Psyche
alle pijlers
Wie is er ook blij met zijn anti depressiva???
dinsdag 12 mei 2009 om 21:35
De meeste topics gaan over de nadelen van AD , maar zijn er ook mensen die blij zijn dat ze ze hebben??
Ik slik nu paroxetine sinds november en ik voel me heerlijk! Ik was altijd zo aan het piekeren dat ik totaal niet meer kon genieten van het leven , steeds boos was op man en zoon etc.
Nu voel ik me goed , lekker relaxed en geniet van het leven. Ook mijn kind gedraagt zich een stuk beter omdat ik blijer ben , hij voelde zich gespannen door mij....
Het idee van medicijnen is voor sommigen een vervelend iets maar ik ben voorlopig niet van plan te stoppen.
Ik slik nu paroxetine sinds november en ik voel me heerlijk! Ik was altijd zo aan het piekeren dat ik totaal niet meer kon genieten van het leven , steeds boos was op man en zoon etc.
Nu voel ik me goed , lekker relaxed en geniet van het leven. Ook mijn kind gedraagt zich een stuk beter omdat ik blijer ben , hij voelde zich gespannen door mij....
Het idee van medicijnen is voor sommigen een vervelend iets maar ik ben voorlopig niet van plan te stoppen.
donderdag 18 juni 2009 om 21:20
Hoi Scheepje,
fijn joh dat jouw AD zijn vruchten begint af te werpen. Heb je binnenkort een evaluatie over de medicatie? In jouw geval zal dat dus wel een blijvertje zijn denk ik?
Ik heb dus vandaag mijn eerste doosje pillen in huis en durf nog niet echt 'die eerste pil' tot mij te nemen haha. Beetje stom, hoe zeker ik vanmiddag van mijn zaak was ten opzichte van nu. Heb de neiging internet af te gaan speuren op zoek naar allerlei nare bijwerkingen
fijn joh dat jouw AD zijn vruchten begint af te werpen. Heb je binnenkort een evaluatie over de medicatie? In jouw geval zal dat dus wel een blijvertje zijn denk ik?
Ik heb dus vandaag mijn eerste doosje pillen in huis en durf nog niet echt 'die eerste pil' tot mij te nemen haha. Beetje stom, hoe zeker ik vanmiddag van mijn zaak was ten opzichte van nu. Heb de neiging internet af te gaan speuren op zoek naar allerlei nare bijwerkingen
vrijdag 19 juni 2009 om 00:46
Niet doen hoor schouderklop. Op internet vind je altijd vreselijke verhalen.
Ik slik ook citalopram. Geen bijwerkingen!
Moet er wel bij zeggen dat ik toen ik ze begon te slikken door de depressie (en enorme oververmoedheid en gespannenheid en slaaptekort) best wat lichamelijke klachten had die ook lijken op bijwerkingen van medicijnen.
Dus ik wist niet of de koppijn en het lastig slapen etc nu van de bijwerkingen kwamen of niet... En ik maakte me er ook totaal niet druk om. Gelukkig geen hypochonder.
Maar nu ik ze (opnieuw) weer slik: geen centje pijn!
Ik slik ook citalopram. Geen bijwerkingen!
Moet er wel bij zeggen dat ik toen ik ze begon te slikken door de depressie (en enorme oververmoedheid en gespannenheid en slaaptekort) best wat lichamelijke klachten had die ook lijken op bijwerkingen van medicijnen.
Dus ik wist niet of de koppijn en het lastig slapen etc nu van de bijwerkingen kwamen of niet... En ik maakte me er ook totaal niet druk om. Gelukkig geen hypochonder.
Maar nu ik ze (opnieuw) weer slik: geen centje pijn!
vrijdag 19 juni 2009 om 21:27
Hiltje, fijn om te lezen dat je weinig last hebt van de citalopram. Ik moet zeggen dat de ervaringsverhalen die ik wél heb gevonden (jaja, kon het niet laten) me tot nu toe erg meevallen. Er zitten zeker uitschieters bij, maar het merendeel lijkt behoorlijk tevreden.
