Relaties
alle pijlers
Groot financieel verschil bij aanvang relatie, hoe mee om te gaan?
donderdag 14 juni 2007 om 09:48
Graag wil ik jullie mening over het volgende:Ik heb een behoorlijk meningsverschil met mijn vrouw over een financiele kwestie.Bij aanvang van onze relatie nu 5 jaar geleden was het volgende het gevalIk had 70.000 euro overwaarde op de koopwoning waar ik nu nog steeds met mijn vrouw in woon.Mijn vrouw had 44.000 euro schuld uit haar vorige relatie.We kopen nu een nieuw huis en we stoppen hier 100.000 euro overwaarde in van "mijn" koopwining. Sinds de aanvang van de relatie met mijn vrouw is "mijn" woning nog eens 30.000 euro in waarde gestegen. Ik vind het dan ook eerlijk om te zeggen die 30.000 euro hebben we samen opgebouwd.Over 7 jaar is de 44.000 euro schuld van mijn vrouw helemaal afgelost en is het mogelijk dat we zowel de nieuwe woning als de nieuwe hypohteek ook op haar naam kunnen laten zetten. Dit wilden de bank nu niet omdat mijn vrouw nu nog een aardige deel van die 44.000 euro open heeft staan.Wat mijn vrouw eerlijk lijktover 7 jaar gewoon alles op 1 hoop gooien en als we uit elkaar gaan de overwaarde van onze nieuwe woningen delen door 2. Er zit sowieso nu al 100.000 euro overwaarde op onze nieuwe woningen omdat we 100.000 euro overwaarde van onze huidige woningen in brengen. Voor het gemak ga ik er vanuit dat onze nieuwe huis niet meer in waarde stijgt de aankomende 7 jaar.Mijn vrouw komt een ander tegen en zegt bedankt tot ziens. Ze is dan van 44.000 euro schuld bij aanvang van onze relatie geeindigd met 100.000 delen door 2= 50.0000 euro. Zij heeft dus eigenlijk in die 12 jaar 94.000 euro bij elkaar gekregen want ze is van -44.0000 naar + 50.000 gegaanIk had bij aanvang van onze relatie 70.000 euro overwaarde, daar kwam later nog eens 30.000 delen door 2= 15.000 euro bij en ik heb de helf mee afbetaald aan haar schuld=22.000 euro (als we dit geld op een spaarrekening gezet hadden was dit ook door 2 gedeeld als we uit elkaar waren gegaan toch?). Ik vind niet erg dat we nu iedere maand krap zitten omdat we dik terug moeten betalen maar ook alleen zolang we samen zijn.Zou ik in totaal 97.000 euro moeten krijgen maar ik krijg maar 50.000.Ik moet dus feitelijk 47.000 euro inleveren als we de boel regelen zoals mijn vrouw wil.Wat mij eerlijk lijktDe overwaarde die we samen opgebouwd hebben is op dit moment 30.000 euro wat er aan extra overwaarde nog gaat onstaan weet ik niet maar dat tel ik er gewoon bij op. Dit geeft dus +15.000 euro per persoonVerder hebben ook samen mijn vrouws schuld van 44.000 euro afgelost (we kijken even naar over 7 jaar). Dit delen we ook want als we de maandelijkse aflossing hadden gespaard dan hadden we ten slotte 44.000 euro spaargeld gehad wat we hadden gedeeld. Dit geeft dus -22.000 euro per persoon.Ik zou dus nog 7.000 euro van mijn vrouw moeten krijgen. Nu moet ik er wel bij zeggen dat er een klein inkomensverschil is tussen ons beide omdat mijn vrouw 2 middagen in de week vrij is om op onze dochter te passen. Het bedrag wat mijn vrouw dus feitelijk nu "te weinig" verdiend zeg netto 3600 euro per jaar neem ik mee in mijn berekening. Zei zou dan nog recht