Relaties
alle pijlers
Culturele verschillen
maandag 8 januari 2024 om 22:54
Hoi allemaal,
Ik sta voor een uitdaging waar ik wat hulp bij nodig heb. Ik ben 23 jaar en heb al 5 jaar een relatie met mijn vriend. Het is voor ons beide onze allereerste relatie en we zijn heel gelukkig samen. Echter, culturele verschillen maken het moeilijk om de volgende stap te zetten. Ik ben namelijk Turks en hij is Nederlands. Ondanks dat mijn ouders best modern zijn en niet erg religieus, hechten ze toch veel waarde aan bepaalde normen en waarden, zoals niet samenwonen voor het huwelijk, pas samen reizen na het huwelijk. In principe kunnen we alles pas in vrijheid doen nadat we getrouwd zijn.
Mijn moeder heeft mijn vriend na bijna 5 jaar eindelijk ontmoet, dat is dus nog niet zo lang geleden. Tot die tijd hadden wij een "undercover relatie" (eigenlijk nog steeds, maar mijn moeder weet het nu alleen). Mijn vriend is een paar jaar ouder dan ik, dus voor hem begon de tijd wel echt te dringen na 5 jaar. Hij wilde heel graag samen de volgende stap zetten en vond het echt niet meer leuk hoe alles ging.
Door mijn vriend, maar ook omdat ik dat stiekeme relatiegedoe niet meer aankon, heb ik het uiteindelijk aan mijn moeder verteld. EN POH, WAT WAS DAT EEN OPLUCHTING! De eerste kennismaking verliep gelukkig erg goed. Mijn moeder en mijn vriend hebben super veel gekletst. Mijn moeder gaf tijdens het gesprek wel gelijk aan dat het voor haar allemaal heel nieuw is dat ik iets met een niet-Turkse jongen heb en dat zoiets nog nooit is voorgekomen binnen onze familie. Ze gaf ook aan dat het belangrijk is voor ons om na te denken over onze toekomst, aangezien we al 5 jaar samen zijn. Verder benoemde ze ook dat het binnen onze familie gebruikelijk is om op een gegeven moment te trouwen. Hoewel ze hier totaal geen haast achter zet, zijn dit gewoon dingen die doodnormaal zijn voor haar en daarom wilde ze dit bespreken om te achterhalen hoe het echt zit.
Maar nu komt het probleem: mijn vriend wil eerst samenwonen en een geregistreerd partnerschap voordat we gaan trouwen. Hij wil uiteindelijk wel heel graag trouwen, maar hij vindt de volgorde gewoon niet kloppen, dat je niet eerst kan samenwonen. Als ik heel eerlijk moet zijn, begrijp ik zijn kant wel en hoef ik ook niet per se gelijk te trouwen. Maar mijn ouders gaan dit echt zo raar vinden, het is zo anders dan hoe het eigenlijk hoort te gaan bij ons. Ze zien samenwonen als minder stabiel/serieus en ze denken dat dit vaak niet langdurig is. Af en toe denk ik na over het volgende scenario, en dan realiseer ik me echt dat dit geen succes gaat zijn: mijn vriend komt bij mij thuis en zegt tegen mijn pa: "Ja, ik hou van uw dochter, maar ik wil niet trouwen, ik wil eerst samenwonen," dan lacht mijn vader hem kei en keihard uit…
Ik vind heel deze situatie super lastig, want ik weet dat mijn vriend heel erg van mij houdt en echt klaar is voor een toekomst samen, maar voor hem is het niet vanzelfsprekend om eerst te trouwen. Ik heb soms het gevoel dat ik het leven van mijn vriend ook belemmer hierdoor, hij moet constant wachten op mij… Hij heeft alles ook op een rijtje, hij heeft een goede baan en spaart al een tijdje voor een huis voor ons samen. Ook ik ben net afgestudeerd en ben op zoek naar een baan, alles gaat dus de goede kant op. Maar dit alles maakt alles zo veel moeilijker waardoor we even niks kunnen. Zowel mijn ouders als mijn vriend willen het beste voor me, maar er zijn gewoon verschillen in cultuur.
