Relaties
alle pijlers
geloof ?? god ?? Jezus ??
zondag 27 mei 2007 om 21:07
Mijn kleuter is bewust op een christelijke school geplaatst, omdat wij willen dat hij iets leert over de cultuur waarop onze samenleving is gebaseerd.
Sindsdien hebben wij dus ook een stuk of wat bijbels etc. in huis, maar ik heb nog steeds geen antwoord waarom zelfs in KLEUTERBIJBELS wordt geschreven in hoofdstuk 3 over de eerste moord.
Moet dat nou echt ? :o We hebben het over KLEUTERS ! Ik heb me wezenloos gezocht naar een exemplaar zónder dat verhaal, en het is uiteindelijk gelukt, maar ik wel een aantal christelijke boekhandels compleet overhoop moeten halen.
Staaaaapels kinderbijbels, allemaal met bloederige details.
Sindsdien hebben wij dus ook een stuk of wat bijbels etc. in huis, maar ik heb nog steeds geen antwoord waarom zelfs in KLEUTERBIJBELS wordt geschreven in hoofdstuk 3 over de eerste moord.
Moet dat nou echt ? :o We hebben het over KLEUTERS ! Ik heb me wezenloos gezocht naar een exemplaar zónder dat verhaal, en het is uiteindelijk gelukt, maar ik wel een aantal christelijke boekhandels compleet overhoop moeten halen.
Staaaaapels kinderbijbels, allemaal met bloederige details.
zondag 27 mei 2007 om 21:47
Al vanaf me jongste jaren was ik al geiintereseerd in wat er meer is in dit leven. Ik vroeg als klein meisje een bijbel aan een tante van me en begon stukje bij beetje te lezen. In de familie waren veel drama''s en ik als snotneus vertelde de volwassen om de bijbel te gaan lezen, dat je daar kracht uit gaat halen. Ik werd voor gek uitgemaakt en ben daardoor een beetje gestopt met het lezen van en de vragen naar..
Tijdens een moeilijke jeugd heb ik in vele bijzondere situaties gezeten waarin ik kon zien dat mij dingen duidelijk gemaakt werden.
Als je mij toen zou vragen of ik geloofde, zou ik zeggen..ík geloof wel in iets, maar weet niet precies wat'
Sinds kort heb ik einedelijk mijn leven weer een beetje op rails en leerde een buurvrouw kennen die regelmatig naar de kerk ging. Zij nodigde mij uit en ik ben gegaan.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het allemaalk heel vreemd vond. Dat gezing en gedans en preken.
Ik was dan ook erg rustig die eerste dienst. De tweede keer gingen we naar een totaal andere kerk. Ik was een van de eerste die opstond en begon te zingen en dansen! Ik had een plek gevonden waar ik me thuisvoelde.
Dit is een paar maanden geleden en heb me al op de eerste paasdag laten dopen. Het was geweldig! heel mooi!
Ik helemaal in het wit met allen mensen van de kerk om mij heen die ooprecht blij waren dat ik mijn leven wilde geven. Er stonde letterlijk mensen te huilen..van blijdschap.
Na mijn doop voelde ik me letterlijk schoongewassen. De dingen die mij zo raakte uit mijn verleden raaktte mij niet meer!
Ik ben begonnen aan een nieuw leven, met God.
Ik bid dus wel dagelijks en ga ook elke zondag naar de kerk, puur om kennis op te doen. Wat Jezus in de moeilijke omstandigheden van nu, waar we allemaal in verkeren, zou doen.
Ik kan niet uitleggen hoe ik mij voel, zo bevrijd.
Ik kan mijn alledaagse problemen vertellen aan God. En er komt een oplossing, niet gelijk en niet altijd hoe ik het wilt..maar het komt.
Ik zeg er ook bij, het is geen makkelijke weg. Zowel de moeilijkste. Maar ik ben de dankbaarste dat ik God heb mogen leren kennen en hoop dat er nog vele zullen volgen. Want dit is het mooiste wat je iemand kan gunnen.
Ik denk dat heel veel mensen zoekende zijn, en met vele levensvragen zitten. Maar geloof me, hoe meer je jou bezighoudt met het geloof hoe meer antwoorden je op al jou vragen zal krijgen.
Er zijn vele geloven en vele weten niet wat nou eigenlijk de juiste is.
Ik zou zeggen bid er voor, dat je het juiste geloof mag ontdekken en je gebeden zullen verhoord worden. Dat is een belofte van God aan ons allen!
Eigenlijk is er oom helemaal geen 'juist'geloof. Het gaat puur om jou eigen band met God. Dat is wat telt.
Want vergeet niet, ookal heb je zoveel op je kerfstok..het word je allemaal vergeven, als je maar om vergiffenis vraagt. That s all..meer hoef je niet te doen.
Ik ben dan wel net gedoopt en ga braaf naar de kerk, ik zondig nog genoeg. Het is niet erg want ik praat er met God over.
Zo, ik heb mijn verhaal gedaan. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Ik sta altijd open voor vragen.
En mocht iemand er niet mee eens zijn...je bent vrij om te denken wat je wilt;-)
Tijdens een moeilijke jeugd heb ik in vele bijzondere situaties gezeten waarin ik kon zien dat mij dingen duidelijk gemaakt werden.
Als je mij toen zou vragen of ik geloofde, zou ik zeggen..ík geloof wel in iets, maar weet niet precies wat'
Sinds kort heb ik einedelijk mijn leven weer een beetje op rails en leerde een buurvrouw kennen die regelmatig naar de kerk ging. Zij nodigde mij uit en ik ben gegaan.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het allemaalk heel vreemd vond. Dat gezing en gedans en preken.
Ik was dan ook erg rustig die eerste dienst. De tweede keer gingen we naar een totaal andere kerk. Ik was een van de eerste die opstond en begon te zingen en dansen! Ik had een plek gevonden waar ik me thuisvoelde.
Dit is een paar maanden geleden en heb me al op de eerste paasdag laten dopen. Het was geweldig! heel mooi!
Ik helemaal in het wit met allen mensen van de kerk om mij heen die ooprecht blij waren dat ik mijn leven wilde geven. Er stonde letterlijk mensen te huilen..van blijdschap.
Na mijn doop voelde ik me letterlijk schoongewassen. De dingen die mij zo raakte uit mijn verleden raaktte mij niet meer!
Ik ben begonnen aan een nieuw leven, met God.
Ik bid dus wel dagelijks en ga ook elke zondag naar de kerk, puur om kennis op te doen. Wat Jezus in de moeilijke omstandigheden van nu, waar we allemaal in verkeren, zou doen.
Ik kan niet uitleggen hoe ik mij voel, zo bevrijd.
