Relaties
alle pijlers
Geen relatie, maar klok tikt door
vrijdag 27 juli 2007 om 23:29
Ik zit er de laatste tijd steeds vaker aan te denken dat ik zwanger wil worden, maar ik heb geen relatie. Ik droom ervan en heb de naam zelfs al bedacht. Maar ik wil niet snel een relatie beginnen om zwanger te worden, ik wil ook echt van diegene houden, dat je ook echt blij bent dat er een stukje van hem in je groeit. En zoiets kost tijd, ben inmiddels al weer 36 dus moet ook niet te lang wachten. Dan kies ik er liever voor om alleen een kind te krijgen dan met iemand waar ik niet gelukkig mee ben.
Ik heb een hele goede vriend, bespreken eigenlijk alles met elkaar, kennen elkaar nu 1,5 jaar, hebben een korte heftige affaire gehad, maar omdat hij getrouwd is, is dit gegroeid naar een hele hechte vriendschap, we zien elkaar echt bijna dagelijks, hebben nu heel af en toe intiem contact. Ik weet niet wat het is maar we voelen ons zo goed bij elkaar, hij houdt van mij en ik van hem maar dan als vrienden, denk dat een relatie tussen ons niet zou werken.
Hij heeft een dochtertje van 4 en daar heb ik de laatste tijd ook veel mee opgetrokken, daardoor is mijn gevoel denk ik ook sterker geworden, vind het geweldig om met zijn drieen naar de speeltuin te gaan, of alleen met haar naar het zwembad. Zit dus vaak te denken dat ik van hem wel een kind zou willen.
Nu bracht hij van de week het onderwerp kinderen ter sprake en hebben daar serieus over gepraat, ik zei dus dat ik geen relatie hoef te hebben omwille van het kind, maar dat ik dan liever alleen een kind opvoed. Hij vroeg dus ook of ik van hem een kind zou willen, heb dus ja gezegd, dacht er al vaak aan maar durfde het zelf niet ter sprake te brengen. We spelen dus allebei met die gedachte maar weten niet of het de juiste keuze is. Hij drinkt best veel dus hij weet niet of dat schade aan het kind zal toebrengen; hij en zijn vrouw wonen tijdelijk in Nederland, maar hij wil wel zijn kind zien opgroeien; zijn vrouw zal nooit akkoord gaan; zolang hij in nederland is zal ik me niet open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, we zijn heel belangrijk voor elkaar en hebben een hele speciale band samen en een kind zal dat allen maar versterken. Maar ondertussen ben ik wel al bijna 37!!!!
Ik heb een hele goede vriend, bespreken eigenlijk alles met elkaar, kennen elkaar nu 1,5 jaar, hebben een korte heftige affaire gehad, maar omdat hij getrouwd is, is dit gegroeid naar een hele hechte vriendschap, we zien elkaar echt bijna dagelijks, hebben nu heel af en toe intiem contact. Ik weet niet wat het is maar we voelen ons zo goed bij elkaar, hij houdt van mij en ik van hem maar dan als vrienden, denk dat een relatie tussen ons niet zou werken.
Hij heeft een dochtertje van 4 en daar heb ik de laatste tijd ook veel mee opgetrokken, daardoor is mijn gevoel denk ik ook sterker geworden, vind het geweldig om met zijn drieen naar de speeltuin te gaan, of alleen met haar naar het zwembad. Zit dus vaak te denken dat ik van hem wel een kind zou willen.
Nu bracht hij van de week het onderwerp kinderen ter sprake en hebben daar serieus over gepraat, ik zei dus dat ik geen relatie hoef te hebben omwille van het kind, maar dat ik dan liever alleen een kind opvoed. Hij vroeg dus ook of ik van hem een kind zou willen, heb dus ja gezegd, dacht er al vaak aan maar durfde het zelf niet ter sprake te brengen. We spelen dus allebei met die gedachte maar weten niet of het de juiste keuze is. Hij drinkt best veel dus hij weet niet of dat schade aan het kind zal toebrengen; hij en zijn vrouw wonen tijdelijk in Nederland, maar hij wil wel zijn kind zien opgroeien; zijn vrouw zal nooit akkoord gaan; zolang hij in nederland is zal ik me niet open kunnen stellen voor een nieuwe relatie, we zijn heel belangrijk voor elkaar en hebben een hele speciale band samen en een kind zal dat allen maar versterken. Maar ondertussen ben ik wel al bijna 37!!!!
zaterdag 28 juli 2007 om 10:38
Jullie respecteren zijn vrouw niet en hebben niet eens de guts om haar zelf uit te laten maken hoe zij het ziet; of zij jou ziet als minnares.
