Dingen laten gaan in relatie

Browniedoc zondag 5 januari 2025 om 20:57

Ik heb regelmatig ruzie met man. Te vaak, vinden we allebei zelf ook. We staan op de wachtlijst voor relatietherapie.

Ondertussen lees ik regelmatig op internet over soms ook dingen “laten gaan”. Het pick your battles idee. Ik vind dat heel moeilijk. Wat laten jullie gaan bij je partner?

Voorbeeld vanuit ons:
Vanmiddag bezoek over de vloer, we hebben appelflappen en wat chips op tafel. Bezoek gaat naar huis, ik overleg met man: ik ga koken, hij loopt snel met de hond voor het eten en neemt een kind mee. Zij maken zich klaar om naar buiten te gaan, ik begin aan het eten en zie man iets weggrissen van het aanrecht. Eten staat in de oven en ik ga alles opruimen en constateer dat man twee appelflappen heeft meegepakt.

Dit stoort mij enorm. Kind van 7 nog een hele appelflap op 20 minuten voor we gaan eten. Hij is zich van geen kwaad bewust en vind dat ik problemen maak over niks. Feitelijk heb ik gelijk, maar vind het onzin dat ik hem hier geïrriteerd op aanspreek.

Onze ruzies verlopen in de basis altijd op deze manier. Hij doet iets wat (“feitelijk”) niet goed is, ik reageer daarop en hij stoort zich aan mijn reactie. Mijn antwoord is dan: DOE het dan niet.

Nogmaals, meer in algemene zin bedoeld dan specifiek mijn voorbeeld hoor: laat je (gemakkelijk) dingen gaan?

Ik merk dat ik acties snel categoriseer in “juist” en “onjuist” en daar heel volhardend in ben. Ik kan daardoor moeilijk dingen laten gaan. Is dat herkenbaar voor mensen en hoe ga je hiermee om?

jojojo maandag 6 januari 2025 om 11:26

Browniedoc schreef: ↑
06-01-2025 11:15
Daar ben ik soms bang voor en dat dat niet zozeer doorsijpelt in ALLE momenten, maar juist naar voren komt op mindere momenten. En dat een minder moment dus niet meer bestaat maar gelijk een heul vervelend moment wordt. En een leuk moment wordt dan een gewoon moment.

Allemaal zaken voor de relatietherapie. Ik geloof wel in pieken en dalen. Ik geloof ook in doorzetten als het moeilijk is omdat je volgens mij daar op de lange termijn méér uithaalt dan nu stoppen. Maar ik vind het wel taai!

Ik was lekker op de bank geploft toen zij de hond gingen uitlaten. Even een moment van rust pakken nu ze toch voorlopig geen honger meer hadden. Eet je een uurtje later. Het is weekend.

Turtlerain maandag 6 januari 2025 om 11:32

Lilla schreef: ↑
06-01-2025 10:50
Voor mij is een fijn aspect hiervan dat het me de optie geeft even te balen/het er niet mee eens te zijn en er tegelijk geen groot ding van te maken. Soms voelt "er niets van zeggen" alsof je over je laat lopen of de ander gelijk geeft, maar dat hoeft dus helemaal niet zo te zijn. Als ik zelf bewust kies voor "dit vind ik stom, maar daar kan ik mee leven" dan is dat prima (soms zeg ik dat ook gewoon zo tegen man). Het is dan niet iets dat de ander "mij aandoet", maar een eigen keuze. Ik hoef niet altijd mijn zin, en even balen hoort bij het leven.

Eens met jouw kijk op de zaak in je vorige posts

Daarbij vind ik op zich wel dat je iets wat je stom vindt, moet kunnen benoemen, zonder dat het op een ruzie uitloopt. Beiden hebben hier een aandeel in. Volgens mij was TO in dit voorbeeld behoorlijk geïrriteerd waardoor ze waarschijnlijk op een ruzie-achtige toon feedback gaf. Maar in de ideale situatie zou je zoiets op een luchtige toon moeten kunnen benoemen “Goh, niet handig van die appelflap; ik had net iets anders met dochter afgesproken” Waarop man zegt: “oh, dat wist ik niet, inderdaad niet handig nee”. TO voelt zich gezien/gehoord zonder dat het een een groot drama wordt. Man moet namelijk ook op een volwassen manier met feedback omgaan.

