
Daar ben ik weer
donderdag 6 maart 2008 om 10:06
Hallo vivaforummers,
Een tijdje geleden heb ik hier ook al (heerlijk) alles van mij af kunnen schrijven en nu probeer ik het maar weer.
In oktober is het uitgegaan tussen mijn vriend en mij o.a. omdat mijn ouders onze relatie (niet meer) accepteerden en dit te veel druk legde op onze relatie, omdat ik niet wist hoe ik er mee om moest gaan. Hij heeft toen wel tegen mij gezegd dat hij wel heel veel van mij houdt en dat zijn intentie was om weer bij elkaar te komen.
We hebben toen een periode heel weinig contact gehad, ik ben mijn eigen leventje weer gaan opbouwen en dat deed mij goed. Ik ontmoette natuurlijk ook andere mannen, maar voor mij was en is mijn ex het nog steeds helemaal voor mij.
Nu hebben we de laatste tijd weer meer contact, hij is ook weer een paar keer bij mij geweest (niet blijven slapen) en dat was in 1 woord super! Hij denkt daar hetzelfde over en heeft het ook steeds vaker over dingen die we in de toekomst (wanneer we weer bijelkaar zijn) kunnen doen, bijvoorbeeld vakanties enz.
Hij heeft ook bij vrienden aangegeven dat hij weer toekomst tussen ons ziet en dat hij steeds meer denkt dat het goedkomt.
Klink allemaal heel positief, maar het punt is dat ik geen geduld meer heb! wanneer het zo goed voelt wil ik het liefst nu alles weer oppakken, maar hij is bang dat het te snel gaat en dat we dan alles verpesten.
Nog één van de redenen dat het uitging was (volgens hem) dat we geen eigen leven meer hadden. Dit kwam o.a. omdat hij ver bij mij vandaan woonden en we dus alle weekenden of in zijn woonplaats of in mijn woonplaats waren. Ik ga nu weer met vriendinnen vaker stappen en hij heeft ook weer de ruimte en de rust om alles in vullen zoals hij dat zelf prettig vindt.
Hij geeft bij aan geniet van de momenten zonder mij, maar ook de momenten samen.
Hij heeft bij mij aangegeven dat we onze relatie rustig aan weer opbouwen, gisteren noemde hij het opeens een adempauze. Naar mijn mening is dit niet hetzelfde, maar volgens hem weet ik wat hij bedoelt.
Ik wil het liefst iedere dag de bevestiging dat hij nog steeds van mij houdt en heel graag wil dat het goedkomt, hij vindt dat hij mij heeft verteld hoe het zit en dat hij niet 100x hetzelfde verhaal hoeft te vertellen, omdat dat alles niet echt bevordert.
Eigenlijk vanaf het moment dat hij heeft gezegd dat hij de relatie weer rustig aan wil opbouwen ben ik helemaal van de rel, omdat het niet snel genoeg gaat.
Afgelopen weekend was ik bij hem en hij had verteld dat hij vrijdag naar een vriend was geweest. Mandag zei hij ik moet je wat vertellen ik was niet bij hem, maar ik was wat drinken met iemand, een vrouw dus. heb hem gevraagd of er wat gebeurd was hij gaf aan van niet dat het gewoon vriendschappelijk was en dat hij haar kende via via. Zij ligt in scheiding en had juridisch advies nodig. De reden dat hij mij dat niet had verteld was dat ik nogal hysterisch kan reageren en dat dat het niet waard is, omdat er niks tussen hen aan de hand is. Vanaf dat moment maak ik mij hartstikke druk hoe dit allemaal verder moet gaan. heb hem gevraagd of we nu wel trouw aan elkaar zijn omdat we weer een relatie proberen op te bouwen en hij geeft aan van wel, maar gisteren zegt hij om mij te klieren daten mag wel. Hij doet dat om mij uit de tent te lokken en ik ga er dan vol op in.