So wake up and smell the coffee!
Je kunt je er onderuit blijven proberen te kletsen, maar je bent giga door de mand gevallen hier, hoor!
Ook respecteer je jezelf niet als je zo blijft draaien en niet durft te staan voor je keuzes! Egoïstisch tot en met, denkend de wijsheid in pacht te hebben!
So wake up and smell the coffee!
Je kunt je er onderuit blijven proberen te kletsen, maar je bent giga door de mand gevallen hier, hoor!
Ook respecteer je jezelf niet als je zo blijft draaien en niet durft te staan voor je keuzes! Egoïstisch tot en met, denkend de wijsheid in pacht te hebben!
zaterdag 28 juli 2007 om 10:52
zaterdag 28 juli 2007 om 11:39
Meid, ik begrijp best dat je de klok hoort tikken. Je bent nu 36...
Ik zou dit nooit doen!!! Ik denk dat het niet goed is voor het kind. Die mag later nooit trots laten zien wie haar vader is, omdat zijn vrouw er niet achter mag komen. Wat doe je zo; n kind aan? AFgezien wat je zijn vrouw aandoet en natuurlijk jezelf.
Ik zou nog wachten. Je bent nu 36, maar er is nog tijd. Je moet hem los laten en verder om je heen kijken, JE kunt nog iemand tegen komen. En dan gaat het snel op deze leeftijd. Dan woon je binnen een half jaar samen, raak je op je 37ste zwanger en ben je op je 38ste (of een jaarjtelater) moeder. Met een kind in een goeie relatie.
Ik weet namelijk van iemand die ook in jouw situatie zat. En dit bovenstaande voorbeeld is haar verhaal. Nu is ze 40 en moeder van twee kinderen. Dolgelukkig!!
Laat hem los, stel je open op en positief...
ALs je 39 bent en je bent nog single dan kun je altijd kijken....Maar in drie jaar kan veel gebeuren!
Ik zou dit nooit doen!!! Ik denk dat het niet goed is voor het kind. Die mag later nooit trots laten zien wie haar vader is, omdat zijn vrouw er niet achter mag komen. Wat doe je zo; n kind aan? AFgezien wat je zijn vrouw aandoet en natuurlijk jezelf.
Ik zou nog wachten. Je bent nu 36, maar er is nog tijd. Je moet hem los laten en verder om je heen kijken, JE kunt nog iemand tegen komen. En dan gaat het snel op deze leeftijd. Dan woon je binnen een half jaar samen, raak je op je 37ste zwanger en ben je op je 38ste (of een jaarjtelater) moeder. Met een kind in een goeie relatie.
Ik weet namelijk van iemand die ook in jouw situatie zat. En dit bovenstaande voorbeeld is haar verhaal. Nu is ze 40 en moeder van twee kinderen. Dolgelukkig!!
Laat hem los, stel je open op en positief...
ALs je 39 bent en je bent nog single dan kun je altijd kijken....Maar in drie jaar kan veel gebeuren!
zaterdag 28 juli 2007 om 12:45
Als je kinderen wilt en kunt krijgen, zorg er dan voor dat je een kind iets te bieden hebt...
Dat een kinderwens er is begrijp ik heel goed, maar is de wens zo groot dat je daarom niet meer verstandig kunt nadenken?!
Ben je zo egoistisch dat het je geen reet uitmaakt hoe het voor een kind zal zijn, als jouw kinderwens maar wordt vervuld?
Heidi, accepteer gewoon dat het er nu niet inzit dat je moeder wordt. Zorg er eerst voor dat je helder gaat nadenken. En wie weet over een jaartje ontmoet je wel een leuke man en bevind je je in een stabiele situatie, maar doe het op dit moment een kindje niet aan geboren te worden bij iemand die de zaakjes niet op een rij heeft.
Dat een kinderwens er is begrijp ik heel goed, maar is de wens zo groot dat je daarom niet meer verstandig kunt nadenken?!
Ben je zo egoistisch dat het je geen reet uitmaakt hoe het voor een kind zal zijn, als jouw kinderwens maar wordt vervuld?