Ook dat erg aankomen is voor mij een issue en de verhalen bij citalopram lijken mee te vallen.
Zometeen 2e pilletje. Gisteren toch wel probleemloos geslapen. Merk dus eigenlijk nog weinig klachten. Misschien morgen meer, maar ga er maar niet vanuit tot nog toe.
Ohja, reden van voorschrijven voor mij heeft te maken met persoonlijkheidsproblematiek (stoornissen) en weinig met echte depressies. Hoewel die problematiek wel kan zorgen voor depressies (immers niet genoeg toegerust met de tools die je in je rugzakje hebt om goed te dealen met bepaalde levenszaken en dat frustreert). Maar goed, zoals ik al aangaf dacht ik dat er bij mij geen sprake was/is van depressie en dat dacht de psychiater zo 123 ook niet. Ik krijg ze dus echt voor de sterke (negatieve) gevoelens, de heftigheid, het schommelen, boosheid, geirriteerdheid, de grote maar wel wisselende spanningen, etc. Om de boel een beetje af te vlakken zeg maar en me ook te helpen met de impulscontrole (niet zo erg te hoeven reageren op die boosheid). Ohja, en wat misschien ook een fijne bijkomstigheid is misschien, is dat ik heb gelezen dat je met de citalopram makkelijker over bepaalde grenzen heen durft te stappen. Ben nu bijvoorbeeld nog behoorlijk schuw om dingen 'te vragen'. Heb last van het idee dat ik anderen tot last ben en dat bepaald best veel in hoe ik handel en doe. Zou het toch niet heerlijk zijn als ik meer een laisez faire houding kan ontwikkelen, simpelweg omdat ik me daar niet zo druk meer over maak. Pfff, over alles druk maken, sjongejonge. Ik wil ook graag een beetje kunnen relativeren en boeh, nu ik schrijf kan ik wel duizend en één redenen bedenken waarom ik vind dat het niet goed gaat.
Ben er erg blij mee, want ik besef me maar eens te meer dat ik de zorg voor mijn nog kleine kind maar 1 keer kan doen. Opvoeden en zorgen voor krijg je geen kans om het over te doen. Dingen die je betreurt staan voor altijd vast. Dus wil ik dit doen met de best mogelijke 'tools'. Zodat ik later tegen mijn kind geen excuses hoef te maken voor het opgroeien en dat mama zo opgefokt en altijd boos was. Waarom zou ik als het niet hoeft? Ik gun dit mezelf, maar vooral mijn kind.
Nou ja, een hoop blabla voor het feit dat ik blij ben met de stap. Nu hopen dat het me (ons) helpt!
Ook dat erg aankomen is voor mij een issue en de verhalen bij citalopram lijken mee te vallen.
Zometeen 2e pilletje. Gisteren toch wel probleemloos geslapen. Merk dus eigenlijk nog weinig klachten. Misschien morgen meer, maar ga er maar niet vanuit tot nog toe.
