(Alleen zijn en) gelukkig zijn met jezelf VIII

Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?

Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.

Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.

Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.

De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.

Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:

Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf

Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2

Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0

Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV

Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V

Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041

Deel VII- link: forum.viva.nl/relaties/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met-jezelf-deel-vii/list_messages/385348/136?start=3400

Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:

Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood

De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov

Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner

Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)

Je kunt je leven helen – Louise L. Hay

Het monsterverbod – Carolien Roodvoets

Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini

De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle

Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott

Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott

De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra

Superbrein – Deepak Chopra

Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.

Houd me vast - Dr Sue Johnson

Liefdesbang- Hannah Cuppen

Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.

Hahaha, Mlous, dat heb ik ook hoor: keuzestress, juist als je zoveel ideeen hebt en/of mogelijkheden lijken te zijn die allemaal óók zouden kunnen!

Dat ik een flexibele instelling heb, kan -naast een voordeel- ook nadelig werken bij mijzelf dat ik niet heel doelgericht bezig ben, niet erg gefocust omdat ik overal leuke kanten aan zi, de gemene deler is nu vooral klantcontact en dat kan in meer beroepen en branches zijn.

Ik had gistermiddag een leuk en relaxt gesprek bij dat ziekenhuis.
Grappig wel: onderweg in de auto op de radio een "beller" en die kwam uit een woonplaats met de naam van dat ziekenhuis en ik vond dat wel bemoedigend, alsof ik op de juiste weg ben/ zoek iig .
Ook daar gaat het in beginsel om minder uren, maar ze gaat haar best doen om te kijken of ik dan evt in andere vestigingen ook kan worden ingezet.

Ze had goed door in welke aspecten van het werk mijn kwaliteiten liggen en daar wordt als het even kan ook rekening mee gehouden.
Nu maar hopen dat ik goed duidelijk ben geweest dat ik weliswaar voorkeuren heb qua uren, tijden en werkzaamheden, maar ook open sta voor wat daarbuiten ook gewoon gedaan moet worden.

Om een beeld te schetsen: er zijn binnen dat ziekenhuis 2 lokaties en die ene is stukje horeca én winkel, is langer open en zelfstandiger (beetje je eigen tokootje, zeg maar, "to go" en kan druk zijn als je alleen staat, is snelheid belangrijker, maar dat is juist de uitdaging voor mij).
Hier is zowel (haastig) personeel als bezoeker klant, lekker divers dus en ook in het weekend open (voor mij geen punt).
Staat tegenover dat als het te rustig is, je dan ook in je eentje bent.

De andere lokatie werk je juist altijd met anderen en roulerend welke werkzaamheden, waaronder voorbereidend, en dat trekt me dus niet, ik sta liefst oog in oog met de klant, dat zijn daar vooral bezoekers en patienten die daar kunnen zitten, geen afhaal.

Dit soort concepten hebben zij ook in (grote, luxere) kantoren en musea, hotels en dergelijke met eigen koffie-lunchruimte, al dan niet met winkeltje erbij.
In steden winkels met koffiehoek, wat mij aanspreekt als ik daar zou wonen, want het is lastig bereikbaar voor mij, parkeren ondenkbaar en onhandig qua teveel reis- en overstaptijd met OV.

Omdat ik vanalles leuk vind schift ik allereerst op die bereikbaarheid qua "de goede kant op" qua files of binnendoor kunnen rijden, danwel me beschikbaar te stellen op impopulaire uren, waardoor ik van files enzo geen last heb.

(Zij het liefst niet om 7 u beginnen als avondmens, dan ook geen last van files hahaha, maar er zijn geloof ik al liefhebbers genoeg voor die vroege start die dan weer op tijd thuis zijn voor hun kinderen.. en zonodig doe ik dat ook, al ben ik dan niet op mijn best).

Heb ook wat tuincentra in de buurt, die goed bereikbaar zijn, ben ik gisteren koffie gaan drinken, daar waren dan weer jonge gezinnen met kinderen vanwege soort binnenspeeltuintjes, rommelig, gillen en schreeuwen terwijl de ouders met koffie in een tijdschrift duiken. Leuk uitje blijkbaar als het regent en de scholen uit zijn..

Ander soort drukte en klanten, spreekt me niet erg aan.
In die zin vind ik het toch fijn om er nu en dan op uit te gaan, zodat je een beter beeld krijgt bij een lokatie en doelgroep.

Dat is het nadeel meteen van online zoeken, vind ik.
Ik kijk daar natuurlijk ook, alleen al om te zien wat voor vacatures er uberhaupt zijn en dan zoek ik (de sites van) die bedrijven en lokaties zelf op (en soms ga ik erheen dus, observeren en soms praten met personeel/ managers) en solliciteer ik liever direct bij het bedrijf ipv online, als het ff kan).

Dat lijkt bewerkelijker, maar zo krijg ik wel een goed beeld, ik vind het juist zonde van de tijd om ergens online met brief +cv te solliciteren en dan afwachten en evt áls je wordt uitgenodigd pas tijdens gesprek erachter te komen dat ik/het niet bij elkaar past.
(zo heb ik ook oa een kijkje genomen bij andere ziekenhuizen verderop in hun portefeuille, maar daar gebeurt het niet, wereld van verschil! En behalve dat ook nog eens slecht bereikbaar, files ook binnendoor, ook buiten de spits, en dat is goed om vantevoren te weten).

Ik denk/ kijk ook verder dan winkels/(dag)horeca, maar weet (nog) niet zo goed waar ik dan geschikt voor ben, kantoren en administratie trekt me totaal niet, dacht eerder nog aan bijv klantenservice-achtige dingen, maar ben slecht met computers, geen goede telefoonstem, en bijv contentachtig werk gaat nu veelal via social media, dat boeit me privé al niet en ben ik niet bepaald thuis in..

1 ding is zeker: thuis vind ik dat allemaal lastiger te bedenken en zit je teveel in kringetjes te denken, terwijl je buitenshuis nog op ideeen kan komen, dus ik wissel het af (online en erop uit). Zo weet ik ook beter wat hier in de omgeving aan bedrijven staat en er te doen is en dan ga ik thuis googlen of die -en wat voor- vacatures hebben.

En als dat niks oplevert ga ik de afstand uitbreiden, heb wel 3 steden relatief dichtbij, zij het dat het OV hier te wensen overlaat, dat was 10 jaar terug toen ik nog in de grote stad werkte beter te doen. Maar als het niet anders is, dan nog steeds een optie, hoor.

We zullen zien.
Iedereen heel fijne paasdagen alvast, het schijnt best lekker weer te worden!

Rustig hier, hoe gaat het met iedereen?

