Psyche
alle pijlers
Wie raakt jou zonder dat hij/zij het weet?
vrijdag 12 juni 2009 om 09:47
Iedere ochtend fietst er een dwaas door mijn straat met om zijn hals een radio geknoopt waar knalharde klassieke muziek uitspettert. Hier word ik altijd zo vrolijk van.
Het liefst zou ik naar buiten rennen, hem omhelzen en een kop koffie aanbieden. Hij moest eens weten hoe hij me raakt.
En even verderop in de straat staat een oud dametje met spierwit haar de godganse op haar balkonnetje. Ze slaat alles gade wat aan haar voorbij trekt. Steevast wanneer ik haar groet, verschijnt er een twinkeling in haar ogen.
Zoals mijn topictitel al luidde: wie raakt jou zonder dat hij/zij het weet?
Het liefst zou ik naar buiten rennen, hem omhelzen en een kop koffie aanbieden. Hij moest eens weten hoe hij me raakt.
En even verderop in de straat staat een oud dametje met spierwit haar de godganse op haar balkonnetje. Ze slaat alles gade wat aan haar voorbij trekt. Steevast wanneer ik haar groet, verschijnt er een twinkeling in haar ogen.
Zoals mijn topictitel al luidde: wie raakt jou zonder dat hij/zij het weet?
zaterdag 13 juni 2009 om 22:07
Iedere ochtend als ik met mijn kinderen naar school fiets, kom ik haar tegen. Een klein vrouwtje van rond de 70 die haar hondje uitlaat. Ze heeft een heel bruin gezicht en van die rode appelwangetjes van het vele buiten zijn. Ze loopt altijd op felgekleurde regenlaarsjes en kijkt een beetje stuurs en iedere keer als ze mij ziet en ik haar, groeten we elkaar vrolijk en lachen we naar elkaar. Ze weet niet dat ze mij aan mijn overleden moeder doet denken, met haar kleine postuur en die geinige laarsjes. Ik hoop haar nog heel lang tegen te komen!
zaterdag 13 juni 2009 om 23:13
quote:RosieRo schreef op 12 juni 2009 @ 13:32:
Hier in de buurt zijn veel basket cases, zwervers, dementen, paradijsvogels en typetjes. Allemaal doen ze me wel iets, ook die ene vieze man bij de AH en de vrouw die soms boos is op de wereld en schreeuwt tegen de bestrating, de huizen, de lantarenpalen.
(...)
Zo iemand, wat hem drijft, ik weet het niet en ik hoef het ook niet per se te weten, hij is één van de vele mensen die voor mij 'thuis' vormen, in de stad, tussen al die andere verhalen en levens.
Mooi verwoord.
Ik krijg hier kippenvel van.
Hier in de buurt zijn veel basket cases, zwervers, dementen, paradijsvogels en typetjes. Allemaal doen ze me wel iets, ook die ene vieze man bij de AH en de vrouw die soms boos is op de wereld en schreeuwt tegen de bestrating, de huizen, de lantarenpalen.
(...)
Zo iemand, wat hem drijft, ik weet het niet en ik hoef het ook niet per se te weten, hij is één van de vele mensen die voor mij 'thuis' vormen, in de stad, tussen al die andere verhalen en levens.
Mooi verwoord.
Ik krijg hier kippenvel van.
zaterdag 13 juni 2009 om 23:28
In ons wijkje zit een man altijd op een bankje, bij de bushalte, of tegenover het park, en drinkt daar zijn biertjes. Of 'ie een huis heeft weet ik niet, wel verward op wat voor manier dan ook, ziet er rommelig uit. Laatst zag ik hem in de winkel.
En altijd en eeuwig vrolijk en hartelijk. Dat doet me wat. All fucked up maar altijd goede moed.
En in de straat is een oud dametje die zelf haar tuintje bijhoudt. Elke week doet ze haar routine en het tuintje ligt er keurig bij. Daar heb ik ongelofelijk ontzag voor, omdat ik me niet kan voorstellen dat ik mijn leven boeiend zou vinden als ik alleen maar mijn tuintje had.
