Psyche
alle pijlers
Wat geeft het leven nut?
maandag 24 september 2018 om 13:10
Hoi,
ik ben een jonge vrouw, tegen de 30 aan. Al 6 jaar afgekeurd en sinds dit najaar duurzaam afgekeurd wegens psychische handicaps. Ik heb ASS, terugkerende depressies, PTSS.
Momenteel zit ik een depressie, al maanden naar toe aan het glijden, maar viel niet te stoppen zoals elke keer (ik heb per jaar ongeveer 3 ''goede'' maanden).
Ik ben aan het wachten op hulp, de gespecialiseerde GGZ waar ik zat, kon me niet de ondersteuning bieden die ik nodig heb omdat hun vakgebied bij andere diagnoses ligt. Ik sta op de wachtlijst bij een gespecialiseerd autsime-centrum. Dit gaat nog 1 jaar duren.
Afgelopen jaar heb ik in sneltreinvaart dromen/wensen echt op moeten geven:
- studeren (ik deed ooit hbo tot eerste langdurige opname) zit er niet meer in, alle mogelijkheden die er zijn, kan ik niet.
- werken. Ik doe 4 uur per week vrijwilligerswerk op vrijblijvende basis, 4 uur is het streven maar als ik 2 uur maak zonder meltdown ben ik al heel blij. Bedrijf waar ik werk gelukkig ook. Meer zit er niet, zeker niet betaald etc. Ik heb traject met jobcoach gehad van 18 maanden en dat was de algemene conclusie van UWV uiteindelijk waarna de duurzame afkeuring volgde.
- kinderwens. Dat is echt geen optie, maar is wel iets wat ik op aan het geven ben.
Mijn man werkt fulltime, heeft laatst contract voor onbepaalde tijd binnengehaald. Financieel zit het allemaal prima. We wonen heerlijk.
Ik zorg voor het huishouden, ik ben toch thuis. En dat vind ik ook wel prima, ik leef graag schoon, dus het huis is altijd opgeruimd/schoon/netjes.
Maar is dit mijn leven?
Depressie in, depressie uit. Meltdown in, meltdown uit.
Ik zorg voor rust/regelmaat/reinheid.
Dat het voor mijn man fijn is om thuis te komen (dus dat hij weinig meekrijgt van hoe ik me voel en gewoon het fijn heeft). We gaan regelmatig op vakantie, weekendjes weg, midweekjes etc.
Familie woont dichtbij en komen we veel.
Maar hoe maak ik mijn leven nuttig, nu alle dingen die ik altijd als nuttig en logisch had beschouwd er niet zijn en niet komen?
Heel veel is niet mogelijk door mijn beperkingen. Ik kan niet meer vrijwilligerswerk gaan doen, dan ik nu doe. Ik kan heel veel niet.
Wat geeft het leven nut? Is eigenlijk de vraag.
ik ben een jonge vrouw, tegen de 30 aan. Al 6 jaar afgekeurd en sinds dit najaar duurzaam afgekeurd wegens psychische handicaps. Ik heb ASS, terugkerende depressies, PTSS.
Momenteel zit ik een depressie, al maanden naar toe aan het glijden, maar viel niet te stoppen zoals elke keer (ik heb per jaar ongeveer 3 ''goede'' maanden).
Ik ben aan het wachten op hulp, de gespecialiseerde GGZ waar ik zat, kon me niet de ondersteuning bieden die ik nodig heb omdat hun vakgebied bij andere diagnoses ligt. Ik sta op de wachtlijst bij een gespecialiseerd autsime-centrum. Dit gaat nog 1 jaar duren.
Afgelopen jaar heb ik in sneltreinvaart dromen/wensen echt op moeten geven:
- studeren (ik deed ooit hbo tot eerste langdurige opname) zit er niet meer in, alle mogelijkheden die er zijn, kan ik niet.
- werken. Ik doe 4 uur per week vrijwilligerswerk op vrijblijvende basis, 4 uur is het streven maar als ik 2 uur maak zonder meltdown ben ik al heel blij. Bedrijf waar ik werk gelukkig ook. Meer zit er niet, zeker niet betaald etc. Ik heb traject met jobcoach gehad van 18 maanden en dat was de algemene conclusie van UWV uiteindelijk waarna de duurzame afkeuring volgde.
- kinderwens. Dat is echt geen optie, maar is wel iets wat ik op aan het geven ben.
Mijn man werkt fulltime, heeft laatst contract voor onbepaalde tijd binnengehaald. Financieel zit het allemaal prima. We wonen heerlijk.
