Relaties
alle pijlers
gevoel dat collega me negeert
dinsdag 9 augustus 2022 om 08:46
Graag jullie advies: ik werk al verschillende jaren voor een bedrijf. Ik sta bekend (zowel bij collega’s, andere diensten als leidinggevenden) bekend als een harde werker die je best wel wat verantwoordelijkheid kan geven. Ik heb altijd van m’n job gehouden, en dat is ook nu nog steeds het geval. Ik merk dat ik het laatste jaar behoorlijk wat grotere projecten heb mogen trekken waarbij men mij toch wel kon vertrouwen, dat gaf me zeker een zeker zelfvertrouwen in m’n functioneren.
Waar ik de laatste tijd wel helaas blijf mee kampen is een collega-kwestie. Enkele maanden geleden merkte ik dat een (nieuwe) collega ongevraagd taken van me overnam, zonder misschien het al te goed te beseffen. Ik vond dat zeker jammer, het is immers gebruikelijk om wanneer je nieuwe projecten wil opzetten je bevraagt bij collega’s, inefficiënte overlap vermijden dus. Ik ben daar een tijdlang wel wat door geërgerd geweest, heb de gang van zaken ook benoemd, verbaal 1x wat pittig/emotioneel geladen (zonder vuile woorden wel te verstaan), waarvoor ik ook achteraf mijn excuses heb geuit, voor de toon. Uiteindelijk hebben we de taakverdeling met een diensthoofd op een rustige manier kunnen bespreken, aangegeven waarom ik wel wat geërgerd was, en we zijn gekomen tot een betere taakafbakening die voor ieder duidelijk is, waar ieder van ons zich ook aan houdt. Op dat vlak is het een opgeloste kwestie.
Ik merk helaas in de zijlijn (onder de gordel?) dat de persoonlijke relatie, die overigens in de eerste maanden wél goed zat, nog steeds aangetast is. Terwijl het in de eerste maanden (voor het conflict) zeer gebruikelijk was om bijvoorbeeld kort eens te vragen hoe de vakantie of weekend geweest was, en daar een klein woordje uitleg bij te geven, valt dat nu helemaal weg. Voor mijn verlof, en ook na mijn verlof geen enkele vraag. Eens gewoon bijpraten over actua, hobby… niets meer, wel nog in veelvoud naar andere collega’s. Het contrast is dan ook groot. Het komt voor mij toch wel over als een vorm van negeren (maar misschien zie ik dat verkeerd?). Omgekeerd doe ik dat wel, maar ik merk dat het antwoord heel kort is, het lijkt wat op een koude steen te vallen. Ik had gehoopt dat de situatie zich zou gaan normaliseren, ik ben zelf van mening dat je een conflict kan hebben, moet kunnen uitpraten, vervolgens het achterlaten, spons erover. Maar blijkbaar loopt dat ook anders, ik voel dat het zeker nog sluimert op zulke zaken.
Puur professioneel gezien lukt het samenwerken wel, goedemorgen/goedeavond, als ik een vraag stel per email krijg je een correct antwoord terug, maar hé, zonder elkaars beste vriend te moeten zijn (hoeft echt niet) wil je soms ook met je vaste collega’s een heel klein beetje socializen.
Ik zit ermee, ik merk het ook dagdagelijks, en eerlijk gezegd vreet het ook wel wat aan het zelfvertrouwen, m’n enthousiasme dat ik algemeen op de werkvloer heb krijgt toch wel wat een knauw. Ik zou liefst van al dit niet meer aandacht kunnen en willen geven dan dat het waard is, me focussen op het werk zelf, de vele goede contacten die ik er wel heb, maar blijkbaar lukt het me niet zo goed.