Ik kan mijn alledaagse problemen vertellen aan God. En er komt een oplossing, niet gelijk en niet altijd hoe ik het wilt..maar het komt.
Ik zeg er ook bij, het is geen makkelijke weg. Zowel de moeilijkste. Maar ik ben de dankbaarste dat ik God heb mogen leren kennen en hoop dat er nog vele zullen volgen. Want dit is het mooiste wat je iemand kan gunnen.
Ik denk dat heel veel mensen zoekende zijn, en met vele levensvragen zitten. Maar geloof me, hoe meer je jou bezighoudt met het geloof hoe meer antwoorden je op al jou vragen zal krijgen.
Er zijn vele geloven en vele weten niet wat nou eigenlijk de juiste is.
Ik zou zeggen bid er voor, dat je het juiste geloof mag ontdekken en je gebeden zullen verhoord worden. Dat is een belofte van God aan ons allen!
Eigenlijk is er oom helemaal geen 'juist'geloof. Het gaat puur om jou eigen band met God. Dat is wat telt.
Want vergeet niet, ookal heb je zoveel op je kerfstok..het word je allemaal vergeven, als je maar om vergiffenis vraagt. That s all..meer hoef je niet te doen.
Ik ben dan wel net gedoopt en ga braaf naar de kerk, ik zondig nog genoeg. Het is niet erg want ik praat er met God over.
Zo, ik heb mijn verhaal gedaan. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Ik sta altijd open voor vragen.
En mocht iemand er niet mee eens zijn...je bent vrij om te denken wat je wilt;-)
zondag 27 mei 2007 om 23:16
Ik ben van huis uit niet christelijk opgevoed, maar zat wel op een christelijke lagere school, omdat die toevallig dicht bij het huis stond waar ik opgegroeid ben.
Tijdens de godsdienstlessen goed geluisterd naar de verhalen, en net als iederen psalmen geleerd en gezongen. Dat hoorde er op die school allemaal bij. Ik voelde duidelijk het verschil tussen mijzelf en de andere kinderen, voor wie deze dingen ook al van huis uit bekend waren, daar werd ook gebeden voor het eten, een ritueel dat ik helemaal niet kende...
Ik was wel nieuwsgierig, maar kon met mijn vragen niet naar huis. Het geloof was voor mijn ouders/familie geen onderdeel van het bestaan.
Toen een van mijn eigen kinderen hoorde over het bestaan van God en het geloof, stelde hij mij er soms vragen over waar ik geen antwoord op wist, en ik besloot samen met hem deze te zoeken. Ik wilde hem niet zoals ik destijds zelf ervaren had eenzaam laten dobberen. Ik herkende mijzelf van destijds nu in hem.
Ik kocht een kinderbijbel met vooral mooie platen. Dan konden we daar samen mee aan de slag.
Eerst ben ik hem zelf eens gaan lezen. En ik moet zeggen ik ben me rot geschrokken. Moord en doodslag. Plagen en straffen en andere narigheid.
Branden en het offeren van dieren. Oorlogen en hongersnood.
Ik heb de mooiste verhalen, bijvoorbeeld de schepping en de wonderen van Jezus uiteindelijk voorgelezen.
Ik ben niet gelovig, en ik denk ook niet dat ik het zal worden.
Ik wil wel geloven in goedheid, en liefde en vrede, alles wat God is, volgens velen, maar die andere kant....ik vind het moeilijk te verteren.
Ik bewonder de mensen die geloven wél. En vind het mooi als iemand een rotsvast vertrouwen in zijn geloof heeft, God op de eerste plaats zet in zijn leven. Die het goede ervan ervaart.
Ik gun ook iedereen die zich er gelukkig in voelt dit van harte.
Voor mij voelt het een beetje dubbel.
Er is zoveel geweld op de wereld in de naam van God, en dat is altijd zo geweest, zelfs de Bijbel staat er vol mee.
De liefde en de vrede is daar veel te ondergeschikt aan, voor mijn gevoel.
Perel.
Tijdens de godsdienstlessen goed geluisterd naar de verhalen, en net als iederen psalmen geleerd en gezongen. Dat hoorde er op die school allemaal bij. Ik voelde duidelijk het verschil tussen mijzelf en de andere kinderen, voor wie deze dingen ook al van huis uit bekend waren, daar werd ook gebeden voor het eten, een ritueel dat ik helemaal niet kende...
Ik was wel nieuwsgierig, maar kon met mijn vragen niet naar huis. Het geloof was voor mijn ouders/familie geen onderdeel van het bestaan.
Toen een van mijn eigen kinderen hoorde over het bestaan van God en het geloof, stelde hij mij er soms vragen over waar ik geen antwoord op wist, en ik besloot samen met hem deze te zoeken. Ik wilde hem niet zoals ik destijds zelf ervaren had eenzaam laten dobberen. Ik herkende mijzelf van destijds nu in hem.
Ik kocht een kinderbijbel met vooral mooie platen. Dan konden we daar samen mee aan de slag.
Eerst ben ik hem zelf eens gaan lezen. En ik moet zeggen ik ben me rot geschrokken. Moord en doodslag. Plagen en straffen en andere narigheid.
Branden en het offeren van dieren. Oorlogen en hongersnood.
Ik heb de mooiste verhalen, bijvoorbeeld de schepping en de wonderen van Jezus uiteindelijk voorgelezen.
Ik ben niet gelovig, en ik denk ook niet dat ik het zal worden.
Ik wil wel geloven in goedheid, en liefde en vrede, alles wat God is, volgens velen, maar die andere kant....ik vind het moeilijk te verteren.
Ik bewonder de mensen die geloven wél. En vind het mooi als iemand een rotsvast vertrouwen in zijn geloof heeft, God op de eerste plaats zet in zijn leven. Die het goede ervan ervaart.
Ik gun ook iedereen die zich er gelukkig in voelt dit van harte.
Voor mij voelt het een beetje dubbel.
Er is zoveel geweld op de wereld in de naam van God, en dat is altijd zo geweest, zelfs de Bijbel staat er vol mee.
De liefde en de vrede is daar veel te ondergeschikt aan, voor mijn gevoel.
Perel.
zondag 27 mei 2007 om 23:29
ben ik het helemaal mee eens...
maar daar komen de problemen dan vaak...niet gelovigen vinden het vaak niet erg als een ander wel gelooft, maar streng gelovigen hebben dan soms op eens geen respect meer voor niet gelovigen (en dan heb ik het dus over de zeer STRENG gelovigen....in verschillende geloven)
zondag 27 mei 2007 om 23:42
Tja, geloof is voor ieder anders denk ik, ervaart het anders.
