Relaties
alle pijlers
Groot financieel verschil bij aanvang relatie, hoe mee om te gaan?
donderdag 14 juni 2007 om 09:48
Graag wil ik jullie mening over het volgende:Ik heb een behoorlijk meningsverschil met mijn vrouw over een financiele kwestie.Bij aanvang van onze relatie nu 5 jaar geleden was het volgende het gevalIk had 70.000 euro overwaarde op de koopwoning waar ik nu nog steeds met mijn vrouw in woon.Mijn vrouw had 44.000 euro schuld uit haar vorige relatie.We kopen nu een nieuw huis en we stoppen hier 100.000 euro overwaarde in van "mijn" koopwining. Sinds de aanvang van de relatie met mijn vrouw is "mijn" woning nog eens 30.000 euro in waarde gestegen. Ik vind het dan ook eerlijk om te zeggen die 30.000 euro hebben we samen opgebouwd.Over 7 jaar is de 44.000 euro schuld van mijn vrouw helemaal afgelost en is het mogelijk dat we zowel de nieuwe woning als de nieuwe hypohteek ook op haar naam kunnen laten zetten. Dit wilden de bank nu niet omdat mijn vrouw nu nog een aardige deel van die 44.000 euro open heeft staan.Wat mijn vrouw eerlijk lijktover 7 jaar gewoon alles op 1 hoop gooien en als we uit elkaar gaan de overwaarde van onze nieuwe woningen delen door 2. Er zit sowieso nu al 100.000 euro overwaarde op onze nieuwe woningen omdat we 100.000 euro overwaarde van onze huidige woningen in brengen. Voor het gemak ga ik er vanuit dat onze nieuwe huis niet meer in waarde stijgt de aankomende 7 jaar.Mijn vrouw komt een ander tegen en zegt bedankt tot ziens. Ze is dan van 44.000 euro schuld bij aanvang van onze relatie geeindigd met 100.000 delen door 2= 50.0000 euro. Zij heeft dus eigenlijk in die 12 jaar 94.000 euro bij elkaar gekregen want ze is van -44.0000 naar + 50.000 gegaanIk had bij aanvang van onze relatie 70.000 euro overwaarde, daar kwam later nog eens 30.000 delen door 2= 15.000 euro bij en ik heb de helf mee afbetaald aan haar schuld=22.000 euro (als we dit geld op een spaarrekening gezet hadden was dit ook door 2 gedeeld als we uit elkaar waren gegaan toch?). Ik vind niet erg dat we nu iedere maand krap zitten omdat we dik terug moeten betalen maar ook alleen zolang we samen zijn.Zou ik in totaal 97.000 euro moeten krijgen maar ik krijg maar 50.000.Ik moet dus feitelijk 47.000 euro inleveren als we de boel regelen zoals mijn vrouw wil.Wat mij eerlijk lijktDe overwaarde die we samen opgebouwd hebben is op dit moment 30.000 euro wat er aan extra overwaarde nog gaat onstaan weet ik niet maar dat tel ik er gewoon bij op. Dit geeft dus +15.000 euro per persoonVerder hebben ook samen mijn vrouws schuld van 44.000 euro afgelost (we kijken even naar over 7 jaar). Dit delen we ook want als we de maandelijkse aflossing hadden gespaard dan hadden we ten slotte 44.000 euro spaargeld gehad wat we hadden gedeeld. Dit geeft dus -22.000 euro per persoon.Ik zou dus nog 7.000 euro van mijn vrouw moeten krijgen. Nu moet ik er wel bij zeggen dat er een klein inkomensverschil is tussen ons beide omdat mijn vrouw 2 middagen in de week vrij is om op onze dochter te passen. Het bedrag wat mijn vrouw dus feitelijk nu "te weinig" verdiend zeg netto 3600 euro per jaar neem ik mee in mijn berekening. Zei zou dan nog recht hebben op 12 jaar lang 3600 euro extra. Kleine 40.000 euro, hier haal ik 7.000 vanaf.Mijn vrouw zou 33.000 euro krijgen.Ik had 70.000 euro overwaarde daar komt later 15.000 bij en 22.000 euro aflossing van de schulden van mijn vrouw.Ik krijg 97.000 euro.WIE ZIJN VOORSTEL IS NU HET MEEST REDELIJK.Ik moet er eerlijk bijzeggen dat ik er van uit ga dat IK er van het ergste uit ga en dat is dat ik op moment dat de schulden afbetaald zijn over 7 jaar ik gedumpt wordt voor een ander. Dan lijkt het mij niet te verteren dat we dan ook nog de zaken zoals mijn vrouw voorstelt gaan regelen.Ben ik te zakelijk of is mijn vrouw te inhalig?Ben erg benieuwd......Ps; mijn vrouw is verders een schatje en ik ga er niet vanuit dat we ooit uit elkaar gaan ofzo maar toch, ik wil zaken graag eerlijk geregeld hebben. Zekerheid boven alles toch
donderdag 14 juni 2007 om 11:43
Denk dat je voorstel heel redelijk is m.b.t. de overwaarde die je had van 70.000, de schuld wordt afgelost door je vrouw bij jouw ouders (je schreef dat ze werkt, dus betaald ze dat van haar eigen inkomen).