En altijd en eeuwig vrolijk en hartelijk. Dat doet me wat. All fucked up maar altijd goede moed.
En in de straat is een oud dametje die zelf haar tuintje bijhoudt. Elke week doet ze haar routine en het tuintje ligt er keurig bij. Daar heb ik ongelofelijk ontzag voor, omdat ik me niet kan voorstellen dat ik mijn leven boeiend zou vinden als ik alleen maar mijn tuintje had.
zondag 14 juni 2009 om 11:07
Haha leo, volgens mij heeft de rest van het forum dat met jou!
Dat lees je tenminste altijd terug bij de "liefste/beste/leukste/bijzonderste/oid forummer topics" .
Volgens mij kan je dat idd prima hier posten, leuk om te lezen voor mamalief toch?
OT,
Ik werk binnen een kortdurende opvang voor met name pubers en heb het met sommige van deze kinderen, die verhalen/persoonlijkheden blijven je bij. Soms jammer dat je ze nooit meer ziet en dan met name omdat je niet weet of hun leven op de rit komt of niet.
Dat lees je tenminste altijd terug bij de "liefste/beste/leukste/bijzonderste/oid forummer topics" .
Volgens mij kan je dat idd prima hier posten, leuk om te lezen voor mamalief toch?
OT,
Ik werk binnen een kortdurende opvang voor met name pubers en heb het met sommige van deze kinderen, die verhalen/persoonlijkheden blijven je bij. Soms jammer dat je ze nooit meer ziet en dan met name omdat je niet weet of hun leven op de rit komt of niet.
zondag 14 juni 2009 om 15:12
Laatst liep ik op straat en fietste een voor mij onbekende man me tegemoet. Ik denk dat hij achter in de 60 was zo'n beetje. Hij keek me heel vriendelijk aan en riep heel vrolijk en joviaal: Goeiemorgen!
Ik werd daar zó blij van, dat het me raakte. Hier in de regio is het niet gebruikelijk om vreemden goeiedag te zeggen. Maar bedacht me op dat moment, al zou de helft van de bevolking het wel doen, dan zou de wereld er zo anders en mooier uitzien. Het kost niets, het is een klein gebaar, maar het deed zoveel met me. En nog, als ik er aan terug denk, word ik weer blij.
En Leo, die raakt me ook. (maar ik denk dat ze dat stiekem wel weet)
Ik werd daar zó blij van, dat het me raakte. Hier in de regio is het niet gebruikelijk om vreemden goeiedag te zeggen. Maar bedacht me op dat moment, al zou de helft van de bevolking het wel doen, dan zou de wereld er zo anders en mooier uitzien. Het kost niets, het is een klein gebaar, maar het deed zoveel met me. En nog, als ik er aan terug denk, word ik weer blij.
En Leo, die raakt me ook. (maar ik denk dat ze dat stiekem wel weet)
zondag 14 juni 2009 om 20:00
Owh ik ben echt een emotionele trut wat dit soort dingen betreft... ik heb echt heel veel van dit soort mensen, maar een paar hoogtepuntjes:
Ik stond in de rij voor de kassa. Een aantal plekken voor mij was een man aan de beurt. 2 meter lang bij 2 meter breed, tatoeages, piercings, leren jack, echt zo'n stoere man met zo'n zware stem. Vraag de caissière of hij ook zegeltjes spaart. Draait hij zich om naar een vrouwtje achter hem, een omaatje van een jaar of 80/90, krap 1.50 hoog, grijsharig... en vraagt: "Mevrouw, spaart u ook zegeltjes?" Nou echt, ik moest er gelijk een doos tissues bijkopen.
Ik zat op een bankje. Komt er een man naast me zitten. "Ik kom even bij jou zitten!" Dus ik zeg: "Dat is goed hoor." Waarop hij reageert met: "Ja? Ben je niet bang voor mij? De mensen zijn meestal bang voor mij."
