Relaties
alle pijlers
bij welke 50% hoor jij? Scheiden of blijven?
zaterdag 9 februari 2008 om 20:23
50% van de nieuw gesloten huwelijken gaat scheiden. Vanavond werd dat gezegd in een item op het journaal. Ik meen dat het nu 1 op de 3 huwelijken is dat strand.
Ik zit in de levensfase dat ik begin met huisje, boompje, beestje. Ook zo in mijn omgeving. Veel huwelijken, eerste kindertjes zijn geboren. Ben zelf ook getrouwd en heb een zoon van 1. Ik leef met mijn man met de gedachte dat we samen 80 worden. Dat denken mijn vriendinnen en collega's ongetwijfeld ook.
Wie van ons zal het wel redden en wie niet? Vragen jullie je dat weleens af? Ik heb 1 vriendin waarvan ik weet dat er af en toe wat gedoe is. Toch kan ik me bijna niet voorstellen dat zij uit elkaar zullen gaan.
Ik zit in de levensfase dat ik begin met huisje, boompje, beestje. Ook zo in mijn omgeving. Veel huwelijken, eerste kindertjes zijn geboren. Ben zelf ook getrouwd en heb een zoon van 1. Ik leef met mijn man met de gedachte dat we samen 80 worden. Dat denken mijn vriendinnen en collega's ongetwijfeld ook.
Wie van ons zal het wel redden en wie niet? Vragen jullie je dat weleens af? Ik heb 1 vriendin waarvan ik weet dat er af en toe wat gedoe is. Toch kan ik me bijna niet voorstellen dat zij uit elkaar zullen gaan.
zondag 10 februari 2008 om 21:20
Ik vind de vraagstelling (tot welke 50% "behoor" jij) niet helemaal goed.
Het is niet zo dat mensen tot één van de categorieën (scheiden / blijven) "behoren". Zelfs mensen die zeggen dat ze 'blijvers' zijn, zouden in sommige relaties scheiden. Bijvoorbeeld als hun partner systematisch vreemdgaat, mishandelt, zijn kinderen misbruikt, of een ander ernstig probleem.
Als je de persoon getroffen hebt die bij je past, zul je bij elkaar blijven, anders niet. (Dat geldt althans voor een groot deel van de mensen.) Dus kan je bijvoorbeeld in één relatie scheiden en in de volgende blijven.
Wél is het zo dat sommige mensen meer moeite doen voor hun relatie, ook als die niet vanzelf gaat, of dat ze een relatie die wel goed gaat, waarderen, en zich niet openstellen voor anderen.
Maar niemand kan beweren dat hij/zij in élke relatie tot het bittere eind zou blijven (behalve misschien enkele super-religieuze mensen die denken dat ze daarvoor in het hiernamaals beloond zullen worden?).
Het is niet zo dat mensen tot één van de categorieën (scheiden / blijven) "behoren". Zelfs mensen die zeggen dat ze 'blijvers' zijn, zouden in sommige relaties scheiden. Bijvoorbeeld als hun partner systematisch vreemdgaat, mishandelt, zijn kinderen misbruikt, of een ander ernstig probleem.
Als je de persoon getroffen hebt die bij je past, zul je bij elkaar blijven, anders niet. (Dat geldt althans voor een groot deel van de mensen.) Dus kan je bijvoorbeeld in één relatie scheiden en in de volgende blijven.
Wél is het zo dat sommige mensen meer moeite doen voor hun relatie, ook als die niet vanzelf gaat, of dat ze een relatie die wel goed gaat, waarderen, en zich niet openstellen voor anderen.
Maar niemand kan beweren dat hij/zij in élke relatie tot het bittere eind zou blijven (behalve misschien enkele super-religieuze mensen die denken dat ze daarvoor in het hiernamaals beloond zullen worden?).
zondag 10 februari 2008 om 21:34
Ik dacht een blijver te zijn, heb ook ingezet op blijven, twee keer. En toch de stekker eruitgetrokken, de eerste keer valt over te twisten, misschien was er nog best iets uit die relatie te halen geweest, de tweede keer was onontkoombaar noodzakelijk.
