Psyche
alle pijlers
Vooruit kijken
woensdag 3 januari 2018 om 15:48
In mijn leven heb ik 2 mensen die eigenlijk op dezelfde manier met mij omgaan.
Vaak kwetsen ze mij Door bepaalde acties of beledigingen. Als ik er iets van zeg komen steeds dezelfde reacties. Of ze ontkennen het, of ze zeggen dat ik er niets steeds over moet vallen. Ik krijg altijd te horen dat ik zuur of negatief ben en in dingen blijf hangen. Je moet vooruit kijken zeggen ze dan.
Deze mensen geven nooit iets toe en geven mij het gevoel dat ik alles verkeerd oppak en zij niets verkeerds hebben gedaan. Kort samengevat als ik gekwetst ben ligt het aan mij en moeten we het er niet meer over hebben.
Door deze mensen voel ik me vaak heel rot. Het frustreert mij heel erg dat ze zich nooit in mij verplaatsen. Uiteindelijk willen ze dan allebei niets meer met mij te maken hebben omdat ik in hun ogen bv zuur of negatief ben.
Ik vraag me vaak af waarom mensen zo doen en of het nu allemaal aan mij ligt.
Vaak kwetsen ze mij Door bepaalde acties of beledigingen. Als ik er iets van zeg komen steeds dezelfde reacties. Of ze ontkennen het, of ze zeggen dat ik er niets steeds over moet vallen. Ik krijg altijd te horen dat ik zuur of negatief ben en in dingen blijf hangen. Je moet vooruit kijken zeggen ze dan.
Deze mensen geven nooit iets toe en geven mij het gevoel dat ik alles verkeerd oppak en zij niets verkeerds hebben gedaan. Kort samengevat als ik gekwetst ben ligt het aan mij en moeten we het er niet meer over hebben.
Door deze mensen voel ik me vaak heel rot. Het frustreert mij heel erg dat ze zich nooit in mij verplaatsen. Uiteindelijk willen ze dan allebei niets meer met mij te maken hebben omdat ik in hun ogen bv zuur of negatief ben.
Ik vraag me vaak af waarom mensen zo doen en of het nu allemaal aan mij ligt.
woensdag 3 januari 2018 om 17:03
Ik ben met deze mensen al meerdere keren in gesprek geweest. Ze zeggen steeds dat het onzin is wat ik zeg en vooruit moet kijken. Begrip is er niet.Zonnebloem1996 schreef: ↑03-01-2018 17:00Hoe moeten wij deze situatie beoordelen volgens jou? Je schetst een heel algemeen beeld van iets wat gebeurd maar we hebben daar geen context bij en we kennen die mensen waar jij het over hebt ook niet en wat ze bedoelen met wat ze zeggen en doen.
Maar wat ik hier van meerdere mensen lees is dat je niet erg open staat voor feedback. Wat doe je hier dan? Als je zelf weet hoe alles zit, lijkt het me opgeslost toch? Sorry dit bedoel ik niet onaardig, in tegendeel. Ik denk alleen dat je jezelf niet helpt om deze vraag hier te stellen. Ga met die mensen die je kwetsen in gesprek en probeer elkaar te begrijpen, dat vraagt niet alleen inlevingsvermogen van hun maar ook van jou.
woensdag 3 januari 2018 om 17:03
Luister je wel yogo?
Mensen reageren op wat jij zegt. Geven suggesties en adviezen, maar ik heb niet de indruk dat je luistert. Je lijkt alleen je eigen onvrede te willen ventileren en het gelijk aan je kant te willen krijgen.
Als jij in het 'echte' leven ook zo reageert, dan verklaart dat een hoop over het gedrag van de mensen in jouw omgeving.
Het spijt me, maar als ik niet het idee heb dat iemand naar me luistert en reflecteert maar alleen maar met z'n eigen frustraties en bezig is om dat op mijn bord neer te leggen, dan ben ik er ook snel klaar mee.
Kun je dat begrijpen?
