Psyche
alle pijlers
Weer een terugval? Ben het zat
zondag 15 augustus 2021 om 21:27
Moet even van me afschrijven. Kort door de bocht: heb last van terugkerende depressies, add en vermoeden van ASS. Huidige periode duurt nu vijf jaar. Het patroon door de jaren heen is steeds hetzelfde: medicijnen en/ of therapie lijken aan te slaan, heb een (steeds korter wordende) opleving en val weer terug.
Nu dus weer, het leek na de opname van mei/ juni in juli ff beter te gaan, maar de afgelopen week is het weer helemaal mis. Ik weet het, het is nog maar een week maar ik ben bang dat dit doorzet.
Tot overmaat van ramp heb ik net afscheid genomen van mijn maatschappelijk werkster en ga ik dat de komende maanden ook doen van mijn therapeut en huidige psychiater. Ik kan terug naar mijn oude psychiater en krijg een ambulant begeleider.
Ik ben het zat, weet het niet meer. Mijn behandelaren zijn nog vol vertrouwen maar bij mij is het even op nu.
Nu dus weer, het leek na de opname van mei/ juni in juli ff beter te gaan, maar de afgelopen week is het weer helemaal mis. Ik weet het, het is nog maar een week maar ik ben bang dat dit doorzet.
Tot overmaat van ramp heb ik net afscheid genomen van mijn maatschappelijk werkster en ga ik dat de komende maanden ook doen van mijn therapeut en huidige psychiater. Ik kan terug naar mijn oude psychiater en krijg een ambulant begeleider.
Ik ben het zat, weet het niet meer. Mijn behandelaren zijn nog vol vertrouwen maar bij mij is het even op nu.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
zondag 5 september 2021 om 16:11
Misschien heeft de net ook wel zijn invloed, maar op het moment dat ik begin terug te zakken had ik dat juist even niet ivm vakantie van de therapeut en daarna van mij....
Het weekend verloopt tot nu toe gelukkig iets beter. Slaapmedicatie helpt wel, ben ook wat duffer nu maar misschien wel even goed. Vriend neemt me ff mee op sleeptouw zodat ik wat minder kan piekeren, dat scheelt ook.
Het weekend verloopt tot nu toe gelukkig iets beter. Slaapmedicatie helpt wel, ben ook wat duffer nu maar misschien wel even goed. Vriend neemt me ff mee op sleeptouw zodat ik wat minder kan piekeren, dat scheelt ook.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
zondag 5 september 2021 om 16:39
Dus het probleem zit hem niet zo zeer in het accepteren, maar in het feit dat je nog niet klaar bent met rouwen om je diagnoses en welke dromen je daardoor hebt moeten opgeven.
Dan ben je inderdaad nog niet klaar voor ACT, dan heb je rouwbegeleiding nodig. Dat klinkt misschien wat overdreven (er is niet letterlijk iemand dood), maar jouw dromen en toekomstbeelden zijn wel dood. En je kunt dat pas accepteren als je het begrijpt en erom hebt kunnen rouwen.
Ik zou dus niet om ACT vragen, maar om wat rouwbegeleiding. Daarna kun je altijd nog ACT gaan doen, als dat nodig is.
Dan ben je inderdaad nog niet klaar voor ACT, dan heb je rouwbegeleiding nodig. Dat klinkt misschien wat overdreven (er is niet letterlijk iemand dood), maar jouw dromen en toekomstbeelden zijn wel dood. En je kunt dat pas accepteren als je het begrijpt en erom hebt kunnen rouwen.
Ik zou dus niet om ACT vragen, maar om wat rouwbegeleiding. Daarna kun je altijd nog ACT gaan doen, als dat nodig is.
zondag 5 september 2021 om 17:38
maandag 6 september 2021 om 09:26
Celaena, dank je wel voor je uitgebreide uitleg. Ja ik begin ook steeds meer in te zien dat ik mijn hulpvraag bij hulpverleners neer moet/kan leggen, zodat mijn naasten hun gewone rol hebben.