Heb gisteren ook weer ruzie met mijn moeder gehad omdat ze niet snapt dat ik weer een relatie met hem wil opbouwen, dat geeft ook weer zo veel spanningen en ruzies dat wil en kan ik er helemaal niet bij hebben!
Het is weer een lang verhaal geworden, maar ik weet gewoon niet meer hoe en wat. Hoe lang moet het duren voordat je weer samen echt verder kan???
Bedankt in ieder geval voor het lezen!
Een tijdje geleden heb ik hier ook al (heerlijk) alles van mij af kunnen schrijven en nu probeer ik het maar weer.
In oktober is het uitgegaan tussen mijn vriend en mij o.a. omdat mijn ouders onze relatie (niet meer) accepteerden en dit te veel druk legde op onze relatie, omdat ik niet wist hoe ik er mee om moest gaan. Hij heeft toen wel tegen mij gezegd dat hij wel heel veel van mij houdt en dat zijn intentie was om weer bij elkaar te komen.
We hebben toen een periode heel weinig contact gehad, ik ben mijn eigen leventje weer gaan opbouwen en dat deed mij goed. Ik ontmoette natuurlijk ook andere mannen, maar voor mij was en is mijn ex het nog steeds helemaal voor mij.
Nu hebben we de laatste tijd weer meer contact, hij is ook weer een paar keer bij mij geweest (niet blijven slapen) en dat was in 1 woord super! Hij denkt daar hetzelfde over en heeft het ook steeds vaker over dingen die we in de toekomst (wanneer we weer bijelkaar zijn) kunnen doen, bijvoorbeeld vakanties enz.
Hij heeft ook bij vrienden aangegeven dat hij weer toekomst tussen ons ziet en dat hij steeds meer denkt dat het goedkomt.
Klink allemaal heel positief, maar het punt is dat ik geen geduld meer heb! wanneer het zo goed voelt wil ik het liefst nu alles weer oppakken, maar hij is bang dat het te snel gaat en dat we dan alles verpesten.
Nog één van de redenen dat het uitging was (volgens hem) dat we geen eigen leven meer hadden. Dit kwam o.a. omdat hij ver bij mij vandaan woonden en we dus alle weekenden of in zijn woonplaats of in mijn woonplaats waren. Ik ga nu weer met vriendinnen vaker stappen en hij heeft ook weer de ruimte en de rust om alles in vullen zoals hij dat zelf prettig vindt.
Hij geeft bij aan geniet van de momenten zonder mij, maar ook de momenten samen.
Hij heeft bij mij aangegeven dat we onze relatie rustig aan weer opbouwen, gisteren noemde hij het opeens een adempauze. Naar mijn mening is dit niet hetzelfde, maar volgens hem weet ik wat hij bedoelt.
Ik wil het liefst iedere dag de bevestiging dat hij nog steeds van mij houdt en heel graag wil dat het goedkomt, hij vindt dat hij mij heeft verteld hoe het zit en dat hij niet 100x hetzelfde verhaal hoeft te vertellen, omdat dat alles niet echt bevordert.
Eigenlijk vanaf het moment dat hij heeft gezegd dat hij de relatie weer rustig aan wil opbouwen ben ik helemaal van de rel, omdat het niet snel genoeg gaat.
Afgelopen weekend was ik bij hem en hij had verteld dat hij vrijdag naar een vriend was geweest. Mandag zei hij ik moet je wat vertellen ik was niet bij hem, maar ik was wat drinken met iemand, een vrouw dus. heb hem gevraagd of er wat gebeurd was hij gaf aan van niet dat het gewoon vriendschappelijk was en dat hij haar kende via via. Zij ligt in scheiding en had juridisch advies nodig. De reden dat hij mij dat niet had verteld was dat ik nogal hysterisch kan reageren en dat dat het niet waard is, omdat er niks tussen hen aan de hand is. Vanaf dat moment maak ik mij hartstikke druk hoe dit allemaal verder moet gaan. heb hem gevraagd of we nu wel trouw aan elkaar zijn omdat we weer een relatie proberen op te bouwen en hij geeft aan van wel, maar gisteren zegt hij om mij te klieren daten mag wel. Hij doet dat om mij uit de tent te lokken en ik ga er dan vol op in.