hebben op 12 jaar lang 3600 euro extra. Kleine 40.000 euro, hier haal ik 7.000 vanaf.Mijn vrouw zou 33.000 euro krijgen.Ik had 70.000 euro overwaarde daar komt later 15.000 bij en 22.000 euro aflossing van de schulden van mijn vrouw.Ik krijg 97.000 euro.WIE ZIJN VOORSTEL IS NU HET MEEST REDELIJK.Ik moet er eerlijk bijzeggen dat ik er van uit ga dat IK er van het ergste uit ga en dat is dat ik op moment dat de schulden afbetaald zijn over 7 jaar ik gedumpt wordt voor een ander. Dan lijkt het mij niet te verteren dat we dan ook nog de zaken zoals mijn vrouw voorstelt gaan regelen.Ben ik te zakelijk of is mijn vrouw te inhalig?Ben erg benieuwd......Ps; mijn vrouw is verders een schatje en ik ga er niet vanuit dat we ooit uit elkaar gaan ofzo maar toch, ik wil zaken graag eerlijk geregeld hebben. Zekerheid boven alles toch
donderdag 14 juni 2007 om 20:55
CL2, je kletst uit je nek. Er is helemaal niks mis om binnen een liefdesrelatie ook eens te kijken wat de consequenties zijn van een eventuele scheiding. Je kunt alles wel gaan afdekken met de liefde die je voor elkaar voelt, maar ik vind 70.000,00 vermogen en 44.000,00 schuld dermate grote bedragen dat ik daar ook wel wat voor geregeld zou willen hebben. Voor de rest eens met Krengiserweer: de overwaarde die op dit moment opgebouwd wordt tav het nieuwe huis inderdaad delen door 2. 70.000,00 blijft van man en strikt genomen zou man nog een vordering op vrouw hebben omdat ie deel van schuld van vrouw heeft betaald.
donderdag 14 juni 2007 om 21:33
donderdag 14 juni 2007 om 21:52
Bedankt voor je constatering! Altijd goed om te zien, dat bij sommige mensen alleen hun eigen mening telt.
Daarnaast gaat het stukje wat je quote totaal ergens anders over dan de inhoud van je reactie én heb ik eerder gezegd het met zijn voorstel eens te zijn. Ik zou dus niet weten wat je met je stukje wilt bereiken.
donderdag 14 juni 2007 om 21:55
Livingston; ik leef in 2007 en dat betekent, dat we inmiddels zo'n vijf jaar de euro hier gebruiken. Verder heb ik nergens kunnen ontdekken, dat ik het iq van een amoebe heb. Maar omdat ik de slechtste niet ben, bedankt voor het omrekenen! Ik hoop dat het geven van deze reactie je een goed gevoel heeft opgeleverd.
donderdag 14 juni 2007 om 22:10
opties:
1) jij houd de 70k en de restant van overwaarde (bijv 100k) delen door 2 = jij 85k en zij 15k
2) totale overwaarde delen door 2 en dan vrouw moet van haar overwaarde jouw deel aan de aflossing terugbetalen wat inhoudt dat 52.000 (neem aan 44k exclusief rente dus met rente minimaal 52k) gedeeld door 2 = jij 76k en zij 24k (mats je haar een beetje en toch hou je je 70k minimaal voor jezelf.
Lijkt mij dat zij alle profijt wil hebben maar de lasten wil delen...
Dus in mijn ogen oneerlijk verdeeld. Je mag haar best zeggen dat ze er heel goed vanaf gekomen is door met jou te gaan en met zulke schoonouders.
Succes!
vrijdag 15 juni 2007 om 10:55
't lijkt me redelijk dat TO die €70.000 er weer uit wil halen aan het einde.
maar mevrouw verliest op jaarbasis zo'n €3600 aan inkomsten om voor de kleine te zorgen. In 12 jaar zou dat ongeveer €40.000 zijn, dat wil zeggen als ze geen loonsverhogingen zou krijgen intussen.
