Psyche
alle pijlers
Vroeger cor. tik gehad, ouders ontkennen nu,ik een fantast!?
vrijdag 4 januari 2008 om 13:09
Hallo,
ik zou graag willen weten of ik de enige ben met het volgende verhaal, ik zal het kort houden.
Ik weet 100 procent zeker dat ik vroeger, dan heb ik het over dat ik ongeveer 4 jaar en ouder was, geslagen ben, oftewel de corrigerende tik. Ik heb dit altijd onthouden, weet zelfs nog details, van wáár het was en dat ik 'schichtig' was.
Mijn ouders ontkennen dit, zeggen dat ik een fantast ben en gewoon een interessant verhaal probeer te verzinnen om een 'bijzonder verleden' te hebben.
Ze zijn er 100 % van overtuigd dat ze dit nooit gedaan hebben.
Ik weet nog dat ik een tijd geleden met mijn moeder GTST aan het kijken was, waarin Morris dacht dat hij door Barbara was geslagen vroeger, maar later bleek dat hij dit alleen dacht en fantaseerde. Toen ik samen met mijn moeder deze scene bekeek, ging ze er diep op in met opmerkingen als 'dat zou ik nooit doen'en 'hij fantaseert het gewoon'(toen nog niet uitgekomen was dat hij dit fantaseerde of alleen maar 'dacht').
Vandaag liep het net hoog op. Het is gewoon absoluut niet waar zeggen ze en ik ben gek in mijn hoofd.
Ik weet zeker dat dit wel waar is, een kind vergeet dat niet.
Wie heeft dit ook meegemaakt?
Heel erg bedankt.
ik zou graag willen weten of ik de enige ben met het volgende verhaal, ik zal het kort houden.
Ik weet 100 procent zeker dat ik vroeger, dan heb ik het over dat ik ongeveer 4 jaar en ouder was, geslagen ben, oftewel de corrigerende tik. Ik heb dit altijd onthouden, weet zelfs nog details, van wáár het was en dat ik 'schichtig' was.
Mijn ouders ontkennen dit, zeggen dat ik een fantast ben en gewoon een interessant verhaal probeer te verzinnen om een 'bijzonder verleden' te hebben.
Ze zijn er 100 % van overtuigd dat ze dit nooit gedaan hebben.
Ik weet nog dat ik een tijd geleden met mijn moeder GTST aan het kijken was, waarin Morris dacht dat hij door Barbara was geslagen vroeger, maar later bleek dat hij dit alleen dacht en fantaseerde. Toen ik samen met mijn moeder deze scene bekeek, ging ze er diep op in met opmerkingen als 'dat zou ik nooit doen'en 'hij fantaseert het gewoon'(toen nog niet uitgekomen was dat hij dit fantaseerde of alleen maar 'dacht').
Vandaag liep het net hoog op. Het is gewoon absoluut niet waar zeggen ze en ik ben gek in mijn hoofd.
Ik weet zeker dat dit wel waar is, een kind vergeet dat niet.
Wie heeft dit ook meegemaakt?
Heel erg bedankt.
vrijdag 4 januari 2008 om 13:13
Maakt het wat uit of het waar is of niet?
Voe je je/ ben je mishandeld, overweeg je aangifte? Dan is het voor hun belangrijk om het in de doofpot te stoppen.
Heb je geen principiele bezwaren tegen een corrigerende tik, dan is er toch niets aan de hand?
Ik heb vroeger ook wel tikken gehad (en als ik echt onmogelijk was ook wel een flink pak slaag) maar ik geloof niet dat ik daar slechter van ben geworden en neem het moeder ook helemaal niet kwalijk.
Voe je je/ ben je mishandeld, overweeg je aangifte? Dan is het voor hun belangrijk om het in de doofpot te stoppen.
Heb je geen principiele bezwaren tegen een corrigerende tik, dan is er toch niets aan de hand?
Ik heb vroeger ook wel tikken gehad (en als ik echt onmogelijk was ook wel een flink pak slaag) maar ik geloof niet dat ik daar slechter van ben geworden en neem het moeder ook helemaal niet kwalijk.
vrijdag 4 januari 2008 om 13:18
Ik kan me voorstellen dat het voor je ouders destijds niets voorstelde, een corrigerende tik was destijds ook normaler dan nu. En misschien hebben zij dat nooit gezien als 'geslagen' en heb jij dat wel zo ervaren?
Als je er verder geen problemen mee hebt, zou ik het onderwerp laten rusten. Herinneringen zijn persoonlijk, en je ouders willen of kunnen zich dit blijkbaar niet herinneren. Dat wil niet zeggen dat het niet gebeurd is, maar als je er verder geen baat bij hebt om vol te houden, zou ik dat ook niet doen.