Ik ga alleen nog voor blijven als het echt góed zit. Broer/zus zou daar wat mij betreft ook onder vallen.
Ik ga alleen nog voor blijven als het echt góed zit. Broer/zus zou daar wat mij betreft ook onder vallen.
maandag 11 februari 2008 om 09:04
Toen ik 11 jaar geleden trouwde, was ik ervan overtuigd dat het voor altijd zou zijn. Niet omdat ik naief was en dacht, dat het allemaal zo leuk en makkelijk zou worden. Maar omdat mijn man en ik beiden vechters waren en niet de types om snel iets op te geven. En omdat er eigenlijk niks was, waarover niet konden praten, we onze problemen altijd bespraken. Ik dacht dus dat we met die instelling ook de minder leuke periodes zouden kunnen overleven.
Ben sinds een jaar tóch gescheiden en baal er af en toe nog steeds van. Er bleek een probleem te zijn waar praten niks aan kon veranderen, en op den duur was ik daar aan onderdoor gegaan. Heb daarom voor mezelf gekozen, maar wat was ik teleurgesteld!!!
Ben sinds een jaar tóch gescheiden en baal er af en toe nog steeds van. Er bleek een probleem te zijn waar praten niks aan kon veranderen, en op den duur was ik daar aan onderdoor gegaan. Heb daarom voor mezelf gekozen, maar wat was ik teleurgesteld!!!
maandag 11 februari 2008 om 09:16
maandag 11 februari 2008 om 09:22
Ik dacht destijds ook dat het voor altijd was, maar we gingen toch na 9 jr uit elkaar en je kan dan nog zo hard willen proberen als de ander daar een stuk minder hard voor gaat dan werkt het toch niet, je moet het toch allebei willen, voor trouwen zijn er twee nodig maar voor te scheiden is er in principe maar 1 nodig.
maandag 11 februari 2008 om 10:10
Ik ben in principe een blijver, maar kan niet in de toekomst kijken.
Feit is wel dat we al heel wat met elkaar hebben meegemaakt en dat ook goed hebben doorstaan.
In mijn omgeving zijn tot nu toe weinig stellen uit elkaar gegaan, in verhouding veel te weinig. Op 1 persoon na, die verslijt zoveel vriendinnen dat ie in zijn eentje het gemiddelde hoog houdt
------WebKitFrmBoundary1JcH5uhWjyen6TW9--
Feit is wel dat we al heel wat met elkaar hebben meegemaakt en dat ook goed hebben doorstaan.
In mijn omgeving zijn tot nu toe weinig stellen uit elkaar gegaan, in verhouding veel te weinig. Op 1 persoon na, die verslijt zoveel vriendinnen dat ie in zijn eentje het gemiddelde hoog houdt
------WebKitFrmBoundary1JcH5uhWjyen6TW9--
maandag 11 februari 2008 om 10:44
Volgens mij moet je je niet richten op scheiden of blijven, maar op een gelukkig huwelijk. Ben jezelf gelukkig en is je partner gelukkig. Dat gaat niet vanzelf, dus daar is inzet van beide voor nodig. En het helpt flink als je snapt hoe het andere geslacht in elkaar steekt, en als je weet dat soms een crises normaal is. Bijvoorbeeld het krijgen van kleine kinderen, of een drukke baan wordt vaak als crisis ervaren. En uiteraard moet je een beetje geluk hebben met je partner.
maandag 11 februari 2008 om 10:59
Ik ben het met Kreeft eens. Je bent niet geslaagd in je liefdesleven als je je hele leven bij je eerste partner blijft maar niet gelukkig bent. Je bent geslaagd als je met je partner (ongeacht of dat de eerste is of niet) in staat bent om, zelfs in moeilijker omstandigheden, duurzaam gelukkig te zijn.
maandag 11 februari 2008 om 12:09
Ik ben een blijver, al heb ik in mijn relatie natuurlijk ook ups en downs gekend..Maar we zijn na al die jaren wel gelukkig met elkaar, en met onze kinderen.