Volgens mij ben je er dan al: lusten, lasten en overwaarde vanaf het moment dat meneer en mevrouw een stel zijn worden gedeeld, meneer houdt z'n felbegeerde 70duizend euri, mevrouw heeft schuld inclusief over 7 jaar afgelost met haar 'oppaswerk'.
maar mevrouw verliest op jaarbasis zo'n €3600 aan inkomsten om voor de kleine te zorgen. In 12 jaar zou dat ongeveer €40.000 zijn, dat wil zeggen als ze geen loonsverhogingen zou krijgen intussen.
Volgens mij ben je er dan al: lusten, lasten en overwaarde vanaf het moment dat meneer en mevrouw een stel zijn worden gedeeld, meneer houdt z'n felbegeerde 70duizend euri, mevrouw heeft schuld inclusief over 7 jaar afgelost met haar 'oppaswerk'.
vrijdag 15 juni 2007 om 10:57
Dat meneer vindt dat hij de 70.000 euro in zijn zak mag steken. Vind ik terecht! Dat de overwaarde van het huis, wat gestegen is sinds dat ze er samen wonen gedeeld moet worden lijkt me ook duidelijk.
Nu over de 44.000 euro schuld.
Dat hij achteraf zijn hand wil ophouden, omdat hij de helft heeft meebetaald vande schuld vind ik TE belachelijk voor woorden.
Dat is ZIJN eigen keuze geweest, daarvoor hoeft hij haar niet te laten lijden.
Buiten dat besloot hij met haar te trouwen. Dat hij dan aanstipt dat ze SAMEN hebben getracht in de schuldsanering te komen en dat niet gelukt is lijkt me niet meer dan logisch als je liquide middelen hebt van 70.000 euro.
Hij had er natuurlijk ook voor kunnen kiezen zijn inkomsten niet mee te laten rekenen en haar inkomsten te gebruiken om haar in de schuldsanering te laten komen.
Na 3 jaar was ze er dan toch echt af geweest.
Hij koos ervoor met haar te trouwen ook al had ze een schuld, dan moet hij daar nu niet over gaan zeuren!
Nu over de 44.000 euro schuld.
Dat hij achteraf zijn hand wil ophouden, omdat hij de helft heeft meebetaald vande schuld vind ik TE belachelijk voor woorden.
Dat is ZIJN eigen keuze geweest, daarvoor hoeft hij haar niet te laten lijden.
Buiten dat besloot hij met haar te trouwen. Dat hij dan aanstipt dat ze SAMEN hebben getracht in de schuldsanering te komen en dat niet gelukt is lijkt me niet meer dan logisch als je liquide middelen hebt van 70.000 euro.
Hij had er natuurlijk ook voor kunnen kiezen zijn inkomsten niet mee te laten rekenen en haar inkomsten te gebruiken om haar in de schuldsanering te laten komen.
Na 3 jaar was ze er dan toch echt af geweest.
Hij koos ervoor met haar te trouwen ook al had ze een schuld, dan moet hij daar nu niet over gaan zeuren!
vrijdag 15 juni 2007 om 11:12
Ik vind niet dat TO zeurt. Hij wil gewoon geregeld hebben voor als er wat misgaat in de relatie en zolang het niet misgaat zal zijn vrouw heus wel meegenieten van de gestelde bedragen. Daar twijfel ik niet aan.
Ik zou het in ieder geval niet willen dat ik mn man zn geld aftroggel,waar hij heel hard voor gewerkt heeft, als er wat misgaat.
Dus ik vind het niet meer als normaal dat TO het vastlegd. Maar ruzie er maar niet teveel over, neem gewoon een 3e persoon in de hand, kun je die de schuld geven.
Ik zou het in ieder geval niet willen dat ik mn man zn geld aftroggel,waar hij heel hard voor gewerkt heeft, als er wat misgaat.
Dus ik vind het niet meer als normaal dat TO het vastlegd. Maar ruzie er maar niet teveel over, neem gewoon een 3e persoon in de hand, kun je die de schuld geven.
vrijdag 15 juni 2007 om 15:51
Dat mag ik aannemen. Hopelijk is zij een relatie aangegaan met TO omdat ze hem (en niet die overwaarde van zijn huis) leuk vond.