Ohja, reden van voorschrijven voor mij heeft te maken met persoonlijkheidsproblematiek (stoornissen) en weinig met echte depressies. Hoewel die problematiek wel kan zorgen voor depressies (immers niet genoeg toegerust met de tools die je in je rugzakje hebt om goed te dealen met bepaalde levenszaken en dat frustreert). Maar goed, zoals ik al aangaf dacht ik dat er bij mij geen sprake was/is van depressie en dat dacht de psychiater zo 123 ook niet. Ik krijg ze dus echt voor de sterke (negatieve) gevoelens, de heftigheid, het schommelen, boosheid, geirriteerdheid, de grote maar wel wisselende spanningen, etc. Om de boel een beetje af te vlakken zeg maar en me ook te helpen met de impulscontrole (niet zo erg te hoeven reageren op die boosheid). Ohja, en wat misschien ook een fijne bijkomstigheid is misschien, is dat ik heb gelezen dat je met de citalopram makkelijker over bepaalde grenzen heen durft te stappen. Ben nu bijvoorbeeld nog behoorlijk schuw om dingen 'te vragen'. Heb last van het idee dat ik anderen tot last ben en dat bepaald best veel in hoe ik handel en doe. Zou het toch niet heerlijk zijn als ik meer een laisez faire houding kan ontwikkelen, simpelweg omdat ik me daar niet zo druk meer over maak. Pfff, over alles druk maken, sjongejonge. Ik wil ook graag een beetje kunnen relativeren en boeh, nu ik schrijf kan ik wel duizend en één redenen bedenken waarom ik vind dat het niet goed gaat.
Ben er erg blij mee, want ik besef me maar eens te meer dat ik de zorg voor mijn nog kleine kind maar 1 keer kan doen. Opvoeden en zorgen voor krijg je geen kans om het over te doen. Dingen die je betreurt staan voor altijd vast. Dus wil ik dit doen met de best mogelijke 'tools'. Zodat ik later tegen mijn kind geen excuses hoef te maken voor het opgroeien en dat mama zo opgefokt en altijd boos was. Waarom zou ik als het niet hoeft? Ik gun dit mezelf, maar vooral mijn kind.
Nou ja, een hoop blabla voor het feit dat ik blij ben met de stap. Nu hopen dat het me (ons) helpt!
zaterdag 20 juni 2009 om 11:09
Voor uitgebreide bijwerkingen is het nog te vroeg (pas 2 dagen, vandaag mijn derde dag). Maar ik heb vannacht wel slecht geslapen. Veel te onrustig. Ook hielp het niet dat mijn been de hele tijd een soort stuiptrek had. Wist niet hoe of waar ik mijn been moest leggen om rustig te worden .
Verder voel ik me nu daas, maar goed, dat kan ook komen door de slechte nacht.
Verder voel ik me nu daas, maar goed, dat kan ook komen door de slechte nacht.
zaterdag 20 juni 2009 om 11:43
Nou nee hoor, je kunt na een pil al flinke koppijn of misselijkheid krijgen.
Maar ook al krijg je nu bijwerkingen: de kans is heel groot dat die na een aantal weken ook weer afnemen.
(zo had ik in het begin wel wat seksuele bijwerkingen maar dat ging ook geleidelijk over. En op de sekspijler las ik dat je die hobby ook beoefent, dus ook daar zul je wat van kunnen gaan merken)
Maar ook al krijg je nu bijwerkingen: de kans is heel groot dat die na een aantal weken ook weer afnemen.
(zo had ik in het begin wel wat seksuele bijwerkingen maar dat ging ook geleidelijk over. En op de sekspijler las ik dat je die hobby ook beoefent, dus ook daar zul je wat van kunnen gaan merken)
zaterdag 20 juni 2009 om 19:49
quote:hiltje schreef op 20 juni 2009 @ 11:43:
...
(zo had ik in het begin wel wat seksuele bijwerkingen maar dat ging ook geleidelijk over. En op de sekspijler las ik dat je die hobby ook beoefent, dus ook daar zul je wat van kunnen gaan merken)
Haha, dat moet je niet verklappen
Maar is goed dat je me even "waarschuwt"
...
(zo had ik in het begin wel wat seksuele bijwerkingen maar dat ging ook geleidelijk over. En op de sekspijler las ik dat je die hobby ook beoefent, dus ook daar zul je wat van kunnen gaan merken)
Haha, dat moet je niet verklappen
Maar is goed dat je me even "waarschuwt"
zaterdag 20 juni 2009 om 22:27
Topic klinkt in ieder geval positief....
Ik heb thuis mijn eerste doosje Citalopram 20 mg. Vanwege angsten die toe lijken te nemen.