Mijn man en ik zijn aanstaande vrijdag 24 jaar bij elkaar. Ja we waren er vroeg bij, hij was 15 en ik 16.
Wat mij persoonlijk al meerdere keren is opgevallen is, dat de stelletjes waarvan ik denk dat ze altijd bij elkaar zullen blijven toch uit elkaar gaan en dat stelletjes waarbij je denkt; wat moet daar van terecht komen' bij elkaar blijven.
Eigenlijk best bizar om te constateren...
Wij zijn zelf ook zo'n stelletje waarvan iedereen in het begin zei dat dit niks kon worden. Zo jong en dan al samenwonen, maar we zijn er toch maar zover gekomen, al zeg ik niet dat we er al zijn. Aan een relatie moet je blijven werken, anders gaat het fout.
Shania Twain met 'Your still the one' da's ons nummer..
Mijn man en ik zijn aanstaande vrijdag 24 jaar bij elkaar. Ja we waren er vroeg bij, hij was 15 en ik 16.
Wat mij persoonlijk al meerdere keren is opgevallen is, dat de stelletjes waarvan ik denk dat ze altijd bij elkaar zullen blijven toch uit elkaar gaan en dat stelletjes waarbij je denkt; wat moet daar van terecht komen' bij elkaar blijven.
Eigenlijk best bizar om te constateren...
Wij zijn zelf ook zo'n stelletje waarvan iedereen in het begin zei dat dit niks kon worden. Zo jong en dan al samenwonen, maar we zijn er toch maar zover gekomen, al zeg ik niet dat we er al zijn. Aan een relatie moet je blijven werken, anders gaat het fout.
Shania Twain met 'Your still the one' da's ons nummer..
maandag 11 februari 2008 om 13:50
quote:Reiger100 schreef op 11 februari 2008 @ 13:34:
Wanneer weet je eigenlijk of je 'een blijver' bent of niet? Als jij of je partner overlijdt?? Wat is de definitie van 'een blijver' ??
Goeie vraag!!
Als een "blijver" iemand is die koste wat kost in de relatie of het huwelijk blijft, dan ben ik een scheider.
Dan heb je natuurlijk ook nog de "blijvers" die toch gescheiden zijn, omdat ze geen keus hadden.
Wanneer weet je eigenlijk of je 'een blijver' bent of niet? Als jij of je partner overlijdt?? Wat is de definitie van 'een blijver' ??
Goeie vraag!!
Als een "blijver" iemand is die koste wat kost in de relatie of het huwelijk blijft, dan ben ik een scheider.
Dan heb je natuurlijk ook nog de "blijvers" die toch gescheiden zijn, omdat ze geen keus hadden.
maandag 11 februari 2008 om 13:54
Blijven..
Voor ons (mij) is scheiden gewoon geen optie, nooit. Dit heb ik altijd meegekregen qua normen en waarden vanuit mijn opvoeding vroeger en huidige geloofsbeleving. En juist omdat scheiden dus geen optie is, wordt je wel gedwongen om (altijd) je beste beentje voor te zetten in je relatie. Nu bijna 12 jaar samen.
Voor ons (mij) is scheiden gewoon geen optie, nooit. Dit heb ik altijd meegekregen qua normen en waarden vanuit mijn opvoeding vroeger en huidige geloofsbeleving. En juist omdat scheiden dus geen optie is, wordt je wel gedwongen om (altijd) je beste beentje voor te zetten in je relatie. Nu bijna 12 jaar samen.
maandag 11 februari 2008 om 14:07
Toen ik 19 jaar geleden ging trouwen, dacht ik dat het voor altijd zou zijn. Maar er zijn dingen die je vooraf niet kunt inschatten. Je wordt ouder, je ontwikkelt je en dan merk je dat je partner door omstandigheden die terug te voeren zijn op een ongeval in zijn puberteit die toch voor zijn deel zijn hersenen aangetast hebben niet mee ontwikkelt en zich blijft gedragen als een puber. Ik was 18 toen ik hem leerde kennen en kon die inschatting niet maken. Op mijn 27ste kregen we ons tweede kind en pas toen ging ik goed merken dat hij op dat niveau van zijn puberteit was gebleven. Dat werd voor mij te zwaar. Die draagkracht had ik niet, was zelf niet gezond. Financiële verantwoordelijkheid kon hij absoluut niet aan. En ik zat meer in een moederrol naar hem toe dan in een partnerrol.