Mijn ouders zullen ook nooit toegeven dat mijn vader mij buitenproportioneel hard sloeg en schopte. Soit, ik ben blij dat ik nu een tamelijk normale relatie met ze heb, en ik kan het verleden niet veranderen. Dus ik laat ze nu maar de illusie dat ze me goed hebben opgevoed (en neem me voor mijn eigen kinderen niet bij hen te laten logeren)
Als je er verder geen problemen mee hebt, zou ik het onderwerp laten rusten. Herinneringen zijn persoonlijk, en je ouders willen of kunnen zich dit blijkbaar niet herinneren. Dat wil niet zeggen dat het niet gebeurd is, maar als je er verder geen baat bij hebt om vol te houden, zou ik dat ook niet doen.
Mijn ouders zullen ook nooit toegeven dat mijn vader mij buitenproportioneel hard sloeg en schopte. Soit, ik ben blij dat ik nu een tamelijk normale relatie met ze heb, en ik kan het verleden niet veranderen. Dus ik laat ze nu maar de illusie dat ze me goed hebben opgevoed (en neem me voor mijn eigen kinderen niet bij hen te laten logeren)
vrijdag 4 januari 2008 om 13:24
hi,
ik vind het wel erg. Ik haat mn vader ook, ik ben nu een volwassen vrouw maar als hij naar me toe loopt met het wijsvingertje, werkt dat bij mij als een rode lap op een stier.
Ik vind het ergst dat ze het ontkennen. Daarmee zeggen ze dat ik het dus verzin. Dat vind ik heel erg. Ze willen me afschilderen als iemand die sensationele dingen verzint om aandacht te krijgen. Dat vind ik heel erg.
ik vind het wel erg. Ik haat mn vader ook, ik ben nu een volwassen vrouw maar als hij naar me toe loopt met het wijsvingertje, werkt dat bij mij als een rode lap op een stier.
Ik vind het ergst dat ze het ontkennen. Daarmee zeggen ze dat ik het dus verzin. Dat vind ik heel erg. Ze willen me afschilderen als iemand die sensationele dingen verzint om aandacht te krijgen. Dat vind ik heel erg.
vrijdag 4 januari 2008 om 13:34
Madelief,
Volgens mij zit je heel erg in het knop met je ouders. Je kan geen rust in je leven krijgen als je niet leert te vergeven. Ik had ook vroeger heftige gevoelens over mijn moeder. Toen heb ik het hele verhaal geschreven en verbrand. Daarna mekte ik dat het me niks meer deed en kon ik mijn moeder in haar waarde laten. Ik kon haar vegeven en haar positieve kanten zien. Ik kreeg toen rust en kon eindelijk gelukkig zijn.
Volgens mij zit je heel erg in het knop met je ouders. Je kan geen rust in je leven krijgen als je niet leert te vergeven. Ik had ook vroeger heftige gevoelens over mijn moeder. Toen heb ik het hele verhaal geschreven en verbrand. Daarna mekte ik dat het me niks meer deed en kon ik mijn moeder in haar waarde laten. Ik kon haar vegeven en haar positieve kanten zien. Ik kreeg toen rust en kon eindelijk gelukkig zijn.
vrijdag 4 januari 2008 om 13:39
Het is mij uit je verhaal niet helemaal duidelijk of je nu stelselmatig geslagen (mishandeld?) bent of met regelmaat een tik op je kont/vingers kreeg.
Ik denk dat daar nogal een verschil tussen zit.
Je moet uitkijken dat je het niet meer/erger maakt dan het is.
Daarnaast is je geest wel degelijk te sturen en is alles wat je je herinnert niet daadwerkelijk gebeurd.
Ik denk dat daar nogal een verschil tussen zit.
Je moet uitkijken dat je het niet meer/erger maakt dan het is.
Daarnaast is je geest wel degelijk te sturen en is alles wat je je herinnert niet daadwerkelijk gebeurd.
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 4 januari 2008 om 13:39
Hier ongeveer hetzelfde verhaal als MEFS: ik was altijd boos op mijn ouders, om van alles. Op een gegeven moment merkte ik dat dat gewoon niet opschoot, toen heb ik besloten om me niet zoveel meer van ze aan te trekken. Vanaf dat moment ging het meteen veel beter.
Gelijk krijgen voelt misschien even goed, maar het is veel fijner als je geen gelijk hoéft te krijgen omdat je je zo ook al goed voelt.
