geloof ?? god ?? Jezus ??

Ik geloof niet in God. En al helemaal niet in een man met een baard. Als gelovigen aangeven dat het heelal niet zomaar ontstaan kan zijn, vraag ik me altijd af hoe God dan ontstaan is. Dat is voor mij net zoiets als de kip en het ei verhaal.



Voor mij is het moeilijk te bevatten dat gelovigen aangeven dat er een hemel is waar alleen gelovigen naar toe gaan. Als dat zo zou zijn vind ik God wel een egotripper: "Als ik geen snoepje van jou krijg, mag je niet op mijn verjaardagspartijtje komen". Bovendien had hij zich dan beter zichtbaar kunnen maken, dan hoefden we niet aan zijn bestaan te twijfelen. Van zo'n God zou ik niets moeten hebben. Ik kan dit dan ook niet rijmen met de redenering dat God liefde zou zijn. Als dat zo zou zijn, zou hij ook van niet gelovigen houden. (En homo's b.v.)



Met wat voor een God zou ik dan wel door een deur kunnen:

Een God die mensen eigen verantwoordelijkheden geeft. Dit houdt in, dat hij (of zij?!) zichzelf als coach ziet en niet als een autoritaire leider die aangeeft hoe mensen hun leven zouden moeten leven. Dit betekent dat hij mensen begeleidt als ze er behoefte aan hebben, door hen kansen/mogelijkheden/nieuwe wegen te bieden. 



Zijn belangrijkste waarde is dat mensen elkaar respecteren, ongeacht ras, sexuele geaardheid e.d. en in hun waarde laten. (Liefde) Hij weet echter ook dat hij de mensen eigen verantwoordelijkheden heeft gegeven en dat hierdoor het mogelijk is dat niet iedereen diezelfde waarde heeft. Hij accepteert hierdoor ook dat er mensen zijn die niet in hem geloven en/of de waarde van de Liefde niet aanhangen. Dat was zijn eigen risico, hij heeft de mens immers op die manier geschapen.



Een goede coach (dus God) stelt zichzelf niet op de voorgrond, het gaat hem om de ontwikkeling van alle mensen. Hij voelt zich verantwoordelijk voor iedereen, tenslotte heeft hij iedereen geschapen. Hij is er dus voor iedereen tijdens het leven en na de dood.



Maar goed, ik geloof dus niet in een God. Wat er wel is, geen idee. Het is voor mij 1 groot vraagteken. Dat maakt het leven er niet altijd makkelijker op, want op die manier moet je zelf de zingeving in je leven invullen. Ook blijft de onzekerheid van waar je vandaan komt en na de dood naar toe gaat. Dat is best beangstigend. En ik denk dat de mensheid dat algemeen zo ervaart. En daarom zijn er naar mijn idee dus religies ontstaan, omdat mensen niet met die onzekerheid van het niet weten om kunnen gaan. Geloven is dus eigenlijk in mijn ogen een soort drugs: het houdt je in een roes, zodat je de werkelijkheid niet onder ogen hoeft te zien, dat niemand weet waar je vandaan komt en waar je naar toe gaat.....

mooi gesproken sportivia....

Dank je, yoyo2.

Sportivia die dingen die jij beschrijft die geloof ik ook. En de dingen die jij niet gelooft geloof ik ook niet. En ik ben katholiek!



Dus dat 'gelovigen' zus of zo zouden denken dat klopt niet, elke gelovige heeft een eigen manier denk ik ,en elk kerkgenootschap trouwens ook. (een mooi spaans spreekwoord is 'elk hoofd is een wereld').