Verder vind ik dat je best het een en ander mag vastleggen, maar na een aantal jaren huwelijk en als je samen een kind op de wereld hebt gezet mag ik aannemen dat je het niet meer dan normaal vindt dat een woning op beider naam komt te staan, zodat de vrouw ingeval haar man de benen neemt of overlijdt niet zonder huis in de kou staat. (daar zou hij trouwens aan werken) Ook vind ik in geval van scheiding dat je gewoon moet zorgen dat zij met het kind goed wordt verzorgd financieel. Ze moet toch ook goed voor hun beider kind kunnen zorgen en niet terugvallen op bijstandsniveau. Al die rekensommen eerder in dit topic vind ik meer iets voor een boekhouder dan van een vent die je geliefde is.
vrijdag 15 juni 2007 om 15:58
Toen ik wat met mijn vriend kreeg had ik 25.000 euro schuld (deels ook ontstaan in vorige relatie en deel gewoon door mezelf) en 5.000 overwaarde in mijn vorige koophuisje, mijn vriend had 35.000 euro spaargeld en wij hebben de hele boel op 1 hoop gegooid zodat mijn lening afbetaald zou worden en van wat overbleef nog wat dingen voor ons nieuwe huis gekocht en een autootje voor mij en nu doen we ook alles op 1 pot en leven er goed van. Hij vond het onzin dat ik elke maand krom lag voor die lening terwijl hij genoeg geld had en hij ons echt als "samen één" zag. Nu hou ik elke maand tenminste ook genoeg over om hem eens met een cadeau te verrassen. Hij vond het per saldo niet uitmaken.
Maar goed, ik besef dat het bij mij om kleinere bedragen gaat en dat ik nu makkelijk praten heb omdat ik hier het voordeel had en mijn vriend het nadeel zegmaar. Ik weet niet of ik omgedraaid ook zo makkelijk zou zijn (zeker niet na te weten hoe het is om schulden te hebben ben ik nogal geneigd al mijn geld op te potten voor noodgevallen). En je weet natuurlijk nooit of je uit elkaar gaat. Maar als je echt al 20 jaar samen bent (ik noem maar wat) zou ik toch wel alles op 1 hoop gooien. Dan ben je al zo lang samen.
Maar goed, ik besef dat het bij mij om kleinere bedragen gaat en dat ik nu makkelijk praten heb omdat ik hier het voordeel had en mijn vriend het nadeel zegmaar. Ik weet niet of ik omgedraaid ook zo makkelijk zou zijn (zeker niet na te weten hoe het is om schulden te hebben ben ik nogal geneigd al mijn geld op te potten voor noodgevallen). En je weet natuurlijk nooit of je uit elkaar gaat. Maar als je echt al 20 jaar samen bent (ik noem maar wat) zou ik toch wel alles op 1 hoop gooien. Dan ben je al zo lang samen.
vrijdag 15 juni 2007 om 17:44
Tja, het is maar net hoe zakelijk je met elkaar wilt omgaan.
Toen wij trouwden had ik 200.000 euro schuld (ja je leest het goed)
Er liepen allerlei rechtszaken tegen mijn ex en ik had eventueel zicht op geld maar dat was hoogst onzeker.
Mijn man had geen schulden, wel een eigen huis.
Ik wilde op huwelijkse voorwaarden trouwen om hem niet in de problemen te brengen, maar daar wilde hij absoluut niets van weten. We hebben er bijna ruzie om gemaakt maar hij was niet te vermurwen.
Nu jaren later heb ik alle rechtszaken gewonnen, de 2 ton terug van mijn ex en nog 40.000 euro erbovenop als schadevergoeding.
Maar dit was toentertijd allerminst onzeker. Toch wilde mijn man in gemeenschap van goederen trouwen, onder het mom van we doen het samen.
