Relaties
alle pijlers
(Alleen zijn en) gelukkig zijn met jezelf VIII
woensdag 25 januari 2023 om 10:34
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.
De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041
Deel VII- link: forum.viva.nl/relaties/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met-jezelf-deel-vii/list_messages/385348/136?start=3400
Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.
De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041
Deel VII- link: forum.viva.nl/relaties/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met-jezelf-deel-vii/list_messages/385348/136?start=3400
Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 29 juli 2023 om 15:49
Ik voel me eigenlijk alleen maar vervelend als ik te kort slaap ofzo. Nu doe ik in het echte leven ook van alles, naast werk echt ook wel leuks met vrienden en familie. Het is wel 'gemakkelijk', ik weet ook precies wat me de kick oplevert die ik opdat moment zoek. Qua diepgang is het nog veel raarder: wat ik kijk raakt me enorm. Als dat niet gebeurt, blijf ik er namelijk ook niet bij hangen. Ik denk wel dat het samenhangt met de aspecten de ik mis in mijn eigen leven en waarvan ik niet weet hoe ze te veranderen, of waar je gewoon weinig invloed op hebt.Suzy65 schreef: ↑26-07-2023 15:39
Als single kan het op meer dan 1 vlak zijn dat je iets mist, dat jezelf moet zien te geven, zo goed en kwaad als dat kan/ lukt.
Als het dient om andere onvervulde behoeften te "compenseren" dan werkt het uiteindelijk toch niet zo.
Elke vorm van dat je "geweten" (achteraf) opspeelt (schaamte/ schuldgevoel) geeft imo eigenlijk een signaal dat je jezelf tekort doet, en het goedpraten voor mezelf ken ik ook maar al te goed
Daar had ik weinig last van toen ik veel bezig was met mijn eigen "diepgang" en zoveel aandacht besteedde aan eigen kennis, gevoelsleven, wat ik ergens van vond binnenin, dan was dat nog een gezond tegenwicht geweest.
Waar ik ook altijd weer achter kom in lange vakanties, is dat ik gewoon niet weet hoe ik mijn tijd in moet vullen. Ik ben zo gewend om druk te zijn en te snakken naar niets doen, dat als dat moment zich dan aandient, ik soort van dicht sla. Ja, ik lees, ik ga leuke dingen doen, maar toch knaagt er een 'wat-nu-gevoel'. Die ook weer makkelijk op te vullen is met een boek of een film die me weer dopamine geeft.
Ik heb ook elke vrije dag het onrustige gevoel dat ik naar het dorp moet. Maar waarom? Vandaag dus besloten dat niet te doen en mezelf thuis te gaan vermaken, ben tenslotte net 9 dagen op stap geweest!
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
donderdag 3 augustus 2023 om 12:21
Pauwenveer, ik herken het wel hoor.
Een overdosis vrije tijd opeens hebben geeft ook een soort keuzestress.
Eindelijk zijn er dan allerlei mogelijkheden, waaronder dingen waar je nu eens goed de tijd voor zou hebben en “eigenlijk zou moeten doen” (maar nu geen zin of puf voor hebt, want je hebt immers vakantie en dan gun je jezelf ook mogen genieten en leuke dingen, en juist niks “moeten”, maar ontspannen.
Er is soms zoveel wat je zou kunnen ondernemen, dat je misschien niet eens weet waar je zin in hebt en voor je dat kan bedenken> Of het kost geld, moeite, inspanning en voor het weet ben je alweer aan het doen waar je ook wel van ontspant en lol in hebt, gewoon thuis..
Ik ben expres tóch naar hutje gegaan, omdat ik daar meer vakantiegevoel heb bij hetzelfde slechte weer dan thuis. En geen pc bij de hand, dus eerder een boek pak of iets ga doen (als het even droog is) dan thuis.
Hopelijk klaart het toch een beetje op vanmiddag (zoals gistermiddag iig droog en nu en dan een minuutje zon) en dan nog wat meer zon, want het is sinds het weekend gewoon ook bepaald geen weer om erop uit te gaan.
Wat in zo’n lange vakantie jou misschien opbreekt, is dat alles ook morgen kan, of overmorgen, of volgende week, omdat het niks uitmaakt en je genoeg tijd overhoudt om het alsnog op een later tijdstip te doen, en zo gaat de tijd dan voorbij en is er uiteindelijk niks uit je handen gekomen van evt plannen, als je die al had.
Je bent 9 dagen op pad geweest? Dat is al heel wat, was het leuk?
Ik snap die onrust wel, je kunt het hele jaar nog thuis/ binnen zijn, juist de zomer/ zomervakantie is er om elders te kunnen zijn, andere mensen te zien, andere ervaringen op te doen: het leven lijkt je te roepen dat er meer te beleven is, dat de wereld groter is.
We zijn nu eenmaal sociale “dieren” en het voelt onnatuurlijk om (te)veel individueel bezig te zijn, ik denk dat zeker als je single bent je al zoveel tijd individueel doorbrengt (of je jezelf nou vermaakt en/of verdiept) dat het imo alleen maar logisch is als je dichtbij of verder weg je je in de wereld wilt begeven, onder de mensen (bekenden en/of onbekenden), gewoon onbewust een groter perspecitef opzoekt dan vanuit het al bekende eigen stukje wereld (en mensen) die je al kent en misschien téveel vanuit altijd eigen perspectief beleeft.
Online valt op het oog ook meer te belven, zij het via anderen.
Dat kan verruimend zijn, maar vergeet niet dat je intussen het zelf niet beleeft, terwijl dat de werkelijke behoefte eronder is.
Het kan ook juist benadrukken wat en dát je dat nu zelf niet beleeft, en dus mist..
Nicci, hoe doe jij dat momenteel met dit sombere weer?
Een overdosis vrije tijd opeens hebben geeft ook een soort keuzestress.
Eindelijk zijn er dan allerlei mogelijkheden, waaronder dingen waar je nu eens goed de tijd voor zou hebben en “eigenlijk zou moeten doen” (maar nu geen zin of puf voor hebt, want je hebt immers vakantie en dan gun je jezelf ook mogen genieten en leuke dingen, en juist niks “moeten”, maar ontspannen.
Er is soms zoveel wat je zou kunnen ondernemen, dat je misschien niet eens weet waar je zin in hebt en voor je dat kan bedenken> Of het kost geld, moeite, inspanning en voor het weet ben je alweer aan het doen waar je ook wel van ontspant en lol in hebt, gewoon thuis..
Ik ben expres tóch naar hutje gegaan, omdat ik daar meer vakantiegevoel heb bij hetzelfde slechte weer dan thuis. En geen pc bij de hand, dus eerder een boek pak of iets ga doen (als het even droog is) dan thuis.
Hopelijk klaart het toch een beetje op vanmiddag (zoals gistermiddag iig droog en nu en dan een minuutje zon) en dan nog wat meer zon, want het is sinds het weekend gewoon ook bepaald geen weer om erop uit te gaan.
Wat in zo’n lange vakantie jou misschien opbreekt, is dat alles ook morgen kan, of overmorgen, of volgende week, omdat het niks uitmaakt en je genoeg tijd overhoudt om het alsnog op een later tijdstip te doen, en zo gaat de tijd dan voorbij en is er uiteindelijk niks uit je handen gekomen van evt plannen, als je die al had.
Je bent 9 dagen op pad geweest? Dat is al heel wat, was het leuk?
Ik snap die onrust wel, je kunt het hele jaar nog thuis/ binnen zijn, juist de zomer/ zomervakantie is er om elders te kunnen zijn, andere mensen te zien, andere ervaringen op te doen: het leven lijkt je te roepen dat er meer te beleven is, dat de wereld groter is.
We zijn nu eenmaal sociale “dieren” en het voelt onnatuurlijk om (te)veel individueel bezig te zijn, ik denk dat zeker als je single bent je al zoveel tijd individueel doorbrengt (of je jezelf nou vermaakt en/of verdiept) dat het imo alleen maar logisch is als je dichtbij of verder weg je je in de wereld wilt begeven, onder de mensen (bekenden en/of onbekenden), gewoon onbewust een groter perspecitef opzoekt dan vanuit het al bekende eigen stukje wereld (en mensen) die je al kent en misschien téveel vanuit altijd eigen perspectief beleeft.
Online valt op het oog ook meer te belven, zij het via anderen.
Dat kan verruimend zijn, maar vergeet niet dat je intussen het zelf niet beleeft, terwijl dat de werkelijke behoefte eronder is.
Het kan ook juist benadrukken wat en dát je dat nu zelf niet beleeft, en dus mist..
Nicci, hoe doe jij dat momenteel met dit sombere weer?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 3 augustus 2023 om 13:05
Gistermiddag een dutje gedaan zelf, wekker op een uur verder en dan droom ik altijd zoveel, dus nog een half uur verder gezet.
Vanochtend dan weer vroeg wakker om 6 uur en later nog even teruggedoken.
Eindelijk weer eens toegekomen aan fantaseren..
Het blijft volgens mij belangrijk om je voorstellingsvermogen te gebruiken of te activeren en dat gebeurt weinig/ niet als je in zo’n ritme van werken en andere verplichtingen (of conditioneringen), dagelijkse leventje je al genoeg opslokt/ energie kost.
Op eoa manier lukt het dan juist niet om op een afstandje te kijken of verder te kijken dan wat IS, omdat je dan al bezig bent om dát allemaal in goede banen te leiden, en misschien de energie niet hebt of niet de tijd/ moeite néémt om voorbij het leventje te kijken wat je al leeft en kent?
Alleen al daarom is uit de dagelijkse routines komen belangrijk en het maakt denk ik niet eens wát het is, áls je maar iéts anders doet dan anders.
Hutje is weliswaar een andere omgeving dan thuis, ff afstand van het dagelijkse leventje van de afgelopen maanden, vooral even van de verplichtingen die ik thuis zwaarder voel dan hier “op vakantie”, maar tegelijkertijd na al die jaren ook natuurlijk vertrouwd geworden, er verandert hier niet zoveel, er zijn nu dan wel vakantiegangers maar die ontmoet je nu niet met dit weer, het zijn toch veelal dezelfde mensen met wie ik optrek.
Dat is fijn, je kunt altijd aanhaken (als het weer een beetje meewerkt, he), dus vertrouwd heeft ook zo zijn voordelen.
Mijn sociale leven is vooral “friendzone” en familie, geen geflirt, de “sexy vrouw” is ver te zoeken omdat ik daar zo weinig mee bezig ben, ook doordat ik zelden een aantrekkelijke single tegenkom.
Er is in mijn omgeving thuis wel een man die ik interessant vind, maar niet in seksuele zin, en die komt weleens uit een ander dorp fietsen, is bevriend met iemand uit de kennissenkring en de enige manier om die toevallig tegen te komen is om daar dan zelf ook te zijn, maar ik weet natuurlijk niet wanneer en ik wil en kan moeilijk elke dag daar gaan rondhangen voor die ene keer.
Interessant in de zin van wat ik eerder heb gezien als aangename gesprekspartner, iemand met wie je de diepte in kan, ik denk dat we raakvlakken hebben.
Nog altijd geen behoefte aan een romantische partner, kan me daar niks bij voorstellen iig en ik geloof ook niet (meer) dat eoa potentiele levens-/ liefdespartner ook nog eens op seksueel vlak zou matchen..
Dat ligt bij mij, zoals bekend , niet in/ aan iemands uiterlijk (of geur oid), het gaat gewoon niet “vanzelf” , ook niet als ik iemand knap vind om te zien of een fijne (donkere) stem heeft en dergelijke.
Ik vind mezelf te “ingewikkeld” als sekspartner voor een ander, als die niet soortgelijk is ingesteld (en dan nog, het vergt al de nodige moeite, laat staan met die overgang erbij) dat ik dat op een heel laag pitje heb.
En toch zit daar ook levenslust in, weet ik.
Ik kan het ook echt jammer vinden dat niemand anders (dan ikzelf) van mijn lijf (mee)geniet.
Een ondeugende blik maakt veel verschil, ik voel me nu vaak hooguit een “tof” mens en daar mag je dan blij om zijn, dat je gezelschap iig gewaardeerd wordt.
Het mag onderhand wel weer wat sprankelender, hoor!
Vanochtend dan weer vroeg wakker om 6 uur en later nog even teruggedoken.
Eindelijk weer eens toegekomen aan fantaseren..
Het blijft volgens mij belangrijk om je voorstellingsvermogen te gebruiken of te activeren en dat gebeurt weinig/ niet als je in zo’n ritme van werken en andere verplichtingen (of conditioneringen), dagelijkse leventje je al genoeg opslokt/ energie kost.
Op eoa manier lukt het dan juist niet om op een afstandje te kijken of verder te kijken dan wat IS, omdat je dan al bezig bent om dát allemaal in goede banen te leiden, en misschien de energie niet hebt of niet de tijd/ moeite néémt om voorbij het leventje te kijken wat je al leeft en kent?
