Relaties
alle pijlers
Geen relatie, maar klok tikt door
vrijdag 27 juli 2007 om 23:29
Ik zit er de laatste tijd steeds vaker aan te denken dat ik zwanger wil worden, maar ik heb geen relatie. Ik droom ervan en heb de naam zelfs al bedacht. Maar ik wil niet snel een relatie beginnen om zwanger te worden, ik wil ook echt van diegene houden, dat je ook echt blij bent dat er een stukje van hem in je groeit. En zoiets kost tijd, ben inmiddels al weer 36 dus moet ook niet te lang wachten. Dan kies ik er liever voor om alleen een kind te krijgen dan met iemand waar ik niet gelukkig mee ben.
Ik heb een hele goede vriend, bespreken eigenlijk alles met elkaar, kennen elkaar nu 1,5 jaar, hebben een korte heftige affaire gehad, maar omdat hij getrouwd is, is dit gegroeid naar een hele hechte vriendschap, we zien elkaar echt bijna dagelijks, hebben nu heel af en toe intiem contact. Ik weet niet wat het is maar we voelen ons zo goed bij elkaar, hij houdt van mij en ik van hem maar dan als vrienden, denk dat een relatie tussen ons niet zou werken.
Hij heeft een dochtertje van 4 en daar heb ik de laatste tijd ook veel mee opgetrokken, daardoor is mijn gevoel denk ik ook sterker geworden, vind het geweldig om met zijn drieen naar de speeltuin te gaan, of alleen met haar naar het zwembad. Zit dus vaak te denken dat ik van hem wel een kind zou willen.
Nu bracht hij van de week het onderwerp kinderen ter sprake en hebben daar serieus over gepraat, ik zei dus dat ik geen relatie hoef te hebben omwille van het kind, maar dat ik dan liever alleen een kind opvoed. Hij vroeg dus ook of ik van hem een kind zou willen, heb dus ja gezegd, dacht er al vaak aan maar durfde het zelf niet ter sprake te brengen. We spelen dus allebei met die gedachte maar weten niet of het de juiste keuze is. Hij drinkt best veel dus hij weet niet of dat schade aan het kind zal toebrengen; hij en zijn vrouw wonen tijdelijk in Nederland, maar hij wil wel zijn kind zien opgroeien; zijn vrouw zal nooit akkoord gaan; zolang hij in nederland is zal ik me niet open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, we zijn heel belangrijk voor elkaar en hebben een hele speciale band samen en een kind zal dat allen maar versterken. Maar ondertussen ben ik wel al bijna 37!!!!
Ik heb een hele goede vriend, bespreken eigenlijk alles met elkaar, kennen elkaar nu 1,5 jaar, hebben een korte heftige affaire gehad, maar omdat hij getrouwd is, is dit gegroeid naar een hele hechte vriendschap, we zien elkaar echt bijna dagelijks, hebben nu heel af en toe intiem contact. Ik weet niet wat het is maar we voelen ons zo goed bij elkaar, hij houdt van mij en ik van hem maar dan als vrienden, denk dat een relatie tussen ons niet zou werken.
Hij heeft een dochtertje van 4 en daar heb ik de laatste tijd ook veel mee opgetrokken, daardoor is mijn gevoel denk ik ook sterker geworden, vind het geweldig om met zijn drieen naar de speeltuin te gaan, of alleen met haar naar het zwembad. Zit dus vaak te denken dat ik van hem wel een kind zou willen.
Nu bracht hij van de week het onderwerp kinderen ter sprake en hebben daar serieus over gepraat, ik zei dus dat ik geen relatie hoef te hebben omwille van het kind, maar dat ik dan liever alleen een kind opvoed. Hij vroeg dus ook of ik van hem een kind zou willen, heb dus ja gezegd, dacht er al vaak aan maar durfde het zelf niet ter sprake te brengen. We spelen dus allebei met die gedachte maar weten niet of het de juiste keuze is. Hij drinkt best veel dus hij weet niet of dat schade aan het kind zal toebrengen; hij en zijn vrouw wonen tijdelijk in Nederland, maar hij wil wel zijn kind zien opgroeien; zijn vrouw zal nooit akkoord gaan; zolang hij in nederland is zal ik me niet open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, we zijn heel belangrijk voor elkaar en hebben een hele speciale band samen en een kind zal dat allen maar versterken. Maar ondertussen ben ik wel al bijna 37!!!!
zondag 29 juli 2007 om 01:34
zondag 29 juli 2007 om 02:56
Zit daar het pijnpunt? Je wilt dus wel graag een echte relatie... En deze man, die geen echte relatie is voor jou en ook niet wil met jou, is de eerste die jou mooi vindt?
