Zwaar hebben en wanhoop nabij

Hier dan een nieuw topic van mij.
Het is a long story..... Sorry
Wat is er aan de hand?

Ik ben 47 en sinds mijn 14 met regelmaat een depressie.
Van zeer ernstige tot wat mildere. Heel veel therapie gehad. In mijn jeugd opgenomen geweest. Daarna vele therapieen gevolgd, van individuele tot groeps. Van een uurtje per week tot 3 dagen per week.

Reden van depressies ligt aan meerdere. dingen. Erfelijkheid. Familie van mijn moederskant zijn behoorlijk vatbaar voor depressie / psychische klachten.
En opvoeding. Mijn vader had als opvoedtactiek de methode afkraken tot het bot dan gaat ze vanzelf haar best doen.
Dit uitte zich in eindeloos mij vertellen hoe slecht ik ben, lelijk, dom, waardeloos, teleurstelling, mislukt, lui, enz
Dit heeft hij zeer lang volgehouden. Een 4 jaar geleden heeft hij dmv een brief het contact definitief verbroken. Hij kon niet langer dealen met een mislukte dochter.

( gescheiden, chronisch ziek, afgekeurd, bijstand, en ook nog eens te zwaar)

Hij blijft in mijn hoofd zitten! Bij alles.. 24/7
Overdag bij allerlei dingen die ik doe of gebeuren. 's nachts zeer regelmatig in nachtmerries.

Ik wil dat hij weggaat. Dat ik zijn aanwezigheid niet continue voel en hoor.
Niet steeds de strijd in mijn hoofd hoef te voeren dat ik er wel mag zijn.
Het lukt mij niet.

Ik ben afgelopen week op vakantie geweest. Geleende caravan, op een simpele camping in eigen provincie.
Daar ben ik zeldzaam ontspannen! Ik hoef niks, geen druk, geen stress. Niks!
Ook mijn zoon viel het weer op..
Mam zullen we daar gaan wonen?
Voor iedereen fijner!

Want uiteraard heeft hij ook last van mijn welzijn!
Ik probeer dat echt te beperken maar hij heeft er last van.

Ik kwam zaterdag terug. En direct weer.. Ik moet weer...
Toen kwam drama in speeltuin in Assen. En ik ken 1 van de mannen.
Ik ben gaan reageren op topic actueel. Dat deed mij geen goed. Verbaasde mij over de oordelen en veroordelingen.
Reageerde daarop maar kon niet goed overbrengen wat ik bedoelde.
En op een gegeven moment knapte ik.
Zag / zie het niet meer..
Weer dat vechten. Ik brn zo moe, waar de energie vandaan.
Hoe vaak nog?
Ik brak.

Gisteren veel geslapen.
Iemand gebeld die gespecialiseerd is in mensen die met een narcist hebben samen geleefd. Mijn vader heeft geen diagnose. Hij voldoet wel 100% aan de kenmerken.
Zij denkt veel voor mij te kunnen betekenen.
Vanmiddag heb ik een afspraak! Zeer snel!
NU is het afwachten. Kan ze Idd wat met mijn probleem en.. Hoe komt het financieel?
Dekt de verzekering dit?
Ik leef van bijstand en ik kan simpelweg haar tarief niet betalen.
Ik kan en wil best betalen maar 75 per gesprek lukt simpelweg niet. Dus dat zijn 2 dingen waar het vanaf hangt.

Duimen jullie? Dat het niet om geld niet doorgaat?

Ik probeer echt weer te vechten. Ik ervaar het nu als heel zwaar. Lijf doet pijn, slaap weinig ( veel mensen met deze warmte) en mijn hoofd maakt overuren.

Hoop dat dit topic zo wel oké is en mensrn zich vrij voelen te reageren.
Al dan niet met eigen ervaringen. Wie weet hebben we wat aan elkaar.

De reacties van jullie in napraat en gesloten topic hebben mij zeer verbaasd maar wel op goede manier. Zo lief! Voor mij?
Het verward mij.. Doet mij goed maar de woorden kloppen niet met mijn eigen beeld.

Pfffff wel heel lang verhaal..

Nouschi schreef: ↑

03-09-2019 14:04

Die kampeerspullen kun je bij de kringloop voor weinig halen. Dan heb je gelijk voor volgend jaar alles in huis, kun je weer gaan.

Dank je voor de tip.
Ik kies nu voor sparen voor een weekje in chalet.
Ik hou mijn ogen open en zie ik iets voorbij komen dan zal ik zeker happen.

Vandaag echt een slechte dag. Logisch want het was een waardeloze nacht.
Eerst niet kunnen slapen, toen nachtmerrie en daarna zeer onrustig nog wat geslapen en gedompeld.

Zoon flink wat huiswerk en sporten dus zit er niks anders op dan te doen wat moet.
Een stukje typen gaat zelfs moeizaam. Kom niet op woorden.

Zielig? Nou vandaag wel een beetje. Zou nu best een butler willen hebben die een maaltijd op tafel tovert. De hond uitlaat en dd afwas wegwerkt.