Alleen al daarom is uit de dagelijkse routines komen belangrijk en het maakt denk ik niet eens wát het is, áls je maar iéts anders doet dan anders.
Hutje is weliswaar een andere omgeving dan thuis, ff afstand van het dagelijkse leventje van de afgelopen maanden, vooral even van de verplichtingen die ik thuis zwaarder voel dan hier “op vakantie”, maar tegelijkertijd na al die jaren ook natuurlijk vertrouwd geworden, er verandert hier niet zoveel, er zijn nu dan wel vakantiegangers maar die ontmoet je nu niet met dit weer, het zijn toch veelal dezelfde mensen met wie ik optrek.
Dat is fijn, je kunt altijd aanhaken (als het weer een beetje meewerkt, he), dus vertrouwd heeft ook zo zijn voordelen.
Mijn sociale leven is vooral “friendzone” en familie, geen geflirt, de “sexy vrouw” is ver te zoeken omdat ik daar zo weinig mee bezig ben, ook doordat ik zelden een aantrekkelijke single tegenkom.
Er is in mijn omgeving thuis wel een man die ik interessant vind, maar niet in seksuele zin, en die komt weleens uit een ander dorp fietsen, is bevriend met iemand uit de kennissenkring en de enige manier om die toevallig tegen te komen is om daar dan zelf ook te zijn, maar ik weet natuurlijk niet wanneer en ik wil en kan moeilijk elke dag daar gaan rondhangen voor die ene keer.
Interessant in de zin van wat ik eerder heb gezien als aangename gesprekspartner, iemand met wie je de diepte in kan, ik denk dat we raakvlakken hebben.
Nog altijd geen behoefte aan een romantische partner, kan me daar niks bij voorstellen iig en ik geloof ook niet (meer) dat eoa potentiele levens-/ liefdespartner ook nog eens op seksueel vlak zou matchen..
Dat ligt bij mij, zoals bekend , niet in/ aan iemands uiterlijk (of geur oid), het gaat gewoon niet “vanzelf” , ook niet als ik iemand knap vind om te zien of een fijne (donkere) stem heeft en dergelijke.
Ik vind mezelf te “ingewikkeld” als sekspartner voor een ander, als die niet soortgelijk is ingesteld (en dan nog, het vergt al de nodige moeite, laat staan met die overgang erbij) dat ik dat op een heel laag pitje heb.
En toch zit daar ook levenslust in, weet ik.
Ik kan het ook echt jammer vinden dat niemand anders (dan ikzelf) van mijn lijf (mee)geniet.
Een ondeugende blik maakt veel verschil, ik voel me nu vaak hooguit een “tof” mens en daar mag je dan blij om zijn, dat je gezelschap iig gewaardeerd wordt.
Het mag onderhand wel weer wat sprankelender, hoor!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 5 augustus 2023 om 11:48
Gisteren weer aan het werk gegaan, heb die zooltjes maar eens uit gelaten.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat mijn enkels zo stijf zijn (geworden) dóór die dingen.
Het zal misschien beter zijn voor de stand van mijn benen/ voeten (ik heb het idee dat sinds die operaties mijn knieen meer naar binnen staan dan daarvoor, misschien verbeeld ik het me, maar de eerste 6 weken mocht je het bewuste been absoluut niet naar buiten draaien), maar de last die ik links van dat scheenbeen heb komt uit mijn enkel (zei de laatste podotherapeut) en hij heeft de zooltjes nauwelijks bekeken (of hoe ik stond en liep met die dingen in schoenen).
Het leek idd beter te gaan gisteren met dat scheenbeen
, maar dat kan ook komen door weekje vrij en zwemmen enzo.. de ellende is dat ik het vaak niet wéét, waar het nou aan ligt als het erger of ff minder erg is en dan blijf je maar uitproberen, ook qua schoenen, sloffen en slippers 
Vandaag ga ik mijn licht eens opsteken bij een soort "beter lopen-winkel", die ook meetapparatuur en opgeleide mensen enzo heeft, eens kijken wat die zien en kunnen adviseren.. ook met het oog op andere voetproblemen en die bepaalde geschikte merken schoenen met wijdtematen verkopen.
Die kun je verder vooral online vinden, maar dat zie ik niet zitten, ik moét ze passen en meerdere merken/ paren, en volgens mij hebben ze ook fitflopsneakers die ik op het oog heb. Ik wil niet steeds iets bestellen en moeten terugsturen, en de gebruikelijke fysieke schoenwinkels hebben ze niet in de winkel, of van andere merken dan weer niet wijdtematen.
Haha, je moet toch wat, als je buiten de gemiddelden valt
Verder ben ik er niet rouwig om om met dit weer aan het werk te zijn.
Morgen ook middag en avond.
Volgend weekend paar dagen achtereen vrij, maar dan de 1e dag een herdenkingsborrel eind vd middag/ begin avond waar ik niet na een uurtje weg kan, dus dan hopelijk de andere 2 dagen nog genieten van wat zomerweer bij hutje.
Als het nog ff droog wil blijven vandaag is het een goede dag om te "shoppen" of iig even buitenshuis te zijn.
Het zal een midset zijn, maar blijf het 3x niks en onnatuurlijk vinden om zelfs in de zomer binnen te blijven tussen 4 muren.
Ik denk erover om toch dat zwemabonnement te reactiveren, en dan misschien juist na werkdagen even te gaan, om alles "los te maken", want hoewel het op het werk al hele dagen bewegen is, zijn het eenzijdige en korte, vaak herhalende bewegingen.
Het zou jammer zijn als je daar idd voortaan moet reserveren (voorheen kon je gewoon spontaan a la minute gaan als je zin had) en in de sauna voortaan gekleed moet. Het is een van de weinige manieren van bewegen zonder (over) te belasten en een van de weinige dingen die je 's avonds buitenshuis kunt doen..
Hoe dan ook, ik wens iedereen ondanks het tegenvallende weer toch een fijn weekend!
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat mijn enkels zo stijf zijn (geworden) dóór die dingen.
Het zal misschien beter zijn voor de stand van mijn benen/ voeten (ik heb het idee dat sinds die operaties mijn knieen meer naar binnen staan dan daarvoor, misschien verbeeld ik het me, maar de eerste 6 weken mocht je het bewuste been absoluut niet naar buiten draaien), maar de last die ik links van dat scheenbeen heb komt uit mijn enkel (zei de laatste podotherapeut) en hij heeft de zooltjes nauwelijks bekeken (of hoe ik stond en liep met die dingen in schoenen).
Het leek idd beter te gaan gisteren met dat scheenbeen
, maar dat kan ook komen door weekje vrij en zwemmen enzo.. de ellende is dat ik het vaak niet wéét, waar het nou aan ligt als het erger of ff minder erg is en dan blijf je maar uitproberen, ook qua schoenen, sloffen en slippers Vandaag ga ik mijn licht eens opsteken bij een soort "beter lopen-winkel", die ook meetapparatuur en opgeleide mensen enzo heeft, eens kijken wat die zien en kunnen adviseren.. ook met het oog op andere voetproblemen en die bepaalde geschikte merken schoenen met wijdtematen verkopen.
Die kun je verder vooral online vinden, maar dat zie ik niet zitten, ik moét ze passen en meerdere merken/ paren, en volgens mij hebben ze ook fitflopsneakers die ik op het oog heb. Ik wil niet steeds iets bestellen en moeten terugsturen, en de gebruikelijke fysieke schoenwinkels hebben ze niet in de winkel, of van andere merken dan weer niet wijdtematen.
Haha, je moet toch wat, als je buiten de gemiddelden valt
Verder ben ik er niet rouwig om om met dit weer aan het werk te zijn.
Morgen ook middag en avond.
Volgend weekend paar dagen achtereen vrij, maar dan de 1e dag een herdenkingsborrel eind vd middag/ begin avond waar ik niet na een uurtje weg kan, dus dan hopelijk de andere 2 dagen nog genieten van wat zomerweer bij hutje.
Als het nog ff droog wil blijven vandaag is het een goede dag om te "shoppen" of iig even buitenshuis te zijn.
Het zal een midset zijn, maar blijf het 3x niks en onnatuurlijk vinden om zelfs in de zomer binnen te blijven tussen 4 muren.
Ik denk erover om toch dat zwemabonnement te reactiveren, en dan misschien juist na werkdagen even te gaan, om alles "los te maken", want hoewel het op het werk al hele dagen bewegen is, zijn het eenzijdige en korte, vaak herhalende bewegingen.
Het zou jammer zijn als je daar idd voortaan moet reserveren (voorheen kon je gewoon spontaan a la minute gaan als je zin had) en in de sauna voortaan gekleed moet. Het is een van de weinige manieren van bewegen zonder (over) te belasten en een van de weinige dingen die je 's avonds buitenshuis kunt doen..
Hoe dan ook, ik wens iedereen ondanks het tegenvallende weer toch een fijn weekend!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 5 augustus 2023 om 13:27
Ja, dat overschat aan vrije tijd slaat ook een beetje dood inderdaad, dat heb je mooi gezegd Suzy! Ik probeer in ieder geval vaker ja te zeggen. Van de week een spontane borrel gehad met wat collega's, was heel gezellig.
Wat je schreef over dat online dan vervangt wat je mist, of dat enadrukt. Dat is zeker ook zo. Net als jou is het bij mij allemaal niet zo spannend meer momenteel. Ik weet dat als ik zou willen, ikzo weer in bed kan liggen met ex. Ik wil het alleen niet, dus daar flirt ik niet mee. Verder kom ik ook nauwelijks mensen tegen. Er is hier iemand die ik sporadisch tegenkom en steeds denk: oh, leukerd. Blijkt 12 jaar jonger te zijn, tja. Ik denk ook dat ik vrij kritisch ben. Ik zoek alles, het totaal moet het zijn. Ik wil dat zowel karakter, aantrekkingskracht en seks gewoon goed zijn. Ik vind dat nauwelijks in het echte leven, ben ook veel van mijn mijn leven alleen geweest. Ik heb een vriendin die ook gewoon zegt dat ik te hoge eisen stel, maar echt: ik kan het niet volhouden als het minder is dan dat.
Ik denk ook echt wel dat ik veeleisend ben en echt kan afknappen op dingen die een ander voor lief neemt. Maar ik ben dan dus liever alleen. Ik heb het ook een beetje opgegeven. Ik heb geen zin in tinderen, in daten met vreemden, in koetjes en kalfjes. Maar de seks, ik mis het steeds meer. Zit ook serieus te denken of ik dan op zoek moet gaan naar gewoon alleen een minnaar ofzo. Vaker gehad, maar ook daar denk ik dan: tja, fysiek ben ik minder ok dan toen. Wat dikker, wat krakkemikkiger, ik ben niet meer de stoeipoes die ik toen was, ik ben bijna 50. Lastig, lastig!
Las laatst weer wat over die huidhonger. Ik merk dat echt! Zeker nu ik vrij ben, want op mijn werk knuffel ik echt dagelijks met kinderen. Nu knuffel ik al weken niet. Nu is het met de kinderen uiteraard niet hetzelfde als met een partner, maar ik denk wel dat het invloed op elkaar heeft. De films en acteurs die me dus nu raken, zijn die waarin naar voren komt wat ik graag zou willen in het echte leven. Warm, diepgang, openminded. En dat zou ik inderdaad heel graag meer in mijn eigen leven hebben.
Voor nu ga ik maar even wat nuttigs doen! Nog 2 weken vrij, waarvan ik de laatste week toch wel zo'n 2 dagen moet werken. Ga dit weekend nog even naar mijn werk, want daarna klaart het weer op! Alles dat ik nu kan doen, hoeft straks niet!
Wat je schreef over dat online dan vervangt wat je mist, of dat enadrukt. Dat is zeker ook zo. Net als jou is het bij mij allemaal niet zo spannend meer momenteel. Ik weet dat als ik zou willen, ikzo weer in bed kan liggen met ex. Ik wil het alleen niet, dus daar flirt ik niet mee. Verder kom ik ook nauwelijks mensen tegen. Er is hier iemand die ik sporadisch tegenkom en steeds denk: oh, leukerd. Blijkt 12 jaar jonger te zijn, tja. Ik denk ook dat ik vrij kritisch ben. Ik zoek alles, het totaal moet het zijn. Ik wil dat zowel karakter, aantrekkingskracht en seks gewoon goed zijn. Ik vind dat nauwelijks in het echte leven, ben ook veel van mijn mijn leven alleen geweest. Ik heb een vriendin die ook gewoon zegt dat ik te hoge eisen stel, maar echt: ik kan het niet volhouden als het minder is dan dat.