Soms denk ik, wat is het verschil tussen zo'n partnerschap en trouwen? Dan kunnen we net zo goed trouwen toch? Ik vind trouwen namelijk iets heel moois en bijzonders, en dat vindt hij ook. Maar hij wil de volgorde dus anders:) Al mijn vriendinnen hebben wel een Turkse vriend dus bij hun ging het op de traditionele wijze, maar bij mij moet alles weer anders gaan:)
Ik vraag me af of iemand ervaring heeft met een vergelijkbare situatie en tips heeft voor mij over hoe ik dit het best kan aanpakken. Mijn ouders moeten mijn beslissing uiteindelijk wel accepteren, maar ik weet zelf gewoon nog niet wat ik wil. Please help me uit deze brand!
Alvast bedankt.
Ik sta voor een uitdaging waar ik wat hulp bij nodig heb. Ik ben 23 jaar en heb al 5 jaar een relatie met mijn vriend. Het is voor ons beide onze allereerste relatie en we zijn heel gelukkig samen. Echter, culturele verschillen maken het moeilijk om de volgende stap te zetten. Ik ben namelijk Turks en hij is Nederlands. Ondanks dat mijn ouders best modern zijn en niet erg religieus, hechten ze toch veel waarde aan bepaalde normen en waarden, zoals niet samenwonen voor het huwelijk, pas samen reizen na het huwelijk. In principe kunnen we alles pas in vrijheid doen nadat we getrouwd zijn.
Mijn moeder heeft mijn vriend na bijna 5 jaar eindelijk ontmoet, dat is dus nog niet zo lang geleden. Tot die tijd hadden wij een "undercover relatie" (eigenlijk nog steeds, maar mijn moeder weet het nu alleen). Mijn vriend is een paar jaar ouder dan ik, dus voor hem begon de tijd wel echt te dringen na 5 jaar. Hij wilde heel graag samen de volgende stap zetten en vond het echt niet meer leuk hoe alles ging.
Door mijn vriend, maar ook omdat ik dat stiekeme relatiegedoe niet meer aankon, heb ik het uiteindelijk aan mijn moeder verteld. EN POH, WAT WAS DAT EEN OPLUCHTING! De eerste kennismaking verliep gelukkig erg goed. Mijn moeder en mijn vriend hebben super veel gekletst. Mijn moeder gaf tijdens het gesprek wel gelijk aan dat het voor haar allemaal heel nieuw is dat ik iets met een niet-Turkse jongen heb en dat zoiets nog nooit is voorgekomen binnen onze familie. Ze gaf ook aan dat het belangrijk is voor ons om na te denken over onze toekomst, aangezien we al 5 jaar samen zijn. Verder benoemde ze ook dat het binnen onze familie gebruikelijk is om op een gegeven moment te trouwen. Hoewel ze hier totaal geen haast achter zet, zijn dit gewoon dingen die doodnormaal zijn voor haar en daarom wilde ze dit bespreken om te achterhalen hoe het echt zit.
Maar nu komt het probleem: mijn vriend wil eerst samenwonen en een geregistreerd partnerschap voordat we gaan trouwen. Hij wil uiteindelijk wel heel graag trouwen, maar hij vindt de volgorde gewoon niet kloppen, dat je niet eerst kan samenwonen. Als ik heel eerlijk moet zijn, begrijp ik zijn kant wel en hoef ik ook niet per se gelijk te trouwen. Maar mijn ouders gaan dit echt zo raar vinden, het is zo anders dan hoe het eigenlijk hoort te gaan bij ons. Ze zien samenwonen als minder stabiel/serieus en ze denken dat dit vaak niet langdurig is. Af en toe denk ik na over het volgende scenario, en dan realiseer ik me echt dat dit geen succes gaat zijn: mijn vriend komt bij mij thuis en zegt tegen mijn pa: "Ja, ik hou van uw dochter, maar ik wil niet trouwen, ik wil eerst samenwonen," dan lacht mijn vader hem kei en keihard uit…
Ik vind heel deze situatie super lastig, want ik weet dat mijn vriend heel erg van mij houdt en echt klaar is voor een toekomst samen, maar voor hem is het niet vanzelfsprekend om eerst te trouwen. Ik heb soms het gevoel dat ik het leven van mijn vriend ook belemmer hierdoor, hij moet constant wachten op mij… Hij heeft alles ook op een rijtje, hij heeft een goede baan en spaart al een tijdje voor een huis voor ons samen. Ook ik ben net afgestudeerd en ben op zoek naar een baan, alles gaat dus de goede kant op. Maar dit alles maakt alles zo veel moeilijker waardoor we even niks kunnen. Zowel mijn ouders als mijn vriend willen het beste voor me, maar er zijn gewoon verschillen in cultuur.