Heidi, accepteer gewoon dat het er nu niet inzit dat je moeder wordt. Zorg er eerst voor dat je helder gaat nadenken. En wie weet over een jaartje ontmoet je wel een leuke man en bevind je je in een stabiele situatie, maar doe het op dit moment een kindje niet aan geboren te worden bij iemand die de zaakjes niet op een rij heeft.
zaterdag 28 juli 2007 om 21:10
Hoe gaat het kind verwekt worden? Je zei al dat hij vrij veel drinkt (waar begin je aan, een vent getrouwd + kind en ook nog teveel drinken... Echt het type ideale vader :o). en jullie hebben geen echte sex.... Hmm ik denk dat het vrij lang kan duren voordat je dan zwanger bent hoor. Maar aan echte sex doen jullie niet want dan belazeren jullie zijn vrouw, of maakt dat niet uit in het belang van jouw kinderwens? Dan mag je wel sex hebben? Misschien moet je eens wat meer afstand nemen van deze man en je open stellen voor leuke mannen die meer te bieden hebben?
zaterdag 28 juli 2007 om 21:23
AAARGH, ik wordt hier echt boos van!
Meid, waar ik me zorgen bij baar, is het vertrouwen tussen jou en die vriend. Hoezeer weet je dat je op hem aankan, want ja, hij heeft een minnares (ja, zo noem je dat!) waar hij zo zijn behoeften kwijt kan!
Hoezeer weet jij dat hij je niet laat stikken als het eenmaal zo ver is? Misschien wil hij jou gewoon vaker in bed krijgen. Mooie vriend, toch?
Sorry, maar ik heb zó'n medelijden met die vrouw. Ik ga je ook geen oplossing bieden, dit vind ik zó misselijkmakend! Dit kun je toch niet menen?!
Meid, waar ik me zorgen bij baar, is het vertrouwen tussen jou en die vriend. Hoezeer weet je dat je op hem aankan, want ja, hij heeft een minnares (ja, zo noem je dat!) waar hij zo zijn behoeften kwijt kan!
Hoezeer weet jij dat hij je niet laat stikken als het eenmaal zo ver is? Misschien wil hij jou gewoon vaker in bed krijgen. Mooie vriend, toch?
Sorry, maar ik heb zó'n medelijden met die vrouw. Ik ga je ook geen oplossing bieden, dit vind ik zó misselijkmakend! Dit kun je toch niet menen?!
zaterdag 28 juli 2007 om 21:36
Hallo Heidi,
Ik heb je post gelezen. Daarna nog een keer en nog es weer.
Mag ik je een advies geven? Gezien de redenatie die je aanvoert, lijkt
het me het beste om niet zwanger te worden. Zolang de prioriteit bij
jezelf ligt en je niet alles op de behoeftes van een mogelijk kind wilt
of kunt focussen, moet je hier helemaal niet aan beginnen. Je denkt
vanuit een totaal egoïstische achtergrond en ik heb zelden een meer
belabberde uitgangspositie gelezen als in dit geval. Je hebt een
verantwoordelijk jegens een kind. Een kind is TOTAAL afhankelijk van de
ouders. Mij bekruipt het gevoel dat jij gewoon iets voor jezelf wilt...
Ik heb je post gelezen. Daarna nog een keer en nog es weer.
Mag ik je een advies geven? Gezien de redenatie die je aanvoert, lijkt
het me het beste om niet zwanger te worden. Zolang de prioriteit bij
jezelf ligt en je niet alles op de behoeftes van een mogelijk kind wilt
of kunt focussen, moet je hier helemaal niet aan beginnen. Je denkt
vanuit een totaal egoïstische achtergrond en ik heb zelden een meer
belabberde uitgangspositie gelezen als in dit geval. Je hebt een
verantwoordelijk jegens een kind. Een kind is TOTAAL afhankelijk van de
ouders. Mij bekruipt het gevoel dat jij gewoon iets voor jezelf wilt...