7 jaar geleden ben ik van hem gescheiden, heb ook sinds die tijd een partner die heel goed bij mij past. Natuurlijk hoop ik dat dit goed blijft gaan, maar garanties heb je werkelijk nooit. Er zijn mensen die bij elkaar blijven ook al maken ze elkaar doodongelukkig en is er geen verbetering.
7 jaar geleden ben ik van hem gescheiden, heb ook sinds die tijd een partner die heel goed bij mij past. Natuurlijk hoop ik dat dit goed blijft gaan, maar garanties heb je werkelijk nooit. Er zijn mensen die bij elkaar blijven ook al maken ze elkaar doodongelukkig en is er geen verbetering.
maandag 11 februari 2008 om 14:20
quote:Mirjam762 schreef op 11 februari 2008 @ 13:54:
Blijven..
Voor ons (mij) is scheiden gewoon geen optie, nooit. Dit heb ik altijd meegekregen qua normen en waarden vanuit mijn opvoeding vroeger en huidige geloofsbeleving. En juist omdat scheiden dus geen optie is, wordt je wel gedwongen om (altijd) je beste beentje voor te zetten in je relatie. Nu bijna 12 jaar samen.Mirjam, wat zou je doen als je man je kinderen zou misbruiken???
Blijven..
Voor ons (mij) is scheiden gewoon geen optie, nooit. Dit heb ik altijd meegekregen qua normen en waarden vanuit mijn opvoeding vroeger en huidige geloofsbeleving. En juist omdat scheiden dus geen optie is, wordt je wel gedwongen om (altijd) je beste beentje voor te zetten in je relatie. Nu bijna 12 jaar samen.Mirjam, wat zou je doen als je man je kinderen zou misbruiken???
maandag 11 februari 2008 om 15:31
Reiger, als je zo'n (vrij extreme in mijn ogen) vraag stelt aan iemand die net als de anderen, hier gewoon haar mening geeft over haar eigen relatie, en je zet er drie vraagtekens achter...dan vind ik dat op zijn minst nogal dwingend overkomen.
Maar goed, en topic; ik weet niet precies wat ik dan zou doen. Hem aangeven waarschijnlijk? Ik heb hier geen scenario voor en vind dat ook geen schande. Ik ben vastbesloten om tot de dood ons scheidt bij mijn man te blijven (en hij bij mij) en ik vind de vraag theoretisch omdat er geen sprake is van seksueel misbruik door mijn man van onze kinderen.
Maar goed, en topic; ik weet niet precies wat ik dan zou doen. Hem aangeven waarschijnlijk? Ik heb hier geen scenario voor en vind dat ook geen schande. Ik ben vastbesloten om tot de dood ons scheidt bij mijn man te blijven (en hij bij mij) en ik vind de vraag theoretisch omdat er geen sprake is van seksueel misbruik door mijn man van onze kinderen.
maandag 11 februari 2008 om 15:56
quote:Mirjam762 schreef op 11 februari 2008 @ 15:31:
Reiger, als je zo'n (vrij extreme in mijn ogen) vraag stelt aan iemand die net als de anderen, hier gewoon haar mening geeft over haar eigen relatie,
Mirjam, ik vond het vrij extreem dat je stelde dat scheiden voor jou nooit een optie is. Ik had begrepen dat jij stelde dat dat niet alleen voor de relatie geldt die je met je man hebt, maar voor iedereen en voor alle relaties. Als je iets anders bedoelde, hebben we een misverstand. Ik vatte 'voor mij' op als 'volgens mij', maar misschien bedoelde je 'voor mijn situatie'?
en je zet er drie vraagtekens achter...dan vind ik dat op zijn minst nogal dwingend overkomen.
