Groot financieel verschil bij aanvang relatie, hoe mee om te gaan?

nog even over de schuld die mijn vrouw heeft bij mijn ouders, dit is zeer goed geregeld er is een contract opgesteld welke rechtsgeldig is. Alles staat op haar naam, we hebben een levensverzekering afgesloten gedurende de tijd dat we terug betalen als 1 van ons komt te overlijden krijgen mijn ouder het resterende geld van de verzekering. Mijn ouders zijn natuurlijk niet gek, straks pleegt mijn vrouw zelfmoord (noem maar even iets extreems). Ook is het geld direct opeisbaar op moment dat mijn vrouw en ik uit elkaar gaan.

Wat gunt hij haar? Een kleine jaarlijkse tegemoetkoming omdat ze een fractie minder verdient dan hij en hulp bij aflossing van haar schuld.

Zonder hem wás die schuld al ingelost, en mogelijk zelfs tegen minder dan 500 per maand. Hangt af van het verschil tussen haar inkomen en 90 % van bijstandsniveau. Misschien niet eerlijk, maar wel de realiteit in NL anno nu.

Als hij het echt eerlijk wil spelen laat hem dan uitgaan van die realiteit in zijn berekening. Kan hij niet natuurlijk, dan gaan zijn ouders steigeren.

Denk dat als je een huwelijk aangaat met iemand zonder vermogen, of met een schuld, dat je daar dan toch rekening mee houdt, en er niet meer automatisch vanuit gaat dat je eruit kunt komen met de gelden waarmee je erin bent gegaan, plus winst. Het zal voor mij wel uitsluitend een gevoelskwestie zijn maar ik ben enige liquide middelen kwijtgeraakt aan mijn ex, en zit nu zelf in de schulden, en het zou niet in me opkomen om hem dat verlies na te dragen. Kwestie van de toevallige kosten van je liefde, die soms goed uitkomen, soms slechter. Kan me wel voorstellen dat hij enige genoegdoening wil voor zijn overwaarde, maar dan bijvoorbeeld uitgaat van een verschil van 70000 bij aanvang van de relatie, in plaats van van een verschil van 114000. Scheelt toch al in kansen voor zijn vrouw. Of houdt 'ie haar liever lekker afhankelijk?

Hoe eerlijk is dat?

Wat gunt hij haar? Een kleine jaarlijkse tegemoetkoming omdat ze een fractie minder verdient dan hij en hulp bij aflossing van haar schuld.

Zonder hem wás die schuld al ingelost, en mogelijk zelfs tegen minder dan 500 per maand. Hangt af van het verschil tussen haar inkomen en 90 % van bijstandsniveau. Misschien niet eerlijk, maar wel de realiteit in NL anno nu.

Ja, maar dan had zijn vrouw dus wel drie jaar lang op een houtje moeten bijten, en door de huidige regeling heeft ze veel luxer kunnen leven dan wanneer ze in de schuldsanering had gezeten. Bovendien had ze dan geen liefhebbende echtgenoot gehad.  En dus ook niet de helft van de overwaarde die opgebouwd is in de tijd dat ze samen in het hus woonden. want zolang ze in de schuldsanering zat hadden ze niet officieel kunnen gaan samenwonen.



Als hij het echt eerlijk wil spelen laat hem dan uitgaan van die realiteit in zijn berekening. Kan hij niet natuurlijk, dan gaan zijn ouders steigeren.

Elk voordeel hep ze nadeel, he. die ouders hadden haar dat bedrag ook niet kunnen lenen.



Denk dat als je een huwelijk aangaat met iemand zonder vermogen, of met een schuld, dat je daar dan toch rekening mee houdt, en er niet meer automatisch vanuit gaat dat je eruit kunt komen met de gelden waarmee je erin bent gegaan, plus winst.

En daar zijn nu jist de "huwelijkse voorwaarden"voor uitgevonden, om ervoor te zorgen dat je dus wel er "uit kunt komen"met in ieder geval die dingen die je in de gemeenschap hebt ingebracht.  En eerlijk gezegd, als er een groot verschil is vid ik dat wel zo fair. Of  Vind jij het volkomen terecht dat heather Mills de helft van het geld van Paul McCartney heeft gekregen?  Ik kan me heel goed vorstellen dat je een huis of een erfenis veiligstelt.

Winst hoeft TO niet perse te maken, denk ik, maar het zou toch best zuur zijn als hij een huis wat ie al had, kwijtraakt omdat ie zijn ex moet uitkopen, die nooit een centheeft bijgedragen aan dat betreffende huis.



 denk dat we het veder wel met elkaar eens zijn, ik vind ook dat ie de schuld verder niet moet meenemen, die is afgelost en betaalt en daar hebben ze samen voor gekozen, maar ik  vind wel dat het zijn goed recht is om die 70.000 euro overwarde op zijn eerste huis  niet met zijn vrouw te delen.

Ben er niet helemaal in thuis hoor maar op huwelijkse voorwaarden: dan kan de schuld van de één de ander toch niet worden nagedragen?

Ik denk dat er twee kanten aan dit verhaal zitten: aan de ene kant het legitieme punt dat TO genoegdoening wil zien voor zijn aanzienlijk grotere inbreng, aan de andere kant even zo legitiem dat vrouw van TO inmiddels -en zeker na nog eens zeven jaar verder- gewend is aan een bepaalde levensstandaard, en dat je haar die niet zomaar mag ontnemen met de opmerking dat ze 12 jaar geleden niet meer had dan een onderbroek aan.