Mensen reageren op wat jij zegt. Geven suggesties en adviezen, maar ik heb niet de indruk dat je luistert. Je lijkt alleen je eigen onvrede te willen ventileren en het gelijk aan je kant te willen krijgen.
Als jij in het 'echte' leven ook zo reageert, dan verklaart dat een hoop over het gedrag van de mensen in jouw omgeving.
Het spijt me, maar als ik niet het idee heb dat iemand naar me luistert en reflecteert maar alleen maar met z'n eigen frustraties en bezig is om dat op mijn bord neer te leggen, dan ben ik er ook snel klaar mee.
Kun je dat begrijpen?
woensdag 3 januari 2018 om 17:03
Om Elsa maar te quoten: laat het los, laat het gaan.... Sommige mensen zullen nooit toegeven dat ze iets fout hebben gedaan en soms wijkt hun beleving ook zó af van je eigen beleving dat ze het daardoor ook helemaal niet hebben ervaren als iets fouts. Dit is een stukje onvermogen van hun kant, en soms is het ook gewoon beter om het zo te zien ipv er maar in te blijven hangen.
Ik heb mijn ouders ook lang dingen kwalijk genomen, maar uiteindelijk kan ik er nu eindelijk mee leven dat zij hun eigen verhaal hebben en dat ze in hun eigen kleine wereldje leven en alles wat daarbuiten valt is niet waar / klopt niet enz. En dat heb ik nu losgelaten, dat ik ze ervan kan overtuigen dat ook dingen die niet in hun straatje vallen ok kunnen zijn. Want ik kan hen niet veranderen, dat kunnen ze alleen als ze het zelf willen en dat vinden ze niet nodig.
woensdag 3 januari 2018 om 17:04
Als het gaat om heftige onderwerpen kan je daar ook therapie over praten en eventueel met je moeder erbij. Dan kan de psycholoog het gesprek een beetje lijden. Zo ontstaat er minder snel ruzie en kunnen jullie beide alles uitspreken.yogonaise schreef: ↑03-01-2018 16:55Wat mijn moeder betreft kan het zijn dat ze het anders ziet. Ik vind hierin dat ook al kan ze het niet veranderen ze wel begrip voor mij kan tonen. Dat is er totaal niet. Ze blijft nu nog steeds zeggen dat ik een lastig kind was. Ze geeft mij er zelfs de schuld van dat toen ik een peuter was zij overspannen was. Als ik voorbeelden geef van erge dingen die zij heeft gedaan is het allemaal niet waar en onzin. Dat is enorm frustrerend.
Beter zou ze kunnen zeggen: ik kan het niet meer terug draaien maar ik begrijp nu dat ik dat anders had moeten doen.
Van daaruit zou je eventueel weer samen verder kunnen gaan. Maar het begrip ontbreekt totaal. Ik begrijp dat niet
woensdag 3 januari 2018 om 17:05
woensdag 3 januari 2018 om 17:07
Vlugge excuses zijn vaak ook weinig waard.yogonaise schreef: ↑03-01-2018 17:00Als iemand dat tegen mij zegt dat ik iets verkeerds of kwetsend heb gedaan zeg ik meteen sorry. Ik kan me vrij makkelijk verplaatsen in een ander. Dat is ook mijn frustratie. Dat ik zelf heel makkelijk begrip heb voor mensen en makkelijk excuses maak maar dit van deze mensen nooit krijg.
Ben je in therapie?
woensdag 3 januari 2018 om 17:07
Tja, jij kiest er dus voor om afhankelijk te zijn van hun (of iig je moeders) reactie. Jij begrijpt het niet, blijf je maar herhalen. Maar je kunt niet afdwingen wat je van haar wil. Je wil dat ze zegt 'ja, ik heb dingen fout gedaan en als ik het terug kon draaien zou ik het doen;.
Hou daarmee op, dat gaat ze je niet geven. Wees daar niet zo afhankelijk van en probeer autonoom te zijn in je omgang met haar. Koppel jouw eigen verwachtingen los en het zal veel soepeler verlopen.
