Psyche
alle pijlers
Wie is er ook blij met zijn anti depressiva???
dinsdag 12 mei 2009 om 21:35
De meeste topics gaan over de nadelen van AD , maar zijn er ook mensen die blij zijn dat ze ze hebben??
Ik slik nu paroxetine sinds november en ik voel me heerlijk! Ik was altijd zo aan het piekeren dat ik totaal niet meer kon genieten van het leven , steeds boos was op man en zoon etc.
Nu voel ik me goed , lekker relaxed en geniet van het leven. Ook mijn kind gedraagt zich een stuk beter omdat ik blijer ben , hij voelde zich gespannen door mij....
Het idee van medicijnen is voor sommigen een vervelend iets maar ik ben voorlopig niet van plan te stoppen.
Ik slik nu paroxetine sinds november en ik voel me heerlijk! Ik was altijd zo aan het piekeren dat ik totaal niet meer kon genieten van het leven , steeds boos was op man en zoon etc.
Nu voel ik me goed , lekker relaxed en geniet van het leven. Ook mijn kind gedraagt zich een stuk beter omdat ik blijer ben , hij voelde zich gespannen door mij....
Het idee van medicijnen is voor sommigen een vervelend iets maar ik ben voorlopig niet van plan te stoppen.
zondag 5 juli 2009 om 14:02
quote:schouderklopje schreef op 30 juni 2009 @ 19:40:
Fijn Christiane! Altijd goed om te weten als iets aanslaat. Is het ook de verwachting dat het al zo goed z'n werk doet na 4 weken?
Nou, hoop dat de werking lekker doorzet en je uit je dal raakt.
Nou, ik ben er nog lang niet, maar het doodse gevoel is een fractie minder dan normaal. Alles is nog steeds zwart, maar ik heb voor het eerst sinds maanden het gevoel dat het misschien in de toekomst weer wat zonniger kan worden. Dat gevoel ben ik heel erg lang kwijt geweest.
Ik vind het met name prettig om te merken dat ik ondanks het verdriet dat ik heb om het verbreken van mijn relatie, ik voel dat depressief zijn en verdrietig zijn twee hele verschillende gevoelens zijn. Het verdriet is heel heftig, maar zoveel beter dan dat doodse gevoel in mijn kop.
En ja, ik hoop ook dat het middel zijn werk blijft doen.
Fijn Christiane! Altijd goed om te weten als iets aanslaat. Is het ook de verwachting dat het al zo goed z'n werk doet na 4 weken?
Nou, hoop dat de werking lekker doorzet en je uit je dal raakt.
Nou, ik ben er nog lang niet, maar het doodse gevoel is een fractie minder dan normaal. Alles is nog steeds zwart, maar ik heb voor het eerst sinds maanden het gevoel dat het misschien in de toekomst weer wat zonniger kan worden. Dat gevoel ben ik heel erg lang kwijt geweest.
Ik vind het met name prettig om te merken dat ik ondanks het verdriet dat ik heb om het verbreken van mijn relatie, ik voel dat depressief zijn en verdrietig zijn twee hele verschillende gevoelens zijn. Het verdriet is heel heftig, maar zoveel beter dan dat doodse gevoel in mijn kop.
En ja, ik hoop ook dat het middel zijn werk blijft doen.
maandag 6 juli 2009 om 14:13
Christiane, ik begrijp dat je uit je gevoel (hoeveel verdriet dan ook) weer een beetje hoop kunt putten voor de toekomst. Waar eht eerder hopeloos en uitzichtloos leek? Fijn dat je dat dan iig terug hebt, want hoop doet leven zegt men altijd.
Ik merkte ook een groot verschil op tussen verdriet en depressie. Depressie was eerder het grote niks. Voelen was beter, ook al moet je soms door bergen tranen heen.
Nou, hoop dat het je gegund is dat je zo door blijft gaan.
Ik merkte ook een groot verschil op tussen verdriet en depressie. Depressie was eerder het grote niks. Voelen was beter, ook al moet je soms door bergen tranen heen.
Nou, hoop dat het je gegund is dat je zo door blijft gaan.
maandag 6 juli 2009 om 14:18
Hier trouwens al paar dagen aan mijn ophoging bezig (van 10 naar 20 mg) en gelukkig is de misselijkheid niet erger geworden. Sterker, ik heb er minder last van.