Ik denk ook echt wel dat ik veeleisend ben en echt kan afknappen op dingen die een ander voor lief neemt. Maar ik ben dan dus liever alleen. Ik heb het ook een beetje opgegeven. Ik heb geen zin in tinderen, in daten met vreemden, in koetjes en kalfjes. Maar de seks, ik mis het steeds meer. Zit ook serieus te denken of ik dan op zoek moet gaan naar gewoon alleen een minnaar ofzo. Vaker gehad, maar ook daar denk ik dan: tja, fysiek ben ik minder ok dan toen. Wat dikker, wat krakkemikkiger, ik ben niet meer de stoeipoes die ik toen was, ik ben bijna 50. Lastig, lastig!
Las laatst weer wat over die huidhonger. Ik merk dat echt! Zeker nu ik vrij ben, want op mijn werk knuffel ik echt dagelijks met kinderen. Nu knuffel ik al weken niet. Nu is het met de kinderen uiteraard niet hetzelfde als met een partner, maar ik denk wel dat het invloed op elkaar heeft. De films en acteurs die me dus nu raken, zijn die waarin naar voren komt wat ik graag zou willen in het echte leven. Warm, diepgang, openminded. En dat zou ik inderdaad heel graag meer in mijn eigen leven hebben.
Voor nu ga ik maar even wat nuttigs doen! Nog 2 weken vrij, waarvan ik de laatste week toch wel zo'n 2 dagen moet werken. Ga dit weekend nog even naar mijn werk, want daarna klaart het weer op! Alles dat ik nu kan doen, hoeft straks niet!
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
donderdag 10 augustus 2023 om 11:19
Hier ook niet bepaald spannend, Pauwenveer, vandaar mijn late reactie: het is momenteel een beetje een leventje van werk + van dag tot dag. Ook
(te) weinig nieuwe mensen idd, veel mensen zijn toch wel op vakantie, oa buren, tis maar een saaie stille boel.
Goed van je dat je "ja" zegt op voorstellen en het gezellig had met de collega's!
Het gekke is dat je als ad(h)d-er juist zou zeggen in aanleg eerder impulsief/ spontaan te zijn en wars van conditionering (en sleur)?
Ik denk weleens dat er hoe dan ook een gevoeligheid ligt (in "goede" en "slechte" zin) voor structuur en ritme, die ik herken: ben enerzijds meer dan anderen gesteld op mijn vrijheid en zelf kunnen bepalen, en een hekel aan een saai en voorspelbaar leven, maar tegelijkertijd blijkbaar ook vatbaar voor, als ik eenmaal in zo'n ritme zit?!
Ik weet niet of je te kritisch bent als het om daten of alleen al opmerken van voor jou aantrekkelijke mannen gaat, hoor.
Ik geloof daar zelf niet zo in, dat het eraan ligt dat je (te) hoge eisen zou hebben, te selectief of kritisch bent: het is ergens toch doodnormaal dat liefde en aantrekking iets speciaals is, dus je niet áls je al 13 in een dozijn tegenkomt en dat je keuze vormt je dan minstens op iémand daarvan zou vallen?
Ik begrijp programma's als B&B vol liefde en dergelijke dan ook niet, beperkt aantal kandidaten en als Hij of Zij daar niet bij zit, ze dan te kritisch zijn???
In mijn beleving is het zo speciaal of er wederzijds iets overspringt of niet, dat het 1 op (honderdduizenden) kan zijn, het is en blijft een toevalstreffer en zeker als dat ook nog wederzijds én single is.
Die ene man die ik min of meer "interessant" vind (voor zover ik die nu en dan zie, afgelopen week ook een keer) is niet fysieke aantrekking, al heeft ie een leuke kop, mooie ogen en diepe stem, postuur enz mee.
Op het eerste gezicht uiterlijk een beetje shabby/ alternatief, inhoudelijk juist wel (denk ik) overeenkomende kijk op het leven/ maatschappelijke issues en bepaalde onderwerpen, spiritueel geinteresseerd ook.
Aan het begin lijkt het alsof hij het vermijdt om mij aan te kijken of zo, valt me op, praat tegen anderen, maar eenmaal 1 op 1 in gesprek en oogcontact daarbij wordt ie wat stotterig.
Affijn, dat jij iemand op het oog leuk vond die zoveel jonger bleek te zijn vind ik niet zo raar, heb het andersom ook vaker gehad, jongere man die mij dan aantrekkelijk vond, het kan zomaar zo zijn, smaken verschillen en niet elke beetje leuke vent valt seksueel op het cliché van jong(er)e, slanke, strakke vrouw oid.
Ik blijf erbij: het is voornamelijk uitstraling wat iemand "sexy" maakt en iemand kan "oppikken" (het was in de periodes dat ik me zélf sexy voelde, mee bezighield, dat straal je dan uit blijkbaar, haha, voor wie dat "aanvoelt", het is een vibe om je heen, je blik levenslustig en iets ondeugends of zo, dan sta je "op aan". Op de kaart, als het ware.
Dan nog moet je ze wel tegenkomen, he, thuis pikt niemand dat op!
50 is het nieuwe 40, dat weet je toch
Ik snap dat je jezelf minder sexy voelt als je zo kritisch naar jezelf kijkt van "buitenaf", en je je inbeeldt dat een potentiele leukerd zo jou ook zou beschouwen, maar houd er rekening mee dat jij het bent die met die bril op naar jezelf kijkt en dus alsnog projectie is van wat je van jezelf vindt.
(en dat is niet zelden ingegeven door algemene cliché's of wat jij onbewust toch meekrijgt van die "reels" kijken, onbewust vergelijkt en over jezelf oordeelt).
Ik voel me zelf ook wel aantrekkelijker nu ik weer wat geslonken ben en weer meer lijk op "mezelf", buik niet meer in de weg zit, kleren leuker staan, dat heeft misschien wel wat effect op mijn zelfvertrouwen als het om aantrekkelijk zijn voor anderen gaat en dat ik fysiek dan wel letterlijk lekkerder in mijn vel zit, maar daarmee voel ik me nog niet "sexier", omdat daar meer voor nodig is, en dat is toch voornamelijk mentaal.
Niet alleen vind ik alweer een hele periode seks en intimiteit vooral "gedoe", in wat ik een potentiele partner daarin wel of niet te bieden zou hebben, maar ook wat ik te melden heb, wat ik doe en laat wat voor een ander van meerwaarde zou zijn.
Het zegt wat over hoe ik mezelf waardeer, en daarmee hoe open ik (niet) sta.
Het kan zomaar zijn dat iemand dat morgen "aanraakt" en zomaar spontaan tot leven komt, hoor, alleen ga ik daar niet van uit of naar op zoek, het gebeurt of niet, het is ook imo niet iets wat je ergens aan verdient.
Misschien heeft het er ook mee te maken dat de laatste kandidaat ("exlover") echt zo (nu) onbegrijpelijk totale mismatch was, dat ik niet meer zo overtuigd ben van mijn beoordelingsvermogen, ik heb me toen laten meeslepen door de belofte van gelijkgestemdheid op seksueel vlak, ein-de-lijk weer eens, dat ik de rest (wat al snel niet bleek te matchen) soort van voor lief nam?!
(en seksueel viel het ook tegen, in woorden leek het vooraf veelbelovend maar in daden..)
Zoiets heb jij ook met je exlover meegemaakt, en je hebt groot gelijk dat je zegt dat het totaal álles moet kloppen: karakter, aantrekkingskracht en seks.
En niet gelooft dat dat bestaat of dat je dat (nog) tegenkomt, ik heb dat ook een beetje, het is té zeldzaam blijkbaar, dat alles-in-1-plaatje, voor mij, laat staan andersom ook, dat heeft niks met kritisch te maken maar zeldzaam betekent niet meer of minder dan dat de kans klein is, zeker als je relatief weinig écht in aanraking komt met nieuwe mannen mensen.
Ik zie elke dag nieuwe mensen, maar in een te oppervlakkige setting, vluchtig, geen echte gesprekken of wat langere tijd. Net als dat je in de supermarkt best weleens een leukerd ziet, maar niks mee kan want daar raak je niet in gesprek.
Dus waar dan wel, he, toch meer in sociale omgevingen, op een terras oid, ergens waar mensen samenkomen, sauna misschien, gewoon ergens waar je wat meer tijd doorbrengt en mensen ook alleen heen gaan en ook open staan voor ontmoeten van onbekende/ nieuwe mensen.
Ik denk in het najaar maar eens naar lezingen oid te gaan, waar iig al een gemeenschappelijke interesse is in het onderwerp zelf, en contact over in pauzes, met mensen m/v die zich daar ook in verdiepen?
Watik uit het verleden in coaching-achtige omgevingen weet is wel dat je het voor jezelf helder(der) voor ogen moet hebben: als je iets wil aantrekken in het leven is het nodig dat je daar iig een duidelijke voorstelling van hebt.
Er werd vaak een soort "wensbord" gemaakt als 1 van de opdrachten.
Dat is om je bewust te laten realiseren wat je nou eigenlijk wil in (en van) het leven voor jezelf, het concreter te maken, met plaatjes en (uitgeknipte) woorden, en daarbij verder te kijken dan je dagelijkse werkelijkheid (bijv veel mensen kwamen niet verder dan hun bestaande huis verbouwen oid) als álles zou kunnen.
Die laatste (wensbord) is nooit afgemaakt, realiseer ik me nu
Er was te weinig tijd terplekke en zou ik thuis dan wel verder afmaken (maar niet gedaan), en dacht ik nog: dat mag het universum zelf invullen, wat goed is voor mij en bij me past.
Maar waar ik eerder heilig in geloofde en ook sterke staaltjes van gezien heb (heel veel achteraf ook "gekregen" heb wat ik eerder wenste en me verbeeld/ in beeld had gebracht) valt en staat ook juist met dát en wát je je voorstelt.
Men zegt ook wel: kijk uit met wat je wenst, het kan zomaar uitkomen
Als je niet weet wát je jezelf toewenst en stopt met je dat voor te stellen, dan blijft alles zoals het is, zoveel is me wel duidelijk.
KLinkt zweverig, ik weet het, maar als je het zelf niet weet, weet "het universum" ook niet wat het voor jou in gang moet zetten/ organiseren/ realiseren?
Apart wel dat ik een heel stuk "leeg" (vel) heb gelaten, en afgelopen jaren ook meer "leegte" (ofwel ruimte) gekregen heb, om zelf in te vullen. Enerzijds moest ik voorheen vaak "knokken" voor "me-time", nou later de overdosis tijd voor mezelf gehad, haha, bizar maar dat invullen viel opeens met alle beperkingen van dien nog niet eens mee
Nu dan iig weer wat "nuttiger" bezig, sinds dat fysiek (en financieel) weer kan, maar echt nog niet waar ik wil zijn met mezelf.
Hoe dan ook helpt een (te) geconditioneerd leventje daar niet bij, als dat iets (ver)wordt van "het is wat het is" en je creativiteit en inventiviteit niet wordt uitgedaagd, je niet verder komt dan wat je al kent en herhaalt.
Dus ipv nuttig bezig te zijn deze laatste vakantieweken (omdat dat "beter" gevoel geeft over jezelf) kan je je misschien beter echt gaan afvragen wat je jezelf nou echt gúnt voor de komende tijd/ jaren..
(en daar echt voorstellingen van met maken, te visualiseren maar ook eens op papier te zetten, met plaatjes en alles erbij).
En daarna in hoeverre je daar zelf invloed op hebt om eea in gang te zetten alleen al, misschien aan kennis of vaardigheden, of alleen al "echt plezier beleven" (ipv vermaak van buitenaf van oa die reeels) en bedenken wáár je echt plezier aan zou beleven (of voldoening, of noem maar wat)..
Maar ook bedenken: wat weerhoudt me eigenlijk?
(dit vooral als wat je nu doet en laat niet naar je (eigen) tevredenheid is)..
Soms saboteer je jezelf ongemerkt in wat je wérkelijk zou willen (en kunnen), en wat dat dan is kun je de vinger dan niet precies op leggen, is vaag.
Voor mij is "onder de mensen zijn" niet genoeg, als/ zolang dat oppervlakkig is/ blijft.
Dat betekent dat ik zelf meer "verdieping" moet gaan aanbrengen in mijn leven, en niet zozeer "genoegen nemen" met "gezelligheid/ gezelschap/ vermaak".
De vraag is vervolgens waaróm dat (verdieping) een drempel is geworden, waar het jaren en jaren "vanzelfsprekend" was, zelfs een múst, een missie, geen tijd te verspillen had, een niet te stillen honger naar "weten" had, naar betekenis van het leven, spirituele/ psychologische onderwerpen, persoonlijke groei en ontwikkeling, willen ervaren, inspireren, door de dagelijkse werkelijkheid heen kijken naar een diepere laag daaronder, de zin van het leven, het leven volop léven en béleven.
Het is een altijddurende inspanning, maar wel een motor die levendig houdt.
Hoeft niet groots en meeslepend, maar zeker geen monotone eentonigheid, ik mag wel weer eens zélf veelzijdiger worden in mijn bezigheden, uit patronen breken!
Maar nu eerst ff lunchen met mijn zus en vriendin.