zaterdag 28 juli 2007 om 22:55
Heb de reacties gelezen en voor een groot deel hebben jullie wel gelijk, misschien denk ik wel te egoistisch, maar ik voel me zo goed bij hem , een kind van iemand die ik niet ken wil ik niet, maar doordat ik veel tijd met hem doorbreng stel ik me ook niet open voor anderen en kom ik nooit in de ideale situatie. Hij is nu voor 2 weken met zijn vrouw naar zijn dochtertje, ik mis hem nu al, niet het lichamelijke maar het bij hem zijn, samen praten, samen lachen, lol maken. Ik moet gewoon een leuke vent tegenkomen waar ik hetzelfde mee heb, maar heb zoeits nog nooit gevoeld, ook niet met mijn ex waar ik 10 jaar mee samen was. Nu hij niet hier is is dat makkelijker, ik kan kiezen of thuis zitten of erop uit gaan, dus ik kies voor dat laatste. Vind het ook wel een beetje eng, ik woon sinds kort weer in mijn geboorteplaats en er is nu een festival, dus daar ga ik zometeen alleen heen, iedereen die ik ken is op vakantie, ben hier nog nooit op stap geweest sinds mijn jeugd, vind het een beetje zielig om alleen in de kroeg te staan dus hoop maar dat ik snel bekenden tegenkom en wie weet een leuke vent, want ik ben toe aan een echte relatie. O ja ik ga ook maandag beginnen met een dieet, weeg nu 110 kilo, mijn "vriend" vind mijn lichaam geweldig, hij is ook de eerste en enige die ooit gezegd heeft dat ie mijn lichaam mooi vindt, hij respecteerd mij zoals ik ben, maar om bij anderen in de smaak te vallen zullen er toch wat kilo's af moeten, het gaat niet om het uiterlijk maar het is wel het eerste waar men naar kijkt. Dus ik hou jullie op de hoogte en afvallen wil ik sowieso voordat ik zwanger wordt.
zaterdag 28 juli 2007 om 23:16
zaterdag 28 juli 2007 om 23:26
Nee het is niet de wens hem vast te houden want hij laat me toch niet los. We gaan echt heel goe met elkaar om, heb kennisgemaakt met zijn dochtertje, ik heb ook dingen samen met zijn dochtertje gedaan als hij aan het werk was, heb zijn ouders ontmoet en die waren blij me eindelijk eens te zien omdat ze zoveel goeds over mij gehoord hadden, zijn schoonzus en broer zeggen als jij bij hem bent is ie tenminste vrolijk als zijn vrouw erbij is niet, , hij spreekt ook uit tegenover familie dat hij van me houdt maar ik denk mer hem geen relatie te kunnen hebben want als hij met mij doet wat hij nu bij zijn vrouw doet zou ik allang geflipt zijn. Dus nee een kind is niet iets om hem te binden wel iets om me altijd met hem verbonden te voelen. Ik weet dat het allemaal bizar klinkt maar onze relatie is niet te omschrijven.
zaterdag 28 juli 2007 om 23:36
zaterdag 28 juli 2007 om 23:47
Daar gebruik ok een kind ook niet voor, ik bedoel alleen maar te zeggen doordat we samen een kind hebben zal ik hem nooit vergeten, als we geen kind hebben en ik heb een nieuwe relatie heb dan zou het op d'n duur kunnen verwateren, alhoewel ik denk dat dat nooit zal gebeuren, maar als we samen een kind hebben blijft de binding, maar daarom wil ik geen kind van hem, ik wil van hem een kind omdat ik dan weet hoe lief papa voor mij is, hij houdt onvoorwaardelijk van me, ik bespreek alles met hem, ook mijn nieuwe liefdes en sexleven, hij weet alles van mij en ik van hem. Hi zegt ook vaak ik bespreek met jou meer dan dat ik ooit met mijn beste vriend heb gedaan. Het klinkt vreemd maar wij zullen mekaar nooit uit het oog verliezen, het contact kan minder worden maar nooit helemaal weg. Ik zie hem ook echt niet als mijn minnaar of ik als zijn minnares, we zijn echt goede vrienden, maatjes en omdat we af en toe sexueel contact hebben zijn we nog geen minnaars.
zondag 29 juli 2007 om 00:07
Jullie zijn intiem Heidi, en dan heb je dus sex, ook al neuk je niet. Oke, dan ben jij zijn maatje+ (is niet dubbelzinnig bedoeld hoor;)) maar die + is dus dat stukje minnares wat jij op die manier wel degelijk bent. Maar hoe denk je over mijn voorgaande post waarin ik vertel dat zijn vrouw wel kan tellen?
zondag 29 juli 2007 om 00:11
"O ja ik ga ook maandag beginnen met een dieet, weeg nu 110 kilo, mijn
"vriend" vind mijn lichaam geweldig, hij is ook de eerste en enige die
ooit gezegd heeft dat ie mijn lichaam mooi vindt, hij respecteerd mij
zoals ik ben"
OK; hier wordt een hoop mee duidelijk; je bent onzeker, en hij bevestigt je als eerste daarin. Dus dáár ben je gevoelig voor!