Verder valt het me wel op dat ik me volgens mij suffer voel. Minder wakker. Ik heb ook meer moeite om 's ochtends uit mijn slaap te komen en loop al de hele dag te gapen. Misschien omdat het warmer is, kan ook hoor. Maar voel me wel wat duffer (ik slik trouwens geen oxazepam, want toen ik dat slikte voelde ik me ook een duf konijn). Dus of het aan deze pillen kan liggen? Heb jij dat Hiltje?
Man vindt trouwens dat ik wel wat relaxter reageer. Alsof ik een langer lijntje heb, voordat het lijntje knapt zeg maar. Maar intern voel ik me eigenlijk nog niet echt anders. Voel me gewoon mezelf (beetje slomer), niet luchtiger, niet vrolijker, niet anders eigenlijk. Kan me ook nog steeds goed ergeren . Maar goed, ik slik het niet voor depressies en juist wel om die agressie etc. Had verwacht dat ik mezelf ook minder zou ergeren. Langere lijntjes zijn natuurlijk wél goed. Hoop dan ook dat het daardoor komt. Maar hoor je je dan ook niet een beetje anders te voelen?
Verder valt het me wel op dat ik me volgens mij suffer voel. Minder wakker. Ik heb ook meer moeite om 's ochtends uit mijn slaap te komen en loop al de hele dag te gapen. Misschien omdat het warmer is, kan ook hoor. Maar voel me wel wat duffer (ik slik trouwens geen oxazepam, want toen ik dat slikte voelde ik me ook een duf konijn). Dus of het aan deze pillen kan liggen? Heb jij dat Hiltje?
Man vindt trouwens dat ik wel wat relaxter reageer. Alsof ik een langer lijntje heb, voordat het lijntje knapt zeg maar. Maar intern voel ik me eigenlijk nog niet echt anders. Voel me gewoon mezelf (beetje slomer), niet luchtiger, niet vrolijker, niet anders eigenlijk. Kan me ook nog steeds goed ergeren . Maar goed, ik slik het niet voor depressies en juist wel om die agressie etc. Had verwacht dat ik mezelf ook minder zou ergeren. Langere lijntjes zijn natuurlijk wél goed. Hoop dan ook dat het daardoor komt. Maar hoor je je dan ook niet een beetje anders te voelen?
dinsdag 7 juli 2009 om 10:48
Is er onder deze blije ad-slikkers iemand bekend met cymbalta.
Heb zelf 3 jaar seroxat, en 6 jaar fevarin geslikt en sinds 6 jaar niets meer. Vond seroxat destijds een echt wondermiddel, knapte er enorm van op. Maar toen ik ervan af was was ik me wel heel erg bewust van de bijwerkingen. Toen het zonder ad niet ging dus voor een ander ad, fevarin gekozen. Dezelfde bijwerkingen maar wel in mindere mate. Nu gaat het weer niet goed met mij, (mede door nogal wat vervelende gebeurtenissen) en sta ik wederom voor de keus, wel of geen ad. Eigenlijk word ik er gek van. Besef dat het heel hard nodig is maar vecht er al maanden tegen. Lees over cipramil best wel positieve verhalen, maar over cymbalta hoor ik weinig. Volgens mijn huisarts wel een goede en moet ik het gewoon doen.
Heb het recept liggen, maar ben nog steeds niet overuigd.
Heb zelf 3 jaar seroxat, en 6 jaar fevarin geslikt en sinds 6 jaar niets meer. Vond seroxat destijds een echt wondermiddel, knapte er enorm van op. Maar toen ik ervan af was was ik me wel heel erg bewust van de bijwerkingen. Toen het zonder ad niet ging dus voor een ander ad, fevarin gekozen. Dezelfde bijwerkingen maar wel in mindere mate. Nu gaat het weer niet goed met mij, (mede door nogal wat vervelende gebeurtenissen) en sta ik wederom voor de keus, wel of geen ad. Eigenlijk word ik er gek van. Besef dat het heel hard nodig is maar vecht er al maanden tegen. Lees over cipramil best wel positieve verhalen, maar over cymbalta hoor ik weinig. Volgens mijn huisarts wel een goede en moet ik het gewoon doen.