De knauw daarbij ervaar het elke dag, merk ook dat ik de laatste tijd steeds vaker eraan denk om hierdoor meer thuis te werken. En ook elders een betrekking te zoeken, sneller dan gedacht, omdat ik er me toch wel wat ongemakkelijk bij voel. Rationeel wil ik hierdoor niet sneller van werk veranderen, omdat het maar een klein aspect is binnen m’n werk, of zou mogen zijn. Liefst van al wil ik dit kunnen achterwege laten, maar kennelijk loopt dat niet zoals verhoopt. Durf ook niet meer te denken dat dit zal slijten.
Graag jullie advies, inzichten, wat zouden jullie doen?
Waar ik de laatste tijd wel helaas blijf mee kampen is een collega-kwestie. Enkele maanden geleden merkte ik dat een (nieuwe) collega ongevraagd taken van me overnam, zonder misschien het al te goed te beseffen. Ik vond dat zeker jammer, het is immers gebruikelijk om wanneer je nieuwe projecten wil opzetten je bevraagt bij collega’s, inefficiënte overlap vermijden dus. Ik ben daar een tijdlang wel wat door geërgerd geweest, heb de gang van zaken ook benoemd, verbaal 1x wat pittig/emotioneel geladen (zonder vuile woorden wel te verstaan), waarvoor ik ook achteraf mijn excuses heb geuit, voor de toon. Uiteindelijk hebben we de taakverdeling met een diensthoofd op een rustige manier kunnen bespreken, aangegeven waarom ik wel wat geërgerd was, en we zijn gekomen tot een betere taakafbakening die voor ieder duidelijk is, waar ieder van ons zich ook aan houdt. Op dat vlak is het een opgeloste kwestie.
Ik merk helaas in de zijlijn (onder de gordel?) dat de persoonlijke relatie, die overigens in de eerste maanden wél goed zat, nog steeds aangetast is. Terwijl het in de eerste maanden (voor het conflict) zeer gebruikelijk was om bijvoorbeeld kort eens te vragen hoe de vakantie of weekend geweest was, en daar een klein woordje uitleg bij te geven, valt dat nu helemaal weg. Voor mijn verlof, en ook na mijn verlof geen enkele vraag. Eens gewoon bijpraten over actua, hobby… niets meer, wel nog in veelvoud naar andere collega’s. Het contrast is dan ook groot. Het komt voor mij toch wel over als een vorm van negeren (maar misschien zie ik dat verkeerd?). Omgekeerd doe ik dat wel, maar ik merk dat het antwoord heel kort is, het lijkt wat op een koude steen te vallen. Ik had gehoopt dat de situatie zich zou gaan normaliseren, ik ben zelf van mening dat je een conflict kan hebben, moet kunnen uitpraten, vervolgens het achterlaten, spons erover. Maar blijkbaar loopt dat ook anders, ik voel dat het zeker nog sluimert op zulke zaken.
Puur professioneel gezien lukt het samenwerken wel, goedemorgen/goedeavond, als ik een vraag stel per email krijg je een correct antwoord terug, maar hé, zonder elkaars beste vriend te moeten zijn (hoeft echt niet) wil je soms ook met je vaste collega’s een heel klein beetje socializen.
Ik zit ermee, ik merk het ook dagdagelijks, en eerlijk gezegd vreet het ook wel wat aan het zelfvertrouwen, m’n enthousiasme dat ik algemeen op de werkvloer heb krijgt toch wel wat een knauw. Ik zou liefst van al dit niet meer aandacht kunnen en willen geven dan dat het waard is, me focussen op het werk zelf, de vele goede contacten die ik er wel heb, maar blijkbaar lukt het me niet zo goed.
De knauw daarbij ervaar het elke dag, merk ook dat ik de laatste tijd steeds vaker eraan denk om hierdoor meer thuis te werken. En ook elders een betrekking te zoeken, sneller dan gedacht, omdat ik er me toch wel wat ongemakkelijk bij voel. Rationeel wil ik hierdoor niet sneller van werk veranderen, omdat het maar een klein aspect is binnen m’n werk, of zou mogen zijn. Liefst van al wil ik dit kunnen achterwege laten, maar kennelijk loopt dat niet zoals verhoopt. Durf ook niet meer te denken dat dit zal slijten.