Meid, een kindje krijgen met deze man lost jou probleem niet op. Het maakt je problemen alleen maar groter.
Ik snap je wel, je voelt je onaantrekkelijk, dus geen man/relatie maar je wilt wel graag kinderen en je bent al 36.
Beste meid, er zijn ook genoeg vrouwen met maatje 38 tot 42, die geen relatie kunnen krijgen. En er zijn nog meer vrouwen met jou maatje meer, die wel een leuke man vinden.
Een kind krijgen zonder relatie kan ook op andere wijze. Een bekende donor maar dan met openheid, of een onbekende donor. Maar denk alsjeblieft aan de gevolgen. Voor jou, en vooral voor je kind.
Je gaat heel veel problemen tegemoet als je zwanger zou worden van deze man. Wil je dat jezelf en bovenal, je kind, aandoen?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 29 juli 2007 om 09:47
Een man die zo'n hufter is dat hij het kind van hem en zijn vrouw, leuke dingen laat doen met zijn minnares, is natuurlijk per definitie een waardeloze vader. En die mag denk ik hopen dat zijn vrouw daar nooit achter komt. Was het mijn kerel, dan had 'ie echt kunnen vrezen voor zijn leven. Buiten de deur neuken, okee, dat is mijn woede niet eens waard, maar gezinnetje spelen met je minnares met MIJN/ONS kind, oeh, daar zou ik echt moordneigingen van krijgen. Te walgelijk voor woorden.
Wat doen jullie die kinderen toch aan? Het bestaande kind wordt meegesleept in de driehoeksverhouding ( lekker ook voor een kind, om er achter te komen dat die aardige tante waar pappa je altijd mee naar toe neemt eigenlijk zijn neukertje is...) en het denkbeeldige kind mag de rest van zijn leven een geheime vader meedragen?
Zelden zoveel domheid en flagrant egoïsme gelezen hier op het forum. Wat een ontstellend nare mensen zijn jullie.
Wat doen jullie die kinderen toch aan? Het bestaande kind wordt meegesleept in de driehoeksverhouding ( lekker ook voor een kind, om er achter te komen dat die aardige tante waar pappa je altijd mee naar toe neemt eigenlijk zijn neukertje is...) en het denkbeeldige kind mag de rest van zijn leven een geheime vader meedragen?
Zelden zoveel domheid en flagrant egoïsme gelezen hier op het forum. Wat een ontstellend nare mensen zijn jullie.
Am Yisrael Chai!
zondag 29 juli 2007 om 11:07
Ok, typisch dat iedereen ongezouten zijn mening geeft...
Ooit bij stil gestaan dat ze misschien een hele speciale band hebben??? Dat hij niet bij zijn vrouw weggaat omdat hij ook nog van haar houd ???(ik keur het niet goed, maar wat meer inlevingsvermogenvan jullie kant uit mag best...)
Heidi, je weet ook dat dit eigenlijk niet goed is (ook gezien de reacties).. Is het mogelijk om met zijn vrouw de situatie te bespreken? Dat je gewoon een kind wilt? Als dat een optie zou zijn, zou ik het zeker niet nalaten...
Want je legt iets op een weegschaaltje: het feit dat je een kind wil is belangrijker dan iemand hier enorm mee te kwetsen....
Als hij het niet wordt, moet je hem helemaal los laten.... Natuurlijk sta je door hem niet open voor andere mannen...
Bespreek het eens met hem...
Succes!!!!
Ooit bij stil gestaan dat ze misschien een hele speciale band hebben??? Dat hij niet bij zijn vrouw weggaat omdat hij ook nog van haar houd ???(ik keur het niet goed, maar wat meer inlevingsvermogenvan jullie kant uit mag best...)
Heidi, je weet ook dat dit eigenlijk niet goed is (ook gezien de reacties).. Is het mogelijk om met zijn vrouw de situatie te bespreken? Dat je gewoon een kind wilt? Als dat een optie zou zijn, zou ik het zeker niet nalaten...