Een straatkrantverkoper... het was erg druk en werkelijkwaar íedereen liep langs hem heen zonder op of om te kijken, laat staan een krantje te kopen. Dus ik ging even kijken of ik nog contact geld had. Dankbaar dat hij was! Ik was al bijna weer in tranen.
Toen ik in de trein zat, en bij mij twee vrouwen kwamen zitten met een prachtig, klein meisje met hele grote ogen. Zo lief, zo rustig... ik kon alleen maar naar haar glimlachen met tranen in mijn ogen van ontroering.
Ik stond in de rij voor de kassa. Een aantal plekken voor mij was een man aan de beurt. 2 meter lang bij 2 meter breed, tatoeages, piercings, leren jack, echt zo'n stoere man met zo'n zware stem. Vraag de caissière of hij ook zegeltjes spaart. Draait hij zich om naar een vrouwtje achter hem, een omaatje van een jaar of 80/90, krap 1.50 hoog, grijsharig... en vraagt: "Mevrouw, spaart u ook zegeltjes?" Nou echt, ik moest er gelijk een doos tissues bijkopen.
Ik zat op een bankje. Komt er een man naast me zitten. "Ik kom even bij jou zitten!" Dus ik zeg: "Dat is goed hoor." Waarop hij reageert met: "Ja? Ben je niet bang voor mij? De mensen zijn meestal bang voor mij."
Een straatkrantverkoper... het was erg druk en werkelijkwaar íedereen liep langs hem heen zonder op of om te kijken, laat staan een krantje te kopen. Dus ik ging even kijken of ik nog contact geld had. Dankbaar dat hij was! Ik was al bijna weer in tranen.
Toen ik in de trein zat, en bij mij twee vrouwen kwamen zitten met een prachtig, klein meisje met hele grote ogen. Zo lief, zo rustig... ik kon alleen maar naar haar glimlachen met tranen in mijn ogen van ontroering.
maandag 15 juni 2009 om 01:45
Wie mij ooit geraakt heeft (heel erg): een Z-verkoper (daklozenkrant) in Zaanstad. Een man van 65 jaar, toendertijd, die altijd klaarstond voor iedereen. Die als vrijwilliger met de zonnebloemstichting meeging. Iemand waarvan ik wel eens zei: als ik hem zie dan snap ik dat het iedereen zou kunnen overkomen. Zijn verhaal heeft ooit in de Z gestaan, en toen brak mijn hart .... Ik heb regelmatig uitgebreid met hem staan kletsen, en toen ie eindelijk een woninkje in Amsterdam aangeboden kreeg hebben we hem een kadootje voor zijn nieuwe huisje gegeven. Hij ging later lezingen geven over dakloosheid door de eeuwen heen. 'Mijn' Z- verkoper, ik mis hem al jaren in het Zaanse straatbeeld....De man die een onuitwisbare indruk bij mij heeft achtergelaten, met zijn doorzettingsvermogen en zijn vriendelijkheid. Waar ie ook is nu, ik hoop dat het hem goed gaat!
maandag 15 juni 2009 om 02:00
Wie mij raakt/raken zonder dat ze het volgens mij weten zijn mijn kinderen...
Ik heb weinig gevoel en dat beetje wat ik heb laat ik niet zien maar mijn kinderen maken soms toch echt wat in mij los.
Ik weet dat ze het te weinig merken en voel me daar schuldig over maar kan het op één of andere manier toch niet laten blijken zoals het moet...
*Dit had beter in het biechttopic geplaatst kunnen worden*
Ik heb weinig gevoel en dat beetje wat ik heb laat ik niet zien maar mijn kinderen maken soms toch echt wat in mij los.
Ik weet dat ze het te weinig merken en voel me daar schuldig over maar kan het op één of andere manier toch niet laten blijken zoals het moet...
*Dit had beter in het biechttopic geplaatst kunnen worden*
maandag 15 juni 2009 om 02:19
quote:mamalief schreef op 15 juni 2009 @ 02:11:
Eleonora raakt mij ook...