Wat betreft man met de baard, ik denk niet dat god een man met een baard is. Voor mij is god 'alles'. Hij zit in of hij is de natuur, de mensen, hij is allesomvattend voor mij. Hij is ook niet persé mannelijk, ook niet vrouwelijk, maarja hoe moet je 'm aanspreken of 't over 'm hebben als je niet één van die twee (hij / zij) kan gebruiken?! Als je bv. wil bidden of met God praten lijkt 't makeklijker wanneer je je voorstelt dat god naar je luistert, en dus wel net zoiets moet zijn als wij. De man met de baard staat voor mij symbool voor een soort oude wijze vader. Dat hij echt zo zou zijn denk ik niet, wel dat 't een makkelijke manier is om je hem voor te stellen wanneer je je tot hem richt.

Hoi Margaretha,



Ik snap wel hoor dat niet iedere gelovige denkt zoals ik dat beschreef in het stukje over de hemel. Ik weet dat er een enorme diversiteit aan Godsbeelden is. Ik kan alleen niet met zo'n Godsbeeld overweg die ik in dat stukje beschreef. En ik kan me ook erg moeilijk verplaatsen in mensen die wel zo denken.



Als mensen het over God hebben, ga ik er wel vaak vanuit dat ze daar een persoon bij hebben. Zoals jij gelooft, zou ik het dus al geen God meer noemen. Jij hebt het in mijn ogen over een soort energiebron, dat is voor mij niet iets wat met een persoon te maken heeft. Maar goed, dat jij dat toch God noemt maakt natuurlijk niet uit, dat is puur een andere interpretatie van woorden.

En nog een vraagje Margaretha: Je bent katholiek, geef je aan. Als ik aan het katholicisme denk, komt automatisch de Paus bij mij omhoog. En die staat in mijn ogen voor onderdrukkende regeltjes: Bv. wat betreft anticonceptiegebruik, euthanasie e.d. En volgens mij gaat het katholicisme ook niet uit van een God zoals ik die zelf beschreven heb, maar meer van een autoritaire leider. (Correct me if I'm wrong.) Ik vraag mij dus af in hoeverre jij je thuis voelt bij het katholieke geloof, terwijl je in mijn optiek dus een heel ander Godsbeeld aanhangt dan zij aanhangen.

Doe mij maar Zen :-)



"De Japanse zendenker uit de Kyotoschool Masao Abe (1911-2006) bepleit het Zen-boeddhisme als een methode om tot een onvooringenomen gesprek te komen tussen religies. Een gesprek, dat zo open is, dat transformatie onvermijdelijk is. Maar in deze transformatie worden volgens Abe beide participanten van de dialoog juist authentieker, meer zichzelf. De dialoog wordt gekenmerkt door het loslaten van concepten."

Poeh Vana, lastige taal, maar volgens mij begrijp ik wel ongeveer wat er mee wordt bedoeld: Als mensen maar met elkaar blijven praten en open staan voor elkaar, kunnen ze steeds meer hun eigen beperkte denkkader loslaten en komt er ruimte voor wat er echt is. Klopt dat een beetje?

Poeh Vana, lastige taal, maar volgens mij begrijp ik wel ongeveer wat er mee wordt bedoeld: Als mensen maar met elkaar blijven praten en open staan voor elkaar, kunnen ze steeds meer hun eigen beperkte denkkader loslaten en komt er ruimte voor wat er echt is. Klopt dat een beetje?

Yep, daar komt het denk ik wel op neer.

Maar de open houding die daarvoor nodig is.. daar zit hem vaak de kink denk ik.

quote: sportivia reageerde



Poeh Vana, lastige taal, maar volgens mij begrijp ik wel ongeveer wat er mee wordt bedoeld: Als mensen maar met elkaar blijven praten en open staan voor elkaar, kunnen ze steeds meer hun eigen beperkte denkkader loslaten en komt er ruimte voor wat er echt is. Klopt dat een beetje? Yep, daar komt het denk ik wel op neer.

Maar de open houding die daarvoor nodig is.. daar zit hem vaak de kink denk ik.