Heb het recept liggen, maar ben nog steeds niet overuigd.
dinsdag 7 juli 2009 om 23:00
Schouderklop: zeker in het begin kun je je steeds wel een beetje anders voelen. Of dat nu door de medicijnen of door de oorspronkelijke klachten of juist door de positieve werking van de medicijnen komt weet je natuurlijk niet.
Het kan ook zijn dat je al wat relaxter wordt, maar daardoor ook wat suffer en moeilijker je bed uit....
Kan ook heel goed tijdelijk zijn.
Het kan ook zijn dat je al wat relaxter wordt, maar daardoor ook wat suffer en moeilijker je bed uit....
Kan ook heel goed tijdelijk zijn.
woensdag 8 juli 2009 om 14:16
Fijn topic dit.
Ik ben pas begonnen met Efexor. Ik was nogal anti-AD, maar merk dat het eigenlijk al tijden niet echt goed gaat, met flinke dips tussendoor. Misschien moet ik er eens positief tegenaan kijken, en ze ook echt trouw slikken.
Eerdere AD's vergat ik regelmatig en op die manier kom je er niet achter of je er baat bij hebt.
Een vraag: drinken jullie alcohol?
In combinatie met de AD's bedoel ik?
Ik ben pas begonnen met Efexor. Ik was nogal anti-AD, maar merk dat het eigenlijk al tijden niet echt goed gaat, met flinke dips tussendoor. Misschien moet ik er eens positief tegenaan kijken, en ze ook echt trouw slikken.
Eerdere AD's vergat ik regelmatig en op die manier kom je er niet achter of je er baat bij hebt.
Een vraag: drinken jullie alcohol?
In combinatie met de AD's bedoel ik?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 8 juli 2009 om 22:15
Jep, ik drink er alcohol bij. Nooit negatieve effecten gemerkt die met de medicijnen te maken hadden.
Maarrrrr: als ik begon met de pillen voelde ik me altijd zo slecht (logisch anders begin je er niet mee) dat ik in die periode weinig tot niet dronk. Alcohol is echt heel slecht voor je depressie. Een kater maakt je moe en labiel.....Kon ik er echt niet extra bij hebben in een depressie.
Nu ik me goed voel, drink ik weer. Maar dit keer in overleg met de psychiater toch wel erg de rem erop. Het veelvuldig en gezellig borrelen en het met enige regelmaat uitschieten tijdens het stappen, waardoor ik echt wel boven de wekelijkse norm uitkwam, heb ik erg getemperd.
Heeft namelijk op de wat langere termijn ook verhoogd risico op psychische klachten
Maarrrrr: als ik begon met de pillen voelde ik me altijd zo slecht (logisch anders begin je er niet mee) dat ik in die periode weinig tot niet dronk. Alcohol is echt heel slecht voor je depressie. Een kater maakt je moe en labiel.....Kon ik er echt niet extra bij hebben in een depressie.
Nu ik me goed voel, drink ik weer. Maar dit keer in overleg met de psychiater toch wel erg de rem erop. Het veelvuldig en gezellig borrelen en het met enige regelmaat uitschieten tijdens het stappen, waardoor ik echt wel boven de wekelijkse norm uitkwam, heb ik erg getemperd.
Heeft namelijk op de wat langere termijn ook verhoogd risico op psychische klachten
woensdag 8 juli 2009 om 22:34
Ik drink niet. Maar dat deed ik ook al niet voordat ik deze medicijnen drie weken geleden ben begonnen te nemen. En als ik wel eens een keer in de gelegenheid kom, zal ik het er niet voor laten (1 glaasje). Maar rijden zal ik dna niet doen, ook al zit ik onder de promilage grens. Je moet oppassen met een versterkte versuffende werking. Iets wat ik nu in de opbouwfase wel een beetje merk. Dat gaat straks misschien over, maar komt misschien onverwacht terug met alcohol.
Maar goed, kleine beetjes alcohol zullen doorgaans niet heel erg zijn denk ik.
Hiltje, het zal vast nog wel anders worden die bijwerkingen (hoop ik). maar heb toch de bijsluiter er nog eens bijgepakt. Want ik was (ben) toch zoveel aan het gapen. En gisteren heb ik de klok rond geslapen. Ging om half tien naar bed en vanmorgen maakte mijn man mij om kwart over negen wakker toen hij echt echt echt de deur uit moest voor zijn werk. En nog ben ik niet mega uitgeslapen vandaag. In de bijwerkingslijst staat gapen en vermoeidheid/slaperig ook als vaak voorkomende bijwerking vermeld en aangezien de grootste hitte nu even over is...