Deed ze al door wat ze post hier op t forum maar nu ik lees dat IK (onbelangrijk/nooit opbouwend/vaak sarcastisch of cynisch/ relzoekend/enz.) HAAR (de Überforummer) raak, moet ik toch ff een traantje wegpinken....
Én dat raakt mij.
*En hierbij komt mijn motto aardig tot leven ofnie Mamalief*
Nu weet zij het toch.....
Eleonora raakt mij ook...
Deed ze al door wat ze post hier op t forum maar nu ik lees dat IK (onbelangrijk/nooit opbouwend/vaak sarcastisch of cynisch/ relzoekend/enz.) HAAR (de Überforummer) raak, moet ik toch ff een traantje wegpinken....
Én dat raakt mij.
*En hierbij komt mijn motto aardig tot leven ofnie Mamalief*
Nu weet zij het toch.....
maandag 15 juni 2009 om 21:39
Een leerlinge van me raakt me. Ik werk op een cluster lV school en dit meisje heeft een vreselijk verleden, woont nu al twee jaar in een kinderhuis (waar je eigenlijk max een jaar mag verblijven) Heeft geen contact meer met ouders en verder geen familie.
Ze is 12 maar ontzettend blij als je speciaal voor haar een stuiterbal meeneemt van de vrijmarkt, omdat je aan haar moest denken toen je hem zag. (ivm herkenbaarheid omschrijf ik het even niet)
Doet ontzettend haar best voor de vader en moederdagkado's, terwijl ze niemand heeft aan wie ze het kan geven. Is altijd vrolijk en geniet van de kleine dingen in het leven.
Je mag geen lievelingetjes hebben, maar omdat zij niemand heeft die haar eens iets extra's geeft doe ik dat weleens. En de hele klas accepteert dat, ook dat vind ik weer bewonderenswaardig!
Ze is 12 maar ontzettend blij als je speciaal voor haar een stuiterbal meeneemt van de vrijmarkt, omdat je aan haar moest denken toen je hem zag. (ivm herkenbaarheid omschrijf ik het even niet)
Doet ontzettend haar best voor de vader en moederdagkado's, terwijl ze niemand heeft aan wie ze het kan geven. Is altijd vrolijk en geniet van de kleine dingen in het leven.
Je mag geen lievelingetjes hebben, maar omdat zij niemand heeft die haar eens iets extra's geeft doe ik dat weleens. En de hele klas accepteert dat, ook dat vind ik weer bewonderenswaardig!
dinsdag 16 juni 2009 om 01:36
quote:Oostvogel schreef op 15 juni 2009 @ 02:19:
[...]
Én dat raakt mij.
*En hierbij komt mijn motto aardig tot leven ofnie Mamalief*
Nu weet zij het toch.....
Dat motto van jou is zo gek nog niet nee.
Maar wát raakt je nou....lees het over en over maar snap nog steeds niet wat jou nou raakt behalve dat jouw motto klopt....
(skjuuuuzzzz me maar ik ben onnozel en ook nog blond...)
[...]
Én dat raakt mij.
*En hierbij komt mijn motto aardig tot leven ofnie Mamalief*
Nu weet zij het toch.....
Dat motto van jou is zo gek nog niet nee.
Maar wát raakt je nou....lees het over en over maar snap nog steeds niet wat jou nou raakt behalve dat jouw motto klopt....
(skjuuuuzzzz me maar ik ben onnozel en ook nog blond...)
dinsdag 16 juni 2009 om 02:42
Bijna elke dag kom ik mensen tegen die mij raken en mijn dag maken zonder dat zij dat weten. Eén kleine jongen in het bijzonder heeft mij diep geraakt.
Ik stond naast mijn fiets te wachten voor het rode stoplicht toen ik de jongen zag lopen aan de hand van zijn vader. Om hem tegen zichzelf te beschermen waarschijnlijk, droeg hij een helm met een soort plastic ruitjeswerk voor zijn gezichtje. Zijn losse arm hield hij gestrekt en hij probeerde alles om hem heen te voelen, maar mensen ontweek hij. Ik wierp hem een glimlach toe en toen hij langs mij liep, aaide hij even over mijn hand die op mijn stuur lag. Zo lief! Echt, mijn hart smolt.
