Relaties
alle pijlers
gevoel dat collega me negeert
dinsdag 9 augustus 2022 om 08:46
Graag jullie advies: ik werk al verschillende jaren voor een bedrijf. Ik sta bekend (zowel bij collega’s, andere diensten als leidinggevenden) bekend als een harde werker die je best wel wat verantwoordelijkheid kan geven. Ik heb altijd van m’n job gehouden, en dat is ook nu nog steeds het geval. Ik merk dat ik het laatste jaar behoorlijk wat grotere projecten heb mogen trekken waarbij men mij toch wel kon vertrouwen, dat gaf me zeker een zeker zelfvertrouwen in m’n functioneren.
Waar ik de laatste tijd wel helaas blijf mee kampen is een collega-kwestie. Enkele maanden geleden merkte ik dat een (nieuwe) collega ongevraagd taken van me overnam, zonder misschien het al te goed te beseffen. Ik vond dat zeker jammer, het is immers gebruikelijk om wanneer je nieuwe projecten wil opzetten je bevraagt bij collega’s, inefficiënte overlap vermijden dus. Ik ben daar een tijdlang wel wat door geërgerd geweest, heb de gang van zaken ook benoemd, verbaal 1x wat pittig/emotioneel geladen (zonder vuile woorden wel te verstaan), waarvoor ik ook achteraf mijn excuses heb geuit, voor de toon. Uiteindelijk hebben we de taakverdeling met een diensthoofd op een rustige manier kunnen bespreken, aangegeven waarom ik wel wat geërgerd was, en we zijn gekomen tot een betere taakafbakening die voor ieder duidelijk is, waar ieder van ons zich ook aan houdt. Op dat vlak is het een opgeloste kwestie.
Ik merk helaas in de zijlijn (onder de gordel?) dat de persoonlijke relatie, die overigens in de eerste maanden wél goed zat, nog steeds aangetast is. Terwijl het in de eerste maanden (voor het conflict) zeer gebruikelijk was om bijvoorbeeld kort eens te vragen hoe de vakantie of weekend geweest was, en daar een klein woordje uitleg bij te geven, valt dat nu helemaal weg. Voor mijn verlof, en ook na mijn verlof geen enkele vraag. Eens gewoon bijpraten over actua, hobby… niets meer, wel nog in veelvoud naar andere collega’s. Het contrast is dan ook groot. Het komt voor mij toch wel over als een vorm van negeren (maar misschien zie ik dat verkeerd?). Omgekeerd doe ik dat wel, maar ik merk dat het antwoord heel kort is, het lijkt wat op een koude steen te vallen. Ik had gehoopt dat de situatie zich zou gaan normaliseren, ik ben zelf van mening dat je een conflict kan hebben, moet kunnen uitpraten, vervolgens het achterlaten, spons erover. Maar blijkbaar loopt dat ook anders, ik voel dat het zeker nog sluimert op zulke zaken.
Puur professioneel gezien lukt het samenwerken wel, goedemorgen/goedeavond, als ik een vraag stel per email krijg je een correct antwoord terug, maar hé, zonder elkaars beste vriend te moeten zijn (hoeft echt niet) wil je soms ook met je vaste collega’s een heel klein beetje socializen.
Ik zit ermee, ik merk het ook dagdagelijks, en eerlijk gezegd vreet het ook wel wat aan het zelfvertrouwen, m’n enthousiasme dat ik algemeen op de werkvloer heb krijgt toch wel wat een knauw. Ik zou liefst van al dit niet meer aandacht kunnen en willen geven dan dat het waard is, me focussen op het werk zelf, de vele goede contacten die ik er wel heb, maar blijkbaar lukt het me niet zo goed.
De knauw daarbij ervaar het elke dag, merk ook dat ik de laatste tijd steeds vaker eraan denk om hierdoor meer thuis te werken. En ook elders een betrekking te zoeken, sneller dan gedacht, omdat ik er me toch wel wat ongemakkelijk bij voel. Rationeel wil ik hierdoor niet sneller van werk veranderen, omdat het maar een klein aspect is binnen m’n werk, of zou mogen zijn. Liefst van al wil ik dit kunnen achterwege laten, maar kennelijk loopt dat niet zoals verhoopt. Durf ook niet meer te denken dat dit zal slijten.