Graag jullie advies, inzichten, wat zouden jullie doen?
dinsdag 9 augustus 2022 om 23:12
Ik snap dit niet zo goed. Collega's zijn mensen waar je soms toch jaren mee zult moeten werken.
Maar ik ben sowieso erg mild en reken mensen fouten die ze maken niet zo hard aan. Zeker niet als ze excuses aanbieden. Tenzij dit constant gebeurt is er weinig mis met een tweede kans.
dinsdag 9 augustus 2022 om 23:27
Sommige mensen hun ego is snel gekrenkt. Die betrekken het allemaal op zichzelf, blablabla, menen zo voor zichzelf op te moeten komen, etcetc.
Helemaal uitstekend als je je eigen grenzen aan kunt geven door boosheid of geirriteerdheid te uiten. Maar dan weet je toch ook juist dat als iemand een trucje flikt dat je niet aanstaat, je het dan (opnieuw) kunt oplossen. De skills zijn al bewezen. Je zou denken dat je dan juist beter in staat was om het weer los te laten. Helaas werkt het vaak juist andersom en zijn boze mensen ook vaak langdurig boze mensen.
@to, ik hoop dat je het kunt parkeren tot daar waar het hoort, bij je collega. Gelukkig heb je een boel collega's waar het contact wél leuk mee is. Ik zou proberen vooral daar op te focussen en je verwachting tav deze collega los te laten. Hoe minder je verwacht, des te kleiner de teleurstelling.
Helemaal uitstekend als je je eigen grenzen aan kunt geven door boosheid of geirriteerdheid te uiten. Maar dan weet je toch ook juist dat als iemand een trucje flikt dat je niet aanstaat, je het dan (opnieuw) kunt oplossen. De skills zijn al bewezen. Je zou denken dat je dan juist beter in staat was om het weer los te laten. Helaas werkt het vaak juist andersom en zijn boze mensen ook vaak langdurig boze mensen.
@to, ik hoop dat je het kunt parkeren tot daar waar het hoort, bij je collega. Gelukkig heb je een boel collega's waar het contact wél leuk mee is. Ik zou proberen vooral daar op te focussen en je verwachting tav deze collega los te laten. Hoe minder je verwacht, des te kleiner de teleurstelling.
dinsdag 9 augustus 2022 om 23:36
Singlejingle schreef: ↑09-08-2022 23:27Sommige mensen hun ego is snel gekrenkt. Die betrekken het allemaal op zichzelf, blablabla, menen zo voor zichzelf op te moeten komen, etcetc.
Helemaal uitstekend als je je eigen grenzen aan kunt geven door boosheid of geirriteerdheid te uiten. Maar dan weet je toch ook juist dat als iemand een trucje flikt dat je niet aanstaat, je het dan (opnieuw) kunt oplossen. De skills zijn al bewezen. Je zou denken dat je dan juist beter in staat was om het weer los te laten. Helaas werkt het vaak juist andersom en zijn boze mensen ook vaak langdurig boze mensen.
@to, ik hoop dat je het kunt parkeren tot daar waar het hoort, bij je collega. Gelukkig heb je een boel collega's waar het contact wél leuk mee is. Ik zou proberen vooral daar op te focussen en je verwachting tav deze collega los te laten. Hoe minder je verwacht, des te kleiner de teleurstelling.
Of ze denken, ik doe mijn werk en verder prima. Dit klinkt meer als iemand die beledigd is als iemand niet precies doet wat jij hoopte.
dinsdag 9 augustus 2022 om 23:51
Oh ja, dat klopt, voor mij zijn collega’s vrij inwisselbaar. Ik wissel zelf veel van baan, maar ben ook gewend in teams in continue wisselende samenstelling te werken. Bij elke werkgever heb ik wel een vriendschap opgebouwd, maar de meeste mensen denk ik na vertrek nooit meer aan.Siri schreef: ↑09-08-2022 23:12Ik snap dit niet zo goed. Collega's zijn mensen waar je soms toch jaren mee zult moeten werken.