In hoeverre is dit alles overigens al geregeld binnen de huwelijkse voorwaarden waarin TO gehuwd is? Wat is nu precies het probleem, wil vrouw van TO onder de huwelijksvoorwaarden uit? Dit wordt helemaal een dure aangelegenheid. Huwelijksvoorwaarden moeten weer gewijzigd worden in algehele gemeenschap van goederen, je moet een vermogensopstelling overleggen en de rechtbank in het arrondissement waarin je hebt gehuwd dient hiervoor goedkeuring te geven. Dit om eventuele benadeling van schuldeisers te tackelen.

Lijkt me beter als je in respect overlegt, dan puur boekhoudkundig gaat uitrekenen hoe goed jij ervoor stond en hoe hondsberoerd zij.

Maar goed, eerlijk, ik heb een naar gevoel bij dit topic omdat ik ooit iemand heb horen praten over zijn echtgenote op zo een denigrerende manier, alleen omdat zij niets had bij aanvang en hij veel. Die mensen waren wel al minstens zestien jaar getrouwd en dan voelt zo iets wel heel erg onjuist. Dat kan jij denigrerend vinden, maar het zal niet de eerste keer zijn dat de vrouw met de helft van het vermogen van de man ervandoor gaat, enkel en alleen omdat de zaken niet goed geregeld zijn. En dat is dan best zuur als je je hele leven voor dat vermogen hebt gewerkt, terwijl je vrouw niet bijster veel heeft gedaan. En nogmaals: het huwelijk is niks meer dan een bij de wet geregelde overeenkomst.

quote: mamzelle reageerde



Dat kan jij denigrerend vinden, maar het zal niet de eerste keer zijn dat de vrouw met de helft van het vermogen van de man ervandoor gaat, enkel en alleen omdat de zaken niet goed geregeld zijn. En dat is dan best zuur als je je hele leven voor dat vermogen hebt gewerkt, terwijl je vrouw niet bijster veel heeft gedaan. En nogmaals: het huwelijk is niks meer dan een bij de wet geregelde overeenkomst.

Zoals al eerder gezegd vind ik het totaal niet erg om mijn vrouw te laten profiteren dat ik het " geluk" had om een eigen huis te kopen op het juiste moment. Ze profiteerd al iedere maand van die 70.000 euro overwaarde omdat onze hypotheek aanzienlijk lager is dan wat het huis waard is. Straks in ons nieuwe huis van 3 ton hebben we een hypohteek van 2 ton. Mede omdat er aanzienlijke overwaarde is ontstaan.

Even voor de duidelijkheid, in de huwelijkse voorwaarde staat eigenlijk alleen dat de 44.000 euro schuld puur op naam van mijn vrouw staat. Verder niks over dat ik overwaarde heb.



Verder had mijn vrouw er terrecht moeite mee dat zoals de zaken er nu voor staan, hypothteek en woning op mijn naam (dit moest van de hypotheek verstrekker) zij helemaal geen zekerheid heeft en niks opbouwd. Ik geef haar hier in helemaal gelijk. Toen heb ik zitten denken wat is een eerlijke verdeling en zou ik mijn voorstel het voor het gerust stellen van mijn vrouw best bij de notaris vast willen leggen.



Zoals al eerder gezegd vind ik het totaal niet erg om mijn vrouw te laten profiteren dat ik het " geluk" had om een eigen huis te kopen op het juiste moment. Ze profiteerd al iedere maand van die 70.000 euro overwaarde omdat onze hypotheek aanzienlijk lager is dan wat het huis waard is. Straks in ons nieuwe huis van 3 ton hebben we een hypohteek van 2 ton. Mede omdat er aanzienlijke overwaarde is ontstaan.



Wat iemand al eerder zei, het kan behoorlijk zuur voor mij uitpakken en ik vind mijn voorstel best redelijk.



Trouwens schuldsanering is echt niet zo makkelijk als mensen hier schrijven we zijn hier mee bezig geweest en we kwamen hier niet voor in aanmerking.



Hoe zouden jullie over de situatie denken als ik 70.000 euro geerft zou hebben van een oma en ik zou dat bedrag ingebracht hebben in onze huidige woning. Ik bedoel waar die 70.000 euro vandaan komt, keihard sparen, werken erven etc vind ik niet ter zaken doen. Als je uit elkaar gaat moet je dingen in mijn ogen zakelijk bekijken, zeker als het over zulke grote bedragen gaat. Ik ga niet zeuren over of de koelkast nou van haar of van mij is etc



Ik ben in ieder geval blij dat het meerendeel hier mij niet als een geldwolf ziet zonder gevoelens

TO, ik vind dat je groot gelijk hebt dat je de zaken goed geregeld wilt hebben en ik kan mij levendig voorstellen dat je niet 50/50 wilt delen in zo'n ongelijkwaardige situatie. Dat je uberhaupt in zee bent gegaan met iemand met zo'n schuld, vind ik al heel wat. Ik begrijp dat ze het pas later heeft opgebiecht; ik zou me enorm genaaid voelen. Jouw vrouw mag haar handen dichtknijpen dat ze ondanks alles een luxe leventje kan leiden.

Oppassen op je eigen kind????????????



Hoe zit het met de belastingaangifte cq aftrek. Hou je daar ook rekening mee?



Als de relatie gelijkwaardig is en als je veel van elkaar houdt zou dit niet eens aan de orde moeten zijn!.

Gevoelens kun je niet dwingen en kennelijk heeft de TO dermate sterke gevoelens voor deze vrouw met schulden gehad, dat hij besloten heeft met haar te trouwen en een kind bij haar te verwekken. Het is niet meer dan normaal dat zij een luxe leventje leidt met TO, ze zijn immers man en vrouw.