Ja, dat denk ik ook. Er zijn mensen die zo overtuigd zijn van hun eigen waarheid, dat ze niet inzien dat er misschien ook wel andere waarheden kunnen zijn. Ze voelen zich vaak ook superieur t.o.v. degenen die niet hun waarheid aanhangen. En dat slaat soms zo enorm door, dat mensen in naam van hun geloof de vreselijkste dingen doen, om hun waarheid maar aan de ander op te kunnen dringen.

quote: Vana77 reageerde





quote: sportivia reageerde



Poeh Vana, lastige taal, maar volgens mij begrijp ik wel ongeveer wat er mee wordt bedoeld: Als mensen maar met elkaar blijven praten en open staan voor elkaar, kunnen ze steeds meer hun eigen beperkte denkkader loslaten en komt er ruimte voor wat er echt is. Klopt dat een beetje? Yep, daar komt het denk ik wel op neer.

Maar de open houding die daarvoor nodig is.. daar zit hem vaak de kink denk ik.



Ja, dat denk ik ook. Er zijn mensen die zo overtuigd zijn van hun eigen waarheid, dat ze niet inzien dat er misschien ook wel andere waarheden kunnen zijn. Ze voelen zich vaak ook superieur t.o.v. degenen die niet hun waarheid aanhangen. En dat slaat soms zo enorm door, dat mensen in naam van hun geloof de vreselijkste dingen doen, om hun waarheid maar aan de ander op te kunnen dringen.



Ik vind het dan ook geen goede "zaak" (kan niet helemaal de juiste woorden vinden) dat er zoveel mensen zijn, die blind afgaan op wat er in de bijbel/koran enz. staat en ook blind aannemen wat er in kerken gepredikt wordt. Dat heeft voor mij niks meer met geloven, maar met angst en onzekerheid te maken. Als iedereen die angst en onzekerheid los zou kunnen/durven laten, en echt zou gaan leven volgens het gebod: heb uzelf en uw naasten lief, zou er denk ik heel wat minder wreedheid/oorlog e.d. in de wereld zijn.

Georganiseerd geloof? Neen, dank u!



Er vallen veel te veel doden in de naam van God, Allah, Jezus.



Misschien bestaat er wel een God, hoe die dan ook moge heten. Dan

hebben zijn volgelingen het voor hem wel enorm verpest met de meest

vreemde interpretaties van wat ze zichzelf wel niet kunnen veroorloven

en de verantwoordelijkheid neer te leggen bij "God"



Om Frank Boeijen even te citeren: "Niemand heeft gelijk"

En nog een vraagje Margaretha: Je bent katholiek, geef je aan. Als ik aan het katholicisme denk, komt automatisch de Paus bij mij omhoog. En die staat in mijn ogen voor onderdrukkende regeltjes: Bv. wat betreft anticonceptiegebruik, euthanasie e.d. En volgens mij gaat het katholicisme ook niet uit van een God zoals ik die zelf beschreven heb, maar meer van een autoritaire leider. (Correct me if I'm wrong.) Ik vraag mij dus af in hoeverre jij je thuis voelt bij het katholieke geloof, terwijl je in mijn optiek dus een heel ander Godsbeeld aanhangt dan zij aanhangen.

De reden waarom ik katholiek ben is zo eenvoudig dat ik 'm in deze discussie bijna niet durf te noemen :):$: ik ben als baby gedoopt. Als ik in een islamitisch gezin geboren zou zijn, zou ik waarschijnlijk islamitisch geweest zijn. Ik ben echter in Brabant geboren. Ik voel mij thuis bij de katholiek kerk omdat dat de kerk is die ik het beste ken. Als ik naar een speciale plek zou willen gaan om te bidden, dan is het voor mij het meest logische om naar een (katholieke) kerk te gaan, omdat ik mij daar thuis voel. Ik ga niet naar een moskee, omdat ik niet weet hoe ik mij daar moet gedragen, ik ben daar een vreemde eend in de bijt. Als ik een gebedje doe is het gemakkelijk het onzevader of 't wees gegroet maria op te zeggen, omdat dat er zó inzit, dat ik daar niet bij na hoef te denken.