Voor mijzelf, ik geloof dat er wel iets is maar wat moet ik nog uitvinden.
Ik respecteer ieder geloof en in ieder geloof zit wel iets. Maar wat ik me afvraag, waarom mensen zoals aan een bepaalt geloof hangen en dieren niet? Tenminste , je merkt het niet.
Geloof is voor mij geloven in je zelf en er iets goed en mooies van te maken op deze wereld.
Waarom wil je dat trouwens weten?
Voor mijzelf, ik geloof dat er wel iets is maar wat moet ik nog uitvinden.
Ik respecteer ieder geloof en in ieder geloof zit wel iets. Maar wat ik me afvraag, waarom mensen zoals aan een bepaalt geloof hangen en dieren niet? Tenminste , je merkt het niet.
Geloof is voor mij geloven in je zelf en er iets goed en mooies van te maken op deze wereld.
Waarom wil je dat trouwens weten?
zondag 27 mei 2007 om 23:51
Interessant topic! Ik heb me nooit zo bezig gehouden met "het geloof". Vroeger geloofde ik het gewoon en hoorde het bij de dagelijkse opvoeding en ontwikkeling (vooral via school). Toen ik verhuisde naar een omgeving waar het geloof wat meer belijdt wordt, is het me enigszins gaan tegenstaan. Ik heb er geen moeite mee dat anderen geloven. In tegendeel zelfs. Als je ziet hoeveel kracht sommigen eruit putten en hoeveel troost ze erin vinden dan zou je bijna jaloers worden.
Het is me gaan tegenstaan omdat ik merk dat juist die mensen die wat strenger gelovig zijn (niet allemaal maar wel veel) erg veroordelend zijn naar anderen en ook bijzonder intolerant. Juist die mensen die, als ze hun bijbel goed zouden lezen, naastenliefde, verdraagzaamheid en niet anderen veroordelen hoog in het vaandel zouden moeten hebben, menen dat het hun goed recht is om homo's lesbiennes enz. te veroordelen.
In deze gemeenschappen is het niet vreemd om mensen die gaan scheiden tegen de wens van de kerk in met de nek aan te kijken en buiten te sluiten van hun kerkgemeenschap.
Verder ben ik het eens met wat iemand hier al eerder schreef: door de eeuwen heen zijn er al zoveel oorlogen veroorzaakt door het geloof. Heel triest.
Ik vind het eng als mensen zo zwaar gelovig zijn dat alles vanuit de heer wordt beleefd. Alsof ze geen eigen mening hebben en dat hen ook het recht geeft om anderen minder te vinden.
Maar dat er meer is tussen hemel aarde? Dat geloof ik wel!
Het is me gaan tegenstaan omdat ik merk dat juist die mensen die wat strenger gelovig zijn (niet allemaal maar wel veel) erg veroordelend zijn naar anderen en ook bijzonder intolerant. Juist die mensen die, als ze hun bijbel goed zouden lezen, naastenliefde, verdraagzaamheid en niet anderen veroordelen hoog in het vaandel zouden moeten hebben, menen dat het hun goed recht is om homo's lesbiennes enz. te veroordelen.
In deze gemeenschappen is het niet vreemd om mensen die gaan scheiden tegen de wens van de kerk in met de nek aan te kijken en buiten te sluiten van hun kerkgemeenschap.
Verder ben ik het eens met wat iemand hier al eerder schreef: door de eeuwen heen zijn er al zoveel oorlogen veroorzaakt door het geloof. Heel triest.
Ik vind het eng als mensen zo zwaar gelovig zijn dat alles vanuit de heer wordt beleefd. Alsof ze geen eigen mening hebben en dat hen ook het recht geeft om anderen minder te vinden.
Maar dat er meer is tussen hemel aarde? Dat geloof ik wel!
maandag 28 mei 2007 om 02:14
Volgens mij is geloof gewoon een manier om het leven wat draaglijker te maken. Want wie wil er nou aan dat alles wat je hebt hier in 60-70, misschien tachtig jaar bekeken is, dat lijkt de meesten zinloos.
Ook vind ik het een manier om niet de verantwoordelijkheid over je eigen bestaan te nemen: nee, god heeft overal een bedoeling mee en hoe moeilijk het ook is, ga door in het geloof en het komt goed.
Niet te vergeten wat je na je overlijden te wachten staat: eindelijk in de hemel, je geliefden weer om je heen en alle bozen zitten in de hel!!
Mooie god, denk ik dan. Je moet wel in hem geloven want anders zwaait er wat. Iemand schreef het hier al dat het oude testament vol staat van dood en ellende. Hoe bestaat het dan dat velen deze god volgen en al die dingen uitleggen zoals het uitkomt? Sommige dingen moet je niet te letterlijk nemen en bij andere zaken wordt verteld dat je niet moet twijfelen want zoals het er staat, zo is het dus.
Ik weet waar ik over praat. Ken de bijbel redelijk goed omdat ik ca. 30 jaar geleden bij een geloofsgemeenschap heb gezeten. Echt mijn best gedaan want ik wilde niks liever dan geloven en me overgeven. Gebeden, op m'n knieen tot de blaren erop zaten maar god heeft mij dus niet gehoord. Terwijl dat in de bijbel staat: iedereen die zich tot mij wendt, zal gehoord worden!! Nou, mij heeft ie niet gehoord en wat is er dan mis met mij?
Bovendien stikt het van de geloven en hoe weet je nou of jij de juiste god aanbidt? Iedere god eist een complete overgave want anders......
De bijbel is een boek, geschreven eeuwen nadat de mensen in kwestie leefden (jezus en kornuiten). Mensen wilden in die tijd eveneens macht en bedachten daarom een verhaaltje om de meute onder controle te kunnen houden. Wat ze niet uitkwam, hebben ze eruit gelaten, dingen die ze wel konden gebruiken, toegevoegd naar eigen inzicht.
Gewoon een mooi verhaaltje van gemaakt.
Wat ik dus werkelijk niet begrijp, is dat men dit allemaal klakkeloos aanneemt. Waar zijn de mensen die hun vraagtekens zetten bij het waarheidsgehalte van dit boek? Die zijn er gelukkig genoeg alleen zo jammer dat de gelovigen zich dan meestal minzaam opstellen omdat jij een ongelovige bent en zij weten het altijd beter.
Ik geloof in kabouters! Zie je tenminste nooit, heb ik geen last van en ze leggen me niks op. Mooie tekeningen van Rien Poortvliet. Allemaal leuk en kneuterig.
Serieus hoor, waarom kan de een wel geloven en de ander niet?