Maar ik ben sowieso erg mild en reken mensen fouten die ze maken niet zo hard aan. Zeker niet als ze excuses aanbieden. Tenzij dit constant gebeurt is er weinig mis met een tweede kans.
Iedereen mag van mij een fout maken en ik maak er zelf ook genoeg, maar deze hele kwestie zou bij mij in het bakje kantoorgeneuzel vallen en daar heb ik inderdaad geen geduld mee. Dat is dan mijn tekortkoming. Maar verder zou ik nog prima samen kunnen werken.
Met mijn ego heeft dit trouwens echt niets te maken, gewoon geen zin in gezeur aan m’n kop. En in zijn algemeenheid vind ik ook dat je met collega’s op kantoor in een snelkookpan zit, dus waar het niet nodig is bemoei ik me ook niet.
woensdag 10 augustus 2022 om 09:12
Ging toch over TO dat dikgedrukte?LuciFee2022 schreef: ↑09-08-2022 23:36
Of ze denken, ik doe mijn werk en verder prima. Dit klinkt meer als iemand die beledigd is als iemand niet precies doet wat jij hoopte.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 10 augustus 2022 om 10:19
Belgie, zie ik daar wel vaker. Vermoeiend inderdaad.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 10 augustus 2022 om 15:13
Belgen onder elkaar zullen daar toch geen last van hebben? Ik vind het op zich wel meevallen, qua tekst. Maar wat ik in het andere topic erg duidelijk lees is de angst voor confrontatie en zeggen wat je van iets vindt. En dat associeer ik wel wat meer met België.
woensdag 10 augustus 2022 om 17:20
Sla niet zo'n toon tegen me aan. We kennen elkaar immers niet persoonlijk en over mijn EQ weet je niks.LuciFee2022 schreef: ↑09-08-2022 21:15Jij en TO kunnen niet voor een ander bepalen hoe ze met je om willen gaan na zo'n vervelend akkefietje. Dat je dat niet wil snappen en denkt jouw wensen/voorkeuren op te kunnen leggen op sociaal gebied dan ben je echt onderontwikkeld op EQ gebied.
woensdag 10 augustus 2022 om 17:24
Wie had jij dan uit dat boek in gedachten? Welk personage?navyblue schreef: ↑09-08-2022 19:25Euh hè, maar dan toch wel met TO als een van die rare, starre typetjes waarmee je komt te werken.
Het hele verhaal doet me denken aan een vriend van me die ergens nieuw kwam werken in de vakantieperiode. Hij zou een kantoor delen met iemand die op vakantie was. Nou prima, hij is gaan zitten en lekker aan de slag gegaan. Toen kwam collega en kamergenoot terug van vakantie. Vanaf het begin liep het contact al een beetje moeilijk. Er zat iets verkeerd, maar wat. Nou ja, die vriend keek het even een tijdje aan, en op een gegeven moment, na een paar weken, was ‘ie het zat. Dus toen vroeg hij aan collega/kamergenoot, wat is nou je probleem met mij, wat zit je dwars?! “Je zit op mijn plek”. Al die tijd had ‘ie aan het verkeerde bureau gezeten en deze kwibus had dat niet gewoon even gezegd, haha! Dit is echt gebeurd.
Blij dat ik dit soort gezeik allemaal niet heb. Ben daar denk ik te direct voor.
woensdag 10 augustus 2022 om 17:37
. Ik zou proberen het van me af te zetten en richt je aandacht op andere mensen dan zo'n zeur met lange tenen op je werk. Als je andere collega's prima zijn, is er niks aan de hand 
woensdag 10 augustus 2022 om 20:21
Het is jaren geleden dat ik het gelezen heb. Maar ja, in mijn ogen is TO de persoon met de lange tenen.