Graag jullie advies, inzichten, wat zouden jullie doen?
Waar ik de laatste tijd wel helaas blijf mee kampen is een collega-kwestie. Enkele maanden geleden merkte ik dat een (nieuwe) collega ongevraagd taken van me overnam, zonder misschien het al te goed te beseffen. Ik vond dat zeker jammer, het is immers gebruikelijk om wanneer je nieuwe projecten wil opzetten je bevraagt bij collega’s, inefficiënte overlap vermijden dus. Ik ben daar een tijdlang wel wat door geërgerd geweest, heb de gang van zaken ook benoemd, verbaal 1x wat pittig/emotioneel geladen (zonder vuile woorden wel te verstaan), waarvoor ik ook achteraf mijn excuses heb geuit, voor de toon. Uiteindelijk hebben we de taakverdeling met een diensthoofd op een rustige manier kunnen bespreken, aangegeven waarom ik wel wat geërgerd was, en we zijn gekomen tot een betere taakafbakening die voor ieder duidelijk is, waar ieder van ons zich ook aan houdt. Op dat vlak is het een opgeloste kwestie.
Ik merk helaas in de zijlijn (onder de gordel?) dat de persoonlijke relatie, die overigens in de eerste maanden wél goed zat, nog steeds aangetast is. Terwijl het in de eerste maanden (voor het conflict) zeer gebruikelijk was om bijvoorbeeld kort eens te vragen hoe de vakantie of weekend geweest was, en daar een klein woordje uitleg bij te geven, valt dat nu helemaal weg. Voor mijn verlof, en ook na mijn verlof geen enkele vraag. Eens gewoon bijpraten over actua, hobby… niets meer, wel nog in veelvoud naar andere collega’s. Het contrast is dan ook groot. Het komt voor mij toch wel over als een vorm van negeren (maar misschien zie ik dat verkeerd?). Omgekeerd doe ik dat wel, maar ik merk dat het antwoord heel kort is, het lijkt wat op een koude steen te vallen. Ik had gehoopt dat de situatie zich zou gaan normaliseren, ik ben zelf van mening dat je een conflict kan hebben, moet kunnen uitpraten, vervolgens het achterlaten, spons erover. Maar blijkbaar loopt dat ook anders, ik voel dat het zeker nog sluimert op zulke zaken.
Puur professioneel gezien lukt het samenwerken wel, goedemorgen/goedeavond, als ik een vraag stel per email krijg je een correct antwoord terug, maar hé, zonder elkaars beste vriend te moeten zijn (hoeft echt niet) wil je soms ook met je vaste collega’s een heel klein beetje socializen.
Ik zit ermee, ik merk het ook dagdagelijks, en eerlijk gezegd vreet het ook wel wat aan het zelfvertrouwen, m’n enthousiasme dat ik algemeen op de werkvloer heb krijgt toch wel wat een knauw. Ik zou liefst van al dit niet meer aandacht kunnen en willen geven dan dat het waard is, me focussen op het werk zelf, de vele goede contacten die ik er wel heb, maar blijkbaar lukt het me niet zo goed.
De knauw daarbij ervaar het elke dag, merk ook dat ik de laatste tijd steeds vaker eraan denk om hierdoor meer thuis te werken. En ook elders een betrekking te zoeken, sneller dan gedacht, omdat ik er me toch wel wat ongemakkelijk bij voel. Rationeel wil ik hierdoor niet sneller van werk veranderen, omdat het maar een klein aspect is binnen m’n werk, of zou mogen zijn. Liefst van al wil ik dit kunnen achterwege laten, maar kennelijk loopt dat niet zoals verhoopt. Durf ook niet meer te denken dat dit zal slijten.
Graag jullie advies, inzichten, wat zouden jullie doen?
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:29
Omdat dit gedrag blijkbaar is ontstaan nadat er een conflict met TO is geweest. En ja, dat vind ik dus kinderachtig gedrag. Dat je niet in staat bent daar eens overheen te stappen.Eurus schreef: ↑09-08-2022 14:28Ze negeert niet, ze houdt het professioneel. Ze heeft alleen geen interesse in verdere gesprekken met TO. Wat is daar middelbare school aan? Ik doe niet anders met meer dan de helft van mijn collega's.