Als ik het schip in zou gaan moest hij me toch onderhouden dus hij was toch wel verantwoordelijk en het zou hem toch wel geld gaan kosten. Dat was zijn redenering.
We hebben bij het kopen van ons huis gewoon een hypotheek gekregen (ondanks mijn 5 BKR a coderingen) Dus het huis is op beider naam gekomen.
Ik vind wel dat je van het negatieve uitgaat en het wel heel zakelijk benaderd. Maar misschien kun je beter realistisch zijn als dat beter bij je past, maar om je vrouw als een inhalig kreng af te schilderen gaat me erg ver....
Toen wij trouwden had ik 200.000 euro schuld (ja je leest het goed)
Er liepen allerlei rechtszaken tegen mijn ex en ik had eventueel zicht op geld maar dat was hoogst onzeker.
Mijn man had geen schulden, wel een eigen huis.
Ik wilde op huwelijkse voorwaarden trouwen om hem niet in de problemen te brengen, maar daar wilde hij absoluut niets van weten. We hebben er bijna ruzie om gemaakt maar hij was niet te vermurwen.
Nu jaren later heb ik alle rechtszaken gewonnen, de 2 ton terug van mijn ex en nog 40.000 euro erbovenop als schadevergoeding.
Maar dit was toentertijd allerminst onzeker. Toch wilde mijn man in gemeenschap van goederen trouwen, onder het mom van we doen het samen.
Als ik het schip in zou gaan moest hij me toch onderhouden dus hij was toch wel verantwoordelijk en het zou hem toch wel geld gaan kosten. Dat was zijn redenering.
We hebben bij het kopen van ons huis gewoon een hypotheek gekregen (ondanks mijn 5 BKR a coderingen) Dus het huis is op beider naam gekomen.
Ik vind wel dat je van het negatieve uitgaat en het wel heel zakelijk benaderd. Maar misschien kun je beter realistisch zijn als dat beter bij je past, maar om je vrouw als een inhalig kreng af te schilderen gaat me erg ver....
vrijdag 15 juni 2007 om 17:50
Wat ik ook niet begrijp, jullie hebben een ton aan liquide middelen en een schuld van 44.000 euro. Waarom lossen jullie die schuld niet in een keer af, nemen een iets hogere hypotheek dan nu het plan is (maar alijd nog 56.000 euro lager dan de 3 ton huiswaarde) Hoeveel scheelt dat nu op maandbasis?
Zou mi een boel ellende en geruzie en scheve gezichten schelen.
Zou mi een boel ellende en geruzie en scheve gezichten schelen.
vrijdag 15 juni 2007 om 18:39
En voor al het schoonmaakwerk, boodschappen doen en koken, wordt dat ook meeberekend? Misschien kan ze als ze een wip hebben gemaakt hem het geld op het nachtkastje laten leggen, dat verdient zich ook terug. Kom op zeg, het idee alleen al dat je gaat uitrekenen hoeveel ze aan inkomsten verliest omdat ze op hun kind past. Gekkenwerk. Het lijkt wel of het hier over vreemden van elkaar gaat in plaats van echtgenoten.
vrijdag 15 juni 2007 om 22:00
Nu ik er wat langer over nadenk vind ik dat het in de hele kwestie ook uitmaakt of een groot bedrag als 70.000 door overwaarde is ontstaan (puur geluk dus) of doordat iemand krom heeft gelegen om een hypotheek af te lossen (of heel veel aan het huis heeft geklust).
In het eerste geval heeft het hem niks gekost, het is een gelukje van de markt. In het tweede geval heeft hij er hard voor gewerkt cq krom voor gelegen, en vind ik het begrijpelijker dat je het apart wilt houden (bijv. als pensioenvoorziening).
Ik vind het krijgen van een overwaarde deels te vergelijken met het winnen van een lotto. Als je de lotto wint, en je komt iemand tegen die een schuld heeft, voel je dan de behoefte de lotto voor jezelf te houden maar de schuld naderhand wel weer te verrekenen? En als je een beleggingshypotheek hebt, en de aandelenmarkt stort in net als in 2001, zodat je huis op verlies staat, waardoor jouw verlies hoger is dan haar ingebrachte schuld, hoe zit het dan?