Dus misselijkheid is verruild voor slaperigheid. Hoop dat dat ook weer voorbij gaat.
Mag ik vragen wat jij precies ervaart/ervaren hebt bij het beginnen met je medicatie? Welke veranderingen merkte je wel of niet? En wanneer merkte je dat en bij welke dosis? Aangezien jij dezelfde soort medicatie gebruikt, vind ik dat wel interessant om terug te horen. Want mijn man merkt wel wat verschil, ikzelf op zich ook wel een beetje (net iets langer lijntje). Maar inwendig voel ik me niet echt anders. Als er al iets verandert is, is het de impulsbeheersing. Maar niet de negatieve gevoelens. Nu vind ik het mooi dat ik net wat relaxter reageer op kind, want dat was ook mijn primaire doel. Maar hoopte ook dat mijn negatieve gevoelens wat beter zouden worden en daar merk ik nog niet heel veel van. Misschien te vroeg, immers pas drie weken onderweg. Maar goed, aangezien mijn impulsen al wel wat verbetering beginnen te geven? Is dat dan een kwestie van langer aankijken of straks toch nog een hogere dosering uitproberen of gewoon geen realistische verwachtingen van dit medicijn?
Maar goed, kleine beetjes alcohol zullen doorgaans niet heel erg zijn denk ik.
Hiltje, het zal vast nog wel anders worden die bijwerkingen (hoop ik). maar heb toch de bijsluiter er nog eens bijgepakt. Want ik was (ben) toch zoveel aan het gapen. En gisteren heb ik de klok rond geslapen. Ging om half tien naar bed en vanmorgen maakte mijn man mij om kwart over negen wakker toen hij echt echt echt de deur uit moest voor zijn werk. En nog ben ik niet mega uitgeslapen vandaag. In de bijwerkingslijst staat gapen en vermoeidheid/slaperig ook als vaak voorkomende bijwerking vermeld en aangezien de grootste hitte nu even over is...
Dus misselijkheid is verruild voor slaperigheid. Hoop dat dat ook weer voorbij gaat.
Mag ik vragen wat jij precies ervaart/ervaren hebt bij het beginnen met je medicatie? Welke veranderingen merkte je wel of niet? En wanneer merkte je dat en bij welke dosis? Aangezien jij dezelfde soort medicatie gebruikt, vind ik dat wel interessant om terug te horen. Want mijn man merkt wel wat verschil, ikzelf op zich ook wel een beetje (net iets langer lijntje). Maar inwendig voel ik me niet echt anders. Als er al iets verandert is, is het de impulsbeheersing. Maar niet de negatieve gevoelens. Nu vind ik het mooi dat ik net wat relaxter reageer op kind, want dat was ook mijn primaire doel. Maar hoopte ook dat mijn negatieve gevoelens wat beter zouden worden en daar merk ik nog niet heel veel van. Misschien te vroeg, immers pas drie weken onderweg. Maar goed, aangezien mijn impulsen al wel wat verbetering beginnen te geven? Is dat dan een kwestie van langer aankijken of straks toch nog een hogere dosering uitproberen of gewoon geen realistische verwachtingen van dit medicijn?
woensdag 8 juli 2009 om 22:52
Ik heb juist de neiging om te veel te gaan drinken als ik depressief ben. Het is niet bevorderlijk, ik weet het, maar soms voel ik me liever lichamelijk slecht dan geestelijk. Van die momenten waarop alles wat je denkt negatief is, dan zorg ik liever voor een roes.
Ik weet heel goed dat dat niet helpt om uit de dip te komen.
Toen ik vorige week begon met de AD dacht ik: misschien moet ik stoppen met drinken. Ook met de gezelligheidsdrankjes. Het is niet zo dat ik iedere dag dronk, maar wel vaker dan gezond is en niet alleen voor de gezelligheid.