Een tijd terug ben ik ook afgestapt van het respect hebben voor wat iemand gelooft. Waarom zou ik daar respect voor moeten hebben, hoezo? Iets waarvan ik denk dat het niet bestaat en dat als je het wel gelooft er volgens mij iets niet klopt. Buitenaardse wezens geloof ik ook niet in en degene die er wel in gelooft, raad ik aan hun pilletjes op tijd in te nemen. Omdat het volgens mij allemaal tussen de oren zit!
Ook vind ik het een manier om niet de verantwoordelijkheid over je eigen bestaan te nemen: nee, god heeft overal een bedoeling mee en hoe moeilijk het ook is, ga door in het geloof en het komt goed.
Niet te vergeten wat je na je overlijden te wachten staat: eindelijk in de hemel, je geliefden weer om je heen en alle bozen zitten in de hel!!
Mooie god, denk ik dan. Je moet wel in hem geloven want anders zwaait er wat. Iemand schreef het hier al dat het oude testament vol staat van dood en ellende. Hoe bestaat het dan dat velen deze god volgen en al die dingen uitleggen zoals het uitkomt? Sommige dingen moet je niet te letterlijk nemen en bij andere zaken wordt verteld dat je niet moet twijfelen want zoals het er staat, zo is het dus.
Ik weet waar ik over praat. Ken de bijbel redelijk goed omdat ik ca. 30 jaar geleden bij een geloofsgemeenschap heb gezeten. Echt mijn best gedaan want ik wilde niks liever dan geloven en me overgeven. Gebeden, op m'n knieen tot de blaren erop zaten maar god heeft mij dus niet gehoord. Terwijl dat in de bijbel staat: iedereen die zich tot mij wendt, zal gehoord worden!! Nou, mij heeft ie niet gehoord en wat is er dan mis met mij?
Bovendien stikt het van de geloven en hoe weet je nou of jij de juiste god aanbidt? Iedere god eist een complete overgave want anders......
De bijbel is een boek, geschreven eeuwen nadat de mensen in kwestie leefden (jezus en kornuiten). Mensen wilden in die tijd eveneens macht en bedachten daarom een verhaaltje om de meute onder controle te kunnen houden. Wat ze niet uitkwam, hebben ze eruit gelaten, dingen die ze wel konden gebruiken, toegevoegd naar eigen inzicht.
Gewoon een mooi verhaaltje van gemaakt.
Wat ik dus werkelijk niet begrijp, is dat men dit allemaal klakkeloos aanneemt. Waar zijn de mensen die hun vraagtekens zetten bij het waarheidsgehalte van dit boek? Die zijn er gelukkig genoeg alleen zo jammer dat de gelovigen zich dan meestal minzaam opstellen omdat jij een ongelovige bent en zij weten het altijd beter.
Ik geloof in kabouters! Zie je tenminste nooit, heb ik geen last van en ze leggen me niks op. Mooie tekeningen van Rien Poortvliet. Allemaal leuk en kneuterig.
Serieus hoor, waarom kan de een wel geloven en de ander niet?
Een tijd terug ben ik ook afgestapt van het respect hebben voor wat iemand gelooft. Waarom zou ik daar respect voor moeten hebben, hoezo? Iets waarvan ik denk dat het niet bestaat en dat als je het wel gelooft er volgens mij iets niet klopt. Buitenaardse wezens geloof ik ook niet in en degene die er wel in gelooft, raad ik aan hun pilletjes op tijd in te nemen. Omdat het volgens mij allemaal tussen de oren zit!
maandag 28 mei 2007 om 07:55
Dit vind ik een interessante posting.
En erg nuchter ook ;)
Maar ik ben het niet met je eens.
Wanneer een mens zijn leven laat zoals het volgens eigen zeggen toch door god is uitgestippelt en "op de kont gaat zitten en te wachten om een sein te gaan krijgen", heeft het leven niet begrepen.
Met of zonder godsdienst; ieder komt voor zijn/haar eigen keuzes te staan en een ieder moet zelf die keuzes overwegen en maken en verantwoordelijkheid dragen, iemand kan zich gesterkt voelen door zijn/haar godsdienst, kan op zijn/haar manier een weg zien die volgens hem/haar door god bedoeld is.......toch zal die persoon zijn verantwoordelijkheid hiervoor zélf moeten dragen en zolang dat gebeurd zie ik niet in wat daar verkeerd aan zou zijn.
Zelf ben ik niet godsdienstig, maar ik geloof wel dat er meer tussen hemel en aarde is.
Wat volgens mij met name een conflict werpt met sommige godsdiensten en nu, is dat heilige boeken stammen uit ver verleden en dat niet ieder godsdienstige mee is gegroeit met de ontwikkelingen van de mens en dus naar deze tijd......en dus een boek aanhangt die niet in alle facetten mee kan groeien in het leven omdat dat deel gebaseerd is op geschiedenis, het is de kunst het boek in het daglicht te kunnen stellen van de dag als vandaag. Dat is in iedergeval hoe ik er over denk.
Daarnaast zijn er godsdienstigen die zelf behoorlijk oordelen over andermans leven, terwijl wanneer je gelooft er maar één iemand is die oordelen kan en zal oordelen.
(wie zonder zonde is werpe de eerste steen zal ik maar zeggen)
De hemel en de hel die is op aarde en niet na dit leven (zo geloof ik dat).
Verder geloof ik dat of je een godsdienst aanhangt of niet "niet zoveel uitmaakt" (voor jezelf wel, maar voor het uiteindelijk doel niet)
Elke godsdienst/levensovertuiging heeft een doel om een mens te zijn met respect voor zichzelf en de ander en om een de juiste beslissingen te maken in je leven, ik denk dat je dit zonder en met elke levensovertuiging kan bereiken.
Ik heb wel respect voor mensen die een godsdienst aanhangen, ik zou niet weten waarom niet.
Ieder heeft zijn eigen wegen te vinden in dit leven en op welke manier dit ingevult word is aan jezelf.
maandag 28 mei 2007 om 08:39
Leuke vraag en interessante reacties tot nu toe.
Ik vind het altijd wat verwarrend, mensen die rotsvast geloven in God. Mijn vader is theoloog en hij citeerde Marx altijd: Religie is opium voor het volk. Nu weet ik wel dat geloof en religie verschillende dingen zijn. Geloven is iets individueels en religie is de georganiseerde vorm daarvan, maar voor mij is geloven in God altijd een beetje verbonden met jezelf gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar verklaren.
Ik ben het eens met een vorige poster die zegt dat je je niet moet verschuilen achter God als dat betekent dat je je niet verantwoordelijk voelt voor de keuzes in je leven. Ik vind het nog veel 'enger' als mensen keuzes maken uit volle religieuze overtuiging zonder te twijfelen aan de juistheid van deze keuzes.