Soms denk ik, wat is het verschil tussen zo'n partnerschap en trouwen? Dan kunnen we net zo goed trouwen toch? Ik vind trouwen namelijk iets heel moois en bijzonders, en dat vindt hij ook. Maar hij wil de volgorde dus anders:) Al mijn vriendinnen hebben wel een Turkse vriend dus bij hun ging het op de traditionele wijze, maar bij mij moet alles weer anders gaan:)
Ik vraag me af of iemand ervaring heeft met een vergelijkbare situatie en tips heeft voor mij over hoe ik dit het best kan aanpakken. Mijn ouders moeten mijn beslissing uiteindelijk wel accepteren, maar ik weet zelf gewoon nog niet wat ik wil. Please help me uit deze brand!
Alvast bedankt.
dinsdag 9 januari 2024 om 23:12
Maar je kunt het dan ook omdraaien. De Turkse familie woont toch echt in Nederland en dan moeten ze ook respecteren dat een vriend netjes wordt voorgesteld als zeer gebruikelijke eerste stap is en daarna eerst wordt samengewoond voor het trouwen.fashionvictim schreef: ↑09-01-2024 23:03Nee, niet omdat het van de schoonfamilie moet, maar omdat hij TO en haar cultuur respecteert en dus begrijpt dat dat er bij hoort.
Net zoals er voor een Nederlander weer andere dingen bijhoren die TO zal moeten respecteren.
Ik zie eigenlijk geen enkel respect voor de vriend in deze familie; hij moet alle concessies doen en dan is het logisch dat in veel gevallen uiteindelijk de stekker uit een dergelijke relatie getrokken wordt.
dinsdag 9 januari 2024 om 23:15
Nee hoor, wat een onzin. Er zijn ook in Nederland genoeg groepen waarin het huwelijk zeer belangrijk is, en in de tijd dat mijn ouders trouwden was het zelfs voor vrijwel iedere Nederlander ook gewoon normaal. Ik ken zat Nederlanders die ook vanuit het ouderlijk huis met elkaar getrouwd zijn, de bible belt bijvoorbeeld zit er vol mee.combitron schreef: ↑09-01-2024 23:12Maar je kunt het dan ook omdraaien. De Turkse familie woont toch echt in Nederland en dan moeten ze ook respecteren dat een vriend netjes wordt voorgesteld als zeer gebruikelijke eerste stap is en daarna eerst wordt samengewoond voor het trouwen.
Ik zie eigenlijk geen enkel respect voor de vriend in deze familie; hij moet alle concessies doen en dan is het logisch dat in veel gevallen uiteindelijk de stekker uit een dergelijke relatie getrokken wordt.
Ik zie in dit topic vooral veel xenofoob gezwets waarbij TO en haar familie ten onrechte in een soort "achterlijke allochtonen"hoek gedrukt worden waar ze niet horen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 januari 2024 om 23:22
Dubois schreef: ↑09-01-2024 18:23Maar waarom zou haar vriend zich naar de normen en waarden van een andere cultuur schikken terwijl ze notabene in Nederland wonen? Het is een mooie stap voor TO (en eigenlijk vooral voor haar ouders) om verder te integreren in de westerse cultuur.
Als begin twintigers gaan trouwen zonder langere tijd met elkaar samen geleefd te hebben is vooral een kostbare zaak. Trouwen en scheiden kosten veel geld.