Heb sinds ik met de AD begonnen ben 1 x gedronken. Was een gezellige meeting, soort jaarafsluiting en toen toch meegedaan met de flessen rosé. Het stomme is dat ik dan voor het eerste drankje denk: zal ik meteen sap bestellen? Eerste drankje gaat dan nog heel langzaam (het stond al min of meer vast dat we met 4 personen 2 flessen wijn zouden drinken) maar na een paar keer bijschenken lijkt het wel of ik word ik steeds gulziger word. 1 van de 4 dronk maar 1 drankje omdat ze moest rijden dus de rest was eigenlijk nog voor 3 personen.
Op het einde waren de flessen leeg en zouden we gaan, maar 1 glas was niet leeg gedronken want diegene had genoeg gehad. Dan heb ik zo de neiging om dat nog even leeg te maken.... Heb een slokje 'geproefd' van haar glas en het daar maar bij gelaten want ik vond het anders een beetje gênant. Maar ik dwaal af.
Bij uitgaan of festivals drink ik soms een flink aantal drankjes. Ik weet niet wat dat zou doen in combinatie met AD. Misschien zijn de medicijnen een goede reden om het voortaan wat rustiger aan te doen. Ik kan zonder medicijnen best goed tegen alcohol, vind ik zelf. Maar soms maak ik me zorgen om mijn lever, omdat ik door de jaren heen toch wel erg veel drank naar binnen heb gewerkt.
Sorry, ik ga nogal offtopic.
Ik zou graag van meer gebruik(st)ers van AD horen of ze er bij drinken of niet, en wat voor effect dat dan heeft.
Ik weet heel goed dat dat niet helpt om uit de dip te komen.
Toen ik vorige week begon met de AD dacht ik: misschien moet ik stoppen met drinken. Ook met de gezelligheidsdrankjes. Het is niet zo dat ik iedere dag dronk, maar wel vaker dan gezond is en niet alleen voor de gezelligheid.
Heb sinds ik met de AD begonnen ben 1 x gedronken. Was een gezellige meeting, soort jaarafsluiting en toen toch meegedaan met de flessen rosé. Het stomme is dat ik dan voor het eerste drankje denk: zal ik meteen sap bestellen? Eerste drankje gaat dan nog heel langzaam (het stond al min of meer vast dat we met 4 personen 2 flessen wijn zouden drinken) maar na een paar keer bijschenken lijkt het wel of ik word ik steeds gulziger word. 1 van de 4 dronk maar 1 drankje omdat ze moest rijden dus de rest was eigenlijk nog voor 3 personen.
Op het einde waren de flessen leeg en zouden we gaan, maar 1 glas was niet leeg gedronken want diegene had genoeg gehad. Dan heb ik zo de neiging om dat nog even leeg te maken.... Heb een slokje 'geproefd' van haar glas en het daar maar bij gelaten want ik vond het anders een beetje gênant. Maar ik dwaal af.
Bij uitgaan of festivals drink ik soms een flink aantal drankjes. Ik weet niet wat dat zou doen in combinatie met AD. Misschien zijn de medicijnen een goede reden om het voortaan wat rustiger aan te doen. Ik kan zonder medicijnen best goed tegen alcohol, vind ik zelf. Maar soms maak ik me zorgen om mijn lever, omdat ik door de jaren heen toch wel erg veel drank naar binnen heb gewerkt.
Sorry, ik ga nogal offtopic.
Ik zou graag van meer gebruik(st)ers van AD horen of ze er bij drinken of niet, en wat voor effect dat dan heeft.
moonlight82 wijzigde dit bericht op 08-07-2009 22:52
Reden: spelling
Reden: spelling
% gewijzigd
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 8 juli 2009 om 23:40
Euh, ik zou geen reden of excusen zoeken om met dit gedrag door te gaan. Alcohol is schadelijk, veel alcohol is nóg schadelijker en alcohol in combinatie met dit soort medicatie ongetwijfeld nóg schadelijker. Je lever heeft al veel te verduren met het afbreken van de medicijnen. Alcohol daarbovenop zal het geen goed doen.
Dus als de medicijnen jou kunnen helpen te minderen, zou ik die kans aangrijpen en geen redenen zoeken om door te gaan. Al kan Truusje of Mientje er nog zo goed tegen en hebben die nooooooit ergens last van!
Dus als de medicijnen jou kunnen helpen te minderen, zou ik die kans aangrijpen en geen redenen zoeken om door te gaan. Al kan Truusje of Mientje er nog zo goed tegen en hebben die nooooooit ergens last van!
donderdag 9 juli 2009 om 10:51
Je kan er vanuit gaan dat met AD het effect van de drank die je drinkt verdubbeld. Dus drink je normaal 3 glazen en gaat dat goed: dan voel je voortaan alsof je er 6 hebt gehad.