Ik stond naast mijn fiets te wachten voor het rode stoplicht toen ik de jongen zag lopen aan de hand van zijn vader. Om hem tegen zichzelf te beschermen waarschijnlijk, droeg hij een helm met een soort plastic ruitjeswerk voor zijn gezichtje. Zijn losse arm hield hij gestrekt en hij probeerde alles om hem heen te voelen, maar mensen ontweek hij. Ik wierp hem een glimlach toe en toen hij langs mij liep, aaide hij even over mijn hand die op mijn stuur lag. Zo lief! Echt, mijn hart smolt.
dinsdag 16 juni 2009 om 04:45
Mijn moeder raakt me als ze weer eens een lief mailtje stuurt. Alles wat in de krant staat en ook maar enigszins met mijn studie te maken heeft knipt ze uit en stuurt ze naar me op, met daarbij een lang verhaal 'dat ze bij dit artikel aan me moest denken'. En toen ze laatst 50 werd en wij met de familie een verjaardagsfeest voor haar gaven was ze enorm blij en liet dat ons weten in een grote e-mail: dat ze zo dankbaar was dat wij er zijn. Wat een lieve moeder heb ik toch
En ter aanvulling: ze weet niet dat ik die mailtjes van haar zo waardeer, omdat ik dat stom sentimenteel van mezelf vind
En ter aanvulling: ze weet niet dat ik die mailtjes van haar zo waardeer, omdat ik dat stom sentimenteel van mezelf vind
dinsdag 16 juni 2009 om 04:53
Aagje Helderder, wat een leuke nick! <-- jaloers.
Verder: een collega.
Omdat hij het begrijpt, zonder woorden, wat zegt (of precies de juiste vraag stelt) op de momenten dat ik het kan gebruiken, maar zich verder op de achtergrond houdt. Niet alleen bij mij, trouwens, een hele verzameling collega's die er hetzelfde over denkt. En omdat hij het zelf niet doorheeft.
Verder: een collega.
Omdat hij het begrijpt, zonder woorden, wat zegt (of precies de juiste vraag stelt) op de momenten dat ik het kan gebruiken, maar zich verder op de achtergrond houdt. Niet alleen bij mij, trouwens, een hele verzameling collega's die er hetzelfde over denkt. En omdat hij het zelf niet doorheeft.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
dinsdag 16 juni 2009 om 07:14
quote:mamalief schreef op 15 juni 2009 @ 02:11:
Eleonora raakt mij ook...
Deed ze al door wat ze post hier op t forum maar nu ik lees dat IK (onbelangrijk/nooit opbouwend/vaak sarcastisch of cynisch/ relzoekend/enz.) HAAR (de Überforummer) raak, moet ik toch ff een traantje wegpinken....
Lieve Mamlief....
Ik ga nergens over beginnen, gevoelsgewijs, want ik weet dat dat een ding is voor jou maar jij bent heel wat meer dan sarcastisch en cynisch hoor, dat voel ik dan weer
En ik moest lachen om dat überforummer! Als ik dat ben, ben jij en heel veel anderen het ook.
(f)
Eleonora raakt mij ook...
Deed ze al door wat ze post hier op t forum maar nu ik lees dat IK (onbelangrijk/nooit opbouwend/vaak sarcastisch of cynisch/ relzoekend/enz.) HAAR (de Überforummer) raak, moet ik toch ff een traantje wegpinken....
Lieve Mamlief....
Ik ga nergens over beginnen, gevoelsgewijs, want ik weet dat dat een ding is voor jou maar jij bent heel wat meer dan sarcastisch en cynisch hoor, dat voel ik dan weer
En ik moest lachen om dat überforummer! Als ik dat ben, ben jij en heel veel anderen het ook.
(f)