Sinds ik mijn nieuwe partner heb leren kennen, zijn wij dat samen hard aan het leren.
En met deze grote bult problemen op mijn bord ben ik voor het eerst hard op de hulpverlening aan het leunen. En het zorgt ervoor dat ik overeind blijf. Met grote moeite, maar toch... Ik ben trots op mezelf.
Zilverelfje, ik herken dat ook heel erg. De gedachte: als dit mijn leven is, hoeft het voor mij niet. Dus misschien heb ik ook rouwverwerking nodig.
Ik hoorde van het weekend een podcast over iemand die voor de derde keer kanker kreeg. Ze wist dat ze een zwaar jaar met behandelingen tegemoet ging. En ze gunde zichzelf dat dat jaar zo min mogelijk shitty zou worden. Ik bedacht me dat ik op die manier ook liever voor mezelf mag zijn en mijn leven zo min mogelijk shitty mag maken. Nu ben ik aan het nadenken hoe ik voor de winter ruimte kan maken om 2 dagen naar Duitsland te gaan. Even een klein lichtpuntje om naar uit te kijken.
Sinds ik mijn nieuwe partner heb leren kennen, zijn wij dat samen hard aan het leren.
En met deze grote bult problemen op mijn bord ben ik voor het eerst hard op de hulpverlening aan het leunen. En het zorgt ervoor dat ik overeind blijf. Met grote moeite, maar toch... Ik ben trots op mezelf.
Zilverelfje, ik herken dat ook heel erg. De gedachte: als dit mijn leven is, hoeft het voor mij niet. Dus misschien heb ik ook rouwverwerking nodig.
Ik hoorde van het weekend een podcast over iemand die voor de derde keer kanker kreeg. Ze wist dat ze een zwaar jaar met behandelingen tegemoet ging. En ze gunde zichzelf dat dat jaar zo min mogelijk shitty zou worden. Ik bedacht me dat ik op die manier ook liever voor mezelf mag zijn en mijn leven zo min mogelijk shitty mag maken. Nu ben ik aan het nadenken hoe ik voor de winter ruimte kan maken om 2 dagen naar Duitsland te gaan. Even een klein lichtpuntje om naar uit te kijken.
donderdag 9 september 2021 om 16:02
@celaena, ze gaan proberen de diagnose officieel te stellen zodat het duidelijk is en er inderdaad een stukje verwerking kan plaatsvinden. Op zich maakt het verder voor de behandeling niet veel uit, aangezien er al wel gestuurd wordt op ass. Maar vind zelf de duidelijkheid wel fijn.
@ Martje, een nieuwe partner lijkt me lastig, is een hoop aftasten. Alhoewel vriend en ik dan na zoveel jaar juist weer patronen hebben waarin we vastzitten bedenk ik me nu.
Ik vind alle hulp accepteren nog best lastig merk ik, loop daar nu met de ambulant begeleider ook wel wat tegenaan. Het wel besproken en gelukkig begrijpt ze het wel.
Goed dat je een lichtpuntje voor jezelf creëert!
---------------—----------------------------------------------
Ik ben zelf op het moment weer ff wat wiebelig. Het aanstaande onderzoek, afscheid van pmt en psychiater komt eraan. Morgen heb ik een gesprek met de arbeidsdeskundige waar ik tegenop zie en kreeg net de papieren met de waarschuwing dat de WIA aanvraag eraan komt binnen, ook niet fijn. Heb tot anderhalf jaar geleden gewerkt ( welliswaar met aanpassingen) en had voor de opname bijna weer opgebouwd. Nu is elke werkdag twee uurtjes komen al teveel en geloof ik niet meer dat ik voor de WIA aanvraag weer vol aan het werk ben. Is ook even slikken....
@ Martje, een nieuwe partner lijkt me lastig, is een hoop aftasten. Alhoewel vriend en ik dan na zoveel jaar juist weer patronen hebben waarin we vastzitten bedenk ik me nu.