Probleem bij jullie schijnt te zijn dat jij het gewoon zakelijk ziet en zij bekijkt het van de emotionele kant, beide kanten zijn begrijpelijk, maar de zakelijke kant te nemen, better to be save than sorry... Ik heb dat ook op de harde toer moeten leren.
Waarom ga je niet samen met je vrouw met een financieel adviseur/notaris om tafel zitten, misschien helpt het een neutrale partij erbij te hebben?
Ik heb in mijn relatie ook meer verdient dan mijn vriend en hij had ook schulden, waarvoor ik hem het geld om af te betalen heb geleend, mede daardoor staat de nieuwe koopwoning ook op mijn naam, maar hij erft als ik de pijp aan maarten geef en indien we uit elkaar gaan, hebben we afgesproken, dan wordt de schuld die hij had van de overwaarde afgetrokken en het restbedrag dan door 2 gedeeld, dus dan krijg ik het bedrag volledig terug. Zonder rente oid want dat zou ik persoonlijk dan niet eerlijk vinden.
Probleem bij jullie schijnt te zijn dat jij het gewoon zakelijk ziet en zij bekijkt het van de emotionele kant, beide kanten zijn begrijpelijk, maar de zakelijke kant te nemen, better to be save than sorry... Ik heb dat ook op de harde toer moeten leren.
Waarom ga je niet samen met je vrouw met een financieel adviseur/notaris om tafel zitten, misschien helpt het een neutrale partij erbij te hebben?
Ik heb in mijn relatie ook meer verdient dan mijn vriend en hij had ook schulden, waarvoor ik hem het geld om af te betalen heb geleend, mede daardoor staat de nieuwe koopwoning ook op mijn naam, maar hij erft als ik de pijp aan maarten geef en indien we uit elkaar gaan, hebben we afgesproken, dan wordt de schuld die hij had van de overwaarde afgetrokken en het restbedrag dan door 2 gedeeld, dus dan krijg ik het bedrag volledig terug. Zonder rente oid want dat zou ik persoonlijk dan niet eerlijk vinden.
donderdag 14 juni 2007 om 11:49
Poeh wat een moeilijk probleem. Het is altijd lastig als je een inkomensverschil hebt. Ik snap jouw redenatie wel, echter mijn ervaring is als je het tot op de cent wil uitrekenen en niks wilt delen komt het niet heel warm over. En dat is toch een van de pijlers van een goede relatie. Aan de andere kant kun je pas een goede relatie hebben als je de dingen ook zakelijk goed regelt. Dat onderschatten weer veel mensen.
Even een vraag:
Hoe zou je visie op de zaak zijn als de huizenprijzen de afgelopen jaren niet in waarde waren gestegen, maar waren gedaald?
Zou je dan de opgedane schuld ipv winst dan - net als nu - niet met je vrouw willen delen? Net zoals je nu de 100.000 er buiten wil houden, maar wel haar schuld erbij wil betrekken?
Mensen vinden verlies erger dan winst, daaarom snap ik jouw vrouw ook.
Als ik jou was zou ik samen naar een onafhankelijke notaris gaan en diverse mogelijkheden laten voorrekenen.
Ik zou zeggen, hou de 100.000 er buiten als eigen vermogen en vergeet de 44.000 euro schuld.
Er zijn ook nog andere factoren namelijk waardoor je nu "winst" hebt maar die niet door per se jouzelf komen:
- Dat de huizenprijzen stijgen of dalen is geen verdienste maar geluk of pech.
- Mannen verdienen tot 25% meer dan vrouwen voor hetzelfde werk, dit is oneerlijk maar hierdoor hebben ze vaak wel meer spaargeld, duurdere huizen etc.
Dat is weer oneerlijk voor jouw vrouw (waar jullie beiden overigens niks aan kunnen doen).
Mssch dat deze twee dingen weer de oneerlijkheid van het meebetalen aan haar schuld compenseren.
Ik zou zeggen: zet de 100.000 euro contractueel apart voor jouw pensioen en gooi de rest allemaal op een hoop.