Al die maanden gehoopt dat het wel over zou waaien, maar helaas....Zoveel maars om niet te beginnen aan AD. Ik vind het doodeng. Andere kant ik wil me gewoon niet meer zo klote voelen als nu...
Ik weet niet wanneer te starten en hoe. Arts zei meteen 20 mg dan snelste gewend, Ik wil gewoon kunnen werken etc. Ben bang dat ik door de bijwerkingen nog verder terugval. Nu heb ik het nog onder 'controle '. En ergens voelt dit als laatste optie/reddingsmiddel...En wat als dit de angsten ook niet verminderd.
Dus ik volg dit topic nog even..
Ik heb thuis mijn eerste doosje Citalopram 20 mg. Vanwege angsten die toe lijken te nemen.
Al die maanden gehoopt dat het wel over zou waaien, maar helaas....Zoveel maars om niet te beginnen aan AD. Ik vind het doodeng. Andere kant ik wil me gewoon niet meer zo klote voelen als nu...
Ik weet niet wanneer te starten en hoe. Arts zei meteen 20 mg dan snelste gewend, Ik wil gewoon kunnen werken etc. Ben bang dat ik door de bijwerkingen nog verder terugval. Nu heb ik het nog onder 'controle '. En ergens voelt dit als laatste optie/reddingsmiddel...En wat als dit de angsten ook niet verminderd.
Dus ik volg dit topic nog even..
zaterdag 20 juni 2009 om 22:36
Ik heb geen merkbare bijwerkingen gehad van citalopram.
60mg bleek wel te hoog, maar met 40mg voel ik me prima.
Kan me eindelijk weer eens op iets verheugen en ergens ontspannen van genieten.
Zó lang geleden.
@Whatnext; ik denk dat je de ad gewoon een kans moet geven.
Slechter zal je er niet van worden.
60mg bleek wel te hoog, maar met 40mg voel ik me prima.
Kan me eindelijk weer eens op iets verheugen en ergens ontspannen van genieten.
Zó lang geleden.
@Whatnext; ik denk dat je de ad gewoon een kans moet geven.
Slechter zal je er niet van worden.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 20 juni 2009 om 22:49
zaterdag 20 juni 2009 om 22:59
quote:whatsnext schreef op 20 juni 2009 @ 22:49:
En meteen met 20 mg opbouwen is normale manier?
Denk ik ook, slechter kan het ook niet worden. Het aantal maar's worden in vergelijking met een aantal maanden geleden steeds minder...
Slik je de Citalopram al lang? En na hoeveel tijd merkbaar effect?
Ik ben met 20mg begonnen, na een week mocht ik dat verhogen naar 40mg, na 6 weken ong. verhogen naar 60mg, maar toen zakte ik geestelijk weer helemaal in.
Op eigen initiatief weer gezakt (na 8 weken) naar 40mg en ik voelde me gelijk dezelfde dag al véél beter.
Slik het nu zo'n 4 maanden in totaal denk ik
(overspannen en prénatale depressie)
En meteen met 20 mg opbouwen is normale manier?
Denk ik ook, slechter kan het ook niet worden. Het aantal maar's worden in vergelijking met een aantal maanden geleden steeds minder...
Slik je de Citalopram al lang? En na hoeveel tijd merkbaar effect?
Ik ben met 20mg begonnen, na een week mocht ik dat verhogen naar 40mg, na 6 weken ong. verhogen naar 60mg, maar toen zakte ik geestelijk weer helemaal in.
Op eigen initiatief weer gezakt (na 8 weken) naar 40mg en ik voelde me gelijk dezelfde dag al véél beter.