FaceofOZ maandag 6 januari 2025 om 11:35

Browniedoc schreef: ↑
06-01-2025 10:28
Nou ik heb er ook nog even een nachtje over geslapen en ik vind toch dat mijn initiële ergernis niet compleet overtrokken is

Met de afspraak: ik ga koken zodat we over 20 minuten kunnen eten (en jij met de hond) vind ik toch impliciet een onderliggend uitgangspunt dat we straks als gezin deze maaltijd gaan nuttigen. En ik ben bij thuiskomst van man 'm ook niet compleet uit de pan geflipt oid.

Hij kwam binnen helemaal fris en blij van zijn wandeling en kwam mij knuffelen en ik had daar geen zin in omdat ik me in mijn hemd voelde staan. Waarom sta ik dan mijn best te doen voor een gezonde maaltijd? En sprak hem daar ook op aan. Daarop werd hij boos, want hij was zich van geen kwaad bewust en komt thuis bij een ijskonijn.

De sleutel zit 'm natuurlijk in de communicatie en het verdere verloop van het gesprek over dit voorval waarbij we vooral zitten jij-bakken, waar natuurlijk niemand iets aan heeft.

Ik heb ook nog nagedacht over het "niet gezien voelen". Ik vind dat een gek gevoel om te duiden maar rationeel vermoed ik wel iets in die hoek. Inderdaad voortgevloeid uit de periode waarin zijn klachten overwegend centraal stonden, dat is nu wel minder hoor. Ik voel soms een heel sterke behoefte aan vrijheid, weg van man en gezin, gewoon helemaal doen wat ik zelf wil. Maar ongetwijfeld heeft mijn man dat ook .

Opnieuw bedankt voor de spiegel, de kritische houding en de waardevolle feedback!

Een afspraak over koken en eten maak je samen: 'ik ga koken en over 20 min gaan wij eten" Is een mededeling en geen afspraak. Wanneer zullen wij eten en dan een tijd kiezen is een afspraak.

Hoe komt het dat je niet kan overleggen en samen beslissen en dat wat jij oplegt jij ziet als een afspraak?

Pioen00 maandag 6 januari 2025 om 11:39

Browniedoc schreef: ↑
06-01-2025 11:15
Daar ben ik soms bang voor en dat dat niet zozeer doorsijpelt in ALLE momenten, maar juist naar voren komt op mindere momenten. En dat een minder moment dus niet meer bestaat maar gelijk een heul vervelend moment wordt. En een leuk moment wordt dan een gewoon moment.

Allemaal zaken voor de relatietherapie.

Relatietherapie met je man die in een burn-out zit lijkt me heel lastig. Ik heb zelf een keer relatietherapie gehad en dat heeft mij in ieder geval veel zelfinzicht opgeleverd. De ander kan je niet veranderen, wel je eigen kijk op dingen en je eigen gedrag.
Je komt misschien wel tot het inzicht dat jullie qua normen en waarden of gewoon gedrag té ver uit elkaar liggen om het werkbaar te houden. Of dat hij zónder burn-out makkelijk binnen die kaders blijft. Wanneer starten jullie?

Browniedoc maandag 6 januari 2025 om 11:40

Pff ik lees net over wrok in een relatie en het is echt een feest der herkenning.. het raakt me enorm.

Wat zaken die ik heel erg herken:
- Wrok koesteren veroorzaakt een verharding
- Het werkt als een ondergronds vuur, die elke keer als iemand iets onaangenaams doet of zegt, wordt aangewakkerd.
- Wanneer ik aan wrok vasthoud, krijg ik het gevoel dat ik gelijk heb.

Dit is de eerste opmerking bij 'wrok los kunnen laten':
Kun je je concentreren op het gevoel in je lichaam dat er niet van je gehouden werd?

Manmanmanman, dat kan ik zelfs niet een klein beetje. Werk aan de winkel dus.

Heel heftig dit.. waar een appelflap al niet toe kan leiden.....
Maar zo fijn dit forum als spiegel.

