Psyche
alle pijlers
Wie raakt jou zonder dat hij/zij het weet?
vrijdag 12 juni 2009 om 09:47
Iedere ochtend fietst er een dwaas door mijn straat met om zijn hals een radio geknoopt waar knalharde klassieke muziek uitspettert. Hier word ik altijd zo vrolijk van.
Het liefst zou ik naar buiten rennen, hem omhelzen en een kop koffie aanbieden. Hij moest eens weten hoe hij me raakt.
En even verderop in de straat staat een oud dametje met spierwit haar de godganse op haar balkonnetje. Ze slaat alles gade wat aan haar voorbij trekt. Steevast wanneer ik haar groet, verschijnt er een twinkeling in haar ogen.
Zoals mijn topictitel al luidde: wie raakt jou zonder dat hij/zij het weet?
Het liefst zou ik naar buiten rennen, hem omhelzen en een kop koffie aanbieden. Hij moest eens weten hoe hij me raakt.
En even verderop in de straat staat een oud dametje met spierwit haar de godganse op haar balkonnetje. Ze slaat alles gade wat aan haar voorbij trekt. Steevast wanneer ik haar groet, verschijnt er een twinkeling in haar ogen.
Zoals mijn topictitel al luidde: wie raakt jou zonder dat hij/zij het weet?
zondag 30 augustus 2009 om 23:49
maandag 31 augustus 2009 om 15:05
Wie mij echt raakt is mijn achterneefje. Hij is pas 10 jaar oud en ik zie hem maar heel af en toe als er een familiefeest is.
Hij is altijd vrolijk en op zijn jonge leeftijd kun je al zien dat hij later een heel mooie jongen gaat worden, prachtige grote blauwe ogen en blonde krulletjes heeft ie. Zelf heeft hij daar nog geen enkel besef van, het enige waar hij oog voor heeft is zijn speelgoed en computerspellen. Als ik hem zie en ik zie die onschuldige blik van hem en dat guitige koppie dan wordt ik helemaal vrolijk en vertederd. En dan lach ik naar hem en roep ik: he, D! Alles goed? En dan is ie zo oprecht blij en lacht ie van oor tot oor terwijl ie met piepstemmetje antwoord dat alles goed is en welke nieuwe spellen hij heeft gekregen/gedaan en met wie hij heeft gespeeld.
Die kinderlijke onschuld, nog geen besef hebben van wat het leven inhoudt en dat het uberhaupt iets anders dan plezier zou kunnen bevatten, dat raakt mij gewoon.
Hij is altijd vrolijk en op zijn jonge leeftijd kun je al zien dat hij later een heel mooie jongen gaat worden, prachtige grote blauwe ogen en blonde krulletjes heeft ie. Zelf heeft hij daar nog geen enkel besef van, het enige waar hij oog voor heeft is zijn speelgoed en computerspellen. Als ik hem zie en ik zie die onschuldige blik van hem en dat guitige koppie dan wordt ik helemaal vrolijk en vertederd. En dan lach ik naar hem en roep ik: he, D! Alles goed? En dan is ie zo oprecht blij en lacht ie van oor tot oor terwijl ie met piepstemmetje antwoord dat alles goed is en welke nieuwe spellen hij heeft gekregen/gedaan en met wie hij heeft gespeeld.
Die kinderlijke onschuld, nog geen besef hebben van wat het leven inhoudt en dat het uberhaupt iets anders dan plezier zou kunnen bevatten, dat raakt mij gewoon.
maandag 31 augustus 2009 om 21:52
Mij raakt een meisje dat ik nog nooit gezien heb, maar dat aan een universiteit bezig was aan een doctoraat geschiedenis - dat betekent lezen, lezen, lezen. Kort nadat ze er weg is gegaan heeft ze een zware hersenbloeding gekregen.
Een paar maanden geleden circuleerde er in de universiteit een e-mail met de vraag of er nog iemand een oude laptop kon missen. Het meisje in kwestie zou namelijk heel graag proberen om drie uur per week vrijwilligerswerk te doen bij een bibliotheek, zodat ze zich weer nuttig kan voelen - maar ze kan niet meer lezen. Met behulp van een oude laptop zouden teksten voor haar kunnen worden 'voorgelezen' zodat ze toch in een bibliotheek zou kunnen werken. Ik heb geen idee of ze aan een computer is geraakt, maar het doorzettingsvermogen om toch bezig te blijven met boeken, zelfs al kan je niet meer lezen... dat raakt me.
Een paar maanden geleden circuleerde er in de universiteit een e-mail met de vraag of er nog iemand een oude laptop kon missen. Het meisje in kwestie zou namelijk heel graag proberen om drie uur per week vrijwilligerswerk te doen bij een bibliotheek, zodat ze zich weer nuttig kan voelen - maar ze kan niet meer lezen. Met behulp van een oude laptop zouden teksten voor haar kunnen worden 'voorgelezen' zodat ze toch in een bibliotheek zou kunnen werken. Ik heb geen idee of ze aan een computer is geraakt, maar het doorzettingsvermogen om toch bezig te blijven met boeken, zelfs al kan je niet meer lezen... dat raakt me.
dinsdag 1 september 2009 om 13:35