Mijn huis moet dringend gestofzuigd, sneu voor de kat die ik daardoor naar buiten jaag (want bang voor de stofzuiger is), maar toen vanochtend de zon even op de vloer scheen zag ik overal zijn haren liggen, tis echt hoog tijd!
(door dat werk word ik thuis luier, die dag vrij steeds tussendoor wil ik dan vooral relaxen, een bad nemen en tutten, een wasje draaien hooguit, maar ik kom er nu niet onderuit, zeker niet als ik het weekend nog naar hutje wil).
Ik hoop dat áls we idd nog ff lekker weer krijgen jij dan (ook) die "benut" met plezierige dingen, buiten komt, strand of natuur of fietstochtje, terras of wat je maar fijn vindt gaat doen, nu je de kans hebt (in de zin van alles wat je niet doet als de vakantie voorbij is, of in de herfst en winter niet kan doen).
Maar dat is ook een stukje projectie van mezelf natuurlijk, haha, NU naar buiten, zodra/ zolang het (prettig) kán (in deze "zomer"maanden), maar op welke manier ook erop uit gaan, elk "uitstapje" wat verder ligt dan je vertrouwde en bekende wereldje..
(te) weinig nieuwe mensen idd, veel mensen zijn toch wel op vakantie, oa buren, tis maar een saaie stille boel.
Goed van je dat je "ja" zegt op voorstellen en het gezellig had met de collega's!
Het gekke is dat je als ad(h)d-er juist zou zeggen in aanleg eerder impulsief/ spontaan te zijn en wars van conditionering (en sleur)?
Ik denk weleens dat er hoe dan ook een gevoeligheid ligt (in "goede" en "slechte" zin) voor structuur en ritme, die ik herken: ben enerzijds meer dan anderen gesteld op mijn vrijheid en zelf kunnen bepalen, en een hekel aan een saai en voorspelbaar leven, maar tegelijkertijd blijkbaar ook vatbaar voor, als ik eenmaal in zo'n ritme zit?!
Ik weet niet of je te kritisch bent als het om daten of alleen al opmerken van voor jou aantrekkelijke mannen gaat, hoor.
Ik geloof daar zelf niet zo in, dat het eraan ligt dat je (te) hoge eisen zou hebben, te selectief of kritisch bent: het is ergens toch doodnormaal dat liefde en aantrekking iets speciaals is, dus je niet áls je al 13 in een dozijn tegenkomt en dat je keuze vormt je dan minstens op iémand daarvan zou vallen?
Ik begrijp programma's als B&B vol liefde en dergelijke dan ook niet, beperkt aantal kandidaten en als Hij of Zij daar niet bij zit, ze dan te kritisch zijn???
In mijn beleving is het zo speciaal of er wederzijds iets overspringt of niet, dat het 1 op (honderdduizenden) kan zijn, het is en blijft een toevalstreffer en zeker als dat ook nog wederzijds én single is.
Die ene man die ik min of meer "interessant" vind (voor zover ik die nu en dan zie, afgelopen week ook een keer) is niet fysieke aantrekking, al heeft ie een leuke kop, mooie ogen en diepe stem, postuur enz mee.
Op het eerste gezicht uiterlijk een beetje shabby/ alternatief, inhoudelijk juist wel (denk ik) overeenkomende kijk op het leven/ maatschappelijke issues en bepaalde onderwerpen, spiritueel geinteresseerd ook.
Aan het begin lijkt het alsof hij het vermijdt om mij aan te kijken of zo, valt me op, praat tegen anderen, maar eenmaal 1 op 1 in gesprek en oogcontact daarbij wordt ie wat stotterig.
Affijn, dat jij iemand op het oog leuk vond die zoveel jonger bleek te zijn vind ik niet zo raar, heb het andersom ook vaker gehad, jongere man die mij dan aantrekkelijk vond, het kan zomaar zo zijn, smaken verschillen en niet elke beetje leuke vent valt seksueel op het cliché van jong(er)e, slanke, strakke vrouw oid.
Ik blijf erbij: het is voornamelijk uitstraling wat iemand "sexy" maakt en iemand kan "oppikken" (het was in de periodes dat ik me zélf sexy voelde, mee bezighield, dat straal je dan uit blijkbaar, haha, voor wie dat "aanvoelt", het is een vibe om je heen, je blik levenslustig en iets ondeugends of zo, dan sta je "op aan". Op de kaart, als het ware.
Dan nog moet je ze wel tegenkomen, he, thuis pikt niemand dat op!
50 is het nieuwe 40, dat weet je toch
Ik snap dat je jezelf minder sexy voelt als je zo kritisch naar jezelf kijkt van "buitenaf", en je je inbeeldt dat een potentiele leukerd zo jou ook zou beschouwen, maar houd er rekening mee dat jij het bent die met die bril op naar jezelf kijkt en dus alsnog projectie is van wat je van jezelf vindt.
(en dat is niet zelden ingegeven door algemene cliché's of wat jij onbewust toch meekrijgt van die "reels" kijken, onbewust vergelijkt en over jezelf oordeelt).
Ik voel me zelf ook wel aantrekkelijker nu ik weer wat geslonken ben en weer meer lijk op "mezelf", buik niet meer in de weg zit, kleren leuker staan, dat heeft misschien wel wat effect op mijn zelfvertrouwen als het om aantrekkelijk zijn voor anderen gaat en dat ik fysiek dan wel letterlijk lekkerder in mijn vel zit, maar daarmee voel ik me nog niet "sexier", omdat daar meer voor nodig is, en dat is toch voornamelijk mentaal.
Niet alleen vind ik alweer een hele periode seks en intimiteit vooral "gedoe", in wat ik een potentiele partner daarin wel of niet te bieden zou hebben, maar ook wat ik te melden heb, wat ik doe en laat wat voor een ander van meerwaarde zou zijn.
Het zegt wat over hoe ik mezelf waardeer, en daarmee hoe open ik (niet) sta.
Het kan zomaar zijn dat iemand dat morgen "aanraakt" en zomaar spontaan tot leven komt, hoor, alleen ga ik daar niet van uit of naar op zoek, het gebeurt of niet, het is ook imo niet iets wat je ergens aan verdient.
Misschien heeft het er ook mee te maken dat de laatste kandidaat ("exlover") echt zo (nu) onbegrijpelijk totale mismatch was, dat ik niet meer zo overtuigd ben van mijn beoordelingsvermogen, ik heb me toen laten meeslepen door de belofte van gelijkgestemdheid op seksueel vlak, ein-de-lijk weer eens, dat ik de rest (wat al snel niet bleek te matchen) soort van voor lief nam?!
(en seksueel viel het ook tegen, in woorden leek het vooraf veelbelovend maar in daden..)
Zoiets heb jij ook met je exlover meegemaakt, en je hebt groot gelijk dat je zegt dat het totaal álles moet kloppen: karakter, aantrekkingskracht en seks.
En niet gelooft dat dat bestaat of dat je dat (nog) tegenkomt, ik heb dat ook een beetje, het is té zeldzaam blijkbaar, dat alles-in-1-plaatje, voor mij, laat staan andersom ook, dat heeft niks met kritisch te maken maar zeldzaam betekent niet meer of minder dan dat de kans klein is, zeker als je relatief weinig écht in aanraking komt met nieuwe mannen mensen.
Ik zie elke dag nieuwe mensen, maar in een te oppervlakkige setting, vluchtig, geen echte gesprekken of wat langere tijd. Net als dat je in de supermarkt best weleens een leukerd ziet, maar niks mee kan want daar raak je niet in gesprek.
Dus waar dan wel, he, toch meer in sociale omgevingen, op een terras oid, ergens waar mensen samenkomen, sauna misschien, gewoon ergens waar je wat meer tijd doorbrengt en mensen ook alleen heen gaan en ook open staan voor ontmoeten van onbekende/ nieuwe mensen.
Ik denk in het najaar maar eens naar lezingen oid te gaan, waar iig al een gemeenschappelijke interesse is in het onderwerp zelf, en contact over in pauzes, met mensen m/v die zich daar ook in verdiepen?
Watik uit het verleden in coaching-achtige omgevingen weet is wel dat je het voor jezelf helder(der) voor ogen moet hebben: als je iets wil aantrekken in het leven is het nodig dat je daar iig een duidelijke voorstelling van hebt.
Er werd vaak een soort "wensbord" gemaakt als 1 van de opdrachten.
Dat is om je bewust te laten realiseren wat je nou eigenlijk wil in (en van) het leven voor jezelf, het concreter te maken, met plaatjes en (uitgeknipte) woorden, en daarbij verder te kijken dan je dagelijkse werkelijkheid (bijv veel mensen kwamen niet verder dan hun bestaande huis verbouwen oid) als álles zou kunnen.
Die laatste (wensbord) is nooit afgemaakt, realiseer ik me nu
Er was te weinig tijd terplekke en zou ik thuis dan wel verder afmaken (maar niet gedaan), en dacht ik nog: dat mag het universum zelf invullen, wat goed is voor mij en bij me past.
Maar waar ik eerder heilig in geloofde en ook sterke staaltjes van gezien heb (heel veel achteraf ook "gekregen" heb wat ik eerder wenste en me verbeeld/ in beeld had gebracht) valt en staat ook juist met dát en wát je je voorstelt.
Men zegt ook wel: kijk uit met wat je wenst, het kan zomaar uitkomen
Als je niet weet wát je jezelf toewenst en stopt met je dat voor te stellen, dan blijft alles zoals het is, zoveel is me wel duidelijk.
KLinkt zweverig, ik weet het, maar als je het zelf niet weet, weet "het universum" ook niet wat het voor jou in gang moet zetten/ organiseren/ realiseren?
Apart wel dat ik een heel stuk "leeg" (vel) heb gelaten, en afgelopen jaren ook meer "leegte" (ofwel ruimte) gekregen heb, om zelf in te vullen. Enerzijds moest ik voorheen vaak "knokken" voor "me-time", nou later de overdosis tijd voor mezelf gehad, haha, bizar maar dat invullen viel opeens met alle beperkingen van dien nog niet eens mee
Nu dan iig weer wat "nuttiger" bezig, sinds dat fysiek (en financieel) weer kan, maar echt nog niet waar ik wil zijn met mezelf.
Hoe dan ook helpt een (te) geconditioneerd leventje daar niet bij, als dat iets (ver)wordt van "het is wat het is" en je creativiteit en inventiviteit niet wordt uitgedaagd, je niet verder komt dan wat je al kent en herhaalt.
Dus ipv nuttig bezig te zijn deze laatste vakantieweken (omdat dat "beter" gevoel geeft over jezelf) kan je je misschien beter echt gaan afvragen wat je jezelf nou echt gúnt voor de komende tijd/ jaren..
(en daar echt voorstellingen van met maken, te visualiseren maar ook eens op papier te zetten, met plaatjes en alles erbij).
En daarna in hoeverre je daar zelf invloed op hebt om eea in gang te zetten alleen al, misschien aan kennis of vaardigheden, of alleen al "echt plezier beleven" (ipv vermaak van buitenaf van oa die reeels) en bedenken wáár je echt plezier aan zou beleven (of voldoening, of noem maar wat)..
Maar ook bedenken: wat weerhoudt me eigenlijk?
(dit vooral als wat je nu doet en laat niet naar je (eigen) tevredenheid is)..
Soms saboteer je jezelf ongemerkt in wat je wérkelijk zou willen (en kunnen), en wat dat dan is kun je de vinger dan niet precies op leggen, is vaag.
Voor mij is "onder de mensen zijn" niet genoeg, als/ zolang dat oppervlakkig is/ blijft.
Dat betekent dat ik zelf meer "verdieping" moet gaan aanbrengen in mijn leven, en niet zozeer "genoegen nemen" met "gezelligheid/ gezelschap/ vermaak".
De vraag is vervolgens waaróm dat (verdieping) een drempel is geworden, waar het jaren en jaren "vanzelfsprekend" was, zelfs een múst, een missie, geen tijd te verspillen had, een niet te stillen honger naar "weten" had, naar betekenis van het leven, spirituele/ psychologische onderwerpen, persoonlijke groei en ontwikkeling, willen ervaren, inspireren, door de dagelijkse werkelijkheid heen kijken naar een diepere laag daaronder, de zin van het leven, het leven volop léven en béleven.
Het is een altijddurende inspanning, maar wel een motor die levendig houdt.
Hoeft niet groots en meeslepend, maar zeker geen monotone eentonigheid, ik mag wel weer eens zélf veelzijdiger worden in mijn bezigheden, uit patronen breken!
Maar nu eerst ff lunchen met mijn zus en vriendin.
Mijn huis moet dringend gestofzuigd, sneu voor de kat die ik daardoor naar buiten jaag (want bang voor de stofzuiger is), maar toen vanochtend de zon even op de vloer scheen zag ik overal zijn haren liggen, tis echt hoog tijd!