Ik vind het een absolute afrader, eigenlijk vooral om je motivatie van drinken. Je kan er ook een keer flink naar van worden (AD + drank).
Ik vind het een absolute afrader, eigenlijk vooral om je motivatie van drinken. Je kan er ook een keer flink naar van worden (AD + drank).
donderdag 9 juli 2009 om 12:56
quote:Moonlight82 schreef op 08 juli 2009 @ 22:52:
Toen ik vorige week begon met de AD dacht ik: misschien moet ik stoppen met drinken .
Bij uitgaan of festivals drink ik soms een flink aantal drankjes. Ik weet niet wat dat zou doen in combinatie met AD. Misschien zijn de medicijnen een goede reden om het voortaan wat rustiger aan te doen .
Ik zou graag van meer gebruik(st)ers van AD horen of ze er bij drinken of niet, en wat voor effect dat dan heeft.Schouderklopje, ik probeer dit toch juist als een aanleiding te zien om het gedrag te veranderen? Niet om excuses te vinden om door te gaan.
Toen ik vorige week begon met de AD dacht ik: misschien moet ik stoppen met drinken .
Bij uitgaan of festivals drink ik soms een flink aantal drankjes. Ik weet niet wat dat zou doen in combinatie met AD. Misschien zijn de medicijnen een goede reden om het voortaan wat rustiger aan te doen .
Ik zou graag van meer gebruik(st)ers van AD horen of ze er bij drinken of niet, en wat voor effect dat dan heeft.Schouderklopje, ik probeer dit toch juist als een aanleiding te zien om het gedrag te veranderen? Niet om excuses te vinden om door te gaan.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 9 juli 2009 om 12:58
quote:IrisH schreef op 09 juli 2009 @ 10:51:
Je kan er vanuit gaan dat met AD het effect van de drank die je drinkt verdubbeld. Dus drink je normaal 3 glazen en gaat dat goed: dan voel je voortaan alsof je er 6 hebt gehad.
Ik vind het een absolute afrader, eigenlijk vooral om je motivatie van drinken. Je kan er ook een keer flink naar van worden (AD + drank).
Ja, de motivatie van drinken is dus niet altijd hetzelfde. Op een gezellige borrel of verjaardag drink ik om dezelfde redenen als de rest.
Alleen in depressieve periodes neemt het idd ongezonde vormen aan. Daar wil ik sowieso vanaf.
Je kan er vanuit gaan dat met AD het effect van de drank die je drinkt verdubbeld. Dus drink je normaal 3 glazen en gaat dat goed: dan voel je voortaan alsof je er 6 hebt gehad.
Ik vind het een absolute afrader, eigenlijk vooral om je motivatie van drinken. Je kan er ook een keer flink naar van worden (AD + drank).
Ja, de motivatie van drinken is dus niet altijd hetzelfde. Op een gezellige borrel of verjaardag drink ik om dezelfde redenen als de rest.
Alleen in depressieve periodes neemt het idd ongezonde vormen aan. Daar wil ik sowieso vanaf.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 9 juli 2009 om 13:01
Mijn man is toch begonnen met de Paroxetine. Eerst een week een doosje met een wat lagere dosering aan medicijnen, waarvan hij de laatste vanmorgen heeft genomen. Hij heeft heel veel last van trillingen en de angst-aanvallen lijken nu ook heftiger. Vooral 's morgens is het erg. Dan ligt ie doodsbang te huilen in bed. Volgende week heeft hij een afspraak met de psychiater om te praten over het effect van de medicijnen. Ik ben bang dat er naast de psychiater toch ook een psycholoog aan te pas moet komen
donderdag 9 juli 2009 om 13:08
Hoe ik dat ga doen... ik hoop door vertrouwen te hebben in de AD. Door te denken dat het daarmee de goede kant op moet gaan en dus niet in zo'n "niks lukt"- bui terecht te komen.
Ik heb ook rustgevende medicijnen en als ik even niet weet waar ik het zoeken moet kan ik daar wat van nemen.