Even een vraag:
Hoe zou je visie op de zaak zijn als de huizenprijzen de afgelopen jaren niet in waarde waren gestegen, maar waren gedaald?
Zou je dan de opgedane schuld ipv winst dan - net als nu - niet met je vrouw willen delen? Net zoals je nu de 100.000 er buiten wil houden, maar wel haar schuld erbij wil betrekken?
Mensen vinden verlies erger dan winst, daaarom snap ik jouw vrouw ook.
Als ik jou was zou ik samen naar een onafhankelijke notaris gaan en diverse mogelijkheden laten voorrekenen.
Ik zou zeggen, hou de 100.000 er buiten als eigen vermogen en vergeet de 44.000 euro schuld.
Er zijn ook nog andere factoren namelijk waardoor je nu "winst" hebt maar die niet door per se jouzelf komen:
- Dat de huizenprijzen stijgen of dalen is geen verdienste maar geluk of pech.
- Mannen verdienen tot 25% meer dan vrouwen voor hetzelfde werk, dit is oneerlijk maar hierdoor hebben ze vaak wel meer spaargeld, duurdere huizen etc.
Dat is weer oneerlijk voor jouw vrouw (waar jullie beiden overigens niks aan kunnen doen).
Mssch dat deze twee dingen weer de oneerlijkheid van het meebetalen aan haar schuld compenseren.
Ik zou zeggen: zet de 100.000 euro contractueel apart voor jouw pensioen en gooi de rest allemaal op een hoop.
donderdag 14 juni 2007 om 11:51
Ja en nee. De confrontatie over het meningsverschil wel. Zij neemt een stelling in en hij. Maar is de confrontatie over haar schuld en de overname hiervan door haar schoonouders etc. wel aangegaan? Die bedoel ik.
TO; heb je met je vrouw al besproken of zij zich dit beseft? Kan het zijn, dat ze hier nog niet bij stilgestaan heeft (ook al lijkt dat voor iedereen logisch)? Het lijkt me inderdaad verstandig om een 3e onafhankelijke partij in te schakelen. Want ook al heb je gelijk, als je vrouw dat zo niet ziet of als je jouw mening doordrukt, lijkt me dat tussen jullie in blijven staan.
donderdag 14 juni 2007 om 11:54
Bij ons is het zo geregeld:
vermogensverschil aan het begin van het huwelijk (dat betrof bij ons slechts 15.000 euro), blijft zo bij beeindiging van het huwelijk. Dus: alles tijdens het huwelijk wordt gezamenlijk verdiend/ opgemaakt. Wat ervoor was, was ervoor.
In het geval van TO zou dat dan betekenen dat hij 70.000 (waarde huis) + 44.000 (schuld van vrouw) = 114.000 meer over zou moeten houden dan zijn vrouw, zou het huwelijk op 'n bepaald moment ophouden. Want aan het begin van het huwelijk had hij ook al dat bedrag van meer dan 114.000 euro dan zijn vrouw.
Mij lijkt het dus allemaal bijzonder redelijk, het voorstel van TO.
Wat niet wegneemt dat er in dit huwelijk over geld geruzied en gekletst wordt, maar dat het eigenlijk over liefde/ "wat heb je voor elkaar over", gaat.
Vrouw van TO wil zich niet, financieel gezien, de slaaf van haar man voelen.
TO wil niet het gevoel krijgen dat ie geplukt wordt.
(als ze er verder niets aan doen en alleen over geld discussieren, komen beide angsten wschlk uit)
vermogensverschil aan het begin van het huwelijk (dat betrof bij ons slechts 15.000 euro), blijft zo bij beeindiging van het huwelijk. Dus: alles tijdens het huwelijk wordt gezamenlijk verdiend/ opgemaakt. Wat ervoor was, was ervoor.
In het geval van TO zou dat dan betekenen dat hij 70.000 (waarde huis) + 44.000 (schuld van vrouw) = 114.000 meer over zou moeten houden dan zijn vrouw, zou het huwelijk op 'n bepaald moment ophouden. Want aan het begin van het huwelijk had hij ook al dat bedrag van meer dan 114.000 euro dan zijn vrouw.
Mij lijkt het dus allemaal bijzonder redelijk, het voorstel van TO.
Wat niet wegneemt dat er in dit huwelijk over geld geruzied en gekletst wordt, maar dat het eigenlijk over liefde/ "wat heb je voor elkaar over", gaat.
Vrouw van TO wil zich niet, financieel gezien, de slaaf van haar man voelen.
TO wil niet het gevoel krijgen dat ie geplukt wordt.