Hou daarmee op, dat gaat ze je niet geven. Wees daar niet zo afhankelijk van en probeer autonoom te zijn in je omgang met haar. Koppel jouw eigen verwachtingen los en het zal veel soepeler verlopen.
woensdag 3 januari 2018 om 17:08
En precies dit geldt dus óók voor yogonaise!Bumba1985 schreef: ↑03-01-2018 17:03Sommige mensen zullen nooit toegeven dat ze iets fout hebben gedaan en soms wijkt hun beleving ook zó af van je eigen beleving dat ze het daardoor ook helemaal niet hebben ervaren als iets fouts. Dit is een stukje onvermogen van hun kant, en soms is het ook gewoon beter om het zo te zien ipv er maar in te blijven hangen.
woensdag 3 januari 2018 om 17:25
Trouwens je topic-titel is goed gekozen en symbolisch:
het nieuwe jaar is aangevangen, een mooie tijd om vooruit te kijken en datgene wat achter je ligt en niet meer veranderbaar is, los te laten en er vrede mee te krijgen.
Dat zou een mooi voornemen zijn en kan je veel opleveren in levensgeluk yogo.
Ik wens je van harte: vooruit kijken!
het nieuwe jaar is aangevangen, een mooie tijd om vooruit te kijken en datgene wat achter je ligt en niet meer veranderbaar is, los te laten en er vrede mee te krijgen.
Dat zou een mooi voornemen zijn en kan je veel opleveren in levensgeluk yogo.
Ik wens je van harte: vooruit kijken!
woensdag 3 januari 2018 om 17:54
Sorry zeggen is mooi, maar daar zit het hem niet in. Het is vooral het besef en inzicht van je eigen handelen en met het uitspreken van het excuus ook doorvoelen van de kwetsuur van de ander.yogonaise schreef: ↑03-01-2018 17:00Als iemand dat tegen mij zegt dat ik iets verkeerds of kwetsend heb gedaan zeg ik meteen sorry. Ik kan me vrij makkelijk verplaatsen in een ander. Dat is ook mijn frustratie. Dat ik zelf heel makkelijk begrip heb voor mensen en makkelijk excuses maak maar dit van deze mensen nooit krijg.
Je zegt daarnaast dat je je vrij makkelijk kan verplaatsen in een ander, maar gek genoeg vind ik dat helemaal niet blijken uit je reacties hier. Ook hier mis ik het het inzicht en besef. Ik haal dat helemaal niet uit jouw posts. In tegendeel, zou ik willen zeggen. Als je werkelijk zou kunnen verplaatsen zou je daarmee een beter inzicht hebben in hoe anderen jou ervaren en jezelf daarmee een inzicht in je eigen handelen verschaffen.
Je verplaatsen in een ander is ook iets anders dan 'makkelijk begrip' hebben en excuses maken en zoiets is al helemaal niet op een weegschaal te leggen dat je daarmee hetzelfde van de ander verwacht.
Ik heb eerder het idee dat je een beeld van jezelf hebt dat jij heel makkelijk bent naar de ander en de ander vooral moeilijk en star doet naar jou. Realiseer je echter dat dat beeld door jouw gekleurde bril en denkfouten vertekent en en door anderen wellicht totaal anders wordt ervaren. Je daarin kunnen verplaatsen is nog helemaal niet zo eenvoudig als jij hier beweert.
woensdag 3 januari 2018 om 18:43
Dat doe ik heel makkelijk. Ik zal een andere keer ook niet nog een keer doen wat die ander heeft gekwetst.OopjenCoppit schreef: ↑03-01-2018 17:54Sorry zeggen is mooi, maar daar zit het hem niet in. Het is vooral het besef en inzicht van je eigen handelen en met het uitspreken van het excuus ook doorvoelen van de kwetsuur van de ander.
Je zegt daarnaast dat je je vrij makkelijk kan verplaatsen in een ander, maar gek genoeg vind ik dat helemaal niet blijken uit je reacties hier. Ook hier mis ik het het inzicht en besef. Ik haal dat helemaal niet uit jouw posts. In tegendeel, zou ik willen zeggen. Als je werkelijk zou kunnen verplaatsen zou je daarmee een beter inzicht hebben in hoe anderen jou ervaren en jezelf daarmee een inzicht in je eigen handelen verschaffen.