Ik vind alle hulp accepteren nog best lastig merk ik, loop daar nu met de ambulant begeleider ook wel wat tegenaan. Het wel besproken en gelukkig begrijpt ze het wel.
Goed dat je een lichtpuntje voor jezelf creëert!
---------------—----------------------------------------------
Ik ben zelf op het moment weer ff wat wiebelig. Het aanstaande onderzoek, afscheid van pmt en psychiater komt eraan. Morgen heb ik een gesprek met de arbeidsdeskundige waar ik tegenop zie en kreeg net de papieren met de waarschuwing dat de WIA aanvraag eraan komt binnen, ook niet fijn. Heb tot anderhalf jaar geleden gewerkt ( welliswaar met aanpassingen) en had voor de opname bijna weer opgebouwd. Nu is elke werkdag twee uurtjes komen al teveel en geloof ik niet meer dat ik voor de WIA aanvraag weer vol aan het werk ben. Is ook even slikken....
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
vrijdag 10 september 2021 om 12:32
Het is ook veel zo te horen, een boel verandering en dingen waar je energie in moet investeren. Dan is het logisch als je wiebelig bent.
Ik heb nu 2 jaar een WIA uitkering, ik zag ook als een berg tegen het gesprek op. En pas in het jaar daarna heb ik veel gerouwd om het opgeven van mijn baan. Accepteren dat werken er op dit moment niet inzit is ook heel verdrietig.
Hoe ging het gesprek met de arbeidsdeskundige?
Verder probeer ik me hier ook maar staande te houden. Dat lukt heel redelijk. Ik weet niet wat nog meer te vertellen, meestal schrijf ik wat ik meemaak wel op het forum, maar dit wordt te persoonlijk en herkenbaar.
Ik heb nu 2 jaar een WIA uitkering, ik zag ook als een berg tegen het gesprek op. En pas in het jaar daarna heb ik veel gerouwd om het opgeven van mijn baan. Accepteren dat werken er op dit moment niet inzit is ook heel verdrietig.
Hoe ging het gesprek met de arbeidsdeskundige?
Verder probeer ik me hier ook maar staande te houden. Dat lukt heel redelijk. Ik weet niet wat nog meer te vertellen, meestal schrijf ik wat ik meemaak wel op het forum, maar dit wordt te persoonlijk en herkenbaar.
donderdag 16 september 2021 om 18:21
Arbeidsdeskundige voelde pittig, helaas nog niet een direct advies, ze wil eerst met de bedrijfsarts overleggen.... Ik hoop nog steeds niet dat het WIA wordt, maar anders is er haast een wonder nodig lijkt het.
Staande houden kan je heel druk mee zijn. Ik ben vast heel herkenbaar, maar eerlijk gezegd interesseert me dat niet eens zo. Hoop wel dat als iemand mij ooit herkent dat wel ff meld.
Verder een pittige week gehad, pms bovenop de rest is niet grappig. Hopelijk wordt het nu weer wat rustiger allemaal.
Staande houden kan je heel druk mee zijn. Ik ben vast heel herkenbaar, maar eerlijk gezegd interesseert me dat niet eens zo. Hoop wel dat als iemand mij ooit herkent dat wel ff meld.
Verder een pittige week gehad, pms bovenop de rest is niet grappig. Hopelijk wordt het nu weer wat rustiger allemaal.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
dinsdag 21 september 2021 om 20:50
Hoi zilverelfje, weet je ondertussen al wat meer van het UWV? Waarom wil je liever niet de WIA in? Is het dan al haalbaar om te solliciteren op een (fulltime) baan op dit moment? Of zit het m meer in schaamte, verdriet oid om niet te kunnen werken?
Ow ja, PMS er bij is vreselijk. Ik heb zelf waarschijnlijk PMDD, ken je dat? Ik moet echt om mijn menstruatie heen plannen en slik extra progesteron.