(als ze er verder niets aan doen en alleen over geld discussieren, komen beide angsten wschlk uit)
donderdag 14 juni 2007 om 12:01
Ik lees hier een opmerking over je een slaaf voelen. Dat vind ik ook wel een goede. Want het is nu eenmaal zo dat wie betaalt bepaalt. Ik heb zelf een relatie gehad met iemand die tweemaal zo veel verdiende. Alleen al daarom was het moeilijk een gelijkwaardige relatie te hebben. Ik vind het daarom wel goed dat je haar helpt de schuld af te lossen, want daardoor hebben jullie beiden per maand evenveel te besteden, wat beter is voor de gelijkwaardigheid.
donderdag 14 juni 2007 om 12:07
Daar ben ik het niet mee eens. Aan het begin van mn relatie had ik meer geld (weliswaar niet zo enorm veel als TO) dan mn man. Wij hebben altijd alles op één hoop gegooid. In de loop van ons huwelijk zijn de (inkomens)bordjes verhangen en op het moment is het zo dat ik helemaal geen inkomen heb. Ik voel me in geen enkel opzicht een slaaf. Sterker nog, mijn man kan je op geen €5000,-- nauwkeurig zeggen hoeveel spaargeld we hebben ........
donderdag 14 juni 2007 om 12:12
Oh ja nog een vraag: betaalt jouw vrouw nu maandelijks mee aan de aflossing van de hypotheek van jullie huidige huis? Indien dit niet zo is heeft zij denk ik ook geen recht op de 15.000 overwaarde. Dan zou ik wel de vollledige 100.000 overwaarde voor jezelf houden, haar voordeel is dan weer dat ze geen "huur" heeft hoeven te betalen. In dit laatste geval zou ik zeker niet meer moeilijk doen over de schuld, anders voorspel ik een grote ruzie..
Een ander voordeel overigens die ze in alle gevallen heeft is dat als jij eigen geld in een huis stopt (hetzij 70.000 alleen + 30.000 samen hetzij 100.000 alleen), jullie minder hoeven bij te lenen en dus veel lagere maandelijkse lasten hebben. Waardoor je meer woonplezier hebt (je kunt in een groter huis wonen dan een ander met dezelfde maandlasten) en meer geld overhoud om samen leuke dingen te doen.
Een ander voordeel overigens die ze in alle gevallen heeft is dat als jij eigen geld in een huis stopt (hetzij 70.000 alleen + 30.000 samen hetzij 100.000 alleen), jullie minder hoeven bij te lenen en dus veel lagere maandelijkse lasten hebben. Waardoor je meer woonplezier hebt (je kunt in een groter huis wonen dan een ander met dezelfde maandlasten) en meer geld overhoud om samen leuke dingen te doen.
donderdag 14 juni 2007 om 12:15
Ja maar jullie gooien alles op 1 hoop. Dan maakt een inkomsverschil natuurlijk niks uit. In de situatie waar ik in zat deelden we alle kosten netjes door twee en daarna had ik niks meer over van mijn salaris en kon hij bij wijze van spreken vier maal per jaar op vakantie. Dan is het lastig om een relatie gelijkwaardig te houden hoor.
donderdag 14 juni 2007 om 12:22
Ik neem aan dat die overname van schuld door je ouders wel goed geregeld is? Het kan toch niet dat als jullie uit elkaar en ze betaalt plots niks meer dat ze daar mee wegkomt omdat de schuld op naam van je ouders staat?
Ik vind je vrouw ook onredelijk. Zeker haar argument dat jij een groter huis kan kopen door haar job... Ik vind dat trouwens een rare manier van denken. Je wil toch samen gelukkig zijn? En inderdaad, zij heeft toch ook voordelen van jouw geld...
Mijn vriend en ik zijn niet getrouwd, maar hebben een jaar geleden wel een huis gekocht en zijn wat later daar ook gaan samenwonen. We hebben beiden evenveel geïnvesteerd in het huis. Het spaargeld dat we ieder apart nog over hebben (deel daarvan is schenking van ouders) blijft ook van ieder apart, ook als we uit elkaar gaan. We hebben wel een gezamenlijke rekening en vanaf nu sparen we alleen nog samen. Vriend verdient tot hiertoe meer, maar dat kan in de toekomst wel veranderen dus dat maakt allemaal niet uit. Wat we sinds ons samen (of beter sinds ons gezamenlijke huis) verdienen is voor ons beiden. Wat we daarvoor al hadden, blijft van ons. Schenkingen en erfenissen blijven in België sowieso altijd van de persoon die ze gekregen heeft en horen niet bij het gemeenschappelijk kapitaal. Dus als mijn ouders mij over een paar jaar geld willen schenken, dan gaat dat ook op een aparte rekening en wordt het geen gemeenschappelijk kapitaal. Mijn ouders hebben daarvoor gewerkt en willen mij helpen met dat geld. Het is niet de bedoeling dat mijn vriend daar van mee kan profiteren als we uit elkaar zouden gaan (uiteraard kunnen we wel aankopen doen met dat geld waar vriend van mee kan genieten terwijl we samen zijn)
Als zijn ouders nog iets schenken (of als hij ooit erft) geldt net hetzelfde.