(door dat werk word ik thuis luier, die dag vrij steeds tussendoor wil ik dan vooral relaxen, een bad nemen en tutten, een wasje draaien hooguit, maar ik kom er nu niet onderuit, zeker niet als ik het weekend nog naar hutje wil).
Ik hoop dat áls we idd nog ff lekker weer krijgen jij dan (ook) die "benut" met plezierige dingen, buiten komt, strand of natuur of fietstochtje, terras of wat je maar fijn vindt gaat doen, nu je de kans hebt (in de zin van alles wat je niet doet als de vakantie voorbij is, of in de herfst en winter niet kan doen).
Maar dat is ook een stukje projectie van mezelf natuurlijk, haha, NU naar buiten, zodra/ zolang het (prettig) kán (in deze "zomer"maanden), maar op welke manier ook erop uit gaan, elk "uitstapje" wat verder ligt dan je vertrouwde en bekende wereldje..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 10 augustus 2023 om 11:55
Nou, ik zal je zeggen, ik moet vaker hier tikken. Afgelopen weekend een vriendenverzoek op fb van iemand uit het verleden. We hadden een enorme klik qua opvattingen, gespreksstof genoeg en ook wel dat kriebeltje of we ervoor zouden gaan of niet. Ik had destijds mijn Ghanese lover en koos voor niet.
Nu is hij sinds een paar maanden weer vrijgezel en voegde me dus toe. Inmiddels hebben we twee dagen bijna non-stop geappt (slaaptekort dus) en blijken we de draad van 9 jaar geleden zo weer op te pakken. En het is zo spannend en leuk en vreemd! De gevoelens komen zeker ook van zijn kant, daar heeft hij nog nooit een geheim van gemaakt. Hij is openminded, open qua praten, woont op een kwartiertje afstand en we zien wel waar dit heen gaat!
Vandaag en morgen maar even de boel hier fatsoeneren in huis, want wellicht vraag ik hem wel hier dit weekend (geen kinderen).
Afgelopen weekend een vriendenverzoek op fb van iemand uit het verleden. We hadden een enorme klik qua opvattingen, gespreksstof genoeg en ook wel dat kriebeltje of we ervoor zouden gaan of niet. Ik had destijds mijn Ghanese lover en koos voor niet.Nu is hij sinds een paar maanden weer vrijgezel en voegde me dus toe. Inmiddels hebben we twee dagen bijna non-stop geappt (slaaptekort dus) en blijken we de draad van 9 jaar geleden zo weer op te pakken. En het is zo spannend en leuk en vreemd! De gevoelens komen zeker ook van zijn kant, daar heeft hij nog nooit een geheim van gemaakt. Hij is openminded, open qua praten, woont op een kwartiertje afstand en we zien wel waar dit heen gaat!
Vandaag en morgen maar even de boel hier fatsoeneren in huis, want wellicht vraag ik hem wel hier dit weekend (geen kinderen).
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
vrijdag 11 augustus 2023 om 09:30
Jeetje wat typen jullie hier lange verhalen haha.
Ik heb het even teruggezocht en half februari schreef ik nog dat ik het alleen zijn echt verschrikkelijk vond, kinderwens, daten etc.. typisch gevalletje van in de knoop met jezelf zitten. We zijn nu een half jaar verder en het gaat veel beter gelukkig! Tijd heelt écht alle wonden. Ik vond dat altijd zo’n stomme uitspraak waar je op het moment dat je diep zit echt niets mee kan maar het is wel echt zo!
Ik woon nog steeds thuis bij mijn moeder en dat vind ik met regelmaat best pittig. Ik merk dat ik toe ben aan iets voor mijzelf, lang was dit financieel niet mogelijk vanwege schulden. Maar ook hierin heb ik zo’n 2 maand geleden de stap gemaakt om mij aan te melden bij de gemeente en zij hebben mij doorverwezen naar de stadsbank. Er is een beheerrekening geopend waar vanaf deze maand mijn salaris op gestort wordt en zij betalen mijn vaste lasten. Daarnaast heb ik een eigen rekening waar ik elke week geld op gestort krijg. Dit geeft echt een stukje rust. Ik sta er niet meer alleen voor en dat voelt erg fijn! Ik heb daar een contactpersoon waarmee ik regelmatig een gesprek heb en er gaat gespaard worden waardoor het mogelijk is om over een half jaar op mijzelf te gaan
Dus ik ben op het moment mijn uitzet bij elkaar aan het sprokkelen via kringloopwinkels, marktplaast of mijn omgeving want ik heb geen hoog budget. Maar ik vind dit zó ontzettend leuk! Spullen uitzoeken die ik mooi vind en met niemand rekening hoeven te houden, echt heerlijk! En waar ik heel lang heb gezegd dat ik echt nooit maar dan ook nooit op mijzelf zou gaan (want dat is saai en alleen, dat kan ik toch niet en hoe moet dat financieel gezien en oja dan ben ik echt helemaal alleen) kijk ik er nu heel erg naar uit! Ik ben het alleen zijn echt gaan waarderen en het lijkt mij echt zo fijn om je eigen plek te hebben. Dat het niet uitmaakt hoe je erbij loopt, of het netjes is of een rommeltje, of je nou uitslaapt tot 8.00 of tot 11.00, eet wat je zelf wil etc.. Nog een half jaar geduld want er moet er eerst gespaard worden voor de ‘grotere’ dingen zoals een bank, wasmachine, koelkast etc. Een half jaar klinkt echt nog zo ver weg! Aan de andere kant woon ik alweer 1,5 jaar thuis en dat is voorbij gevlogen..
@ Pauwenveer: Wat leuk zeg! Ik snap wel dat je dat spannend vind!
Ik heb het even teruggezocht en half februari schreef ik nog dat ik het alleen zijn echt verschrikkelijk vond, kinderwens, daten etc.. typisch gevalletje van in de knoop met jezelf zitten. We zijn nu een half jaar verder en het gaat veel beter gelukkig! Tijd heelt écht alle wonden. Ik vond dat altijd zo’n stomme uitspraak waar je op het moment dat je diep zit echt niets mee kan maar het is wel echt zo!
Ik woon nog steeds thuis bij mijn moeder en dat vind ik met regelmaat best pittig. Ik merk dat ik toe ben aan iets voor mijzelf, lang was dit financieel niet mogelijk vanwege schulden. Maar ook hierin heb ik zo’n 2 maand geleden de stap gemaakt om mij aan te melden bij de gemeente en zij hebben mij doorverwezen naar de stadsbank. Er is een beheerrekening geopend waar vanaf deze maand mijn salaris op gestort wordt en zij betalen mijn vaste lasten. Daarnaast heb ik een eigen rekening waar ik elke week geld op gestort krijg. Dit geeft echt een stukje rust. Ik sta er niet meer alleen voor en dat voelt erg fijn! Ik heb daar een contactpersoon waarmee ik regelmatig een gesprek heb en er gaat gespaard worden waardoor het mogelijk is om over een half jaar op mijzelf te gaan
Dus ik ben op het moment mijn uitzet bij elkaar aan het sprokkelen via kringloopwinkels, marktplaast of mijn omgeving want ik heb geen hoog budget. Maar ik vind dit zó ontzettend leuk! Spullen uitzoeken die ik mooi vind en met niemand rekening hoeven te houden, echt heerlijk! En waar ik heel lang heb gezegd dat ik echt nooit maar dan ook nooit op mijzelf zou gaan (want dat is saai en alleen, dat kan ik toch niet en hoe moet dat financieel gezien en oja dan ben ik echt helemaal alleen) kijk ik er nu heel erg naar uit! Ik ben het alleen zijn echt gaan waarderen en het lijkt mij echt zo fijn om je eigen plek te hebben. Dat het niet uitmaakt hoe je erbij loopt, of het netjes is of een rommeltje, of je nou uitslaapt tot 8.00 of tot 11.00, eet wat je zelf wil etc.. Nog een half jaar geduld want er moet er eerst gespaard worden voor de ‘grotere’ dingen zoals een bank, wasmachine, koelkast etc. Een half jaar klinkt echt nog zo ver weg! Aan de andere kant woon ik alweer 1,5 jaar thuis en dat is voorbij gevlogen..@ Pauwenveer: Wat leuk zeg! Ik snap wel dat je dat spannend vind!
vrijdag 11 augustus 2023 om 09:54
Pauwenveer, wat een erg leuke wending opeens!
En al die tijd zat ie zowat om de hoek, haha?!
Jammer dat dit op je pad komt nu je vakantie bijna voorbij is, maar dat je iig een (kind)vrij weekend hebt is wel weer gunstig
Hahaha, extra stok achter de deur om ineens in no time je huis (en jezelf) aan kant te hebben (en dat lukt dan ook altijd)
Ben heel benieuwd!
En al die tijd zat ie zowat om de hoek, haha?!
Jammer dat dit op je pad komt nu je vakantie bijna voorbij is, maar dat je iig een (kind)vrij weekend hebt is wel weer gunstig
Hahaha, extra stok achter de deur om ineens in no time je huis (en jezelf) aan kant te hebben (en dat lukt dan ook altijd)
Ben heel benieuwd!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 11 augustus 2023 om 10:20
Pupke, goed om te zien hoe constructief je bezig bent geweest afgelopen half jaar, zeg!
Nu heb je ook een doel om naartoe te werken, je bent aan het opbouwen en stap voor stap vooruit. Bijzonder dat de zin in een eigen plek daarmee hand in hand gaat, he: van tegenop zien naar ernaar uitkijken
Is er in jouw omgeving ook aan woonruimte te komen tegen de tijd dat je je dat financieel kunt veroorloven? Ik hoop het voor je!
Het bij elkaar sprokkelen van je nieuwe inboedel op die manier is eigenlijk idd veel leuker dan alles kant en klaar (& matchend) in zo'n woonwinkel
Dat heb ik overigens nooit begrepen, dat mensen hun hele inrichting, incl "kunst" in 1 of een enkele zaak uitzoeken en hun interieur vervolgens lijkt op een van die toonzalen, lijkt mij zo onpersoonlijk (en iedereen ook "hetzelfde", zoals nu in woonprogramma's ovalen tafels in de mode zijn) en geen lol aan.
Ik heb ook altijd woonspullen in de loop der tijd gevonden, door ergens tegenaan te lopen, te struinen op rommelmarkten en marktplaats, al dan niet vooraf al met iets in gedachten naar eigen smaak of meubels zelf opknappen/ schilderen en later hier en daar een erfstuk.
Vaak spullen met een verhaal,/historie, itt duizend in een dozijn.
(ik heb heus ook wel wat Ikea, maar ook antiek, een mengelmoes dus)
Haha, dat geldt ook op andere gebieden: kleding en zelfs de liefde: ertegenaan lopen, trouw blijvend aan eigen smaak en wat bij jezelf past ipv trends en mode volgend of wat "iedereen" doet/ hoe het hoort (is ook maar een momentopname wat op dat moment "in" is).
Maar zo zie je dat soms iets moet kunnen "rijpen", zoals nu bij jou gebeurt, dat je ernaar toe groeit, terwijl je je dat een half jaar geleden nog niet had kunnen voorstellen
Een half jaar is zo om, hoor!
Je bent in voorwaartse ontwikkeling: de upwaartse spiraal, ga vooral zo door!
Nu heb je ook een doel om naartoe te werken, je bent aan het opbouwen en stap voor stap vooruit. Bijzonder dat de zin in een eigen plek daarmee hand in hand gaat, he: van tegenop zien naar ernaar uitkijken
Is er in jouw omgeving ook aan woonruimte te komen tegen de tijd dat je je dat financieel kunt veroorloven? Ik hoop het voor je!
Het bij elkaar sprokkelen van je nieuwe inboedel op die manier is eigenlijk idd veel leuker dan alles kant en klaar (& matchend) in zo'n woonwinkel
Dat heb ik overigens nooit begrepen, dat mensen hun hele inrichting, incl "kunst" in 1 of een enkele zaak uitzoeken en hun interieur vervolgens lijkt op een van die toonzalen, lijkt mij zo onpersoonlijk (en iedereen ook "hetzelfde", zoals nu in woonprogramma's ovalen tafels in de mode zijn) en geen lol aan.
Ik heb ook altijd woonspullen in de loop der tijd gevonden, door ergens tegenaan te lopen, te struinen op rommelmarkten en marktplaats, al dan niet vooraf al met iets in gedachten naar eigen smaak of meubels zelf opknappen/ schilderen en later hier en daar een erfstuk.
Vaak spullen met een verhaal,/historie, itt duizend in een dozijn.
(ik heb heus ook wel wat Ikea, maar ook antiek, een mengelmoes dus)
Haha, dat geldt ook op andere gebieden: kleding en zelfs de liefde: ertegenaan lopen, trouw blijvend aan eigen smaak en wat bij jezelf past ipv trends en mode volgend of wat "iedereen" doet/ hoe het hoort (is ook maar een momentopname wat op dat moment "in" is).