Heb afgelopen week alleen op die borrel iets gedronken, verder niets. Ik kan sowieso weken zonder drank, alleen zodra het weer slecht met me gaat kan het dus omslaan.
En de gedachte dat alcohol me dik maakt wil ook nog weleens een reden zijn om niets te nemen.
Ik heb ook rustgevende medicijnen en als ik even niet weet waar ik het zoeken moet kan ik daar wat van nemen.
Heb afgelopen week alleen op die borrel iets gedronken, verder niets. Ik kan sowieso weken zonder drank, alleen zodra het weer slecht met me gaat kan het dus omslaan.
En de gedachte dat alcohol me dik maakt wil ook nog weleens een reden zijn om niets te nemen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 9 juli 2009 om 13:13
quote:Cat23 schreef op 09 juli 2009 @ 12:49:
Ik sta voor de keus om aan AD te gaan beginnen. En ik vind het vreselijk moeilijk!
Hoe hebben jullie dat gedaan? Deze afweging gemaakt?
Wat zijn voor jou redenen om er niet aan te beginnen?
En redenen om het wel te doen?
Ik zelf was bang voor de bijwerkingen en wilde ook eigenlijk laten zien dat ik zonder medicijnen beter kon worden.
Reden om wel te beginnen was dat ik me echt niet goed voelde, dat de psychiater er positief over was (die is wel van de pillen) en dat ze zeiden dat ik meteen mocht laten weten als ik last kreeg van bijwerkingen.
Plus dat in mijn omgeving sommige mensen er wel baat bij gehad hebben, dat trok mij ook over de streep om het in ieder geval een kans te geven.
Ik sta voor de keus om aan AD te gaan beginnen. En ik vind het vreselijk moeilijk!
Hoe hebben jullie dat gedaan? Deze afweging gemaakt?
Wat zijn voor jou redenen om er niet aan te beginnen?
En redenen om het wel te doen?
Ik zelf was bang voor de bijwerkingen en wilde ook eigenlijk laten zien dat ik zonder medicijnen beter kon worden.
Reden om wel te beginnen was dat ik me echt niet goed voelde, dat de psychiater er positief over was (die is wel van de pillen) en dat ze zeiden dat ik meteen mocht laten weten als ik last kreeg van bijwerkingen.
Plus dat in mijn omgeving sommige mensen er wel baat bij gehad hebben, dat trok mij ook over de streep om het in ieder geval een kans te geven.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 9 juli 2009 om 13:19
Ik ben inderdaad bang voor de bijwerkingen en dat ik een ander mens wordt. Of dat ik aankom..
De reden om het wel te doen. Even kijken of ik het kort kan uitleggen..
Ik heb nogal een turbulent leven achter de rug (met mijn 23jaar) En drie jaar geleden ben ik overspannen geraakt en met de daarbij behorende paniekstoornis. Ik heb twee jaar straatvrees gehad maar die is inmiddels in remissie.
Ik ben in therapie bij een psychotherapeut en het gaat op zich wel goed. Alleen heb ik nu ook nog eens een hernia erbij gekregen en het wordt me gewoon te veel. Ik ben het zat om te vechten tegen paniekaanvallen en ik wil gewoon een normaal leven lijden al dan niet iets wat erop lijkt.
En mijn therapeut zei dus dat ik het moest overwegen. Het is geen moeten en ik red het misschien ook wel alleen met therapie maar het zou de scherpe kantjes eraf halen.
Toch nog best een verhaal... sorry!
De reden om het wel te doen. Even kijken of ik het kort kan uitleggen..
Ik heb nogal een turbulent leven achter de rug (met mijn 23jaar) En drie jaar geleden ben ik overspannen geraakt en met de daarbij behorende paniekstoornis. Ik heb twee jaar straatvrees gehad maar die is inmiddels in remissie.
Ik ben in therapie bij een psychotherapeut en het gaat op zich wel goed. Alleen heb ik nu ook nog eens een hernia erbij gekregen en het wordt me gewoon te veel. Ik ben het zat om te vechten tegen paniekaanvallen en ik wil gewoon een normaal leven lijden al dan niet iets wat erop lijkt.
En mijn therapeut zei dus dat ik het moest overwegen. Het is geen moeten en ik red het misschien ook wel alleen met therapie maar het zou de scherpe kantjes eraf halen.
