Wat is tot nu toe jullie mooiste tijd van je leven?

Mijn leukste tijd moet nog komen.

Ik ben volgens mij mijn hele leven lang al gelukkig. Natuurlijk was er tegenslag, pijn en verdriet, maar ongelukkig ben ik niet geweest (misschien eens een dag, maar geen periodes). Geen periodes die ik overall mooier vond dan andere, iedere periode had zo zijn eigen hoogtepunten en dieptepunten en was daar tussendoor gewoon goed.

Ik heb hoewel niet geheel onbezorgde wel een stabiele jeugd gehad. Studenten tijd vond ik gezellig, maar ultiem geluk heb ik toen niet zo ervaren. Dat is de afgelopen jaren wel veranderd - en ook zeker sinds de komst van onze dochter en mijn werk. De laatste twee en een half jaar ervaar ik enerzijds als vermoeiend (en het is ook best een uitdaging om het moederschap te combineren met een drukke baan), maar ik heb nog nooit zo prettig in mijn vel gezeten. Ben midden 30, alweer 13 samen met mijn partner en woon in London. Alles is stabiel en redelijk duidelijk en dat vind ik vooral prettig.

Echt diepongelukkig ben ik nooit geweest, maar ik heb wel momenten gekend waarin ik het leven pittig vond en niet altijd even leuk. Tijdens de slopende IVF trajecten bijvoorbeeld. Al heb ik toen ook veel geleerd over mijzelf en onze relatie.

Ik besef mij wel heel erg goed dat ik in een, naar mijn idee, bevoorrechte positie zit. Moeder zijn van -natuurlijk- de allerliefste en leukste dochter, echtgenote zijn en daarin gelukkig zijn, het financieel goed hebben, een prettige leef omgeving hebben met lieve mensen om ons heen en -naar eigen weten- gezond zijn. Ik sta er geregeld bij stil dat ik een mazzelaar ben wat dat betreft (al werk ik er ook hard voor) en op bepaalde gebieden ook geluk heb.

Maart-juli 2005 was de gelukkigste periode in mijn leven.

Gelukkig als in het meest onbezorgd, en volledig tot mijn recht komend.

Tegenwoordig mag ik mij moeder noemen. En dat brengt mij geluk. Ze is de liefste en leukste van de hele wereld.
Maar het is een ander soort geluk.

Niet minder. Wel anders.