Slik het nu zo'n 4 maanden in totaal denk ik
(overspannen en prénatale depressie)
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 20 juni 2009 om 23:16
Ik ben pas drie dagen geleden begonnen met de citalopram. Ik moest begonnen met 10 mg. en heb inderdaad ook oxazepam voorgeschreven gekregen. Die slik ik er overigens niet standaard naast. Wist niet eens dat het de bedoeling was om het met de citalopram te nemen, maar heb ik later pas ergens gelezen. Arts vroeg gewoon of ik nog oxazepam nodig had, omdat ik dat al standaard thuis had liggen.
Maar goed, drie dagen dus en ik heb denk ik milde bijwerkingen.
Ik ben heel licht misselijk. Of misselijk is het goeie woord nog niet eens. Tegenzin met eten, gevoel alsof ik veel moet boeren, het eten me nog te hoog zit. Zo'n gevoel. En verder voelde ik me vandaag wat daas omdat ik vannacht slecht geslapen had en een trilbeen had. Maar ik had erger verwacht. Dus het valt me eigenlijk erg mee. Ik voelde me alleen niet echt ontspannen, omdat we vandaag veel bezoek hadden vanwege een verjaardag. En dan vind ik het gewoon een 'niet lekker' gevoel als ik daas ben.
Over een kleine week moet ik terugkomen hoe de bijwerkingen (tegen)vallen. Als het goed gaat, wordt het opgehoogd naar 20 mg. En als ik ze ondragelijk vind, moest ik niet op eigen houtje stoppen, maar bellen en overleggen.
Ik heb nog steeds dezelfde angst/tegenzin om de pilletjes in te nemen. Komt omdat je eerst door een paar wenweken moet, waarvan je niet weet hoe dat gaat uitpakken. Bij sommigen valt dat zwaar en bij sommigen weer niet. Maar goed, dat blijft spannend en afwachten. En je weet ook nog niet letterlijk wat je ervoor terugkrijgt. Maar je wéét wel waarvoor je het doet toch? Daar moet je je dan maar aan vasthouden.
Maar goed, drie dagen dus en ik heb denk ik milde bijwerkingen.
Ik ben heel licht misselijk. Of misselijk is het goeie woord nog niet eens. Tegenzin met eten, gevoel alsof ik veel moet boeren, het eten me nog te hoog zit. Zo'n gevoel. En verder voelde ik me vandaag wat daas omdat ik vannacht slecht geslapen had en een trilbeen had. Maar ik had erger verwacht. Dus het valt me eigenlijk erg mee. Ik voelde me alleen niet echt ontspannen, omdat we vandaag veel bezoek hadden vanwege een verjaardag. En dan vind ik het gewoon een 'niet lekker' gevoel als ik daas ben.
Over een kleine week moet ik terugkomen hoe de bijwerkingen (tegen)vallen. Als het goed gaat, wordt het opgehoogd naar 20 mg. En als ik ze ondragelijk vind, moest ik niet op eigen houtje stoppen, maar bellen en overleggen.
Ik heb nog steeds dezelfde angst/tegenzin om de pilletjes in te nemen. Komt omdat je eerst door een paar wenweken moet, waarvan je niet weet hoe dat gaat uitpakken. Bij sommigen valt dat zwaar en bij sommigen weer niet. Maar goed, dat blijft spannend en afwachten. En je weet ook nog niet letterlijk wat je ervoor terugkrijgt. Maar je wéét wel waarvoor je het doet toch? Daar moet je je dan maar aan vasthouden.
zaterdag 20 juni 2009 om 23:26
Jullie verhalen klinken redelijk positief mbt starten.
Leest ook al die horror en ja niet lezen dan...Maar kan het googlen niet laten en dan hou ik al snel rekening met worst case scenario.....
Werken jullie ook gewoon. Veel angsten komen bij mij dus ook op werk tot uiting. En als die evt verder verergeren dan wordt het nog leuk op werk.
Moet het gewoon gaan proberen....
Calvijn ben je nu dan zwanger? En nu wel ontspannen.