Ja mooie theorie, maar de praktijk is niet zo. Hij trouwt met een vrouw met Turkse wortels en bij dat hele pakketje hoort ook haar familie met traditionele waardes. En die gaan echt niet veranderen. En daar kun je van alles van vinden, maar zo is het. Grote delen van haar familie zullen dit niet trekken en haar uitsluiten. Als zij haar familie niet wil verliezen, dan ligt dat ook op zijn bord. Dat zij al 5 jaar relatie hebben zonder te trouwen, is al heel vooruitstrevend of eigenlijk not done.
dinsdag 9 januari 2024 om 23:27
Dat wordt in 'de bible belt' ook snel minder hoor. En dan hebben we het hier sowieso over een kleine minderheid in Nederland. Overigens worden ook vriend en vrienden in de 'bible belt' niet geheim gehouden hoor voor de rest van de familie.fashionvictim schreef: ↑09-01-2024 23:15Nee hoor, wat een onzin. Er zijn ook in Nederland genoeg groepen waarin het huwelijk zeer belangrijk is, en in de tijd dat mijn ouders trouwden was het zelfs voor vrijwel iedere Nederlander ook gewoon normaal. Ik ken zat Nederlanders die ook vanuit het ouderlijk huis met elkaar getrouwd zijn, de bible belt bijvoorbeeld zit er vol mee.
Ik zie in dit topic vooral veel xenofoob gezwets waarbij TO en haar familie ten onrechte in een soort "achterlijke allochtonen"hoek gedrukt worden waar ze niet horen.
En we wonen toch echt in Nederland , waar de realiteit is dat het heel normaal is dat je netjes als vriend of vriendin wordt voorgesteld, dat je daarna gaat samenwonen en pas daarna gaat trouwen.
En dan ga je nog voorbij aan mijn punt dat de vriend blijkbaar alle concessies moet doen, terwijl je hem verwijt geen respect te hebben voor de Turkse (trouw)cultuur. We hebben het hier niet over een klein dingetje als rekening houden met halal eten of iets dergelijks, maar over een fundamentele keuze die in feite bepalend is voor de rest van je leven.
Tot slot: ik zie weinig 'xenofoob gezwets', dat woord gebruik je als debattrucje om een karikatuur te maken van andere meningen.
Ik vind het helemaal niet achterlijk om heel snel te trouwen, maar vind het ook niet achterlijk om je hele leven te blijven samenwonen.
combitron wijzigde dit bericht op 09-01-2024 23:36
Reden: Typefout
Reden: Typefout
0.43% gewijzigd
dinsdag 9 januari 2024 om 23:29
Libelle44 schreef: ↑09-01-2024 22:25Het ligt er wel een beetje aan hoe lang je in Nederland woont..als jij hier geboren bent of hier pas vijf jaar woont . Als mijn ouders voor mijn geboorte naar Amerika zouden emigreren en ik zou daar geboren worden, dan kan er thuis wel een klompje aan de muur hangen, maar voel ik mij toch een Amerikaan met Nederlandse ouders.
Maak er nu eens China van. Of Nigeria. Of Marokko.
Geldt het dan ook ?
Ik zou ook niet perse met iemand met Nederlandse een relatie moeten hebben
Bij jou is dat dan toch anders en blijven jij en je familie en hele gemeenschap toch wel erg in je eigen kliek.
Dat noem ik niet echt integreren. Wij wonen sinds 6 jr in Duitsland, hebben nog geen duitse Nationaliteit, maar overwegen dit wel zodra het kan. Dochter woont samen met Kasachstaanse vriend (met Duitse moeder). Hij kwam hier vanaf dag 1 over de vloer. Wij hebben ook allemaal Duitse vrienden.