Morgen gaan we weer met de jongste naar het ziekenhuis. Hopelijk voor de laatste keer en dan kan daarmee een spannende periode afgesloten worden. Ik ben ontzettend trots op hoe ik me er doorheen heb geslagen. Ik heb veel steun gehad aan het FACT en ik heb veel kunnen zingen, allebei fijn! Ik hou er rekening mee dat er nog een terugslag kan komen.
Ow ja, PMS er bij is vreselijk. Ik heb zelf waarschijnlijk PMDD, ken je dat? Ik moet echt om mijn menstruatie heen plannen en slik extra progesteron.
Morgen gaan we weer met de jongste naar het ziekenhuis. Hopelijk voor de laatste keer en dan kan daarmee een spannende periode afgesloten worden. Ik ben ontzettend trots op hoe ik me er doorheen heb geslagen. Ik heb veel steun gehad aan het FACT en ik heb veel kunnen zingen, allebei fijn! Ik hou er rekening mee dat er nog een terugslag kan komen.
woensdag 22 september 2021 om 15:43
Tweede spoor moet sowieso nu, da's wettelijk verplicht? Zie het niet voor me maar laat het maar over me heen komen. Wat niet kan, kan niet.
De WIA voelt wel als falen, en ergens heb ik werk ook gewoon nodig voor mijn afleiding/ structuur. Ook financieel geeft dat toch wel serieuze problemen, het is nu met 70% loon al nauwelijks te doen.
Pmdd is nog een slag heftiger toch? Is het met de medicijnen wel te doen?
Super dat je je er zo doorheen hebt geslagen! Was het inderdaad de laatste keer met de jongste en kan je het nu afsluiten?
Helaas was afgelopen week weer een pittige. Morgen het evaluatie gesprek in Utrecht nog, hopelijk komt daar nog een zinnig advies uit voor vervolg behandeling en dan daar (grotendeels) ook afscheid nemen. Ze gaan nog kijken of ik de pmt nog even door kan zetten, dat zou fijn zijn.
De WIA voelt wel als falen, en ergens heb ik werk ook gewoon nodig voor mijn afleiding/ structuur. Ook financieel geeft dat toch wel serieuze problemen, het is nu met 70% loon al nauwelijks te doen.
Pmdd is nog een slag heftiger toch? Is het met de medicijnen wel te doen?
Super dat je je er zo doorheen hebt geslagen! Was het inderdaad de laatste keer met de jongste en kan je het nu afsluiten?
Helaas was afgelopen week weer een pittige. Morgen het evaluatie gesprek in Utrecht nog, hopelijk komt daar nog een zinnig advies uit voor vervolg behandeling en dan daar (grotendeels) ook afscheid nemen. Ze gaan nog kijken of ik de pmt nog even door kan zetten, dat zou fijn zijn.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
zondag 26 september 2021 om 22:23
Hoi zilverelfje,
Oh ja, in het 2e jaar moet het 2e spoor opgezet worden. Bedoel je met 'wat niet kan' dat je denkt (ook) geen 2e spoor te kunnen doen nu?
En 70% van je loon is idd rot. Voor zover ik me kan herinneren werd mijn WIA uitkering net iets hoger, omdat het belastingtechnisch anders berekend wordt. Plus bij mij kwam er toen een arbeidsongeschiktheidsuitkering vrij, dus dat viel mee.
Ja, PMDD is nog een tikje heftiger. De medicijnen halen de scherpe randjes van af, zodat ik niet ontzettend suïcidaal ben elke maand. Heel blij dat mijn huisarts met die suggestie kwam.
Helaas was het niet het laatste ziekenhuis bezoek. Binnenkort moet ie nog een ingreep ondergaan en is het weer afwachten wat daar uitkomt. Dus ik blijf om hulp vragen en veel afleiding voor mezelf plannen.
Ik baal er wel ontzettend van dat dit zoveel energie kost en ik niet verder kom met diagnose of behandeling voor mezelf. Mijn psycholoog verzekert mij dat ik nu ook aan het leren ben. Verstandelijk snap ik dat, het voelen is lastig.