Ik zou eerst maar 'ns aan m'n zelfbeeld werken, want dat zal ook niet beter worden met alle ellende die je veroorzaakt! Met je egoïstische gedrag, waarbij jij zijn vrouw en dochtertje met voeten treedt!
"vriend" vind mijn lichaam geweldig, hij is ook de eerste en enige die
ooit gezegd heeft dat ie mijn lichaam mooi vindt, hij respecteerd mij
zoals ik ben"
OK; hier wordt een hoop mee duidelijk; je bent onzeker, en hij bevestigt je als eerste daarin. Dus dáár ben je gevoelig voor!
Ik zou eerst maar 'ns aan m'n zelfbeeld werken, want dat zal ook niet beter worden met alle ellende die je veroorzaakt! Met je egoïstische gedrag, waarbij jij zijn vrouw en dochtertje met voeten treedt!
zondag 29 juli 2007 om 00:46
Uhm... jij hebt echt een serieus bindingsprobleem. Dan bedoel ik niet
bindingsangst, maar het tegenovergestelde: verlatingsangst! Je zegt
geen kind van hem te willen om hem aan je te binden, maar daarna zeg je
dat een gezamelijk kind jullie band alleen maar sterker zal maken. Want
"papa" is zo lief voor MIJ! Als hij zo onvoorwaardelijk van je houdt,
waarom is hij dan getrouwd met een andere vrouw en heeft daarmee een
kind?
Oké, nu ga ik serieus harde conclusies trekken: voor mijn gevoel klamp
jij je idioot hard vast aan die man, en je bent bereid om heel erg ver
te gaan om hem niet te verliezen. Het draait helemaal niet om een kind.
Je wilt een kind gebruiken als middel om hem aan je te binden. Precies
het tegenovergestelde van wat je eerder beweerde! Zoals (volgens mij)
Jaschenka al stelde, ben je enorm onzeker over jezelf en geeft hij je
zelfbevestiging. En dat is eigenlijk de kern van de zaak. Dat is waar
dit geheel om draait!
Ik begrijp dat het moeilijk is om zo'n gegeven te aanvaarden. Het
erkennen van je eigen zwakheden is het moeilijkste dat er is. Maar ik
denk dat het wel de hoogste tijd is dat jij dat gaat inzien. Deze hele
kind-theorie is een symptoom van het eigenlijke probleem en geen
onderwerp op zich!
Je moet echt NU terug naar je eigen basis en dat eerst op orde krijgen.
Je hebt jezelf nu verloren in een fantasiewereld die nooit
werkelijkheid zal worden. Hij gaat nooit weg bij zijn vrouw en kind.
Anders had hij dat allang gedaan. Je gaat hen nooit kunnen vervangen.
Jij ziet jezelf mét een kind van hem in staat concurrerend te zijn voor
zijn huidige situatie. En dat is gewoon niet reëel. Je zit in je hoofd
in een wedstrijd die je niet kunt winnen.
Volgens mij moet je eerst een andere wedstrijd winnen: die met jezelf...
zondag 29 juli 2007 om 01:14
zondag 29 juli 2007 om 01:31
Mijn gedachte blijft: arm kind. Arm kind wat uit zo'n wanhoop geboren moet worden. Arm kind wat daarna niet openlijk papa mag zeggen tegen de man die wel zijn vader is.
Een kind van een anonieme donor is anders, die zal ook zijn papa niet kennen, maar jij ook niet. En die vader is niet stiekem toch een deel van zijn leven.
Denk eens verder dan alleen aan jezelf. Dat heb ik je hier nog niet zien doen. Ik begrijp dat jij moeite hebt met jezelf te accepteren. Maar als deze man jou mooi vindt, zijn er echt nog wel meer. Hij vindt jou wel mooi, maar toch maar niet mooi genoeg om echt bij je te willen zijn.
Een kind willen is altijd een egocentrische keus, maar een kind willen
onder zulke omstandigheden is een puur egoistische keus waar je je kind schade mee doet.
Hoe blind kun je nu zijn?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
