitten, anders is er ook geen contact mogelijk. Maar die wederkerigheid moet niet gebaseerd zijn op het voelen van een bepaald recht of een ander gedwongen of geforceerde actie. Ik hoef geen aandacht van de ander als hij of zij zich verplicht voelt het mij te geven. Dat zou niet echt zijn.
Dus hoeft niemand rekening met mij te houden? Dat is dan de conclusie die ik kan trekken. Want het merendeel is nu eenmaal op zichzelf gericht. Waar ik gelukkig van zou worden boeit dus niet. Gewoon niets verwachten en blij zijn als iemand heel misschien rekening met je wil houden. Maar als ze dat niet willen is dat heel normaal. Want dingen die ik belangrijk vind dat boeit nu eenmaal niet.
Ja dat klopt, niemand is jou iets verplicht, hoe kom je daar bij? Iedereen is in de basis op zichzelf gericht, is egoistisch, gemaakt om eerst zelf te overleven en dan pas aan een ander te denken. Zo zijn we geprogrammeerd. Uitgezonderd ms een moeder die haar kind beschermd voor gevaar.
Dit wetende maakt voor mij, dat alles wat ik ontvang van een ander een kadootje. Dit wetende maakt ook, dat alles wat ik aan een ander geef, niet meteen bij iedereen de reactie oproept om iets terug te doen, zo zijn we immers in de basis niet geprogrammeerd. Ik verwacht dat dus ook niet.
Als ik iets geef, dan geef ik dat vrijwillig, zonder er iets voor terug te willen. Ik heb echter wel behoeften en blijf niet geven zonder ooit iets terug te krijgen, ik ben geen bodemloze put. Er moet wel een bepaalde mate van wederkerigheid in zitten, anders is er ook geen contact mogelijk. Maar die wederkerigheid moet niet gebaseerd zijn op het voelen van een bepaald recht of een ander gedwongen of geforceerde actie. Ik hoef geen aandacht van de ander als hij of zij zich verplicht voelt het mij te geven. Dat zou niet echt zijn.
niks moet en alles mag
maandag 1 februari 2016 om 18:12
quote:Allesmag schreef op 01 februari 2016 @ 18:08:
[...]
Ja dat klopt, niemand is jou iets verplicht, hoe kom je daar bij? Iedereen is in de basis op zichzelf gericht, is egoistisch, gemaakt om eerst zelf te overleven en dan pas aan een ander te denken. Zo zijn we geprogrammeerd. Uitgezonderd ms een moeder die haar kind beschermd voor gevaar.
Dit wetende maakt voor mij, dat alles wat ik ontvang van een ander een kadootje. Dit wetende maakt ook, dat alles wat ik aan een ander geef, niet meteen bij iedereen de reactie oproept om iets terug te doen, zo zijn we immers in de basis niet geprogrammeerd. Ik verwacht dat dus ook niet.
Als ik iets geef, dan geef ik dat vrijwillig, zonder er iets voor terug te willen. Ik heb echter wel behoeften en blijf niet geven zonder ooit iets terug te krijgen, ik ben geen bodemloze put. Er moet wel een bepaalde mate van wederkerigheid in zitten, anders is er ook geen contact mogelijk. Maar die wederkerigheid moet niet gebaseerd zijn op het voelen van een bepaald recht of een ander gedwongen of geforceerde actie. Ik hoef geen aandacht van de ander als hij of zij zich verplicht voelt het mij te geven. Dat zou niet echt zijn.
Wederom een heldere post!
Wat geef je heerlijk fijn advies!
[...]
Ja dat klopt, niemand is jou iets verplicht, hoe kom je daar bij? Iedereen is in de basis op zichzelf gericht, is egoistisch, gemaakt om eerst zelf te overleven en dan pas aan een ander te denken. Zo zijn we geprogrammeerd. Uitgezonderd ms een moeder die haar kind beschermd voor gevaar.