Ik vind je vrouw ook onredelijk. Zeker haar argument dat jij een groter huis kan kopen door haar job... Ik vind dat trouwens een rare manier van denken. Je wil toch samen gelukkig zijn? En inderdaad, zij heeft toch ook voordelen van jouw geld...
Mijn vriend en ik zijn niet getrouwd, maar hebben een jaar geleden wel een huis gekocht en zijn wat later daar ook gaan samenwonen. We hebben beiden evenveel geïnvesteerd in het huis. Het spaargeld dat we ieder apart nog over hebben (deel daarvan is schenking van ouders) blijft ook van ieder apart, ook als we uit elkaar gaan. We hebben wel een gezamenlijke rekening en vanaf nu sparen we alleen nog samen. Vriend verdient tot hiertoe meer, maar dat kan in de toekomst wel veranderen dus dat maakt allemaal niet uit. Wat we sinds ons samen (of beter sinds ons gezamenlijke huis) verdienen is voor ons beiden. Wat we daarvoor al hadden, blijft van ons. Schenkingen en erfenissen blijven in België sowieso altijd van de persoon die ze gekregen heeft en horen niet bij het gemeenschappelijk kapitaal. Dus als mijn ouders mij over een paar jaar geld willen schenken, dan gaat dat ook op een aparte rekening en wordt het geen gemeenschappelijk kapitaal. Mijn ouders hebben daarvoor gewerkt en willen mij helpen met dat geld. Het is niet de bedoeling dat mijn vriend daar van mee kan profiteren als we uit elkaar zouden gaan (uiteraard kunnen we wel aankopen doen met dat geld waar vriend van mee kan genieten terwijl we samen zijn)
Als zijn ouders nog iets schenken (of als hij ooit erft) geldt net hetzelfde.
donderdag 14 juni 2007 om 12:25
En nee, ook ik ga er helemaal niet van uit dat we ooit uit elkaar gaan. Maar je weet nu eenmaal nooit hoe het leven loopt. Er kunnen soms dingen gebeuren die je niet in de hand hebt bv. (om maar ineens iets heel ergs te noemen) het overlijden van je kind. Ik kan me voorstellen dat zelfs mensen die elkaar innig liefhebben op zo'n moment uit elkaar kunnen groeien.
donderdag 14 juni 2007 om 12:27
Overigens: als jullie over 7 jaar uit elkaar gaan moet jij nog 12 jaar partner-alimentatie betalen (in de huidige wetgeving) omdat jouw vrouw twee dagen thuiszit. Dus dat geld hoef je weer niet mee te nemen in je berekening omdat dat al bij de wet geregeld is.
Daarom zou ik naar een notaris gaan. Het is nml best ingewikkeld, en dan heb je meer kans dat je een oplossing vind waar jullie je beiden goed over voelen (want hij is onafhankelijk).
Daarom zou ik naar een notaris gaan. Het is nml best ingewikkeld, en dan heb je meer kans dat je een oplossing vind waar jullie je beiden goed over voelen (want hij is onafhankelijk).
donderdag 14 juni 2007 om 12:43
Ik zou met haar 15.000 overwaarde haar een deel schuld laten aflossen, de rest van de schuld ad. 29.000 los jij af met jouw overwaarde (scheelt waarschijnlijk heel veel rente!) en bij de notaris laten vastleggen dat jij 29.000 euro van haar schuld hebt afgelost.
Zo zit haar schuld in jullie gezamenlijke huis.
Stel dat jullie over 10 jaar uit elkaar gaan, dan is een deel van die schuld onder veel gunstigere rente afgelost in de Hypo, en evt. restschuld neemt zij dan weer mee uit de scheiding, en waarschijnlijk kan ze die dan weer aflossen met een deel wat ze uit het huis krijgt.
Hopelijk is het begrijpelijk, maat dit zou een goede oplossing zijn ivm schuldrente. Ook start ze zo met een 'schone lei'.
Zo zit haar schuld in jullie gezamenlijke huis.
Stel dat jullie over 10 jaar uit elkaar gaan, dan is een deel van die schuld onder veel gunstigere rente afgelost in de Hypo, en evt. restschuld neemt zij dan weer mee uit de scheiding, en waarschijnlijk kan ze die dan weer aflossen met een deel wat ze uit het huis krijgt.