Hoe was het evaluatie gesprek? Was je bezig met een afgebakend traject? Of is het meer omdat je behandelaar stopt? Lukt het al om met een nieuw iemand wat op te bouwen?
Ik vond PMT ook een goeie therapie vorm. Lekker bewegen en ook inzicht opdoen.
Oh ja, in het 2e jaar moet het 2e spoor opgezet worden. Bedoel je met 'wat niet kan' dat je denkt (ook) geen 2e spoor te kunnen doen nu?
En 70% van je loon is idd rot. Voor zover ik me kan herinneren werd mijn WIA uitkering net iets hoger, omdat het belastingtechnisch anders berekend wordt. Plus bij mij kwam er toen een arbeidsongeschiktheidsuitkering vrij, dus dat viel mee.
Ja, PMDD is nog een tikje heftiger. De medicijnen halen de scherpe randjes van af, zodat ik niet ontzettend suïcidaal ben elke maand. Heel blij dat mijn huisarts met die suggestie kwam.
Helaas was het niet het laatste ziekenhuis bezoek. Binnenkort moet ie nog een ingreep ondergaan en is het weer afwachten wat daar uitkomt. Dus ik blijf om hulp vragen en veel afleiding voor mezelf plannen.
Ik baal er wel ontzettend van dat dit zoveel energie kost en ik niet verder kom met diagnose of behandeling voor mezelf. Mijn psycholoog verzekert mij dat ik nu ook aan het leren ben. Verstandelijk snap ik dat, het voelen is lastig.
Hoe was het evaluatie gesprek? Was je bezig met een afgebakend traject? Of is het meer omdat je behandelaar stopt? Lukt het al om met een nieuw iemand wat op te bouwen?
Ik vond PMT ook een goeie therapie vorm. Lekker bewegen en ook inzicht opdoen.
maandag 27 september 2021 om 15:37
Hey Martje,
Balen dat hij weer een ingreep moet, voor allebei. Had voor je gehoopt dat je het af kon sluiten en je wat meer op jezelf kon richten. Aan de andere kant is wel mijn ervaring dat er altijd wel wat is. Hier ook, zijn de kinderen het niet dan hebben man of ik zelf wel wat....
Fijn, een meedenken de huisarts!
Ik ga nu op mijn werkdagen anderhalf uur naar het werk wat simpele taken doen. Dan ben ik kapot. Verwacht dat juist een tweede spoor intensiever is en ik eerder minder zal kunnen dan meer, maar we gaan het zien.
Mijn behandeling was door omstandigheden tijdelijk overgenomen, ik ga nu weer terug naar mijn eigen psychiater. Als deze behandelaar niet was vertrokken was dit denk ik ook wel een beetje het punt geweest om af te ronden, mogelijk iets later maar niet veel. Ben hier een jaar geweest nu.
Evaluatie gesprek zelf was goed, de uitkomst bagger. De medicatie doet niets,het gaat er allemaal weer af. Omdat ik er nu zoveel geprobeerd heb verwachten ze niet dat een ander wel wat gaat doen. Ect of later ketamine zien ze geen heil in omdat dat waarschijnlijk ook niet meer gaat brengen dan een korte opleving,net zoals de opname. Heb duidelijke kenmerken van ass maar niet genoeg om de diagnose te stellen.
Advies is dus alles eraf, terug naar de Ritalin of evt. Dexamfetamine en thuisbegeleiding continueren in de hoop dat dat wat rust brengt. Voor mij voelt het erg als terug bij af en leer er maar mee leven. Ben dus ook niet al te best gestemd nu....
Balen dat hij weer een ingreep moet, voor allebei. Had voor je gehoopt dat je het af kon sluiten en je wat meer op jezelf kon richten. Aan de andere kant is wel mijn ervaring dat er altijd wel wat is. Hier ook, zijn de kinderen het niet dan hebben man of ik zelf wel wat....