Want je legt iets op een weegschaaltje: het feit dat je een kind wil is belangrijker dan iemand hier enorm mee te kwetsen....
Als hij het niet wordt, moet je hem helemaal los laten.... Natuurlijk sta je door hem niet open voor andere mannen...
Bespreek het eens met hem...
Succes!!!!
zondag 29 juli 2007 om 11:16
zondag 29 juli 2007 om 11:19
Omdat je je onzeker voelt over je gewicht en "al "36 bent wil je een kind van een man die :
-Een drankprobleem heeft
-een vrouw en een kind heeft
-zijn vrouw bedriegt
-binnenkort helemaal uit je leven verdwijnt
Heb je er over nagedacht wat je dat kind te bieden hebt? In ieder geval geen stabiel gezin.
Een kind nemen in de hoop dat dat je eenzaamheid zal verdrijven of omdat je biologische klok hard door tikt zijn slechte redenen.
Dan zal je toch ook je verwachtingen moeten bijstellen want een kind in je eentje opvoeden is echt geen simpele zaak...
Zoek liever een leuke man die graag met jou samen verder wil, die zijn er echt!
-Een drankprobleem heeft
-een vrouw en een kind heeft
-zijn vrouw bedriegt
-binnenkort helemaal uit je leven verdwijnt
Heb je er over nagedacht wat je dat kind te bieden hebt? In ieder geval geen stabiel gezin.
Een kind nemen in de hoop dat dat je eenzaamheid zal verdrijven of omdat je biologische klok hard door tikt zijn slechte redenen.
Dan zal je toch ook je verwachtingen moeten bijstellen want een kind in je eentje opvoeden is echt geen simpele zaak...
Zoek liever een leuke man die graag met jou samen verder wil, die zijn er echt!
zondag 29 juli 2007 om 11:33
Een minnares is een vrouw die seks heeft met een getrouwde man! Seks is niet alleen neuken. Je bent niet alleen zijn minnares, je maakt jezelf tot zijn sloof. Tijd dat je wakker wordt....wat een gebrek aan zelfrespect heb jij zeg!
En later vertel je je kind over jullie speciale band en dat vader een alcoholistische overspelige bedrieger was....
Jezus get a life....iemand die lief tegen je doet is soms gewoon niet voldoende! Heb je wel eens nagedacht hoeveel andere vrouwen hij naast jou er op na houdt? Als hij zijn eigen vrouw al bedriegt doet hij dat jou ook!
zondag 29 juli 2007 om 12:18
En stel dat je wel zwanger van hem raakt (want volgens mij ga je dat toch wel doen, ookal adviseert iedereen het tegenovergestelde) dan zul je regelmatig de vraag krijgen wie de vader is. Wat ga je dan zeggen?
Kijk ook in de toekomst als het kind een jaar of 15 is. Wil je hem dan zijn hele leven opzadelen met JOUW geheim, want stel dat het uitkomt... dan ben JIJ de pineut en dat wil je niet (en die vriend van je ook natuurlijk) dus daarom moet het kind maar altijd zweigen over zijn vader? Of ga je het hem helemaal niet vertellen? Nee waarschijnlijk niet... beetje sneu
Kijk ook in de toekomst als het kind een jaar of 15 is. Wil je hem dan zijn hele leven opzadelen met JOUW geheim, want stel dat het uitkomt... dan ben JIJ de pineut en dat wil je niet (en die vriend van je ook natuurlijk) dus daarom moet het kind maar altijd zweigen over zijn vader? Of ga je het hem helemaal niet vertellen? Nee waarschijnlijk niet... beetje sneu
maandag 30 juli 2007 om 09:36
Hoi Heidi,
Al een paar dagen lees ik mee maar wil nu toch even reageren.
Dat je een kinderwens hebt is heel mooi, dat je daarbij 36 bent is best wel spannend ja. Begrijp heel goed dat je je daar druk om maakt, het is bijna 'nu of nooit' dus de druk die jij voelt is heel logisch.