Ik heb een tijdje in Centraal Amerika gewoond, en alles was daar anders. Niets was wat ik verwachtte dat het zou zijn. De taal was natuurlijk anders en de cultuur, maar er gebeurden ook heel veel dingen waar ik niet op voorbereid was. Ik bedoel daarmee dat 't eten anders smaakte (ook bv. iets wat ik wél ken als kip), de lucht anders voelde, regen anders was, wind, etc. Dat herkent denk ik iedereen die naar een ver land vertrekt. Maar toen kwam ik binnen in een kerk en ik kwam thuis. Voor 't eerst sinds ik daar woonde wist ik wél precies wat er komen ging, wat de volgorde zou zijn, wat ik moest zeggen, wanneer ik iets moest zeggen, wanneer ik op moest staan, en wanneer knielen etc. Dat is natuurlijk een grote kracht van 't katholieke geloof, overal waar je komt in de wereld kan je je zo aansluiten. Dat is fijn, en het is fijn dat je zo  een gemeenschap a la minute kan vinden (ipv zelf een vriendengroep gelijkgestemden om je heen verzamelen). Iedereen komt ook in een kerk met hetzelfde gevoel. Dat vind ik mooi. En daarom voel ik mij er thuis.



Wat betreft de opvattingen ben ik 't met een aantal dingen van de paus oneens. Maar 'Rome is ver weg'. :) Ik geloof niet dat er in Brabant nog iemand is die zich druk maakt over seks voor 't huwelijk of samenwonen voor 't huwelijk. Onze vorige pastoor was heel vrij, wij denken homo, je kwam 'm vaak tegen in de kroeg, en had geweldige preken. Deze die we nu hebben is streng en rechtlijnig en preekt zonder bevlieging. Niets aan. In Den Bosch was een parochie waar een priester getrouwd was (en niet uit 't ambt ontzet) en in Latijns Amerika wonen wel meer priesters samen met hun vrouw. In Latijns Amerika pakten trouwens ook genoeg priesters de wapens op om voor 't socialisme te vechten. In mijn dorp zijn in de oorlog joden verboren in de kerk, terwijl Rome geen vinger uitstak.



Juist doordat het geloof zó groot is, is het vrij gemakkelijk je eigen interpretatie eraan te geven. Ook 'zeuren' mensen niet over hoe je er over denkt, bijbelstudiegroepjes enzo, ik wist niet dat dat bestond tot ik naar de Randstad verhuisde en in aanraking kwam met protestanten. Ik kan mij voorstellen dat wanneer je atheïstisch bent, je niet katholiek zou worden. Ik zou nou ook geen andere religie gaan kiezen waar ik 't misschien meer mee eens ben. De paus zegt wel dingen waar ik 't niet mee eens ben, maar in mijn persoonlijke leven belemmert mij dat niet. Maar ik kan me voorstellen dat het als je geen katholiek bent wel een belemmering is om je te laten dopen. Ik denk dat wanneer je van huis uit geen religie hebt, je je daarna niet meer bij een religie kan aansluiten, omdat je dan kritisch geworden bent en niet vindt dat je je kan aansluiten bij iets waar je kritiek op hebt. Ikzelf vind echter dat ik best kritiek kan hebben op de paus en toch gewoon katholiek kan blijven. Ik ben blij dat ik dat meegekregen heb uit mijn jeugd, het is dan heel makkelijk terug te vallen op iets als je behoefte hebt aan rust, of spiritualiteit of van mijn part meditatie. Als je bij geen kerk hoort, dan moet je dat allemaal zelf invullen, terwijl de kerk (tempel, synagoge, moskee) denk ik voor iedereen een mooie plek zou kunnen zijn om na te denken, contact te maken met god, etc.  

Maar ik wil maar zeggen, ik ben er van overtuigd dat veel meer mensen zoals ik zijn, en toch gelovig. En daarom vind ik 't ook jammer te lezen dat gelovigen zus denken of zo. Ik denk dat je dan er heel vaak naast zit.