Dan gaat er met de integratie toch blijkbaar iets mis als al jouw vriendinnen volgens de traditie met een turk trouwen en jij je vriend niet durft voor te stellen. Ben benieuwd hoe het dan bij minder moderne turkse ouders gaat.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 9 januari 2024 om 23:30
Jij hebt het zelf over een undercover relatie en stiekem gedoe. Bovendien weet je moeder het pas na 5 jaar. Dat is echt niet gebruikelijkMelisssxx schreef: ↑09-01-2024 23:11Oké, dit klopt allemaal niet. Grappig dat je hier automatisch vanuit gaat zonder het te vragen. Mijn vriend en ik doen constant leuke dingen samen in de stad waar ik woon, omdat ik persoonlijk dikke vette schijt heb aan bekenden. Daarnaast weten bijna al mijn nichten van mijn relatie af. Dus het is allemaal niet zooo heftig voor hem. Ik ga super vaak naar zijn huis, en ondertussen kent mijn moeder hem ook. Dus maak alles niet erger dan het is. Bedankt x
dinsdag 9 januari 2024 om 23:33
Bedoel je ( of je vriend) niet een samenlevingscontract ipv een reg partnerschap? Dat eerste is een contract bij notaris mbt alles rond samenwonen.
Dat laatste id gewoon zelfde als een huwelijk voor de nederlands wet. Kan me niet voorstellen dat je echt dat bedoeld, lijkt me eerder dat hij of jij niet zo goed weet hoe dingen heten.
Dat laatste id gewoon zelfde als een huwelijk voor de nederlands wet. Kan me niet voorstellen dat je echt dat bedoeld, lijkt me eerder dat hij of jij niet zo goed weet hoe dingen heten.
Jaja.
dinsdag 9 januari 2024 om 23:41
TO benadrukt haar allochtoon zijn zelf heel erg. Heeft het over de Randstad waar bijna geen Nederlanders wonen.fashionvictim schreef: ↑09-01-2024 23:15Nee hoor, wat een onzin. Er zijn ook in Nederland genoeg groepen waarin het huwelijk zeer belangrijk is, en in de tijd dat mijn ouders trouwden was het zelfs voor vrijwel iedere Nederlander ook gewoon normaal. Ik ken zat Nederlanders die ook vanuit het ouderlijk huis met elkaar getrouwd zijn, de bible belt bijvoorbeeld zit er vol mee.
Ik zie in dit topic vooral veel xenofoob gezwets waarbij TO en haar familie ten onrechte in een soort "achterlijke allochtonen"hoek gedrukt worden waar ze niet horen.
Xenofoob? Nee, ik denk dat TO het cultuurverschil juist erg in stand houdt door het maar zo te doen zoals haar ouders het willen. Je hebt het over assimilatie, maar vind toch dat haar vriend zich uit liefde voor haar aan haar moet aanpassen door te trouwen.
woensdag 10 januari 2024 om 07:09
Dat laatste is nog maar de vraag natuurlijk. Wat zijn na het huwelijk de (volgende) verwachtingen van de schoonfamilie en de kring daar omheen waaraan voldaan dient te worden? Kennelijk zijn zulke verwachtingen behoorlijk bepalend voor het verloop van een relatie. Dus ik kan mij voorstellen dat vriend daar in zijn achterhoofd ook wel over nadenkt.
.
woensdag 10 januari 2024 om 07:25
+ 1fashionvictim schreef: ↑09-01-2024 23:15
Ik zie in dit topic vooral veel xenofoob gezwets waarbij TO en haar familie ten onrechte in een soort "achterlijke allochtonen"hoek gedrukt worden waar ze niet horen.
woensdag 10 januari 2024 om 10:35
TO, je vertelt eigenlijk steeds hetzelfde: jij weet niet wat je wilt en je kunt daarom geen besluit nemen.
Naar mijn idee verschuil je je qua argumentatie steeds achter zowel 'wat je ouders vinden' als 'wat je vriend vindt'. Het lijkt er erg op dat je het liefst zou willen dat anderen voor jou een besluit nemen, zodat je dat niet zelf hoeft te doen.
Maar het gaat er hier om wat jij wilt en vindt en om daar vervolgens achter te gaan staan en dát duidelijk te maken aan de mensen die belangrijk voor je zijn. Schuif het niet op 'culturele verschillen', want dat is niet de kern van de kwestie. Neem zélf de verantwoordelijkheid voor belangrijke zaken in jouw leven en leg die niet neer bij anderen door zo onduidelijk te zijn.