Gelijk krijgen voelt misschien even goed, maar het is veel fijner als je geen gelijk hoéft te krijgen omdat je je zo ook al goed voelt.
vrijdag 4 januari 2008 om 13:40
Sommige mensen hebben een selectief geheugen en daar doe je niks aan. Wat je wel te lijf kunt gaan is het hier en nu. Laat horen dat het je ergert als je vader met een opgeheven wijsvinger tegen je spreekt -in je ruimte komt?-
Okee, die ergernis zal vast uit het verleden komen, maar de zaak is om voor elkaar te krijgen dat die nú niet meer voorkomt omdat je vader beseft dat het onbeleefd is om te wijzen naar iemand. Zodra jij je verweert tegen zoiets voel je je sterker.
Het kost ook wel bergen energie. Mogelijk levert het niets op, maar dan kun je weer verder met die wetenschap.
Ga in elk geval niet twijfelen aan je eigen herinneringen.
Okee, die ergernis zal vast uit het verleden komen, maar de zaak is om voor elkaar te krijgen dat die nú niet meer voorkomt omdat je vader beseft dat het onbeleefd is om te wijzen naar iemand. Zodra jij je verweert tegen zoiets voel je je sterker.
Het kost ook wel bergen energie. Mogelijk levert het niets op, maar dan kun je weer verder met die wetenschap.
Ga in elk geval niet twijfelen aan je eigen herinneringen.
vrijdag 4 januari 2008 om 13:53
Op zijn mist hadden je ouders kunnen zeggen dat ze dit voorval vergeten zijn !
Hun houding nu naar jouw toe is niet prettig ,je bent geen fantast hoor .Merk dit ook aan mijn inmiddels volwassen kinderen .Vaak kunnen zij zich dingen herrineren die ik vergeten ben omdat dat op hun een behoorlijke indruk heeft achter gelaten
Het gaat er bij jouw denk ik niet om dat ze ooit jouw een tik hebben gegeven ,maar het feit dat ze het niet meer weten en daarom veronderstellen dat jij een fantast bent .
Kan mij voorstellen hoe jij je hierbij voelt .
Praat met ze dan kom je er vast wel uit!
Liefs Plom!
Hun houding nu naar jouw toe is niet prettig ,je bent geen fantast hoor .Merk dit ook aan mijn inmiddels volwassen kinderen .Vaak kunnen zij zich dingen herrineren die ik vergeten ben omdat dat op hun een behoorlijke indruk heeft achter gelaten
Het gaat er bij jouw denk ik niet om dat ze ooit jouw een tik hebben gegeven ,maar het feit dat ze het niet meer weten en daarom veronderstellen dat jij een fantast bent .
Kan mij voorstellen hoe jij je hierbij voelt .
Praat met ze dan kom je er vast wel uit!
Liefs Plom!
vrijdag 4 januari 2008 om 14:07
Dankje plom! Die reactie boven die van jou maakt me alleen nog maar bozer, terwijl ik hier dus hoopte juist mn ei kwijt te kennen. Hoe kan iemand dat nou zeggen: Joh een corrigerende tik is niet erg waar maak je je druk om.
Ik kook nu juist nog meer van woede.
Wat plom zei klopt, het feit dat ze gewoon er 100 % van overtuigd zijn dat het niet zo is en dat ze mij als fantast bestempelen, dat vind ik heel erg.
Vergeven tjs, heb ik altijd erge moeite mee, doet me altijd aan oprah winfrey denken.Ik zag een keer een moeder wiens dochter was vermoord, en zij ging de moordenaar een kerstpakket brengen! Dan ben je niet verstandig, maar knettergek en verdiende je het niet om kinderen te hebben. Als iemand mijn kind zou vermoorden zou ik diegeen dat nooit vergeven en dat lijkt me een erg gezonde reactie.
Maar goed, terug naar de topic...mn vader is dominant en ik haat hem nog steeds daarom. Dat hij keihard (hij trekt het niet eens in twijfel!) zegt dta ik het allemaal verzin, onbegrijpelijk. Ik weet nog wel dat mn moeder me een tik tegen mn wang gaf en ik een keer tegenover haar stond en ze haar linkerhand uithaalde en ik meteen schichting mn hoofd beschermde. Kan niet goed zijn voor een kind.
Ik begrijp wel dat jullie zeggen dat ik alleen maar mezelf ermee heb en dat ik moet vergeven. maar goed dat kan je wel over alles in het leven zeggen, dan kan je dus nooit meer boos zijn. Hoe zou je het vinden als je geslagen wordt en diegeen later zegt dat je het maar verzint..
Dankje in ieder geval..
Ik kook nu juist nog meer van woede.