Ik zorg voor het huishouden, ik ben toch thuis. En dat vind ik ook wel prima, ik leef graag schoon, dus het huis is altijd opgeruimd/schoon/netjes.
Maar is dit mijn leven?
Depressie in, depressie uit. Meltdown in, meltdown uit.
Ik zorg voor rust/regelmaat/reinheid.
Dat het voor mijn man fijn is om thuis te komen (dus dat hij weinig meekrijgt van hoe ik me voel en gewoon het fijn heeft). We gaan regelmatig op vakantie, weekendjes weg, midweekjes etc.
Familie woont dichtbij en komen we veel.
Maar hoe maak ik mijn leven nuttig, nu alle dingen die ik altijd als nuttig en logisch had beschouwd er niet zijn en niet komen?
Heel veel is niet mogelijk door mijn beperkingen. Ik kan niet meer vrijwilligerswerk gaan doen, dan ik nu doe. Ik kan heel veel niet.
Wat geeft het leven nut? Is eigenlijk de vraag.
maandag 24 september 2018 om 13:13
Nou ja, je zegt het zelf al:
"Dat het voor mijn man fijn is om thuis te komen (dus dat hij weinig meekrijgt van hoe ik me voel en gewoon het fijn heeft). We gaan regelmatig op vakantie, weekendjes weg, midweekjes etc.
Familie woont dichtbij en komen we veel."
dat is je basis en dat bouw je een beetje uit.
Verder genieten van kleine dingen, niet van groots & meeslepend.
"Dat het voor mijn man fijn is om thuis te komen (dus dat hij weinig meekrijgt van hoe ik me voel en gewoon het fijn heeft). We gaan regelmatig op vakantie, weekendjes weg, midweekjes etc.
Familie woont dichtbij en komen we veel."
dat is je basis en dat bouw je een beetje uit.
Verder genieten van kleine dingen, niet van groots & meeslepend.
maandag 24 september 2018 om 13:14
Wat mij betreft geen enkel nut, maar toch denk ik dat je je dromen nu te snel op geeft.
Studeren hoeft niet volgens het kader aan de universiteit. Denk ook eens aan kortere studies/cursussen via Open Universiteit met eventueel aanvragen dat je wegens problematiek langer over bepaalde zaken mag doen.
En wie weet gaat het ooit wel beter met je zo dat je kunt werken. Niet om iets te bagatelliseren of om mij zelf op de borst te kloppen maar ik kwam uit een zeer diep dal en werk nu ook. Ik had destijds ook nooit gedacht dat het nog kon.
De vraag over wat het leven nut heeft is niet de vraag die je je moet stellen denk ik.
Studeren hoeft niet volgens het kader aan de universiteit. Denk ook eens aan kortere studies/cursussen via Open Universiteit met eventueel aanvragen dat je wegens problematiek langer over bepaalde zaken mag doen.
En wie weet gaat het ooit wel beter met je zo dat je kunt werken. Niet om iets te bagatelliseren of om mij zelf op de borst te kloppen maar ik kwam uit een zeer diep dal en werk nu ook. Ik had destijds ook nooit gedacht dat het nog kon.
De vraag over wat het leven nut heeft is niet de vraag die je je moet stellen denk ik.
maandag 24 september 2018 om 13:16
Ik ben al 6 jaar bezig dromen niet op te geven... maar wie weet als ik in nieuwe behandeling zit, is er weer meer mogelijk.strikjemetstippels schreef: ↑24-09-2018 13:14Wat mij betreft geen enkel nut, maar toch denk ik dat je je dromen nu te snel op geeft.
Studeren hoeft niet volgens het kader aan de universiteit. Denk ook eens aan kortere studies/cursussen via Open Universiteit met eventueel aanvragen dat je wegens problematiek langer over bepaalde zaken mag doen.
En wie weet gaat het ooit wel beter met je zo dat je kunt werken. Niet om iets te bagatelliseren of om mij zelf op de borst te kloppen maar ik kwam uit een zeer diep dal en werk nu ook. Ik had destijds ook nooit gedacht dat het nog kon.
De vraag over wat het leven nut heeft is niet de vraag die je je moet stellen denk ik.
Ik vraag ook niet of het leven nut heeft, maar wat het de moeite waard maakt.
maandag 24 september 2018 om 13:17
Ja. Misschien is het inderdaad zo simpel en maak ik het veel te moeilijk en groot.lilalinda schreef: ↑24-09-2018 13:13Nou ja, je zegt het zelf al:
"Dat het voor mijn man fijn is om thuis te komen (dus dat hij weinig meekrijgt van hoe ik me voel en gewoon het fijn heeft). We gaan regelmatig op vakantie, weekendjes weg, midweekjes etc.