Naar mijn idee verschuil je je qua argumentatie steeds achter zowel 'wat je ouders vinden' als 'wat je vriend vindt'. Het lijkt er erg op dat je het liefst zou willen dat anderen voor jou een besluit nemen, zodat je dat niet zelf hoeft te doen.
Maar het gaat er hier om wat jij wilt en vindt en om daar vervolgens achter te gaan staan en dát duidelijk te maken aan de mensen die belangrijk voor je zijn. Schuif het niet op 'culturele verschillen', want dat is niet de kern van de kwestie. Neem zélf de verantwoordelijkheid voor belangrijke zaken in jouw leven en leg die niet neer bij anderen door zo onduidelijk te zijn.
urim wijzigde dit bericht op 10-01-2024 10:56
31.31% gewijzigd
woensdag 10 januari 2024 om 10:40
Niet alles gelezen, maar wel bekend met de situatie. Turkse vriendin van mij ging toch samenwonen met haar vriend (zij woonde wel al op kamers, dus ging niet vanuit huis). Haar ouders wisten dit alleen niet. Ze hebben altijd gedaan alsof zij daar alleen woonde (en hij gewoon op visite was o.i.d.), tot ze gingen trouwen. Toen trok hij zogenaamd bij haar in. Ze zijn alsnog jong getrouwd trouwens (eerste in onze vriendinnengroep)!
Wel heel treurig voor iedereen dat het zo moest vond ik, dat eerlijk zijn gewoon niet als een optie voelt.
Wel heel treurig voor iedereen dat het zo moest vond ik, dat eerlijk zijn gewoon niet als een optie voelt.
woensdag 10 januari 2024 om 11:12
woensdag 10 januari 2024 om 11:24
Een oudoom van me ging in de jaren 50 samenwonen met zijn vriend in een durp ergens. Als er dan familie langs kwam die nergens van mocht weten, dan was vriend de 'bediende'Vazig schreef: ↑10-01-2024 10:40Niet alles gelezen, maar wel bekend met de situatie. Turkse vriendin van mij ging toch samenwonen met haar vriend (zij woonde wel al op kamers, dus ging niet vanuit huis). Haar ouders wisten dit alleen niet. Ze hebben altijd gedaan alsof zij daar alleen woonde (en hij gewoon op visite was o.i.d.), tot ze gingen trouwen. Toen trok hij zogenaamd bij haar in. Ze zijn alsnog jong getrouwd trouwens (eerste in onze vriendinnengroep)!
Wel heel treurig voor iedereen dat het zo moest vond ik, dat eerlijk zijn gewoon niet als een optie voelt.
Is jaren een running gag geweest in de familie, want niemand was gek natuurlijk 
intothewild wijzigde dit bericht op 10-01-2024 11:35
0.63% gewijzigd
No one ever made a difference by being like everyone else.
woensdag 10 januari 2024 om 11:27
Ja precies dit, en grow up already.urim schreef: ↑10-01-2024 10:35TO, je vertelt eigenlijk steeds hetzelfde: jij weet niet wat je wilt en je kunt daarom geen besluit nemen.
Naar mijn idee verschuil je je qua argumentatie steeds achter zowel 'wat je ouders vinden' als 'wat je vriend vindt'. Het lijkt er erg op dat je het liefst zou willen dat anderen voor jou een besluit nemen, zodat je dat niet zelf hoeft te doen.
Maar het gaat er hier om wat jij wilt en vindt en om daar vervolgens achter te gaan staan en dát duidelijk te maken aan de mensen die belangrijk voor je zijn. Schuif het niet op 'culturele verschillen', want dat is niet de kern van de kwestie. Neem zélf de verantwoordelijkheid voor belangrijke zaken in jouw leven en leg die niet neer bij anderen door zo onduidelijk te zijn.
Niemand zei dat het makkelijk ging zijn.