Browniedoc maandag 6 januari 2025 om 11:44

FaceofOZ schreef: ↑
06-01-2025 11:35
Een afspraak over koken en eten maak je samen: 'ik ga koken en over 20 min gaan wij eten" Is een mededeling en geen afspraak. Wanneer zullen wij eten en dan een tijd kiezen is een afspraak.

Hoe komt het dat je niet kan overleggen en samen beslissen en dat wat jij oplegt jij ziet als een afspraak?

Joh ik wil een beetje wegblijven uit de context van mijn specifieke voorbeeld maar dit was gewoon een afspraak hoor. Man zei: als jij aan het eten begint, is er dan nog tijd voor mij om de hond even te laten plassen? Ja hoor, ongeveer over 20 minuten is het klaar. Als het in de oven staat ga ik even opruimen. Man: oh ja prima hoor, dan help ik je zo nog even opruimen als ik terug ben. Top!

Ik begrijp het wel hoe het werkt op het forum maar ik vind het wel lastig hoe ik afgeschilderd wordt hoor. Ben een heel normaal functionerend persoon hoor, niet één of andere dictator......... Maar zo zie je maar weer, ik vind dit moeilijk om te laten gaan. Terwijl!!!!! Niet leuk maar niet belangrijk. (het begint bij inzien van je eigen gedrag toch

)

Lilla maandag 6 januari 2025 om 11:46

Turtlerain schreef: ↑
06-01-2025 11:32
Eens met jouw kijk op de zaak in je vorige posts
Daarbij vind ik op zich wel dat je iets wat je stom vindt, moet kunnen benoemen, zonder dat het op een ruzie uitloopt. Beiden hebben hier een aandeel in. Volgens mij was TO in dit voorbeeld behoorlijk geïrriteerd waardoor ze waarschijnlijk op een ruzie-achtige toon feedback gaf. Maar in de ideale situatie zou je zoiets op een luchtige toon moeten kunnen benoemen “Goh, niet handig van die appelflap; ik had net iets anders met dochter afgesproken” Waarop man zegt: “oh, dat wist ik niet, inderdaad niet handig nee”. TO voelt zich gezien/gehoord zonder dat het een een groot drama wordt. Man moet namelijk ook op een volwassen manier met feedback omgaan.

Ja mee eens. Maar de reactie van man moet dan ook mogen zijn "Ja snap ik, maar volgens mij is het ook prima dat ik het nu zo doe". In jouw voorbeeld schets je de ideale situatie zo dat je wel je gelijk krijgt. Dat vind ik zelf ook ideaal hoor, maar het hoeft dus niet perse zo te zijn. Agree to disagree is in sommige gevallen ook genoeg, en het is heel fijn om dat zo te kunnen voelen.

Browniedoc maandag 6 januari 2025 om 11:48

Lilla schreef: ↑
06-01-2025 11:46
Ja mee eens. Maar de reactie van man moet dan ook mogen zijn "Ja snap ik, maar volgens mij is het ook prima dat ik het nu zo doe". In jouw voorbeeld schets je de ideale situatie zo dat je wel je gelijk krijgt. Dat vind ik zelf ook ideaal hoor, maar het hoeft dus niet perse zo te zijn. Agree to disagree is in sommige gevallen ook genoeg, en het is heel fijn om dat zo te kunnen voelen.

Dat vind ik een goede nuance inderdaad!

Rooss4.0 maandag 6 januari 2025 om 11:48

FaceofOZ schreef: ↑
06-01-2025 11:35

Hoe komt het dat je niet kan overleggen en samen beslissen en dat wat jij oplegt jij ziet als een afspraak?

Dit vind ik gezeur om niks.
"Laat jij de hond uit, dan kook ik" is een prima afspraak. Ook als hij als mededeling gebracht wordt.

.

FaceofOZ maandag 6 januari 2025 om 11:50

Zoals je het nu stelt heb je dus een echte afspraak gemaakt en was het zonder overleg mee pakken van twee appelvlappen dus wel degelijk ondermijnend.

Hij had namelijk ook kunnen zeggen, ik neem die appelvlappen mee (ok?) wil je dan ea een uurtje later in de oven zetten.

Het is jammer dat het jij-bakken wordt ipv dat hij zegt dat hij het niet handig heeft aangepakt. Al zou hij maar gezegd hebben, ik heb er niet goed bij nagedacht als het onnadenkend is gebeurd.

