Relaties
alle pijlers
Geen relatie, maar klok tikt door
vrijdag 27 juli 2007 om 23:29
Ik zit er de laatste tijd steeds vaker aan te denken dat ik zwanger wil worden, maar ik heb geen relatie. Ik droom ervan en heb de naam zelfs al bedacht. Maar ik wil niet snel een relatie beginnen om zwanger te worden, ik wil ook echt van diegene houden, dat je ook echt blij bent dat er een stukje van hem in je groeit. En zoiets kost tijd, ben inmiddels al weer 36 dus moet ook niet te lang wachten. Dan kies ik er liever voor om alleen een kind te krijgen dan met iemand waar ik niet gelukkig mee ben.
Ik heb een hele goede vriend, bespreken eigenlijk alles met elkaar, kennen elkaar nu 1,5 jaar, hebben een korte heftige affaire gehad, maar omdat hij getrouwd is, is dit gegroeid naar een hele hechte vriendschap, we zien elkaar echt bijna dagelijks, hebben nu heel af en toe intiem contact. Ik weet niet wat het is maar we voelen ons zo goed bij elkaar, hij houdt van mij en ik van hem maar dan als vrienden, denk dat een relatie tussen ons niet zou werken.
Hij heeft een dochtertje van 4 en daar heb ik de laatste tijd ook veel mee opgetrokken, daardoor is mijn gevoel denk ik ook sterker geworden, vind het geweldig om met zijn drieen naar de speeltuin te gaan, of alleen met haar naar het zwembad. Zit dus vaak te denken dat ik van hem wel een kind zou willen.
Nu bracht hij van de week het onderwerp kinderen ter sprake en hebben daar serieus over gepraat, ik zei dus dat ik geen relatie hoef te hebben omwille van het kind, maar dat ik dan liever alleen een kind opvoed. Hij vroeg dus ook of ik van hem een kind zou willen, heb dus ja gezegd, dacht er al vaak aan maar durfde het zelf niet ter sprake te brengen. We spelen dus allebei met die gedachte maar weten niet of het de juiste keuze is. Hij drinkt best veel dus hij weet niet of dat schade aan het kind zal toebrengen; hij en zijn vrouw wonen tijdelijk in Nederland, maar hij wil wel zijn kind zien opgroeien; zijn vrouw zal nooit akkoord gaan; zolang hij in nederland is zal ik me niet open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, we zijn heel belangrijk voor elkaar en hebben een hele speciale band samen en een kind zal dat allen maar versterken. Maar ondertussen ben ik wel al bijna 37!!!!
Ik heb een hele goede vriend, bespreken eigenlijk alles met elkaar, kennen elkaar nu 1,5 jaar, hebben een korte heftige affaire gehad, maar omdat hij getrouwd is, is dit gegroeid naar een hele hechte vriendschap, we zien elkaar echt bijna dagelijks, hebben nu heel af en toe intiem contact. Ik weet niet wat het is maar we voelen ons zo goed bij elkaar, hij houdt van mij en ik van hem maar dan als vrienden, denk dat een relatie tussen ons niet zou werken.
Hij heeft een dochtertje van 4 en daar heb ik de laatste tijd ook veel mee opgetrokken, daardoor is mijn gevoel denk ik ook sterker geworden, vind het geweldig om met zijn drieen naar de speeltuin te gaan, of alleen met haar naar het zwembad. Zit dus vaak te denken dat ik van hem wel een kind zou willen.