Fijn, een meedenken de huisarts!
Ik ga nu op mijn werkdagen anderhalf uur naar het werk wat simpele taken doen. Dan ben ik kapot. Verwacht dat juist een tweede spoor intensiever is en ik eerder minder zal kunnen dan meer, maar we gaan het zien.
Mijn behandeling was door omstandigheden tijdelijk overgenomen, ik ga nu weer terug naar mijn eigen psychiater. Als deze behandelaar niet was vertrokken was dit denk ik ook wel een beetje het punt geweest om af te ronden, mogelijk iets later maar niet veel. Ben hier een jaar geweest nu.
Evaluatie gesprek zelf was goed, de uitkomst bagger. De medicatie doet niets,het gaat er allemaal weer af. Omdat ik er nu zoveel geprobeerd heb verwachten ze niet dat een ander wel wat gaat doen. Ect of later ketamine zien ze geen heil in omdat dat waarschijnlijk ook niet meer gaat brengen dan een korte opleving,net zoals de opname. Heb duidelijke kenmerken van ass maar niet genoeg om de diagnose te stellen.
Advies is dus alles eraf, terug naar de Ritalin of evt. Dexamfetamine en thuisbegeleiding continueren in de hoop dat dat wat rust brengt. Voor mij voelt het erg als terug bij af en leer er maar mee leven. Ben dus ook niet al te best gestemd nu....
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
maandag 27 september 2021 om 19:24
Welke medicatie heb je allemaal al geprobeerd?zilverelfje schreef: ↑27-09-2021 15:37Hey Martje,
Balen dat hij weer een ingreep moet, voor allebei. Had voor je gehoopt dat je het af kon sluiten en je wat meer op jezelf kon richten. Aan de andere kant is wel mijn ervaring dat er altijd wel wat is. Hier ook, zijn de kinderen het niet dan hebben man of ik zelf wel wat....
Fijn, een meedenken de huisarts!
Ik ga nu op mijn werkdagen anderhalf uur naar het werk wat simpele taken doen. Dan ben ik kapot. Verwacht dat juist een tweede spoor intensiever is en ik eerder minder zal kunnen dan meer, maar we gaan het zien.
Mijn behandeling was door omstandigheden tijdelijk overgenomen, ik ga nu weer terug naar mijn eigen psychiater. Als deze behandelaar niet was vertrokken was dit denk ik ook wel een beetje het punt geweest om af te ronden, mogelijk iets later maar niet veel. Ben hier een jaar geweest nu.
Evaluatie gesprek zelf was goed, de uitkomst bagger. De medicatie doet niets,het gaat er allemaal weer af. Omdat ik er nu zoveel geprobeerd heb verwachten ze niet dat een ander wel wat gaat doen. Ect of later ketamine zien ze geen heil in omdat dat waarschijnlijk ook niet meer gaat brengen dan een korte opleving,net zoals de opname. Heb duidelijke kenmerken van ass maar niet genoeg om de diagnose te stellen.
Advies is dus alles eraf, terug naar de Ritalin of evt. Dexamfetamine en thuisbegeleiding continueren in de hoop dat dat wat rust brengt. Voor mij voelt het erg als terug bij af en leer er maar mee leven. Ben dus ook niet al te best gestemd nu....
dinsdag 28 september 2021 om 10:59
Ik vind dat ect en ketamine wel erg snel aan de kant worden geschoven. Als ect slechts voor korte tijd werkt, bestaat er zoiets als onderhouds-ect en ketamine werkt altijd kort, daarom krijg je om de 1/2 weken een nieuwe behandeling. Ik weet niet hoe je zelf tegenover deze behandelingen staat, maar ik zou zelf een second opinion zoeken. Ect en ketamine zijn juist voor mensen waarbij niets anders werkt.
Is rtms nog ter sprake gekomen?