Misschien een beetje ver buiten de context van dit topic, maar mijn schoonfamilie komt uit Kenia en ik heb gemerkt dat God in Afrika daadwerkelijk in alle aspecten van het leven gebruikt en misbruikt wordt om keuzes te maken. Zonder rekening te houden met individu en omstandigheden worden de 'wetten' uit de bijbel om je oren geslingerd, iedere gelegenheid tot actie wordt gebruikt om slechts te bidden en al het slechts wat je overkomt, komt niet voort uit foute keuzes maar de duivel.
Pffff moeilijk hoor. Als mij gevraagd wordt of ik geloof zeg ik steevast van niet, maar dat ik iedere dag probeer de beste mens te zijn die ik kan zijn en niemand door mijn keuzes kwaad probeer te berokkenen.
Ik vind het altijd wat verwarrend, mensen die rotsvast geloven in God. Mijn vader is theoloog en hij citeerde Marx altijd: Religie is opium voor het volk. Nu weet ik wel dat geloof en religie verschillende dingen zijn. Geloven is iets individueels en religie is de georganiseerde vorm daarvan, maar voor mij is geloven in God altijd een beetje verbonden met jezelf gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar verklaren.
Ik ben het eens met een vorige poster die zegt dat je je niet moet verschuilen achter God als dat betekent dat je je niet verantwoordelijk voelt voor de keuzes in je leven. Ik vind het nog veel 'enger' als mensen keuzes maken uit volle religieuze overtuiging zonder te twijfelen aan de juistheid van deze keuzes.
Misschien een beetje ver buiten de context van dit topic, maar mijn schoonfamilie komt uit Kenia en ik heb gemerkt dat God in Afrika daadwerkelijk in alle aspecten van het leven gebruikt en misbruikt wordt om keuzes te maken. Zonder rekening te houden met individu en omstandigheden worden de 'wetten' uit de bijbel om je oren geslingerd, iedere gelegenheid tot actie wordt gebruikt om slechts te bidden en al het slechts wat je overkomt, komt niet voort uit foute keuzes maar de duivel.
Pffff moeilijk hoor. Als mij gevraagd wordt of ik geloof zeg ik steevast van niet, maar dat ik iedere dag probeer de beste mens te zijn die ik kan zijn en niemand door mijn keuzes kwaad probeer te berokkenen.
maandag 28 mei 2007 om 15:47
ik geloof wel dat er "meer" is... ik ben ook naar een christelijke school geweest, mijn ouders zijn ook christelijk opgevoed, maar we gingen nooit actief naar een kerk...
ik heb het ook niet zo met kerken, vooral als ze gaan bepalen wat goed en slecht is, wat mensen wel en niet mogen doen, enz...
Ik wil in het goede van mensen geloven, niet oordelen op geloof en gewoontes.
Volgens mij is het kerkelijk geloof meer een cultuur dan echt een geloof. Ik denk ook dat het voor sommige mensen heel erg waardevol kan zijn en een houvast in het leven. Voor welke kerk ze dan ook kiezen.
Uiteindelijk denk ik dat alle geloven op het zelfde neerkomen, dat ze allemaal in dezelfde god/kracht geloven. Maar ze hebben allemaal andere benamingen en interpretaties ervoor.
Ik geloof dat als iedereen in zijn eigen kracht gelooft, open staat voor andere mensen, open staat om te leren en te luisteren, als we elkaar respecteren... dat het dan een betere wereld zal worden.
Als iedereen handelt naar z'n eigen geweten, dan hoeft niemand bang te zijn voor het hiernamaals, dan gaat iedereen naar de hemel... of je nou in god, jezus, allah, boeddha of nergens in gelooft...
mensen zouden wat vaker naar zich zelf moeten kijken en in zich zelf geloven ipv wijzen naar een ander en anderen te veroordelen om hun eigen onzekerheden te verbloemen. Naar mijn idee gebeurt dat teveel in de kerk...
ik heb het ook niet zo met kerken, vooral als ze gaan bepalen wat goed en slecht is, wat mensen wel en niet mogen doen, enz...
Ik wil in het goede van mensen geloven, niet oordelen op geloof en gewoontes.
Volgens mij is het kerkelijk geloof meer een cultuur dan echt een geloof. Ik denk ook dat het voor sommige mensen heel erg waardevol kan zijn en een houvast in het leven. Voor welke kerk ze dan ook kiezen.
Uiteindelijk denk ik dat alle geloven op het zelfde neerkomen, dat ze allemaal in dezelfde god/kracht geloven. Maar ze hebben allemaal andere benamingen en interpretaties ervoor.
Ik geloof dat als iedereen in zijn eigen kracht gelooft, open staat voor andere mensen, open staat om te leren en te luisteren, als we elkaar respecteren... dat het dan een betere wereld zal worden.
Als iedereen handelt naar z'n eigen geweten, dan hoeft niemand bang te zijn voor het hiernamaals, dan gaat iedereen naar de hemel... of je nou in god, jezus, allah, boeddha of nergens in gelooft...
mensen zouden wat vaker naar zich zelf moeten kijken en in zich zelf geloven ipv wijzen naar een ander en anderen te veroordelen om hun eigen onzekerheden te verbloemen. Naar mijn idee gebeurt dat teveel in de kerk...
maandag 28 mei 2007 om 16:55
Ik geloof in God, in Jezus, in een hemel. Er is veel dat ik niet begrijp maar door verschillende persoonlijke ervaringen heb ik wel een rotsvast vertrouwen in God. Mensen maken een zootje van de wereld, gelukkig zijn er ook veel mensen die iets goeds doen, dat kan op kleine of grote schaal zijn. Het enige gebod in de bijbel dat echt heel belangrijk is is, Love God and love your neighbour like yourself. Er zijn veel mensen die vooral moeite hebben om van zichzelf te houden en daardoor ook niet van anderen kunnen houden.
Naar mijn mening zijn de vele oorlogen niet het gevolg van geloof maar door dat mensen altijd hongerig naar macht zijn.
Ik respecteer de mening van een ieder, toevallig vroeg een collega vandaag of ik het vervelend vindt als zij mij vragen over het geloof stelt. Ik antwoorde daarop dat ik dat wel leuk vindt maar niet bekeerderig of veroordelend wil overkomen. Volgens haar doe ik dat absoluut niet. Met dat antwoord was ik wel blij.
Naar mijn mening zijn de vele oorlogen niet het gevolg van geloof maar door dat mensen altijd hongerig naar macht zijn.