Nu bracht hij van de week het onderwerp kinderen ter sprake en hebben daar serieus over gepraat, ik zei dus dat ik geen relatie hoef te hebben omwille van het kind, maar dat ik dan liever alleen een kind opvoed. Hij vroeg dus ook of ik van hem een kind zou willen, heb dus ja gezegd, dacht er al vaak aan maar durfde het zelf niet ter sprake te brengen. We spelen dus allebei met die gedachte maar weten niet of het de juiste keuze is. Hij drinkt best veel dus hij weet niet of dat schade aan het kind zal toebrengen; hij en zijn vrouw wonen tijdelijk in Nederland, maar hij wil wel zijn kind zien opgroeien; zijn vrouw zal nooit akkoord gaan; zolang hij in nederland is zal ik me niet open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, we zijn heel belangrijk voor elkaar en hebben een hele speciale band samen en een kind zal dat allen maar versterken. Maar ondertussen ben ik wel al bijna 37!!!!
zaterdag 28 juli 2007 om 00:12
ik ga ver voor vrienden,
ik deel mijn eten, ben heel gastvrij.
als het er op aankomt wil ik ons huis best nog wel delen met een goede vriend. daarmee ons eigen privacy opgeven
ik zal mijn laatste cent nog weggeven aan een vriend in nood.
en mijn spaarzame uren aan ze besteden .
zal alles binnen mijn kunnen doen vrienden te helpen.
maar ik denk dat dit wel "beyond" een vriendendienst gaat
ik deel mijn eten, ben heel gastvrij.
als het er op aankomt wil ik ons huis best nog wel delen met een goede vriend. daarmee ons eigen privacy opgeven
ik zal mijn laatste cent nog weggeven aan een vriend in nood.
en mijn spaarzame uren aan ze besteden .
zal alles binnen mijn kunnen doen vrienden te helpen.
maar ik denk dat dit wel "beyond" een vriendendienst gaat
zaterdag 28 juli 2007 om 00:15
Doe niet zo achterlijk, omdat jullie niet neuken maar verder wel van alles uitvreten ben je zijn minnares niet???
Ach, wat is het probleem dan eigenlijk?
Dan hoeven jullie toch ook niets te verzwijgen voor zijn vrouw?
Kun je gewoon zeggen dat jullie goede vrienden zijn met af en toe een beetje vozen.
Dat vindt ze vast wel goed.
Jullie zijn geen minnaars immers dus waarom zou ze kwaad worden?
zaterdag 28 juli 2007 om 00:39
nee zo zie ik het dus niet, als je een anonieme donor hebt weet je kind niet wie de vader is, maar nu weet hij/zij gewoon wie de vader is en ziet hem ook regelmatig. Alleen g aik niet samen met mijn kind bij papa op bezoek want dan loop je de kans dat hij toch papa zegt waar zij bij is en ja nu ga ik gewoon bij hem op bezoek als zij er is, maar meestal komt hij bij mij.
En ik ben dus echt niet zijn minnares, 1x per 3 maanden een keer samen klaarkomen noem ik niet zijn minnares.
En ik ben dus echt niet zijn minnares, 1x per 3 maanden een keer samen klaarkomen noem ik niet zijn minnares.
zaterdag 28 juli 2007 om 00:45
Hoe noem je dat dan? Zijn 1x per 3 maanden neukertje?
Dat je iemand zo kunt belazeren vind ik al minderwaardig, maar dat je een kind wilt verwekken met een getrouwde man zonder dat zijn vrouw het weet vind ik te idioot voor woorden.
Niet alleen om wat je die vrouw aandoet (dat zal je wel niet kunnen schelen) maar ook om wat je je kind aan wilt doen.
Denk er eens aan hoe het voor een kind moet zijn om zijn hele leven zo'n geheim te hebben. Wat doe je als je kind een gat in zijn hoofd valt? Papa kan niet mee, die is met zijn vrouw op verjaardagsvisite.
Wat doe je met kerst? Papa kan er niet bij zijn, die zit bij zijn schoonouders.
Maar doe vooral wat je niet laten kunt, als jouw (eventueel toekomstige) kind je al zo weinig interesseerd dan zul je je van onze meningen toch niets aantrekken.
Dat je iemand zo kunt belazeren vind ik al minderwaardig, maar dat je een kind wilt verwekken met een getrouwde man zonder dat zijn vrouw het weet vind ik te idioot voor woorden.
Niet alleen om wat je die vrouw aandoet (dat zal je wel niet kunnen schelen) maar ook om wat je je kind aan wilt doen.