Dit wetende maakt voor mij, dat alles wat ik ontvang van een ander een kadootje. Dit wetende maakt ook, dat alles wat ik aan een ander geef, niet meteen bij iedereen de reactie oproept om iets terug te doen, zo zijn we immers in de basis niet geprogrammeerd. Ik verwacht dat dus ook niet.
Als ik iets geef, dan geef ik dat vrijwillig, zonder er iets voor terug te willen. Ik heb echter wel behoeften en blijf niet geven zonder ooit iets terug te krijgen, ik ben geen bodemloze put. Er moet wel een bepaalde mate van wederkerigheid in zitten, anders is er ook geen contact mogelijk. Maar die wederkerigheid moet niet gebaseerd zijn op het voelen van een bepaald recht of een ander gedwongen of geforceerde actie. Ik hoef geen aandacht van de ander als hij of zij zich verplicht voelt het mij te geven. Dat zou niet echt zijn.
Wederom een heldere post!
Wat geef je heerlijk fijn advies!
maandag 1 februari 2016 om 18:15
Trouwens mila, heb je mijn post van 17.49 ook echt gelèzen?
En daarmee bedoel ik: heb je hem met open blik en visie tot je genomen of heb je mijn woorden alleen maar gebruikt als bevestiging van jouw tegendeel?
Als je mijn tekst leest, zonder mitsen en maren, in een situatie waarin alles mogelijk was, hoe ervaar je hem dan?
En daarmee bedoel ik: heb je hem met open blik en visie tot je genomen of heb je mijn woorden alleen maar gebruikt als bevestiging van jouw tegendeel?
Als je mijn tekst leest, zonder mitsen en maren, in een situatie waarin alles mogelijk was, hoe ervaar je hem dan?
maandag 1 februari 2016 om 18:15
quote:mila81 schreef op 01 februari 2016 @ 18:02:
Mooie post maar ik zie dat anders. Ik weet niet hoe het komt. Waarschijnlijk omdat vroeger altijd werd gezegd dat ik moest veranderen. Als ik zou veranderen zou het pesten wel ophouden. Ik zou graag gewoon goed zijn zoals ik ben. Ik denk dat het dat is.Je bent ook goed zoals je bent, je bent mens! Je hebt goed en slechte eigenschappen. Goede en minder goede denkpatronen. En het gaat hier om de denkpatronen die jouzelf in de weg zitten en waar anderen het over hebben en waar ze je op aanspreken. Je word aangesproken op je gedrag, niet op wie jij bent als mens, want je bent veel meer dan wat we hier van je lezen!
Mooie post maar ik zie dat anders. Ik weet niet hoe het komt. Waarschijnlijk omdat vroeger altijd werd gezegd dat ik moest veranderen. Als ik zou veranderen zou het pesten wel ophouden. Ik zou graag gewoon goed zijn zoals ik ben. Ik denk dat het dat is.Je bent ook goed zoals je bent, je bent mens! Je hebt goed en slechte eigenschappen. Goede en minder goede denkpatronen. En het gaat hier om de denkpatronen die jouzelf in de weg zitten en waar anderen het over hebben en waar ze je op aanspreken. Je word aangesproken op je gedrag, niet op wie jij bent als mens, want je bent veel meer dan wat we hier van je lezen!
niks moet en alles mag
maandag 1 februari 2016 om 18:51
quote:Allesmag schreef op 01 februari 2016 @ 18:08:
[...]
Ja dat klopt, niemand is jou iets verplicht, hoe kom je daar bij? Iedereen is in de basis op zichzelf gericht, is egoistisch, gemaakt om eerst zelf te overleven en dan pas aan een ander te denken. Zo zijn we geprogrammeerd. Uitgezonderd ms een moeder die haar kind beschermd voor gevaar.
Dit wetende maakt voor mij, dat alles wat ik ontvang van een ander een kadootje. Dit wetende maakt ook, dat alles wat ik aan een ander geef, niet meteen bij iedereen de reactie oproept om iets terug te doen, zo zijn we immers in de basis niet geprogrammeerd. Ik verwacht dat dus ook niet.
