Relaties
alle pijlers
autisme en agressie
woensdag 20 februari 2008 om 13:24
Beste mensen,
ik wil een nieuw topic openen over autisme (ook lichtere vormen van autisme) en agressie.
Graag wil ik weten of er een grotere kans is dat ervaringen die een autist (lichtere autist) heeft opgedaan in de jeugd, zoals een gewelddadige opvoeding, zelf ook zo in de praktijk brengt bij de opvoeding van ZIJN kinderen?
Mijn vriend komt zelf uit een vrij groot gezin waar hij als klein kind weinig aandacht kreeg en zijn vader (ook autist) was er nooit voor het gezin. huiselijk geweld kwam vaak voor.
graag wil ik meer weten/ ervaringen van jullie, over ouders die vormen van autisme hebben en de betrokkenheid bij de relatie met hun partner en opvoeding van kinderen.
bij voorbaat dank voor jullie reactie!
ik wil een nieuw topic openen over autisme (ook lichtere vormen van autisme) en agressie.
Graag wil ik weten of er een grotere kans is dat ervaringen die een autist (lichtere autist) heeft opgedaan in de jeugd, zoals een gewelddadige opvoeding, zelf ook zo in de praktijk brengt bij de opvoeding van ZIJN kinderen?
Mijn vriend komt zelf uit een vrij groot gezin waar hij als klein kind weinig aandacht kreeg en zijn vader (ook autist) was er nooit voor het gezin. huiselijk geweld kwam vaak voor.
graag wil ik meer weten/ ervaringen van jullie, over ouders die vormen van autisme hebben en de betrokkenheid bij de relatie met hun partner en opvoeding van kinderen.
bij voorbaat dank voor jullie reactie!
maandag 10 maart 2008 om 18:24
quote:winniedepoeh schreef op 21 februari 2008 @ 09:22:
[...]
Dat hij niet om 19.00 uur bij je kan zijn is omdat hij vast zit in een ritueel met bij zijn ouders eten. Je kunt es anders vragen: ik zou het wel leuk vinden als je morgen wat eerder komt dan 19.30 uur dan kunnen we nog even dit of dat, hoe lijkt jou dat?
Kortom:geef hem tijd voor nadenken over, als je iets anders wilt.
Wees voorspelbaar voor hem, dat betekent niet dat je altijd hetzelfde moet doen, maar kondig aan wat je van plan bent te doen als je met hem in kontakt bent.
Ik probeerde of hij eens (op de vaste avond die hij had uitgekozen om elkaar te zien) een half uurtje eerder langs kon komen. heb het echt wekenlang gevraagd, maar hij kon niet van zijn routine afwijken. hij kon op geen enkele mogelijkheid direct vanuit zijn werk naar mij toekomen. alsof er een pauze moest tussenzitten. had het er zelfs nog over met zijn ouders, maar die zeiden dan hij echt aan een strak patroon in zijn hoofd zat en er niet vanaf kon.
ook in de eerste weken, stuurde hij me iedere morgen op dezelfde tijd een sms hoe gek hij van me was en later op de dag nog eens. toen ik zei dat dat echt te veel vab et goede was en dat hij dat niet kon volhouden verminderde hij dat. wel heel erg typisch, want hij liep echt heel erg hard van stapel de eerste maanden.
en qua obsessie: hij was zeer sterk geobsedeerd inzake kleine wetenschappelijke details. hij was er continu mee bezig, tevens heeft hij een enorme obsessie voor geloofszaken. tot het "ziekelijke"toe. denkt af en toe dat er geesten ronddwalen in zijn huis en wil zijn huis dan "inwijden/ geestenvrij"maken (...)
In het begin zag ik het niet (tsja... liefde maakt blind) en hij liet het ook niet echt zien in het begin. maar naar mate de relatie meer een feit werd, kwam de ware aard/ obsessies van hem naarboven.tevens had hij zijn complete computer volstaan met "Bert en ernie"grapjes (nogal grove humor e.d).... (en meneer was 30....) komt kinderlijke humor bij volwassen autisten ook vaak voor? ( bij non-autisten natuurlijk ook,maar ik ben gewoon benieuwd of dat o.a een kenmerk van autisme is)
herken je hier iets van met de autisten waarmee je hebt gewerkt winniedepoeh?
[...]
Dat hij niet om 19.00 uur bij je kan zijn is omdat hij vast zit in een ritueel met bij zijn ouders eten. Je kunt es anders vragen: ik zou het wel leuk vinden als je morgen wat eerder komt dan 19.30 uur dan kunnen we nog even dit of dat, hoe lijkt jou dat?
Kortom:geef hem tijd voor nadenken over, als je iets anders wilt.
Wees voorspelbaar voor hem, dat betekent niet dat je altijd hetzelfde moet doen, maar kondig aan wat je van plan bent te doen als je met hem in kontakt bent.