Dat is de frustratie juist.
woensdag 3 januari 2018 om 18:45
woensdag 3 januari 2018 om 18:50
Ik kan mij best verplaatsen in die andere mensen. Maar omdat zij steeds mijn kant niet willen horen ben ik daar niet toe bereid. Pas als ze iets van begrip tonen voor Hoe ik me voel zal ik zeker wel hun kant bekijken en begrip tonen. Maar het moet wel van 2 kanten komen. Niet alleen hun verhaal wat er toe doet en dat idee krijg ik wel van deze mensen elke keer.OopjenCoppit schreef: ↑03-01-2018 17:05En omgekeerd?
Is er dan wel begrip van jouw kant?
Of is het eenrichtingsverkeer?
woensdag 3 januari 2018 om 18:54
Wow, yogo, je legt wel elke keer alles bij die ander. Ik vrees dat verder advies je niet gaat helpen. Het voelt een beetje alsof ik tegen een muur praat. Zo van 'ik voel me niet gehoord, dus ik zeg het gewoon nog een keer. of zes'.
Jammer dat je je hier rot over voelt, dat vind ik heel vervelend voor je. Maar ook erg jammer dat je je niet open stelt voor onze reacties en adviezen.
Jammer dat je je hier rot over voelt, dat vind ik heel vervelend voor je. Maar ook erg jammer dat je je niet open stelt voor onze reacties en adviezen.
woensdag 3 januari 2018 om 19:00
Ik snap het niet goed. In een ander topic, waarin het gaat over hoe eenzaam je bent en dat je in je eentje het gezin draaiende houdt, vertel je dat niemand contact met je heeft, dat niemand naar je omkijkt en dat je familie is overleden. Nu vertel je eigenlijk dat je wel mensen om je heen hebt, mensen die wel om jou geven.
Deze mensen zeggen namelijk 'saboteer jezelf niet door steeds achterom te kijken'.
Ze zeggen niet 'het is oké wat er toen gebeurde'. Ze zeggen niet 'ons treft geen blaam, het ligt allemaal aan jou'. Ze zeggen: 'er kan nu niets meer aan veranderd worden, dus laat het los. We zien dat het aan je vreet, dus alsjeblieft, laat het los'.
Als jij dat heel lastig vindt, zou ik toch eens naar de huisarts gaan. Voor therapie voor jezelf. Voor dagbesteding voor jezelf. En neem je man mee, want hij kan ook wel wat therapie gebruiken. En relatietherapie voor jullie samen.
Deze mensen zeggen namelijk 'saboteer jezelf niet door steeds achterom te kijken'.
Ze zeggen niet 'het is oké wat er toen gebeurde'. Ze zeggen niet 'ons treft geen blaam, het ligt allemaal aan jou'. Ze zeggen: 'er kan nu niets meer aan veranderd worden, dus laat het los. We zien dat het aan je vreet, dus alsjeblieft, laat het los'.
Als jij dat heel lastig vindt, zou ik toch eens naar de huisarts gaan. Voor therapie voor jezelf. Voor dagbesteding voor jezelf. En neem je man mee, want hij kan ook wel wat therapie gebruiken. En relatietherapie voor jullie samen.
woensdag 3 januari 2018 om 19:04
Ik voel me ook inderdaad vaak niet gehoord. Omdat ik het vaak ook niet terecht vindt.
Ik ben bv al met iemand in therapie geweest. Die persoon is er snel mee gestopt. De therapeut heeft toen ook tegen mij gezegd dat ik het goed had aangevoeld dat deze persoon mij niet respecteert. En heeft toen als advies gegeven niet meer met deze persoon om te gaan.
Maar hier wordt heel makkelijk gezegd op forum dat het aan mij ligt, dat ik me niet verplaats in anderen. Ik denk dat dat echt niet klopt.