Hopelijk is het begrijpelijk, maat dit zou een goede oplossing zijn ivm schuldrente. Ook start ze zo met een 'schone lei'.
donderdag 14 juni 2007 om 12:46
Even weer een aantal zaken
Ik ben echt super gek en dol op mijn vrouw en volgens mij hebben we een prima relatie maar doordat je in je omgeving ook anders mee maakt ga je bij je zelf ook weleens denken "wat als..........."
Er is bij ons gewoon spraken van een enorm financieel verschil, kijk hebben we het er over dat mijn vrouw geen schulden heeft en ik had 10.000 euro spaargeld dan zeg ik ok hebben we het niet over maar het ligt dus iets extremer.
Voor de goede orde ben ik pas nadat we bijna een jaar samen er bij toeval achter gekomen dat ze die schulden had. Ze durfde dit niet direct op te biechten waar ik me ook weer wat bij kan voorstellen. Hoe langer ze het voor zich uit schoof hoe moeilijker het werd. Enigste waar ik wel heel teleurgesteld over was is dat ze in dat jaar alles kwa schulden maar verstopte en niet op reageerde, hierdoor zijn er behoorlijk veel extra kosten gemaakt dat jaar doordat er steeds verhogingen aan kwamen omdat ze nergens op reageerde. Toen ik het dan eindelijk hoorde vond ik het vooral heel sneu voor haar omdat het meerendeel echt veroorzaakt is door haar ex, die had zelf al enorme schulden en hij zette mijn vrouw gewoon onder druk om persoonlijke leningen te nemen etc. Tuurlijk mij was het niet gebeurd en ze was er zelf ook bij maar goed daar hou ik me nu niet meer mee bezig dat is het verleden en omkijken heeft geen zin. Toen hoorde ik dus dat het 45.0000 euro ging, ik werd echt helemaal misselijk toen ik het hoorde. Bijna 100.000 gulden, ineens was ik van iemand met een leuke overwaarde iemand met ook een enorme schuld. We moesten nu bijna 10 jaar lang iedere maand 500 euro betalen en dan zijn we er vanaf. Je kan je voorstellen dat dit soms voor wat spanningen zorgt want we verdienden samen rond de 3100 euro. We bekijken het positief het kan alleen nog maar beter worden en als ik geen overwaarde had gehad of ik had een huurhuis gehad dan was het nog veel erger uitgepakt, verder zijn we natuurlijk super dankbaar dat mijn ouders de constructie zoals eerder omschreven hebben toegepast.
Over het algemeen ga ik weinig echt de confrontatie aan, ik denk vaak bij dingen, wat schiet ik er mee op om in discussie te gaan, vaak helemaal niks maar misschien dat ik in dit geval het wel moet doen omdat mijn vrouw anders altijd in haar achterhoofd het gevoel houd dat ik een zakelijke ijskast ben.
De discussie van stel dat mijn huis in waarde was gedaald ga ik niet aan is niet van toepassing als ik schulden had gehad had zij ook meebetaal net als ik nu iedere maand meebetaal aan aflossing van haar schuld. We gooien onze inkomens bij elkaar en daar betalen we die aflossing van en gewoon de rest. Het is dus niet zo dat mijn vrouw alleen haar eigen schuld van 44.000 euro betaald, dit betalen we SAMEN.
Vind inderdaad een tip voor iedereen om je huis op moment van samen wonen te laten taxeren, nu kan ik het aan de hand van kadaster gegevens nog wel terug halen. Dit zal ik haar voorleggen maar ik weet nu al wat ze gaat zeggen "IK ZOU HET NOOIT ZO ALS JOU ZIEN, IK ZOU ZEGGEN WE HEBBEN HIER ZO LANG SAMEN GEWOOND HET IS VAN ONS SAMEN"
Het is ook van ons samen maar op moment dat je uit elkaar gaat liggen de zaken toch weer anders en zo'n overwaarde is wel leuk maar lijkt me wel dat je daar eerlijk in moet zijn. Als ik in haar positie zou zitten zou ik het niet in me hoofd halen om zo te denken en dat zeg ik echt niet omdat het me nu goed uit komt.
Ik ben echt super gek en dol op mijn vrouw en volgens mij hebben we een prima relatie maar doordat je in je omgeving ook anders mee maakt ga je bij je zelf ook weleens denken "wat als..........."
Er is bij ons gewoon spraken van een enorm financieel verschil, kijk hebben we het er over dat mijn vrouw geen schulden heeft en ik had 10.000 euro spaargeld dan zeg ik ok hebben we het niet over maar het ligt dus iets extremer.