Wikkydorp maandag 6 januari 2025 om 11:54

Ik zou het ook een vorm van respect vinden. Koken is niet leuk. En je bent hard aan het werk om een gezonde maaltijd te voorzien. Kind hier zou door die appelflap niet meer dan twee happen eten van het avondeten. Dan mag hij volgende keer eten koken zou ik denken.

Ik zou me dan ergeren aan ‘man is impulsief en denkt geen twee stappen verder na’ maar dat is ons verhaal hier

ldp maandag 6 januari 2025 om 11:56

Browniedoc schreef: ↑
06-01-2025 11:40
Pff ik lees net over wrok in een relatie en het is echt een feest der herkenning.. het raakt me enorm.

Wat zaken die ik heel erg herken:
- Wrok koesteren veroorzaakt een verharding
- Het werkt als een ondergronds vuur, die elke keer als iemand iets onaangenaams doet of zegt, wordt aangewakkerd.
- Wanneer ik aan wrok vasthoud, krijg ik het gevoel dat ik gelijk heb.

Dit is de eerste opmerking bij 'wrok los kunnen laten':
Kun je je concentreren op het gevoel in je lichaam dat er niet van je gehouden werd?

Manmanmanman, dat kan ik zelfs niet een klein beetje. Werk aan de winkel dus.

Heel heftig dit.. waar een appelflap al niet toe kan leiden.....
Maar zo fijn dit forum als spiegel.

Ik vind het knap hoe je het oppakt.

Trien31 maandag 6 januari 2025 om 12:00

Browniedoc schreef: ↑
06-01-2025 11:44
Joh ik wil een beetje wegblijven uit de context van mijn specifieke voorbeeld maar dit was gewoon een afspraak hoor. Man zei: als jij aan het eten begint, is er dan nog tijd voor mij om de hond even te laten plassen? Ja hoor, ongeveer over 20 minuten is het klaar. Als het in de oven staat ga ik even opruimen. Man: oh ja prima hoor, dan help ik je zo nog even opruimen als ik terug ben. Top!

Ik begrijp het wel hoe het werkt op het forum maar ik vind het wel lastig hoe ik afgeschilderd wordt hoor. Ben een heel normaal functionerend persoon hoor, niet één of andere dictator......... Maar zo zie je maar weer, ik vind dit moeilijk om te laten gaan. Terwijl!!!!! Niet leuk maar niet belangrijk. (het begint bij inzien van je eigen gedrag toch )

Is het een idee in dit soort gevallen om gewoon tot 10 te tellen.

Dus als je man vrolijk thuiskomt en je een knuffel geeft hoef je hem heus niet af te weren omdat hij stout is geweest en stiekem een appelflap voor hem en jullie dochter heeft meegenomen.
In een relatie waarbij mensen gewoon gezellig en liefdevol met elkaar omgaan is er veel meer ruimte voor afspraken.
Die kan je dan maken als bijvoorbeeld de kinderen op bed liggen. Want je moet er ook niet mee blijven lopen.

Maar dat is iets dat je samen moet leren en heus niet vanzelfsprekend zijn bij alle stellen.

trien31 wijzigde dit bericht op 06-01-2025 12:11

7.84% gewijzigd

Browniedoc maandag 6 januari 2025 om 12:01

-

browniedoc wijzigde dit bericht op 06-01-2025 12:02
Reden: Niet nodig - wegblijven uit wellesnietes

99.77% gewijzigd

turquasi maandag 6 januari 2025 om 12:13

Als je eenmaal geen wrok meer voelt kun je ook weer beter relativeren. Misschien had man al even honger en wilde hij niet zeuren dat het eten nog even op zich zou laten wachten? (Geen idee wat daar de afspraken over zijn maar hier zijn we, als het aan mij ligt heel stipt en mijn man niet altijd) ons tijdstip is eigenlijk absurd vroeg maar daardoor is het zelden echt te laat. En daardoor kunnen we het ons ook veroorloven om de kids nog even te laten spelen als blijkt dat ze toch nog geen honger hebben. Maar we zitten tenmiste zelden met hangry kids.
Het gevaar dan ook met het tijdstip vlak voor het avondeten is dat bijna iedereen een dalende suikerspiegel heeft en dus gaat je humeur eronder lijden. Degene die kookt is nog het meest met 'eten' bezig en heeft waarschijnlijk al lang trek. Ook niet leuk dus als de anderen daar geen last van hebben wegens: appelflap. Dit ogenschijnlijk kleine voorbeeld legt dus eigenlijk een boel dingen bloot die tegelijkertijd aan de hand zijn.
Nog los van jullie dynamiek waarmee het eea aan de hand is.