Heb gisteren ook weer ruzie met mijn moeder gehad omdat ze niet snapt dat ik weer een relatie met hem wil opbouwen, dat geeft ook weer zo veel spanningen en ruzies dat wil en kan ik er helemaal niet bij hebben!
Het is weer een lang verhaal geworden, maar ik weet gewoon niet meer hoe en wat. Hoe lang moet het duren voordat je weer samen echt verder kan???
Bedankt in ieder geval voor het lezen!
maandag 10 maart 2008 om 10:24
'Toch is het jammer dat ik een schop onder mijn kont überhaupt nodig heb, maar ja zo is het nu eenmaal!
Gisteren weer een sms vanaf zijn vakantieadres van hem ontvangen, heel leuk, maar het vervelende is dat mijn humeur afhankelijk is of hij wel of niet wat van zich laat horen!!
Daar moet ik dus ook van af!
Het stomme is dan ook dat wanneer ik maar 1 sms krijg (wat eigenlijk al heel erg leuk is) dat ik mij dan zelfs ga bedenken dat hij maar 1 stuurt omdat hij druk is om met iemand anders te smsen! Op zo een moment sla ik helemaal door en dat slaat gewoon helemaal nergens op!!
Gisteren weer een sms vanaf zijn vakantieadres van hem ontvangen, heel leuk, maar het vervelende is dat mijn humeur afhankelijk is of hij wel of niet wat van zich laat horen!!
Daar moet ik dus ook van af!
Het stomme is dan ook dat wanneer ik maar 1 sms krijg (wat eigenlijk al heel erg leuk is) dat ik mij dan zelfs ga bedenken dat hij maar 1 stuurt omdat hij druk is om met iemand anders te smsen! Op zo een moment sla ik helemaal door en dat slaat gewoon helemaal nergens op!!
donderdag 20 maart 2008 om 22:21
Toch maar weer even schrijven!
Net een heel gesprek gehad met ex. Hij wil het echt heel graag rustig opbouwen en heeft heel sterk in zijn achterhoofd dat hij uiteindelijk met mij verder wil in de toekomst.
Ik heb hem gezegd dat ik het heel erg moeilijk vind omdat we beiden hetzelfde willen (dat het uiteindelijk goed komt) maar dat ik dat linksom wil bereiken en hij rechtsom. Dat maakt het voor mij en hem heel moeilijk. Heb ook aangegeven dat het mij heel onzeker maakt, maar volgens hem doe ik dat zelf.
Er beginnen nu ook steeds meer mensen om mij heen te zeggen dat het nu wel heel erg lang duurt en dat maakt het voor mij alleen maar moeilijker, omdat ik mij altijd zo aantrek van wat anderen zeggen.
Hij komt dit weekend weer naar mij toe en hij geeft aan dat hij dat niet zomaar doet. Hij wil graag dat we het weer echt leuk hebben samen zonder irritaties en vanuit daar weer verder kunnen. Ik vind dat niet zo realistisch, want wanneer je een relatie hebt is het niet allemaal leuk.
weet verder niet zo goed wat ik nu van eventuele reacties verwacht maar ik ben het kwijt!
Fijne pasen
Net een heel gesprek gehad met ex. Hij wil het echt heel graag rustig opbouwen en heeft heel sterk in zijn achterhoofd dat hij uiteindelijk met mij verder wil in de toekomst.
