Psyche
alle pijlers
Wat is tot nu toe jullie mooiste tijd van je leven?
vrijdag 10 januari 2020 om 20:08
Ik denk dat de nare ervaringen de leuke momenten overschaduwen en dat je daardoor niks ervan kunt herinneren? Niemand maakt altijd alleen maar nare dingen mee namelijk zeker niet in een land als Nederland waar we het goed voor mekaar hebben. Of je erkend de kleine geluksmomentjes in het leven niet.
Ik heb zelf als kind een poos in het buitenland gewoond bij een stinkend rijke tante van mij, dat was een fantastische tijd, woonde in een belachelijk groot huis waar ik lekker de ruimte had om me uit te leven, een erf vol met beesten die ik hielp te verzorgen en veel plezier uithaalde, een eigen speelparadijs aan huis.
Hele leuke herinneringen aan.
Daarna terug gehaald door mijn moeder en ging ik van het ene naar het andere uiterste, woonde opeens in een achterstandsbuurt.
Thuissituatie ging ookal niet over rozen, maar toch heb ik daar een hele leuke tijd gehad en de tofste mensen ontmoet. En die leuke momenten bestond uit tot in de late uurtjes met elkaar ouwehoeren buiten, rottigheid uithalen, op spokenjacht..
Het was zo tokkie als maar kan maar o, wat een zalige tijd.
Op mijn 16e kreeg ik mijn eerste vriendje en dat was gelijk cloud nine.
Bezocht vanaf mijn 16e ook elk weekend de gaafste feestjes en mijn vriend nam mij mee op vakantie naar Spanje en Parijs, dat soort dingetjes.
Ben ook in mijn twintiger jaren.
Stuk rustiger ben ik nu maar hou nog steeds van een feestje bouwen zo nu en dan en vooral veel lachen maakt niet uit wat voor situatie ik mij in bevind ik weet er altijd wel iets van te maken. Heel belangrijk in het leven, humor.
Op naar nog heel veel leuke momenten!
Ook voor jou.
Ik heb zelf als kind een poos in het buitenland gewoond bij een stinkend rijke tante van mij, dat was een fantastische tijd, woonde in een belachelijk groot huis waar ik lekker de ruimte had om me uit te leven, een erf vol met beesten die ik hielp te verzorgen en veel plezier uithaalde, een eigen speelparadijs aan huis.
Hele leuke herinneringen aan.
Daarna terug gehaald door mijn moeder en ging ik van het ene naar het andere uiterste, woonde opeens in een achterstandsbuurt.
Thuissituatie ging ookal niet over rozen, maar toch heb ik daar een hele leuke tijd gehad en de tofste mensen ontmoet. En die leuke momenten bestond uit tot in de late uurtjes met elkaar ouwehoeren buiten, rottigheid uithalen, op spokenjacht..
Het was zo tokkie als maar kan maar o, wat een zalige tijd.
Op mijn 16e kreeg ik mijn eerste vriendje en dat was gelijk cloud nine.
Bezocht vanaf mijn 16e ook elk weekend de gaafste feestjes en mijn vriend nam mij mee op vakantie naar Spanje en Parijs, dat soort dingetjes.
Ben ook in mijn twintiger jaren.
Stuk rustiger ben ik nu maar hou nog steeds van een feestje bouwen zo nu en dan en vooral veel lachen maakt niet uit wat voor situatie ik mij in bevind ik weet er altijd wel iets van te maken. Heel belangrijk in het leven, humor.
Op naar nog heel veel leuke momenten!
Ook voor jou.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:12
Ja: studententijd: heerlijk!
Ja, zodra kinderen zelf naar school en weer naar huis kunnen: toen ook weer heerlijk.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:19
ik ook. tot mijn 20ste denk ik. toen was ik echt onbezorgd en vrij
toekomst lag nog open, met alle dromen en kansen.
Daarna kwam het volwassen leven en dat vond/vind ik lang zo leuk niet
Don't cry, buy a bag and move on.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:24
Van 19 tot 21 (op kamers maar nog studerend en dus niet fulltime werkend) en toen vanaf ca 34 jaar tot nu (38) (dé partner gevonden, mooi koophuis, psychisch stabiel, fijnere baan en manier van werken dan ervoor, geboorte dochter, financieel veel beter dan voorheen).