Ik probeerde of hij eens (op de vaste avond die hij had uitgekozen om elkaar te zien) een half uurtje eerder langs kon komen. heb het echt wekenlang gevraagd, maar hij kon niet van zijn routine afwijken. hij kon op geen enkele mogelijkheid direct vanuit zijn werk naar mij toekomen. alsof er een pauze moest tussenzitten. had het er zelfs nog over met zijn ouders, maar die zeiden dan hij echt aan een strak patroon in zijn hoofd zat en er niet vanaf kon.
ook in de eerste weken, stuurde hij me iedere morgen op dezelfde tijd een sms hoe gek hij van me was en later op de dag nog eens. toen ik zei dat dat echt te veel vab et goede was en dat hij dat niet kon volhouden verminderde hij dat. wel heel erg typisch, want hij liep echt heel erg hard van stapel de eerste maanden.
en qua obsessie: hij was zeer sterk geobsedeerd inzake kleine wetenschappelijke details. hij was er continu mee bezig, tevens heeft hij een enorme obsessie voor geloofszaken. tot het "ziekelijke"toe. denkt af en toe dat er geesten ronddwalen in zijn huis en wil zijn huis dan "inwijden/ geestenvrij"maken (...)
In het begin zag ik het niet (tsja... liefde maakt blind) en hij liet het ook niet echt zien in het begin. maar naar mate de relatie meer een feit werd, kwam de ware aard/ obsessies van hem naarboven.tevens had hij zijn complete computer volstaan met "Bert en ernie"grapjes (nogal grove humor e.d).... (en meneer was 30....) komt kinderlijke humor bij volwassen autisten ook vaak voor? ( bij non-autisten natuurlijk ook,maar ik ben gewoon benieuwd of dat o.a een kenmerk van autisme is)
herken je hier iets van met de autisten waarmee je hebt gewerkt winniedepoeh?
maandag 10 maart 2008 om 18:39
Ja die kinderlijke humor is iets wat vaak voorkomt, heb ik weleens gelezen.
Een beetje de poep en plas humor. ( Lachen waar kinderen om lachen.) En Laurel & Hardy achtige humor.
Ergens tegenaan stoten, uitglijden over een bananenschil, dat soort dingen.
Humor om woordgrapjes komt ook veel voor. Woorden met meerdere betekenissen.
Ik herken beide vormen van humor bij mijn zoon en mijn ex.
Een beetje de poep en plas humor. ( Lachen waar kinderen om lachen.) En Laurel & Hardy achtige humor.
Ergens tegenaan stoten, uitglijden over een bananenschil, dat soort dingen.
Humor om woordgrapjes komt ook veel voor. Woorden met meerdere betekenissen.
Ik herken beide vormen van humor bij mijn zoon en mijn ex.
maandag 10 maart 2008 om 20:08
quote:lonbonton schreef op 10 maart 2008 @ 18:39:
Ja die kinderlijke humor is iets wat vaak voorkomt, heb ik weleens gelezen.
Een beetje de poep en plas humor. ( Lachen waar kinderen om lachen.) En Laurel & Hardy achtige humor.
Ergens tegenaan stoten, uitglijden over een bananenschil, dat soort dingen.
Humor om woordgrapjes komt ook veel voor. Woorden met meerdere betekenissen.
Ik herken beide vormen van humor bij mijn zoon en mijn ex.
wat ik nu zeg, gaat vast niet over alle autisten en is ook niet beledigend bedoeld;
maar is het niet zo dat er vaak na de pubertijd geen echte verdere ontwikkeling is, zoals bij gewone volwassenen (niet autisten)? heb het idee dat ze ergenst blijven steken en naarmate ze ouder worden steeds stugger en moeilijker uit hun gewoontes te halen zijn... klopt dat?
ps: lonbonton ik moet wel zeggen dat het verwerken van alles wat mijn ex mij "aangedaan heeft" via dit forum en erover te praten en met andere "lotgenoten"het wel makkelijker gaat. om het gewoon een plaatsje te geven.
Ja die kinderlijke humor is iets wat vaak voorkomt, heb ik weleens gelezen.
Een beetje de poep en plas humor. ( Lachen waar kinderen om lachen.) En Laurel & Hardy achtige humor.
Ergens tegenaan stoten, uitglijden over een bananenschil, dat soort dingen.
Humor om woordgrapjes komt ook veel voor. Woorden met meerdere betekenissen.
Ik herken beide vormen van humor bij mijn zoon en mijn ex.
wat ik nu zeg, gaat vast niet over alle autisten en is ook niet beledigend bedoeld;
maar is het niet zo dat er vaak na de pubertijd geen echte verdere ontwikkeling is, zoals bij gewone volwassenen (niet autisten)? heb het idee dat ze ergenst blijven steken en naarmate ze ouder worden steeds stugger en moeilijker uit hun gewoontes te halen zijn... klopt dat?
ps: lonbonton ik moet wel zeggen dat het verwerken van alles wat mijn ex mij "aangedaan heeft" via dit forum en erover te praten en met andere "lotgenoten"het wel makkelijker gaat. om het gewoon een plaatsje te geven.