Wat plom zei klopt, het feit dat ze gewoon er 100 % van overtuigd zijn dat het niet zo is en dat ze mij als fantast bestempelen, dat vind ik heel erg.
Vergeven tjs, heb ik altijd erge moeite mee, doet me altijd aan oprah winfrey denken.Ik zag een keer een moeder wiens dochter was vermoord, en zij ging de moordenaar een kerstpakket brengen! Dan ben je niet verstandig, maar knettergek en verdiende je het niet om kinderen te hebben. Als iemand mijn kind zou vermoorden zou ik diegeen dat nooit vergeven en dat lijkt me een erg gezonde reactie.
Maar goed, terug naar de topic...mn vader is dominant en ik haat hem nog steeds daarom. Dat hij keihard (hij trekt het niet eens in twijfel!) zegt dta ik het allemaal verzin, onbegrijpelijk. Ik weet nog wel dat mn moeder me een tik tegen mn wang gaf en ik een keer tegenover haar stond en ze haar linkerhand uithaalde en ik meteen schichting mn hoofd beschermde. Kan niet goed zijn voor een kind.
Ik begrijp wel dat jullie zeggen dat ik alleen maar mezelf ermee heb en dat ik moet vergeven. maar goed dat kan je wel over alles in het leven zeggen, dan kan je dus nooit meer boos zijn. Hoe zou je het vinden als je geslagen wordt en diegeen later zegt dat je het maar verzint..
Dankje in ieder geval..
vrijdag 4 januari 2008 om 14:10
Tjezis! 
Sorry hoor dat we even met je meedenken!
Ten eerste proberen 'we' duidelijk te krijgen of het gaat om een corrigerende tik of stelselmatige mishandeling.
Dat is namelijk hélemaal niet duidelijk uit je verhaal en maakt wel degelijk een verschil.
Misschien moet je daar eerst eens naar kijken voordat je je grote mond open trekt.
Behoorlijk ondankbaar
Sorry hoor dat we even met je meedenken!
Ten eerste proberen 'we' duidelijk te krijgen of het gaat om een corrigerende tik of stelselmatige mishandeling.
Dat is namelijk hélemaal niet duidelijk uit je verhaal en maakt wel degelijk een verschil.
Misschien moet je daar eerst eens naar kijken voordat je je grote mond open trekt.
Behoorlijk ondankbaar
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 4 januari 2008 om 14:20
Plom, je schreef dit:
Het gaat er bij jouw denk ik niet om dat ze ooit jouw een tik hebben gegeven ,maar het feit dat ze het niet meer weten en daarom veronderstellen dat jij een fantast bent .
Kan mij voorstellen hoe jij je hierbij voelt .
Praat met ze dan kom je er vast wel uit!
Daar heb je gelijk in, dat klopt dus inderdaad. Ik ben dus juist blij met je reactie, lucht me wel op.
Van het verhaaltje van houvanjezelf begrijp ik helemaal niets.
Het gaat er bij jouw denk ik niet om dat ze ooit jouw een tik hebben gegeven ,maar het feit dat ze het niet meer weten en daarom veronderstellen dat jij een fantast bent .
Kan mij voorstellen hoe jij je hierbij voelt .
Praat met ze dan kom je er vast wel uit!
Daar heb je gelijk in, dat klopt dus inderdaad. Ik ben dus juist blij met je reactie, lucht me wel op.
Van het verhaaltje van houvanjezelf begrijp ik helemaal niets.
vrijdag 4 januari 2008 om 14:20
:
Tjezis!
Sorry hoor dat we even met je meedenken!
Misschien moet je daar eerst eens naar kijken voordat je je grote mond open trekt.
Behoorlijk ondankbaar
@ TO: ik ben het eens met calvijn en wel hierom:
En verder ook met dat tijden veranderen. Een corrigerende tik is nu strafbaar maar dat was twintig jaar geleden (ik kijk naar je nickname) nog helemaal niet op deze wijze een maatschapelijk debat. Je kunt een geschiedenis niet begrijpen als je niet naar de tijd kijkt.
anoniem_54930 wijzigde dit bericht op 04-01-2008 14:22
Reden: verbeterinkje
Reden: verbeterinkje
% gewijzigd
vrijdag 4 januari 2008 om 14:20
Ik denk dat ze 'meehuilers' zoekt.
Die haar vertellen hoe erg het allemaal is en advies geven hoe ze het beste haar ouders kan aanklagen wegens kindermishandeling.
Zoiets?
@Madelief; je zou even het fatsoen moeten hebben om antwoord te geven op vragen die velen hier gesteld hebben.
Frankly my dear, I don"t give a damn