Voor de goede orde ben ik pas nadat we bijna een jaar samen er bij toeval achter gekomen dat ze die schulden had. Ze durfde dit niet direct op te biechten waar ik me ook weer wat bij kan voorstellen. Hoe langer ze het voor zich uit schoof hoe moeilijker het werd. Enigste waar ik wel heel teleurgesteld over was is dat ze in dat jaar alles kwa schulden maar verstopte en niet op reageerde, hierdoor zijn er behoorlijk veel extra kosten gemaakt dat jaar doordat er steeds verhogingen aan kwamen omdat ze nergens op reageerde. Toen ik het dan eindelijk hoorde vond ik het vooral heel sneu voor haar omdat het meerendeel echt veroorzaakt is door haar ex, die had zelf al enorme schulden en hij zette mijn vrouw gewoon onder druk om persoonlijke leningen te nemen etc. Tuurlijk mij was het niet gebeurd en ze was er zelf ook bij maar goed daar hou ik me nu niet meer mee bezig dat is het verleden en omkijken heeft geen zin. Toen hoorde ik dus dat het 45.0000 euro ging, ik werd echt helemaal misselijk toen ik het hoorde. Bijna 100.000 gulden, ineens was ik van iemand met een leuke overwaarde iemand met ook een enorme schuld. We moesten nu bijna 10 jaar lang iedere maand 500 euro betalen en dan zijn we er vanaf. Je kan je voorstellen dat dit soms voor wat spanningen zorgt want we verdienden samen rond de 3100 euro. We bekijken het positief het kan alleen nog maar beter worden en als ik geen overwaarde had gehad of ik had een huurhuis gehad dan was het nog veel erger uitgepakt, verder zijn we natuurlijk super dankbaar dat mijn ouders de constructie zoals eerder omschreven hebben toegepast.
Over het algemeen ga ik weinig echt de confrontatie aan, ik denk vaak bij dingen, wat schiet ik er mee op om in discussie te gaan, vaak helemaal niks maar misschien dat ik in dit geval het wel moet doen omdat mijn vrouw anders altijd in haar achterhoofd het gevoel houd dat ik een zakelijke ijskast ben.
De discussie van stel dat mijn huis in waarde was gedaald ga ik niet aan is niet van toepassing als ik schulden had gehad had zij ook meebetaal net als ik nu iedere maand meebetaal aan aflossing van haar schuld. We gooien onze inkomens bij elkaar en daar betalen we die aflossing van en gewoon de rest. Het is dus niet zo dat mijn vrouw alleen haar eigen schuld van 44.000 euro betaald, dit betalen we SAMEN.
Vind inderdaad een tip voor iedereen om je huis op moment van samen wonen te laten taxeren, nu kan ik het aan de hand van kadaster gegevens nog wel terug halen. Dit zal ik haar voorleggen maar ik weet nu al wat ze gaat zeggen "IK ZOU HET NOOIT ZO ALS JOU ZIEN, IK ZOU ZEGGEN WE HEBBEN HIER ZO LANG SAMEN GEWOOND HET IS VAN ONS SAMEN"
Het is ook van ons samen maar op moment dat je uit elkaar gaat liggen de zaken toch weer anders en zo'n overwaarde is wel leuk maar lijkt me wel dat je daar eerlijk in moet zijn. Als ik in haar positie zou zitten zou ik het niet in me hoofd halen om zo te denken en dat zeg ik echt niet omdat het me nu goed uit komt.
donderdag 14 juni 2007 om 12:49
nog even over de schuld die mijn vrouw heeft bij mijn ouders, dit is zeer goed geregeld er is een contract opgesteld welke rechtsgeldig is. Alles staat op haar naam, we hebben een levensverzekering afgesloten gedurende de tijd dat we terug betalen als 1 van ons komt te overlijden krijgen mijn ouder het resterende geld van de verzekering. Mijn ouders zijn natuurlijk niet gek, straks pleegt mijn vrouw zelfmoord (noem maar even iets extreems). Ook is het geld direct opeisbaar op moment dat mijn vrouw en ik uit elkaar gaan.
donderdag 14 juni 2007 om 12:50
Ohja, en die 100.000 overwaarde blijft in dat geval van jou. Dat laat je dan ook vastleggen. Dat jij 100.000 overwaarde in het huis hebt gestoken.
Dan als je ooit gaat scheiden heeft zij dan alleen de samen opgebouwde nieuwe overwaarde.
Ik kan me alleen voorstellen dat het niet echt gezellig overkomt.
Ik heb helaas geen ervaring met een financieel verschil.
Partner en ik gaan gelijk op.