TO is de beledigde majesteit in dit (en andere topic) hoor, iemand heeft haar lolly afgepakt.
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:33
Ik denk dan, waarschijnlijk had ze sowieso al niet zoveel met TO en denkt ze nu, laat ik een beetje afstand houden om ergernissen te voorkomen. Om dan maar gedwongen te gaan zitten keuvelen, nee zeg, waarvoor.
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:37
TO toch (ook) niet? Die is degene die al twee topics over deze collega opent en er bij wijze van wakker van ligt.
Het gaat niet zoals zij het wil en dus gaat ze stampvoeten:
Ik hou er zeker rekening mee dat de relatie wat is aangetast, vind het eerlijk gezegd wel jammer dat het principe 'spons erover' niet echt zo goed kan. Vind dat overigens wel een belangrijk goed... In omgekeerde richting ook al meermaals toegepast
Ze snapt niet dat haar collega er niet net zo instaat als haar en dat zit haar dwars. Accepteer het en ga door met je werk.
Honey, you should see me in a crown
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:37
Het gevoel genegeerd te worden door je collega is niet leuk, ik ken het gevoel.
Ik denk dat hij je niet zo leuk meer vind na je pittige gesprek met hem. Is het een optie om nog een keer met hem te gaan zitten om de lucht te klaren? Aangeven dat je je zo voelt en hoe hij er naar kijkt?
Ik denk dat hij je niet zo leuk meer vind na je pittige gesprek met hem. Is het een optie om nog een keer met hem te gaan zitten om de lucht te klaren? Aangeven dat je je zo voelt en hoe hij er naar kijkt?
anoniem_413672 wijzigde dit bericht op 09-08-2022 14:40
Reden: collega is een man
Reden: collega is een man
2.45% gewijzigd
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:39
Eens.aardbei35 schreef: ↑09-08-2022 14:26De negerende collega uit passief haar gevoel door te negeren. Dat is voor de middelbare school. Niet voor de werkvloer. Die is denk ik in de middelbare schooltijd blijven hangen i.p.v. ook een keer ergens overheen te stappen als de ander excuses heeft aangeboden. Ik houd niet zo van dergelijk kleutergedrag.
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:41
Begrijp me niet verkeerd, ik zou zo'n kleuter ook links laten liggen op de werkvloer, hoor. Ik kan me TO wel voorstellen dat dergelijk gedrag, zeker als je er veel mee wordt geconfronteerd, vervelend is.Eurus schreef: ↑09-08-2022 14:37TO toch (ook) niet? Die is degene die al twee topics over deze collega opent en er bij wijze van wakker van ligt.
Het gaat niet zoals zij het wil en dus gaat ze stampvoeten:
Ik hou er zeker rekening mee dat de relatie wat is aangetast, vind het eerlijk gezegd wel jammer dat het principe 'spons erover' niet echt zo goed kan. Vind dat overigens wel een belangrijk goed... In omgekeerde richting ook al meermaals toegepast
Ze snapt niet dat haar collega er niet net zo instaat als haar en dat zit haar dwars. Accepteer het en ga door met je werk.
TO: misschien een andere baan zoeken als je er zoveel last van hebt? Of je moet die collega in het vervolg negeren. Dan pas je je aan aan die persoon. Afstemmen op de ander.
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:42
Dat zulke mannen bestaan. Blijkbaar kan deze man er niet tegen dat een vrouw hem ergens op aansprak. Dat zijn pas écht lastige mannen.Dawn01 schreef: ↑09-08-2022 14:37Het gevoel genegeerd te worden door je collega is niet leuk, ik ken het gevoel.
Ik denk dat hij je niet zo leuk meer vind na je pittige gesprek met hem. Is het een optie om nog een keer met hem te gaan zitten om de lucht te klaren? Aangeven dat je je zo voelt en hoe hij er naar kijkt?
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:43
Zou ik niet doen. Collega is heel duidelijk dat ze geen contact wil:Dawn01 schreef: ↑09-08-2022 14:37Het gevoel genegeerd te worden door je collega is niet leuk, ik ken het gevoel.