Is rtms nog ter sprake gekomen?
dinsdag 28 september 2021 om 11:25
Er zit een verschil tussen ‘leer er maar mee leven’ en ‘leer leven met jezelf’. Het is het verschil tussen verslagen zijn, neergesabeld zijn en in alle rust je leven inrichten om het jezelf zo makkelijk en fijn mogelijk te maken.
Bij het eerste ga je er van uit ‘dat dit het is’, en dat er ook geen verbetering in jouw omstandigheden meer mogelijk is. Bij het tweede zeg je: oke, dit kan niet, maar wat kan er wel? Want er zijn echt nog wel dingen die je kunt doen om je leven leuker en aangenamer te maken. Waardoor het minder overleven wordt, en meer leven.
Bij het eerste ga je er van uit ‘dat dit het is’, en dat er ook geen verbetering in jouw omstandigheden meer mogelijk is. Bij het tweede zeg je: oke, dit kan niet, maar wat kan er wel? Want er zijn echt nog wel dingen die je kunt doen om je leven leuker en aangenamer te maken. Waardoor het minder overleven wordt, en meer leven.
woensdag 29 september 2021 om 22:01
@weekdier, ik weet dat ze zorgvuldig handelen en zeker niet snel zijn met hun conclusies. Rmts is niet ter sprake gekomen, ect uitgebreid ( heb tijdens de opname ook zowel succesverhalen als mislukte verhalen gezien. Helaas was degene met vergelijkbare problematiek als ik het mislukte verhaal) en ketamine even kort.
@celaena, snap wat je bedoelt maar het voelt (nog) niet zo. Ik heb wel gisteren nog even terug kunnen komen op het verhaal en er nu wat meer vrede mee. Lang verhaal maar ik ga wrs nog EMDR krijgen of reattach en zo met kleine stapjes toch op zoek blijven naar een wat leefbaarder leven.
@celaena, snap wat je bedoelt maar het voelt (nog) niet zo. Ik heb wel gisteren nog even terug kunnen komen op het verhaal en er nu wat meer vrede mee. Lang verhaal maar ik ga wrs nog EMDR krijgen of reattach en zo met kleine stapjes toch op zoek blijven naar een wat leefbaarder leven.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
woensdag 29 september 2021 om 22:58
Je moet het zelf weten natuurlijk, maar ik kan je wel vertellen dat ik een aantal jaar geleden zelf ben weggestuurd door een "deskundige" van een stemmingsstoornissenafdeling (topggz notabene), toen de tracydal niet meer werkte. De boodschap was dat ik uitbehandeld was en dat hij niets meer voor mij kon doen. Later bleek dat bij andere instellingen wel nog van alles mogelijk was (oa ect en ketamine). Dat heeft helaas tot nu toe niets opgeleverd, maar de hoop dat er misschien toch een oplossing is, maakt voor mij wel een groot verschil.
Ik weet niet of je er voor open staat, maar je zou ook nog naar psychedelica kunnen kijken. Er zijn een aantal onderzoeken gaande naar psylocybine (paddo's) tegen depressie en een hoop mensen ondervinden positieve effecten van het microdoseren van paddo's/truffels of lsd.
Ik weet niet of je er voor open staat, maar je zou ook nog naar psychedelica kunnen kijken. Er zijn een aantal onderzoeken gaande naar psylocybine (paddo's) tegen depressie en een hoop mensen ondervinden positieve effecten van het microdoseren van paddo's/truffels of lsd.
donderdag 30 september 2021 om 08:09
Dank je Ronin, jij ook veel sterkte!
@ weekdier, ik ben niet weggestuurd, deze behandeling was tijdelijk en ik ga terug naar mijn oude psychiater. Psylocybine (studie)heb ik gehad, een nare ervaring met een flinke terugval als gevolg...
Misschien dat ik de ketamine nog wil proberen als het vergoed gaat worden als reguliere behandeling.
@ weekdier, ik ben niet weggestuurd, deze behandeling was tijdelijk en ik ga terug naar mijn oude psychiater. Psylocybine (studie)heb ik gehad, een nare ervaring met een flinke terugval als gevolg...