Denk er eens aan hoe het voor een kind moet zijn om zijn hele leven zo'n geheim te hebben. Wat doe je als je kind een gat in zijn hoofd valt? Papa kan niet mee, die is met zijn vrouw op verjaardagsvisite.
Wat doe je met kerst? Papa kan er niet bij zijn, die zit bij zijn schoonouders.
Maar doe vooral wat je niet laten kunt, als jouw (eventueel toekomstige) kind je al zo weinig interesseerd dan zul je je van onze meningen toch niets aantrekken.
zaterdag 28 juli 2007 om 01:29
Voor de duidelijkheid, ik wil alleen een kind opvoeden maar daar heb je toch sprerma voor nodig, en ja dat komt dan van mijn beste vriend, hij hoeft zich niet met de opvoeding te bemoeien maar hij wil er wel bij betrokken zijn, en als er iets ergs gebeurd sta ik er in principe alleen voor net zoals elke bewust ongehuwde moeder.
Is het nou echt zo vreemd dat ik als bewust ongehuwde moeder of bewust alleenstaande moeder toch een kind wil van iemand die me dierbaar is, voor mijn gevoel is dat veel fijner dan een anoniem iemand.
Is het nou echt zo vreemd dat ik als bewust ongehuwde moeder of bewust alleenstaande moeder toch een kind wil van iemand die me dierbaar is, voor mijn gevoel is dat veel fijner dan een anoniem iemand.
zaterdag 28 juli 2007 om 02:44
Het probleem zit er niet zozeer in dat je bewust alleenstaand moeder zou willen worden.
Het probleem zit er in dat je het van je getrouwde minnaar wilt hebben.
Snap je dat nou echt niet?
Zie je nu echt de consequenties niet als je dit door zou zetten?
Jij kunt wel heel graag een kind willen maar is dat dan het belangrijkste in de wereld?Dat jij een kind krijgt?
Maakt het verder niet uit wat dat betekent voor zijn vrouw, zijn kind en het kind wat je evt zou krijgen.
Waar haal je het recht vandaan om je eigen geluk te bouwen op andermans ongeluk!!
Je wilt graag moeder worden, dat kan ik begrijpen.
Wil je ook een goede moeder worden?Lijkt mij van wel.
Wat maakt iemand een goede moeder vind je?
Een goede moeder heeft toch het geluk van haar kind voor ogen, zal alles doen wat in haar macht ligt om haar kind gelukkig te maken en proberen het kind zoveel mogelijk zorgen en verdriet te besparen.Toch?
Hoeveel zorgen en verdriet zal je kind op zijn pad vinden als je dit doorzet?
Dat wil je je kind toch niet aan doen.
En de schade blijft niet alleen beperkt tot je eigen kind.
Wat te denken van zijn vrouw en kind?
Als dit uitkomt ( en ja, dit komt vroeg of laat uit)wat zou dit betekenen voor hun denk je?
Kun je dit echt aan jezelf verkopen dat jouw kinderwens boven alles gaat?
Als je dit doorzet zul je er minimaal 3 mensen mee beschadigen, je kind, zijn vrouw en hun kind.
Zij worden er maar in mee gesleept en hebben geen keuze, jij wel!!
Het probleem zit er in dat je het van je getrouwde minnaar wilt hebben.
Snap je dat nou echt niet?
Zie je nu echt de consequenties niet als je dit door zou zetten?
Jij kunt wel heel graag een kind willen maar is dat dan het belangrijkste in de wereld?Dat jij een kind krijgt?
Maakt het verder niet uit wat dat betekent voor zijn vrouw, zijn kind en het kind wat je evt zou krijgen.
Waar haal je het recht vandaan om je eigen geluk te bouwen op andermans ongeluk!!
Je wilt graag moeder worden, dat kan ik begrijpen.
Wil je ook een goede moeder worden?Lijkt mij van wel.
Wat maakt iemand een goede moeder vind je?
Een goede moeder heeft toch het geluk van haar kind voor ogen, zal alles doen wat in haar macht ligt om haar kind gelukkig te maken en proberen het kind zoveel mogelijk zorgen en verdriet te besparen.Toch?