Ik denk dat hij je niet zo leuk meer vind na je pittige gesprek met hem. Is het een optie om nog een keer met hem te gaan zitten om de lucht te klaren? Aangeven dat je je zo voelt en hoe hij er naar kijkt?
Omgekeerd doe ik dat wel, maar ik merk dat het antwoord heel kort is, het lijkt wat op een koude steen te vallen
Accepteer dat gewoon. Je werk is je werk, geen plek om tot in den treure over gevoelens te gaan zitten praten.
Honey, you should see me in a crown
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:43
Het is een vrouw.
werk-studie/nieuwe-collega-neemt-m-n-ta ... #p33890624
eurus wijzigde dit bericht op 09-08-2022 14:46
25.04% gewijzigd
Honey, you should see me in a crown
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:47
En topicopener een man toch?Eurus schreef: ↑09-08-2022 14:43Het is een vrouw.
werk-studie/nieuwe-collega-neemt-m-n-ta ... #p33890624
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:47
In een eerdere post hier in dit topic zegt TO dit:
Dat impliceert dat het een man is.Wanneer een klant mij belt met de mededeling van "hé, ik ben ook nog benaderd door die nieuwe collega van je, hij had een ander idee geopperd wat voor ons toch wel een verrassing was",
Een ander topic van TO beschrijft weer dat het een vrouw is.
Beats me
aardbei35 wijzigde dit bericht op 09-08-2022 14:48
9.71% gewijzigd
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:47
Maar anders blijft het zo sluimeren. En blijft TO er zo mee zitten. Een andere optie is accepteren en doorgaan, dat hij (of is het toch een zij) haar niet meer zo mag.Eurus schreef: ↑09-08-2022 14:43Zou ik niet doen. Collega is heel duidelijk dat ze geen contact wil:
Omgekeerd doe ik dat wel, maar ik merk dat het antwoord heel kort is, het lijkt wat op een koude steen te vallen
Accepteer dat gewoon. Je werk is je werk, geen plek om tot in den treure over gevoelens te gaan zitten praten.
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:48
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:49
Er hoeft hier niemand een andere baan te zoeken. Iemand heeft een wat stroever contact met iemand, dat geeft toch niet? Het is werk, je zit daar sowieso 40 per week met mensen die je niet zelf hebt uitgekozen.
En ja, soms escaleert er weleens iets, dan is de situatie daarna nooit meer helemaal als voorheen, ik vind dat niet meer dan normaal. Misschien heeft TO nog nooit een eerder een werkconflict gehad, maar dat moet even slijten. Dan heb je toch geen zin in dat soort gebabbel, dan klets je lekker met wie je het wel kan vinden. En het verhaal en de aanpak uit de OP (en de vorige OP) is natuurlijk ook verbonden aan de persoon.
Heel netjes dat TO excuses aan heeft geboden, maar kantoorvriendinnen word je hierna niet meer.
En ja, soms escaleert er weleens iets, dan is de situatie daarna nooit meer helemaal als voorheen, ik vind dat niet meer dan normaal. Misschien heeft TO nog nooit een eerder een werkconflict gehad, maar dat moet even slijten. Dan heb je toch geen zin in dat soort gebabbel, dan klets je lekker met wie je het wel kan vinden. En het verhaal en de aanpak uit de OP (en de vorige OP) is natuurlijk ook verbonden aan de persoon.
Heel netjes dat TO excuses aan heeft geboden, maar kantoorvriendinnen word je hierna niet meer.
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:54
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:55
Waar lees jij dat TO excuses heeft aangeboden voor haar gedrag?
Oh, al gevonden.
Voor de toon heeft TO excuses aangeboden.
Tja, dan kom je niet echt verder. Het blijft my way or the highway.
doreia* wijzigde dit bericht op 09-08-2022 14:59
16.56% gewijzigd
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:55
Dat is toch zijn/haar probleem dan? Ik ben niet verantwoordelijk voor de onzekerheden van mijn collega's verder.
Honey, you should see me in a crown
dinsdag 9 augustus 2022 om 14:59
In de OP.
Ik ben daar een tijdlang wel wat door geërgerd geweest, heb de gang van zaken ook benoemd, verbaal 1x wat pittig/emotioneel geladen (zonder vuile woorden wel te verstaan), waarvoor ik ook achteraf mijn excuses heb geuit, voor de toon.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