Die drie vraagtekens zette ik erachter omdat ik erg benieuwd was of je bij een man zou blijven die jullie kinderen zou misbruiken. De vraagtekens waren een manier om uit te drukken dat ik het verbazend zou vinden als je in een dergelijke situatie samen met je kinderen bij zo'n man zou blijven.
Maar goed, en topic; ik weet niet precies wat ik dan zou doen. Hem aangeven waarschijnlijk? Ik heb hier geen scenario voor en vind dat ook geen schande. Ik ben vastbesloten om tot de dood ons scheidt bij mijn man te blijven (en hij bij mij) en ik vind de vraag theoretisch omdat er geen sprake is van seksueel misbruik door mijn man van onze kinderen.
Die vraag is uiteraard theoretisch, maar soms wordt iets 'theoretisch' toch werkelijkheid. Daarmee bedoel ik het volgende: als je trouwt, verwacht je niet dat je man je kinderen zal misbruiken, en toch gebeurt het soms. En dan moet je natuurlijk een beslissing nemen. Ik zou zelf mijn kinderen niet langer willen blootstellen aan een man die ze misbruikt heeft en dan moet je op zijn minst van tafel en bed scheiden.
Ik probeer alleen maar bij jou een beetje begrip op te wekken voor het feit dat mensen in sommige omstandigheden scheiden en dat niet altijd door een gebrek aan normen en waarden komt.
Reiger, als je zo'n (vrij extreme in mijn ogen) vraag stelt aan iemand die net als de anderen, hier gewoon haar mening geeft over haar eigen relatie,
Mirjam, ik vond het vrij extreem dat je stelde dat scheiden voor jou nooit een optie is. Ik had begrepen dat jij stelde dat dat niet alleen voor de relatie geldt die je met je man hebt, maar voor iedereen en voor alle relaties. Als je iets anders bedoelde, hebben we een misverstand. Ik vatte 'voor mij' op als 'volgens mij', maar misschien bedoelde je 'voor mijn situatie'?
en je zet er drie vraagtekens achter...dan vind ik dat op zijn minst nogal dwingend overkomen.
Die drie vraagtekens zette ik erachter omdat ik erg benieuwd was of je bij een man zou blijven die jullie kinderen zou misbruiken. De vraagtekens waren een manier om uit te drukken dat ik het verbazend zou vinden als je in een dergelijke situatie samen met je kinderen bij zo'n man zou blijven.
Maar goed, en topic; ik weet niet precies wat ik dan zou doen. Hem aangeven waarschijnlijk? Ik heb hier geen scenario voor en vind dat ook geen schande. Ik ben vastbesloten om tot de dood ons scheidt bij mijn man te blijven (en hij bij mij) en ik vind de vraag theoretisch omdat er geen sprake is van seksueel misbruik door mijn man van onze kinderen.
Die vraag is uiteraard theoretisch, maar soms wordt iets 'theoretisch' toch werkelijkheid. Daarmee bedoel ik het volgende: als je trouwt, verwacht je niet dat je man je kinderen zal misbruiken, en toch gebeurt het soms. En dan moet je natuurlijk een beslissing nemen. Ik zou zelf mijn kinderen niet langer willen blootstellen aan een man die ze misbruikt heeft en dan moet je op zijn minst van tafel en bed scheiden.
Ik probeer alleen maar bij jou een beetje begrip op te wekken voor het feit dat mensen in sommige omstandigheden scheiden en dat niet altijd door een gebrek aan normen en waarden komt.
maandag 11 februari 2008 om 16:08
quote:Mirjam762 schreef op 11 februari 2008 @ 15:31:
. Ik ben vastbesloten om tot de dood ons scheidt bij mijn man te blijven (en hij bij mij) .