Dan als je ooit gaat scheiden heeft zij dan alleen de samen opgebouwde nieuwe overwaarde.
Ik kan me alleen voorstellen dat het niet echt gezellig overkomt.
Ik heb helaas geen ervaring met een financieel verschil.
Partner en ik gaan gelijk op.
donderdag 14 juni 2007 om 13:18
Ook al zeg je in je P.S. dat je niet van plan bent om uit elkaar te gaan, in de rest van je stuk ga je daar wel van uit, lijkt het. Ja nu lijkt jou verhaal redelijker dan het hare. Mijn vriend heeft op dit moment ook meer geld omdat ik studeer dus hij betaald de huur enz. enz. en ik betaal zoveel als ik kan mee. Dit gaat natuurlijk over veel minder geld dan waar jullie t over hebben. Maar wij gaan dit niet uitrekenen, als ik na mijn studie een goeie baan heb verdien ik weer meer dan hij. Nou ja succes ermee iig, laat die stomme geld issue niet tussen jullie inkomen, want dan zit je straks in je uppie op een berg geld dat je met niemand kan delen...
donderdag 14 juni 2007 om 13:36
Hoi Piet,
Ik bedoelde hiermee dat als je dit gedachtenexperiment doet je ervaart dat een schuld of een verlies heel anders aanvoelt dan winst. Het is logisch dat je de overwaarde (van voor haar tijd) niet wilt delen, maar als je nou verlies had gehad van je huis destijds had je dat dan wel net zo graag als nu er per se buiten willen houden? Als het antwoord daarop nee is snap je mssch beter waarom ze zo 'irrationeel' doet over haar schuld en bekijk je haar situatie wat milder.
Natuurlijk is het logisch dat je nu in ieder geval de 70.000 euro voor jezelf wilt houden, en ik snap ook dat je je helemaal het apelazarus schrikt als iemand zo'n schuld blijkt te hebben. Zo gaat het helaas vaak, dat iemand achter blijft met een schuld door de ander... Het is ook fantastisch dat je haar wilt helpen met het aflossen van haar schuld.
Maar ik denk dat je wel moet oppassen dat als je het echt helemaal eerlijk uit wilt werken, je relatie daarbij niet op de klippen loopt... Zij is mssch nu ook overgevoeliger aangezien haar vorige vriend blijkbaar destijds misbruik van haar heeft gemaakt. Dat wil ze nu wsch voor een tweede keer voorkomen.
donderdag 14 juni 2007 om 13:40
Overigens: als je het gedeelte wat je nu meebetaalt aan het aflossen van haar schuld achteraf weer wilt verrekenen met het eindbedrag, zoals in je oorspronkelijke voorstel, dan betaal je haar schuld dus niet af maar heeft ze deze aan het einde toch helemaal zelf afbetaald. Behalve dan de rente over die schuld.
donderdag 14 juni 2007 om 13:57
Als je vrouw bij aanvang van de relatie de schuldsanering was ingestapt was ze na drie jaar sappelen schuldenvrij. Nu wordt haar nog steeds een schuld van vroeger nagedragen. Lekker.
Krijg een heel naar gevoel bij je relaas. Deze zaken had je toch bij aanvang van de relatie helder kunnen afspreken met elkaar? En al die berekeningen zijn prachtig zolang de huizenprijzen nog blijven stijgen, maar hoe zou je er nu voorstaan als jouw huis enorm in waarde gekelderd was. Volgens mij is dat in een grijs verleden nog wel eens voorgekomen.
Verder zijn jullie al vier jaar samen aan het werken aan jullie toekomst en getuigt het wat mij betreft niet echt van liefde als je haar werk teniet wilt doen omdat zij toevallig een slechtere start had dan jij. Ook als je uit elkaar gaat ga je toch weg van de vrouw waarvan je gehouden hebt, de moeder van je dochter? En die gun je niets, helemaal niets.
Krijg een heel naar gevoel bij je relaas. Deze zaken had je toch bij aanvang van de relatie helder kunnen afspreken met elkaar? En al die berekeningen zijn prachtig zolang de huizenprijzen nog blijven stijgen, maar hoe zou je er nu voorstaan als jouw huis enorm in waarde gekelderd was. Volgens mij is dat in een grijs verleden nog wel eens voorgekomen.
Verder zijn jullie al vier jaar samen aan het werken aan jullie toekomst en getuigt het wat mij betreft niet echt van liefde als je haar werk teniet wilt doen omdat zij toevallig een slechtere start had dan jij. Ook als je uit elkaar gaat ga je toch weg van de vrouw waarvan je gehouden hebt, de moeder van je dochter? En die gun je niets, helemaal niets.