Toch nog best een verhaal... sorry!
donderdag 9 juli 2009 om 13:54
Ik vind dat je het kort en helder samengevat hebt.
Als je begint met AD begin je altijd met een lage dosis. En misschien is die lage dosis zelfs al voldoende.
Het lastige is wel dat je over het algemeen pas na een aantal weken effect kunt merken. Je weet dus niet van de ene op de andere dag of je er baat bij hebt.
Heb je contact met een psychiater? De therapeut zal de medicijnen niet zelf mogen voorschrijven.
Ik denk dat het wel het proberen waard is. Als je merkt dat je ze niet goed verdraagt kun je altijd weer stoppen (in overleg). De klachten die je beschrijft zijn niet makkelijk om mee te leven en als de medicijnen je kunnen helpen zou dat heel mooi zijn.
Dat je aankomt is niet altijd het geval. Maar ook al zou het zo zijn: ik denk dat jij gelukkiger bent als je van deze klachten af bent, en misschien 5 kg zwaarder, dan andersom.
Sterkte met je afweging.
Als je begint met AD begin je altijd met een lage dosis. En misschien is die lage dosis zelfs al voldoende.
Het lastige is wel dat je over het algemeen pas na een aantal weken effect kunt merken. Je weet dus niet van de ene op de andere dag of je er baat bij hebt.
Heb je contact met een psychiater? De therapeut zal de medicijnen niet zelf mogen voorschrijven.
Ik denk dat het wel het proberen waard is. Als je merkt dat je ze niet goed verdraagt kun je altijd weer stoppen (in overleg). De klachten die je beschrijft zijn niet makkelijk om mee te leven en als de medicijnen je kunnen helpen zou dat heel mooi zijn.
Dat je aankomt is niet altijd het geval. Maar ook al zou het zo zijn: ik denk dat jij gelukkiger bent als je van deze klachten af bent, en misschien 5 kg zwaarder, dan andersom.
Sterkte met je afweging.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 9 juli 2009 om 14:03
Ik krijg nog een doorverwijzing voor een oriënterend gesprek over medicatie. Ik ga het eerst met mijn huisarts bespreken.
Maar je kan toch niet zomaar stoppen als het niet werkt? En ik heb ook weleens gelezen dat je er altijd afhankelijk van kan blijven.
Ik ken volgens mij echt alleen de horror verhalen
Het staat mij gewoon tegen dat ik niet weet wat het met me doet en dat is gewoon een beetje beangstigend.
En vijf kilo aankomen vind ik inderdaad geen probleem als ik er beter van word.
Maar je kan toch niet zomaar stoppen als het niet werkt? En ik heb ook weleens gelezen dat je er altijd afhankelijk van kan blijven.
Ik ken volgens mij echt alleen de horror verhalen
Het staat mij gewoon tegen dat ik niet weet wat het met me doet en dat is gewoon een beetje beangstigend.
En vijf kilo aankomen vind ik inderdaad geen probleem als ik er beter van word.
donderdag 9 juli 2009 om 14:14
Nee het gaat in overleg (als je evt gaat stoppen). Maar als je bijvoorbeeld in de opbouwfase zit en heel heftig reageert kan de arts besluiten dat je het niet meer hoeft te nemen en bijv overgaat op een ander middel.
(ik heb een keer gehad dat ik echt raar werd van een medicijn en toen mocht ik meteen stoppen, maar dat was geen AD)
Ik wil je niet bang maken hoor. Ze beginnen altijd met een lage dosis en houden je goed in de gaten.
Ik weet niet of je alleen woont of met anderen samen: soms zien anderen sneller of een medicijn werkt dan jij zelf.
Ik denk dat de meeste mensen dezelfde twijfels hebben / hadden als jij, maar in dit topic staan ook succesverhalen. (ben ook wel blij met dit topic)
(ik heb een keer gehad dat ik echt raar werd van een medicijn en toen mocht ik meteen stoppen, maar dat was geen AD)
Ik wil je niet bang maken hoor. Ze beginnen altijd met een lage dosis en houden je goed in de gaten.
Ik weet niet of je alleen woont of met anderen samen: soms zien anderen sneller of een medicijn werkt dan jij zelf.
Ik denk dat de meeste mensen dezelfde twijfels hebben / hadden als jij, maar in dit topic staan ook succesverhalen. (ben ook wel blij met dit topic)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