Als ik iets geef, dan geef ik dat vrijwillig, zonder er iets voor terug te willen. Ik heb echter wel behoeften en blijf niet geven zonder ooit iets terug te krijgen, ik ben geen bodemloze put. Er moet wel een bepaalde mate van wederkerigheid in zitten, anders is er ook geen contact mogelijk. Maar die wederkerigheid moet niet gebaseerd zijn op het voelen van een bepaald recht of een ander gedwongen of geforceerde actie. Ik hoef geen aandacht van de ander als hij of zij zich verplicht voelt het mij te geven. Dat zou niet echt zijn.
ik heb dit wel vanuit mijn opvoeding meegekregen. Ik heb geleerd: ik doe iets voor een ander, en die ander doet iets voor mij terug. Zo helpt je elkaar.
stel dat iemand mij een cadeau geeft, dan geef ik een andere keer ook een cadeau terug. Ook omdat ik het leuk vind, maar vooral omdat het zo hoort. Als ik niks terug zou doen zou ik dat cadeau veel te veel vinden. Ik ben zo opgevoed. Geprogrammeerd om iets voor jezelf te doen ken ik niet. Wij deden altijd dingen voor anderen, gewoon omdat het zo hoort.
[...]
Ja dat klopt, niemand is jou iets verplicht, hoe kom je daar bij? Iedereen is in de basis op zichzelf gericht, is egoistisch, gemaakt om eerst zelf te overleven en dan pas aan een ander te denken. Zo zijn we geprogrammeerd. Uitgezonderd ms een moeder die haar kind beschermd voor gevaar.
Dit wetende maakt voor mij, dat alles wat ik ontvang van een ander een kadootje. Dit wetende maakt ook, dat alles wat ik aan een ander geef, niet meteen bij iedereen de reactie oproept om iets terug te doen, zo zijn we immers in de basis niet geprogrammeerd. Ik verwacht dat dus ook niet.
Als ik iets geef, dan geef ik dat vrijwillig, zonder er iets voor terug te willen. Ik heb echter wel behoeften en blijf niet geven zonder ooit iets terug te krijgen, ik ben geen bodemloze put. Er moet wel een bepaalde mate van wederkerigheid in zitten, anders is er ook geen contact mogelijk. Maar die wederkerigheid moet niet gebaseerd zijn op het voelen van een bepaald recht of een ander gedwongen of geforceerde actie. Ik hoef geen aandacht van de ander als hij of zij zich verplicht voelt het mij te geven. Dat zou niet echt zijn.
ik heb dit wel vanuit mijn opvoeding meegekregen. Ik heb geleerd: ik doe iets voor een ander, en die ander doet iets voor mij terug. Zo helpt je elkaar.
stel dat iemand mij een cadeau geeft, dan geef ik een andere keer ook een cadeau terug. Ook omdat ik het leuk vind, maar vooral omdat het zo hoort. Als ik niks terug zou doen zou ik dat cadeau veel te veel vinden. Ik ben zo opgevoed. Geprogrammeerd om iets voor jezelf te doen ken ik niet. Wij deden altijd dingen voor anderen, gewoon omdat het zo hoort.
maandag 1 februari 2016 om 18:54
quote:Allesmag schreef op 01 februari 2016 @ 18:15:
[...]
Je bent ook goed zoals je bent, je bent mens! Je hebt goed en slechte eigenschappen. Goede en minder goede denkpatronen. En het gaat hier om de denkpatronen die jouzelf in de weg zitten en waar anderen het over hebben en waar ze je op aanspreken. Je word aangesproken op je gedrag, niet op wie jij bent als mens, want je bent veel meer dan wat we hier van je lezen!dank je wel!
[...]