Familie woont dichtbij en komen we veel."
dat is je basis en dat bouw je een beetje uit.
Verder genieten van kleine dingen, niet van groots & meeslepend.
maandag 24 september 2018 om 13:21
begrijpelijk, je moet ineens flinke stappen terug doenThuis-in-eigen-huis schreef: ↑24-09-2018 13:17Ja. Misschien is het inderdaad zo simpel en maak ik het veel te moeilijk en groot.
dat gaat natuurlijk niet vanzelf
Klinkt heel zweverig, maar zeg gewoon eens dagelijks tegen je man, hoe goed jullie het hebben. Zeg wat je leuk aan hem vindt
Vertel een anekdote uit de supermarkt of koop een bos bloemen voor jezelf
Heel truttig, maar je bent van de snelweg af, op een landweg beland, dat is heel anders, maar niet minder mooi.
maandag 24 september 2018 om 13:21
begrijpelijk, je moet ineens flinke stappen terug doenThuis-in-eigen-huis schreef: ↑24-09-2018 13:17Ja. Misschien is het inderdaad zo simpel en maak ik het veel te moeilijk en groot.
dat gaat natuurlijk niet vanzelf
Klinkt heel zweverig, maar zeg gewoon eens dagelijks tegen je man, hoe goed jullie het hebben. Zeg wat je leuk aan hem vindt
Vertel een anekdote uit de supermarkt of koop een bos bloemen voor jezelf
Heel truttig, maar je bent van de snelweg af, op een landweg beland, dat is heel anders, maar niet minder mooi.
maandag 24 september 2018 om 13:29
Volgens mij heeft je leven zoveel nut als jij er aan geeft. Waarom zou je alleen nuttig zijn als afgestudeerde werkende moeder?
Jij betekent toch ook veel voor je omgeving, man, familie en in je vrijwilligerswerk.
Wees eens wat aardiger voor jezelf.
Jij betekent toch ook veel voor je omgeving, man, familie en in je vrijwilligerswerk.
Wees eens wat aardiger voor jezelf.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 24 september 2018 om 13:44
Wat voor mij het leven nut geeft is dat ik van nut ben voor andere mensen. In mijn geval is dat ik iets beteken voor mijn kinderen, mijn man en op mijn werk. Maar ik heb lange tijd werkloos thuis gezeten en toen vond ik mijn nut in vrijwilligerswerk. Het idee dat het voor iemand belangrijk was dat ik er was en ik iemand echt verder kon helpen (en dat ook zag) gaf mij het idee dat het mijn leven nut had.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
maandag 24 september 2018 om 13:50
Wat zijn dan de dingen die voor jou het leven nuttig maken?
Werk? Dat is toch alleen maar om geld te verdienen?
Ik denk er ook vaak over na hoor. Wat maakt mij als mens nuttig, ofwel, in hoeverre ben ik toegevoegde waarde voor anderen?
Mijn man helpt heel veel mensen en vrienden en hij doet vrijwilligers werk. Hij is handig en hij kan dat ook goed.
Ik doe geen vrijwilligers werk. Al het vrijwilligerswerk ligt toch bij mensen en mijn hart ligt bij dieren. Ik heb wel eens honden en katten opgevangen en een tehuis bezorgd. Dat wel. Maar zo kleinschalig dat het voor mijn gevoel geen zoden aan de dijk zet.
maar moet een mens dan nut hebben en iets toevoegen eigenlijk? En waarom? Is dat alleen om gevoel van eigenwaarde er aan te ontlenen? Of is het puur voor anderen?
Werk? Dat is toch alleen maar om geld te verdienen?
Ik denk er ook vaak over na hoor. Wat maakt mij als mens nuttig, ofwel, in hoeverre ben ik toegevoegde waarde voor anderen?
Mijn man helpt heel veel mensen en vrienden en hij doet vrijwilligers werk. Hij is handig en hij kan dat ook goed.
Ik doe geen vrijwilligers werk. Al het vrijwilligerswerk ligt toch bij mensen en mijn hart ligt bij dieren. Ik heb wel eens honden en katten opgevangen en een tehuis bezorgd. Dat wel. Maar zo kleinschalig dat het voor mijn gevoel geen zoden aan de dijk zet.
maar moet een mens dan nut hebben en iets toevoegen eigenlijk? En waarom? Is dat alleen om gevoel van eigenwaarde er aan te ontlenen? Of is het puur voor anderen?
maandag 24 september 2018 om 13:54
iones schreef: ↑24-09-2018 13:50Wat zijn dan de dingen die voor jou het leven nuttig maken?