Hoeveel zorgen en verdriet zal je kind op zijn pad vinden als je dit doorzet?
Dat wil je je kind toch niet aan doen.
En de schade blijft niet alleen beperkt tot je eigen kind.
Wat te denken van zijn vrouw en kind?
Als dit uitkomt ( en ja, dit komt vroeg of laat uit)wat zou dit betekenen voor hun denk je?
Kun je dit echt aan jezelf verkopen dat jouw kinderwens boven alles gaat?
Als je dit doorzet zul je er minimaal 3 mensen mee beschadigen, je kind, zijn vrouw en hun kind.
Zij worden er maar in mee gesleept en hebben geen keuze, jij wel!!
zaterdag 28 juli 2007 om 07:10
Ben ik nou de enige die dit verhaal al eerder gelezen heeft op het forum, alleen was het toen geschreven door een vriendin (TO toen had een vriendin die een kind wilde van een getrouwde man). Zal zo even kijken of ik het nog terug kan vinden (volgens mij was het op de mama-pijler).
TO wat had je gedacht? Je wilt een kind van een getrouwde man en je kind mag ook weten dat dat zijn/haar vader is. Denk je dat je kind dat snapt? Je kind blijft geen baby hoor, dat wordt een puber ooit.....
Schat, je papa is er niet nu je ziek bent want die ligt bij zijn eigen vrouw in bed.
Nee papa is er niet want die is met zijn eigen vrouw en kind op vakantie.
Oh kijk daar loopt papa, nee niet roepen schat want zijn vrouw mag niet weten dat jij zijn kindje bent.... En zo kan ik nog tig voorbeelden verzinnen.
Ik kan me voorstellen dat je graag en kind van een bekende wilt maar ik vind dit echt egoistisch. Ik vind ook dat je makkelijk denkt over het krijgen van een kind in je eentje. Vergeet niet dat je nooit terug kan vallen op die vriend want niemand mag weten dat hij de vader is. Stel je voor dat je kind ziek op de creche is en jij kan niet zo snel bij je werk weg. Ga je dan die vriend bellen om je kind op te halen? Oh nee dat kan niet want niemand mag weten dat dat de vader is en stel je voor dat je kind in het bijzijn van anderen roept dat papa eraan komt :o. Nou ja, ik denk dat de reacties wel duidelijk zijn hier op het forum maar jouw beslissing staat volgens mij al vast.
TO wat had je gedacht? Je wilt een kind van een getrouwde man en je kind mag ook weten dat dat zijn/haar vader is. Denk je dat je kind dat snapt? Je kind blijft geen baby hoor, dat wordt een puber ooit.....
Schat, je papa is er niet nu je ziek bent want die ligt bij zijn eigen vrouw in bed.
Nee papa is er niet want die is met zijn eigen vrouw en kind op vakantie.
Oh kijk daar loopt papa, nee niet roepen schat want zijn vrouw mag niet weten dat jij zijn kindje bent.... En zo kan ik nog tig voorbeelden verzinnen.
Ik kan me voorstellen dat je graag en kind van een bekende wilt maar ik vind dit echt egoistisch. Ik vind ook dat je makkelijk denkt over het krijgen van een kind in je eentje. Vergeet niet dat je nooit terug kan vallen op die vriend want niemand mag weten dat hij de vader is. Stel je voor dat je kind ziek op de creche is en jij kan niet zo snel bij je werk weg. Ga je dan die vriend bellen om je kind op te halen? Oh nee dat kan niet want niemand mag weten dat dat de vader is en stel je voor dat je kind in het bijzijn van anderen roept dat papa eraan komt :o. Nou ja, ik denk dat de reacties wel duidelijk zijn hier op het forum maar jouw beslissing staat volgens mij al vast.