Afgezien van soms wat kleine stressperioden mbt werk ben ik zo gelukkig dat ik regelmatig denk: wanneer komt de klap, dit kan toch zo niet altijd doorgaan? Maar ja mijn middelbare schoolperiode en tussen 21 en 34 vond ik dan weer weinig aan dus ik heb t verdiend denk ik dan maar
Afgezien van soms wat kleine stressperioden mbt werk ben ik zo gelukkig dat ik regelmatig denk: wanneer komt de klap, dit kan toch zo niet altijd doorgaan? Maar ja mijn middelbare schoolperiode en tussen 21 en 34 vond ik dan weer weinig aan dus ik heb t verdiend denk ik dan maar
cosmopolitan2208 wijzigde dit bericht op 10-01-2020 21:50
47.45% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2020 om 20:25
Tuurlijk zijn er leuke momenten geweest. Tot mijn 16e viel het wel erg tegen. Ik ben veel gepest en ik had een moeilijke thuissituatie.Moreina schreef: ↑10-01-2020 20:08Ik denk dat de nare ervaringen de leuke momenten overschaduwen en dat je daardoor niks ervan kunt herinneren? Niemand maakt altijd alleen maar nare dingen mee namelijk zeker niet in een land als Nederland waar we het goed voor mekaar hebben. Of je erkend de kleine geluksmomentjes in het leven niet.
Ik heb zelf als kind een poos in het buitenland gewoond bij een stinkend rijke tante van mij, dat was een fantastische tijd, woonde in een belachelijk groot huis waar ik lekker de ruimte had om me uit te leven, een erf vol met beesten die ik hielp te verzorgen en veel plezier uithaalde, een eigen speelparadijs aan huis.
Hele leuke herinneringen aan.
Daarna terug gehaald door mijn moeder en ging ik van het ene naar het andere uiterste, woonde opeens in een achterstandsbuurt.
Thuissituatie ging ookal niet over rozen, maar toch heb ik daar een hele leuke tijd gehad en de tofste mensen ontmoet. En die leuke momenten bestond uit tot in de late uurtjes met elkaar ouwehoeren buiten, rottigheid uithalen, op spokenjacht..
Het was zo tokkie als maar kan maar o, wat een zalige tijd.
Op mijn 16e kreeg ik mijn eerste vriendje en dat was gelijk cloud nine.
Bezocht vanaf mijn 16e ook elk weekend de gaafste feestjes en mijn vriend nam mij mee op vakantie naar Spanje en Parijs, dat soort dingetjes.
Ben ook in mijn twintiger jaren.
Stuk rustiger ben ik nu maar hou nog steeds van een feestje bouwen zo nu en dan en vooral veel lachen maakt niet uit wat voor situatie ik mij in bevind ik weet er altijd wel iets van te maken. Heel belangrijk in het leven, humor.
Op naar nog heel veel leuke momenten!
Ook voor jou.
Volwassene jaren zijn wel beter dan toen.
Ik vond 18 jaar zijn vooral erg leuk toen op dat moment maar als ik er nu op terug kijken. Denk ik niet: “was ik maar weer 18”.
Bepaalde dingen nu op mijn leeftijd zijn wel veel beter geworden dan toen.
Oa veel vrijheid, want ik woon nu op mijzelf.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:25
Mijn kindertijd
Mijn pubertijd was toendertijd niet altijd leuk voor mijn gevoel, maar ik kijk er wel met een heel fijn gevoel naar terug. Feestjes, spijbelen, straf en nog meer feestjes (stiekem als ik weer straf kreeg). Het was leuk.
Daarna 7 jaar van mijn leven verspeeld met een hele suffe liefdeloze relatie, maar in deze tijd was ik ook niet ongelukkig.
Nu dolgelukkig met een fantastische vent.
Ik ben afgelopen zomer 10 dagen in Frankrijk geweest met 36 pubers. (Leiding van een zomerkamp) Daar was ik misschien wel het meest gelukkig in mijn hele volwassen leven. Het waren maar 10 dagen. Maar de 10 mooiste dagen van mijn leven.
Mijn pubertijd was toendertijd niet altijd leuk voor mijn gevoel, maar ik kijk er wel met een heel fijn gevoel naar terug. Feestjes, spijbelen, straf en nog meer feestjes (stiekem als ik weer straf kreeg). Het was leuk.
Daarna 7 jaar van mijn leven verspeeld met een hele suffe liefdeloze relatie, maar in deze tijd was ik ook niet ongelukkig.
Nu dolgelukkig met een fantastische vent.
Ik ben afgelopen zomer 10 dagen in Frankrijk geweest met 36 pubers. (Leiding van een zomerkamp) Daar was ik misschien wel het meest gelukkig in mijn hele volwassen leven. Het waren maar 10 dagen. Maar de 10 mooiste dagen van mijn leven.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:30
Vanaf 20, eindelijk wat meer gelijkgestemden om me heen en verkering gekregen met mijn man waar ik nu 30 jaar later nog heel gelukkig mee ben.
Toen de kinderen klein waren, had ik wel pieker-perioden, maar om nou te zeggen ongelukkig, nee.