Ik respecteer de mening van een ieder, toevallig vroeg een collega vandaag of ik het vervelend vindt als zij mij vragen over het geloof stelt. Ik antwoorde daarop dat ik dat wel leuk vindt maar niet bekeerderig of veroordelend wil overkomen. Volgens haar doe ik dat absoluut niet. Met dat antwoord was ik wel blij.
maandag 28 mei 2007 om 17:02
maandag 28 mei 2007 om 17:20
Ik denk wel dat dit twee kanten op werkt. Er zijn ook genoeg niet-gelovigen die minachtend doen over gelovigen, er grappen over maken, net doen of 't idioten zijn.
Verder ben ik zelf gelovig, maar helemaal niet streng of fundamentalistisch in de leer. Een vriendin van mij wordt hoe langer hoe strenger in de leer en ik vind 't moeilijk daar mee om te gaan. Hoewel ik wel rspect heb voor haar vind ik 't moeilijk vriendinnen te blijven, en ik moet bekennen dat een grote drijfveer bij mij is dat ik bang ben dat ze anders helemaal geen contacten meer heeft met andersdenkenden. Ze neemt klakkeloos aan wat haar verteld wordt door voorgangers (want waarom zouden die liegen? - dit terwijl ze een universitaire opleiding doet, ik dacht juist dat kritische vragen stellen dan een tweede natuur werd), heeft alleen nog maar religieus goedgekeurde boeken en wil zelfs naar bepaalde muziek niet meer luisteren vanwege al dan niet verborgen satanische boodschappen (en heel 'onschuldige' muziek hoor, niet allerlei gewelddadige lyrics). Ze gelooft daarnaast ook dat ik nog wel een keer 'de waarheid' zal zien (haar waarheid dus) wat ik behoorlijk beledigend vind. En dat alles maakt 't heel moeilijk respect te blijven opbrengen.
maandag 28 mei 2007 om 17:27
Ik zie mijzelf als gelovig en heb verder ook de sacramenten ontvangen die tot nu toe mogelijk waren dus ben 't voor de kerk ook.
Ik neem niet alles klakkeloos aan (niets eigenlijk). Ik heb geen hersens gekregen om ze niet te gebruiken. Ik plaats vraagtekens bij de waarheidsgehalte van de Bijbel. Ik denk dat veel symbolisch opgepakt moet worden. Ik maak mij geen illusies over de samenstelling ervan, door de eeuwen heen heeft Rome er belang bij gehad sommige dingen erin te laten en anderen eruit te laten. Ik geloof in de evolutie.
Dus, dan heb je me gevonden. Ik ken trouwens heel veel mensen die zo denken, vooral de katholieken die ik ken in Brabant. Je hoeft dus niet persé een ongelovige te zijn om kritisch te zijn. Jammer dat er voor jou blijkbaar maar twee uitersten zijn.
De reden waarom ik 't niet interessant vind hierover te discussieren is net dat: dat mensen zeggen dat je je pilletjes moet innemen. Ik geloof wat ik geloof en heb verder niet de behoefte dat aan de mening van een ander te onderwerpen. Ik kan zelf nadenken en ben ook geen idioot, dus het is niet nodig dat een ander mij vertelt dat ik dat wel ben. Misschien dat je daarom ook niet zoveel gelovigen tegenkomt die kritisch zijn, omdat de mensen die de behoefte voelen erover te praten vaak erg fundamentalistisch zijn.
maandag 28 mei 2007 om 19:34
Van huis uit ben ik rk opgevoed,na ja niet dat mijn ouders er veel meededen.
zelf denk ik dat geloof een houdvast kan zijn.
voor veel mensen is het toch een houdvast aan bepaalde dingen.
wel heb ik als ik het moeilijk heb dat ik schietgebedjes doe.
ook denk ik dat geloof en cultuur vaak door elkaar heen lopen.en mensen vaak niet precies weten waar iets vandaan komt.
zo heeft het verwijderen van geslachtsdelen in sommige landen niets met geloof te maken,maar meer met cultuur.
in tijden van nood zitten de kerken vaak voller als in tijden van rust.
tis maar waar je je rust in vind,de een mediteerd de ander bidt.
zelf denk ik dat geloof een houdvast kan zijn.
voor veel mensen is het toch een houdvast aan bepaalde dingen.
wel heb ik als ik het moeilijk heb dat ik schietgebedjes doe.
ook denk ik dat geloof en cultuur vaak door elkaar heen lopen.en mensen vaak niet precies weten waar iets vandaan komt.
zo heeft het verwijderen van geslachtsdelen in sommige landen niets met geloof te maken,maar meer met cultuur.
in tijden van nood zitten de kerken vaak voller als in tijden van rust.
tis maar waar je je rust in vind,de een mediteerd de ander bidt.
dinsdag 29 mei 2007 om 14:39
Ik heb op een christelijke middelbare school gezeten, geweldige tijd gehad. Maar toch geloof ik niet, ik geloof gewoon niet dat er een God is in deze wereld. Wat mij altijd tegen de borst stoot is dat ze bij mij op school en overal zeiden, als je gelovig bent ben je goed en ben je een liefhebbend persoon enz. enz. Ik geloof niet maar ik doe wel boodschappen voor ons buurvrouwtje en ik ga wel minstens 2 x per week naar mijn oma in het verpleeghuis om met haar te wandelen enzo. Dus ik denk gewoon dat ik eht niet nodig heb. Ik vind het mooi bedacht....
dinsdag 29 mei 2007 om 14:58
Ik heb vaak het idee dat mensen in iets geloven, omdat ze bang zijn voor de dood. Al eeuwenlang zijn er verschillende verhalen in leven na de dood, en dat het daar zoveel beter en mooier is, dat je familieleden weer terug ziet etc. Maar niemand heeft ooit kunnen aantonen dat er iets is na de dood. Ik denk dat het voor mensen zelf een soort houvast is, zodat ze minder bang zijn om te sterven.
Zelf geloof ik nergens in. In mijn ogen ben ik hier niet met een reden, maar puur omdat mijn ouders zin in sex hadden. ;)
Zelf geloof ik nergens in. In mijn ogen ben ik hier niet met een reden, maar puur omdat mijn ouders zin in sex hadden. ;)
woensdag 30 mei 2007 om 21:53
Opzich is dit een interessante topic, maar hij is eigenlijk wel iets te breed. Er valt zo ontzettend veel te zeggen over dit onderwerp dat je niet meer weet waar je beginnen moet.
@ Rastafun: Je klinkt mij nogal verbitterd in de oren en dat vind ik jammer. Ik geloof zelf wel, maar ik ben altijd erg open-minded geweest voor de ideeën van een ander. Ik denk dat jij misschien vooral contact hebt gehad met de ouderwetsere geloofsbelijders. Ik ken namelijk heel veel jongeren wel geloven, maar het niet altijd beter weten. Bovendien is tegenwoordig in veel kerken en andere verenigingen juist veel ruimte voor discussie.