Wij zijn van plan om voor een 2de kindje te proberen. Mede daarom ad uitgesteld. Nu maar evt zwangerschap uitgesteld. Eventueel kan deze medicatie met een zwangerschap...
Leest ook al die horror en ja niet lezen dan...Maar kan het googlen niet laten en dan hou ik al snel rekening met worst case scenario.....
Werken jullie ook gewoon. Veel angsten komen bij mij dus ook op werk tot uiting. En als die evt verder verergeren dan wordt het nog leuk op werk.
Moet het gewoon gaan proberen....
Calvijn ben je nu dan zwanger? En nu wel ontspannen.
Wij zijn van plan om voor een 2de kindje te proberen. Mede daarom ad uitgesteld. Nu maar evt zwangerschap uitgesteld. Eventueel kan deze medicatie met een zwangerschap...
zondag 21 juni 2009 om 11:08
quote:whatsnext schreef op 20 juni 2009 @ 23:26:
Wij zijn van plan om voor een 2de kindje te proberen. Mede daarom ad uitgesteld. Nu maar evt zwangerschap uitgesteld. Eventueel kan deze medicatie met een zwangerschap...
Volgens mij weet Whatsnext dit. Overigens staat bij mij in de bijsluiter dat daar onvoldoende gegevens over bekend zijn en dat je dit moet overleggen met arts.
Ben je al begonnen Whatsnext? En begin je dan inderdaad met 20 mg. of toch maar rustig opbouwen met 10 mg.?
Ik heb goed geslapen vannacht. Ik neem het pilletje echt een paar minuten voordat ik naar bed ga, zodat ik hopelijk al slaap als het in mijn systeem komt. Werkte goed iig.
Lichte druk in mijn hoofd en beetje dat weeïge gevoel in mijn buik. Verder geen last.
Wij zijn van plan om voor een 2de kindje te proberen. Mede daarom ad uitgesteld. Nu maar evt zwangerschap uitgesteld. Eventueel kan deze medicatie met een zwangerschap...
Volgens mij weet Whatsnext dit. Overigens staat bij mij in de bijsluiter dat daar onvoldoende gegevens over bekend zijn en dat je dit moet overleggen met arts.
Ben je al begonnen Whatsnext? En begin je dan inderdaad met 20 mg. of toch maar rustig opbouwen met 10 mg.?
Ik heb goed geslapen vannacht. Ik neem het pilletje echt een paar minuten voordat ik naar bed ga, zodat ik hopelijk al slaap als het in mijn systeem komt. Werkte goed iig.
Lichte druk in mijn hoofd en beetje dat weeïge gevoel in mijn buik. Verder geen last.
zondag 21 juni 2009 om 16:00
Ik heb na speuren op internet gelezen dat deze medicatie evt kan bij zwangerschap. Mede door zwanger willen worden het starten met ad uitgesteld. Van hopelijk waait het over. Nu is het natuurlijk prioriteit om beter in mijn vel zitten. Feit is dat als die angsten hanteerbaar worden en niet mijn gedachten overheersen, het snel beter gaat 
Bij deze medicatie is het de bedoeling dat ze minimaal 6 maanden geslikt worden. Ik wil mijzelf ook geen zwangerschap ontzeggen door die **** angsten. Dan maar met medicatie...angstvrij...en zwanger.
Is het bij een zwangerschap zo dat AD anders werken, bv meer of minder nodig hebt. Of dat afbouwen ad meer risico is op terugval? Heeft het invloed op hormonen die actief zijn bij zwangerschap?
Als we op dit punt komen, dan zal ik dit zeker ook overleggen met huisarts.
Je hebt gelijk Fleurtje dat je het daar niet altijd van af moet laten hangen. Op bijna alle medicatie staat dat ze niet geslikt mogen worden bij zw en bv. Zal vooral te maken hebben dat fabrikant geen verantwoording hiervoor wil nemen.