Ik heb hem gezegd dat ik het heel erg moeilijk vind omdat we beiden hetzelfde willen (dat het uiteindelijk goed komt) maar dat ik dat linksom wil bereiken en hij rechtsom. Dat maakt het voor mij en hem heel moeilijk. Heb ook aangegeven dat het mij heel onzeker maakt, maar volgens hem doe ik dat zelf.
Er beginnen nu ook steeds meer mensen om mij heen te zeggen dat het nu wel heel erg lang duurt en dat maakt het voor mij alleen maar moeilijker, omdat ik mij altijd zo aantrek van wat anderen zeggen.
Hij komt dit weekend weer naar mij toe en hij geeft aan dat hij dat niet zomaar doet. Hij wil graag dat we het weer echt leuk hebben samen zonder irritaties en vanuit daar weer verder kunnen. Ik vind dat niet zo realistisch, want wanneer je een relatie hebt is het niet allemaal leuk.
weet verder niet zo goed wat ik nu van eventuele reacties verwacht maar ik ben het kwijt!
Fijne pasen
donderdag 20 maart 2008 om 23:21
Tja.. ik ben het niet eens met dat jij jezelf onzeker maakt en hij daar dus niets mee te maken heeft. De situatie tussen jullie maakt je onzeker, dus gaat het julie beiden aan. Misschien kan je hem duidelijk maken dat zijn reactie jou niet echt helpt en dat je het graag daarover wilt hebben. De onzekerheid komt voort uit de ruimte die hij voor zichzelf wil; prima, maar dat heeft ook effect op jou. ZIjn gedrag en keuzes hebben gevolgen en die moet je dan ook samen kunnen oplossen.
Wat houdt hem eigenlijk nu tegen, als hij weet dat hij in de toekomst, uiteindelijk (vaag begrip) met jou verder wil? Wat wil hij dan nu bereiken? Want hij houdt wel degelijk afstand, denkt zich een beetje in?
Als hij het leuk wil hebben zonder irritaties, dat kan goed als jullie lekker een weekend samen zijn. Maar misschien is het handig om ook een dag/later tijdstip te plannen om het over de moeilijke dingen te hebben. Dan weet je dat je het in ieder geval kwijt kan.
En verder... (de beste stuurlui staan aan wal) vind ik dat je goed voor jezelf moet zorgen, natuurlijk heeft hij ruimte nodig. Maar jij bent er ook nog en bent minstens zo belangrijk, dit heeft ook allemaal impact op jou en je zou niet steeds moeten piekeren, zorgen maken, twijfelen enzovoorts!
Wat is zijn doel van het langzaam opbouwen (en waar is hij bang voor als het in een 'normaal tempo' zou gaan?)? Wat is volgens hem de 'winst' daarvan? En wat verstaat hij, in de praktijk, onder 'langzaam opbouwen'? Heb je deze vragen al eens gesteld aan hem?
Wat houdt hem eigenlijk nu tegen, als hij weet dat hij in de toekomst, uiteindelijk (vaag begrip) met jou verder wil? Wat wil hij dan nu bereiken? Want hij houdt wel degelijk afstand, denkt zich een beetje in?
Als hij het leuk wil hebben zonder irritaties, dat kan goed als jullie lekker een weekend samen zijn. Maar misschien is het handig om ook een dag/later tijdstip te plannen om het over de moeilijke dingen te hebben. Dan weet je dat je het in ieder geval kwijt kan.
En verder... (de beste stuurlui staan aan wal) vind ik dat je goed voor jezelf moet zorgen, natuurlijk heeft hij ruimte nodig. Maar jij bent er ook nog en bent minstens zo belangrijk, dit heeft ook allemaal impact op jou en je zou niet steeds moeten piekeren, zorgen maken, twijfelen enzovoorts!
Wat is zijn doel van het langzaam opbouwen (en waar is hij bang voor als het in een 'normaal tempo' zou gaan?)? Wat is volgens hem de 'winst' daarvan? En wat verstaat hij, in de praktijk, onder 'langzaam opbouwen'? Heb je deze vragen al eens gesteld aan hem?
vrijdag 21 maart 2008 om 13:27
Hoi Julia1982,
Bedankt voor je reactie!
