Zwaar hebben en wanhoop nabij

Hier dan een nieuw topic van mij.
Het is a long story..... Sorry
Wat is er aan de hand?

Ik ben 47 en sinds mijn 14 met regelmaat een depressie.
Van zeer ernstige tot wat mildere. Heel veel therapie gehad. In mijn jeugd opgenomen geweest. Daarna vele therapieen gevolgd, van individuele tot groeps. Van een uurtje per week tot 3 dagen per week.

Reden van depressies ligt aan meerdere. dingen. Erfelijkheid. Familie van mijn moederskant zijn behoorlijk vatbaar voor depressie / psychische klachten.
En opvoeding. Mijn vader had als opvoedtactiek de methode afkraken tot het bot dan gaat ze vanzelf haar best doen.
Dit uitte zich in eindeloos mij vertellen hoe slecht ik ben, lelijk, dom, waardeloos, teleurstelling, mislukt, lui, enz
Dit heeft hij zeer lang volgehouden. Een 4 jaar geleden heeft hij dmv een brief het contact definitief verbroken. Hij kon niet langer dealen met een mislukte dochter.

( gescheiden, chronisch ziek, afgekeurd, bijstand, en ook nog eens te zwaar)

Hij blijft in mijn hoofd zitten! Bij alles.. 24/7
Overdag bij allerlei dingen die ik doe of gebeuren. 's nachts zeer regelmatig in nachtmerries.

Ik wil dat hij weggaat. Dat ik zijn aanwezigheid niet continue voel en hoor.
Niet steeds de strijd in mijn hoofd hoef te voeren dat ik er wel mag zijn.
Het lukt mij niet.

Ik ben afgelopen week op vakantie geweest. Geleende caravan, op een simpele camping in eigen provincie.
Daar ben ik zeldzaam ontspannen! Ik hoef niks, geen druk, geen stress. Niks!
Ook mijn zoon viel het weer op..
Mam zullen we daar gaan wonen?
Voor iedereen fijner!

Want uiteraard heeft hij ook last van mijn welzijn!
Ik probeer dat echt te beperken maar hij heeft er last van.

Ik kwam zaterdag terug. En direct weer.. Ik moet weer...
Toen kwam drama in speeltuin in Assen. En ik ken 1 van de mannen.
Ik ben gaan reageren op topic actueel. Dat deed mij geen goed. Verbaasde mij over de oordelen en veroordelingen.
Reageerde daarop maar kon niet goed overbrengen wat ik bedoelde.
En op een gegeven moment knapte ik.
Zag / zie het niet meer..
Weer dat vechten. Ik brn zo moe, waar de energie vandaan.
Hoe vaak nog?
Ik brak.

Gisteren veel geslapen.
Iemand gebeld die gespecialiseerd is in mensen die met een narcist hebben samen geleefd. Mijn vader heeft geen diagnose. Hij voldoet wel 100% aan de kenmerken.
Zij denkt veel voor mij te kunnen betekenen.
Vanmiddag heb ik een afspraak! Zeer snel!
NU is het afwachten. Kan ze Idd wat met mijn probleem en.. Hoe komt het financieel?
Dekt de verzekering dit?
Ik leef van bijstand en ik kan simpelweg haar tarief niet betalen.
Ik kan en wil best betalen maar 75 per gesprek lukt simpelweg niet. Dus dat zijn 2 dingen waar het vanaf hangt.

Duimen jullie? Dat het niet om geld niet doorgaat?

Ik probeer echt weer te vechten. Ik ervaar het nu als heel zwaar. Lijf doet pijn, slaap weinig ( veel mensen met deze warmte) en mijn hoofd maakt overuren.

Hoop dat dit topic zo wel oké is en mensrn zich vrij voelen te reageren.
Al dan niet met eigen ervaringen. Wie weet hebben we wat aan elkaar.

De reacties van jullie in napraat en gesloten topic hebben mij zeer verbaasd maar wel op goede manier. Zo lief! Voor mij?
Het verward mij.. Doet mij goed maar de woorden kloppen niet met mijn eigen beeld.

Pfffff wel heel lang verhaal..