Schouderklopje: ik ben nog niet begonnen....Wil het iets later starten want dan heb ik bijna vakantie...Ben er nog niet over uit. Wel dat ik ga slikken, maar niet wanneer te starten. Denk dat ik met 10 begin.
Bij deze medicatie is het de bedoeling dat ze minimaal 6 maanden geslikt worden. Ik wil mijzelf ook geen zwangerschap ontzeggen door die **** angsten. Dan maar met medicatie...angstvrij...en zwanger.
Is het bij een zwangerschap zo dat AD anders werken, bv meer of minder nodig hebt. Of dat afbouwen ad meer risico is op terugval? Heeft het invloed op hormonen die actief zijn bij zwangerschap?
Als we op dit punt komen, dan zal ik dit zeker ook overleggen met huisarts.
Je hebt gelijk Fleurtje dat je het daar niet altijd van af moet laten hangen. Op bijna alle medicatie staat dat ze niet geslikt mogen worden bij zw en bv. Zal vooral te maken hebben dat fabrikant geen verantwoording hiervoor wil nemen.
Schouderklopje: ik ben nog niet begonnen....Wil het iets later starten want dan heb ik bijna vakantie...Ben er nog niet over uit. Wel dat ik ga slikken, maar niet wanneer te starten. Denk dat ik met 10 begin.
zondag 21 juni 2009 om 16:44
quote:whatsnext schreef op 21 juni 2009 @ 16:00:
Je hebt gelijk Fleurtje dat je het daar niet altijd van af moet laten hangen. Op bijna alle medicatie staat dat ze niet geslikt mogen worden bij zw en bv. Zal vooral te maken hebben dat fabrikant geen verantwoording hiervoor wil nemen.
Nou, sommige ad's zijn wel heel erg schadelijk voor de baby. Soms kan het weer wel tijdens de zw.schap en niet tijdens bv, of juist andersom.
Daarom zou ik het dus niet bij de huisarts neerleggen, maar bij iemand die hierin gespecialiseerd is.
Je hebt gelijk Fleurtje dat je het daar niet altijd van af moet laten hangen. Op bijna alle medicatie staat dat ze niet geslikt mogen worden bij zw en bv. Zal vooral te maken hebben dat fabrikant geen verantwoording hiervoor wil nemen.
Nou, sommige ad's zijn wel heel erg schadelijk voor de baby. Soms kan het weer wel tijdens de zw.schap en niet tijdens bv, of juist andersom.
Daarom zou ik het dus niet bij de huisarts neerleggen, maar bij iemand die hierin gespecialiseerd is.
zondag 21 juni 2009 om 16:51
Mijn depressieve echtgenoot heeft Paroxetine gekregen, maar durft ze niet te nemen. Hij is als de dood voor de 'slechtere periode' die je eerst krijgt. In de bijsluiter staat zelfs dat je er zelfmoordneigingen van kunt krijgen. Hoe zijn jullie ervaringen met dit middel? Hij gaat binnenkort naar de psycholoog (over een week of 3) maar ik wil eigenlijk wel dat hij aan de anti-depressiva gaat.
zondag 21 juni 2009 om 17:11
He Traincha,
Ik heb daar geen last van gehad, geen van de keren dat ik startte met paroxetine (of welk middel dan ook).
Is het een mogelijkheid dat hij in die eerste zes weken zijn behandelaar frequenter ziet, al is het alleen maar voor zijn eigen gevoel?
Het zou zo jammer zijn als hij het maar uitstelt en uitstelt en uiteindelijk wel begint om dan na twee maanden te verzuchten: was ik er maar eerder aan begonnen...
Ik heb daar geen last van gehad, geen van de keren dat ik startte met paroxetine (of welk middel dan ook).
Is het een mogelijkheid dat hij in die eerste zes weken zijn behandelaar frequenter ziet, al is het alleen maar voor zijn eigen gevoel?