Hij houdt inderdaad afstand en dat vind ik heel erg moeilijk! Wanneer je beiden graag wil dan kan je er toch weer voor gaan?!
Maar hij is veel te bang dat alle problemen (met mijn ouders en mijn reactie daarop) weer van voor af aan begint en ook vindt hij het heel belangrijk dat we echt beiden weer een eigen leven hebben en dat weer aan elkaar kunnen aanpassen.
Hij bedoelt het allemaal best goed en ik weet stiekem wel dat hij op zijn manier zijn best doet, maar het feit is gewoon dat ik heel ongeduldig ben en hij heeft veel meer rust!
Morgen wanneer hij bij mij is ga ik hem wel vragen hoe lang hij hiermee wil doorgaan, want ik kan dit ook niet oneindig!
Weet ook dat ik mij niet zo druk moet maken en hem gewoon moet vertrouwen en nog veel belangrijker mijzelf!!
We zullen zien hoe het morgen weer gaat, vind het in ieder geval heel fijn om hem weer te zien morgen en hij gelukkig ook om mij weer te zien!
Groetjes
Bedankt voor je reactie!
Hij houdt inderdaad afstand en dat vind ik heel erg moeilijk! Wanneer je beiden graag wil dan kan je er toch weer voor gaan?!
Maar hij is veel te bang dat alle problemen (met mijn ouders en mijn reactie daarop) weer van voor af aan begint en ook vindt hij het heel belangrijk dat we echt beiden weer een eigen leven hebben en dat weer aan elkaar kunnen aanpassen.
Hij bedoelt het allemaal best goed en ik weet stiekem wel dat hij op zijn manier zijn best doet, maar het feit is gewoon dat ik heel ongeduldig ben en hij heeft veel meer rust!
Morgen wanneer hij bij mij is ga ik hem wel vragen hoe lang hij hiermee wil doorgaan, want ik kan dit ook niet oneindig!
Weet ook dat ik mij niet zo druk moet maken en hem gewoon moet vertrouwen en nog veel belangrijker mijzelf!!
We zullen zien hoe het morgen weer gaat, vind het in ieder geval heel fijn om hem weer te zien morgen en hij gelukkig ook om mij weer te zien!
Groetjes
zaterdag 22 maart 2008 om 12:42
hoi ...
ik snap je heel goed llaura.. Dat gevoel van jou ken ik heel goed... alleen bij mij en mijn vriend is het ook uit geweest en toen zijn we weer in een opbouwende fase terecht gekomen zoals hij dat mooi zei...heeeeeeeeeeel rustig aan... Maar dan ook heeeeeel rustig .. vooral afspreken wanneer mijnheer uitkwam...en vooral niet te moeilijk doen inzake bevestiging.. want dat benauwde hem teveel... Ik heb mijzelf dus 6 maanden weggecijferd.. omndat ik zograag wilde door hem tijd te geven de relatie weer te laten werken.. Echter het is nooit meer gweest hoe het was geweest... Hij ging er ook niet 100% voor maar 50%...Ik kon met die onduidelijkheid niet meer omgaan...Eerst was het opbouwende fase en toen was het ineens aftastende fase.. dat is volgens mij ook niet hetzelfde..Het is uit .. en goed uit! Hij is erook noot meer op teruggekomen....:-(Tuurlijk moet je iemand niet onder druk zetten... maar als je na een paar maanden geen opwaarste spiraal zit... dan zou ik voor jzelf kiezen.. En die bevestiging is logisch.. want dat gedrag van hem maakt jou onzeker.. Jij wil gewoon er 100% voor gaan... helemaal niks mis mee...Jullie staan er naar mijn anders in...