Je bent ook goed zoals je bent, je bent mens! Je hebt goed en slechte eigenschappen. Goede en minder goede denkpatronen. En het gaat hier om de denkpatronen die jouzelf in de weg zitten en waar anderen het over hebben en waar ze je op aanspreken. Je word aangesproken op je gedrag, niet op wie jij bent als mens, want je bent veel meer dan wat we hier van je lezen!dank je wel!
maandag 1 februari 2016 om 19:06
quote:mila81 schreef op 01 februari 2016 @ 18:51:
[...]
ik heb dit wel vanuit mijn opvoeding meegekregen. Ik heb geleerd: ik doe iets voor een ander, en die ander doet iets voor mij terug. Zo helpt je elkaar.
stel dat iemand mij een cadeau geeft, dan geef ik een andere keer ook een cadeau terug. Ook omdat ik het leuk vind, maar vooral omdat het zo hoort. Als ik niks terug zou doen zou ik dat cadeau veel te veel vinden. Ik ben zo opgevoed. Geprogrammeerd om iets voor jezelf te doen ken ik niet. Wij deden altijd dingen voor anderen, gewoon omdat het zo hoort.Overtuigingen die je vanuit je opvoeding hebt meegekregen blijken niet altijd te kloppen mila. Simpelweg omdat jouw ouders óók denkfouten en irreële overtuigingen hadden. Iets geven of doen voor een ander is in eerste aanleg onbaatzuchtig, dat betekent dat er geen verwachting is dat er iets terug moet komen. Wederkerigheid is een mooi en sociaal gegeven, maar niet iets dat 'hoort'. Daarnaast is geven om iets terug te verwachten in feite nìet iets voor een ander doen, maar voor jezelf. Je eigenbelang zit dat al in het geven ingebakken. Dus zo nobel is dat niet.
Je bent inmiddels geen kind meer maar volwassen, dus hoog tijd je èigen sociale omgangskader te scheppen mila. Dat wat geprogrammeerd is kan ook weer gehèrprogrammeerd worden. Mooi toch?
[...]
ik heb dit wel vanuit mijn opvoeding meegekregen. Ik heb geleerd: ik doe iets voor een ander, en die ander doet iets voor mij terug. Zo helpt je elkaar.
stel dat iemand mij een cadeau geeft, dan geef ik een andere keer ook een cadeau terug. Ook omdat ik het leuk vind, maar vooral omdat het zo hoort. Als ik niks terug zou doen zou ik dat cadeau veel te veel vinden. Ik ben zo opgevoed. Geprogrammeerd om iets voor jezelf te doen ken ik niet. Wij deden altijd dingen voor anderen, gewoon omdat het zo hoort.Overtuigingen die je vanuit je opvoeding hebt meegekregen blijken niet altijd te kloppen mila. Simpelweg omdat jouw ouders óók denkfouten en irreële overtuigingen hadden. Iets geven of doen voor een ander is in eerste aanleg onbaatzuchtig, dat betekent dat er geen verwachting is dat er iets terug moet komen. Wederkerigheid is een mooi en sociaal gegeven, maar niet iets dat 'hoort'. Daarnaast is geven om iets terug te verwachten in feite nìet iets voor een ander doen, maar voor jezelf. Je eigenbelang zit dat al in het geven ingebakken. Dus zo nobel is dat niet.
Je bent inmiddels geen kind meer maar volwassen, dus hoog tijd je èigen sociale omgangskader te scheppen mila. Dat wat geprogrammeerd is kan ook weer gehèrprogrammeerd worden. Mooi toch?
maandag 1 februari 2016 om 19:12
Uitleg over denkfouten. Hoe ze werken en wat de gevolgen ervan zijn:
http://www.nieuwezijds.nl/boeken/Stalla ... fouten.pdf
http://www.nieuwezijds.nl/boeken/Stalla ... fouten.pdf
maandag 1 februari 2016 om 19:15
maandag 1 februari 2016 om 19:20
maandag 1 februari 2016 om 19:31
maandag 1 februari 2016 om 19:33
maandag 1 februari 2016 om 19:56
maandag 1 februari 2016 om 20:02
quote:iemand_anders schreef op 01 februari 2016 @ 19:33:
[...]