Ik ben bv al met iemand in therapie geweest. Die persoon is er snel mee gestopt. De therapeut heeft toen ook tegen mij gezegd dat ik het goed had aangevoeld dat deze persoon mij niet respecteert. En heeft toen als advies gegeven niet meer met deze persoon om te gaan.
Maar hier wordt heel makkelijk gezegd op forum dat het aan mij ligt, dat ik me niet verplaats in anderen. Ik denk dat dat echt niet klopt.
woensdag 3 januari 2018 om 19:05
Hier maak je een denkfout. Eentje die je voortdurend maakt.yogonaise schreef: ↑03-01-2018 18:50Ik kan mij best verplaatsen in die andere mensen. Maar omdat zij steeds mijn kant niet willen horen ben ik daar niet toe bereid. Pas als ze iets van begrip tonen voor Hoe ik me voel zal ik zeker wel hun kant bekijken en begrip tonen. Maar het moet wel van 2 kanten komen. Niet alleen hun verhaal wat er toe doet en dat idee krijg ik wel van deze mensen elke keer.
Je denkt dat je verplaatsen in iemand een keuze is. Iets wat je kado geeft als wisselgeld voor begrip van hun kant.
Je verplaatsen in iemand is echter een vaardigheid en persoonlijkheidskenmerk die je gebruikt in de interactie met mensen. Iets waarmee niet alleen de ander beter 'verstaat' maar die ook fungeert als spiegel voor jezelf. Want als je jezelf in de ander verplaatst zie je niet alleen hen, maar vooral jezelf en daarmee logischerwijs ook de minder mooie kanten van jezelf.
Zolang dit besef niet tot jou doordringt zal je nooit het open vizier krijgen wat je nodig hebt om in wederkerigheid met mensen om te gaan.
Jouw open vizier is nog steeds vertroebeld door je frustraties, wrok en oud zeer en daarmee kun je niet naar jezelf kijken zoals andere mensen jou ervaren.
Terwijl ik dit type heb ik ook sterk het gevoel dat ik je niet bereik. Dat je niet 'luistert' maar alleen jezelf hoort.
Ik... wij... dit forum gaat jou niet helpen. Desalniettemin wens ik je vooral vooruit kijken. En alles wat je dat oplevert!
woensdag 3 januari 2018 om 19:12
Blijf dat vooral denken yogo.
Echt, daar word je gelukkig van.
Daar krijg je vriendschappen mee.
Vraag je je ooit één seconde af of je het misschien niet bij het juist eind hebt?
En àààl die anderen misschien iets zien wat jij niet ziet?????
woensdag 3 januari 2018 om 20:30
Maar jij bent toch niet verplicht om dat toe te laten? Ik was vroeger ook niet assertief en mensen walsten over me heen. En toen had ik daar ineens geen zin meer in. Dus nu ga ik niet meer met die mensen om. Daar ben je zelf toch bij? En ja, het is allemaal moeilijk en lastig, dat weet ik ook, maar mensen walsen alleen over je heen als jij dat toelaat. Kom op.
woensdag 3 januari 2018 om 20:38
Dit is ook weer een manier om jezelf buiten schot te houden en het verwijt bij anderen te leggen.
Er wordt helemaal niet 'heel makkelijk' gezegd dat het aan jou ligt. Er is (in elk geval door mij, maar ook door anderen) uitvoerig uitgelegd en onderbouwd hoe we tot onze conclusie komen.
Ik zit echt niet zomaar wat te roepen en mijn bedoeling is ook helemaal niet om te zeggen dat 'het' aan jou ligt. Maar jij ziet door jouw 'bril' alleen maar de verwijten en niet waaròm iets gezegd wordt en al helemaal niet dat je wellicht weleens iets aan die feedback kan hebben. Iets waarmee je contacten kan verbeteren, waarmee je je eenzaamheid kan doorbreken en mogelijk iets van levensgeluk vindt.
Nee, jij hebt alleen maar oog voor het verwijt dat er niet staat.
Vind je het dan echt gek dat mensen jou als negatief en zuur beschouwen?
anoniem_255433 wijzigde dit bericht op 03-01-2018 21:46
0.33% gewijzigd