Nu ben ik vaak zo gelukkig dat ik het ongeluk vrees, beter dan dit kan bijna niet. En als ik dan gebeurtenissen in mijn omgeving zie dat er dingen lelijk mis gaan, is het oei! Geluk spreekt niet vanzelf! Ik ben, voor de statistieken, in de 50.
Toen de kinderen klein waren, had ik wel pieker-perioden, maar om nou te zeggen ongelukkig, nee.
Nu ben ik vaak zo gelukkig dat ik het ongeluk vrees, beter dan dit kan bijna niet. En als ik dan gebeurtenissen in mijn omgeving zie dat er dingen lelijk mis gaan, is het oei! Geluk spreekt niet vanzelf! Ik ben, voor de statistieken, in de 50.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:34
Ik vond mijn middelbare schooltijd een hele fijne en zorgeloze periode (zonder échte zorgen dan, puberzorgen waren er zeker). Dat was de eerste periode die ik écht bewust meemaakte. Op dat moment besefte ik ook dat het een mooie tijd was. Vriendengroep, samen op vakantie, filmavondjes, gezelligheid en af en toe wat onzekerheid.
Daarna een hele fijne studententijd gehad met veel reizen en gezelligheid van vriendinnen.
Toen even een korte kutperiode ivm een nare ex.
Toen begon mijn werkende leven. Óók leuk, veel leuke collega’s, een aantal werden vriendinnen. Ik leerde mijn man kennen en in rap tempo kregen we drie kinderen. Genoten van het nieuwe gezinsleven en het ‘vernieuwde’ familieleven. Wel zoeken naar balans tussen werk en thuis.
Nu zijn de kinderen wat ouder, hebben we een ritme gevonden, werk ik hard, maar ontspan ik me in het weekend rot op de camping. Spelen we spelletjes met vrienden tot laat, borrelen we minimaal twee keer per week bij een vuurtje en genieten we ons suf. Van elkaar, van de kinderen en met vrienden en familie.
Ik ben een gezegend mens met weinig écht grote problemen in mijn nabije omgeving. Dat maakt het genieten misschien wel makkelijker.
Daarna een hele fijne studententijd gehad met veel reizen en gezelligheid van vriendinnen.
Toen even een korte kutperiode ivm een nare ex.
Toen begon mijn werkende leven. Óók leuk, veel leuke collega’s, een aantal werden vriendinnen. Ik leerde mijn man kennen en in rap tempo kregen we drie kinderen. Genoten van het nieuwe gezinsleven en het ‘vernieuwde’ familieleven. Wel zoeken naar balans tussen werk en thuis.
Nu zijn de kinderen wat ouder, hebben we een ritme gevonden, werk ik hard, maar ontspan ik me in het weekend rot op de camping. Spelen we spelletjes met vrienden tot laat, borrelen we minimaal twee keer per week bij een vuurtje en genieten we ons suf. Van elkaar, van de kinderen en met vrienden en familie.
Ik ben een gezegend mens met weinig écht grote problemen in mijn nabije omgeving. Dat maakt het genieten misschien wel makkelijker.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:56
Ik weet nog heel goed het moment (en de plek) dat ik dacht wow, ik heb alles, leuke partner, leuke kinderen, leuke baan, leuk huis, etc. Daarna nare dingen meegemaakt en veel verloren. Ik ben blij dat ik toen goed besefte wat ik allemaal had, al maakt dat het verlies niet minder, denk dat het erger is als je dat niet door hebt gehad en er dus niet van genoten hebt.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:11
Ik ben nooit óngelukkig. En inderdaad, soms heb je éxtra momentjes dat het geluksgevoel even wat meer is. Maar ik kan niet zeggen dat er ooit moment zijn dat ik me oprecht óngelukkig voel. Ik ben gezond (voor zover ik weet - mijn kanker van een aantal jaren geleden kan zomaar terugkomen, maar elke dag dat ik me gezond en fijn voel, is er één en reden tot gelukkig zijn), ik heb een geweldige vent, fijne mensen om me heen (vrienden, kennissen en collega's), een baan waar ik elke dag weer met plezier naartoe ga, een fijn huis dat echt een thuis is, dus ik kan oprecht niet zeggen dat ik me ooit óngelukkig voel.nachtvlinder1977 schreef: ↑10-01-2020 21:06De laatste jaren voel ik me wel regelmatig heel gelukkig, maar niet constant 24/7. Ik denk dat dat ook niet realistisch is.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 10 januari 2020 om 21:27
Het eerste jaar van mijn studie was geweldig. Eigen studiootje, veel uitgaan met vriendinnen, veel leuke jongens, lang leve de lol. Door het vele uitgaan faalde ik voor elk vak, dus de jaren erna daarmee gestopt en serieus mijn diploma behaald. Maar wat was het leuk.