Nou, ik was intussen verder aan het kijken en solliciteren, voor het geval dat..
en krijg ik net een telefoontje dat ze mij zien zitten, dus ik mag beginnen bij dat ziekenhuis!

Ben ook weer dagelijks meer bwezig geweest aan mijn conditie, die nog te wensen overlaat vind ik, al is dat niet zo gek natuurlijk.

Ik werd ook een beetje gek van mezelf: met die zooltjes in (sneakers) kreeg ik last van mijn knieen, dus week zonder geprobeerd, ook eindelijk weer laarsjes met hakken aan gehad met pasen, kreeg ik paar dagen terug opeens telkens na 5 minuten al last van mijn (beide) kuiten bij het lopen, daar schrok ik wel van, want waar kwam dát nou ineens vandaan?!

Ik heb die zooltjes dus maar weer in gebruik (in Nikes air) en ging alweer meteen een stuk beter, dus ben enigszins gerustgesteld en blijf nu dagelijks weer een stuk lopen (sloop er een beetje in om met dat rotweer de auto te pakken ipv fiets of buiten wandelen).

Ik zou terugmoeten naar die arts/podotherapeut of dat nu nog wel klopt na die operaties. De chirurg kon daar niks over zeggen, maar ik blijf het idee houden (en ook zien) dat 1 (boven)been wat langer is (ene zooltje is ook wat hoger, dus dat zou dan nog wel kloppen) en waren vooral voor doorgezakte voeten/ manier van staan en lopen.

Moet toch maar informeren of dat hele proces dan opnieuw moet (best duur en daar heb ik nu ff nog het budget niet voor, wordt maar niet vergoed door aanvullende verzekering als dit telt als voortdurend op oude situatie en maar deels als dit telt als nieuwe situatie).

Komt we goed, voor nu ben ik blij blij blij!!


Nu dus maar hopen dat ik het (fysiek) kan waarmaken!!

Mlous, dat op en neer in humeur/ gesteldheid ken ik ook van afgelopen periode, hoor, dat is denk ik een logisch gevolg van financiele onzekerheid, zolang er ook nog geen/ niet genoeg vooruitzichten zijn voor houvast.

Op jezelf vertrouwen (ofwel zelfvertrouwen) is belangrijk, maar geen constant gegeven, het is namelijk ook onderhevig aan hoe gefundeerd dat ergens op is.
In een nieuwe situatie kan je daarvoor dan alleen teruggrijpen op je kennis en ervaring tot dan toe, je zelfkennis van wat je kan en te bieden hebt, al aan jezelf bewezen hebt.

Daaruit kun je iig alvast gelóven in je capaciteiten en dat je die ook in nieuwe/ andere situaties kunt inzetten. In zoverre gaat het om de eigen invloed op toekomstige uitdagingen.

Maar daarnaast heb je natuurlijk altijd ook nog te maken met (nog onzekere) factoren van buitenaf en niet alleen het zoeken naar en overtuigen van je capaciteiten en inzet aan potentiele opdrachtgevers, maar spelen ook huidige omstandigheden en algemene ontwikkelingen in de wereld en je omgeving een rol, als het gaat om vertrouwen in de/ je eigen toekomst.

Dat is deels denk ik ook een uitvloeisel van ongekende ontwikkelingen die niemand kon zien aankomen, waardoor het vertrouwen van menigeen in die zgn "maakbaarheid" van het leven deuken heeft opgelopen, zoals de enorme impact van corona heeft gehad en een oorlog elders had en nog steeds heeft op de wereldorde in allerlei opzichten.

Ook heel veel mensen die alles "op orde" en goed voor elkaar dachten te hebben (bijvoorbeeld een goedlopende zaak of goed/ voldoende inkomen uit hun baan) en zich (financieel) "veilig" waanden met op dat moment alle reden voor een gefundeerd vertrouwen in de toekomst, kwamen voor (onaangename) verrassingen te staan.

Als bestaanszekerheid iha wegvalt en allerlei "zekerheden" waarop gerekend werd opeens helemaal niet meer zo zeker zijn, of onzeker dat in de toekomst ook nog zo zal zijn, en je je daartegen niet hebt "ingedekt" (want sommige dingen wáren niet te voorzien, dus op overheids- en individueel niveau geen rekening mee gehouden), dan brengt die nieuwe realiteit logischerwijs ook angsten mee.

Onze cultuur was afgelopen decennia ontwikkeld naar "eigen verantwoordelijkheid" en "veiligheid voor alles", in de zin van dat mensen, voor zover eigen keuzes en eigen invloed betreft, "risico's" namen met bijv inkomen of huisvesting (zoals eigen woning opgeven om te gaan samenwonen of zzp-ers die geen arbeidsongeschiktheidsverzekering hadden afgesloten) een "eigen schuld dikke bult" naar hun hoofd geslingerd kregen, want: eigen keuze en dit zijn de consequenties, dus nu niet klagen, "had je je maar tegen kunnen/ moeten indekken".

Voor zover het niet aan jezelf te wijten is, zoals gedwongen coronamaatregelen of energieprijzen of inflatie die (onvrijwillig) iederéén treft, is er iha begrip voor: dat bakkers de deuren moesten sluiten, dat winkels/ horeca een paar dagen per week dicht zijn ivm personeelsgebrek bijv.

Mensen in (vaste) loondienst voelden zich vaak al zekerder (en ook dat heeft een knauw gekregen, omdat ook voorheen uiterst stabiele sectoren en bedrijven grote klappen konden oplopen en niet onwankelbaar bleken, maar ook dus bijv alleen al door inflatie merken dat ze het ook met hun zekere inkomen minder voor elkaar hebben dan ze dachten.

Of door de huidige en verwachte situatie in de nabije toekomst op de woningmarkt geen -betaalbaar- dak boven hun hoofd hebben als ze uitvliegen of uit elkaar gaan oid, of dat hun opgebouwde pensioenrechten en verzekerd en al alsnog tekort(gaan)schieten, er misschien geen zorg/ zorgpersoneel is als dat nodig mocht worden bij ziekte of eigendom).

En over ondernemers wordt er toch wel gedacht in termen van risico's horen nu eenmaal bij het ondernemen, dus eigen keuze & eigen verantwoordelijkheid om je tegen te verzekeren en reserves op te bouwen in goede tijden om in magere tijden op terug te kunnen vallen.

Je ziet dat gedachtengoed zelf ook al jaren terug bij bijv banken en hypotheekaanvragen, een bedrijf biedt voor werknemers in loondienst (en hun vangnet bij ziekte of werkloosheid) genoeg "zekerheid/ garantie" voor hun bank, maar voor de ondernemer zelf van hetzelfde bedrijf geldt dat dan weer niet, he..

Ik denk dat dit soort denkbeelden op de achtergrond onbewust ook meespelen bij je, als je bepaalde "zekerheden" uit eigen keuze opgeeft.
Omdat je (gelukkig maar!!) ergens in gelooft: in jezelf, je capaciteiten en kwaliteiten, in de liefde en in de/ je toekomst.

Niémand krijgt garanties voor de toekomst, dus het is logisch als nu en dan twijfel opspeelt als je zélf vrijwillig kiest om iets te proberen, omdat je erin gelooft, want er bestaat áltijd een kans dat het anders uitpakt, of dat nu wel of niet te voorzien was.

Dus deels is het goed om rekening te houden met wat als het tegenzit of langer duurt en hoe dat dan evt op te kunnen vangen, maar het moet je ook niet tegenhouden om je nek uit te steken.
Vertrouwen is dan vertrouwen op je eigen kwaliteiten en dat je die altijd nog op andere manieren kunt inzetten.

En dat doe je ook, door andere mogelijkheden op te pakken náást waar je van plan was voor ingehuurd te kunnen worden.En dat maakt je juist veelzijdiger en minder afhankelijk van wat je al kende en kunt!
Het is belangrijk om creatief te blijven denken, buiten de lijntjes en dus jezelf niet in hokjes te plaatsen.

Ook het feit dat je 4 talen spreekt is absoluut een grote pré!
Je bent een vrijdenker, gezond nieuwsgierig en breed ontwikkeld, en een aanpakker, dat gaat je sowieso altijd van pas komen!

Voor mij geldt dat ik nu (voor)uitzicht heb, dat is al heel anders dan het onzekere van dat solliciteren (en waarop en waar enzo), al weet ik natuurlijk nog niet of de wederzijdse verwachtingen kloppen in de praktijk, maar dat is juist leuk eraan, dat te gaan ontdekken, ik hoop echt dat het voor beide partijen goed uitpakt

Jij ook een heel fijn weekend!

Mijn zoon komt zo hierheen, dat is altijd gezellig, we gaan er een leuk dagje van maken

Gisteren was idd een hele fijne dag
Ik mis dat gezinsleven vaak nog, kinderen zijn zo eigen, was ze ook nooit zat toen ze nog thuiswoonden (en andersom volgens mij ook, allemaal behoorlijk behoefte aan me-time, en die ruimte was er ook, konden elkaar goed om ons heen verdragen, zaten elkaar nooit in de weg)..

En ook heeeel fijn: zoon vond in een 2e hands-winkel een 2e hands Sony versterker (matchend met mijn grote boxen) en het werkt weer!!
(laatst had mijn "schoonzoon" de vorige (een zeer ingewikkeld ding trouwens) voor 1 avond aan de praat gekregen, die vreugde was van korte duur, volgende dag deed ie het alweer niet )

Het is zó'n verschil met dat bluetooth boxje (die ik voor bij hutje had gekocht vd zomer)!! Zo blij dat het weer werkt!
Juist omdat ik thuis gewoon áltijd muziek aan heb

Verder mooi ritje langs paar (kleine, familie-)tuincentra voor de jaarlijkse spaanse peper- en tomatenplantjes voor op zoon zijn balkontuintje (hij wil die van de grote tuincentra niet), en de kleine kwekerij waar we altijd kochten bestond ineens niet meer (die hebben gecasht blijkbaar, op die lokatie komen 4 villa's! )

1 wat grotere en ik vind het nog steeds niet vanzelfsprekend dat ik daar nu weer "gewoon" doorheen kan wandelen (zonder te zoeken naar waar ik ff kan zitten of waar de korte route is). Dat soort dingen "gewoon" pijnvrij doen is lang geleden

Komen we thuis, krijg ik een (buurt)appje van buurvrouw next door wie er -door haar opgekweekte- tomaten- en spaanse peperplantjes wil hebben
Dat is ook sterk he?! Bizar, hadden we dat geweten!
(al vinden we ergens specifiek naar zoeken en een ritje maken ook leuk)

Deze grijze frisse zondag maar beetje benutten om eea aan kant te maken en gegevens te sturen voor het contract (regeldingen heb ik altijd een hekel aan, stel ik liefst uit, maar dit is wel ff belangrijk natuurlijk).

Nicci, ik denk regelmatig aan jou, hoe gaat het met jou nu?!

Pauwenveer ook stilletjes..

Mlous: vanuit die basis is het fijner om verder uit te bouwen in je eigen werkveld. Maar zoals gezegd kan het geen kwaad dat je ook ander werk erbij doet, veelzijdig(er) is altijd goed

Ja, Nike air max.
Heb 2 paar, zelfde maat, maar het ene (zwarte) paar zit ruimer dan de andere (witte), gek dat er toch verschil in zit. Die witte zit ik tegen de voorkant aan en draag ik vrijwel nooit. Misschien eens wat nog vrij nieuwe schoenen en laarsjes die niet goed zitten (of dniet met zooltjes erin) op marktplaats zetten?
Staan anders ook maar in de kast..

Mlous, 2 1/2 maand is gewoon heel kort voor zo'n verandering naar freelancer, je hebt al een paar klussen, dus dat vind ik al heel bemoedigend, hoor!
Een van de nadelen is idd dat je veel tijd moet steken in het zoeken en vinden van opdrachten (en factureren en administratie bijhouden, zelf achter je geld aan moet soms) en dat zijn allemaal uren in eigen, onbetaalde tijd.
Jij verhuurt jezelf toch als het ware? (je skills, werkzaamheden itself?)

Bij die foodtruck kwam daar inkoop bij, het voorbereiden (zelf gebak maken oa), schoonmaken voor, tijdens en na een evenement, in- en uitpakken (terrasje oa)

En je kunt idd altijd nog in loondienst tzt, dus maak je geen zorgen!

Ben wel benieuwd naar wat voor werk je zou willen doen in de evenementenwereld?
Organisatorisch, uitvoerend?

Een hond is wel ff iets anders dan katten, haha, die hebben ook wel liefde & aandacht nodig, maar hoef je niet regelmatig mee uit wandelen te nemen. Ook al kan hij bij jullie waarschijnlijk vrij rondlopen buiten, dan nog is het logisch dat ie opfleurt van uitegelaten worden

Ik loop nu consequent met zooltjes in, wissel van schoenen daarbij, heb nu ff geprobeerd met andere (leren) sneakers van Gabor die ik nog had (helaas niet in zwart, wat op het werk moet, maar donkerblauw), die vallen wat ruimer en daar passen die zooltjes in, ook zonder het voetbed eruit te halen en dat bevalt toch idd beter, want meer demping en de NIkes moet het voetbed wel uit, dan zijn die zooltjes ook nog vrij hard..

Van mijn 1e salaris koop ik nog een paar van die Gabors in het zwart, denk ik.
Leer buiten en binnen, gecombineerd met bovenop deels gaas/ textiel, luchtiger dan polyester, zo'n ziekenhuis vind ik altijd vrij warm (maar in de zomer als voordeel waarschijnlijk juist koeler dan buiten).
(ik neem gewoon meerdere paren mee deze 1e week, ook gewone instappers, dan kan ik afwisselen en misschien ongemerkt al smokkelen en hopen dat ze het (zeer) donkerblauwe aanzien voor zwart haha)

Sketchers heb ik ook (man man, je wilt niet weten hoeveel verschillende paren schoenen ik geprobeerd had vóórdat ik wist wat ik mankeerde), nadeel daarvan vind ik het synthetische, vind ik al snel te warm, en het relaxte ervan zit oa juist in die traagschuim (of koudschuim? (binnen)zolen, terwijl die eruit zouden moeten voor de podozolen (of maat groter en dan slof je eruit)

Maar ik moet zeggen, het consequent weer elke dag lopen begint te lonen, ik merk dat mijn spieren al sterker worden!

Morgenmiddag ben ik uitgenodigd voor de verjaardag van laatste exlover, met een clubje gemeenschappelijke kennissen. Een bevriend stel heeft aangeboden dat het in hun huis en tuin gevierd mag, is voor mij zowat om de hoek op loopafstand.

Ik heb beloofd een paar mensen op te halen in het dorp (ouder/ slecht ter been en de bus rijdt maar eens per uur dan, de halte te ver om te lopen) en ik denk dat ik ze na afloop ook maar terugbreng (heb nu nog een slag om de arm dat ik alleen heen rijd, want dan kan ik (eerder) weg wanneer ik zelf wil, ik heb de dag erop mijn 1e werkdag en wil absoluut fit zijn, dus ook een gezonde avondmaaltijd eten ipv "hapjes").

Kan ook zelf thuis eten en ze evt ophalen als zij daar langer willen blijven.
Begint al zo vroeg 's middags en dan ben ik juist op mijn productiefst, oa dat stuk lopen en vind ik het sowieso zonde om dan op visite te zitten.
Ook al wordt het vast gezellig, het wordt nog best een druk weekje met meteen 4 dagen hele dagen werken, dus dat is ff belangrijker!

Ik wil ook alles klaarleggen 's avonds, eten maken om mee te nemen, want in de ochtend rustig op kunnen starten en dat ik nergens omkijken naar heb.
Ben verre van een controlfreak, hoor, haha, maar te voorziene dingen kunnen afstrepen (zoals tanken) zodat ik ruim op tijd ben, heb nog geen parkeerpas dus wil nog tijd genoeg hebben om een gratis plekje zoeken in de woonwijk daar.

Dat zijn allemaal dingen die je gaandeweg pas een beetje kunt inschatten.
Best spannend wel, na zo'n tijd alles op eigen tempo en alle tijd hebben, ben niks meer gewend

Geniet maar lekker van je vrije tijd!
Er is meer in het leven en je kunt op meer manieren waardevol zijn dan uitsluitend betaald werk, he!
Veelzijdig dus, ook je conditie en ook vanalles bijdraagt aan relaxt en lekker in je vel zitten, waardoor je je open kúnt stellen voor verruimende ideeen en bezigheden.
Weetje, als je geen freelancer was geworden, had je misschien geen/ minder oog gehad voor bepaalde dingen daarbuiten, die ook (groot) deel uitmaken van je totale levenskwaliteit!

"Slechts" 10 km hardlopen??!!
Daar kan ik alleen van dromen, hahaha, doe ik je niet na, deed ik al niet toen ik nog nergens last van had, laat staan nu, ik vind het een hele prestatie iig! Top!

Ik loop nu langs water, elke dag min of meer dezelfde route, daar is altijd iets te zien, boten en ver kijken naar de luchten, lopen mensen met hun hond(en), fietsers, enz.
Er staan bankjes op bepaalde afstand, dan kan ik even in het zonnetje zitten (als die er is) en weer verder, zo "meet" ik dat ik vooruit ga tov toen ik begon.
(ik liep "vroegah" ook graag daar een half uur heen en half uur terug, nu half uur totaal en dat wil ik weer verder opvoeren)..
Het stimuleert zeker wel (na die lastige fase vanaf 0) om te merken dat het loont!

Moest jij ook weer opbouwen, volgens eoa schema of zo?
Of heb je dat altijd bijgehouden?
Ook bij slecht weer?
Ook als het straks echt warm wordt? (ik vind tegenwoordig boven de 20 al warm en zwem ik liever hahaha).
En hoogteverschillen bij dat rennen? Zwaarder nog dan dat platte hier?
Maar dan wel mooie uitzichten, dat doet ook veel, vind ik!

Ik was gisteren mooi op tijd ermee, 2 uur later viel een enorme plensbui die nergens voorspeld was, uit het niets en ook op het moment zelf niet op buienradar of buienalarm te zien. Nu vind ik dat niet erg, want kun je daarna thuis iets anders aantrekken, maar regen én koud dan sla ik liever ff over
Gisteren voor mij ideale temperaturen ervoor, weinig (tegen)wind ook, gewoon in sweater zonder jas

Ik had zelfs daarna nog energie om uren schoon te maken in huis, omdat 1 kat veel verhaart momenteel moet ik álles stofzuigen, ook bank, stoelen, kussens, de trappen, enz en dweilen, ben zo een paar uur verder.
Kleedjes/ vachten en kussenhoezen waar de katten op liggen ook gewassen, dus het kan er weer ff tegen, want komende week kom ik daar niet aan toe..

Ik wens je een heerlijk weekendje!
Hier wil het nog niet echt lente worden, blijft fris, maar overal al wel jong blad aan bomen en planten en bloesems, dat oogt al zoveel beter dan die kale takken in de winter, en dat het langere tijd licht is word ik ook blij van!

Bij jou is de begroeiing denk ik het jaarrond min of meer intact en minder seizoensinvloeden?
Als je met het vliegtuig landt in zuidelijke oorden, dan wuiven de palmen je al tegemoet (zie mijn avatar haha), dat voélt meteen al warmer (dan het is) door de associatie met zomer... (al was het vorig jaar rond deze tijd daar ook geen mooi of warm weer, het óógt al anders)

Hoi Moon, welkom of misschien dus wel welkom terug?!
Je bent niet herkenbaar hoor, er zijn afgelopen jaren zoveel medeschrijvers voorbijgekomen dat je daar niet bang voor hoeft te zijn.

Schrijf lekker mee als je daar zin in hebt!

Ben helemaal gesloopt, Mlous, hahaha, dat was te verwachten!

Vanochtend had ik al een smsje en was het even onzeker of ik wel kon beginnen, omdat het contract nog niet binnen was om te tekenen.
Even later telefoontje van HR dat ik dat terplekke kon tekenen.

Het ging goed, maar zwaar, hoor: álles is nieuw natuurlijk, de namen, maar ook hoe die gerechten heten (in de kassa, een heel onlogisch systeem ook. En ik heb vroegah content voor websites geschreven, dus ik kan dat wel een beetje beoordelen dat dat veel logischer kan, maar het zij zo, bijv de ene keer staat eoa salade onder "salades" en opent een nieuw veld, andere salade dan weer onder "snacks").

Verder zijn de taken die die dag moeten gebeuren goed beschreven, je kan zo'n beetje zelf kiezen wat je oppakt van die to do- lijst
Iedereen is behulpzaam en aardig, er waren een paar zieken dus was nog wel aanpoten met wat minder mensen dan anders, blijkbaar.

Ik was blij dat ik (er was er maar 1) een parkeerplekje redelijk in de buurt vond, stond tegen de tijd dat ik begon stampvol in de buurt, krijg binnenkort een parkeerpas, gelukkig.

Na een uur of 4 een half uur pauze, en dan kun je pas even zitten, het was droog dus ben even buiten gaan uitwaaien.
Tot daar ging het prima, maar met name de laatste 3 uur had ik echt wel last van mijn voeten (en stijve rug), ook met andere schoenen aan.
Hield het nog net vol tot ik klaar was

Die uren oa direct contact met de klanten en dat vind ik het leukste (afgezien van het gepuzzel met die kassa, je moet echt goed zoeken daarin)

Dus na afloop naar de auto gestrompeld, hahaha, dat was voorspelbaar natuurlijk

Morgen wordt nog zwaarder, dan een uur eerder beginnen, geen idee of je dan nog een pauzetje tussendoor extra hebt, ben bang van niet.
En dan begin ik al met zere voeten, denk ik?!

Dus zo even eten en dan pantoffels aan en voetjes omhoog, ben blij dat ik vandaag niet hoef te koken, heb eerder eea ingevroren

Dus nu ff chillen en dan proberen op tijd naar bed te gaan.
Het is echt pittig, je staat geen moment te lummelen, constant bezig, mijn lijf zal hopelijk snel wennen.

Ben best trots op mezelf over vandaag en op de terugweg 1 van mijn lievelingsnummers in de auto (Robbie Williams: I'm loving angels instead, ontroert me altijd opnieuw), die ik ergens aan link, en voor mij een bevestiging/ duwtje in de rug betekent

Mlous, het is niet te doen!!
En gisteren nog een uur langer, dus 9 volle uren!

Die laatste pakweg 3 uur kan ik eigenlijk al niet meer staan/ lopen (afwikkelen), geen last van spierpijn of in mijn benen, alleen voeten.
2 extra paren schoenen mee, maar dan helpt eigenlijk niks meer, maar moet er juist nog vanalles gebeuren..

Gisteren gelukkig een plekje dichtbij om te parkeren en begon ik op laarsjes (Ecco) met sleehak(je) waar die zooltjes in kunnen.
In dat halfuurtje pauze moét ik even zitten (liefst buiten, maar comfortabel is dat niet op eoa hard/ koud bankje, gelukkig was het droog want je kunt daar nergens overdekt zitten.

Laatste uren wat comfortabeler schoenen aan (moeten zwarte zijn) zonder die zootjes, maar ook dat is niet beter en is het meer strompelen en ook staan doet dan pijn. En ben je nog maar met zijn 2en, dus je moét doorgaan.
Hopelijk went dat snel, want dan denk ik: hoe ga ik dit in hemelsnaam volhouden??!

Idealiter zou je zoiets opbouwen als je er ff uit bent geweest, iedereen die na een zittend beroep zou dat nodig hebben en zelfs als je dat werk altijd al deed en een paar weken uitgevallen bent.

Mijn nicht is kapster en al jaren heel veel uren staand werk gewend, ook na werktijd in eigen tijd nog, bijv.
Na die lockdowns moest ook zij weer helemaal opnieuw beginnen en overal pijn (en dat zeggen trouwens alle horecamensen die ik ken, als de terrassen weer opengaan. En dat terwijl zij dus al gewend zijn aan staan).

Je moet hier alles kunnen, dus kennismaken met alle facetten, van openen tot sluiten, zodat je straks inzetbaar bent waar nodig. Dus nu word ik ingewerkt in het grotere restaurant, waar in het ene deel alles wordt voorbereid voor de dag en later al voor de volgende dag, en in het andere deel je zowel eten (wat men zelf pakt) afrekent als koffies, thee enz maakt.

(in de foodtruck was het óf barista óf afrekenen-gebak pakken/ tosti maken, soms wisselde je dat af, maar bij drukte iig niet beide taken tegelijk en aan die espressomachine was het intensiefst maar deed ik het liefst).

Gisteren eerste helft van de dag dus het leukst en wat ik eerder al gewend was (en destijds op zo'n groot festival soms wel dagen van 12 tot 16 u, maar kun je wel tussentijds als het even rustiger is ff kort pauzeren en nu zoek je op een rustig moment iets wat elders moet gebeuren): koffie-afrekengedeelte.

Ik zoek me nog rot in dat onhandige kassasysteem, wel spiekbriefjes gemaakt, zodat ik niet steeds hoef te vragen. Je moet eerst al weten wat wat is/ hoe het heet in het systeem haha, maar goed, dat leer je vrij snel en dat vertrouwen ze me al toe.
Dat zelfstandig werken vind ik het fijnst (en dat moet later ook als je in het andere gedeelte werkt, dat is een apart winkeltje/ koffie enz met een beperkter assortiment en dat lijkt het meest op een eigen tokootje draaien, wat ik het leukst vind aan werkzaamheden om te doen).

Die laatste uren is veel op- en inruimen, moet ik nog zoeken waar alles hoort (lage kastjes), lopen, tillen,heen en weer om eea aan te vullen, moeten die machines reinigen met bepaalde procedures, nog klanten helpen tussendoor,.
Niet te doen als je voeten niet meer mee willen en je geen stap meer kunt zetten

Dan bereik ik strompelend mijn auto en denk bij mezelf: "man, man, man, ik heb het doorstaan, tis weer gelukt maar waaróm wilde ik dit ook alweer??!"
En ja, ik weet het, het was oa júist om dat bewegen, hahaha, nu (in rust) lach ik erom,
ik hoop maar dat het vrij snel went.

In de ochtend beetje stijfjes opstarten, maar lijkt het leed hersteld, tot ik na +/- 5 uurtjes al niet meer kan lopen/ staan.
Qua conditie lukt het prima trouwens, dat valt dan op zich nog mee, alleen die voeten

Die zooltjes voelen dan zo hard aan, ongeacht in welke schoenen, ook daar had ik misschien achteraf beter meer een opbouw in kunnen doen, maar ja, je weet zelf niet wat wijsheid is, he.. Ik wisselde naar Nikes maar nog steeds zooltjes in, na 5 min andere schoenen zonder, maar dat mocht ook niet meer helpen.

Ik ga vd week toch denk ik maar op zoek naar zwarte sketchers, misschien zitten die als slofjes voor de laatste uren?!

Ik had gisteren al wel wat meer oog voor de klanten, je moet die 1e dag al zoveel leren/ zoeken/ vragen en onthouden.

Er was maar 1 momentje dat ik het ff niet meer wist (juist bij een ongeduldige klant natuurlijk), zo'n "cup-a-soup"-momentje dat je denkt dat je koffie moét om weer helder na te denken, maar in plaats daarvan heb ik een (vers) soepje genomen, iets hartigs. Ik vergeet tussendoor te drinken en dan is koffie juist geen goed plan, beter water of iets hartigs. (voordeel is dat je bijna niet naar toilet hoeft, nadeel is dat dat genoeg zegt en je te weinig vocht binnenkrijgt).

Dus eerste helft vd dag aardig in mijn nopjes en de 2e helft valt nog zwaar tegen, hoor!
Denk dat ik morgen, hoe druk het ook kan zijn, weer blij ben met foodtruck, en heimwee heb naar eerder, hoe "eigen" dat is, en voor zover mogelijk je zelf je manier van werken, assortiment en pauze(tje)s bepaalt.

Haha, later had ik van vanalles last, maar pijn aan mijn voeten kan ik me niet herinneren.
Dan moest alles ook nog schoon (na veel langere dagen op een paar m2 staan/ bewegen) en ingepakt, aangevuld, enz, soms (behalve meerdaagse festivals) nog een heel eind die bus rijden naar de "stal", daar de boel weer installeren en dan nog woon-werk naar huis rijden.

Ik zie best op tegen volgende week (4 volle dagen daar! terwijl ik nu 3 toch wel de max vind!), houd mezelf voor dat het écht wel weer went, hoe eerder hoe beter, maar ik kan duidelijk merken dat ik er zo lang al uit ben (en meer nog natuurlijk dan willekeurig wie zou zijn na "er ff uit geweest zijn", zoveel zitten afgelopen jaren..).
Het goede nieuws is dat heupen en beenspieren het goed doen

En ergens is het qua temperaturen (nog?) goed te doen nu het niet zo warm is, want in ziekenhuizen en andere zorginstellingen kan het soms zo warm zijn, moet er niet aan denken dat ook nog zweterig te moeten doen met al die knellende kleding, lange broek, sokken en schoenen (in de foodtruck bij warmte droeg ik gewoon een jurkje en soms slippers).

Als het echt te zwaar blijft en niet (beter) zou gaan heb ik gelukkig een maand proeftijd, prent ik mezelf maar in..

Vandaag geen plannen, beetje relaxen en bijkomen

Nicci: wat fijn om van je te horen!! (zo meer)

Nicci, tis vrij logisch dat het (nog behoorlijk verse) verdriet zich aandient op het moment dat je even wat minder in je vel zit (om andere dingen), het is er gewoon continu in je binnenste maar blijft meer onder de oppervlakte zolang je bezig bent of (wat leukere) afleiding hebt.

En als je dan om andere redenen ff wat "verzwakt" bent, ziet het zijn kans om naar boven te komen, he?
Het besef ook dat het zo definitief is, dat duurt wel een tijd voordat dat een plekje krijgt, dat het besef neerdaalt dit het "nieuwe normaal" voor je is geworden.

Sowieso geldt dat alles wat nieuw is moet wennen, laat staan als het gemis is. Dat is toch een heel ander verhaal, eigenlijk meer "af"-wennen, waar het verdriet nog overheerst boven "het is natuurlijk/goed zo" of -rationeler- voor haarzelf het beste, dat ze zelf niet (langer) hoeft te lijden..

Dat kan zeker een troostende en verzachtende gedachte zijn, maar voor jezelf blijft het een gemis, maar ook dat dat tegelijkertijd voor jou een periode afsluit, met alle herinneringen van dien, dat je zelf kind was, dochter van die moeder, en dat bleef je zo lang zij leefde: haar kind.

Ook al ben je ruim volwassen. Dus niet alleen die (mettertijd veranderde) relatie tussen jullie, (de laatste tijd was het meer omgekeerd: jij die moest "moederen" over je moeder), maar ook als 1 vd vele rollen die deel uitmaken van je identiteit ben je kwijt.

Nu ben je nog wel een dochter, namelijk van je vader, en toch is dat niet hetzelfde..

En dan komen er nieuwe mensen bij, dat is wel weer mooi en zullen een welkome steun zijn in deze nieuwe fase

Ben nu wel benieuwd welke ex kwam opdagen?
De kerkelijke?
Dat dat nu in vriendschap kan, zonder verwachtingen en dat ie er was op zo'n verdrietig moment en vanaf hier gewoon voor leuke dingen delen, is fijn voor je.

Ja, die laatste ex zal nog door je hoofd spoken, je weet nu dat dat is, omdat het nooit alleen máár rot was met hem, en júist in destructieve relaties de fijne kanten die er óók waren des te opvallender zijn en relatief meer indruk maken dan in een harmonieuze relatie.

En natuurlijk kun je daar heimwee naar voelen, zolang je maar erbij bedenkt dat je als je wél in een relatie met hem zit dat ook moet missen en meer dáárvan had willen hebben, wat helaas niet het geval was.
Je krijgt bij hem nooit alleen máár die fijne/ liefdevolle/ zorgzame kant, maar in je systeem zit nog dat dat ideaal was geweest: zoals hij dán kon zijn naar jou, maar dan altijd en niet dat omslaan naar het andere uiterste eraan zou kleven.

Ik denk dat het idd nog te vroeg is om te gaan daten.
Ik snap wel dat de kans op spontane ontmoetingen niet heel groot is, maar je weet nooit, als je eraan toe zou zijn.
Daten heeft iets tegenstrijdigs in zich: enerzijds kan het zó welkom zijn áls je eenmaal een leukerd treft, anderzijds is het "gedoe" zolang je "zoekt" en nog niet gevonden hebt, het idee dat je er moeite voor kunt en moet doen om aktief te zoeken en je idd niet eens weet waarnaar..

Met spontane verliefdheden is eigenlijk geeneens te beschrijven waar dat hem in zat, waarom nou precies je op deze ene viel, dat is ook niet in losse kenmerken te vatten, lijken vaak uiterlijk en innerlijk niet op elkaar, het is toch alles bij elkaar wat iemand uniek maakt, je valt op de combi van eigenschappen en de gehele persoon, he.

Dat is achteraf niet te analyseren en dus ook niet voor de toekomst in "zoektermen" te stoppen, hooguit spreekt iets je aan (foto + woorden is daarvoor te vaag naar mijn idee) als je iemand eenmaal irl meemaakt.

Ik zie dat daten altijd voor me als een soort café-achtige ontmoetingsplaats, dus altijd maar afwachten wie er is en evenzovaak is er (als je elke week naar dat café zou gaan) niemand bijzonders die jouw aandacht zou trekken.
Het blijft dus evengoed een toevalstreffer, of je nou speciaal hebt afgesproken met die vreemde of dat ie daar op een keer toevallig zou binnenstappen.
Die chemie is er of is er niet, dat valt niet te beredeneren.

En na een spontane kennismaking ga je ook niet zo bewust nadenken of iemand wel beantwoordt aan bepaalde voorwaarden/ geschikte partner is oid, als dat gebeurt bij het bewust daten.
Als je weleens meeleest op die topics, dan wordt aan vanalles betekenis toegedicht en over-geanalyseerd, terwijl je iemand nauwelijks kent, en andersom en wordt al wel verwacht dat er de nodige "moeite" voor je gedaan wordt, dat je uberhaupt moeite kúnt doen om in de smaak te vallen, pff.

Ik geloof er nog steeds niet in iig, en okay, het kan dan wel hooguit een toevoeging zijn als"lokatie", een imaginaire "kroeg" erbij, als je in je dagelijkse leven & omgeving niet gemakkelijk in aanraking komt met onbekenden, maar het blijft toeval wie daar ook zijn (en ook vrijgezel zijn én ervoor open staan én je elkaar opvalt/ op elkaar valt).

Nou, het is goed dat je nog sport, maar het is idd wel jammer van het weer, het nodigt nog echt niet uit om te wandelen of iets buiten te ondernemen, blijft maar winters aanvoelen

Mijn tuin is redelijk in orde, maar nog geen dag gehad dat het een goed idee leek om de groene aanslag en mos aan te pakken, dan moet het echt een paar dagen zonnig zijn en niet wat je erop spuit (azijn bijv) al snel weer wegspoelen door regenbuien!

Nog niet bij hutje geweest, de hele winter dus niet en ik vrees dat ik daar in de tuin direct aan de slag moet áls ik er eenmaal weer ben
Het plan was komend weekend, en het wordt wel ietsje warmer, maar ik weet het zo net nog niet.

Het is nodig dat het (resterende) vocht eruit kan, dus deur en ramen open, zon erop (liefst al een paar dagen), heb wel vochtvangers neergezet in elke ruimte, maar bekleding en bedden enzo zijn vaak nog klam en koud.

Andere jaren ging ik dan al en verwarmde de boel dan eerst goed door of was het echt al warmer en zonniger. En eenmaal dat klamme eruit dan was het zelfs buiten al goed toeven bij 13 gr uit de wind in de zon (en ook binnen staat dan de volle zon erop, hutje en tuin liggen op het zuiden dus dat warmt zo'n kleine ruimte al snel op
(en is tevens het nadeel ook, haha, als het 's zomers echt warm buiten is, is het binnen nóg veel warmer!)

Nu heb ik nog geen brandstof voor de kachel gekocht, moest ff besparen, had andere prioriteiten. En ik heb ook 2 electrische radiatoren. Eentje in de slaapkamer en dat warmt snel op, maar het woongedeelte red je het daar niet mee, en zowel gas als electra zijn daar hogere tarieven dan thuis.

Zou voor jou ook zo welkom zijn als je lekker in de tuin kunt relaxen: hogere temperaturen helpen bij pijn en stijfheid, je merkt echt verschil winter en zomer he?
Heb jij trouwens een bad?
Eigenlijk zouden mensen met pijn in gewrichten en rug enzo daar niet op moeten (hoeven) besparen!
Ik ga vandaag iig ook even in bad (had ik natuurlijk gisteravond moeten doen) en magnesiumsupplement is op, straks nieuwe kopen.

Goed idee van je, om te investeren in goede autostoelen, ik heb paar jaar geleden ook toen het financieel kon mijn kleine nog vrij nieuwe autootje ingeruild met bijbetaling voor een ander merk, waar de bestuurdersstoel iig verstelbaar was (ook in hoogte en het stuur ook verstelbaar).

Dan nog vind ik de stoel zelf niet om over naar huis te schrijven, en zit de hoofdsteun aan de stoel vast, als 1 geheel, wat ik niet bepaald een aanrader vind. Ben over de auto verder zeer tevreden, maar dit is echt een minpuntje.

Hoe gaat het met je zoon?

Nicci, daar is geen serieus inkomen mee te verdienen en zeker geen regelmatig inkomen, laat staan voor 2 man.
Bovendien is het de wintermaanden helemaal niét werken en in die paar "zomer"maanden zou je dan eigenlijk élke week een 5-daags goedlopend festival moeten hebben, dus ook gegarandeerd mooi weer, drukte, de juiste doelgroep, en vergeet niet dat op dagen dat je inkoopt en eea voorbereidt (en administratie enz enz) die uren onbetaald zijn.

Alles is ook nog eens duurder geworden, niet alleen het sta-geld, en soms op voor ons rendabele festivals ook nog een percentage van je omzet afdragen aan organisaties, maar ook inkoop enz enz (en dan je eigen benzine voor woon-werk), ben ik niet verzekerd bij ziekte/ arbeidsongeschiktheid, daar heb ik juist financieel afgelopen jaren heel veel nadeel van gehad, nergens recht op he (en dan had ik goddank nog de nodige reserves, heb het maar net gered tot nu) ...

Ook (als je niet in loondienst bent) moet ik zelf oa het "werkgeversdeel" van bepaalde algemene sociale premies betalen (die een werkgever al inhoudt op je salaris).

In principe kan ik alles weer, mag nog niet echt zwaar werk doen of zwaar tillen (en je mag rustig een jaar uittrekken dat je weer helemaal hetzelfde bent als had je nooit klachten gehad of nieuwe heupen).

Had net ex aan de lijn en die is zo van zijn eigen (hardloop)schoenen overtuigd dat ie erop stáát om die voor me te bestellen , ook al bezwoer ik dat ik echt niet online zomaar kan bestellen en moet passen..