Meis.. geef het tijd maar als je op een gegeven teveel moet inleveren... kies voor jezelf
ik snap je heel goed llaura.. Dat gevoel van jou ken ik heel goed... alleen bij mij en mijn vriend is het ook uit geweest en toen zijn we weer in een opbouwende fase terecht gekomen zoals hij dat mooi zei...heeeeeeeeeeel rustig aan... Maar dan ook heeeeeel rustig .. vooral afspreken wanneer mijnheer uitkwam...en vooral niet te moeilijk doen inzake bevestiging.. want dat benauwde hem teveel... Ik heb mijzelf dus 6 maanden weggecijferd.. omndat ik zograag wilde door hem tijd te geven de relatie weer te laten werken.. Echter het is nooit meer gweest hoe het was geweest... Hij ging er ook niet 100% voor maar 50%...Ik kon met die onduidelijkheid niet meer omgaan...Eerst was het opbouwende fase en toen was het ineens aftastende fase.. dat is volgens mij ook niet hetzelfde..Het is uit .. en goed uit! Hij is erook noot meer op teruggekomen....:-(Tuurlijk moet je iemand niet onder druk zetten... maar als je na een paar maanden geen opwaarste spiraal zit... dan zou ik voor jzelf kiezen.. En die bevestiging is logisch.. want dat gedrag van hem maakt jou onzeker.. Jij wil gewoon er 100% voor gaan... helemaal niks mis mee...Jullie staan er naar mijn anders in...
Meis.. geef het tijd maar als je op een gegeven teveel moet inleveren... kies voor jezelf
zaterdag 22 maart 2008 om 22:27
Bedankt voor je reactie!
Vandaag is hij bij mij geweest en gelukkig hebben we heel goed met elkaar kunnen praten! Alles komt op zijn initiatief nu en we gaan weer vaker met elkaar afspreken!
we hebben het nu zelfs over eventuele vakantie in september gehad en ook over wat verder de toekomst in!
Zie alles gelukkig weer wat rooskleuriger in en heb nu ook weer wat meer rust om het rustig op te bouwen!
Hoop dat mijn gevoel niet liegt, maar nu voelt het goed!
En anders schrijf ik gewoon weer een stukje!
Vandaag is hij bij mij geweest en gelukkig hebben we heel goed met elkaar kunnen praten! Alles komt op zijn initiatief nu en we gaan weer vaker met elkaar afspreken!
we hebben het nu zelfs over eventuele vakantie in september gehad en ook over wat verder de toekomst in!
Zie alles gelukkig weer wat rooskleuriger in en heb nu ook weer wat meer rust om het rustig op te bouwen!
Hoop dat mijn gevoel niet liegt, maar nu voelt het goed!
En anders schrijf ik gewoon weer een stukje!
zaterdag 22 maart 2008 om 22:27
Bedankt voor je reactie!
Vandaag is hij bij mij geweest en gelukkig hebben we heel goed met elkaar kunnen praten! Alles komt op zijn initiatief nu en we gaan weer vaker met elkaar afspreken!
we hebben het nu zelfs over eventuele vakantie in september gehad en ook over wat verder de toekomst in!
Zie alles gelukkig weer wat rooskleuriger in en heb nu ook weer wat meer rust om het rustig op te bouwen!
Hoop dat mijn gevoel niet liegt, maar nu voelt het goed!
En anders schrijf ik gewoon weer een stukje!
Vandaag is hij bij mij geweest en gelukkig hebben we heel goed met elkaar kunnen praten! Alles komt op zijn initiatief nu en we gaan weer vaker met elkaar afspreken!
we hebben het nu zelfs over eventuele vakantie in september gehad en ook over wat verder de toekomst in!
Zie alles gelukkig weer wat rooskleuriger in en heb nu ook weer wat meer rust om het rustig op te bouwen!
Hoop dat mijn gevoel niet liegt, maar nu voelt het goed!
En anders schrijf ik gewoon weer een stukje!