Maar zo zie je dat soms iets moet kunnen "rijpen", zoals nu bij jou gebeurt, dat je ernaar toe groeit, terwijl je je dat een half jaar geleden nog niet had kunnen voorstellen
Een half jaar is zo om, hoor!
Je bent in voorwaartse ontwikkeling: de upwaartse spiraal, ga vooral zo door!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 11 augustus 2023 om 10:39
Gisteren was uiteindelijk nog soort van zwoele (mid)dag, qua temperatuur best klef, zij het dat de zon pas laat doorbrak.
Blij dat ik 's ochtends gestofzuigd enzo heb, toen het nog niet warm was, daarna heb ik toch meer een "verdiend" gevoel bij buiten de deur lunchen en dan is het ook fijner thuiskomen in een opgeruimd huis
(misschien herkenbaar: eerst "wat moet" en dan relaxen (de "beloning") vind ik fijner dan eerst genieten en dan nog eea "moeten" (van jezelf)).
Vandaag late dienst, dat is jammer van het mooie weer, daar krijg ik niet veel van mee dan, behalve even in de pauze
Bijna niemand wil sluitdienst aan het begin van het weekend, ik lijk dit nu standaard elke week te hebben en ondanks dat het in het dorp de drukste en gezelligste dag/ avond is (oa door de markt, die veel mensen trekt als het lekker weer is) vind ik het wel prima.
Nu maar hopen dat het de dagen daarna idd ook lekker weer is, baal een beetje dat ik zaterdag een sociale "verplichting" heb, eindelijk 3 dagen achter elkaar vrij om naar hutje te kunnen voor even wat vakantiegevoel is relaxter dan 2 waarop je de 1e dag heen en de 2e avond alweer terug gaat omdat je de volgende ochtend vroeg moet beginnen.
Maar goed, beter iéts dan niets, ook 2 dagen is al genieten, en nog bewuster ook, sinds het schaarser is geworden (tov afgelopen jaren).
Alvast heel fijn weekend allemaal! 
Blij dat ik 's ochtends gestofzuigd enzo heb, toen het nog niet warm was, daarna heb ik toch meer een "verdiend" gevoel bij buiten de deur lunchen en dan is het ook fijner thuiskomen in een opgeruimd huis
(misschien herkenbaar: eerst "wat moet" en dan relaxen (de "beloning") vind ik fijner dan eerst genieten en dan nog eea "moeten" (van jezelf)).
Vandaag late dienst, dat is jammer van het mooie weer, daar krijg ik niet veel van mee dan, behalve even in de pauze
Bijna niemand wil sluitdienst aan het begin van het weekend, ik lijk dit nu standaard elke week te hebben en ondanks dat het in het dorp de drukste en gezelligste dag/ avond is (oa door de markt, die veel mensen trekt als het lekker weer is) vind ik het wel prima.
Nu maar hopen dat het de dagen daarna idd ook lekker
weer is, baal een beetje dat ik zaterdag een sociale "verplichting" heb, eindelijk 3 dagen achter elkaar vrij om naar hutje te kunnen voor even wat vakantiegevoel is relaxter dan 2 waarop je de 1e dag heen en de 2e avond alweer terug gaat omdat je de volgende ochtend vroeg moet beginnen.Maar goed, beter iéts dan niets, ook 2 dagen is al genieten, en nog bewuster ook, sinds het schaarser is geworden (tov afgelopen jaren).
Alvast heel fijn weekend allemaal!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 11 augustus 2023 om 11:07
Ja, ik had dit echt nooit van mijzelf verwacht. Ik ging vorig jaar maart bij mijn moeder wonen met de insteek dat ik weer een relatie zou krijgen en met diegene zou gaan samenwonen, ook omdat ik écht dacht dat ik niet alleen kon zijn, zonder relatie, en dat ik dat nodig zou hebben om een gelukkig/leuk leven te lijden. Ik heb afgelopen jaar in maart/april intensief gedate, wekelijks een andere date maar eind april had ik er geen zin meer in. Elke keer weer swipen, gesprekken voeren die altijd hetzelfde zijn, een date plannen, contact onderhouden tot aan de date, zenuwen-zenuwen-zenuwen, de date zelf en er tijdens of na de date achter komen dat dit het niet is.. vond dit zo vermoeiend eigenlijk. En ik zit momenteel nog steeds op Tinder/Bumble maar ik doe weinig moeite en ik heb echt 0 zin om te daten haha! Wich is fine want het zou leuk zijn als ik in de toekomst weer een relatie zou krijgen maar het is op het moment geen ‘must’ meer. Ik hecht nu veel meer waarde aan mijzelf en t.z.t. een plek vinden voor mijzelf:) Echt, nu al zin in!Suzy65 schreef: ↑11-08-2023 10:20Pupke, goed om te zien hoe constructief je bezig bent geweest afgelopen half jaar, zeg!
Nu heb je ook een doel om naartoe te werken, je bent aan het opbouwen en stap voor stap vooruit. Bijzonder dat de zin in een eigen plek daarmee hand in hand gaat, he: van tegenop zien naar ernaar uitkijken
Is er in jouw omgeving ook aan woonruimte te komen tegen de tijd dat je je dat financieel kunt veroorloven? Ik hoop het voor je!
Het bij elkaar sprokkelen van je nieuwe inboedel op die manier is eigenlijk idd veel leuker dan alles kant en klaar (& matchend) in zo'n woonwinkel
Dat heb ik overigens nooit begrepen, dat mensen hun hele inrichting, incl "kunst" in 1 of een enkele zaak uitzoeken en hun interieur vervolgens lijkt op een van die toonzalen, lijkt mij zo onpersoonlijk (en iedereen ook "hetzelfde", zoals nu in woonprogramma's ovalen tafels in de mode zijn) en geen lol aan.
Ik heb ook altijd woonspullen in de loop der tijd gevonden, door ergens tegenaan te lopen, te struinen op rommelmarkten en marktplaats, al dan niet vooraf al met iets in gedachten naar eigen smaak of meubels zelf opknappen/ schilderen en later hier en daar een erfstuk.
Vaak spullen met een verhaal,/historie, itt duizend in een dozijn.
(ik heb heus ook wel wat Ikea, maar ook antiek, een mengelmoes dus)
Haha, dat geldt ook op andere gebieden: kleding en zelfs de liefde: ertegenaan lopen, trouw blijvend aan eigen smaak en wat bij jezelf past ipv trends en mode volgend of wat "iedereen" doet/ hoe het hoort (is ook maar een momentopname wat op dat moment "in" is).
Maar zo zie je dat soms iets moet kunnen "rijpen", zoals nu bij jou gebeurt, dat je ernaar toe groeit, terwijl je je dat een half jaar geleden nog niet had kunnen voorstellen
Een half jaar is zo om, hoor!
Je bent in voorwaartse ontwikkeling: de upwaartse spiraal, ga vooral zo door!
Ik sta al wel een hele tijd ingeschreven (half oktober 8 jaar) en ze werken hier zowel met inschrijfduur als met loting dus ik maak wel serieus kans. In principe zou ik nu al een woning/appartement kunnen krijgen want ik sta vaak wel in de top 5.. ligt er ook aan wat het is: eengezinswoning of een appartement. Appartement heeft wel echt mijn voorkeur want wat moet ik met een heel huis in mijn eentje? Maar het aantal slaapkamers speelt ook mee, oppervlakte etc. Er is hier gelukkig woonruimte genoeg
Haha ja ik snap het ook nooit zo goed, alles hetzelfde in huis. Ik heb dat ook nooit mooi gevonden, vind het veel leuker als het een ratjetoe van spullen is en veel gezelligheid uitstraalt. Ik hou ook wel echt van vintage en het hoeft van mij niet allemaal zo strak. Ik was altijd al fan van kringloopwinkels maar nu helemaal, vind het zó leuk om daar rond te lopen en leuke dingen voor weinig te scoren.Het viel mij ook op dat het gistermiddag ineens best benauwd was! Ik herken wel wat je zegt want ik doe ook altijd het liefste eerst de dingen die ‘moeten’ om daarna te chillen. Ik was gisteren echt heel moe omdat ik die nacht echt heel slecht geslapen had, misschien onbewust teveel bezig met de uitzet.. maar ik heb na werk even een dutje gedaan en daarna een half uur met de hond van mijn moeder gewandeld. Had er echt geen zin in want ik was zó moe maar ik voel mij na de tijd altijd iets fitter. Vannacht gelukkig beter geslapen!
Werk ze vanmiddag/vanavond! Er komen vast nog meer lekkere dagen aan:) Ik ben vandaag vrij, mijn moeder is zowel vandaag als morgen aan het werk dus ik kan zo intens genieten van de tijd alleen
zaterdag 12 augustus 2023 om 12:27
Nou, zo’n vaart zal het allemaal niet lopen hoor! Ten eerste ben ik nog geen minuut alleen geweest dit weekend, ten tweede ben ik er niet zo zeker van.
Noem me moeilijk, maar ik vind het allemaal lastig. De verwachtingen zijn zo hoog als iemand al 10 jaar achter je aan zit en ook nu, zonder elkaar te hebben ontmoet, zo vol erin gaat. Ik ben daarentegen impulsief èn een overdenker. Uiteraard zie ik, naar leuke mogelijkheden, ook al tig beren op de weg. En die beren, hoe onbetekenend voor een ander ook, die zorgen ervoor dat ik ernstig twijfel hoe ver ik dit wil laten gaan. Ik gok toch dat ik heel makkelijk ben qua losse contacten, maar niet voor het serieuze. En het laat me in dit geval, nu het voor het grijpen ligt, nog meer nadenken over wat ik dan eigenlijk wel wil. Maar uiteraard hou ik jullie hier op de hoogte als er wel wat gaat gebeuren!
Noem me moeilijk, maar ik vind het allemaal lastig. De verwachtingen zijn zo hoog als iemand al 10 jaar achter je aan zit en ook nu, zonder elkaar te hebben ontmoet, zo vol erin gaat. Ik ben daarentegen impulsief èn een overdenker. Uiteraard zie ik, naar leuke mogelijkheden, ook al tig beren op de weg. En die beren, hoe onbetekenend voor een ander ook, die zorgen ervoor dat ik ernstig twijfel hoe ver ik dit wil laten gaan. Ik gok toch dat ik heel makkelijk ben qua losse contacten, maar niet voor het serieuze. En het laat me in dit geval, nu het voor het grijpen ligt, nog meer nadenken over wat ik dan eigenlijk wel wil. Maar uiteraard hou ik jullie hier op de hoogte als er wel wat gaat gebeuren!
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zaterdag 12 augustus 2023 om 13:02
@ Pauwenveer: Wat lastig dat je er zo in staat, al begrijp ik het wel denk ik. Ik ben zelf ook impulsief maar tegelijk ook een enorme piekeraar wat elkaar wel eens tegenwerkt. Enerzijds wil je er gewoon voor gaan maar anderzijds weeg je in je hoofd álle mogelijkheden af en zelfs nog verder dan dat waarschijnlijk. Ben je al lang alleen? Misschien speelt dat ook mee?
Ik heb vanmorgen gesport. Ik sport in een sportschool waar ik sinds januari lid ben, sportte daarvoor ergens anders maar dat was qua afstand niet meer te doen vanaf mijn moeder (30km enkele reis) maar ik vind deze sportschool nog steeds wennen. Het is veel kleiner, logisch want het is een dorp, veel minder apparaten en ik mis het echt het gevoel van dat ik echt lekker heb gesport. Ik heb een jaar abonnement dus ik zeg hem in januari op omdat ik verwacht dat ik zo rond januari/februari op mijzelf ga en weer ga verhuizen naar de stad. Anyway sinds een paar maand heb ik de groepslessen ontdekt, echt super leuk! Dus ik heb echt al 2 maand ofzo geen kracht meer gedaan -oeps- en dat begin ik te merken. Ik krijg weer last van mijn rug en dat kan ik voorkomen door dus kracht te doen maar kracht is zo saaaaai. Vanmorgen toch maar die hele hoge berg overgegaan en om het simpel te houden een half uurtje krachttraining gedaan. Ik heb ook een lichte schouderblessure waarmee ik bij de fysio loop dus dat helpt ook niet mee… Maar ik ben geweest en het voelde wel goed! Trots op mijzelf Nu hang ik op de bank, moeders is werken en ik voel mij een beetje mehh.. Ik weet niet precies wat het is maar op bepaalde momenten ben ik het thuis wonen echt zo verschrikkelijk zat en dan lijkt 5 maand nog zó ver weg. Ik heb wel net Bumble verwijderd, klaar mee haha. Ik heb helemaal geen zin om te swipen, stomme gesprekken te voeren of te daten..