Kijk eens naar de diversiteit van geloven die er binnen het christendom is.
Quote: Ook vind ik het een manier om niet de verantwoordelijkheid over je eigen bestaan te nemen: nee, god heeft overal een bedoeling mee en hoe moeilijk het ook is, ga door in het geloof en het komt goed.
Ik geloof juist dat God de mens een keuze heeft gegeven, opdat je de verantwoordelijkheid draagt voor de keuzes die je maakt.
Quote: Niet te vergeten wat je na je overlijden te wachten staat: eindelijk in de hemel, je geliefden weer om je heen en alle bozen zitten in de hel!!
Ik denk dat er genoeg christenen zijn die, net als ik, niet denken dat het zo zwart-wit is als jij het schetst. Ik geloof niet dat er mensen zijn die alleen maar slecht zijn, en als ze er zijn, zijn ze zeldzaam. Dat is mijns inziens het grote verschil tussen de realiteit en bijvoorbeeld tekenfilmpjes: In een tekenfilmpje heb je de 'slechterik', die dan van zichzelf ook zegt en vind dat hij slechte dingen gaat doen. In de realiteit, vindt niemand zichzelf zo slecht. Er is tussen slechte en goede mensen een heel groot grijs gebied, waar het overgrote gedeelte van de mensheid in valt, volgens mij.
Iedereen interpreteert de bijbel anders. Maar wat dat betreft sluit ik mij volledig aan bij Margaretha2:
Ik neem niet alles klakkeloos aan (niets eigenlijk). Ik heb geen hersens gekregen om ze niet te gebruiken. Ik plaats vraagtekens bij de waarheidsgehalte van de Bijbel. Ik denk dat veel symbolisch opgepakt moet worden. Ik maak mij geen illusies over de samenstelling ervan, door de eeuwen heen heeft Rome er belang bij gehad sommige dingen erin te laten en anderen eruit te laten. Ik geloof in de evolutie.
Ik denk dat we inderdaad moeten onthouden dat de bijbel niet op een goede dag onder het heilige licht uit de hemel is komen vallen. Het is opgeschreven door mensen, die evengoed beïnvloed zijn door de geest van hun tijd.
Maar, in tegenstelling tot Margaretha2, heb ik wél de behoefte te praten over het geloof. Ik ben altijd zoekende, en zie de zaken graag eens belicht van een andere kant.
@Margaretha2: Ik heb ook een goede vriendin, die net als de jouwe heel streng was (incl. geen andere dan christelijke muziek. Zij zat bij mij op het VWO en is ook begonnen aan de universiteit, maar ze nam alles klakkeloos aan wat gezegd werd door haar kerk.)
Zij is onlangs uit die kerk gestapt, waar ze vanaf heel jong ingezeten had. Ze zag ineens in hoe ontzettend veel invloed de kerk op haar leven heeft gehad, al die jaren. Haar ouders en broertje en zusje zijn er ook uit, maar hun hele gezin wordt nu door die mensen met de nek aangekeken. Ze is haar beste vriendin kwijt, want die wil niet meer met haar praten sinds ze eruit is en ga zo maar door.
Haar ouders hebben laatst een cd gekocht van Celine Dion :-)
Mijn tips aan jou voor je vriendschap: Luister naar haar verhaal, weeg het af en vertel haar altijd eerlijk jouw mening.
Nu zul je er vaak op stuiten dat ze dan niet goed wil luisteren, dat weet ik uit ervaring, maar zeg haar dan: He, ik luister naar jou, luister nu eens naar mijn mening, probeer haar zover te krijgen open te staan.
Ze zal je vast proberen 'over te halen', dat maak ik een beetje op uit je verhaal. Ik denk dat het het beste is om gewoon verschillende meningen te horen, en dan af te wegen wat jij zelf denkt. Blijf altijd je verstand gebruiken en geloof nooit omdat een ander je dat oplegt!
Ok tot zover maar eens
Flo
@ Rastafun: Je klinkt mij nogal verbitterd in de oren en dat vind ik jammer. Ik geloof zelf wel, maar ik ben altijd erg open-minded geweest voor de ideeën van een ander. Ik denk dat jij misschien vooral contact hebt gehad met de ouderwetsere geloofsbelijders. Ik ken namelijk heel veel jongeren wel geloven, maar het niet altijd beter weten. Bovendien is tegenwoordig in veel kerken en andere verenigingen juist veel ruimte voor discussie.
Kijk eens naar de diversiteit van geloven die er binnen het christendom is.
Quote: Ook vind ik het een manier om niet de verantwoordelijkheid over je eigen bestaan te nemen: nee, god heeft overal een bedoeling mee en hoe moeilijk het ook is, ga door in het geloof en het komt goed.
Ik geloof juist dat God de mens een keuze heeft gegeven, opdat je de verantwoordelijkheid draagt voor de keuzes die je maakt.
Quote: Niet te vergeten wat je na je overlijden te wachten staat: eindelijk in de hemel, je geliefden weer om je heen en alle bozen zitten in de hel!!
Ik denk dat er genoeg christenen zijn die, net als ik, niet denken dat het zo zwart-wit is als jij het schetst. Ik geloof niet dat er mensen zijn die alleen maar slecht zijn, en als ze er zijn, zijn ze zeldzaam. Dat is mijns inziens het grote verschil tussen de realiteit en bijvoorbeeld tekenfilmpjes: In een tekenfilmpje heb je de 'slechterik', die dan van zichzelf ook zegt en vind dat hij slechte dingen gaat doen. In de realiteit, vindt niemand zichzelf zo slecht. Er is tussen slechte en goede mensen een heel groot grijs gebied, waar het overgrote gedeelte van de mensheid in valt, volgens mij.
Iedereen interpreteert de bijbel anders. Maar wat dat betreft sluit ik mij volledig aan bij Margaretha2:
Ik neem niet alles klakkeloos aan (niets eigenlijk). Ik heb geen hersens gekregen om ze niet te gebruiken. Ik plaats vraagtekens bij de waarheidsgehalte van de Bijbel. Ik denk dat veel symbolisch opgepakt moet worden. Ik maak mij geen illusies over de samenstelling ervan, door de eeuwen heen heeft Rome er belang bij gehad sommige dingen erin te laten en anderen eruit te laten. Ik geloof in de evolutie.
Ik denk dat we inderdaad moeten onthouden dat de bijbel niet op een goede dag onder het heilige licht uit de hemel is komen vallen. Het is opgeschreven door mensen, die evengoed beïnvloed zijn door de geest van hun tijd.