Was TO ook maar direct geweest, dan was het niet zover gekomen.
woensdag 10 augustus 2022 om 20:48
Klopt dat is volgens mij ook hoe het daar werkt.
En heel hiërarchisch allemaal.
woensdag 10 augustus 2022 om 21:12
Laat het gaan joh.
To, ik geef dat soort dingen gewoon wat tijd. Ik heb een tijd een heel ingewikkelde collega gehad
- we begonnen gelijk en een andere collega vond haar veel 'leuker' dan mij dus dat was een heel ding qua 'populariteit'
- ze was daardoor nogal on a high horse en bepalend
- ik had haar voor bepaalde dingen gewaarschuwd, ging daar dus niet in mee en hier kwamen inderdaad issues van
- nogal trots type dus moest daarna continu de 'strijd' aan om met andere dingen gelijk te krijgen
- uiteindelijk strikte verdeling gemaakt: waar zij goed in was deed zij en waar ik goed in was deed ik.
-uiteindelijk hele goede samenwerking want goede resultaten behaald
- uiteindelijk is ze ontslagen
Ik nam het allemaal niet zo serieus. Dit is niet mijn eerste baan, ik werk al 30 jaar. Maar dikke mik en persoonlijke dingen vertellen, nee. Ik kan op de oppervlakte heel leuk en gezellig zijn en babbelen maar ik ga met zo iemand echt geen serieuze persoonlijke zaken meer uitwisselen. Hadden we het trouwens ook te druk voor.
Ik zou me dus op de samenwerking focussen. Ik heb ook mannelijke collega's met wie ik heel oppervlakkig ben, maar daar heb ik ook geen verwachtingen van.
woensdag 10 augustus 2022 om 23:20
Ik heb de andere kant, die van de afgebekte collega, laatst meegemaakt. Ik ben echt persoonlijk aangevallen waar de collega's bij stonden door een collega die ook wel bekend staat als bitch. Ik was er echt door van slag, en nu een aantal dagen later zie ik nog niet echt in dat ik fout zat. Collega is ook iemand die graag verteld hoe lang ze al werkzaam is binnen het bedrijf en is nogal van haar eigen mening overtuigd.
Ze is nu op vakantie en ik zal zeker zakelijk nog netjes blijven, maar samen een kopje koffie drinken zit er voor mij niet meer in.
Ze is nu op vakantie en ik zal zeker zakelijk nog netjes blijven, maar samen een kopje koffie drinken zit er voor mij niet meer in.
donderdag 11 augustus 2022 om 09:59
Is je collega niet gewoon TO?Oh-happy-day schreef: ↑10-08-2022 23:20Ik heb de andere kant, die van de afgebekte collega, laatst meegemaakt. Ik ben echt persoonlijk aangevallen waar de collega's bij stonden door een collega die ook wel bekend staat als bitch. Ik was er echt door van slag, en nu een aantal dagen later zie ik nog niet echt in dat ik fout zat. Collega is ook iemand die graag verteld hoe lang ze al werkzaam is binnen het bedrijf en is nogal van haar eigen mening overtuigd.
Ze is nu op vakantie en ik zal zeker zakelijk nog netjes blijven, maar samen een kopje koffie drinken zit er voor mij niet meer in.
donderdag 11 augustus 2022 om 10:01
Nou, wat een lange tenen heb jij zeg, haha!Oh-happy-day schreef: ↑10-08-2022 23:20Ik heb de andere kant, die van de afgebekte collega, laatst meegemaakt. Ik ben echt persoonlijk aangevallen waar de collega's bij stonden door een collega die ook wel bekend staat als bitch. Ik was er echt door van slag, en nu een aantal dagen later zie ik nog niet echt in dat ik fout zat. Collega is ook iemand die graag verteld hoe lang ze al werkzaam is binnen het bedrijf en is nogal van haar eigen mening overtuigd.
Ze is nu op vakantie en ik zal zeker zakelijk nog netjes blijven, maar samen een kopje koffie drinken zit er voor mij niet meer in.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
