Waarom willen mensen geen pillen?

22-06-2008 19:26 131 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dat vraag ik me dus af. Heel vaak lees ik dat mensen kampen met (ernstige) psychische problemen, maar dat ze het toch zonder pillen willen doen. Elke psychiater zou eerst met pillen willen beginnen, om je zo te motiveren voor therapie of sport en andere zaken. Je bent ziek, en als je ziek bent, neem je toch ook pillen? De bijwerkingen vallen vaak ook wel mee, kijk maar eens op een bijsluiter van aspirine en wat je allemaal kunt krijgen. Ok, met sommige bijwerkingen is niet te leven, maar er komen steeds betere medicamenten met minimale of zelfs geen bijwerkingen. Ik heb zelf een psychiater en ook gesprekstherapie bij hem, maar ik slik wel 5 verschillende medicamenten, gewoon omdat ik anders een ontzettend enge zelfdestructieve borderliner ben. Zonder die pillen was ik allang dood geweest, da's een ding dat zeker is.



Waarom die angst voor pillen?
Waps, ik zeg ook niet dat niemand medicijnen moet gebruiken. Digitalis stelde dat dit voor iedreeen met BPS noodzakelijk was, ik wilde daar enkel een nuance in aanbrengen.

Zoals eerder gezegd, het is afhankelijk van een hoop factoren.

Heel veel sterkte met het vinden van je levensdraad :)
Alle reacties Link kopieren
Ha IvyRosa. nuances zijn niet 'onze' sterkste kant :) Moet wel zeggen dat op ons Borderline-topic allerlei mensen rondhangen, met en zonder zonder medicatie, evenveel meningen als posters! Daar wordt flink over gepraat. Dankjewel! Ik ga lekker slapen, even bijkomen van alles en iedereen
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Bij mij is ook de diagnose bipolaire stoornis gesteld, tenminste het werd manisch-depressief genoemd, maar vind BPS minder erg klinken, of ben ik nu misschien mis, dat BPS en Manisch-depressief 2 verschillende stoornissen zijn? Ik weigerde ook medicijnen, totdat ik zo depressief was, dat ik écht niet meer wou, en op de PAAZ werd opgenomen, daar kreeg ik medicijnen onder toezicht, en na 4 weken moet ik zeggen dat de zon weer beetje begon te schijnen, en ik me ook niet kon voorstellen dat ik toen zo diep zat, dat het leven voor mij niet meer hoefde! Dus maw. het hielp wel! Kreeg trouwens efexor, psych wou me lithium geven, maar dat wou ik helemaal niet!! bijwerkingen dat je last van je schildklier krijgt, gewichtstoename, en regelmatig bloed moet laten prikken, nee bedankt! Van efexor had ik weinig bijwerkingen. Nu slik ik al 3 jaar geen medicijnen meer, en het gaat goed, dwz. als er weing stress in m'n leven is, en geen radicale veranderingen gebeuren, gaat het prima! Juist om de reden dat het je zo afstompt en afvlakt wou ik geen pillen meer, de psych zegt dat die pillen voorkomen dat ik diepe dalen, hoge pieken heb, en stabiel blijf. Heb nu al 3 jaar geen hoge pieken, diepe dalen meegemaakt, weleens een dipje, maar dat heeft iedereen weleens, denk ik dan maar. Ben trots op mezelf dat het al 3 jaar goed gaat zonder medicijnen, ook al vinden sommige mensen me stronteigenwijs!
Wat fijn dat het zo goed gaat tefalpannetje :)

BPS is Borderline Persoonlijkheidsstoornis. Echt iets heel anders dan manisch-depressief. Al komen sommige kenmerken wel overeen.

Ik ben nooit officieël gediagnosticeerd, heb alles net niet erg genoeg, maar herken wel een hoop kenmerken van verschillende stoornissen bij mezelf X-D
Alle reacties Link kopieren
ik krijg echt een heel naar bijsmaakje van dit topic...

bps kanker noemen...? :O

ik heb ook BPS, ook nog in alle hevigheid, incl een zeer goede zelfmoord poging, heel wat minder goede pogingen en jaren van automutilatie.

Ik heb ook medicijnen gebruikt; AD, anti psychotica, oxazepam, lorazepam, therazepam (nou ja welke pam niet)

en toch wil ik nooit maar dan ook nooit meer aan de medicijnen. als mij dat een 'mindere borderliner' maakt (afschuwelijk fout woord!) dan ben ik daar heel trots om!



Wat een onzin om te stellen dat iemand met BPS aan de medicijnen zou moeten!

Oke, ik had inderdaad minder last van woede aanvalen, maar ik werd nog depresiever omdat ik in een paar weken tijd 20 kilo bij kwam, ik echt niks leuk vond, niks mij nog intereseerde, tja dan kreeg je mij niet boos ook! en als ik bvoos werd, nou dan was er geen houden meer aan! ik weet zeker dat ik een moord had kunnen plegen zo erg! (en toen heb ik dus ook die serieuze zelfmoord poging gedaan)



Dat het voor jouw werkt is fijn, maar betrek jouw ervaring niet op iedereen met BPS of depresies en ga al helemaal niet oordelen over wat een ander zou moeten doen! (en daar aan vast verbinden dat het bij jou dan dus maar erger is.... bah wat naar!)
Alle reacties Link kopieren
Medicatie is prettig om je nare gevoelens te onderdrukken maar ze doen niks maar dan ook helemaal niks om met je persoonlijkheidsstoornis om te gaan.



Het enige om met je borderline om te kunnen gaan is hulp in de vorm van therapie. Dan bedoel ik ook niet de therapie waarbij je alleen maar je gevoelens uit en een psych instemmend zit te knikken.

Nee, therapie waarbij je een andere levenswijze krijgt door ander gedrag aan te leren..



Zonder dat kun je 600 verschillende medicatie slikken maar daar veranderd de situatie niet mee.



Alleen medicatie : nee

Medicatie en de juiste hulp : ja!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven