Relaties
alle pijlers
Altijd maar vooruit kijken, want in de toekomst wordt het allemaal beter....en dan ben je bijna 30.
woensdag 4 juli 2007 om 17:17
Al vanaf mijn pubertijd heb ik hier last van. Het heden is nooit goed genoeg en wordt vast beter in de toekomst. Dit geld vooral op het gebied van werk. Maar ook mijn relatie, uiterlijk etc. etc. Al mijn hele leven ben ik superonzeker geweest. Dit is sinds een jaartje ofzo wel een stuk minder. Door die onzekerheid heb ik veel kansen aan mij voorbij laten gaan. Ik dacht altijd; mijn tijd komt nog wel, het wordt vast allemaal beter. Nu ik eind twintig ben denk ik ineens,wat is de tijd snel gegaan. Ik ben niet meer zo jong dat ik alles kan doen. Er zijn veel kansen aan me voorbij gegaan... Ik probeer nu wel meer in het nu te leven. "t is misschien een beetje een vaag verhaal maar wie herkent dit?bewerkt door moderator,
maandag 9 juli 2007 om 18:10
Ja echt wel. Geloof het of niet maar ik sta elke dag een stuk vrolijker op dan de dag voordien en ik ziet niet te faken van o o ik moet happy zijn. Ik zorg wel goed voor mezelf, neem veel ontspanning, eet goed en maak me niet teveel druk en echt waar elke dag word ik een stukje blijer. Het heeft ook te maken met zelfkennis: hoe ouder je wordt, hoe wijzer, hoe beter je weet wat wel en niet goed voor je is. Ik vind mezelf er trouwens ook stukken beter uitzien dan toen ik twintig was, het onzekere meisjesachtige is eraf. En kheb nog geen rimpels!
maandag 9 juli 2007 om 20:21
Hier sta ik ook volledig achter, ik zou ook echt nooit weer 20 willen zijn, dat onzekere van toen. Ik vind mezelf er nu ook beter uitzien dan toen ik 20 was. Ik kan het merken aan de mannen, ik krijg tegenwoordig veel meer aandacht als vroeger, terwijl ik toen een veel beter figuur had. Of het moet zo zijn dat niet iedere man op dun valt, je zou het bijna gaan denken?
Maar goed ik herken mezelf ook in het gevoel van de TO, ik dacht vanaf het moment dat ik ziek werd: als ik beter word blabla, ik werd nooit beter en waarom niet weet ik eigenlijk pas sinds kort, tenminste ik wist wel dat ik ziek was maar niet dat ik Bipolair was.
Toen me dat werd verteld was ik alleen maar opgelucht het verklaarde allerlei idiote plannen en mijn soms vreemde gedrag wat ik achteraf niet meer kon herinneren. Om je dood te schamen. Ik heb het direct iedereen in mijn omgeving verteld.
Maar goed ik ken het: later blabla en dan opeens is het 'later'.
Maar al met al voel ik me gelukkig, dat dan weer wel. Ik heb alles wat m'n hartje begeerd ik kan heel eerlijk zeggen dat ik niks meer te wensen heb. En ik weet dat dit bijzonder is. Zeker als ik dit forum zie.
maandag 9 juli 2007 om 20:24
maandag 9 juli 2007 om 20:33
Ik heb geen idee hoe oud jij bent maar het idee dat 'het leven afgelopen is als je 40' bent vind ik echt belachelijk, hoe bedoel je 'afgelopen', afgelopen omdat die mensen kinderen hebben en samen gelukkig zijn? Voor mijn gevoel begint mijn leven pas sinds kort echt. En dat is m'n eigen stomme schuld want ik keek altijd naar de toekomst of naar het verleden en vergat het hier en nu, als ik mezelf toch 1 goeie tip had kunnen geven toen ik nog heel jong was dan had ik het wel geweten.
maandag 9 juli 2007 om 21:31
Je denkt nu nog dat je leven bij veertig ongeveer afgelopen is. Niet gek. Voor mensen van 18 zijn veertigers al zo ongeveer opa's en oma's. Maar dat denkt een veertiger ook weer over iemand van zestig of zeventig, snap je. Mijn moeder is 58 en zij heeft het altijd over 'die oude mensen' als het zestigers zijn, omdat zij zich jong van binnen voelt. Dan lachen we samen, omdat zij op dat moment maar vijf jaar jonger is dan die 'oude mensen'. Je kunt maar beter proberen je dus lekker jong van binnen te blijven voelen, want DAT is wat je uitstraalt.
Leef NU!! Elke dag die je krijgt is meegenomen. Misschien heb je over drie jaar een dodelijke ziekte of word je door de bus overreden. Waar wacht je dan nu op? Geniet gewoon lekker en vergeet die kalender met je leeftijd! Het is maar een getal. Als je je zelf oud piekert, ga je je ook vroeg oud gedragen. Jong van geest zijn laat je lang jong blijven. Het is niet anders. Jij moet het dus doen en wel NU!
Goed onthouden:
Het geluk zit niet in je einddoel, maar elke dag in de weg er naar toe....
Leef NU!! Elke dag die je krijgt is meegenomen. Misschien heb je over drie jaar een dodelijke ziekte of word je door de bus overreden. Waar wacht je dan nu op? Geniet gewoon lekker en vergeet die kalender met je leeftijd! Het is maar een getal. Als je je zelf oud piekert, ga je je ook vroeg oud gedragen. Jong van geest zijn laat je lang jong blijven. Het is niet anders. Jij moet het dus doen en wel NU!
Goed onthouden:
Het geluk zit niet in je einddoel, maar elke dag in de weg er naar toe....
zondag 22 juli 2007 om 19:55
Vreemd is het toch, als je 18 bent lijkt 30 nog een wereld verder - en denk je dat je DAN alles wel voor elkaar hebt. En dan ben je eindelijk 30 en merk je dat je eigenlijk nog steeds dezelfde persoon bent als toen je 18 was, alleen ietsje ouder, wijzer en waarschijnlijk ook iets rustiger omdat je onzekerheden voor een groot deel zijn weggevallen.
Maar nog steeds zullen dertigers denken: later komt alles goed of later wordt alles beter....Omdat we op de een of andere manier altijd denken dat er wat glorieuzers wacht op ons. Helaas is dat een illusie. Het leven is zoals het is, met goeie en slechte dagen, en dat je hele leven lang. De momenten van geluk glippen bijna onopgemerkt voorbij. Je weet pas achteraf dat je op bepaalde momenten echt gelukkig was!!!! Maar nooit op het moment zelf.
Helaas is het leven erg kwetsbaar, het kan ECHT morgen afgelopen zijn. Maar op de een of andere manier kunnen we dat ook niet echt bevatten, totdat het ons overvalt omdat iemand die ons na staat plotseling overlijdt. Dan ga je inene weer met de dag leven, dat houd je een maandje of 3 vol en dan kom je weer terug in de sleur van alle dag.
Kortom: het is hard werken maar ik denk dat je je constant bewust moet zijn dat je vandaag leeft....niet gisteren en niet in de toekomst. Er kan zoveel gebeuren en zoveel veranderen, je hebt er toch geen grip voor. Alleen het nu is belangrijk!
Maar nog steeds zullen dertigers denken: later komt alles goed of later wordt alles beter....Omdat we op de een of andere manier altijd denken dat er wat glorieuzers wacht op ons. Helaas is dat een illusie. Het leven is zoals het is, met goeie en slechte dagen, en dat je hele leven lang. De momenten van geluk glippen bijna onopgemerkt voorbij. Je weet pas achteraf dat je op bepaalde momenten echt gelukkig was!!!! Maar nooit op het moment zelf.
Helaas is het leven erg kwetsbaar, het kan ECHT morgen afgelopen zijn. Maar op de een of andere manier kunnen we dat ook niet echt bevatten, totdat het ons overvalt omdat iemand die ons na staat plotseling overlijdt. Dan ga je inene weer met de dag leven, dat houd je een maandje of 3 vol en dan kom je weer terug in de sleur van alle dag.
Kortom: het is hard werken maar ik denk dat je je constant bewust moet zijn dat je vandaag leeft....niet gisteren en niet in de toekomst. Er kan zoveel gebeuren en zoveel veranderen, je hebt er toch geen grip voor. Alleen het nu is belangrijk!
dinsdag 24 juli 2007 om 09:19
Wat een leuk topic!
Maar het is waar, LEEF IN HET NU, GENIET NU en doe NU wat je wilt, want het kan anders. Ik dacht ook altijd, dat het later allemaal wel kwam maar toen ik de dertig passeerde werd ik chronisch ziek waardoor ik nu vaak denk; "oh, HAD ik toen maar .........." Nu heb ik vaak het gevoel dat ik te laat ben. Veel ben misgelopen. Nu kan ik ook niet veel meer.
Dus, probeer zoveel mogelijk te genieten en ga je dromen achterna, NIET WACHTEN!!!!!
Maar het is waar, LEEF IN HET NU, GENIET NU en doe NU wat je wilt, want het kan anders. Ik dacht ook altijd, dat het later allemaal wel kwam maar toen ik de dertig passeerde werd ik chronisch ziek waardoor ik nu vaak denk; "oh, HAD ik toen maar .........." Nu heb ik vaak het gevoel dat ik te laat ben. Veel ben misgelopen. Nu kan ik ook niet veel meer.
Dus, probeer zoveel mogelijk te genieten en ga je dromen achterna, NIET WACHTEN!!!!!
dinsdag 24 juli 2007 om 10:29
Het is toch nooit te laat? Je kunt op ieder moment je best doen je leven die draai te geven die het nodig heeft. Als je dat niet kunt, dan zit je met problemen waarmee je dealen moet of je hebt nog weinig zelfkennis opgedaan en weet niet goed wat je belangrijk vindt.
Kijkend naar mezelf, ben ik het eens met enkele eerdere posters. Ik ben nu 37, zou geen 20 meer willen zijn. Ik heb veel geleerd, ben gegroeid als mens en weet wat mij gelukkig maakt. Ik durf keuzes te maken en mijn hart te volgen. Dat durfde ik 15 jaar geleden niet. Hoe een ander tegen mijn leven aankijkt, zal me een grote r#tzorg zijn. Het is MIJN leven en ik doe het op MIJN manier.
Kijkend naar mezelf, ben ik het eens met enkele eerdere posters. Ik ben nu 37, zou geen 20 meer willen zijn. Ik heb veel geleerd, ben gegroeid als mens en weet wat mij gelukkig maakt. Ik durf keuzes te maken en mijn hart te volgen. Dat durfde ik 15 jaar geleden niet. Hoe een ander tegen mijn leven aankijkt, zal me een grote r#tzorg zijn. Het is MIJN leven en ik doe het op MIJN manier.
dinsdag 24 juli 2007 om 12:36
Vroeger dacht ik ook altijd: later wordt alles beter. Gelukkig heb ik me begin 20 gerealiseerd dat het leven NU is. Natuurlijk moet je plannen maken voor de toekomst, dat vind ik nog steeds ontzettend leuk, maar het leven moet op dit moment leuk zijn en als dat het niet is, dan moet je daar direct verandering in brengen.
Vluchten in de toekomst is soms heel prettig, maar nu een leuk leven hebben is nog leuker. De wereld ligt op bijna alle leeftijden voor je open, dus wat voor dromen je ook voor de 'toekomst' had, begin ze nu. En dan bedoel ik ook echt op dit moment.
Vluchten in de toekomst is soms heel prettig, maar nu een leuk leven hebben is nog leuker. De wereld ligt op bijna alle leeftijden voor je open, dus wat voor dromen je ook voor de 'toekomst' had, begin ze nu. En dan bedoel ik ook echt op dit moment.