Het Godsbeeld wat jij beschrijft herken ik niet. Ik heb ook nooit wat gehoord over 'godsvrees' ofzo. De verhalen die mij altijd verteld werden, ook bij bv. communnie en vormsel waren van een goeie god die van iedereen houdt en liefde is. Toen ik in Guatemala ging wonen kwam ik ook in aanraking met de mensen die zeiden 'laat je dopen, bekeer je tot god, want anders.... (zondvloed, rampen, vulkanen, dood, verderf, whatever)'. Dat kende ik niet. En dat waren waarschijnlijk wel katholieken maar in elk geval christenen. Dus zo zie je maar, het is zo'n grote groep mensen, je hebt er allerlei mensen tussen zitten.  



Sorry als 't stuk te lang is geworden, maar ik wilde 't graag duidelijk uitleggen.

Ik heb niet alles gelezen maar wil ook even reageren.



quote toetyfroety:

Of hij is niet almachtig (dan is het dus ook geen god)



Of hij is niet goed (en daarom doet hij dus niks en laat ons maar aanmodderen) dan is het dus ook geen god.



Dat is ook mijn visie. Dan is het inderdaad geen god zoals wij die ons voorstellen.  Bovendien gelooft de een in Jesus, de ander in Allah en nog een ander in Jahweh, het is wel duidelijk dat die niet allemaal kunnen bestaan . Ik vind het nogal arrogant om bvb als christen te beweren dat de christelijke god wel bestaat en alle andere niet.



Ik geloof wel dat er 'iets' is dat ons begrip totaal te boven gaat (want hoe kun je je anders voorstellen dat ooit alles uit het niets ontstaan is, ofwel dat alles altijd bestaan heeft? aangezien beide mogelijkheden voor ons onvoorstelbaar zijn, is er 'dus' iets waardoor dat wel mogelijk is, ofwel is er een derde mogelijkheid, die voor ons ook niet te bevatten is.)

Maar dat zijn speculaties en ze hebben geen enkel belang voor mijn dagelijks leven en voor de moraal die ik daarin aanhang.

Ik vind het daarom ook niet goed dat hier wetten gemaakt zouden worden die gebaseerd zijn op christelijke morele principes. Ik vind dat ze op universele morele principes gebaseerd moeten zijn.

Ikzelf denk dat er maar één god is, en dat het niet uitmaakt of je die god, allah, jahweh, jehova of whatever noemt. Op 't arabisch schiereiland noemen christenen en joden hun god trouwens ook gewoon Allah, dat is gewoon het woord voor god daar. In 't Spaans noemt men god ook geen god maar dios, dan is 't toch niet meteen een ander?



Daarnaast, universele morele principes bestaan helaas niet. Er zijn zelfs genoeg mensen (voornamelijk in Azie) die de mensenrechten te westers vinden.

quote margaretha

kzelf denk dat er maar één god is, en dat het niet uitmaakt of je die god, allah, jahweh, jehova of whatever noemt. Op 't arabisch schiereiland noemen christenen en joden hun god trouwens ook gewoon Allah, dat is gewoon het woord voor god daar. In 't Spaans noemt men god ook geen god maar dios, dan is 't toch niet meteen een ander?





Margaretha, volgens mij maakt het voor je moraal wel degelijk uit of je bvb de christelijke of de islamitische god aanhangt. Want al die goden 'willen' van hun gelovigen andere dingen. De ene god zegt bvb dat je je het stof van je voeten moet schudden als de andere zich niet tot het 'ware' geloof wil bekeren, de andere god wil dat je andersgelovigen onthoofdt. En dat is maar één voorbeeldje.



En verder zijn morele principes die niet op geloof gebaseerd zijn een stuk universeler/gelijkender dan morele principes die wel op geloof gebaseerd zijn, daar is onderzoek naar gedaan.