Dat zijn mijn man en ik overigens ook hoor! Maar dat kan alleen maar omdat wij allebei ons zullen blijven inzetten voor elkaar.
Mag ik je nog een vraag stellen om te weten te komen wat je precies bedoelt en hoe je denkt (dus niet om je aan te vallen)?
Als een man zich na zijn huwelijk ontpopt tot een huistiran, die dagelijks tiert en zelfs slaat, die zijn vrouw en kinderen uitscheldt, vernedert ook waar anderen bij zijn, en dat al twintig jaar lang, vind je dan nog dat een vrouw bij zo'n man moet blijven? En als je dat vindt, wat zijn daar je redenen voor? Vanuit welke concrete normen en waarden vind je dat dan?
. Ik ben vastbesloten om tot de dood ons scheidt bij mijn man te blijven (en hij bij mij) .
Dat zijn mijn man en ik overigens ook hoor! Maar dat kan alleen maar omdat wij allebei ons zullen blijven inzetten voor elkaar.
Mag ik je nog een vraag stellen om te weten te komen wat je precies bedoelt en hoe je denkt (dus niet om je aan te vallen)?
Als een man zich na zijn huwelijk ontpopt tot een huistiran, die dagelijks tiert en zelfs slaat, die zijn vrouw en kinderen uitscheldt, vernedert ook waar anderen bij zijn, en dat al twintig jaar lang, vind je dan nog dat een vrouw bij zo'n man moet blijven? En als je dat vindt, wat zijn daar je redenen voor? Vanuit welke concrete normen en waarden vind je dat dan?
maandag 11 februari 2008 om 16:37
Reiger, jammer dat je stelt dat ik vind dat Iedereen Altijd moet Blijven in zijn of haar relatie. Voor Mij en Mijn Man geldt dit, inderdaad ja, maar waar lees je dat ik dit anderen opleg?
En voor de rest; ik wens voor MIJzelf niet in te gaan op theoretische situaties zoals daar zijn een man die zich ontpopt tot huistiran of misbruiker. In Mijn Relatie speelt dit niet.
Je stelt "Ik probeer alleen maar bij jou een beetje begrip op te wekken voor het feit dat mensen in sommige omstandigheden scheiden en dat niet altijd door een gebrek aan normen en waarden komt." Ik schrijf nergens geen begrip te hebben voor mensen die in sommige omstandigheden scheiden en ik schrijf al helemaal niet dat dit door een gebrek aan normen en waarden zou komen. Men, ik vind het nogal vals om me dit te verwijten...
En als je het weten wilt; mijn normen en waarden zijn ontleend aan de Bijbel, waarin gesteld wordt dat een huwelijk levenslang is. Maar weggaan bij een mishandelende en misbruikende partner past ook in dat plaatje, uiteindelijk wel (dus don't worry voor zover je dat al deed). Maar nogmaals (zucht); ik leg MIJN normen en waarden aan niemand anders op, dus wat is je punt?
En voor de rest; ik wens voor MIJzelf niet in te gaan op theoretische situaties zoals daar zijn een man die zich ontpopt tot huistiran of misbruiker. In Mijn Relatie speelt dit niet.
Je stelt "Ik probeer alleen maar bij jou een beetje begrip op te wekken voor het feit dat mensen in sommige omstandigheden scheiden en dat niet altijd door een gebrek aan normen en waarden komt." Ik schrijf nergens geen begrip te hebben voor mensen die in sommige omstandigheden scheiden en ik schrijf al helemaal niet dat dit door een gebrek aan normen en waarden zou komen. Men, ik vind het nogal vals om me dit te verwijten...
En als je het weten wilt; mijn normen en waarden zijn ontleend aan de Bijbel, waarin gesteld wordt dat een huwelijk levenslang is. Maar weggaan bij een mishandelende en misbruikende partner past ook in dat plaatje, uiteindelijk wel (dus don't worry voor zover je dat al deed). Maar nogmaals (zucht); ik leg MIJN normen en waarden aan niemand anders op, dus wat is je punt?