Toch denk ik dat je in dit verlangen een beetje voorbij schiet aan het doel. Als ik je reacties lees merk ik dat je echt graag een kindje wilt, maar waarom dat is me nog steeds niet helemaal duidelijk. Het enige wat ik begrijp is dat je het zo vlug mogelijk wilt omdat je niet meer de leeftijd hebt om ergens tussen nu en 10 jaar te denken. Maar de rest van je intenties ontgaat me volkomen.
Je wilt een kind. Je hebt geen vaste relatie. Dus een 'probleem'.
Wel heb je een 'vriendje' waar je zo af en toe seks mee hebt, je kunt alles bij hem kwijt en hij begrijpt en accepteerd je volkomen. MAAR hij is getrouwd en heeft zelf een gezin. Ook drinkt hij regelmatig (teveel?) alcohol.
Nu weer dat kindje, jij wilt een kindje, het liefst van hem, omdat hij een lieve papa zou zijn?!
Kind, waar haal je dit vandaan? Hoezo lieve papa? Papa zuipt, papa beduveld mama... Verplaats je eens in zijn dochter? Dan kan hij lief voor haar zijn maar ze houdt vast ook zielsveel van haar moeder en als ze zou begrijpen waar papa mee bezig is dan kan ik me zo voorstellen dat ze zoiets heeft van: Mijn papa is niet lief, hij doet alsof ie lief is maar ondertussen belazerd hij de hele bende.
Dus, een lieve papa kun je van je lijstje met pluspunten halen en aan de kant met minpunten kun je rustig noteren: bedrieger.
Meid, ik wil je niet afvallen hoor, maar wordt eens wakker! Je bent 36 maar je lijkt zo naief. Je wilt geen kind van een ander... Waarom niet? Als je het kind alleen op gaat voeden dan maakt het toch niet uit? Ik krijg toch een beetje het idee dat het meer om hem gaat dan om het kindje. Als heb je bijv. een anonieme donor, het gaat toch om jóuw kind? En als 'vriendje' de donor zou zijn? Hij drinkt en liegt, is dat een reden om hem te kiezen? Zijn dat eigenschappen die je graag terug zou willen zien in je kindje? Of wil je je kindje zo'n vader geven?
Hè bah, krijg een beetje nare smaak hoe we hier praten over het krijgen van een kindje. In mijn ogen is het echt een wonder als je een kindje mag krijgen. In deze discussie lijkt het een beetje te gaan over hoe je dit kindje wilt gaan 'maken' en ik lees ergens nergens je zorgen of liefde voor een kindje, alleen maar dat je zelf wilt en wel met hem.
Mijns inziens kijk je niet verder dan je neus lang is.
Maar dit komt natuurlijk niet zomaar, ik heb een beetje het idee (mijn idee en niet op feiten gebaseert) dat je een beetje met jezelf in de knoop zit. Dat je misschien wel erg eenzaam bent of je zo voelt en dat je niet helemaal tevreden bent met jezelf en je daarom een beetje minderwaardig voelt?
En dat je je aan hem vastklampt omdat je van hem een beetje genegenheid en acceptatie krijgt?
Ik weet het niet hoor, maar dit zou ik me wel voor kunnen stellen nadat ik je verhaal heb gelezen. In dat geval zou ik echt gaan praten met iemand die je hiermee kan helpen en je ook goede raad kan geven omtrent je kinderwens.
Je bent 36, niet alle tijd van de wereld meer maar nog wel jong genoeg om eerst aan jezelf te werken voordat je stappen gaat ondernemen die nóóit meer terug kunt draaien.
Ik hoop van harte dat je hier uit gaat komen, dat je zelf in gaat zien dat het niet eerlijk is tegenover het kindje als je kiest om 'vriendje' de vader te laten zijn.
Heidi, ik hoop dat je kinderwens op een andere manier vervult gaat worden maar ik hoop vooral dat je vrede vindt met jezelf, dan pas kun je gelukkig zijn en dan pas kun je een kindje alle liefde geven die je bezit.
Sterkte!
Al een paar dagen lees ik mee maar wil nu toch even reageren.
Dat je een kinderwens hebt is heel mooi, dat je daarbij 36 bent is best wel spannend ja. Begrijp heel goed dat je je daar druk om maakt, het is bijna 'nu of nooit' dus de druk die jij voelt is heel logisch.