Wat gekeken op internet naar EMDR. Bij GGZ. Wachtlijst tot intake minimaal 18 weken en dan kom je op de wachtlijst van de behandeling die zij je adviseren.
Duurt lang..

Maar eens bij verzekering navragen of ze ook contracten hebben met vrijgevestigde psychologen/ EMDR therapeuten.
En wat de kosten daarvan zijn.

Pffff ik wil dat het klaar is.. Maar het is nog nauwelijks begonnen.

yasmijn schreef: ↑

03-09-2019 14:46

Mens, ik heb het over kampeergerei

Ik had em door. En helemaal geen gekke tip.
Ga er niet heel veel meedoen omdat ik voor chalet huren kies. Maar zie ik iets moois voorbij komen...

Dus dank je voor het meedenken

Suðri schreef: ↑

03-09-2019 16:09

Slecht slapen is zo klote. Het kan zo je dag verzieken.

Ik heb vandaag met een niet al te enthousiaste zoon zijn kamer uitgemest. Je kon er alleen nog in slalom door. Zelfs de kat verdwaalde
Twee uur bezig geweest en toen maar gelijk de strijk gedaan.

Strijk... Wel wat op de bult gegooid. ( max 10 dingen hoor)
Kamer van zoon is net opgeknapt. Bed van pallets gemaakt, ander bureau en stelling kast..
Het is zeldzaam netjes.
We gaan meemaken hoelang dit zo blijft. Haha.

Quest schreef: ↑

03-09-2019 15:09

scroll even 1 post naar boven denk dat je mijn post net gemist hebt toen je zelf zat te typen

Gelezen en ff gekeken.
Denk niet dat get iets voor mij is.
Fijn dat het voor jou gewerkt heeft! En sowieso lief dat je aan mij dacht en deze tip gaf.

Had lang verhaal getypt.. Weg.. Hoe dan?

Lang verhaal kort...
Redelijke dagen en nachten gehad.
Vandaag met mijn moeder gebeld en haar mijn huidige stemming en reden daarvan verteld.
Ze vind het sneu voor mij.
Dat is ook echt wel zo. Ik kan er alleen vrij weinig mee. Ze had veel kunnen voorkomen of iig een poging kunnen doen.

Ik kader van leuke dingen blijven doen een hotel geboekt in Alkmaar. Half oktober daar 2 dagen naartoe samen met een vriendin.
Zoon blijft thuis. En dat is. enorm leuk geloof ik

Ik vertrouw hem hierin, en gun hem zijn gevoel van eigen baas zijn.
Uiteraard heeft hij genoeg adressen waar hij bij nood terecht kan. Buren en bij de ouders van beste vriend.

Ik ga koken.
Zoon had introductie middag met als afsluiting bbq. Was om 16:00 klaar. Puber maag lust zo vast wel weer een maaltijd.

Het was een pittige week. Ook voor zoon.
Voelde me vanmorgen best redelijk dus bedacht dat ik met zoon wel ff naar de stad wilde. Zoon had daar wel zin in. Gezellig. Vast wat kijken.
Ik bedacht dat hij voor 50,00 euro wat uit mocht zoeken.
Omdat het voor hem ook niet leuk is nu. Een enorm vermoeide, labiele, vaak huilende moeder. Die ook nog een keer flink boos was, buiten proportie.

Naar de Sting. Zijn favoriete winkel maar vaak te duur. Hele leuke broek gezien, met een bijpassende hoody. Samen 100 euro.

Naar andere winkels geweest maar nergens zo mooi.
Hem een voorstel gedaan. Hij mag het maar dan krijg ik 25 van zijn kleedgeld in okt en grasmaaien en ramen lappen doet hij de rest van het jaar zonder tegenprestatie van mij.

Terug naar de Sting. Passen.. En wat zag hij er goed uit
En wat is hij blij.

Ik ben de rest van de maand blut maar dat is dan jammer.
Niet blut voor boodschappen enzo maar voor extra dingen. Niet sparen deze maand. Ik kies nu ff voor korte termijn geluk.

NU weer compleet op, en koud dus ff op bed en uurtje slapen.

Vandaag weer op nul. Of eigenlijk voelt het als onder nul.

Morgen weer een gesprek en zit weer helemaal in vroeger.

Spieren verkrampt, buikpijn, moe, en me geestelijk gewoon waardeloos voelen.

Bah,, bah, bah

Suðri schreef: ↑

11-09-2019 19:16

Gisteren was ook echt een rotdag.
Was het vandaag wat beter?

Ja,
Wel een pittige dag. Gesprek van 1,5 uur met therapeute. Wel een goed en fijn gesprek. Maar hakt er wel in.

Daarna kwam een kennis heerlijk eten brengen. Zo fijn.

NU net terug van informatieavond havo 4.

Nog ff lekker bankhangen en dan lekker slapen.

Suðri schreef: ↑

12-09-2019 09:14

Een gebed zonder end?

Nou......


Dat is wel een beetje hoe het voelt idd