Margaretha, dank je voor je uitleg n.a.v. mijn vraag. Heb weinig tijd, dus kan er even niet dieper op in gaan. B.t.w. wat Reiger aangeeft kan ik mij ook wel in vinden. What's in a name, het gaat erom hoe je geloof uitdraagt, of je nu uitgaat van God, Allah of wat mij betreft Mickey Mouse.

quote margaretha

kzelf denk dat er maar één god is, en dat het niet uitmaakt of je die god, allah, jahweh, jehova of whatever noemt. Op 't arabisch schiereiland noemen christenen en joden hun god trouwens ook gewoon Allah, dat is gewoon het woord voor god daar. In 't Spaans noemt men god ook geen god maar dios, dan is 't toch niet meteen een ander?





Margaretha, volgens mij maakt het voor je moraal wel degelijk uit of je bvb de christelijke of de islamitische god aanhangt. Want al die goden 'willen' van hun gelovigen andere dingen. De ene god zegt bvb dat je je het stof van je voeten moet schudden als de andere zich niet tot het 'ware' geloof wil bekeren, de andere god wil dat je andersgelovigen onthoofdt. En dat is maar één voorbeeldje.



En verder zijn morele principes die niet op geloof gebaseerd zijn een stuk universeler/gelijkender dan morele principes die wel op geloof gebaseerd zijn, daar is onderzoek naar gedaan.

Dat is alleen voor diegenen onder ons die er voor kiezen precies te doen wat er in de Koran of Bijbel of Thora staat. Ik geloof niet dat God dingen wil van ons behalve 'goed' leven, 'goed' te zijn voor elkaar. Ik zet dit tussen aanhalingstekens omdat ik eigenlijk vind dat goed en kwaad hetzelfde / inwisselbaar zijn. Zonder kwaad zou goed niet bestaan en zou je het niet kunnen kennen. Wat niet wegneemt dat ik in mijn eigen leven wel een verschil zie tussen goed en kwaad. Of dat universeel is weet ik niet.



Jij kan mij wel vertellen dat ik als katholiek van 'mijn' God andere dingen 'moet' dan mijn islamitische vriendin van 'haar' God 'moet', maar ik geloof dat niet. Wie weet vind jij mij dan geen echte katholiek, of wie weet gewoon een idioot, dat is dan zo. Maar jij kan mij die dingen niet vertellen. Ik kan dat alleen mijzelf vertellen. Jij kan mij ook niet 'veroordelen', of zeggen dat ik ongelijk heb, dat heb ik alleen in jouw ogen als ik jouw redenatie aanhou. Ik vertel jou mijn redenatie zodat jij hem wellicht begrijpt, en misschien ziet dat ondanks dat het niet jouw waarheid is, het wel mijn waarheid kan zijn, en dat die ook echt wel ergens op gebaseerd is.



Geloof is zoiets persoonlijks, je kan niet zeggen 'jij zit fout'. Als ik geloof dat er geen verschil is tussen Allah, God, Jahweh, Jehova, of Olodumare en dat woorden slechts gebruikt worden om het beter te behappen, dan is dat zo (voor mij). Dat jij het anders interpreteert is jouw goed recht, maar maakt niet dat ik fout zit of ongelijk heb.

Daarnaast geloof ik zelf dat de bijbel (thora, koran) niet het allerbelangrijkste is. Ik denk dat God contact met je maakt op allerlei manieren, via gevoelens, dromen, gedachtes, via de natuur, andere mensen, etc. Als 't alleen de bijbel was, dan was 't wel armoe troef ;).



Ik vraag mij af wat voor universele principes jij dan bedoelt, en welke morele principes niet op een bepaalde levensovertuiging gebaseerd zijn (daarmee bedoel ik, naast de vijf wereldgodsdiensten heb je nog heel veel andere animistische of sjamanistische overtuigingen, dat reken ik ook tot 'religie').

alles bestaat uit energie.positief en negatief.

maar als er een god zou zijn

is er dan ook een duivel?

hoe denk je daarover?

voor mij is het allemaal energie.

verder denk ik dat als iemand ooit stemmen heeft gehoord of god of zo gezien heeft,het hallucinaties waren.vaak veroorzaakt door voedselgebrek ,en of planten waar je high van werd.