Toch denk ik dat je in dit verlangen een beetje voorbij schiet aan het doel. Als ik je reacties lees merk ik dat je echt graag een kindje wilt, maar waarom dat is me nog steeds niet helemaal duidelijk. Het enige wat ik begrijp is dat je het zo vlug mogelijk wilt omdat je niet meer de leeftijd hebt om ergens tussen nu en 10 jaar te denken. Maar de rest van je intenties ontgaat me volkomen.
Je wilt een kind. Je hebt geen vaste relatie. Dus een 'probleem'.
Wel heb je een 'vriendje' waar je zo af en toe seks mee hebt, je kunt alles bij hem kwijt en hij begrijpt en accepteerd je volkomen. MAAR hij is getrouwd en heeft zelf een gezin. Ook drinkt hij regelmatig (teveel?) alcohol.
Nu weer dat kindje, jij wilt een kindje, het liefst van hem, omdat hij een lieve papa zou zijn?!
Kind, waar haal je dit vandaan? Hoezo lieve papa? Papa zuipt, papa beduveld mama... Verplaats je eens in zijn dochter? Dan kan hij lief voor haar zijn maar ze houdt vast ook zielsveel van haar moeder en als ze zou begrijpen waar papa mee bezig is dan kan ik me zo voorstellen dat ze zoiets heeft van: Mijn papa is niet lief, hij doet alsof ie lief is maar ondertussen belazerd hij de hele bende.
Dus, een lieve papa kun je van je lijstje met pluspunten halen en aan de kant met minpunten kun je rustig noteren: bedrieger.
Meid, ik wil je niet afvallen hoor, maar wordt eens wakker! Je bent 36 maar je lijkt zo naief. Je wilt geen kind van een ander... Waarom niet? Als je het kind alleen op gaat voeden dan maakt het toch niet uit? Ik krijg toch een beetje het idee dat het meer om hem gaat dan om het kindje. Als heb je bijv. een anonieme donor, het gaat toch om jóuw kind? En als 'vriendje' de donor zou zijn? Hij drinkt en liegt, is dat een reden om hem te kiezen? Zijn dat eigenschappen die je graag terug zou willen zien in je kindje? Of wil je je kindje zo'n vader geven?
Hè bah, krijg een beetje nare smaak hoe we hier praten over het krijgen van een kindje. In mijn ogen is het echt een wonder als je een kindje mag krijgen. In deze discussie lijkt het een beetje te gaan over hoe je dit kindje wilt gaan 'maken' en ik lees ergens nergens je zorgen of liefde voor een kindje, alleen maar dat je zelf wilt en wel met hem.
Mijns inziens kijk je niet verder dan je neus lang is.
Maar dit komt natuurlijk niet zomaar, ik heb een beetje het idee (mijn idee en niet op feiten gebaseert) dat je een beetje met jezelf in de knoop zit. Dat je misschien wel erg eenzaam bent of je zo voelt en dat je niet helemaal tevreden bent met jezelf en je daarom een beetje minderwaardig voelt?
En dat je je aan hem vastklampt omdat je van hem een beetje genegenheid en acceptatie krijgt?
Ik weet het niet hoor, maar dit zou ik me wel voor kunnen stellen nadat ik je verhaal heb gelezen. In dat geval zou ik echt gaan praten met iemand die je hiermee kan helpen en je ook goede raad kan geven omtrent je kinderwens.
Je bent 36, niet alle tijd van de wereld meer maar nog wel jong genoeg om eerst aan jezelf te werken voordat je stappen gaat ondernemen die nóóit meer terug kunt draaien.
Ik hoop van harte dat je hier uit gaat komen, dat je zelf in gaat zien dat het niet eerlijk is tegenover het kindje als je kiest om 'vriendje' de vader te laten zijn.
Heidi, ik hoop dat je kinderwens op een andere manier vervult gaat worden maar ik hoop vooral dat je vrede vindt met jezelf, dan pas kun je gelukkig zijn en dan pas kun je een kindje alle liefde geven die je bezit.