Maar, in tegenstelling tot Margaretha2, heb ik wél de behoefte te praten over het geloof. Ik ben altijd zoekende, en zie de zaken graag eens belicht van een andere kant.
@Margaretha2: Ik heb ook een goede vriendin, die net als de jouwe heel streng was (incl. geen andere dan christelijke muziek. Zij zat bij mij op het VWO en is ook begonnen aan de universiteit, maar ze nam alles klakkeloos aan wat gezegd werd door haar kerk.)
Zij is onlangs uit die kerk gestapt, waar ze vanaf heel jong ingezeten had. Ze zag ineens in hoe ontzettend veel invloed de kerk op haar leven heeft gehad, al die jaren. Haar ouders en broertje en zusje zijn er ook uit, maar hun hele gezin wordt nu door die mensen met de nek aangekeken. Ze is haar beste vriendin kwijt, want die wil niet meer met haar praten sinds ze eruit is en ga zo maar door.
Haar ouders hebben laatst een cd gekocht van Celine Dion :-)
Mijn tips aan jou voor je vriendschap: Luister naar haar verhaal, weeg het af en vertel haar altijd eerlijk jouw mening.
Nu zul je er vaak op stuiten dat ze dan niet goed wil luisteren, dat weet ik uit ervaring, maar zeg haar dan: He, ik luister naar jou, luister nu eens naar mijn mening, probeer haar zover te krijgen open te staan.
Ze zal je vast proberen 'over te halen', dat maak ik een beetje op uit je verhaal. Ik denk dat het het beste is om gewoon verschillende meningen te horen, en dan af te wegen wat jij zelf denkt. Blijf altijd je verstand gebruiken en geloof nooit omdat een ander je dat oplegt!
Ok tot zover maar eens
Flo
donderdag 31 mei 2007 om 00:52
Het is volgens mij heel simpel:
Of God is goed en almachtig, en dan kan hij dus wat doen aan alle misstanden en oorlogen hier op aarde.....
De kinderen in afrika gaan nog steeds dood en er zijn ook nog steeds oorlogen overal dus....
Of hij is niet almachtig (dan is het dus ook geen god)
Of hij is niet goed (en daarom doet hij dus niks en laat ons maar aanmodderen) dan is het dus ook geen god.
Einde verhaal.
Of God is goed en almachtig, en dan kan hij dus wat doen aan alle misstanden en oorlogen hier op aarde.....
De kinderen in afrika gaan nog steeds dood en er zijn ook nog steeds oorlogen overal dus....
Of hij is niet almachtig (dan is het dus ook geen god)
Of hij is niet goed (en daarom doet hij dus niks en laat ons maar aanmodderen) dan is het dus ook geen god.
Einde verhaal.
donderdag 31 mei 2007 om 09:46
quote: sweet thang reageerde
Want vergeet niet, ookal heb je zoveel op je kerfstok..het word je allemaal vergeven, als je maar om vergiffenis vraagt. That s all..meer hoef je niet te doen.
Ik ben dan wel net gedoopt en ga braaf naar de kerk, ik zondig nog genoeg. Het is niet erg want ik praat er met God over.
Yeah right, het maakt allemaal niet uit want God vergeeft wel?? Moorden, stelen, frauderen, geweld, incest, verkrachting, oorlog, overspel??? Als je maar om vergiffenis vraagt????
JA DOEI
Dit maakt me altijd zó boos, want in de naam van God worden de meest afschuwelijke dingen weer vergoeilijkt. En altijd dat excuus van als je maar om vergeving vraagt.
Ik vind dat een oprecht Christen, en alle ander gelovigen én niet gelovigen, zich aan bepaalde regels dienen te houden, te weten de tien geboden of gewoon de wet en dan héb je geen vergeving nodig. Het is zo simpel als dat. Maar dingen doen die niet door de beugel kunnen en vervolgens denken God vergeeft me want daar vraag ik om, daar word ik kotsmisselijk van!! Bah.
Want vergeet niet, ookal heb je zoveel op je kerfstok..het word je allemaal vergeven, als je maar om vergiffenis vraagt. That s all..meer hoef je niet te doen.
Ik ben dan wel net gedoopt en ga braaf naar de kerk, ik zondig nog genoeg. Het is niet erg want ik praat er met God over.
Yeah right, het maakt allemaal niet uit want God vergeeft wel?? Moorden, stelen, frauderen, geweld, incest, verkrachting, oorlog, overspel??? Als je maar om vergiffenis vraagt????
JA DOEI
Dit maakt me altijd zó boos, want in de naam van God worden de meest afschuwelijke dingen weer vergoeilijkt. En altijd dat excuus van als je maar om vergeving vraagt.
Ik vind dat een oprecht Christen, en alle ander gelovigen én niet gelovigen, zich aan bepaalde regels dienen te houden, te weten de tien geboden of gewoon de wet en dan héb je geen vergeving nodig. Het is zo simpel als dat. Maar dingen doen die niet door de beugel kunnen en vervolgens denken God vergeeft me want daar vraag ik om, daar word ik kotsmisselijk van!! Bah.
donderdag 31 mei 2007 om 10:23
Ik geloof in mezelf, dat vind ik het belangrijkste geloof dat je als mens kunt hebben.
Ik geloof ook in mijn man, mijn familie en vrienden en ik geloof in naastenliefde - iets betekenen voor een ander.
Ik geloof niet in de kerk en Jezus zoals hij beschreven wordt. Ik geloof niet in het bijbelverhaal.
Ik geloof wel dat Jezus bestaan heeft maar ik geloof niet in alle fabels die er rondom bestaan, dat is volgens mij gewoon een sterk verhaal dat van generatie op generatie is overgegaan en waarbij iedereen steeds weer een beetje extra aan het verhaal heeft toegevoegd.
Jezus was misschien net zo'n persoon als Char of weet ik wat voor een medium hedentendage en destijds noemde men dat een wonder, tegenwoordig noemt men dat kwakzalverij ;)
Ik geloof ook in mijn man, mijn familie en vrienden en ik geloof in naastenliefde - iets betekenen voor een ander.
Ik geloof niet in de kerk en Jezus zoals hij beschreven wordt. Ik geloof niet in het bijbelverhaal.
Ik geloof wel dat Jezus bestaan heeft maar ik geloof niet in alle fabels die er rondom bestaan, dat is volgens mij gewoon een sterk verhaal dat van generatie op generatie is overgegaan en waarbij iedereen steeds weer een beetje extra aan het verhaal heeft toegevoegd.
Jezus was misschien net zo'n persoon als Char of weet ik wat voor een medium hedentendage en destijds noemde men dat een wonder, tegenwoordig noemt men dat kwakzalverij ;)