Momenteel ook in leuke fase: verloofd en bruiloft aan het plannen, proberen voor een baby, prachtig nieuw huis in de aantocht. Ik heb een heerlijke relatie met een geweldige man.
De meest vervelende fase vond ik de middelbare school. Ik werd niet gepest maar ben geen groepjes mens en vond de meisjes erg naar en gemeen tegen elkaar.
Momenteel ook in leuke fase: verloofd en bruiloft aan het plannen, proberen voor een baby, prachtig nieuw huis in de aantocht. Ik heb een heerlijke relatie met een geweldige man.
De meest vervelende fase vond ik de middelbare school. Ik werd niet gepest maar ben geen groepjes mens en vond de meisjes erg naar en gemeen tegen elkaar.
phloxx wijzigde dit bericht op 10-01-2020 21:31
3.08% gewijzigd
-
vrijdag 10 januari 2020 om 21:30
Toen k 19 was en een half jaar alleen naar t buitenland ging. Lang leve de lol en het zelfstandig leren worden (woonde daarvoor nog thuis).
Studentenperiode was ook heel fijn! Woonde samen met mijn vriend maar genoeg vrijheid om te stappen en geinen met studievrienden/vriendinnen.
Nu ik moeder ben brengt mijn kind mij ook veel geluk, maar kan ik het soms ook wel als zwaar ervaren. Alsnog maakt het moeder zijn mij erg gelukkig
Studentenperiode was ook heel fijn! Woonde samen met mijn vriend maar genoeg vrijheid om te stappen en geinen met studievrienden/vriendinnen.
Nu ik moeder ben brengt mijn kind mij ook veel geluk, maar kan ik het soms ook wel als zwaar ervaren. Alsnog maakt het moeder zijn mij erg gelukkig
vrijdag 10 januari 2020 om 21:37
Herkenbaar. Met name in mijn relatie. Wij hebben het zo onwijs goed samen.
Laatste paar jaren een aantal stellen om ons heen die al jaaaaren samen waren, zien klappen. Vanwege heftige dingen. Verslavingen waar de ander niks vanaf wist, een affaire, en laatst eentje vanwege gigantische schulden in het bedrijf die verzwegen waren, paar maanden voor de bruiloft. Het lijkt wel een slechte film, een nachtmerrie. En dat waren stellen die zo sterk leken, waar ik dit nooit had verwacht.
Dat maakt me dan soms wel onzeker. Dan denk ik, zijn wij te mooi om waar te zijn?
Maar ik denk gewoon dat ik de beste vent ter wereld gevonden heb
-
vrijdag 10 januari 2020 om 22:06
Dat vind ik oprecht fijn voor je!❤ Maar is dat al je hele leven zo?
Mijn Kindertijd leek geweldig in mijn herinnering, maar blijk ik rooskleuriger te herinneren. Sinds mijn puberteit chronisch lichamelijk ziek. Daarnaast jaren gevochten met depressies en zelfmoordgedachten. Gelukkig eindelijk de juiste behandeling, maar bleef jaren een beetje depressief, elke dag. Eigenlijk gaat t pas sinds een jaar stabieler en het maakt dat ik me steeds vaker gelukkig voel.
zaterdag 11 januari 2020 om 11:27
Er is een paar keer ernstige ziekte in mijn gezin geweest, de een bleek chronisch prima onder controle te houden, de andere is (hopelijk!) helemaal genezen, maar op het moment dat zoiets blijkt, denk ik, daar gaat het geluk! Het kwam dus weer goed en het geluk en tevreden gevoel is dan ook weer terug. Maar het gevoel van kwetsbaarheid blijft, afgelopen maand hebben anderen in mijn omgeving het zwaar te verduren en dan denk ik, o ja, wat zijn we kwetsbaar!Phloxx schreef: ↑10-01-2020 21:37Herkenbaar. Met name in mijn relatie. Wij hebben het zo onwijs goed samen.
Laatste paar jaren een aantal stellen om ons heen die al jaaaaren samen waren, zien klappen. Vanwege heftige dingen. Verslavingen waar de ander niks vanaf wist, een affaire, en laatst eentje vanwege gigantische schulden in het bedrijf die verzwegen waren, paar maanden voor de bruiloft. Het lijkt wel een slechte film, een nachtmerrie. En dat waren stellen die zo sterk leken, waar ik dit nooit had verwacht.
Dat maakt me dan soms wel onzeker. Dan denk ik, zijn wij te mooi om waar te zijn?
Maar ik denk gewoon dat ik de beste vent ter wereld gevonden heb