Ik lees wel eens dat overwaarde niks betekent, tot aan het moment dat je het verzilvert. Vandaag las ik in de krant dat de obligatierente bijna een procentpunt gestegen is, iets waaraan de huizenmarkt gekoppeld is.
Als de huizenmarkt het komende jaar instort, wat ga je dan doen met je verdampte overwaarde?
In het eerste geval heeft het hem niks gekost, het is een gelukje van de markt. In het tweede geval heeft hij er hard voor gewerkt cq krom voor gelegen, en vind ik het begrijpelijker dat je het apart wilt houden (bijv. als pensioenvoorziening).
Ik vind het krijgen van een overwaarde deels te vergelijken met het winnen van een lotto. Als je de lotto wint, en je komt iemand tegen die een schuld heeft, voel je dan de behoefte de lotto voor jezelf te houden maar de schuld naderhand wel weer te verrekenen? En als je een beleggingshypotheek hebt, en de aandelenmarkt stort in net als in 2001, zodat je huis op verlies staat, waardoor jouw verlies hoger is dan haar ingebrachte schuld, hoe zit het dan?
Ik lees wel eens dat overwaarde niks betekent, tot aan het moment dat je het verzilvert. Vandaag las ik in de krant dat de obligatierente bijna een procentpunt gestegen is, iets waaraan de huizenmarkt gekoppeld is.
Als de huizenmarkt het komende jaar instort, wat ga je dan doen met je verdampte overwaarde?
vrijdag 15 juni 2007 om 22:07
Goeie. Hij verzilvert het nu, koopt er een nieuw huis voor aan. Huizenmarkt stort in, de schattebouten komen daardoor in de schulden, en zij dan nog maar wat meer schulden dan hij. Zo iets. Of zou zij hem dan ook de verloren overwaarde nog schuldig zijn? Okee, ik weet het, het huis staat alleen op zijn naam.
vrijdag 15 juni 2007 om 22:26
vrijdag 15 juni 2007 om 22:28
Ik kan me helemaal vinden in het verhaal van TO. Een aantal niet omdat hij teveel de nadruk zou leggen op het zakelijke. Maar degene die dat vinden zie ik bijna nooit kritisch reageren t.o.v. de vrouw.
Als hij van een aantal gewoon lekker moet leven en zich niet druk moet maken om geld, waarom zou zij dat dan wel mogen doen? Hij mag zich niet druk maken over geld wat hij dan eventueel niet meer zou hebben maar zij wel over geld wat ze eventueel niet zou ontvangen bij een scheiding. Ik zie het verschil niet hoor. Wat dat betreft zijn ze allebei even zakelijk alleen het voorstel van TO vind ik eerlijker.
Als hij van een aantal gewoon lekker moet leven en zich niet druk moet maken om geld, waarom zou zij dat dan wel mogen doen? Hij mag zich niet druk maken over geld wat hij dan eventueel niet meer zou hebben maar zij wel over geld wat ze eventueel niet zou ontvangen bij een scheiding. Ik zie het verschil niet hoor. Wat dat betreft zijn ze allebei even zakelijk alleen het voorstel van TO vind ik eerlijker.
vrijdag 15 juni 2007 om 22:54
vrijdag 15 juni 2007 om 23:18
Dan is dat het; de manier van omschrijven. Moet toegeven dat ik bij alleen bij m'n eigen mannen de moeite neem hun omslachtige omschrijvingen te doorgronden.
Maar nee, ik vind niet dat het siert om na 5 jaar en een kind hierover te beginnen. Had het logischer gevonden als het onderwerp van gesprek was geweest toen ze bij de schuldhulpverlening nul op het rekest kregen. Maar misschien is dat óók wel de manier waarop het wordt neergezet; krijg er een hoogst onbehaaglijk gevoel bij.