Het zou zo jammer zijn als hij het maar uitstelt en uitstelt en uiteindelijk wel begint om dan na twee maanden te verzuchten: was ik er maar eerder aan begonnen...
zondag 21 juni 2009 om 17:35
Ook ik redde het niet meer zonder ad. Hoe zeer ik ook tegen dit middel ben!
Inmiddels heb ik paroxetine en sertraline gehad en nu slik ik citalopram.
Jammer genoeg heb ik wel last van de bijwerkingen. Bij allemaal kwam ik aan. Inmiddels ben ik in een jaar tijd 19 kilo aangekomen. Elke dag is een gevecht tegen het hongergevoel, en vele dagen verlies ik.
Ook word ik ontzettend moe van de medicijnen.
Binnenkort ga ik in overleg overstappen. Heeft iemand een idee welke ik nu moet gaan slikken?!?!?!
Ik ben zo bang nog meer aan te komen...
Verder werken de medicijnen wel. En heb ik ze op dit moment ook zeker nog nodig en misschien ook wel de rest van mijn leven.
Inmiddels heb ik paroxetine en sertraline gehad en nu slik ik citalopram.
Jammer genoeg heb ik wel last van de bijwerkingen. Bij allemaal kwam ik aan. Inmiddels ben ik in een jaar tijd 19 kilo aangekomen. Elke dag is een gevecht tegen het hongergevoel, en vele dagen verlies ik.
Ook word ik ontzettend moe van de medicijnen.
Binnenkort ga ik in overleg overstappen. Heeft iemand een idee welke ik nu moet gaan slikken?!?!?!
Ik ben zo bang nog meer aan te komen...
Verder werken de medicijnen wel. En heb ik ze op dit moment ook zeker nog nodig en misschien ook wel de rest van mijn leven.
zondag 21 juni 2009 om 17:39
Denk niet dat het aan ons is om jou te vertellen welk medicijn je nu moet slikken. Wat is dat toch, dat dat hier zo vaak gevraagd wordt?
We zijn geen arts, we kennen jou niet... Iedereen is toch verschillend?
Typisch, mensen met kanker komen dat hier nooit vragen.
Wat is toch het verschil tussen een geestelijke en lichamelijke ziekte?
Mensen klagen vaak dat geestelijke aandoeningen niet serieus genomen worden (itt fysieke aandoeningen), maar dat wordt oa in de hand gewerkt door dit soort vragen; men neemt zichzélf al niet serieus, dus waarom zou een ander dat doen?
We zijn geen arts, we kennen jou niet... Iedereen is toch verschillend?
Typisch, mensen met kanker komen dat hier nooit vragen.
Wat is toch het verschil tussen een geestelijke en lichamelijke ziekte?
Mensen klagen vaak dat geestelijke aandoeningen niet serieus genomen worden (itt fysieke aandoeningen), maar dat wordt oa in de hand gewerkt door dit soort vragen; men neemt zichzélf al niet serieus, dus waarom zou een ander dat doen?
zondag 21 juni 2009 om 17:55
Nou dat komt eigenlijk doordat de psycholoog mij paroxetine voorschreef en ik ongeveer smeekte om een ad die niet bekend stond als 'dikmaker' ik heb namelijk ook een lichamelijke aandoening genaamd lipoedeem. Voor mij betekend dikker worden ook dikker blijven!!!
Ik hoefde van de psych niet bang te zijn. Als je je psych niet kan vertrouwen, hoop je dat mensen die wél ervaring hebben in het slikken van deze medicijnen, misschien kunnen helpen.
Ik neem mezelf wél serieus, maar of mijn psych dat ook doet...
Ik hoefde van de psych niet bang te zijn. Als je je psych niet kan vertrouwen, hoop je dat mensen die wél ervaring hebben in het slikken van deze medicijnen, misschien kunnen helpen.
Ik neem mezelf wél serieus, maar of mijn psych dat ook doet...