Lorem Ipsum

Merel90 maandag 6 januari 2025 om 12:17

jojojo schreef: ↑
06-01-2025 11:26
Ik was lekker op de bank geploft toen zij de hond gingen uitlaten. Even een moment van rust pakken nu ze toch voorlopig geen honger meer hadden. Eet je een uurtje later. Het is weekend.

Je weet niet hoe oud dochter is. Is ook gebonden aan bepaalde slaaptijden lijkt me. To zou misschien ook al honger hebben. Dan zou ik als to zijnde al gaan eten en dan man de rest laten regelen voor hemzelf en voor kind een uur later idd

Purrmaid maandag 6 januari 2025 om 12:18

Merel90 schreef: ↑
06-01-2025 12:17
Je weet niet hoe oud dochter is.

7

bijtie maandag 6 januari 2025 om 12:21

Browniedoc schreef: ↑
06-01-2025 11:40
Pff ik lees net over wrok in een relatie en het is echt een feest der herkenning.. het raakt me enorm.

Wat zaken die ik heel erg herken:
- Wrok koesteren veroorzaakt een verharding
- Het werkt als een ondergronds vuur, die elke keer als iemand iets onaangenaams doet of zegt, wordt aangewakkerd.
- Wanneer ik aan wrok vasthoud, krijg ik het gevoel dat ik gelijk heb.

Dit is de eerste opmerking bij 'wrok los kunnen laten':
Kun je je concentreren op het gevoel in je lichaam dat er niet van je gehouden werd?

Manmanmanman, dat kan ik zelfs niet een klein beetje. Werk aan de winkel dus.

Heel heftig dit.. waar een appelflap al niet toe kan leiden.....
Maar zo fijn dit forum als spiegel.

Herkenbaar hoor. Denk voor velen wel.

Hoe meer je je aandacht naar binnen kan richten als iets je kwaad maakt of tijdens een conflict, en naar de pijn kan gaan die er achter zit. Hoe beter je wordt in het omgaan met conflicten.

Knap dat je dit kan onderzoeken bij jezelf ondanks dat je geraakt bent.

apppie maandag 6 januari 2025 om 12:24

Wikkydorp schreef: ↑
06-01-2025 11:54
Ik zou het ook een vorm van respect vinden. Koken is niet leuk. En je bent hard aan het werk om een gezonde maaltijd te voorzien. Kind hier zou door die appelflap niet meer dan twee happen eten van het avondeten. Dan mag hij volgende keer eten koken zou ik denken.

Ik zou me dan ergeren aan ‘man is impulsief en denkt geen twee stappen verder na’ maar dat is ons verhaal hier

De hond uitlaten is in dit weer ook niet leuk, en "hard aan het werk" als je eten staat te maken vind ik persoonlijk ook wat overdreven. Op die manier tegen de zaken aankijken helpt in elk geval zeker niet bij "dingen laten gaan".

Knap hoe je alle reacties oppakt, TO. Dat is wél hard werken, zo bij jezelf naar binnen kijken

vampierprinsesje maandag 6 januari 2025 om 12:38

Ik denk dat je al veel nuttige reacties op dit topic hebt gehad waar ik hoop dat je iets mee kunt, TO. Je bericht deed me erg denk aan het persoonlijkheids analyse systeem waar ik de laatste tijd onderzoek naar doe, het enneagram, en dan specifiek het persoonlijkheidstype 1. Misschien kun je het eens doorlezen en zien of je jezelf erin herkent? Er zijn online veel resources met informatie en het systeem gaat vooral over hoe we onze eigen compulsies gebouwd door onze jeugd kunnen inzien en zo doorbreken. Misschien zit ik ernaast en vind je het niet nuttig, voel je vrij om het dan naast je neer te leggen!