(hij heeft zelf ook aangemeten zooltjes en zweert bij de vering, draagt ze als gewone schoenen na zijn eigen speurtocht ivm jarenlang pijnlijke voeten en zegt daar vanaf te zijn door/ met deze).

Superlief/ zorgzaam natuurlijk, maar ik vertel het zoals hierboven en niet met de bedoeling dat hij het gaat oplossen voor me (dat is juist dé reden dat ik zo snel alweer aan de slag wilde, zsm letterlijk op eigen benen en op eigen kracht dus )

Mannen-eigen, die willen het direct oplossen?
(hij had me die schoenen al eerder aangeraden en denkt dat ik eigenwijs ben of laks in ben oid, terwijl ik dat gewoon niet zomaar kan ophoesten, juist die inkomsten nódig heb voor dit soort uitgaven en ook (eerst) zeker wil weten dat het slaagt, dat ik wil, kan en mag blijven ook.. dat zeg ik er niet bij natuurlijk, want ik wil dus expres niet dat hij me dat cadeau geeft.. en nu gaat ie dat toch bestellen
(en hij zei toen ik tegenwerpingen maakte: als ze niet bevallen zet je ze voor mijn part maar in de fik).

Het is best zwaar werk, maar ook in de winkel waar ik eerder 1 dag meeliep was en is het niet anders, en dat geldt voor alle "staande beroepen" trouwens.
Iedereen die dat niet gewend is, of altijd zittend werk heeft gedaan zou daar last van hebben in het begin.

Is echt een kwestie van doorbijten en wennen, ik ben nu vrijwel niet anders meer dan anderen (behalve dus al langere tijd weinig bewegen/ staan/ lopen).

En daarvoor kon ik het dus ook.
In rustige staande beroepen is het eigenlijk nog erger, of als je gaat "hangen" als er niks te doen is, die dagen waren er ook bij met de foodtruck he.

Stilstaan (of binnen een paar meter) is veel vermoeiender (en slechter) dan dat je tenminste ook nog beweegt en die beweging is er wel bij hier, hoor, haha!

Ik "klaag" hier nu even, maar heb juist zelf hier expres voor gekozen, omdát ik werk wilde doen waarin ik al beweeg en loop en dat is hier wel het geval, in allerlei houdingen, waaronder deels ook staan, maar niet alleen maar op 1 plek.

Trouwens zittend werk lijkt dan aantrekkelijk als je uren helemaal niet kunt/ mag zitten, maar dat zou echt niet goed voor me zijn!!
Dat is juist de oorzaak dat dit weer ontzettend moet wennen, en alleen maar goed dat daar variatie in komt. Het is ff van het ene in het andere, geen tussenweg en dat breekt dan even op, he..

Ik denk wel dat het voorlopig genoeg is om dit 3 dagen pw te doen.
Volgende week 4 volle dagen, dat is denk ik/ hopelijk omdat er een paar mensen op vakantie gaan (en er waren al een paar zieken afgelopen dagen, dus minder personeel).

Ik ga iig wel terugkoppelen dat ik het voorlopig liever bij die 3 dagen houd. Manager denkt dat ze mij een plezier doet met meer, omdat ik initieel voor 32 u ging en "maar" 24 u op contract (gegarandeerd) heb gekregen.
Ik denk dat ik nu (nog) niet voor meer moet gaan, dit is al heel wat en dan nog paar dagen bijkomen, haha.

En ik had zus al beloofd haar te helpen met koningsdag, dus mijn eigen schuld dat het de eerste week meteen al 4 dagen is..

(eerst de eerste weken maar door zien te komen, en dan in de herfst/ winter misschien wat meer, wie weet)..

Vandaag maar even relaxen dus, er breekt een mager zonnetje door hier

En idd, Pauwenveer stilletjes, ben ook benieuwd hoe het gaat met haar!

Moon, een samenvatting is idd prima, hoor!
Dat omschrijf je mooi: je gedachten zijn weer van jou.
Dat zit wel wat in, puurder op eoa manier, iig zonder (al dan niet onbewust) rekening te houden met (de verwachtingen en behoeften van) een geliefde, zonder "je best/ moeite te doen om/ je verantwoordelijk te voelen voor andermans behoefte of geluk.

Dat is wat mij tegenwoordig soort van tegenstaat aan het hele idee van een liefdesrelatie, tenminste als een potentiele partner een relatie zo ziet, dat je elkaar gelukkig hoort te maken en dat 1 enkele partner vanalles hoort te vervullen.

Dat kan nog best soort van vanzelf gaan, als je op belangrijke vlakken gelijksgestemd in het leven staat en min of meer dezelfde ideeen en behoeften hebt, maar wordt lastiger als dat niet zo is (en 1 of beiden zich gaat aanpassen om het "passend" te maken/ houden).

Wat mij tegenstaat is als een partner als een soort bezit wordt beschouwd en verwachtingen en eigen normen als een soort "recht" gezien zou worden. Als ik op de relatiepijler lees hoe mensen vinden dat ze vanalles mogen opleggen of vragen van een partner, of het nu om huishoudelijke normen gaat of libido's, wie bepaalt dan wat, als je van elkaar verschilt en dat alleen maar van die ene persoon afhangt, he?

Dat ligt anders met wat je evt met anderen kunt vervullen, zoals dat de een wil reizen en de ander het liefst thuis is, dan ben je vrij om met een vriend(in) te gaan.

Nou, haha, ja ik weet idd soms aardig wat ik (het liefst) wil, maar ik heb ook veel geluk gehad afgelopen jaren, en in sommige opzichten nog, dat ik die keuze ook kón maken of uitproberen.
Als ik er volledig van moest leven, dan was het een ander verhaal geweest.

En momenteel ben ik zooooo stijf, dan twijfel ik wel hoe haalbaar het is, haha, het is echt keihard werken de hele dag, en (buiten die ene pauze) zonder een moment rust (want dan ga je elders helpen, er is altijd iets te doen).
Dan denk ik: waar ben ik aan begonnen, houd ik dat wel vol, gaat dat nog wennen of ben ik hier te oud voor geworden???

Ben zo stijf als een plank, haha, en ga zo naar dat festival.
Dat is ook buffelen, zus is al om 7 u begonnen en ik denk dat ik nog een stuk drukte meemaak, maar na een paar uur wel iets rustiger wordt, zodat zij en dan weer ik ff kan zitten tussendoor.
Ik zal meerdere lagen kleding en paren schoenen meenemen iig!

De zon schijnt iig, dat is wel heel erg fijn op een dag als dit!

Als je iets gaat doen wens ik je veel plezier

Iedereen een gezellige Koningsdag gewenst!