Ik heb vanmorgen gesport. Ik sport in een sportschool waar ik sinds januari lid ben, sportte daarvoor ergens anders maar dat was qua afstand niet meer te doen vanaf mijn moeder (30km enkele reis) maar ik vind deze sportschool nog steeds wennen. Het is veel kleiner, logisch want het is een dorp, veel minder apparaten en ik mis het echt het gevoel van dat ik echt lekker heb gesport. Ik heb een jaar abonnement dus ik zeg hem in januari op omdat ik verwacht dat ik zo rond januari/februari op mijzelf ga en weer ga verhuizen naar de stad. Anyway sinds een paar maand heb ik de groepslessen ontdekt, echt super leuk! Dus ik heb echt al 2 maand ofzo geen kracht meer gedaan -oeps- en dat begin ik te merken. Ik krijg weer last van mijn rug en dat kan ik voorkomen door dus kracht te doen maar kracht is zo saaaaai. Vanmorgen toch maar die hele hoge berg overgegaan en om het simpel te houden een half uurtje krachttraining gedaan. Ik heb ook een lichte schouderblessure waarmee ik bij de fysio loop dus dat helpt ook niet mee… Maar ik ben geweest en het voelde wel goed! Trots op mijzelf
Nu hang ik op de bank, moeders is werken en ik voel mij een beetje mehh.. Ik weet niet precies wat het is maar op bepaalde momenten ben ik het thuis wonen echt zo verschrikkelijk zat en dan lijkt 5 maand nog zó ver weg. Ik heb wel net Bumble verwijderd, klaar mee haha. Ik heb helemaal geen zin om te swipen, stomme gesprekken te voeren of te daten..
zaterdag 12 augustus 2023 om 18:04
Ja, lang alleen, maar ook als ik niet alleen was trok ik de kar zeg maar. Ik val steeds minder snel voor iemand en als het al gebeurt, is het steeds sneller op het punt van: Nee, dit is het niet.
Natuurlijk speelt de zin in seks mee, maar als iemand zo duidelijk op een relatie mikt, vind ik dat geen optie. En als ik heel eerlijk ben tegen mezelf, is hij niet het type waar ik voor ga qua uiterlijk. Dus voor mij voelt het nu als beginnen aan een nieuwe mislukkende relatie. Ik denk dag ik dus echt bewust voor mezelf kies nu.
Ik heb ook een haat-liefde met de sportschool. Was dol op bodypumplessen maar inderdaad, blessures gooien vaak roet in het eten! En een goede vibe met je sportschool vind ik ook echt essentieel. Je moet er in eerste instantie toch graag heen willen gaan!
Natuurlijk speelt de zin in seks mee, maar als iemand zo duidelijk op een relatie mikt, vind ik dat geen optie. En als ik heel eerlijk ben tegen mezelf, is hij niet het type waar ik voor ga qua uiterlijk. Dus voor mij voelt het nu als beginnen aan een nieuwe mislukkende relatie. Ik denk dag ik dus echt bewust voor mezelf kies nu.
Ik heb ook een haat-liefde met de sportschool. Was dol op bodypumplessen maar inderdaad, blessures gooien vaak roet in het eten! En een goede vibe met je sportschool vind ik ook echt essentieel. Je moet er in eerste instantie toch graag heen willen gaan!
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zondag 13 augustus 2023 om 10:19
Pauwenveer, ik snap je verhaal niet helemaal. Hadden jullie dan afgesproken dit weekend? Je schreef dat je nog geen seconde alleen bent geweest, was je dan met hem samen? Jammer dat het toch niets blijkt te zijn, maar ik snap je gevoel. Ik vind het ook niet fijn als iemand direct al op het hebben van een relatie gaat hinten.
zondag 13 augustus 2023 om 11:34
Nee, ik was niet met hem samen, maar we hadden het gehad over afspreken. En dat kon omdat de kinderen bij mijn ex zouden zijn. Ze waren echter constant hier.
Ik heb richting hem een stap terug genomen, uitgesproken ook. Raar hoe zoiets werkt: dan komt er iets waarvan ik dacht dat ik het wilde, maar wil ik het toch niet. Deed me trouwens wel weer beseffen dat het serieus aan mij ligt. Beetje gegoogeld op bindingsangst en kan wel veel aanvinken. Alleen: ik ga er wel altijd diep in en het werkt gewoon niet. Mijn vriendin gaf aan dat veel ook samenhangt met mijn adhd. Dat kan natuurlijk, maar ik ga er toch nog maar eens goed over nadenken. Er is natuurlijk een reden dat niemand voldoet…
Ik heb richting hem een stap terug genomen, uitgesproken ook. Raar hoe zoiets werkt: dan komt er iets waarvan ik dacht dat ik het wilde, maar wil ik het toch niet. Deed me trouwens wel weer beseffen dat het serieus aan mij ligt. Beetje gegoogeld op bindingsangst en kan wel veel aanvinken. Alleen: ik ga er wel altijd diep in en het werkt gewoon niet. Mijn vriendin gaf aan dat veel ook samenhangt met mijn adhd. Dat kan natuurlijk, maar ik ga er toch nog maar eens goed over nadenken. Er is natuurlijk een reden dat niemand voldoet…
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zondag 13 augustus 2023 om 13:44
Pauwenveer, ben bij hutje en (expres) ipad niet mee, dus alleen mobieltje, typen zo’n gepruts vind ik en houd het kort.
Is eoa middenweg niet mogelijk? Waarom meteen een relatie of helemaal nx? Komt dat van hem vandaan? Dat is namelijk nogal wat om op in te zetten na zoveel jaar EN elkaar nog geeneens weer gezien te hebben?!
En geen moment alleen geweest, waarom niet buiten de deur afspreken eerst weer eens?
Ik weet niet of je dat meteen moet toeschrijven aan jouw (vermeende) bindingsangst hoor, of ad(h)d.
Dit zou voor iedereen toch reden zijn om eerst maar eens de kennismaking te hernieuwen en rustig aan te kijken wat er nog van (eerdere gevoelens) over is gebleven?!
Je bent toch in bijna 10 jaar niet meer dezelfde persoon als destijds? En hij ook niet? Dwz ik mag aannemen dat je allebei enige ontwikkeling hebt meegemaakt, zou imo zelfs raar zijn om te verwachten de draad weer zo te kunnen oppakken incl gevoelens voor elkaar?!
Als van zijn kant de verwachtingen (ongezien) meteen totenhoog zijn zou ik ook voot terugdeinzen..
Waarom niet ergens een kop koffie doen en die verwachtingen de kop indrukken en gewoon eens kijken hoe t voelt en loopt?
Is eoa middenweg niet mogelijk? Waarom meteen een relatie of helemaal nx? Komt dat van hem vandaan? Dat is namelijk nogal wat om op in te zetten na zoveel jaar EN elkaar nog geeneens weer gezien te hebben?!
En geen moment alleen geweest, waarom niet buiten de deur afspreken eerst weer eens?
Ik weet niet of je dat meteen moet toeschrijven aan jouw (vermeende) bindingsangst hoor, of ad(h)d.
Dit zou voor iedereen toch reden zijn om eerst maar eens de kennismaking te hernieuwen en rustig aan te kijken wat er nog van (eerdere gevoelens) over is gebleven?!
Je bent toch in bijna 10 jaar niet meer dezelfde persoon als destijds? En hij ook niet? Dwz ik mag aannemen dat je allebei enige ontwikkeling hebt meegemaakt, zou imo zelfs raar zijn om te verwachten de draad weer zo te kunnen oppakken incl gevoelens voor elkaar?!
Als van zijn kant de verwachtingen (ongezien) meteen totenhoog zijn zou ik ook voot terugdeinzen..
Waarom niet ergens een kop koffie doen en die verwachtingen de kop indrukken en gewoon eens kijken hoe t voelt en loopt?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 13 augustus 2023 om 13:51
Pupke, ik kom er later op terug.
Nu kan je snakken naar eigen plek en me-time, maar heb je ook enig idee hoe je het straks gaat invullen naast werk en sport als je eenmaal weer op jezelf woont?
Wat zou je dan anders doen qua vrije tijd dan je nu doet (en meg vindt?)
Nu kan je snakken naar eigen plek en me-time, maar heb je ook enig idee hoe je het straks gaat invullen naast werk en sport als je eenmaal weer op jezelf woont?
Wat zou je dan anders doen qua vrije tijd dan je nu doet (en meg vindt?)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 13 augustus 2023 om 14:23
Mlous, 
hoe gaat ie?
Ben gister na herdenkingsborreltje voor vorig jaar overleden vriend naar hutje gereden, dochter en haar vriend waren een dagje eerder gekomen
Die zie ik namelijk veeeeels te weinig ook al zijn ze in eigen land.
Slapen niet hier maar in eigen camper en zie ik straks wel verschijnen. Altijd gezellig
Jsmmer genoeg is het verre van het mooie weer dat voorspeld was! Zwaarbewolkt zelfs en net een stevige bui
Hrt mag misschien nog warm worden (alweer aardig verschoven naar volgend weekend), maar zwoele avonden zitten er niet meer in denk ik?
Eerder donker alweer ook, het herfstgevoel wat ik kende zoals wanneer je terugkeerde van vakantie als die laat viel in t schooljaar, dat je van hoogzomer op vakantiebestemming direct thuis in het (kater)gevoel belandde dat de zomer voorbij was en broeken en lange mouwen aan moest, werk, scholen en verplichtingen weer begonnen: kortom weer in een stramien de rest vh jaar..
Pupke: ik herinner me mijn behoefte aan me-time maar dan als de moeder in het verhaal, toen ik nog dagelijks omringd was door mijn kinderen, ook al was ik die nooit zat. Als ik iEmand om me heen kan velen dag en nacht zijn het mijn kinderen wel
En nu ik zoveel me-time heb kan ik ze om
Me heen heel erg missen! Loslaten hoort erbij, ze hebben eigen levens en ik ook, maar dat leidden toen en leiden we nu sowieso wel, maar het was gewoon heel fijn om die thuisbasis samen te hebben.
Toch niet de behoefte om een man om me heen te wensen, zeker niet dagelijks, of het zou zoiets moeten zijn: dat je volkomen jezelf kunt zijn allebei en vrij in doen en laten, zo ‘‘eigen’ voelt en op je gemak bij elkaar als ik met mijn kinderen ben.
Ieder met zijn of haar verschillen en eigenheid en dat dat toch ‘gewoon’ samengaat en niemand zich hoeft aan te passen of voorwaarden/ verwachtingen tov elkaar.
Want dat zie ik zo vaak in relaties om me heen of op forum, dat mensen willen dat hun partner moet zijn zoals zij zelf zijn, op allerlei fronten, zelfde normen en behoeften enz, en hun partner willen veranderen in hun ideaalbeeld. En andersom.
Als ik al iets zou willen veranderen aan mezelf zouden het dingen zijn waar ik zElf niet tevreden mee ben over mezelf, niet omdat een ander vindt dat ik zou moeten zijn..
Het is notmaal en gezond om uit te willen vliegen, misschien kun je dus al beginnen met dingen waar je behoefte aan hebt waar je niet voor op jezelf hoeft te wonen? En in tussentijd ook waarderen wat er fijn aan is bij je moeder (ik neem maar even aan dat er ook fijne kanten aan zijn), het is maar tijdelijk en paar maanden zijn zo voorbij!
hoe gaat ie? Ben gister na herdenkingsborreltje voor vorig jaar overleden vriend naar hutje gereden, dochter en haar vriend waren een dagje eerder gekomen
Die zie ik namelijk veeeeels te weinig ook al zijn ze in eigen land.
Slapen niet hier maar in eigen camper en zie ik straks wel verschijnen. Altijd gezellig
Jsmmer genoeg is het verre van het mooie weer dat voorspeld was! Zwaarbewolkt zelfs en net een stevige bui
Hrt mag misschien nog warm worden (alweer aardig verschoven naar volgend weekend), maar zwoele avonden zitten er niet meer in denk ik?
Eerder donker alweer ook, het herfstgevoel wat ik kende zoals wanneer je terugkeerde van vakantie als die laat viel in t schooljaar, dat je van hoogzomer op vakantiebestemming direct thuis in het (kater)gevoel belandde dat de zomer voorbij was en broeken en lange mouwen aan moest, werk, scholen en verplichtingen weer begonnen: kortom weer in een stramien de rest vh jaar..
Pupke: ik herinner me mijn behoefte aan me-time maar dan als de moeder in het verhaal, toen ik nog dagelijks omringd was door mijn kinderen, ook al was ik die nooit zat. Als ik iEmand om me heen kan velen dag en nacht zijn het mijn kinderen wel
En nu ik zoveel me-time heb kan ik ze om
Me heen heel erg missen! Loslaten hoort erbij, ze hebben eigen levens en ik ook, maar dat leidden toen en leiden we nu sowieso wel, maar het was gewoon heel fijn om die thuisbasis samen te hebben.
Toch niet de behoefte om een man om me heen te wensen, zeker niet dagelijks, of het zou zoiets moeten zijn: dat je volkomen jezelf kunt zijn allebei en vrij in doen en laten, zo ‘‘eigen’ voelt en op je gemak bij elkaar als ik met mijn kinderen ben.