EsterInside maandag 6 januari 2025 om 12:39

Volgens mij he, is de koek gewoon op. Dat kan.

jojojo maandag 6 januari 2025 om 13:15

Merel90 schreef: ↑
06-01-2025 12:17
Je weet niet hoe oud dochter is. Is ook gebonden aan bepaalde slaaptijden lijkt me. To zou misschien ook al honger hebben. Dan zou ik als to zijnde al gaan eten en dan man de rest laten regelen voor hemzelf en voor kind een uur later idd

Die is inderdaad 7.
Maar ik zou dit dus laten gaan. Je hebt (hoop ik dan) een gezellige middag gehad. Visite is net de deur uit, de laatste dag van de kerstvakantie, man gaat de zeikregen in met de hond dus dat hoef je gelukkig zelf niet te doen. Eten staat in de oven. Plof dan toch lekker op de bank ofzo en zet de over uit. Uurtje later eten en dit van je af laten glijden is voor iedereen leuker.

Fiorah maandag 6 januari 2025 om 13:20

Browniedoc schreef: ↑
06-01-2025 10:43
In de zomer is bij mij een grens bereikt, sindsdien heb ik 3 keer een ultimatum moeten stellen (vond ik heel onprettig) en zit ik ineens heel anders in de wedstrijd.

Je hebt kinderen, een man met een burn-out en je hebt sinds de zomer 3 (!) keer een ultimatum gesteld?

Ik snap wel dat iedereen moe en prikkelbaar is. Dat klinkt ongelofelijk taai.

jojojo maandag 6 januari 2025 om 13:40

Ik laat trouwens zelf denk ik ook best veel gaan. Denk vaak als ik er een nachtje over slaap ben ik dan nog steeds boos/geïrriteerd of niet?

Mijn voorbeeld:
Ik zei tegen dochter (10 jaar) eind vorige week dat ik haar zaterdag en zondag wat vroeger wakker zou maken, omdat maandag de wekker weer gaat. Vriend zat er bij en zei ja dat is wel verstandig want anders kom je maandag zo moeilijk je bed uit. Vrijdag ook weer op een wat normalere tijd naar boven gestuurd, waar vriend bij was.
Zaterdagavond was ik weg met vriendinnen en ik kom om 23.00 thuis. Vriend was met dochter en zijn broer bij zijn vader lang geweest want die gaat een paar maanden op reis. Dochter is om 23.00 uur nog wakker en zit aan tafel yoghurt te eten. Tja dat vind ik niet zo handig nee, maar dat laat ik dan dus wel gaan. Ik zei nog wel het was zeker gezellig bij opa en ik maak je morgenochtend wel gewoon wakker en vroeg toen ze in bed lag nog wel aan vriend hoe hun avond was. Reuze gezellig dus, het spelletje Catan duurde alleen heel lang want opa deed elke keer heel lang over zijn beurt en ze moesten heel lang op het bestelde eten wachten en hij zei uit zichzelf dus dat 23 uur naar bed dus niet de bedoeling was, maar het liep nu eenmaal zo.
Tja als ik binnen was gekomen en gelijk boos was gaan doen had ik er ruzie om kunnen maken. Maar ik kies er dus voor om niet boos te worden en het te laten gaan en dan krijg je soms vanzelf het hoe en waarom te horen en denk je ach had mij ook kunnen gebeuren. Of in dit geval ach die appelflap zorgt er wel mooi voor dat ze lekker samen nog naar buiten zijn geweest. Frisse neus en 1 op 1 tijd met papa is ook waardevol.

Liever een beetje meebewegen met elkaar in plaats van afspraak is afspraak.

Youk79 maandag 6 januari 2025 om 13:42

Wat mij helpt om dingen te laten gaan is denken: kan ik er nu iets mee? Dus als ik het aangeef ben ik dan ook zelf instaat om het helemaal op te lossen zonder boos/passief-agressief te doen?
Als het antwoord nee is, dan laat ik het ff.

Aan de andere kant hoef je dan ook niet enthousiast te reageren op gepluk hoor. En klachten over ‘ijskonijn’ zou ik sowieso niet waarderen, dat deel ligt echt bij hem m.i.

Het is zoals het is

Actieve topics