Werk? Dat is toch alleen maar om geld te verdienen?
Ik denk er ook vaak over na hoor. Wat maakt mij als mens nuttig, ofwel, in hoeverre ben ik toegevoegde waarde voor anderen?
Mijn man helpt heel veel mensen en vrienden en hij doet vrijwilligers werk. Hij is handig en hij kan dat ook goed.
Ik doe geen vrijwilligers werk. Al het vrijwilligerswerk ligt toch bij mensen en mijn hart ligt bij dieren. Ik heb wel eens honden en katten opgevangen en een tehuis bezorgd. Dat wel. Maar zo kleinschalig dat het voor mijn gevoel geen zoden aan de dijk zet.
maar moet een mens dan nut hebben en iets toevoegen eigenlijk? En waarom? Is dat alleen om gevoel van eigenwaarde er aan te ontlenen? Of is het puur voor anderen?
Dat is een valkuil waar ik ook al vaak in getrapt ben. Maar ik draai het nu liever om; voor die dieren maakt het niet dat het kleinschalig is; zij worden er enorm mee geholpen. Voor mij gaat het erom dat ik een verschil maak, hoe klein of hoe groot dan ook.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
maandag 24 september 2018 om 14:03
Wat een mooie! Mag ik die van je jatten?lilalinda schreef: ↑24-09-2018 13:21begrijpelijk, je moet ineens flinke stappen terug doen
dat gaat natuurlijk niet vanzelf
Klinkt heel zweverig, maar zeg gewoon eens dagelijks tegen je man, hoe goed jullie het hebben. Zeg wat je leuk aan hem vindt
Vertel een anekdote uit de supermarkt of koop een bos bloemen voor jezelf
Heel truttig, maar je bent van de snelweg af, op een landweg beland, dat is heel anders, maar niet minder mooi.
maandag 24 september 2018 om 14:05
Ik word intens gelukkig van (mijn) kinderen, de natuur (wandelingen, vogels voeren, koetjes kijken, een chemtrailloze heldere blauwe lucht, vlindertjes, ga maar door). Er is altijd wel iets te doen. Is het geen klusje dan wel een goede docu, serie of film te kijken. Er zijn genoeg hobbies die je op kunt pakken. Ik denk dat je dan al snel inziet dat geluk het nut van jouw leven is. En geluk vinden is geen eindbestemming maar een weg voor jezelf in het leven vinden die jou blijvend gelukkig maakt. Ga op zoek naar bevredigende 'dingetjes' voor jezelf. Anders verdrink je ook maar in je diagnoses en een beetje beweging en frisse lucht doet iedereen goed natuurlijk. En nog belangrijker, pas wanneer je zelf gelukkig bent kun je anderen pas gelukkig maken.
maandag 24 september 2018 om 14:07
Dit vind ik echt heel fijn om te lezen.lilalinda schreef: ↑24-09-2018 13:21begrijpelijk, je moet ineens flinke stappen terug doen
dat gaat natuurlijk niet vanzelf
Klinkt heel zweverig, maar zeg gewoon eens dagelijks tegen je man, hoe goed jullie het hebben. Zeg wat je leuk aan hem vindt
Vertel een anekdote uit de supermarkt of koop een bos bloemen voor jezelf
Heel truttig, maar je bent van de snelweg af, op een landweg beland, dat is heel anders, maar niet minder mooi.
Ik ga het toepassen en kijken welke bloemen aan de landweg staan.
Ik ga gelijk even nadenken wat ik vandaag heb meegemaakt, vaak zeg ik dat ik ''niks'' gedaan heb tegen man al wilt hij het wel graag horen omdat ik het zo weinig waard vind, hij zit heel de dag te werken en ik niet. Dus in mijn hoofd staat dat gelijk aan lanterfanten/apathisch in bed liggen. Maar vandaag heb ik boodschappen gehaald, benedenverdieping geheel schoongemaakt etc. Dat is ook belangrijk.
Bedankt.
maandag 24 september 2018 om 14:12
maandag 24 september 2018 om 14:16
Maar het maakte wel verschil voor die ene hond of kat die bij jou een fijne plek kreeg.