Ieder met zijn of haar verschillen en eigenheid en dat dat toch ‘gewoon’ samengaat en niemand zich hoeft aan te passen of voorwaarden/ verwachtingen tov elkaar.
Want dat zie ik zo vaak in relaties om me heen of op forum, dat mensen willen dat hun partner moet zijn zoals zij zelf zijn, op allerlei fronten, zelfde normen en behoeften enz, en hun partner willen veranderen in hun ideaalbeeld. En andersom.
Als ik al iets zou willen veranderen aan mezelf zouden het dingen zijn waar ik zElf niet tevreden mee ben over mezelf, niet omdat een ander vindt dat ik zou moeten zijn..
Het is notmaal en gezond om uit te willen vliegen, misschien kun je dus al beginnen met dingen waar je behoefte aan hebt waar je niet voor op jezelf hoeft te wonen? En in tussentijd ook waarderen wat er fijn aan is bij je moeder (ik neem maar even aan dat er ook fijne kanten aan zijn), het is maar tijdelijk en paar maanden zijn zo voorbij!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 13 augustus 2023 om 14:41
De zon lijkt hier nu voorzichtig door te breken (afkloppen).
Gras staat hoger dan ooit, nu ik maar af en toe hier ben en dan op eia manier niet kon, te nat was of zondag (en dan hier geen lawaai mag van grasmaaiers), dus dat wordt dan morgen (ik had er wel wat hulp bij kunnen gebruiken).
Dochter en vriend zijn gek op sauna (en zwemmen) dus dat wordt t vandaag (meermaals). Gisteren al eten gemaakt ( de (wok)sauas en groenten iig en meegenomen, hoef ik vanav niet te koken behalve dat opwarmen en rijst/ bami maken.
Fijn weekend allemaal!
Gras staat hoger dan ooit, nu ik maar af en toe hier ben en dan op eia manier niet kon, te nat was of zondag (en dan hier geen lawaai mag van grasmaaiers), dus dat wordt dan morgen (ik had er wel wat hulp bij kunnen gebruiken).
Dochter en vriend zijn gek op sauna (en zwemmen) dus dat wordt t vandaag (meermaals). Gisteren al eten gemaakt ( de (wok)sauas en groenten iig en meegenomen, hoef ik vanav niet te koken behalve dat opwarmen en rijst/ bami maken.
Fijn weekend allemaal!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 13 augustus 2023 om 14:59
@ Pauwenveer: Het is toch alleen maar goed dat je voor jezelf kiest. Het hebben van een relatie is geen ‘moeten’ of een ‘must’, er zijn steeds meer mensen alleen en dat is ook helemaal prima. Ik snap wel dat je intimiteit mist! Ik ben nu een jaar alleen en dat stuk begin ik ook wel te missen. Ik heb zelf ook adhd en ik heb 2x samengewoond met een man en beide keren was ik ze dan heel snel zat. Op de één of andere manier werken mensen mij, als ik intens met ze samen leef dus nu ook mijn moeder, heel snel op de zenuwen. Wat merk jij dan? Want ik sluit mij ook wel aan bij wat Suzy65 zegt.. ik weet dat het moeilijk is haha maar je kan het ook bewust heel rustig aan doen en daar ook bewust bij stil gaan staan.
@ Suzy65: Ja, daar heb ik zeker over nagedacht. Dan heb ik ook mijn huishouden/boodschappen/eten koken erbij maar dan voel ik mij minder op de vingers gekeken. Als mijn moeder nu aan het werk is dan ga ik lekker mijn gang maar als ze wel thuis is dan voel ik mij altijd in een bepaalde mate gestresst. Klinkt heel dramatisch maar ik vind het heerlijk om een serietje te kijken, beetje doelloos op de bank te hangen tussen alles door. Zij vind dat raar en is zelf ALTIJD bezig, vind ik vermoeiend en zo ben ik zelf niet. Ik heb tijd nodig om op te laden en dat snapt ze niet echt. Ik heb mij daar ook bij neergelegd omdat ze het niet snapt. Maar goed even terug naar je vraag haha.. dan zou ik gewoon lekker mijn gang gaan. Huishouden doen, boodschappen halen, sporten, werken en als ik zin heb om wijdbeens op de bank te liggen dan kan dat gewoon of als ik zin heb om een dutje te doen ook. Het sociale aspect is dan ook makkelijker en het is écht de vrijheid wat ik mis om te kunnen doen wat IK wil en met niemand rekening hoeven te houden. Maar ook dat ik écht mijn eigen plek heb.
@ Suzy65: Ja, daar heb ik zeker over nagedacht. Dan heb ik ook mijn huishouden/boodschappen/eten koken erbij maar dan voel ik mij minder op de vingers gekeken. Als mijn moeder nu aan het werk is dan ga ik lekker mijn gang maar als ze wel thuis is dan voel ik mij altijd in een bepaalde mate gestresst. Klinkt heel dramatisch maar ik vind het heerlijk om een serietje te kijken, beetje doelloos op de bank te hangen tussen alles door. Zij vind dat raar en is zelf ALTIJD bezig, vind ik vermoeiend en zo ben ik zelf niet. Ik heb tijd nodig om op te laden en dat snapt ze niet echt. Ik heb mij daar ook bij neergelegd omdat ze het niet snapt. Maar goed even terug naar je vraag haha.. dan zou ik gewoon lekker mijn gang gaan. Huishouden doen, boodschappen halen, sporten, werken en als ik zin heb om wijdbeens op de bank te liggen dan kan dat gewoon of als ik zin heb om een dutje te doen ook. Het sociale aspect is dan ook makkelijker en het is écht de vrijheid wat ik mis om te kunnen doen wat IK wil en met niemand rekening hoeven te houden. Maar ook dat ik écht mijn eigen plek heb.
woensdag 16 augustus 2023 om 17:42
Pauwenveer, wat Suzy zegt dus. Met zulke torenhoge verwachtingen krijgt iedereen spontaan bindingsangst. Misschien nog een kansje geven? Je klonk zo positief. Probeer er onbevangen in te staan, voor zover dat nu nog lukt dan.
Suzy
Ik schrijf wat minder, het ging even niet zo goed en ik vond/vind het lastig onder woorden te brengen waar dat door komt. Nu even in Nld voor werk wat heel fijn is. Even in een andere omgeving zijn, andere mensen zien, familie bezoeken, dat soort dingen. Volgende week heb ik dan nog een leuke klus in Italië en als ik daarna terug ben ga ik me bezinnen over de toekomst. Ik ga een paar grote reizen inplannen, ook al vind ik dat werktechnisch gezien moeilijk. Maar ik was gisteren in gesprek met iemand die ook net zelfstandig is geworden en die raadde me aan om het gewoon te doen onder het mom van het leven is veel te kort enz.. Zij is haar broer verloren, die was veel te jong en ik natuurlijk mijn zwager die ook veel te jong was. Dus ja, zoveel mogelijk uit het leven proberen te halen dus en me minder door angst/controledwang laten leiden.
Qua werk gaat het enorm goed trouwens, dat is me echt reuze meegevallen tot nu toe. Word nu regelmatig gebeld voor verschillende dingen en ik heb ook "vast" werk, op freelance basis dus. Eigenlijk ideaal, maar ik voel me soms toch wat verloren/zoekende.
Later meer! Fijn hè, dat weer. Voor mij heel normaal geworden inmiddels merk ik haha. Vroeger zocht ik ieder zonnestraaltje direct op Dat is nu echt anders. Zon in overvloed bij ons
Fijne avond iedereen!
Suzy
Ik schrijf wat minder, het ging even niet zo goed en ik vond/vind het lastig onder woorden te brengen waar dat door komt. Nu even in Nld voor werk wat heel fijn is. Even in een andere omgeving zijn, andere mensen zien, familie bezoeken, dat soort dingen. Volgende week heb ik dan nog een leuke klus in Italië en als ik daarna terug ben ga ik me bezinnen over de toekomst. Ik ga een paar grote reizen inplannen, ook al vind ik dat werktechnisch gezien moeilijk. Maar ik was gisteren in gesprek met iemand die ook net zelfstandig is geworden en die raadde me aan om het gewoon te doen onder het mom van het leven is veel te kort enz.. Zij is haar broer verloren, die was veel te jong en ik natuurlijk mijn zwager die ook veel te jong was. Dus ja, zoveel mogelijk uit het leven proberen te halen dus en me minder door angst/controledwang laten leiden.
Qua werk gaat het enorm goed trouwens, dat is me echt reuze meegevallen tot nu toe. Word nu regelmatig gebeld voor verschillende dingen en ik heb ook "vast" werk, op freelance basis dus. Eigenlijk ideaal, maar ik voel me soms toch wat verloren/zoekende.
Later meer! Fijn hè, dat weer. Voor mij heel normaal geworden inmiddels merk ik haha. Vroeger zocht ik ieder zonnestraaltje direct op
Dat is nu echt anders. Zon in overvloed bij ons Fijne avond iedereen!
zaterdag 19 augustus 2023 om 19:34
@ Mloes: Wat rot dat je niet zo lekker in je vel zat! Zoiets is soms ook lastig om onder woorden te brengen maar misschien helpt dat je wel even hier je verhaal kwijt kan en maar gewoon begint met typen? Ik schrijf in dit topic nog niet lang mee maar waar woon je normaal gesproken? En ga je dan alleen reizen? Als dat het geval is: dat vind ik echt zo knap! Lijkt mij echt geweldig als je dat kan, echt een gevoel van vrijheid en echt doen waar je zelf zin in hebt. Je verteld ook over dwang/angsten, heb je hier al lang last van? Wat vervelend is dat! Heb je hier ook hulp bij of dat niet? Wat je zegt over dat het leven veel te kort is herken ik wel.. ik ben 8,5 jaar geleden mijn vader verloren aan kanker en dat heeft mij toen wel met de neus op de feiten gedrukt. Het leven kan zomaar voorbij zijn.. helaas heb ik dat nu niet meer 
En maak ik mij vooral druk om van alles en nog wat.. ik heb hier gelukkig hulp bij dus i’m working on it.
Bij mij gaat het laatste dagen met ups en downs. Ik ben sinds een maand bezig met mijn uitzet en naast dat ik dit ontzettend leuk vind en echt helemaal zin krijg om op mijzelf te gaan vliegt het mij soms ook aan. Doodeng! Verschrikkelijk spannend en onzekerheid. Want naast dat ik echt heel graag een eigen plek wil, ben ik ook bang dat ik dan écht alleen ben. Kan ik dat wel? Een eigen appartement hebben en alles wat daar bij komt kijken. Ergens weet ik dat ik er niet alleen voor zal staan want mijn financiën worden beheerd en ik heb een contactpersoon. Tevens heb ik bij een andere instantie hulp waar ze eventueel ook WMO kunnen regelen en dan is mijn familie er ook nog. En het sociale aspect.. ik heb geen groot sociaal netwerk, zie mijn vriendinnen/vrienden eens per 2-3 maand en dat vind ik prima. Maar straks woon ik alleen, zonder moeder en ook zonder hond, en dan is het wel écht alleen en eenzaam denk ik. Echt behoefte aan veel sociaal contact zoals wekelijks een vriendin zien hoeft van mij niet maar ik wil ook niet vereenzamen. Klinkt wel dramatisch haha maar ik hoop dat jullie het snappen.. Ik vind het mega leuk maar tegelijk ook mega eng!
En maak ik mij vooral druk om van alles en nog wat.. ik heb hier gelukkig hulp bij dus i’m working on it. Bij mij gaat het laatste dagen met ups en downs. Ik ben sinds een maand bezig met mijn uitzet en naast dat ik dit ontzettend leuk vind en echt helemaal zin krijg om op mijzelf te gaan vliegt het mij soms ook aan. Doodeng! Verschrikkelijk spannend en onzekerheid. Want naast dat ik echt heel graag een eigen plek wil, ben ik ook bang dat ik dan écht alleen ben. Kan ik dat wel? Een eigen appartement hebben en alles wat daar bij komt kijken. Ergens weet ik dat ik er niet alleen voor zal staan want mijn financiën worden beheerd en ik heb een contactpersoon. Tevens heb ik bij een andere instantie hulp waar ze eventueel ook WMO kunnen regelen en dan is mijn familie er ook nog. En het sociale aspect.. ik heb geen groot sociaal netwerk, zie mijn vriendinnen/vrienden eens per 2-3 maand en dat vind ik prima. Maar straks woon ik alleen, zonder moeder en ook zonder hond, en dan is het wel écht alleen en eenzaam denk ik. Echt behoefte aan veel sociaal contact zoals wekelijks een vriendin zien hoeft van mij niet maar ik wil ook niet vereenzamen. Klinkt wel dramatisch haha maar ik hoop dat jullie het snappen.. Ik vind het mega leuk maar tegelijk ook mega eng!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