Mensen geloof is de grootste flauwekul die er is!!!!



Overal is god afgebeeld als een blanke man met een baard met als Adam en Eva allebei blank???



Maar dat kan niet!!!!!!!!!



Even logisch nadenken......... Adam en Eva waren de eerste mensen. Iedereen stamt van hun af. Waar komen mensen met een donkere huidskleur dan vandaan???



Je kunt niet van blank naar donkere huidkleur gaan genetisch gezien.

Je kunt wel van een donkere huidskleur naar blank gaan.



Conclusie Adam en Eva waren zo zwart als het maar kan en dat betekend dat God wie Adam schiep naar zijn evenbeeld ook zwart is.



Dus aangezien we overal Adam en Eva afgebeeld zien als blank stel klopt het niet.

Zij stonden aan het begin van het bijbel verhaal en dat klopt al niet dus geloof is flauwekul middel om mensen onder controle te houden.

God en Duivel is voor mij (slechts) een naam, een uiting voor goed en kwaad. Goed en kwaad kunnen niet zonder elkaar bestaan en zijn dus delen van hetzelfde. In onszelf zit ook goed en kwaad, maar je kan het goede niet herkennen als je het slechte niet ook kent, denk ik. Je kan zelf beslissen naar welke kant je handelt, maar je kan niet zeggen 'zoiets zou ik nooit kunnen doen' want elk mens is in staat tot heel slechte dingen denk ik. In andere religies / geloven is goed en kwaad trouwens soms verenigd in dezelfde god of godheden (het bekendst Griekse mythologie).

Zo denk ik erover .

Mensen geloof is de grootste flauwekul die er is!!!!



Overal is god afgebeeld als een blanke man met een baard met als Adam en Eva allebei blank???

Eh.... God is nergens afgebeeld hoor.



Verder is Jezus in Europa wel meestal blank en blond, maar in Latijns Amerika zag ik Jezus vaak als indiaan, de hele Heilige Familie trouwens. En van een zwarte madonna heb je zeker ook nog nooit gehoord? Ik geloof niet dat veel gelovigen dat nu nog denken, en in de bijbel staan geen plaatjes dus dat is gewoon door kunstenaars gemaakt.

Ben het met Margaretha eens. Dit is gewoon door mensen gedaan omdat iedereen zich nu eenmaal ergens een beeld bij wil vormen. Niemand heeft ooit gezegd God te hebben gezien (behalve in de persoon van Jezus) dus de afbeeldingen van God zelf zijn bedacht. Ik denk niet dat je op afbeeldingen moet afgaan.

God en Duivel is voor mij (slechts) een naam, een uiting voor goed en kwaad. Goed en kwaad kunnen niet zonder elkaar bestaan en zijn dus delen van hetzelfde. In onszelf zit ook goed en kwaad, maar je kan het goede niet herkennen als je het slechte niet ook kent, denk ik. Je kan zelf beslissen naar welke kant je handelt, maar je kan niet zeggen 'zoiets zou ik nooit kunnen doen' want elk mens is in staat tot heel slechte dingen denk ik. In andere religies / geloven is goed en kwaad trouwens soms verenigd in dezelfde god of godheden (het bekendst Griekse mythologie).

Zo denk ik erover .

Ik zie ineens de verbastering en het ontstaan van de namen god en devil.

god....good....

devil....evil....

Eigenlijk zijn wij allen atheïst:



"Wij zijn allen atheïst. Het enige verschil is dat ik in een god minder geloof dan jij. Als je begrijpt waarom je alle andere goden behalve de jouwe verwerpt, zul je tevens begrijpen waarom ik ook jouw god verwerp" - Stephen Roberts (atheïst)