Misschien dat ik de ketamine nog wil proberen als het vergoed gaat worden als reguliere behandeling.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
donderdag 30 september 2021 om 11:41
donderdag 30 september 2021 om 15:04
woensdag 6 oktober 2021 om 14:49
@ weekdier, ik ben niet weggestuurd, deze behandeling was tijdelijk en ik ga terug naar mijn oude psychiater. Psylocybine (studie)heb ik gehad, een nare ervaring met een flinke terugval als gevolg...
Dat is jammer (en naar). Ik heb zelf een keer paddo's gegeten en toen is de hele kamer tot leven gekomen, alsof ik in een sciencefiction film zat. Heel bijzonder, maar ik werd er niet minder depressief van.
Ik heb begrepen dat ze bij de universiteit van Maastricht een ander psychedelicum aan het testen zijn (ik weet niet of ze nog mensen zoeken), 5-meo-dmt. Dat is iets heel anders dan paddo's, je krijgt er een soort eenheidservaring van, ego dood noemen ze het. Ik ervaar zoiets op dit moment, maar dan wat minder extreem en ik kan me goed voorstellen dat dit anti-depressief kan werken. Maar ik snap ook dat je dit niet zo ziet zitten als je al een slechte ervaring met psylocybine hebt. (je krijgt er wel voor betaald trouwens)
Verder is hier nog genoemd: agomelatine (werkt op melatonine-receptoren) en wilde ik zelf vragen om buprenorfine, maar ik weet niet of ze dat voor willen schrijven. En als dit allemaal niet werkt wilde ik zelf tianeptine gaan bestellen, dat is in oa Frankrijk op de markt als antidepressivum en in sommige landen als voedingssupplement en via internet te bestellen. Ik weet niet of je hier wat aan hebt, maar ik wil alleen maar laten zien dat er nog wat (minder voor de hand liggende) mogelijkheden zijn.
Weet je zelf trouwens de oorzaak van je depressie en heb je weleens een intensieve therapie zoals dagbehandeling gehad?
Ik las iets over emdr en mocht dat niet helpen, kan je ook nog aan de mdma (ja, ik ben dol op psychedelica
.
Veel sterkte en hou vol!
Dat is jammer (en naar). Ik heb zelf een keer paddo's gegeten en toen is de hele kamer tot leven gekomen, alsof ik in een sciencefiction film zat. Heel bijzonder, maar ik werd er niet minder depressief van.
Ik heb begrepen dat ze bij de universiteit van Maastricht een ander psychedelicum aan het testen zijn (ik weet niet of ze nog mensen zoeken), 5-meo-dmt. Dat is iets heel anders dan paddo's, je krijgt er een soort eenheidservaring van, ego dood noemen ze het. Ik ervaar zoiets op dit moment, maar dan wat minder extreem en ik kan me goed voorstellen dat dit anti-depressief kan werken. Maar ik snap ook dat je dit niet zo ziet zitten als je al een slechte ervaring met psylocybine hebt. (je krijgt er wel voor betaald trouwens)
Verder is hier nog genoemd: agomelatine (werkt op melatonine-receptoren) en wilde ik zelf vragen om buprenorfine, maar ik weet niet of ze dat voor willen schrijven. En als dit allemaal niet werkt wilde ik zelf tianeptine gaan bestellen, dat is in oa Frankrijk op de markt als antidepressivum en in sommige landen als voedingssupplement en via internet te bestellen. Ik weet niet of je hier wat aan hebt, maar ik wil alleen maar laten zien dat er nog wat (minder voor de hand liggende) mogelijkheden zijn.
Weet je zelf trouwens de oorzaak van je depressie en heb je weleens een intensieve therapie zoals dagbehandeling gehad?
Ik las iets over emdr en mocht dat niet helpen, kan je ook nog aan de mdma (ja, ik ben dol op psychedelica
.Veel sterkte en hou vol!