Sterkte!
maandag 30 juli 2007 om 09:43
Ik vind dat je van iemand die getrouwd is af moet blijven! Hij heeft een gezin waar die verantwoordelijk voor is. Ik vind dat je het recht niet hebt om daar tussen te komen hoe de relatie tussen hem en zijn vrouw ook is! Je vindt die vent lief en aardig. Zelf vind ik het een vuile bedrieger. Daar ga je toch geen kind van op de wereld zetten. Zielig voor dat kind en ook voor jou! Want geloof me, in een eentje een kind opvoeden is alles behalve makkelijk. Een kind heeft stabiliteit nodig en in deze situatie krijgt het dat echt niet! Zoek een echte vent die voor jou en jullie kind gaat. Voor de volle 100 %.
maandag 30 juli 2007 om 10:18
Heidi, juist omdat ik een deel van je verhaal herken kan ik je maar 1 tip geven. Laat deze man los en pak je eigen leven weer op. Laat niet je hele wereld om hem draaien, hij is het niet waard. Natuurlijk geniet je van alle aandacht, van het samenzijn. Maar zoals deze man zijn eigen vrouw en kind bedriegt, zo bedriegt hij jou ook. Hij geeft jou het gevoel speciaal te zijn, maar als jij zo speciaal bent, waarom heeft hij dan zijn vrouw niet voor jou verlaten ? Hij vindt jou lichaam mooi zeg je, maar geloof me er zijn zoveel meer mannen die van een maatje meer houden. Eerlijke mannen, single mannen. En een kind van deze man om alle verkeerde redenen is alleen maar intens triest voor het eventuele kindje. De relatie met je kind is dan gebaseerd op leugens, kan me niet voorstellen dat jij dat wilt.
Zoek hulp, pak je eigen leven weer op !
Zoek hulp, pak je eigen leven weer op !
maandag 30 juli 2007 om 11:22
Hoi Heidi, ik sluit me geheel aan bij de post van Marjobestaatal en een groot aantal anderen op dit forum. Ik vind het moedig dat je je verhaal hebt gepost, maar wees dan ook zo moedig om de reacties serieus ter harte te nemen.
Laat deze man los, want hier komt alleen maar een heleboel ellende van. Dit klinkt heel ongezond. Jullie relatie is 'niet te omschrijven' en 'ontzettend bijzonder'. Ik maak uit je verhaal op dat je deze man gebruikt om een leegte in je leven op te vullen. Hij gebruikt jou ook, om weg te vluchten van de realiteit die 'huwelijk' heet en af en toe flink veel plezier te hebben. Jullie kunnen elkaar nog zo 'liefhebben' of nodig hebben, het hangt van leugens en bedrog aan elkaar. En dat wordt alleen maar erger als er een kind van komt, wat jouw beweegredenen ook zijn om daar aan te beginnen.
Ik kan niet over jou oordelen. Ik heb zelf een half jaar lang een relatie gehad met een (veel oudere) getrouwde man. Ik was zo in de wolken van hem en hij gaf me zo'n goed gevoel, dat ik mezelf wijs maakte dat ik het stiekeme en perspectiefloze wel aankon. Niet dus.
Twee maanden geleden heb ik er een punt achter gezet en ik heb hulp van een psycholoog. Ik ben bij mijn positieven gekomen, heb de 'hoop' op een toekomst met hem laten varen en probeer er in m'n eentje wat van te maken. Of een nieuwe relatie voor mij is weggelegd weet ik niet, maar liever alleen blijven dan de 'beste vrouwelijke bijrol' spelen in het leven van een getrouwde man! En ik moet er niet aan denken dat ik zwanger van hem zou zijn geraakt.
Zoek hulp meid, omdat je hier alleen min of meer ongeschonden uit kunt komen als een deskundige je een spiegel voorhoudt en aan jezelf gaat werken. Daar moet je echter wel zelf klaar voor zijn. Ik heb daar zo mijn twijfels over aangezien je vooral in de verdediging schiet n.a.v. reacties van anderen hier. Het is ook niet gemakkelijk en zelfs pijnlijk om je eigen kromme redenaties en tekortkomingen onder ogen te zien. Dat kost tijd en een hoop energie. Maar ik ben blij dat ik zelf die stap heb genomen. Ik ben meer waard dan eeuwig op de reservebank te zitten. Ik hoop iemand te ontmoeten die er voor de volle 100% voor mij is.
Investeer in jezelf door afstand van deze man te nemen, hoe 'lief', 'geweldig', 'aantrekkelijk' en 'onmisbaar' hij ook lijkt. Een kind van hem onder deze omstandigheden zal tot enorme schade voor alle betrokkenen leiden.