Maar nu is toen niet meer en je bent nu geen kind meer.
Dat wat jouw ouders normaal vonden, is het wellicht helemaal niet.
Dat waar jij vast van overtuigd bent, klopt misschien ook niet.Dat zou kunnen. Maar wel raar als je heel anders gewend bent. Net alsof na 35 jaar gras ineens roze is ipv groen. Snap je? Best raar.
[...]
Maar nu is toen niet meer en je bent nu geen kind meer.
Dat wat jouw ouders normaal vonden, is het wellicht helemaal niet.
Dat waar jij vast van overtuigd bent, klopt misschien ook niet.Dat zou kunnen. Maar wel raar als je heel anders gewend bent. Net alsof na 35 jaar gras ineens roze is ipv groen. Snap je? Best raar.
maandag 1 februari 2016 om 20:10
quote:mila81 schreef op 01 februari 2016 @ 20:02:
[...]
Dat zou kunnen. Maar wel raar als je heel anders gewend bent. Net alsof na 35 jaar gras ineens roze is ipv groen. Snap je? Best raar.
Misschien raar, maar niets buitengewoons. Het hoort gewoon bij het proces van volwassen worden dat je de overtuigingen van je ouders bevraagt en er zelf een autonoom oordeel over velt.
Overigens kan ik niet voorstellen dat je dit voor het eerst hoort. Als je zoveel hulp/therapie hebt gehad als je zegt, dan mòet dit al veel vaker aan de orde zijn gesteld.
[...]
Dat zou kunnen. Maar wel raar als je heel anders gewend bent. Net alsof na 35 jaar gras ineens roze is ipv groen. Snap je? Best raar.
Misschien raar, maar niets buitengewoons. Het hoort gewoon bij het proces van volwassen worden dat je de overtuigingen van je ouders bevraagt en er zelf een autonoom oordeel over velt.
Overigens kan ik niet voorstellen dat je dit voor het eerst hoort. Als je zoveel hulp/therapie hebt gehad als je zegt, dan mòet dit al veel vaker aan de orde zijn gesteld.
maandag 1 februari 2016 om 20:23
Mila ik begrijp dat het lastig is om je eigen wereldbeeld op te bouwen i.p.v te leven naar wat hoorde in je opvoeding, maar wel nodig. Je jeugd is je basis, maar ook een basis kun je verbouwen en als je jeugd niet mooi en veilig was dan kun je niet alleen je basis verbouwen dan zal je wel moeten.
Ik ben opgegroeid met het idee dat het normaal was om misbruikt te worden. Ik wist echt heel erg lang niet dat het niet normaal was. Pas als volwassene heb ik echt geleerd dat het niet ok was als mensen gebruik van mijn lichaam maakten.
Als ik nu me nog steeds door iedereen die enige interesse toont laat gebruiken en zeg ja daar kan ik niks aan doen, zo heb ik dat nu eenmaal geleerd. Wat denk je dan? Vind je dat logisch?
Zoniet het is niet meer of minder logisch dan jou overtuigingen dat alles bij jou zo is omdat je dat geleerd hebt.
Ik ben opgegroeid met het idee dat het normaal was om misbruikt te worden. Ik wist echt heel erg lang niet dat het niet normaal was. Pas als volwassene heb ik echt geleerd dat het niet ok was als mensen gebruik van mijn lichaam maakten.
Als ik nu me nog steeds door iedereen die enige interesse toont laat gebruiken en zeg ja daar kan ik niks aan doen, zo heb ik dat nu eenmaal geleerd. Wat denk je dan? Vind je dat logisch?
Zoniet het is niet meer of minder logisch dan jou overtuigingen dat alles bij jou zo is omdat je dat geleerd hebt.