Ik denk dat we het vaak te groot willen zoeken. Ik worstel daar zelf ook mee na de dood van mijn vader. Ik vind het leven eigenlijk geheel nutteloos en toch zijn er kleine dingen die het de moeite waard maken. Een wandeling met de hond, een mooie bos bloemen voor jezelf, of een kop thee met mijn moeder drinken. Daar is niks groots aan. En het verandert de wereld zeker niet. Maar wel even een klein moment voor jezelf of voor een ander.
Een baan hebben is niet zaligmakend. Ik heb voor de buitenwereld een goede baan. Van binnen sta ik stijf van de stress en heb wallen onder mijn ogen waarmee ik heel Nederland kan behoeden voor een overstroming. En uiteindelijk is mijn werk geheel nutteloos. Ik doe niks echt belangrijks.
Dus, fijn dat je zorgt dat je het leuk hebt met je man. En dat je de energie hebt om aandacht te geven aan je familie. Ik weet zeker dat zij dat ook fijn vinden.
maandag 24 september 2018 om 14:19
Ik denk dat je niet zozeer moet concentreren op de dromen die waarschijnlijk niet gaan uitkomen maar je focus proberen te leggen op dingen je je mogelijk wel kan, binnen je eigen grenzen. Wellicht een blog starten, al dan niet anoniem?, een cursus tekenen/schilderen volgen? Meubels van de kringloop/rommelmarkt restylen en doorverkopen? Dat zijn allerlei dingen die je kan doen vanuit je eigen veilige plek, in een tempo dat bij je past en op momenten die voor jou goed zijn. Je zal moeten "leren" om je voldoening uit nieuwe dingen te gaan halen.
Verder hoop ik dat je met de nieuwe therapie meer vooruitgang zal boeken, dan weet je niet wat er in de toekomst nog mogelijk is.. Echt, geef niet te snel op, er zijn zoveel leuke dingen in het leven om te doen, dat hangt echt niet altijd samen met werk of opleiding.
Verder hoop ik dat je met de nieuwe therapie meer vooruitgang zal boeken, dan weet je niet wat er in de toekomst nog mogelijk is.. Echt, geef niet te snel op, er zijn zoveel leuke dingen in het leven om te doen, dat hangt echt niet altijd samen met werk of opleiding.
maandag 24 september 2018 om 14:19
maandag 24 september 2018 om 14:20
Wat ga je (morgen) doen wanneer alles al schoon is en je niets meer te ruimen hebt, TO?
Huisvrouw zijn is ook heel nuttig, misschien wel de mooiste baan die je als vrouw kunt hebben. Veel moeders wensen thuis te kunnen zijn. Lekker toch dat je vandaag lekker hebt kunnen poetsen? Dat kun je vanavond al aan je man vertellen. Morgen misschien dat je even een ommetje gemaakt hebt, of een lekkere taart.
Je mag er echt wel wezen
Huisvrouw zijn is ook heel nuttig, misschien wel de mooiste baan die je als vrouw kunt hebben. Veel moeders wensen thuis te kunnen zijn. Lekker toch dat je vandaag lekker hebt kunnen poetsen? Dat kun je vanavond al aan je man vertellen. Morgen misschien dat je even een ommetje gemaakt hebt, of een lekkere taart.
Je mag er echt wel wezen
anoniem_373274 wijzigde dit bericht op 24-09-2018 14:22
0.23% gewijzigd
maandag 24 september 2018 om 14:24
Morgenochtend ga ik, als ik durf de drempel is gigantisch, voor het eerst een yoga-les volgen. Dat wil ik al een tijdje heel erg graag, maar het is moeilijk, hopelijk durf ik morgen. Normaal ga ik op dinsdag ook naar de markt met mijn moeder/zus/de kleine van haar maar dat gaat niet door want die hebben andere verplichtingen en in mijn eentje in het teveel prikkels.minouska schreef: ↑24-09-2018 14:20Wat ga je (morgen) doen wanneer alles al schoon is en je niets meer te ruimen hebt, TO?
Huisvrouw zijn is ook heel nuttig, misscgien wel de mooiste baan die je als vrouw kunt hebben. Veel moeders wensen thuis te kunnen zijn. Lekker toch dat je vandaag lekker hebt kunnen poetsen? Dat kun je vanavond al aan je man vertellen. Morgen misschien dat je even een ommetje gemaakt hebt, of een lekkere taart.
Je mag er echt wel wezen
Verder heb ik gewoon een schoonmaak-schema voor de hele week en dan die middag vrijwilligerswerk.