Lorem Ipsum
woensdag 10 januari 2024 om 11:30
Waarschijnlijk wist iedereen precies hoe het zat, maar was het voor iedereen makkelijk om te doen alsof ze geloofden dat ze niet samenwoonden.Vazig schreef: ↑10-01-2024 10:40Niet alles gelezen, maar wel bekend met de situatie. Turkse vriendin van mij ging toch samenwonen met haar vriend (zij woonde wel al op kamers, dus ging niet vanuit huis). Haar ouders wisten dit alleen niet. Ze hebben altijd gedaan alsof zij daar alleen woonde (en hij gewoon op visite was o.i.d.), tot ze gingen trouwen. Toen trok hij zogenaamd bij haar in. Ze zijn alsnog jong getrouwd trouwens (eerste in onze vriendinnengroep)!
Wel heel treurig voor iedereen dat het zo moest vond ik, dat eerlijk zijn gewoon niet als een optie voelt.
woensdag 10 januari 2024 om 11:46
Dat klinkt heel logisch eigenlijk. Daar heb ik nooit bij stilgestaan. Mijn vriendin had in ieder geval nooit uitgesproken het idee te hebben dat haar ouders het stiekem toch wisten haha. Ik ga het een keer vragen.
woensdag 10 januari 2024 om 12:55
TO..ook al zou je nu gaan trouwen. Is dan ineens alles goed?
Je hebt het vijf jaar voor je ouders verzwegen. Vijf jaar! Dat is een enorm lange tijd. Dát zou ik als ouder pas erg vinden.
Ik snap ook niet dat je moeder dáar niet met je over in gesprek wil i.p.v. direct over een huwelijk te beginnen. Het feit dat een dochter het vijf jaar niet zo durven te vertellen zou mij als moeder met een dochter van jouw leeftijd enorm kwetsen.
Je hebt het vijf jaar voor je ouders verzwegen. Vijf jaar! Dat is een enorm lange tijd. Dát zou ik als ouder pas erg vinden.
Ik snap ook niet dat je moeder dáar niet met je over in gesprek wil i.p.v. direct over een huwelijk te beginnen. Het feit dat een dochter het vijf jaar niet zo durven te vertellen zou mij als moeder met een dochter van jouw leeftijd enorm kwetsen.
woensdag 10 januari 2024 om 13:22
Blijkbaar valt TO’s moeder niet over het feit dat ze al vijf jaar samen zijn en het zo lang verzwegen hebben.
Dat jij als Nederlandse moeder dat niet kunt voorstellen is ook weer een cultuurverschil. Ik heb van meer moslims gehoord dat ze een partner pas voorstellen als het serieus genoeg is, en dat kan een paar jaar duren.
Dat jij als Nederlandse moeder dat niet kunt voorstellen is ook weer een cultuurverschil. Ik heb van meer moslims gehoord dat ze een partner pas voorstellen als het serieus genoeg is, en dat kan een paar jaar duren.
Coffee is never my cup of tea
woensdag 10 januari 2024 om 13:33
@TO, waarom heb je je vriend niet eerder voorgesteld aan je ouders als zij volgens jou, toch zo modern zijn? Waarom hield je hem vanaf dag 1 geheim? En ken jij je schoonfamilie overigens wel? Zo ja, vinden die het normaal dat hun zoon/broer/familielid geheim werd/wordt gehouden?
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
woensdag 10 januari 2024 om 13:45
Heel goed gezegd. To ga denken wat JIJ wil. Wel willen trouwen is niet 'modern' of 'beter'. Niet willen trouwen en samenwonen is niet 'zoals het hier hoort'.Klapstoel schreef: ↑09-01-2024 23:01Eens met FV.
Voor jou en jouw familie zijn de consequenties van niet trouwen veel groter dan voor hem de consequentie van wel trouwen.
En (ietwat sarcastisch) in ‘de’ Nederlandse cultuur stelt trouwen niet zo veel voor. Dus waarom dat niet voor jou(w achtergrond) over hebben?
Als jij niet wilt trouwen en wel wilt samenwonen: lekker doen.
Maar je níet schuldig voelen dat jij ook culturele bagage meeneemt die invloed heeft op jouw wensen en beslissingen.
Wat in jouw huis/toekomstige huis goed voelt, dat hoort.
En lees de post van fv nog even goed door. Hele goede punten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