Laat deze man los, want hier komt alleen maar een heleboel ellende van. Dit klinkt heel ongezond. Jullie relatie is 'niet te omschrijven' en 'ontzettend bijzonder'. Ik maak uit je verhaal op dat je deze man gebruikt om een leegte in je leven op te vullen. Hij gebruikt jou ook, om weg te vluchten van de realiteit die 'huwelijk' heet en af en toe flink veel plezier te hebben. Jullie kunnen elkaar nog zo 'liefhebben' of nodig hebben, het hangt van leugens en bedrog aan elkaar. En dat wordt alleen maar erger als er een kind van komt, wat jouw beweegredenen ook zijn om daar aan te beginnen.
Ik kan niet over jou oordelen. Ik heb zelf een half jaar lang een relatie gehad met een (veel oudere) getrouwde man. Ik was zo in de wolken van hem en hij gaf me zo'n goed gevoel, dat ik mezelf wijs maakte dat ik het stiekeme en perspectiefloze wel aankon. Niet dus.
Twee maanden geleden heb ik er een punt achter gezet en ik heb hulp van een psycholoog. Ik ben bij mijn positieven gekomen, heb de 'hoop' op een toekomst met hem laten varen en probeer er in m'n eentje wat van te maken. Of een nieuwe relatie voor mij is weggelegd weet ik niet, maar liever alleen blijven dan de 'beste vrouwelijke bijrol' spelen in het leven van een getrouwde man! En ik moet er niet aan denken dat ik zwanger van hem zou zijn geraakt.
Zoek hulp meid, omdat je hier alleen min of meer ongeschonden uit kunt komen als een deskundige je een spiegel voorhoudt en aan jezelf gaat werken. Daar moet je echter wel zelf klaar voor zijn. Ik heb daar zo mijn twijfels over aangezien je vooral in de verdediging schiet n.a.v. reacties van anderen hier. Het is ook niet gemakkelijk en zelfs pijnlijk om je eigen kromme redenaties en tekortkomingen onder ogen te zien. Dat kost tijd en een hoop energie. Maar ik ben blij dat ik zelf die stap heb genomen. Ik ben meer waard dan eeuwig op de reservebank te zitten. Ik hoop iemand te ontmoeten die er voor de volle 100% voor mij is.
Investeer in jezelf door afstand van deze man te nemen, hoe 'lief', 'geweldig', 'aantrekkelijk' en 'onmisbaar' hij ook lijkt. Een kind van hem onder deze omstandigheden zal tot enorme schade voor alle betrokkenen leiden.
maandag 30 juli 2007 om 19:47
In nederland is een anonieme donor niet meer mogelijk.
Dat geeft het kind het recht om op zijn 16e naar zijn bio-vader opzoek te gaan.
Wat mijn mening wel is op dit gebied is dat ik vind dat onvruchtbare stellen hier wel een soort van voorrang op moeten krijgen. De wachtlijst daarvoor is 1,5 jaar voor ze een geschikte donor kunnen vinden,
Er zijn minder donoren omdat een kind nu naar zijn vader kan gaan zoeken.
Maar door dit soort ego-vrouwen (die anders idd maar een "goed" huwelijk op het spel zetten voor een kind die in eerste instantie al helemaal niet om zo'n situatie vraagt!) kan de wachttijd nog langer worden voor stellen die al jaaaaaren aan het wachten zijn,
En ja, ik spreek uit ervaring!
Dat geeft het kind het recht om op zijn 16e naar zijn bio-vader opzoek te gaan.
Wat mijn mening wel is op dit gebied is dat ik vind dat onvruchtbare stellen hier wel een soort van voorrang op moeten krijgen. De wachtlijst daarvoor is 1,5 jaar voor ze een geschikte donor kunnen vinden,
Er zijn minder donoren omdat een kind nu naar zijn vader kan gaan zoeken.
Maar door dit soort ego-vrouwen (die anders idd maar een "goed" huwelijk op het spel zetten voor een kind die in eerste instantie al helemaal niet om zo'n situatie vraagt!) kan de wachttijd nog langer worden voor stellen die al jaaaaaren aan het wachten zijn,
En ja, ik spreek uit ervaring!