zaterdag 28 juli 2007 om 08:53
Probeer toch, ondanks dat het willen hebben van een kind te maken heeft met emoties, je gezonde verstand te gebruiken. Je ziet de dingen een beetje door een roze bril. Ik persoonlijk vind de vriendschap tussen jullie al veel te ver gaan, maar dat terzijde. De vrouw van je vriend zal verbijsterd zijn als ze dit allemaal te weten komt, en wat voor gevolgen heeft dat voor alle partijen? Het is al door verschillende vrouwen gezegd hiervoor, hier komt ellende van. Het is begrijpelijk dat je een kinderwens hebt, maar er zijn andere mogelijkheden. Probeer die andere mogelijkheden te onderzoeken, en neem dan een goede beslissing.
zaterdag 28 juli 2007 om 09:13
We hebben ongeveer 1 x per 3 maanden sex, of ja nog niet eens sex want neuken doen we niet, maar wel allebei klaarkomen, dus ik ben echt niet zijn minnares.
Bill Clinton was daar ook goed in, die had geen sex maar die stopte alleen maar een piemel in Monica´s mond. Dat klinkt net zo dom als dat je een sigaret niet echt rookt omdat je niet inhaleert.
Het is bij TO met recht: ikke ikke ikke ikke ikke en de rest kan stikken (inclusief het eventuele kind)
Bill Clinton was daar ook goed in, die had geen sex maar die stopte alleen maar een piemel in Monica´s mond. Dat klinkt net zo dom als dat je een sigaret niet echt rookt omdat je niet inhaleert.
Het is bij TO met recht: ikke ikke ikke ikke ikke en de rest kan stikken (inclusief het eventuele kind)
zaterdag 28 juli 2007 om 10:06
Wat wil je hier nu eigenlijk mee zeggen? Behalve dat je ons advies helemaal in de wind slaat? Wat je doet niets met onze reacties. Ja, je schiet helemaal in de verdediging. Volgens mij ben je er al wel uit, je zet het hoogstwaarschijnlijk toch wel door.
Ik kan je zeggen, het is heel zwaar als alleenstaande moeder! Vergeet dat niet. Het is niet voor niets dat je kinderen met z'n tweeën krijgt.
Ik ben dan wel ongewild alleenstaande moeder (ex is een half jaar geleden vertrokken) en heeft totaal geen contact, maar ik zou er niet vrijwillig voor kiezen. En ik denk dat jij het totaal onderschat.
Hoe wil je dat financieel doen?
Je zult moeten werken, dus betekent dat kind hele dagen in de opvang zit, zonder een vader die er onvoorwaardelijk kan zijn. En moeder die er ook niet 100% is. Lekker hoor, keep on dreaming.
Ik kan je zeggen, het is heel zwaar als alleenstaande moeder! Vergeet dat niet. Het is niet voor niets dat je kinderen met z'n tweeën krijgt.
Ik ben dan wel ongewild alleenstaande moeder (ex is een half jaar geleden vertrokken) en heeft totaal geen contact, maar ik zou er niet vrijwillig voor kiezen. En ik denk dat jij het totaal onderschat.
Hoe wil je dat financieel doen?
Je zult moeten werken, dus betekent dat kind hele dagen in de opvang zit, zonder een vader die er onvoorwaardelijk kan zijn. En moeder die er ook niet 100% is. Lekker hoor, keep on dreaming.
zaterdag 28 juli 2007 om 10:14
Vind het echt ongelooflijk. Moest er gewoon van lachen dat iemand hier serieus over na denkt. En dat terwijl het absoluut niet grappig is. Meest belachelijke wat je kan bedenken om dit te doen.
Maar goed, als je graag een kind wilt en je druk maakt om je leeftijd. Neem dan een donor. Je zegt zelf dat je wilt weten wie de vader is. Volgens mij zijn spermadonoren al een tijdje niet meer anoniem. Dus dan weet je het. Weet het kind later ook wie de vader is. Zou ik in het geval van je "goede vriend" niet tegen mn kind durven zeggen. Lekkere moeder ben je dan.
Daarbij vond ik de optie van een eventuele homo vriend ook erg goed. Dan kan hij zelf in het leven van het kind zijn.
